مقالات منابع طبیعی

با ادامه طرح هاي پرورش جنگل و هرس جنگل كاري هاي تاغ با مقادير معتنابهي چوب تاغ (Haloxylon)  در كشور مواجه مي باشيم. در اين رابطه، از استان سيستان و بلوچستان از سه منطقه شاخص اكولوژيك خاش، تاسوكي و ميرجاوه تعداد 16 درختچه 10 تا 22 ساله تاغ، (از هرگونه، 5 يا 6 پايه) به شرح ذيل، انتخاب و قطع شدند و سپس خواص مهم آناتوميكي چوب توسط ميكروسكوپ نوري بررسي شد: از منطقه خاش تعداد 5 پايه سفيدتاغ (Haloxylon ammodendron)، از منطقه تاسوكي تعداد6  پايه سياه تاغ (Haloxylon aphyllum)  و از منطقه ميرجاوه تعداد 5 پايه زردتاغ (Haloxylon persicum). نتايج اين تحقيق نشان مي دهدكه چوب تاغ در اين منطقه هم داراي الياف كوتاه و ضخيم مي باشد. متوسط طول، قطر، قطر حفره سلولي و ضخامت ديواره سلولي الياف براي سفيدتاغ به ترتيب 289-32/ 8-31/ 3 و 02/ 5 ميكرون، براي سياه تاغ به ترتيب 381-38/ 13-48/ 3 و 94/ 4 ميكرون و بالاخره براي زردتاغ به ترتيب 364- 87/ 12-28/ 3 و 79/ 4 ميكرون به دست آمد كه مويد كوتاهي و ضخامت الياف آن است. ساختمان آناتوميك چوب به وسيله تصاوير ميكروسكوپي نشان داده شده است و به دليل آنكه در فاز هاي پيشين مطالعاتي در ساير مناطق كشور انجام شده است، بنابراين مقايسات جالبي با آمار مربوط به تاغ ها در ساير مناطق ايران نيز در خاتمه انجام شد. ليكن به طور كلي نتايج اين تحقيق گوياي آن است كه ساختمان چوب تاغ از نوع غيرمعمول بوده و شامل آبكش تو مانده است و الياف كوتاه و شكننده و نامناسب براي مصرف خمير كاغذ خالص دارد. غالب خواص مورد بررسي تاغ در اين بررسي، در نهايت سازگاري اين درخت چه را با شرايط دشوار كوير نشان مي دهد.

 نسخه قابل چاپ

Eucalyptus microtheca F. Muell گونه اي بومي استراليا است كه در مناطق گرمسيري جنوب ايران نتايج اميدواركننده اي از نظر سازگاري داشته است. ريزنمونه هاي سرشاخه هاي سبز نهال يك ساله E. microtheca در محيط MS (با نيمي از مقادير NH₄NO₃ وKNO₃ ) که با تيمار 1 ميلي گرم در ليتر Kin و 1 ميلي گرم در ليتر NAA همراه با مقادير متفاوتي از TDZ تکميل شده بود کشت گرديدند. تمايززدايي به صورت باززايي مستقيم، باززايي غيرمستقيم و جنين زايي سوماتيکي انجام گرفت. همه گياهچه ها به منظور افزايش طول شاخه و ريشه به تيمار حاوي 0.5 ميلي گرم در ليتر NAa و 0.5 ميلي گرم در ليتر Kin منتقل شدند. فعاليت پراكسيداز در گياهچه هاي حاصل از تيپ هاي متفاوت باززايي بررسي شد تا رابطه ميان هورمون هاي تنظيم كننده رشد و تغييرات اين آنزيم در گياهچه ها مشخص شود. فعاليت پراكسيداز در باززايي مستقيم تغييرات كم ولي معني داري داشت. با افزايش TDZ در باززايي غيرمستقيم فعاليت اين آنزيم به شدت افزايش يافت. در جنين زايي سوماتيكي با وجود افزايش TDZ فعاليت پراكسيداز فوق العاده كاهش يافته بود. نتايج حاصل از تجزيه هاي آماري بيانگر وجود اختلاف معني دار براي فعاليت پراکسيداز در انواع باززايي بود.

