0

مقالات بیماریهای پوست

 
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

 13 : بيماريهاي پوست تابستان 1384; 8(4 (پیاپی 32)):316-321.
 
گزارش يك مورد بيمار مبتلا به پروجريا بدون آلوپسي كامل در يك پسر بچه چهار ساله
 
زندي‌ سودابه‌*,اديبي ندا,شمس الديني سعداله
 
* گروه پوست، کرمان، بزرگراه امام، بیمارستان افضلی پور، دانشگاه علوم پزشکی کرمان
 
 

سندرم پروجریای Hutchinson-Gilford یک سندرم بسیار نادر است که با نمای تسریع فرآیندی پیری مشخص می شود. روش وراثت آن مشخص نیست ولی جهش های اتوزوم غالب در ایجاد آن موثر شناخته شده است. شروع بیماری در شیرخوارگی  و اوایل کودکی با یک فنوتیپ اختصاصی شامل: قد کوتاه، پوست و ناخن غیر طبیعی، بینی منقاری شکل، فقدان چربی زیر جلدی، نبود رشد، آلوپسی به درجه های متفاوت همراه سفید شدن موها به طور زودرس و وریدهای برجسته پوست سر است.

یافته های آزمایشگاهی اختصاصی چه از لحاظ آسیب شناسی و چه از لحاظ آزمایشگاهی وجود ندارد و علت مرگ آن ها اغلب ناشی از حوادث قلبی و عروقی است که معمولا در 2 دهه اول عمر اتفاق می افتد. در این مقاله یک مورد کودک 4 ساله معرفی می شود که با علایم پوستی به شکل پیگمانتاسیون های لکه ای و شکایت از چهره غیرطبیعی به درمانگاه پوست بیمارستان افضلی پور کرمان مراجعه کرد و بر مبنای مجموعه علایم بالینی و نمای آسیب شناسی برای او تشخیص سندرم پروجریای Hutchinson-Gilford گذاشته شد.

 
كليد واژه: 
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
دوشنبه 29 خرداد 1391  4:15 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

 14 : بيماريهاي پوست تابستان 1384; 8(4 (پیاپی 32)):322-325.
 
تشخيص شما چيست؟
 
احساني اميرهوشنگ*,رباطي محمود,حجازي نيما,غياثي مريم
 
* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکي تهران، تهران، ميدان وحدت اسلامي، بيمارستان رازي
 
 

بیمار خانمی 43 ساله اهل و ساکن شهر اردبیل است که به علت ضایعه های پوستی در نواحی پشت دست، زانوها، قوزک خارجی پا و آرنج ها مراجعه کرده است. این ضایعه ها از حدود 2 سال قبل، ابتدا به صورت پاپول و پلاک های بنفش رنگ در سطح پشتی دست روی مفاصل متاکارپوفلانژیال ایجاد شد و به تدریج روی آرنج ها، زانوها، قوزک خارجی پا و سطح پشتی پا نیز به وجود آمد (تصاویر شماره 1 و 2). این ضایعه ها توزیعی نسبتا قرینه دارند و به صورت پاپول ها و پلاک هایی بنفش رنگ با قوام سفت و حجم دار با حاشیه نامنظم با قطر متوسط 20-5 میلی متر هستند.

بیمار اظهار می دارد که این ضایعه ها در ابتدا نرم تر بودند و به تدریج قوام آن ها سخت تر شده است. بیمار هیچ گونه علامتی از جمله درد، خارش، درد مفصلی و همچنین تب را همراه با ضایعه های مزبور ذکر نمی کند. همچنین وی سابقه هیچ گونه بیماری زمینه ای یا مصرف دارو را اظهار نمی دارد. در آزمایش های به عمل آمده از بیمار، افزایش میزان سدیمانتاسیون اریتروسیتی مشاهده شد. سایر آزمایش ها از جمله آزمون های عملکرد کبدی و کلیه، کرایو گلوبولین، فاکتور روماتوئید، آنتی بادی ضد هسته ای، آنتی بادی ضد DNA دو رشته ای، VDRL و سطوح کمپلمان همگی در محدوده طبیعی گزارش شد.

 
كليد واژه: 
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
دوشنبه 29 خرداد 1391  4:15 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

 15 : بيماريهاي پوست تابستان 1384; 8(4 (پیاپی 32)):326-328.
 
