سوره الانعام
إِنَّ اللّهَ فَالِقُ الْحَبِّ وَالنَّوَى يُخْرِجُ الْحَيَّ مِنَ الْمَيِّتِ وَمُخْرِجُ الْمَيِّتِ مِنَ الْحَيِّ ذَلِكُمُ اللّهُ فَأَنَّى تُؤْفَكُونَ «95» فَالِقُ الإِصْبَاحِ وَجَعَلَ اللَّيْلَ سَكَنًا وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ حُسْبَانًا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ «96» وَهُوَ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ النُّجُومَ لِتَهْتَدُواْ بِهَا فِي ظُلُمَاتِ الْبَرِّ وَالْبَحْرِ قَدْ فَصَّلْنَا الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَعْلَمُونَ «97» وَهُوَ الَّذِيَ أَنشَأَكُم مِّن نَّفْسٍ وَاحِدَةٍ فَمُسْتَقَرٌّ وَمُسْتَوْدَعٌ قَدْ فَصَّلْنَا الآيَاتِ لِقَوْمٍ يَفْقَهُونَ «98» وَهُوَ الَّذِيَ أَنزَلَ مِنَ السَّمَاء مَاء فَأَخْرَجْنَا بِهِ نَبَاتَ كُلِّ شَيْءٍ فَأَخْرَجْنَا مِنْهُ خَضِرًا نُّخْرِجُ مِنْهُ حَبًّا مُّتَرَاكِبًا وَمِنَ النَّخْلِ مِن طَلْعِهَا قِنْوَانٌ دَانِيَةٌ وَجَنَّاتٍ مِّنْ أَعْنَابٍ وَالزَّيْتُونَ وَالرُّمَّانَ مُشْتَبِهًا وَغَيْرَ مُتَشَابِهٍ انظُرُواْ إِلِى ثَمَرِهِ إِذَا أَثْمَرَ وَيَنْعِهِ إِنَّ فِي ذَلِكُمْ لآيَاتٍ لِّقَوْمٍ يُؤْمِنُونَ «99» وَجَعَلُواْ لِلّهِ شُرَكَاء الْجِنَّ وَخَلَقَهُمْ وَخَرَقُواْ لَهُ بَنِينَ وَبَنَاتٍ بِغَيْرِ عِلْمٍ سُبْحَانَهُ وَتَعَالَى عَمَّا يَصِفُونَ «100» بَدِيعُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ أَنَّى يَكُونُ لَهُ وَلَدٌ وَلَمْ تَكُن لَّهُ صَاحِبَةٌ وَخَلَقَ كُلَّ شَيْءٍ وهُوَ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ «101»
بى ترديد خدا شكافنده دانه و هسته است ; زنده را از مرده بيرون مي آورد ، و بيرون آورنده مرده از زنده است ; اين است خدا ، پس چگونه [ از حق ]منصرفتان مي كنند ؟ « 95» شكافنده صبح [ از پرده تاريك شب است ] و شب را براى آرامش قرار داد ، و خورشيد و ماه را وسيله اى براى محاسبه و اندازه گيرى زمان مقرّر فرمود ; اين است اندازه گيرى آن تواناى شكست ناپذير ودانا . « 96» و اوست كه ستارگان را براى شما قرار داد تا به وسيله آنها در تاريكى هاى خشكى و دريا راه يابيد ; مسلماً ما آيات خود را براى قومي كه دانايند بيان كرديم . « 97» و اوست كه شما را از يك تن آفريد ، برخى [ از شما ] استقرار يافته [ در زمين ] و برخى به وديعت نهاده [ در اصلاب و رحم هايند ] ; ما آيات خود را براى قومي كه مي فهمند ، بيان كرديم . « 98» و اوست كه از آسمان آبى فرستاد ، و به وسيله آن گياهان گوناگون را [ از زمين ] رويانديم ، و از آن ساقه ها و شاخه هاى سبز درآورديم ، و از آن دانه هاى متراكم را خارج مي كنيم ، و از شكوفه درخت خرما خوشه هاى سر فروهشته [ به وجود مي آوريم ] ، و باغ هايى از انگور و زيتون و انار شبيه به هم و بى شباهت به هم [ بيرون مي آوريم ] ; به ميوه اش چون ميوه دهد و به رسيدن و كامل شدنش با تأمل بنگريد ، مسلماً در اين [ امور ] براى قومي كه ايمان مي آورند ، نشانه هايى [ بر توحيد ، ربوبيّت و قدرت خدا ]ست . « 99» [ مشركان ] براى خدا شريكانى از جن قرار دادند ، در حالى كه همه آنها را خدا آفريد ، و از روى جهل و بى دانشى براى خدا پسران و دخترانى انگاشتند ; منزّه و برتر است از آنچه آنان توصيف مي كنند . « 100» [ او ] پديد آورنده آسمان ها و زمين است ، چگونه او را فرزندى باشد ؟ ! در صورتى كه براى او همسرى نبوده ، و همه چيز را او آفريده ; و او به همه چيز داناست . « 101»