 نسخه قابل چاپ

شاخص قيمت چوب و محصولات چوبي نماد وضعيت بازار اين محصولات مي باشد. افزايش جهاني شاخص قيمت محصولات چوبي آزادي واردات آن ها و متعاقبا نوسان شديد قيمت و تقويت نيروي ضعيف کننده توليدکنندگان داخلي همراه با عدم اطمينان به سرمايه گذاري، کاهش کيفيت محصولات داخلي، ذهنيت منفي مصرف کنندگان به محصولات داخلي، صدور محصولات نامرغوب و در مقابل قيمت پايين محصولات چوبي ايران و نزديکي کشور به بازار مصرف، پيشينه تحقيق مي باشد. حال سوال اساسي اين است که روند آينده شاخص و نرخ افزايش سالانه قيمت فرآورده هاي چوبي چگونه است؟ با عنايت به اين سوال روش شناسي تحقيق تحليلي و تخميني بوده و با استفاده از تکنيک هاي پيش بيني با روش روند و معادله هاي رگرسيوني و بر اساس فرمول هاي درصد خطا و فرمول پرداخت يک بار به آزمون سوال پرداخته شد. يافته هاي تحقيق با درصد خطاي کم (ميانگين براي کل توليدات با روش روند: 7/6 درصد) نشان مي دهد که شاخص قيمت در سال هاي آينده افزايش خواهد داشت (ميانگين روش روند براي کل توليدات در سال 1388: 6/328 درصد و در سال 1387: 308 درصد) ولي نرخ افزايش سالانه قيمت ها (نرخ تورم) کم خواهدشد (ميانگين روش روند براي کل توليدات از 1386 تا 1395: 75/4 و براي داده هاي واقعي از سال 1376 تا 1385: 31/10) و وضعيت بازار اين محصولات شرايط بهتري نسبت به قبل خواهد داشت. آزادي واردات چوب و محصولات چوبي بر روي قيمت آن ها اثر کنترلي دارد. از اين رو نيروي ضعيف کننده رقيبان خارجي در برابر توليدات داخلي وجودخواهد داشت. ولي اگر شرايط فن آوري باعث عرضه اين محصولات با قيمت پايين شود و به زراعت چوب و کيفيت محصول توجه شود، شرايط موجود بهبود مي يابد و محصولات با قيمت خوب به بازار کشورهاي همسايه عرضه خواهند شد.

 نسخه قابل چاپ

بررسي فلور هر منطقه به دليل اينكه حضور گياهان و وضعيت آن ها را در آن منطقه نشان مي دهد از اهميت خاصي برخوردار است. در اين بررسي كوير ابركوه با مساحت 1590 كيلومتر مربع و ارتفاع 1441 متر از سطح دريا در شرق شهرستان ابركوه در استان يزد مورد مطالعه قرار گرفته است. به منظور معرفي فلور اين منطقه در فصول بهار، تابستان و پاييز گياهان منطقه جمع آوري و با استفاده از فلور ها شناسايي شدند. شكل زيستي و زيستگاه گونه هاي گياهي موجود نيز از طريق منابع تعيين گرديد. بررسي به عمل آمده نشان داد كه در منطقه 158 گونه گياهي وجود دارد كه به 30 تيره و 113 جنس تعلق دارند. پرگونه ترين تيره هاي گياهي منطقه عبارتند از: Asteraceae با 27 گونه، Chenopodiaceae با 24 گونه، Brassicaceae  با21 گونه، Fabaceae  با 14 گونه، Poaceae  با10 گونه و Boraginaceae  با 10 گونه. بزرگترين جنس منطقه Astragalus با 10 گونه و سپس Salsola با 7 گونه مي باشد. از نظر شكل زيستي 1/48 درصد گونه ها تروفيت، 7/29 درصد همي كريپتوفيت، 8/3 درصد كامفيت، 7/12 درصد فانروفيت و 7/5 درصد كريپتوفيت هستند. از نظر پراكنش جغرافيايي 72 درصد عنصر ايراني - توراني, 12 درصد مشترك بين ناحيه ايراني - توراني و صحرايي - سندي، 5 درصد مشترك بين نواحي ايراني - توراني، صحرايي - سندي و مديترانه اي، 5 درصد مشترك بين ناحيه ايراني - توراني و مديترانه اي 6/0 درصد مشترك بين نواحي ايراني - توراني، صحرايي - سندي، مديترانه اي و اروپايي - سيبريايي، 6/0 درصد مشترك بين نواحي ايراني - توراني، مديترانه اي و اروپايي - سيبريايي، 6/0 درصد مشترك بين ناحيه ايراني - توراني، صحرايي - سندي و صحرايي - عربي، 6/0 درصد مشترك بين ناحيه ايراني - توراني، مديترانه اي و صحرايي - عربي، 6/0 درصد مشترك بين ناحيه ايراني - توراني و صحرايي - عربي و 5/2 درصد داراي انتشار جهاني هستند.