تشخيص شما چيست؟
 
احساني اميرهوشنگ*,يزدانيان شيده,طوسي سياوش,رباطي محمود
 
* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، میدان وحدت اسلامی، بیمارستان رازی
 
 

خانمی 50 ساله با یک ندول منفرد با قطر تقریبی 2 سانتی متر در سطح قدامی قسمت تحتانی بازوی چپ مراجعه کرده است. بیمار سابقه ضایعه را از حدود 6 ماه پیش می داد که به تدریج رشد کرده و هیچ گونه علامتی از جمله خارش، درد یا ترشح نداشته است.

ضایعه در لمس، نسبتا سفت، بدون زخم و تغییرات اپیدرم بوده، در قسمتی از سطح دارای تغییر رنگ آبی بوده است. از ضایعه بیمار نمونه برداری شد. آزمایش های روتین بیمار طبیعی بود.

 
كليد واژه: 
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
دوشنبه 29 خرداد 1391  4:15 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

1 : بيماريهاي پوست بهار 1384; 8(3 (پياپي 31)):166-170.
 
فراواني آلرژن هاي پوستي در بيماران مبتلا به درماتيت تماسي
 
داوودي سيدمسعود*,كريمي زارچي علي اكبر,غفوري منش سعيد,نصيري كاشاني منصور,دولتي يحيي,فيروز عليرضا
 
* گروه پوست تهران، خيابان ملاصدرا، دانشگاه علوم پزشکي بقيه ا... (عج)
 
 

مقدمه: اگزما از شايع ترين بيماريهاي التهابي پوست است. درماتيت تماسي يک درماتيت اگزمايي است که به علت تماس با ماده اي در محيط رخ مي دهد. اين ماده مي تواند به صورت محرک يا آلرژن عمل کند. هر کشوري آلرژن هاي شايع مخصوص به خود دارد.
هدف: تعيين فراواني آلرژن هاي پوستي در بيماران مبتلا به درماتيت تماسي در تهران
روش اجرا: در اين مطالعه توصيفي- مقطعي، اطلاعات مربوط به تمامي بيماران مبتلا به درماتيت تماسي طول کشيده که در سال هاي 82-1372 در يک کلينيک تخصصي پوست در تهران patch test با 23 آلرژن (European Standard Series(ESS شده بودند، مورد مطالعه قرار گرفت.
يافته ها: در اين مطالعه 222 بيمار مورد ارزيابي قرار گرفتند که ميانگين سن آنها 23.5 سال (انحراف معيار=13.8) و 66.5% از آنها زن بودند. شايع ترين محل ابتلا به درماتيت، دست (49%) و ميانگين طول مدت ابتلا 54 ماه (انحراف معيار=62) بود.
تشخيص هاي باليني مطرح شده براي بيماران شامل درماتيت تماسي آلرژيک (59%) درماتيت تحريکي (24%)، درماتيت آتوپيک (10%) و ساير درماتيت ها (7%) بود. 145 نفر (65.3%) داراي حداقل يک واکنش مثبت بودند. شايع ترين آلرژن ها عبارت بودند از: سولفات نيکل (22.6%)، کلريد کبالت (14.5%) و فرگرانس ميکس (13.6%).
نتيجه گيري: نيکل شايع ترين آلرژن تماسي در بيماران مورد مطالعه بود.

 
كليد واژه: 
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
دوشنبه 29 خرداد 1391  4:15 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

 2 : بيماريهاي پوست بهار 1384; 8(3 (پياپي 31)):171-176.
 
مقايسه اثر درماني متوكسالن خوراكي به علاوه اشعه فرا بنفش A به تنهايي و همراه با كلسي پوتريول موضعي در درمان ويتيليگو
 
اخياني مريم*,حلاجي زهرا,احساني اميرهوشنگ,مكرمي تورج,گروهي فرزام
 
* تهران، خيابان وحدت اسلامي، بيمارستان رازي
 
 

