مقالات بیماریهای پوست

mehdi0014

کاربر طلایی1

تاریخ عضویت : مرداد 1389

تعداد پست ها : 287351

محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

8 : بيماريهاي پوست پاييز 1382; 7(1 (پياپي 25)):43-45.

درماتوز پرفوريتينگ بر روي مورفه آي خطي: گزارش يك مورد

اصيليان علي,كرباسيون سميرا*

* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکي اصفهان، اصفهان، بیمارستان الزهرا، بخش پوست

يکي از انواع گوناگون مورفه آ، مورفه آي خطي است که بيشتر در اندام يک طرف ايجاد مي شود، اغلب منفرد بوده و اندام تحتاني را بيش از ساير نقاط بدن درگير مي کند. اين درماتوز به صورت ايندوراسيون خطي ظهور مي کند و لازم نيست که حتما مربوط به درم باشد.
بيمار که در اين گزارش معرفي مي شود، خانم 20 ساله اي با patch اسکلروتيک خطي روي اندام تحتاني راست مي باشد که در اين مطالعه از نظر باليني و آسيب شناسي، مورفه آي خطي تشخيص داده شد. پس از 6 ماه، پاپولهاي Perforating بر روي ضايعه ظاهر شد که با نمونه برداري از آنها در ماتوز Perforating تائيد گرديد.

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ

دوشنبه 29 خرداد 1391 4:29 PM

mehdi0014

کاربر طلایی1

تاریخ عضویت : مرداد 1389

تعداد پست ها : 287351

محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

9 : بيماريهاي پوست پاييز 1382; 7(1 (پياپي 25)):46-50.

آلوپسي ايجاد شده توسط نوعي مورچه: گزارش دو مورد

مرتضوي محمدرضا*

* دانشگاه علوم پزشکي مازندران، گروه پوست

ريزش موي محدود و موضعي علل مختلفي دارد که مهمترين آنها آلوپسي آر، آتا، تريکوتيلوماني، عفونت درماتوفيتي سر و مراحل اوليه لوپوس اريتماتو مي باشد. گزارشات متعددي در مورد ريزش موي موضعي پس از گزارش پوست سر توسط کنه، کک و زنبور وجود دارد ولي به جز يک مورد، گزارش ديگري از ريزش موي ايجاد شده بوسيله مورچه ها در مقالات يافت نشد. در اينجا ريزش موي ناگهاني و موضعي در دو بيمار که توسط مورچه هاي جنس فيدول (Pheidole) و گونه پاليدولا (pallidula) بوجود آمده، گزارش مي شود.

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ

دوشنبه 29 خرداد 1391 4:30 PM

mehdi0014

کاربر طلایی1

تاریخ عضویت : مرداد 1389

تعداد پست ها : 287351

محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

10 : بيماريهاي پوست پاييز 1382; 7(1 (پياپي 25)):51-54.

تشخيص شما چيست؟

مرتضوي محمدرضا*,حقوقي فرد كاميار,محمدزاده ماني

* دانشگاه علوم پزشکی مازندران، گروه پوست

پسر 13 ساله روستايي با يك توده بزرگ و نسبتا دردناك ناحيه سر از 3-2 هفته قبل، در بخش داخلي بيمارستان بستري شد. در معاينه، يك توده التهابي و مترشح با كبره و ترشح چركي در نقاط مختلف آن و ريزش مو (تصوير شماره 1) و همچنين تب خفيف و لنفادنوپاتي ناحيه گردن وجود داشت و معاينه فيزيكي ساير نقاط بدن و پوست طبيعي بود. نمونه گيري از ضايعه انجام شده و به آزمايشگاه ارسال گرديد.

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ

دوشنبه 29 خرداد 1391 4:30 PM

mehdi0014

کاربر طلایی1

تاریخ عضویت : مرداد 1389

تعداد پست ها : 287351

محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

11 : بيماريهاي پوست پاييز 1382; 7(1 (پياپي 25)):55-58.