با توجه به اهميت خواص فيزيکي و بيومتري الياف چوب در صنايع مختلف به ويژه صنايع کاغذسازي و تخته فيبر، در اين تحقيق مهم ترين خواص فيزيکي و بيومتري الياف چوب نرمال و چوب کششي گونه راش ايران (Fagus orientails)، مورد بررسي و اندازه گيري قرار گرفت. خواص فيزيکي شامل جرم ويژه پايه، رطوبت سبز، جذب آب پس از 24 ساعت غوطه وري و هم کشيدگي و واکشيدگي حداکثر هر دو نوع چوب اندازه گيري شد. ابعاد الياف چوب کششي و چوب نرمال شامل قطر کلي، قطر حفره سلولي، ضخامت ديواره و راندمان الياف و ضرايب بيومتري آن ها مورد بررسي قرار گرفت. همچنين، مقطع عرضي هر دو نوع چوب با استفاده از ميکروسکوپ الکتروني (ESEM) مطالعه شد. نتايج نشان دادند که چوب کششي در مقايسه با چوب نرمال از جرم ويژه پايه و رطوبت سبز بيشتري برخوردار بود و به ويژه در جهت طولي بيشتر دچار هم کشيدگي و واکشيدگي شد. نتايج مطالعات ميکروسکوپ الکتروني  (ESEM)نشان داد که چوب کششي در مقايسه با چوب نرمال حاوي عناصر فيبري بيشتر با لايه ژلاتيني است. الياف چوب کششي در مقايسه با الياف چوب نرمال، طول و ضخامت ديواره سلولي بالاتري داشتند؛ ولي از قطر کلي و قطر حفره سلولي کمتري برخوردار بودند. محاسبه ضرايب بيومتري الياف نيز نشان داد که ضريب لاغري و ضريب رانکل الياف چوب کششي بيشتر و ضريب انعطاف پذيري آن کمتر از الياف چوب نرمال بود. به طور کلي با توجه به تفاوت هاي به دست آمده در خواص فيزيکي و بيومتري الياف چوب کششي و چوب نرمال راش، مي بايستي براي استفاده بهينه از اين گونه چوبي باارزش، خواص چوب کششي آن نيز در هنگام مصرف درنظر گرفته شود.