مقدمه: ويتيليگو اختلال پيگمانتاسيون اکتسابي نسبتا شايع است که حدود 1% جمعيت جهان گرفتار آن هستند. از ميان درمان هاي مختلف، موثرترين و رايج ترين شيوه درمان ويتيليگوي ژنراليزه، اشعه درماني سيستميک است.
هدف: تعيين اثر سينرژيستيک کلسي پوتريول موضعي و متوکسالن خوراکي به علاوه اشعه ماورا بنفش
PUVA)A)در درمان ويتيليگوي ژنراليزه.
روش اجرا: در اين کارآزمايي باليني تصادفي، 47 بيمار مبتلا به ويتيليگوي ژنراليزه (که سطح درگيري بيماري آن ها کمتر از 40% سطح بدن بود) به طور تصادفي به دو گروه تقسيم شدند. هر دو گروه تحت درمان با
PUVA سيستميک به صورت سه جلسه در هفته قرار گرفتند. از يک گروه از بيماران خواسته شد که از کرم کلسي پوتريول موضعي (0.005%) يک ساعت بعد از اشعه درماني (هفته اي سه بار) روزانه يک بار بر روي ضايعات استفاده کنند. بيماران در فواصل هفتگي از لحاظ ميزان پاسخ به درمان و عوارض احتمالي بررسي شدند.
يافته ها: متوسط پاسخ به درمان به صورت رپيگمانتاسيون در گروه کلسي پوتريول و
PUVA، %63.86±24.1 و در گروه PUVA، %60.63±23.29 بود (p>0.05). تعداد جلسات اشعه درماني و متوسط دوز تجمعي UVA در گروه کلسي پوتريول+ PUVA، به ترتيب 22.66±96.33 جلسه و 118.05±584.07 ژول بر سانتي متر مربع و در گروه PUVA به تنهايي به ترتيب 26.1±116.27 جلسه و 167.97±685.14 ژول بر سانتي متر مربع بود (p<0.05).
نتيجه گيري: در بيماران مبتلا به ويتيليگوي ژنراليزه، درمان با ترکيب کلسي پوتريول و
PUVA خوراکي يک درمان موثر و کم عارضه است و با مصرف داروي فوق تعداد جلسات اشعه درماني و دوز تجمعي اشعه UVA براي رسيدن به حداکثر پاسخ درماني کاهش مي يابد و باعث تسريع رپيگمانتاسيون مي شود.

 

 
كليد واژه: 
 
 
 
 
دوشنبه 29 خرداد 1391  4:15 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

 3 : بيماريهاي پوست بهار 1384; 8(3 (پياپي 31)):177-189.
 
عوارض پوستي در 800 تن از جانبازان شيميايي 14 تا 20 سال پس از تماس با گاز خردل
 
مرتضوي حسين,رضيعي مرتضي,عمادي سيدناصر*,نخعي محمدجواد,سروش محمدرضا,طوسي سياوش,نورمحمدپور پدرام
 
* تهران، خيابان ملاصدرا، بيمارستان بقيه ا... (عج)
 
 مقدمه: سولفور موستارد به عنوان جنگ افزار شيميايي ناتوان کننده در جنگ جهاني اول و جنگ عراق عليه ايران مورد استفاده قرار گرفت. اثرات سمي آن به صورت عوارض حاد و مزمن ريه، چشم و به خصوص ارگان وسيع پوست را گرفتار مي کند.
هدف: بررسي فراواني عوارض ديررس پوست در جانبازان شيميايي جنگ تحميلي که 14 تا 20 سال از زمان مجروحيت آنان گذشته است.
روش اجرا: در اين مطالعه توصيفي مقطعي 800 تن از جانبازان شيميايي که از سال 1362 تا 1367 در جنگ عراق عليه ايران مصدوم شده اند به صورت خوشه اي از استان هاي مختلف طي سال هاي 82-1380 انتخاب و با مطالعه در سوابقشان مورد معاينه باليني و در صورت نياز اقدام تشخيصي قرار گرفتند.
يافته ها: ميانگين سني مجروحين شيميايي در زمان مطالعه 9.8±، 39.3 سال بود. سه نوع ضايعه در افراد مورد مطالعه مشاهده شد:
1-ضايعات پوستي غيراختصاصي شامل: گزروزيس (39.6%)، اختلالات پيگمانتاسيون (19%)، آنژيوم گيلاسي (17.4%)، درماتيت سبورئيک (12.7%)، اگزما (12.2%)، ضايعات آکنه اي فرم (11.6%)، تينا ورسيکالر (7%)، کهير (5%)، ويتيليگو (3.6%)، آلوپسي آره آتا (2.5%)، پسوريازيس (2%)، آفت دهاني (1.3%).
2-ضايعات پوستي اختصاصي به نام اسکار خردل که براي اولين با بر اساس شکل، محل ضايعه و تاريخچه درماني تعيين و تعريف شد و در 44 نفر (5.5%) از مجروحان مشاهده شد.
3-نئوپلاسم هاي بدخيم در 9 نفر (1.1%) که اکثرا در محل اسکار خردل بروز کردند و شامل کارسينوم سلول بازال، بيماري بوون، کارسينوم سلول اسکواموس، ميکوزيس فونگوئيد و درماتوفيبروسار کوما پروتوبرنس بودند.
نتيجه گيري: تماس با سولفور موستارد ضايعات حاد و مزمن و طولاني ايجاد مي کند. اسکار خردل که به عنوان ضايعه اختصاصي از آن نام برده شد مهم ترين يافته اين مطالعه است.
 