تشخيص شما چيست؟

فرشچيان محمود*,خيرانديش ابوالفضل

* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکی همدان، بیمارستان سینا، بخش پوست

بيمار خانمي 18 ساله است كه به علت Patch هاي آنولر كه از سه ماه قبل از مراجعه شروع شده به اين مركز ارجاع گرديد. ضايعات ابتدا از قدام تنه شروع شده، به مرور زمان اندازه و تعداد آنها افزايش يافته و خلف تنه، كفل و قسمت فوقاني ران را نيز درگير كرده است. در معاينه، ضايعات بصورت Patch هاي آنولر با حاشيه قرمز رنگ و مختصر برجسته بودند كه از مركز بهبود يافته و از حاشيه گسترش مي يافتند. در بعضي از ضايعات به موازات داخلي حاشيه قرمز رنگ، پوسته هاي ظريفي مشهود بود (تصاوير شماره 2و1). بيمار از خارش خفيف شكايت داشت. سابقه مصرف دارو قبل از شروع ضايعات و همچنين سابقه بيماري ديگري را ذكر نمي كرد. در طي اين مدت چندين بار به پزشك عمومي مراجعه كرده و براي وي داروهاي ضدقارچي موضعي تجويز شده كه روند بيماري را تغيير نداده است. تمام آزمايشات انجام شده براي بيمار (ESR, CBC، آزمونهاي عملكرد كليه، تيروئيد، كبد، آزمايش ادرار و مدفوع) طبيعي اسمير KOH از نظر قارچ نيز منفي بود. از حاشيه فعال ضايعه بيمار نمونه برداري شد كه يك ارتشاح لنفوهيستوسيتي متراكم دور عروقي در درم سطحي وجود داشت (تصاوير شماره 4و3).

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ

دوشنبه 29 خرداد 1391 4:30 PM

mehdi0014

کاربر طلایی1

تاریخ عضویت : مرداد 1389

تعداد پست ها : 287351

محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

12 : بيماريهاي پوست پاييز 1382; 7(1 (پياپي 25)):59-62.

تشخيص شما چيست؟

گلچاي محمدجواد,زرگري اميد*,معبودي آرش

* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکی گیلان، رشت، خیابان حافظ، ساختمان پزشکی بوعلی، شماره 41378

مرد 55 ساله اي با سابقه 5 ماهه توده اي زخمي در ناحيه باسن چپ مراجعه نمود. بيمار اظهار مي داشت كه از نوجواني ضايعه اي بدون درد را در ناحيه مزبور داشته است، اما از چند ماه قبل توده كوچكي روي ضايعه قديمي ايجاد شده كه بتدريج بزرگتر و زخمي شده و با درمانهاي آنتي بيوتيكي معمول بهتر نشده است.
در معاينه باليني يك پلاك بزرگ، در برخي نواحي با اسكار آتروفيك در ناحيه باسن وجود داشت كه توده اي به ابعاد حدودا 5×4 سانتيمتر با ترشحات بدبو و سطح زخمي روي آن ديده مي شد (تصوير شماره 1)
نتايج آزمونهاي معمول آزمايشگاهي شامل شيمي خون، شمارش سلولي و آزمونهاي كبدي و همچنين گرافي لگن طبيعي بود. گرافي قفسه سينه نشانگر تغييرات فيبروتيك و برونشكتاتيك قديمي بود. آزمون مانتو پس از 48 ساعت، 21 ميليمتر سفتي و قرمزي را نشان داد. نمونه برداري هم از ضايعه قديمي و هم از ضايعه تومورال انجام شد (تصوير شماره 2).

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ

دوشنبه 29 خرداد 1391 4:30 PM

mehdi0014

کاربر طلایی1

تاریخ عضویت : مرداد 1389

تعداد پست ها : 287351

محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

1 : بيماريهاي پوست تابستان 1382; 6(4 (پياپي 24)):3-10.