 نسخه قابل چاپ

سوسک شاخک بلندسارتا، Aeolesthes sarta Solsky (Col.: Cerambycidae) آفت چوبخوار مهمي در ايران و برخي ديگر از كشورهاي آسيا بوده و اگرچه مطالعاتي در خصوص بيواكولوژي آن صورت گرفته ولي دشمنان طبيعي آن كمتر مورد مطالعه قرار گرفته است. در اين خصوص تنها مطالعات معدودي در پاكستان و روسيه انجام شده است و دشمنان طبيعي گزارش شده از روي اين حشره اندك بوده و مطالعات كمي درباره جداسازي عوامل بيمارگر و يا تاثير آن ها روي اين حشره انجام شده است. در ميان اين عوامل، گونه Fusarium oxysporum (Schlecht) يکي از عواملي است كه از روي حشرات چوب خوار و غير و گزارش شده است. اين قارچ شامل زيرگونه ها و جدايه هاي ناهمگون بوده و از اين گونه به عنوان بيمارگر حشرات چوب خوار نام برده شده است. به عنوان مثال آلودگي لارو ها و دالان هاي لاروي سوسك چوب خوار صنوبر، Saperda calcarata Say، سوسك چوبخوار بيد، Cryptorhynchus lapathi (L)، سوسك چوب خوار قهوه (Hypothenemus hampei (Ferrari) (Col.:Scolytidae) به اين قارچ گزارش شده است. در اسپانيا بيماري لاروهاي چوب خوار انگور سوسك شاخك بلند (Xylotrechus arvicola (Olivier) در اثر آلودگي آن ها به قارچ F. oxysporum مشاهده شده است. در طي مطالعات بيواكولوژيك و شناسايي دشمنان طبيعي A. Sarta كه توسط نگارندگان انجام گرفت، مواردي از مرگ و مير آفت در طبيعت در اثر قارچ بيمارگر مشاهده شد. اين موضوع انگيزه اي شد كه ضمن شناسايي عامل، بيمارگري و ميزان تاثير آن روي آفت بررسي گردد. در مبارزه با A. sarta ادامه پيدا كند.

 نسخه قابل چاپ

اين پژوهش با هدف بررسي کمي پراکنش و توزيع خشکه دارهاي سرپا در يک جنگل تحت مديريت با شيوه همگام با طبيعت در پارسل هاي 112 و 214 از جنگل آموزشي وپژوهشي دانشگاه تهران واقع در خيرودکنار نوشهر انجام گرفت. در اين بررسي در مجموع حدود 100 هکتار مورد پايش قرار گرفته و از 54 خشکه دار سرپا اندازه گيري صددرصد به عمل آمد پارسل هاي 214 و 112به ترتيب 36 و 32% از حجم كل خشكه دار ها شامل خشكه دارهاي سرپا مي باشد. بالا بودن درصد حجم خشكه دارهاي افتاده نسبت به سرپا نشانه پوسيدگي فعال در اكوسيستم است. حجم کل خشکه دارسر پا 72/ 125 مترمکعب برآورد گرديد. مطالعات نشان داد که 55% از خشکه دارهاي سرپا در دامنه هايي با شيب جنوبي واقع شده اند و نيز 70 % از آن ها در طبقات قطري بالاي40 سانتي متري هستند. در پارسل 112, خشكه دارهاي سرپا در 63/ 2% از مشاهدات داراي 50% از شاخه هاي فرعي، در 14/ 6% ,خشكه دار هايي با از دست دادن بيش از 50% شاخه هاي فرعي، در 14/ 6% خشكه دار هايي بدون شاخه فرعي و در 01/ 7% به شكل خشكه دار هايي فاقد تنه اصلي مي باشند. درختان راش نيز شكستگي را در ارتفاع بالاتري از تنه اصلي را نشان مي دهند در حالي كه ممرز در اكثر مواقع تنه اصلي را به همراه دارد و در مراحل پيشرفته تر از پوسيدگي تنه آن شكسته مي شود. در پارسل 214، 1/ 4% از خشكه دار ها 50% از شاخه هاي فرعي را هنوز دارند و 1/ 5% آن ها بيش از 50% شاخه هاي فرعي را از دست داده اند و 1/ 6% بدون شاخه فرعي و فقط داراي تنه اصلي مي باشند و 2/ 8% از آن ها شكستگي را در تنه اصلي نشان مي دهند. راش به شكل شكستگي در تنه اصلي و ممرز به شكل خشكه دار داراي تنه اصلي مشاهده مي شود. ممرز در طبيعت سريع تر مي پوسد و اشكال متنوع تري نيز دارد در حالي كه راش در حالت بينه بلند بيشتر از ممرز مشاهده مي شود. همچنين راش با پيشرفت پوسيدگي در ارتفاع پايين تري مي شكند و در اكثر حالات فاقد تنه اصلي است، همچنين اكثر خشكه دارها داراي حفرات ريز بودند كه نشان از حضور داركوب و شانه بسر دارد و نيز بيش از نصف حفره هاي مشاهده شده در ارتفاع زير 2 متر مشاهده شد كه علت آن كم ارتفاع بودن خشكه دار ها در اين منطقه مي تواند تلقي شود. در بين حفره ها 37% از آنها‏، جزء حفره ها داراي اندازه متوسط تشخيص داده شد، كه براي آشيانه سازي و تغذيه پرندگان و خفاش ها مناسب تلقي مي شود.