كليد واژه: 
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
دوشنبه 29 خرداد 1391  4:16 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

 4 : بيماريهاي پوست بهار 1384; 8(3 (پياپي 31)):190-194.
 
فراواني بيماريهاي پوستي بر اساس ICD 10 در مراجعان به درمانگاه پوست دانشگاه علوم پزشكي يزد در تابستان سال 1378
 
نوربالا محمدتقي*,پورسينا نصرت
 
* يزد، بلوار 22بهمن، بيمارستان سوانح سوختگي شهيد صدوقي
 
 مقدمه: دستيابي به اطلاعات در زمينه گستردگي بيماري هاي پوستي و تعيين انواع شايع بيماريهاي پوستي در هر منطقه از اهميت خاصي برخوردار است. شکي نيست که عوامل مختلف فرهنگي، نژادي، اجتماعي در ميزان بروز بيماري هاي پوستي نقش عمده اي دارند.
هدف: تعيين فراواني انواع بيماري هاي پوستي در بيمارستان آموزشي شهيد صدوقي يزد در سال 1378
روش اجرا: اين مطالعه به صورت توصيفي و در تابستان 1378 بر روي هزار بيمار مراجعه کننده به درمانگاه پوست دانشگاه انجام و تشخيص نهايي بر اساس ICD 10 کد گذاري شد.
يافته ها: بيش از 60 نوع بيماري بر اساس ICD 10 تشخيص داده شد که عفونت هاي پوستي با شيوع 23% در رده اول قرار داشت و بيماري هاي ويروسي نزديک ثلث موارد عفونت ها را تشکيل مي داد. درماتيت ها با شيوع 19% در رده دوم بود. درماتيت تماسي در مجموع دو سوم کل درماتيت ها را شامل مي شد. آکنه با شيوع 10.8% و ملاسما با شيوع 7.8% در رده هاي سوم و چهارم قرار داشتند. در گروه سني زير 15 سال بيماري هاي عفوني و در گروه 15 تا 25 سال، آکنه شايع ترين علت مراجعه بيماران بود. ليشمانيوزيس جلدي در گروه بيماري هاي انگلي شايع ترين بود که جزو بيماري هاي آندميک منطقه است.
نتيجه گيري: عفونت هاي پوستي و درماتيت هاي تماسي، دو بيماري عمده و شايع در يزد هستند که قابل پيشگيري و کنترل بوده و مي توان با مطالعات کامل تر و برنامه ريزي آن ها را کاهش داد.
 
كليد واژه: 
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
دوشنبه 29 خرداد 1391  4:16 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

 5 : بيماريهاي پوست بهار 1384; 8(3 (پياپي 31)):195-200.
 
سلنيوم در بيماران مبتلا به طاسي منطقه اي: يك مطالعه مورد- شاهد
 
فيضي ويدا*,مرتضوي حسين,باريك بين بهروز,يوسفي مريم,رنجبر عليرضا
 
* گروه پوست دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، خيابان وحدت اسلامي، بيمارستان رازي
 