مقايسه اثر محلول هاي دهانشويه سوكرالفيت و تتراسايكلين بر آفت راجعه دهاني: يك كار آزمايي باليني تصادفي يكسان شده

شهيدي دادرس محمد*,ناصح غفوري هاله,گچ كار لطيف

* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي، خیابان کارگر جنوبی، چهارراه لشکر، بیمارستان لقمان حکیم، مرکز تحقیقات پوست

مقدمه: درمانهاي فعلي که در درمان آفت مکرر دهان بکار مي روند يا اثر قابل ملاحظه اي ندارند و يا عوارض جانبي، کاربرد دراز مدت آنها را محدود مي کند.
هدف: مقايسه اثر محلولهاي دهانشويه سوکرالفيت و تتراسايکلين بر آفت راجعه دهاني.
رو ش اجرا: اين مطالعه بصورت کارآزمايي باليني تصادفي يکسان شده بر روي 60 بيمار شرايط و مبتلا به آفت راجعه دهاني مراجعه کننده به درمانگاههاي پوست بيمارستانهاي وابسته به مرکز تحقيقات پوست دانشگاه علوم پزشکي شهيد بهشتي در سالهاي 80 و 81 انجام شد. پس از قرار دادن افراد همسان از نظر سن، جنس و نوع آفت، بيماري به صورت تصادفي به دو گروه شاهد (34 نفر) و مورد (26 نفر) تقسيم شدند. گروه مورد تحت درمان با دهانشويه سوکرالفيت يک گرم در 15 ميلي ليتر و گروه شاهد تحت درمان با دهانشويه تتراسايکلين 250 ميلي گرم در 15 ميلي ليتر روزانه 4 بار قرار گرفتند و به فواصل 15 روز يکبار پيگيري شدند. تجزيه و تحليل آماري بر اساس آزمونهاي T و chi-square با قبولي سطح معني داري اختلافات P<0.05 انجام شد.
يافته ها: اختلاف بين دو گروه از نظر دفعات ايجاد آفت، طول زمان بهبودي و ميزان درد آفت از لحاظ آماري معني دار نبود. اما ميزان رضايت بيماران از درمان در گروه مورد به طور معني داري درانتهاي درمان (P<0.03) و در انتها دوره پيگيري (P<0.04) بيشتر بود. هيچگونه عارضه جانبي در دو گروه مشاهده نشد.
نتيجه گيري: در درمان آفت مکرر دهاني، محلول موضعي سوکرالفيت بصورت دهانشويه همانند ساير درمانهاي موضعي بخصوص در مواردي که احتمال بلع تصادفي يا جذب مخاطي وجود دارد، به علت بي عارضه بودن جذب سيستميک، مورد استفاده قرار گيرد.

كليد واژه: آفت راجعه دهاني، سوكرالفيت، تتراسايكلين

نسخه قابل چاپ

دوشنبه 29 خرداد 1391 4:30 PM

mehdi0014

کاربر طلایی1

تاریخ عضویت : مرداد 1389

تعداد پست ها : 287351

محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

2 : بيماريهاي پوست تابستان 1382; 6(4 (پياپي 24)):11-16.

مقايسه دوز واحد خوراكي فلوكونازول و كتوكونازول در درمان تينه آ ورسيكالر

هنجني فرهاد*,ناصري مهسا

* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکي شيراز

مقدمه: تينه آ ورسيکالر يک عفونت سطحي قارچي ناشي ازفلور طبيعي پوست است که از داروهاي موضعي و خوراکي در درمان آن استفاده مي شود.
هدف: بررسي ميزان پاسخ باليني و آزمايشگاهي بيماران مبتلا به تينه آ ورسيکالر نسبت به دوز خوراکي واحد فلوکونازول و کتوکونازول و مقايسه عوارض جانبي اين دو دارو.
روش اجرا: اين مطالعه يک کارآزمايي باليني بوده که در آن تعداد 66 بيمار تينه آ ورسيکالر را به روش تصادفي ساده به دو گروه تقسيم کرده و به گروه اول فلوکونازول خوراکي به ميزان 300 ميلي گرم و به گروه دوم کتوکونازول خوراکي به ميزان 400 ميلي گرم در دوز واحد داده شد. پس از 2 هفته بيماران از نظر بهبودي باليني و آزمايشگاهي و عوارض جانبي داروها مقايسه شدند. براي تعيين هر گونه اختلاف معني دار آماري بين اين دو روش درماني در آزمون دقيق فيشر و chi-square استفاده شده و ميزان P کمتر از 0.05 معني دار تلقي گرديد.
يافته ها: از نظر باليني و آزمايشگاهي در گروه اول به ترتيب 60.6 درصد و 78.7 درصد و در گروه سوم 33.3 درصد و 51.5 درصد بهبودي داشتند (P<0.05). از نظر عوارض جانبي تفاوت معني دار آماري بين دو گرو وجود نداشت (P>0.05).
نتيجه گيري: در درمان تينه آ ورسيکالر فلوکونازول به صورت دوز واحد خوراکي بر کتوکونازول ارجحيت دارد.