به منظور بررسي اثرات عصاره برگ اکاليپتوس (Eucalyptus camaldulensis Dehnh) در دو زمان برداشت (زمستان و بهار) بر کنترل رشدگياهچه علف هرز تاج خروس  (Amaranthus blitoids S.Watson)  آزمايشي با استفاده از طراحي کاملا تصادفي با 4 تکرار و 5 سطح عصاره الکلي اکاليپتوس (0، 5/ 1، 3، 6 و 9) گرم بر ليتر اجراي گرديد. نتايج نشان دادکه اثر سطوح مختلف عصاره برگ بهاره و زمستانه اکاليپتوس بر طول ساقه چه، طول ريشه چه، طول گياهچه، تعدادگياهچه درصدجوانه زني، سرعت جوانه زني، بنيه بذر، نسبت ريشه به ساقه، تعدادريشه فرعي و زمان زنده ماني اين علف هرز در سطح يک درصدمعني دار بود. مقايسه ميانگين تيمار ها نشان دادکه تيمار هاي 6 و 9 گرم بر ليتر عصاره برگ بهاره و زمستانه حداکثر اثر باز دارندگي را بر صفات مورد بررسي داشتند. مقايسه اثر عصاره هاي بهاره و زمستانه برگ اکاليپتوس بر صفات مورفولوژيک اين علف هرز نشان دادکه عصاره برگ بهاره تاثير بيشتري نسبت به عصاره برگ زمستانه دارد. نتايج آزمايشگاهي حاصل از اين تحقيق نشان دادکه امكان استفاده از عصاره برگ اکاليپتوس براي كنترل رشدعلف هرز تاج خروس وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ

منطقه الموت به وسعت 170461 هکتار در شمال شرقي استان قزوين واقع است. تمام منطقه کوهستاني است. بلندترين نقطه آن قله سيالان با ارتفاع 4175 متر و پست ترين نقطه آن روستاي بازرگا در حاشيه رودخانه شاهرودبا ارتفاع 658 متر از سطح درياست. براي اولين بار گونه هاي گياهي منطقه الموت بين سال هاي 1385تا 1375 جمع آوري و شناسايي گرديد و شکل زيستي، پراکنش جغرافيايي و طيف زيستي آن ها با تعيين درصد گونه،گونه هاي متعلق به هر يک از آن ها ارايه گرديد. نتايج نشان داد از 782 گونه، يک گونه از نهان زادان آوندي، 108 گونه تک لپه اي و 673 گونه دولپه اي هستند که به 86 تيره و 452 جنس تعلق دارند. مهم ترين تيره هاي گياهي منطقه از نظر غناي گونه به ترتيبAsteraceae  با 110 گونه، Papilionaceae  با 83 گونه، Poaceae  با 73 گونه Lamiaceae با 68 گونه، Apiaceae  با53 گونه و 27 تيره فقط شامل يک جنس و يک گونه هستند. از لحاظ شکل زيستي به طور عمده 418 گونه ( 45/ 53 درصد) همي کريپتوفيت، 215 گونه تروفيت (49/ 27 درصد)، 46 گونه (89/ 5 درصد) ژئوفيت، 37 گونه (73/ 4 درصد) کامفيت و 53 گونه (77/ 6 درصد) فانروفيت هستند. 04/ 46 درصد گونه هاي فلور منطقه انحصاري ناحيه ايراني – توراني، 39/ 6 درصد جهاني، 51/ 0 درصداروپا - سيبري و بقيه عنصر چندمنطقه اي هستند. حدود 29 درصد گونه ها به عنوان گياهان دارويي و معطر مي باشند. گونه Moluccella laevis به عنوان گياه نادر استان مي باشد که فقط در يک محل آن هم به صورت محدود پراکنش دارد. گونه خلرLathyrus alamutensis  به عنوان گونه اي جديد استان قزوين شناسايي شده که بعدا معرفي مي شود.