 مقدمه: علت فيزيوپاتولوژيک طاسي منطقه اي، مسايل ايمونولوژيک بيان شده است. شواهد مختلفي در دست است که سلنيوم را در تنظيم يا تغيير مسايل ايمونولوژيک موثر مي دانند.
هدف: مقايسه سطح پلاسمايي سلنيوم در بيماران مبتلا به طاسي منطقه اي و گروه شاهد
روش اجرا: در اين مطالعه که به صورت مورد- شاهد انجام شد، از بين بيماران مبتلا به طاسي منطقه اي مراجعه کننده به بيمارستان رازي تهران، 29 نفر به عنوان گروه مورد و همچنين از بين همراهان و پرسنل بيمارستان که فاقد طاسي منطقه اي بودند نيز 29 نفر به صورت غيرتصادفي ساده به عنوان گروه شاهد انتخاب شدند. ميزان سلنيوم پلاسما در هر گروه اندازه گيري و با يکديگر مقايسه شد.
يافته ها: ميانگين سن گروه مورد، 10.5±24.9 سال و گروه شاهد 10.5±29.1 سال بود. در هر دو گروه 15 نفر (51.7%) مرد و 14 نفر (48.3%) زن بودند. در گروه مورد ميانگين سلنيوم سرم 13.3±62.1 ميکروگرم در ليتر و در گروه شاهد 13.2±88.3 ميکروگرم در ليتر بود .(0.0005>p)
نتيجه گيري: در اين مطالعه ميزان سلنيوم در افراد داراي طاسي منطقه اي کمتر از ديگر افراد بود. لذا پيشنهاد مي شود مطالعه اي براي بررسي تاثير سلنيوم در درمان طاسي منطقه اي صورت گيرد.
 
كليد واژه: 
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
دوشنبه 29 خرداد 1391  4:16 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

 6 : بيماريهاي پوست بهار 1384; 8(3 (پياپي 31)):201-210.
 
لنفوم ها و شبه لنفوم هاي پوستي: يك بررسي ده ساله در بيمارستان هاي امام رضا (ع) و اميد مشهد با استفاده از روش هاي ايمونوهيستوشيمي و تقسيم بندي هاي جديد
 
خويي عليرضا*,كرامتي محمدرضا
 
* گروه آسیب شناسی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، مشهد، خيابان دانشگاه، دانشكده پزشكي
 
 مقدمه: لنفوم هاي پوستي تومورهاي سلول هاي ايمني هستند که با واسطه تکثير کلونال سلول هاي B يا T و ارتشاح آن ها در پوست مشخص مي شوند. در ساليان اخير تقسيم بندي و روش هاي تشخيصي اين بيماري ها دچار تغييرات اساسي شده و تقسيم بندي هاي جديدتري جايگزين تقسيم بندي هاي قديم شده است.
هدف: ارزيابي و تقسيم بندي لنفوم هاي پوستي با توجه به روش هاي تشخيصي جديدتر
روش اجرا: در طي يک دوره ده ساله تمام نمونه هاي بافتي بيماران در بيمارستان امام رضا (ع) و اميد مشهد مورد بازنگري و ارزيابي مجدد قرار گرفت و 46 مورد با تشخيص قطعي، احتمالي و افتراقي لنفوم پوست استخراج شد. پس از بررسي مجدد ميکروسکوپي با روش هاي مرسوم و رنگ آميزي هماتوکسيلين- ائوزين و سايتوشيمي، آزمايشات ايمنوهيستوشيمي با نشانگرهاي مختلف سلولي براي تاييد تشخيص و تعيين نوع سلول انجام پذيرفت.
يافته ها: از 43 مورد که تشخيص آن ها قطعي و نوع سلولي آن ها مشخص شد، فراواني انواع مختلف اختلالات لنفاوي و هماتوپويتيک عبارت بودند از: 26 مورد (60.5%) لنفوم پوستي سلول T، 6 مورد (14%) لنفوم پوستي سلول B، 7 مورد (16.3%) پسودولنفوما، 3 مورد (7%) لوکمياکوتيس و 1 مورد (2.2%) بيماري هوچکين ثانويه پوست.
نتيجه گيري: لنفوم پوستي سلول T شايعترين لنفوم هاي پوستي بوده و از اين بين(Mycosis Fungoides (MF بيشترين موارد اين لنفوم ها را تشکيل مي دهد. رنگ آميزي ايمنوهيستوشيمي گرچه کمک فراواني به تشخيص و تقسيم بندي اين لنفوم ها مي کند ولي با اين وجود روش هاي معمول بررسي ميکروسکوپي با رنگ آميزي هماتوکسيلين- ائوزين و همکاري نزديک متخصص پوست و متخصص آسيب شناسي اساس تشخيص را تشکيل مي دهد.
 