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ

دوشنبه 29 خرداد 1391 4:30 PM

mehdi0014

کاربر طلایی1

تاریخ عضویت : مرداد 1389

تعداد پست ها : 287351

محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

3 : بيماريهاي پوست تابستان 1382; 6(4 (پياپي 24)):17-23.

تعيين ميانه سالهاي بقا بيماران مبتلا به لوپوس اريتماتوس سيستميك

شمس الديني سعداله*,فكري عليرضا,ابراهيمي حسين,زين الديني محمدابراهيم

* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکي کرمان، بیمارستان شماره 1، بخش پوست

مقدمه: بيماران مبتلا به لوپوس اريتماتوس سيستميک اغلب به علت اضافه شدن عفونت، گرفتاري قلب و عروق و يا نارسایي کليه کمتر از معمول عمر مي کنند.
هدف: تهيه ميانه سالهاي بقا بيماران مبتلا به لوپوس اريتماتوس سيستميک طي سالهاي 1369 الي 1380.
روش اجرا: اين مطالعه بر روي 62 بيمار بستري در بخش هاي روماتولوژي و پوست بيمارستانهاي دانشگاهي کرمان که تشخيص بيماري لوپوس اريتماتوس سيستميک براي آنها قطعي گرديد، انجام شد و متغيرهاي دموگرافيک مختلف موثر بر روند و سير بيماري، مدت زمان بقا و بروز مخاطره در اين بيماران از لحاظ آماري مورد بررسي قرار گرفت.
يافته ها: ميانه سالهاي بقا کلي بدون در نظر گرفتن متغيرهاي توصيفي اثر گذار بر طول عمر اين بيماران 0.89±9.2 سال بود. بيماراني که تظاهر پوستي، اولين نشانه بروز بيماري آنها بوده در مقايسه با کساني که بطور اوليه درگيري زودرس مفاصل داشتند از معلوليت بيشتر و سالهاي بقا کمتري برخوردار بوده اند. ميانه مدت زمان بقا در بيماراني که درمان توام استروئيد و کلروکين داشتند، در کساني که داروي استروئيد را به تنهايي دريافت مي کردند و در کساني که با سيکلوفسفاميد و آنتي کواگولان درمان مي شدند به ترتيب بالاتر از 12، 9.5 و 8.5 سال بدست آمد.
نتيجه گيري: در بيماران مبتلا به لوپوس اريتماتوس سيستميک، بروز زودرس تظاهرات پوستي در مقايسه با تظاهرات مفصلي از پيش آگهي بدتر و درمان سيستميک با استروئيد در مقايسه با ساير درمانها از عواقب بهتري برخوردار است.

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ

دوشنبه 29 خرداد 1391 4:30 PM

mehdi0014

کاربر طلایی1

تاریخ عضویت : مرداد 1389

تعداد پست ها : 287351

محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

: بيماريهاي پوست تابستان 1382; 6(4 (پياپي 24)):24-27.

اثر بخشي پيلينگ سطحي با گليكوليك اسيد 70% در بهبود آكنه

ناظمي محمدجواد*,آراد سيمين,حاجي حسيني حسين,احساني اميرهوشنگ

* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکي تهران، تهران، خیابان وحدت اسلامی، بیمارستان رازی، بخش پوست