 نسخه قابل چاپ

به منظور بررسي اثرات سطوح مختلف نيتروژن و تراکم بر ميزان توليد گل، مواد موثره و كارايي مصرف نور در گياه دارويي هميشه بهار آزمايشي طي دو سال (1384 و 1385) به صورت طرح کرت هاي خرد شده در قالب بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار در مشهد اجرا گرديد. سطوح تيمار كود نيتروژن (فاكتور اصلي) شامل صفر، 50 ، 100 و 150 کيلوگرم نيتروژن در هکتار و سطوح تيمار تراکم (فاكتور فرعي) شامل20، 40، 60 و 80 بوته در متر مربع و صفات مورد بررسي شامل عمل كرد وزن خشك گل، ميزان عصاره و اسانس موجود در گل، و در نهايت ميزان كارايي استفاده از نور بود. نتايج حاصل از تجزيه مركب داده هاي دو سال آزمايش نشان داد كه تيمارهاي نيتروژن و تراكم، بر صفات مورد بررسي تاثير آماري معني داري داشتند. بيشترين ميزان توليد گل خشك در تيمار 150 كيلوگرم در هكتار نيتروژن به ميزان 102 گرم در متر مربع بدست آمد. كاهش ميزان نيتروژن به100 كيلوگرم در هكتار، باعث 93/ 16 درصد كاهش عملكرد گل خشك شده و مقدار آن به 85 گرم در متر مربع رسيد. با توجه به تاثير تيمارهاي تراكم و نيتروژن، روي عمل كرد گل خشك، ميزان نهايي توليد عصاره و اسانس در واحد سطح نيزدر سطوح مختلف تراكم و نيتروژن متفاوت بود. بيشترين مقدار توليد عصاره و اسانس در واحد سطح مربوط به تيمارهاي150 کيلوگرم در هکتار نيتروژن و تراکم 80 بوته در هکتار بود. اثر تيمارهاي نيتروژن و تراكم نيز روي كارايي مصرف نور معني دار بود. در تيمار عدم مصرف کود نيتروژن، هر چه ميزان تراکم افزايش پيدا نمود، کارايي مصرف نور نيز زياد شد و از 10/1 گرم بر مگاژول در تراکم 20 بوته در متر مربع به 26/1 گرم بر مگاژول در تراکم 80 بوته در متر مربع رسيد.. در اين سطح از تيمار نيتروژن نيز با افزايش تراکم، ميزان کارايي استفاده از نور نيز افزايش پيدا نمود و از 41/1 گرم بر مگاژول در تراکم 20 بوته در متر مربع به 44/1 گرم بر مگاژول در تراکم 80 بوته در متر مربع رسيد.

 نسخه قابل چاپ

استفاده از گونه هاي بومي و غيربومي يکي از روش هاي اصلي جهت اصلاح مراتع مي باشد. در همين راستا طي دهه هاي اخير گونه غيربومي Atriplex canescens در بسياري از مراتع ايران به وفور موردکشت قرار گرفته و اين روندهم چنان ادامه دارد. نکته ضروري در اين پروژه ها چگونگي تاثيرات حاصل از گونه هاي موردکشت بر گونه هاي بومي منطقه است. در مطالعه حاضر اثر رقابت شيميايي (آللوپاتي) گونه Atriplex canescens برخصوصيات جوانه زني (درصد جوانه زني نهايي، دوره متوسط جوانه زني نهايي سرعت جوانه زني، درصد تحريک يا بازدارندگي) گونه Salsola rigida به عنوان گونه بومي و مرغوب مراتع خشک و نيمه خشک در ژرميناتور بررسي شد. بدين منظور عصاره غليظ 10 درصد وزني - حجمي از برگ و ميوه آتريپلکس تهيه و با افزودن آب مقطر غلظت هاي 25، 50، 75 و 100 درصد به دست آمده و به همراه شاهد (آب مقطر) به عنوان تيمار اعمال شدند.5 تيمار مذکور با 4 تکرار در قالب طرح کاملا تصادفي در ژرميناتور به مدت 8 روز بررسي شد و دسته بندي ميانگين تيمارها نيز با آزمون دانکن انجام گرفت. نتايج به دست آمده نشان دهنده معني دار بودن تاثير مواد موجود در عصاره برگ و ميوه آتريپلکس کانسنس بر روي خصوصيات جوانه زني بذرSalsola rigida شامل درصد جوانه زني نهايي، سرعت جوانه زني، دوره متوسط جوانه زني نهايي و درصد تحريک يا بازدارندگي در سطح 1 درصد (P<0.05) است.