كليد واژه: لنفوم غيرهوچكين، بيماري هوچكين، لنفوم هاي اوليه پوست با منشا سلول T،مايكوزيس فونگوئيد، لنفوم هاي اوليه پوست با منشا سلول B
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
دوشنبه 29 خرداد 1391  4:16 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

 7 : بيماريهاي پوست بهار 1384; 8(3 (پياپي 31)):211-217.
 
بررسي ميزان اثر بخشي ايمونوتراپي موضعي با داروي ديفن سيپرون در درمان ريزش موي منطقه اي مزمن يا وسيع
 
عماد مريم*,آقايي شاهين,جعفري پيمان
 
* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکی شیراز، شيراز، خيابان زند، بيمارستان دكتر فقيهي، بخش پوست
 
 مقدمه: نتايج بسيار متفاوتي از درمان موضعي آلوپسي آره آتا با داروي ديفن سيپرون (DPC) در مقالات منتشر شده است.
هدف: هدف از انجام اين مطالعه کارآيي و تحمل پذيري داروي ديفن سيپرون در آلوپسي آره آتاي مزمن، شديد و مقاوم به درمان بود.
روش اجرا: بيست و هشت بيمار (16 زن و 12 مرد، 35-10 ساله، متوسط سن 25 سال) با آلوپسي آره آتاي مزمن و گسترده مورد مطالعه قرار گرفتند. پس از ايجاد حساسيت اوليه با غلظت 2% از دارو، غلظت هاي افزايشي از دارو با شروع از 0.001% به صورت هفتگي و به مدت 6 ماه به يک نيمه از پوست سر ماليده شد. حداکثر غلظت دارو نيز 2% بود.
يافته ها: بيست و هفت مورد از 28 نفر درمان را به اتمام رسانيدند. از 27 بيمار درمان شده، پاسخ به درمان در 22 مورد (81.5%) ديده شد که بهبود کامل (رشد مجدد موهاي ترمينال در حد 100-90%) در 6 مورد (22.2%)، بهبود نسبي (رشد مجدد موهاي ترمينال در حد 90%-10%) در 16 مورد (59.3%) و عدم بهبودي در 5 مورد (18.5%) بود. در تمام بيماران واکنش اگزمايي شامل قرمزي پوست، خارش و پوسته ريزي در محل استفاده دارو مشاهده شد. عوارض جانبي ديگر شامل لنفادنوپاتي اکسي پيتال در 11 مورد (40.7%)، اگزماي شديد با ايجاد تاول در 11 مورد (40.7%) و هيپرپيگمانتاسيون در 5 مورد (18.5%) مشاهده شد. عود نسبي در 18 مورد (66.7%) پس از 12-6 ماه پيگيري ديده شد.
نتيجه گيري: درمان موضعي آلوپسي آره آتاي شديد با داروي DPC يک درمان موثر و در عين حال با ميزان عود نسبتا بالا است.
 
كليد واژه: 
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
دوشنبه 29 خرداد 1391  4:16 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

 8 : بيماريهاي پوست بهار 1384; 8(3 (پياپي 31)):218-223.
 
كارآزمايي باليني يك پماد گياهي در كاهش تراكم موهاي ناخواسته در مبتلايان به هيرسوتيسم
 