مقدمه: تشکيل کومدون نقش محوري در پاتوفيزيولوژي آکنه ايفا مي کند، لذا از بين بردن کومدون و متوقف ساختن روند کومدون سازي از محوري ترين اصول درماني آکنه است.
هدف: بررسي ميزان اثر بخشي پيلينگ سطحي با گليکوليک اسيد 70% در بهبود آکنه.
روش اجرا: در يک کارآزمايي باليني باز بدون گروه شاهد، 30 بيمار مبتلا به آکنه مراجعه کننده به بيمارستان رازي تهران با ميانگين سني 18 سال تحت درمان با پيلينگ سطحي با گليکوليک اسيد 70% قرار گرفته و سپس از لحاظ بهبودي باليني ارزيابي شدند.
يافته ها: متوسط تعداد کومدونها در بيماران در اولين معاينه 15.2 ± 24.4 عدد و در آخرين معاينه 5.90± 2.6 عدد بود (P<0.005) ضمن اينکه 18 بيمار (60%) بهبودي کامل و 12 بيمار (40%) بهبودي نسبي نشان دادند.
4 بيمار از 6 بيماري که از واضح بودن سوراخهاي فوليکولر شکايت داشتند و تمام 23 بيماري که از زيادي سبوم در سطح پوست صورت ناراضي بودند، بعد از پيلينگ ابراز رضايت داشتند. عوارض اين درمان در مبتلايان به آکنه حداقل و گذرا بود.
نتيجه گيري: پيلينگ سطحي با گليکوليک اسيد 70% در درمان آکنه خفيف موثر است.

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ

دوشنبه 29 خرداد 1391 4:30 PM

mehdi0014

کاربر طلایی1

تاریخ عضویت : مرداد 1389

تعداد پست ها : 287351

محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

5 : بيماريهاي پوست تابستان 1382; 6(4 (پياپي 24)):28-30.

همراهي ويتيليگو با ديابت در 750 بيمار ديابتي مراجعه كننده به مركز ديابت مشهد در شهريور 1380

پزشك پور فخرالزمان*,يزدان پناه محمدجواد,طاهري احمدرضا,اسدي حميده

* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکي مشهد، مشهد، بیمارستان قائم (عج)، گروه پوست

مقدمه: ويتيليگو يک اختلال اتوايميون بخصوص اختلالات سيستم آندوکرين مشاهده گردد. ديابت مليتوس از جمله بيماريهاي شايع آندوکرين است که با ويتيليگو همراهي دارد.
هدف: بررسي همراهي ويتيليگو با ديابت.
روش اجرا: در اين مطالعه توصيفي مقطعي، 750 بيمار ديابتي مراجعه کننده به مرکز ديابت مشهد طي يک ماه از شهريور تا مهر 1380 مورد بررسي قرار گرفتند.
يافته ها: 32 نفر (4.3 درصد) از افراد تحت بررسي مبتلا به ويتيليگو بودند که بيماري آنها بيشتر از نوع منتشر بود و صورت شايعترين محل درگيري را تشکيل مي داد. 22 نفر (68.7 درصد) زن و 10 نفر (31.3 درصد) مرد بودند. 5 درصد زنان و 3.3 درصد مردان ديابتي مبتلا به ويتيليگو بودند. 4.2 درصد مبتلايان به ديابت غير وابسته به انسولين و 4.7 درصد مبتلايان به ديابت وابسته به انسولين ويتيليگو داشتند.
نتيجه گيري: در اين مطالعه ويتيليگو بطور شايعتر با ديابت غير وابسته به انسولين همراهي داشت که ناشي از شيوع بيشتر آن است. ولي ارتباط ويتيليگو با ديابت وابسته به انسولين قويتر بود. شيوع ويتيليگو در زنان ديابتي نسبت به مردان بيشتر بود.

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ

دوشنبه 29 خرداد 1391 4:30 PM

mehdi0014

کاربر طلایی1

تاریخ عضویت : مرداد 1389

تعداد پست ها : 287351

محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

6 : بيماريهاي پوست تابستان 1382; 6(4 (پياپي 24)):31-33.