 نسخه قابل چاپ

بررسي و ارزيابي فرهنگ سازماني به عنوان ابزاري براي جمع آوري اطلاعات عمل مي كند و مديران را قادر مي سازد تا فرهنگ سازمان را شناسايي نمايند، بخش هاي مختلف كاري را با هم مقايسه کرده و ادراكات و باورهاي كاركنان را شناسايي كنند تا بتوانند وضع موجود را شناسايي نمايند و سرانجام شكاف بين وضع موجود و مطلوب را بهبود بخشند. در اين پژوهش براي بررسي و شناخت فرهنگ سازمان جنگل ها، مراتع و آبخيزداري كشور، از مدل دنيسون استفاده شده است. اين مدل را كه آقاي دانيل دنيسون طراحي كرده در بيش از هزاران شركت و سازمان در سراسر جهان اجرا گرديده است. اين الگو فرهنگ سازماني را بر اساس چهار مولفه مشاركت، انطباق پذيري، سازگاري و ماموريت مورد ارزيابي قرار مي دهد كه هر كدام از اين ابعاد شامل سه شاخص نيز مي باشد. جامعه آماري اين پژوهش را كاركنان سازمان جنگل ها، مراتع و آبخيزداري كشور تشكيل مي داد که بالغ بر840 نفر بود. 128 نفر نمونه آماري بر اساس فرمول کوکران تعيين شد و به منظور صحت تحقيق، 165 پرسش نامه در پنج بخش كاري معاونت توسعه مديريت و منابع انساني، معاونت مناطق خشك و نيمه خشك، معاونت مناطق مرطوب و نيمه مرطوب، معاونت حفاظت و امور اراضي و بخش دفاتر مستقل توزيع شد. پس از جمع آوري پرسش نامه ها و تحليل اطلاعات به دست آمده، تصوير فرهنگ سازمان جنگل ها، مراتع و آبخيزداري بر اساس مدل دنيسون ترسيم گرديد، كه گوياي وضعيت فرهنگ اين سازمان است. بر اين اساس سازمان جنگل ها در تمام ابعاد چهارگانه در حدمتوسط ارزيابي مي شود. بيشترين امتياز را تقريبا در توافق و ارزش هاي بنيادين و كم ترين را در هماهنگي، ايجاد تغيير و مشتري گرايي كسب نمود كه نيازمند بهبود است.

 نسخه قابل چاپ

در حال حاضر بيابان زايي به عنوان يک معضل، گريبان گير بسياري از کشورهاي جهان از جمله کشورهاي در حال توسعه مي باشد و مشتمل بر فرآيندهاي است که هم زاييده عوامل طبيعي بوده و هم به عملکرد نادرست انسان بر مي گردد. هدف از اين تحقيق بررسي معيارهاي آب و خاک بر اساس متدولوژي مدالوس (MEDALUS) در وضعيت بيابان زايي منطقه عين خوش و در نهايت ارايه نقشه بيابان زايي در منطقه مي باشد. براي دسترسي به شاخص هاي موردنياز در اين تحقيق از شاخص هاي ارايه شده توسط احمدي و همکاران (1384) و همچنين تعدادي از شاخص هاي تعديل شده مدل(ICD) استفاده شد که در نهايت هشت شاخص براي معيار آب و هشت شاخص براي معيار خاک منظور گرديد. نتايج نشان مي دهدکه بيابان زايي در منطقه شديد بوده و در حال گسترش است، معيار آب با ميانگين ارزش عددي 517/1 در كلاس شديد و معيار خاک با متوسط وزني 381/1 در كلاس متوسط طبقه بندي مي گردد. در اين رابطه شاخص هاي درصد موادآلي، بافت خاک و جنس سازنداز معيار خاک به ترتيب با ارزش عددي 87/1، 83/1 و 80/1 و سه شاخص خشکي، هدايت الکتريکي آب هاي زيرزميني و افت آب هاي زيرزميني از معيار تخريب منابع آب به ترتيب با ارزش عددي 0/2، 78/1 و 670/1 بيشترين تاثير را دارند. بر اساس متوسط وزني ارزش كمي شدت بيابان زايي (وضعيت فعلي بيابان زايي) براي كل منطقه بر اساس هر دو معيار مورد بررسي DS=1.385 تعيين گرديده است كه كلاس شدت بيابان زايي براي كل منطقه بحراني نوع (الف) برآورد مي گردد.