امام قريشي معصومه*,سلمان پور رحمت اله,پنجه شاهين محمدرضا
 
* گروه فارماکولوژي، شيراز، خيابان زند، دانشكده پزشكي، دانشگاه علوم پزشكي شيراز
 
 مقدمه: هيرسوتيسم باعث مشکلات زيبايي در خانم ها مي شود و اغلب مشکلات رواني را به دنبال دارد. درمان هيرسوتيسم با توجه به دلايل مختلف ايجاد کننده آن، در بيشتر موارد با يک دارو کافي نبوده و معمولا توام با عوارض جانبي متعدد است. بنابر اين يافتن روش هاي جديد درماني مي تواند از ارزش بالايي برخوردار باشد.
هدف: کارآزمايي براي ارزيابي اثر بخشي يک پماد گياهي از گياهان رده Leguminosae و Zingiberaceae در کاهش تراکم موها در افراد مبتلا به هيرسوتيسم.
روش اجرا: در يک کارآزمايي باليني از نوع باز، 10 بيمار مبتلا به هيرسوتيسم با يک پماد گياهي به صورت تجويز 3 بار در روز به مدت 2 هفته در طي 3 دوره متوالي ماهانه، تحت درمان قرار گرفتند. تعداد، طول و قطر موها براي هر فرد قبل و بعد از درمان اندازه گيري و نتايج حاصل با آزمون آماري t وابسته مقايسه شد.
يافته ها: ميانگين تعداد موها پس از سه دوره درمان در مقايسه با قبل از درمان کاهش معني داري (21.2%) نشان داد. اما ميزان کاهش قطر مو (16.6%) و طول مو (11.6%) معني دار نبود. عارضه جانبي در طول مصرف پماد در بيماران مشاهده نشد.
نتيجه گيري: کاربرد پماد گياهي در کاهش تراکم موهاي ناخواسته در مبتلايان به هيرسوتيسم موثر است و براي درمان اين بيماران روشي ساده، ارزان و بدون عوارض جانبي داروهاي موجود، فراهم مي کند.
 
كليد واژه: 
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
دوشنبه 29 خرداد 1391  4:16 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

 9 : بيماريهاي پوست بهار 1384; 8(3 (پياپي 31)):224-231.
 
تعريق شبانه
 
آيت الهي جمشيد*
 
* مرکز تحقيقات بيماري هاي عفوني و گرمسيري، دانشگاه علوم پزشکي يزد، يزد، صفائيه، بيمارستان شهيد صدوقي
 
 عرق شبانه از شکايت هاي شايع بيماران سرپايي است. با اين وجود تعداد مقالات منتشر شده در اين رابطه کم است. تعريق شبانه از علايم مهم در بيماري هاي سل، بروسلوزو لنفوم است اگر چه در طبابت مدرن بيماري ها کمتر عامل تعريق شبانه هستند. ساير علل تعريق شبانه عفونت با ويروس HIV، رفلاکس معده- مري، آپنه انسدادي هنگام خواب، هيپرتيروئيديسم، هيپوگليسمي و علل ديگري هستند که شيوع کمتري دارند. مصرف بعضي از داروها و مواد، مانند داروهاي کاهش دهنده فشار خون، الکل و هرويين از علل ديگر تعريق شبانه هستند. علل مهم تعريق شبانه را مي توان با گرفتن شرح حال، انجام معاينه باليني، و درخواست آزمايش هاي مربوط و روش هاي تصوير برداري مناسب تشخيص داد.
 
كليد واژه: 
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
دوشنبه 29 خرداد 1391  4:16 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

 10 : بيماريهاي پوست بهار 1384; 8(3 (پياپي 31)):232-236.
 
استفاده از پسورالن خوراكي و نور درماني (PUVA) در مبتلايان به Graft Versus Host Disease مزمن پوستي: گزارش 5 مورد
 
قدسي سيده زهرا*,بهار بابك,بليغي كامران,رنجكش محمدرضا
 
* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکی تهران، تهران، خيابان وحدت اسلامي، بيمارستان رازي
 
 (Graft Versus Host Disaese (GVHD شايع ترين عارضه دير رس پيوند آلوژنيک مغز استخوان و شايع ترين علت عوارض و مرگ و مير در اين بيماران است. براي درمان اين عارضه از داروهاي مهار کننده ايمني با دوز بالا و مدت زمان طولاني استفاده مي شود که عوارض زيادي را به دنبال دارد.
در اين مقاله 5 بيمار که GVHD مزمن پوستي ثابت شده باليني و پاتولوژي داشتند (3 نفر ليکنوئيد، 1 نفر اسکلرودرموئيد و 1 نفر نوع توام [mixed]) و مقاوم به درمان هاي معمول بودند طبق برنامه استاندارد (سه جلسه در هفته) تحت درمان PUVA قرار گرفتند.
در 3 بيمار با درگيري نوع ليکنوئيد بهبودي کامل، در 1 مورد نوع اسکلرودرموئيد بهبودي نسبي داشتيم و در 1 مورد نوع توام براي ضايعات ليکنوئيد بهبودي کامل و براي ضايعات اسکلرودرموئيد بهبودي نسبي داشتيم. عارضه مهمي به جز افزايش خفيف آنزيم هاي کبدي وجود نداشت.
به نظر مي آيد PUVA مي تواند روش درماني خوبي براي بيماران مبتلا به GVHD مزمن باشد و انواع ليکنوئيد نسبت به اسکلرودرموئيد پاسخ بهتري به درمان دارند.
 