شيوع كچلي پا در كاركنان بيمارستان سينا همدان در سال 1379

زمانيان عباس*,فرشچيان محمود,ناظري هاله

* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکی همدان، همدان، بیمارستان سینا، بخش پوست

مقدمه: کچلي پا احتمالا شايعترين نوع کچلي قارچي در کشورهاي توسعه يافته ويکي از مشکلات بهداشت عمومي در اکثر جوامع است که پوشيدن کفش، تعريق و ماسراسيون پا از عوامل مستعد کننده آن مي باشند.
هدف: بررسي شيوع وتعيين عامل کچلي پا در کارکنان بيمارستان سينا همدان.
روش اجرا: اين بررسي به روش توصيفي مقطعي بر روي 156 نفر از کارکنان بيمارستان سينا همدان با انجام معاينات باليني و مطالعات آزمايشگاهي به انجام رسيده است.
يافته ها: 93 نفر (59.6 درصد) از کارکنان مرد و 63 نفر (40.4 درصد) زن بودند. هفت نفر (4.48 درصد) مبتلا به کچلي پا بودند و ترايکوفيتون منتاگروفيت (اينترديژيتال) عامل اصلي عفونت به شمار مي رفت.
نتيجه گيري: کچلي پا در 4.48 درصد کارکنان بيمارستان وجود داشت که در مقايسه با ساير کشورها از شيوع نسبتا پايني برخوردار بود.

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ

دوشنبه 29 خرداد 1391 4:30 PM

mehdi0014

کاربر طلایی1

تاریخ عضویت : مرداد 1389

تعداد پست ها : 287351

محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

7 : بيماريهاي پوست تابستان 1382; 6(4 (پياپي 24)):34-45.

اسكارهاي هيپرتروفيك و كلوئيد (قسمت دوم)

انصارين حبيب*,قهاري عزيز,اكبريان سيده فاطمه

* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکي ايران

راههاي فعلي درمان اسکارهاي هيپرتروفيک و کلوئيد با موفقيت اندکي همراه است. جراحي اين ضايعات بدون درمانهاي همراه (adjuvant therapy) نيز با ميزان بالايي از عود همراه مي باشد. اسکارهاي هيپرتروفيک و کلوئيد نتيجه اختلال در يکسري از واکنشهاي سلولي و مولکولي هستند که مي توان با شناخت آنها، درمانهايي را به منظور کاهش وضعيت پاتولوژيک موجود و يا تنظيم ترميم زخم طراحي کرده و ايجاد اسکارهاي بيش از حد جلوگيري نمود. در اين مقاله سعي شده تا علاوه بر مرور درمانهاي جديد اين ضايعات، آخرين اطلاعات موجود در مورد واکنشهاي مولکولي و سلولي در هنگام تشکيل اسکارهاي هيپرتروفيک و کلوئيد مورد بررسي قرار گيرد.

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ

دوشنبه 29 خرداد 1391 4:30 PM

mehdi0014

کاربر طلایی1

تاریخ عضویت : مرداد 1389

تعداد پست ها : 287351

محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

8 : بيماريهاي پوست تابستان 1382; 6(4 (پياپي 24)):46-50.

زايگوميكوز پوستي در بيمار ديابتي: گزارش يك مورد

پورمقيم هادي*,صداقتي حميده,انصارين حبيب,ديانت علي,مولانايي سعادت

* گروه روماتولوژي، دانشگاه علوم پزشکي ايران، تهران، خيابان به آفرين، بيمارستان فيروزگر، بخش روماتولوژي

در اين مقاله يک بيمار ديابتي با عفونت قارچي از دسته زيگوومايست ها معرفي مي شود که به دنبال بستري شدن در بيمارستان و قرار دادن آنژيوکت جهت درمان، ضايعات پوستي در روي ساعد چپ او پديدار و به درگيري عصبي اولنار منجر شده است.
هنگام مرجعه از ضايعات پوستي و عصب اولنار بيمار نمونه برداري شد که در بازبيني مجدد آنها با فاصله زماني دو ماه، تشخيص عفونت قارچي ناشي از زيگومايست ها از جمله موکور با ديدن هيف هاي بدون سپتوم همراه با انتشار آن به عروقي خوني مجاور مورد شک قرار گرفت. در رنگ آميزي، نمونه قارچ شناسي مثبت گزارش شده است اما کشت نمونه منفي بود. بدنبال يک دوره درمان کامل با آمفوتريسين B تزريقي پاسخ باليني در بيمار مشاهده شد.
بطور کلي هر بيمار ديابتي يا فردي که سيستم ايمني او تضعيف شده است و حتي در افراد سالم با عفونت هاي غير معمول که به درمانهاي متداول با آنتي بيوتيک ها پاسخ نمي دهند، لازم است که زايگوميکوزير مشکوک شده و بررسي هيستوپاتولوژيک و قارچ شناسي جهت تشخيص آن بعمل آيد.

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ

دوشنبه 29 خرداد 1391 4:31 PM

mehdi0014

کاربر طلایی1

تاریخ عضویت : مرداد 1389

تعداد پست ها : 287351

محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

9 : بيماريهاي پوست تابستان 1382; 6(4 (پياپي 24)):51-54.

شكل ناكامل سندرم لئوپارد: گزارش يك مورد

رمضان پور افشار*,بابايي حسين

* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکي زنجان، زنجان، بیمارستان ولیعصر، بخش پوست

سندرم لئوپارد (LEOPARD) يک بيماري ارثي با توارث اتوزمال غالب مي باشد که با لکه هاي پيگمانته پوستي و تغييرات نوار قلبي، هيپرتلوريسم چشمي، تاخير رشد، تنگي ريوي، ناهنجاري هاي ژنيتاليا و کري مادرزادي مشخص مي شود. ژن اين بيماري نفوذ بالا دارد ولي ظهور بيماري متغير است و ممکن است اشکال ناکامل بيماري ايجاد شود. ما در اينجا يک خانم 23 ساله را با لکه هاي پيگمانته پوستي مخاطي، کري مادرزادي، تاخير بلوغ و تغييرات نوار قلبي معرفي مي کنيم. بنظر مي رسد که مورد فوق يک شکل ناکامل سندرم لئوپارد باشد.

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ

دوشنبه 29 خرداد 1391 4:31 PM

mehdi0014

کاربر طلایی1

تاریخ عضویت : مرداد 1389

تعداد پست ها : 287351

محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

10 : بيماريهاي پوست تابستان 1382; 6(4 (پياپي 24)):55-59.

تشخيص شما چيست؟

انصارين حبيب*,شهبازي نسيم,ستاره شناس رويا

* دانشگاه علوم پزشکي ايران، تهران، بيمارستان فيروزگر، گروه پوست

بيمار خانمي 65 ساله كشاورز، اهل و ساكن تفرش مي باشد كه از سال 1380 بدليل آنمي‌هموليتيك كومبس مثبت و اسپلنومگالي ابتدا تحت درمان با كورتيكواستروئيد قرار گرفته و سپس بدليل عدم پاسخ به درمان اسپلنكتومي شده است. بيمار مجددا در سال 1381 بدليل سرفه و تب در بيمارستان بستري شده است كه در معاينه، داراي ضايعات پوستي بصورت پاپول و ندول‌هايي به رنگ پوست و گاه مايل به زرد و بعضا شفاف، بدون علامت و با قوام نسبتا سفت بوده است. اين ضايعات از 4 ماه قبل از مراجعه در ناحيه تنه شروع شده و سپس قسمت هاي فوقاني و تحتاني اندام ها را نيز درگير كرده است. تعداد ضايعات بتدريج افزايش يافته و ابعاد آنها نيز بزرگتر شده است. ابعاد ضايعات از 5/0 × 5/0 سانتيمتر تا 1×1 سانتيمتر متفاوت و بعضا نافدار بودند (تصوير شماره 1).
آزمايشهاي انجام شده به شرح ذيل مي باشد:

Hb= 6.5 gr/ 100cc, WBC= 4.1 mil/mm³

Retic= % 0/1, RBC= 2.26 mil/mm³

در نمونه برداري از مغز استخوان بيش از 10 درصد پلاسما سل ديده شد. در الكتروفورز پروتيين‌هاي سرم ميزان پروتيين هاي گاما، 26.4 درصد (طبيعي 19-11 درصد) گزارش گرديد. يافته هاي الكتروفورز با يك گاموپاتي مونوكلونال همخواني داشت.

جهت تشخيص ضايعات پوستي از يكي از پاپول هاي پشت تنه نمونه برداري بعمل آمد و نمونه با روش هماتوكسيلين- ائوزين رنگ آميزي شد (تصوير شماره 2).

كليد واژه:

نسخه قابل چاپ

دوشنبه 29 خرداد 1391 4:31 PM