 نسخه قابل چاپ

اين تحقيق به منظور تعيين مناسب ترين تراکم و بهترين زمان کاشت بذر افرا در خزانه، در قالب اسپليت پلات با دو فاکتور تراکم بذر در 4 سطح (21گرم، 29 گرم، 36 گرم و 43 گرم بذر در واحد سطح) و تاريخ كاشت در 10 سطح (30 آبان، 15 آذر، 30 آذر 15 دي، 30 دي، 15 بهمن، 30 بهمن، 15 اسفند، 30 اسفند و 25 فروردين) در 4 تکرار در سال 1381 در نهالستان و نمک شرکت سهامي نکا چوب اجرا گرديد. پس از خزان کامل و قبل از انتقال نهال ها به عرصه، قطر يقه و ارتفاع نهال اندازه گيري و تعداد کل نهال و تعداد نهال قابل انتقال به عرصه شمارش شد. نتايج نشان داد که اختلاف بين تيمارهاي مختلف تراکم بذر از نظر ارتفاع نهال ها، تعداد کل نهال و تعداد نهال قابل انتقال، در سطح  (p<0.01) معني دار شد. اختلاف آن ها از نظر قطر يقه معني دار نشد. اختلاف بين تيمارهاي تاريخ کاشت در خصوص ارتفاع، قطر يقه نهال ها، تعدادکل نهال و تعدادنهال هاي قابل انتقال معني دار (p<0.01) گرديد. بر اساس نتايج حاصله تراکم بذر 29 گرم در واحدسطح و کاشت در ماه آذر بهترين نتيجه را به دنبال داشت.

 نسخه قابل چاپ

شکل جنسي قارچ عامل بيماري از نظر تاکسونومي و طبقه بندي گونه هاي مختلف اين جنس حايز اهميت زيادي است. با توجه به اهميت و خسارت اين بيماري در ساليان اخير و عدم وجود اطلاعات کافي از خصوصيات مختلف و به ويژه ابعاد پريتسيوم جدايه هاي مختلف عامل بيماري در کشور، در اين تحقيق تلاش شده است تا ابعاد پريتسيوم جدايه هاي عامل بيماري تعيين گردد.
براي انجام اين آزمايش از 8 جدايه قارچ عامل بيماري مرگ نارون جداسازي شده از مناطق مختلف استان گلستان استفاده شد. جدايه هاي استاندارد مورد استفاده در اين آزمايش نيز عبارت بودند از جدايه AST20 به عنوان تيپ A (جداسازي شده از اسالم گيلان) و جدايه CKT11 به عنوان تيپ B (جداسازي شده از مناطق جنگلي چاچکام مازندران). در هر ظرف حاوي محيط کشت MEA (داراي 200-100 گرم پودر چوب نارون) دو جدايه استاندارد (که نوع تيپ آميزشي آنها براي ما مشخص بود) A و B و يک جدايه نامشخص به صورت به صورت يک حلقه کوچک 5 ميلي متري در مقابل هم کشت گرديدند و سپس در دماي 20 درجه سانتي گراد در داخل انکوباتور به مدت 3-4 هفته نگهداري شدند. در تيپ هاي سازگار در محل تلاقي قارچ تشکيل اندام باروري به نام پريستوم شد.

 نسخه قابل چاپ