كليد واژه: 
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
دوشنبه 29 خرداد 1391  4:16 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

1 : بيماريهاي پوست بهار 1384; 8(3 (پياپي 31)):237-241.
 
ملانوز منتشر مادرزادي در پدر و دو فرزند پسر
 
عمادي سيدناصر*,برزگري معصومه,محمودرباطي رضا
 
* دانشگاه علوم پزشکي تهران، خيابان ملاصدرا، بيمارستان بقيه ا... (عج)
 
 ملانوز منتشر مادرزادي يکي از الگوهاي باليني بسيار نادر ملانوز گسترده ارثي است که تاکنون موارد محدودي از آن در سراسر دنيا گزارش شده است. بيمار مردي 54 ساله بود که به دليل وجود پلاک هاي اريتماتو و آنولر که از 8 ماه قبل در ناحيه صورت و گردن ايجاد شده بودند به درمانگاه پوست مراجعه کرده بود. در ارزيابي دقيق، پيگمانتاسيون تيره- قهوه اي منتشر پوستي وي باعث جلب توجه شد. هيپرپيگمانتاسيون منتشر از بدو تولد شروع شده بود که با افزايش سن تا اندازه اي به شدت و ميزان آن افزوده شد. مادر و خواهر بيمار نيز دچار هيپرپيگمانتاسيون مشابهي بوده اند. دو پسر بيمار، هيپرپيگمانتاسيون منتشر پوستي مشابه پدر را داشتند ولي فرزند دختر داراي پوستي طبيعي بود. ارزيابي آزمايشگاهي همه ي علل هيپرپيگمانتاسيون در محدوده طبيعي گزارش شد. ارزيابي هاي داخلي، غدد و خون نيز در زمينه همه ي علل ثانويه پيگمانتاسيون طبيعي بود.
در بررسي پاتولوژيک از پلاک اريتماتوي صورت، تشخيص ديسکوئيد لوپوس اريتماتوز تاييد شد و بررسي ميکروسکوپي از پوست تيره ناحيه تنه ملانوز منتشر مادرزادي را مطرح کرد.
 
كليد واژه: 
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
دوشنبه 29 خرداد 1391  4:16 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:مقالات بیماریهای پوست

 

 12 : بيماريهاي پوست بهار 1384; 8(3 (پياپي 31)):242-245.
 
تشخيص شما چيست؟
 
يعقوبي رضا*,واعظي امين
 
* گروه پوست، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز، بيمارستان امام خميني (ره)، كدپستی 61335
 
 دختري 3 ساله توسط والدينش براي درمان ضايعات کف دست و پا و برخي از نواحي بدن که از سن 8 ماهگي ظاهر شده بودند، مراجعه کرد. از بدو تولد، تاول هايي به طور خود به خود در برخي از نقاط پوست او ظاهر مي شده است. تاول ها به تدريج و طي چند ماه بهبودي يافتند و متعاقب آن پوست خشن، ضخيم و از پوسته هاي چسبنده و تيره پوشيده شد. بيمار، محصول يک زايمان طبيعي و فول ترم و داراي رشد و نمو طبيعي بود. پدر و مادر بيمار با يکديگر نسبت خويشاوندي نداشتند و تاريخچه خانوادگي بيمار براي ضايعات مشابه منفي بود.
معاينه پوست، کراتودرمي مايل به رنگ زرد کف دست و پا، (تصاوير شماره 2 و 1) به همراه ضايعات هيپرکراتوتيک، ضخيم و با پوسته هاي چسبنده و تيره رنگ، در سطوح فلکسور اندام ها، گردن و باسن را نشان داد (تصوير شماره 3). مخاط ها، ضمايم پوستي و دندان ها و نيز معاينه ساير سيستم ها همگي طبيعي بودند. بيوپسي از پوست کف دست به عمل آمد (تصاوير شماره 5 و 4).
 
 
كليد واژه: 
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
دوشنبه 29 خرداد 1391  4:16 PM
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها