روابط عمومي دانشگاه علوم پزشكي تهران: ياد و خاطره شههيد دكتر مصطفي چمران اسوه مقاومت و پايداري را گرامي و شهادت او را به ملت مسلمان ايران و همه آزادمردان خاصه به جامعه دانشگاهي و بسيجيان دانشگاهي كشور تسليت مي گوئيم.

خرداد را در حالي پشت سر مي گذاريم كه انتهاي آن با خاطره اي تلخ و غم انگيز گره خورده است.
آخرين روز خرداد ، مصادف با سالگرد شهادت دكتر مصطفي چمران است. وزير دفاعي كه خود پيشاپيش سپاهيان اسلام در ميدان بود و رودرروي دشمن مي جنگيد. سردار بزرگي كه يادش همچنان باقي است.
در سال 1311 شمسي در محله سرپولك  بازار آهنگرهاي تهران در خانواده اي مذهبي، فرزندي به دنيا آمد كه او را مصطفي ناميدند. وي دوران ابتدايي را در مدرسه انتصاريه محله پامنار گذراند و دوره متوسطه را در دبيرستان البرز و دارالفنون به پايان رساند و با ورود به دانشكده فني در رشته الكترومكانيك تحصيلات عالي خود را آغاز كرد و به عنوان شاگرد اول اين دانشكده فارغ التحصيل و در همانجا به مدت يكسال مشغول تدريس شد. چمران به سبب علاقه شديدي كه به يادگيري مسائل مذهبي داشت از 15 سالگي در درس تفسيرآيت الله طالقاني و دروس منطق و فلسفه شهيد مطهري شركت داشت  و از اين رهگذر بهره هاي فراواني برد.
او به هنگام تحصيل در دانشكده فني، به عضويت انجمن اسلامي دانشجويان دانشگاه تهران در آمد و از اعضاي  فعال اين انجمن شد و در جريانات ملي شدن صنعت نفت و مبارزات پس از آن فعالانه شركت  داشت.
در سال 1332 ه. ش با استفاده از بورس تحصيلي دانشجويان ممتاز، جهت ادامه تحصيل عازم آمريكا شد و در دانشگاه كاليفرنيا، تحصيلات خود را آغاز كرد و با دريافت ممتازترين درجه علمي كه همراه با تحسين بسياري از صاحبنظران بود درجه دكتراي الكترونيك و فيزيك پلاسما را اخذ كرد.
چمران پس از واقعه 15 خرداد 1342، تصميم به مبارزه مسلحانه با رژيم گرفت و به همين منظور عازم مصر شد و مدت دو سال دوره آموزشهاي چريكي و جنگهاي پارتيزاني را گذراند. وي سپس عازم لبنان شد و حركت محرومين را بنا نهاد و جناح نظامي آن را كه به جنبش امل موسوم است، پايه گذاري و حملات بيشماري را بر عليه مواضع صهيونيزم اشغالگر انجام داد و خواب راحت را از چشمان غاصبان صهيونيستي ربود و توفيق يافت كه خدمات ارزنده و بسياري را به امت اسلام انجام دهد. 
با پيروزي انقلاب اسلامي، دكتر چمران پس از 23 سال دوري از وطن به ايران بازگشت و نخستين گروه ازسپاه پاسداران را در  تشكيل داد.
دكتر چمران پس از بروز غائله پاوه به همراه شهيد سرلشگر فلاحي به آن منطقه عزيمت كرد. هلي كوپتر چمران و همراهان در ميان حلقه محاصره گروهكهاي ضد انقلاب افتاد و زير آتش شديد آنها وارد پاوه شد و به ياري پاسداراني شتافت كه در حلقه محاصره گيرافتاده بودند، و در اين زمان فرماندهي منطقه از سوي امام (ره ) به وي سپرده شد.
چمران حماسه ساز در عرض 15 روز همه شهرها ، راهها و مواضع استراتژيك منطقه را آزاد و كردستان از اين مرحله به سلامتي گذر كرد.
پس از اين پيروزي درخشان، دكتر چمران از سوي امام رحمة الله به وزارت دفاع منصوب شد و سپس در ارديبهشت 1359، به سمت نمايندگي و ناظر امام در شوراي عالي دفاع منصوب و در كنار آيت الله خامنه اي نماينده ديگر امام در اين شورا، به امور دفاعي و نظامي كشور پرداخت.
او در انتخابات اولين دوره مجلس شوراي اسلامي در سال 1359، به عنوان نماينده مردم تهران انتخاب و در اين سنگر مشغول خدمت شد. با شروع جنگ تحميلي عراق، دكتر چمران در معيت آيت الله خامنه اي با اجازه امام (ره ) عازم جبهه هاي جنگ شد و درست شب بعد از ورود به خوزستان، اولين حمله چريكي خود را به همراه تعدادي از نيروهاي اسلام عليه تانكهاي دشمن كه تا نزديكي اهواز رسيده بودند انجام داد و همين عمليات باعث شد تا نيروهاي دشمن كيلومترها عقب نشيني كنند.
دكتر چمران ستاد جنگهاي نامنظم را در اهواز تشكيل داد و واحد مهندسي بسيار فعالي را فراهم كرد كه در يك مورد، با نصب پمپهاي بسيار قوي، آب رودخانه كارون را پمپاژ و با ساخت كانالي به طول 20 كيلومتر و عرض 100 متر اين آب را به درون اين كانال سرازير كردند و باعث شدند تا تانكهاي دشمن براي فرار از زمينهاي باتلاقي، كيلومترها عقب نشيني كرده و از فكر تسخير اهواز خارج شوند و اين همه در مدت يك ماه صورت پذيرفت.
از ديگر كارهاي دكتر ، ايجاد هماهنگي بين نيروهاي سپاه و ارتش و نيروهاي مردمي بود كه دوشادوش همه درعمليات ها دلاورانه مي جنگيدند.
دكتر چمران در تاريخ 30 خرداد 1360، يك روز قبل از شهادت خود در اهواز و در جلسه شوراي عالي دفاع براي آخرين بار شركت كرد و پس از آنكه خبر شهادت فرمانده نيروها ي دهلاويه، ايرج رستمي را در سحرگاه 31 خرداد دريافت كرد به سرعت فرد ديگري را براي فرماندهي انتخاب وبا خود به دهلاويه برد. او به سمت سوسنگرد به راه افتاد و در پشت نزديكترين خاكريز درمقابل نيروهاي عراقي قراري گرفت . خمپاره ها چپ و راست در اطراف او به زمين مي خوردند ، ناگهان خمپاره اي در نزديكي او منفجر شد و وي از ناحيه پشت سر مورد اصابت تركش قرار گرفت و به مقام رفيع شهادت نايل آمد.
ياد و خاطره اين اسوه مقاومت و پايداري را گرامي و شهادت او را به ملت مسلمان ايران و همه آزادمردان خاصه به جامعه دانشگاهي و بسيجيان دانشگاهي كشور تسليت مي گوئيم.