خاطرات قدیمی را مرور کن و بر صندلی خالی حضور یک دوست دوباره نظر بیانداز ، که روزی او را میدیدی ، در دشت زندگی ، تنها اشعه مهربانی و گرما بخش دوستی هاست که خاطرات را زیبا نگه می دارد 
هیچ وقت نزار هر رهگذری که رد میشه روی دلت یادگاری بنویسه ، چون بعدا پاک کردنش خیلی سخته 
اگر صخره و سنگ در مسیر رودخانه زندگی نباشد صدای آب هرگز زیبا نخواهد شد 
خاطره ها پل های مسیر هستند ، خاطرات تو خوب بساز تا بتونی برگردی 
سعی کن توی زندگی با کسی دوست بشی که دلش انقدر بزرگ باشه که برای ورود به دلش نخواهی خودتو کوچک کنی 
همیشه گورستانی در قلبم برای خاکسپاری خطای دوستانم میزارم 
باران باش و ببار ، نپرس کاسه های خالی از آن کیست 
ما شقایق های باران خورده ایم ... سیلی ناحق فراوان خورده ایم ... شاخه ی احساس مان خشکیده است ... زخمها از باد و باران خورده ایم 
ایستادگی کن تا روشن بمانی ! شمع های افتاده خاموش می شوند
بگذار تا شیطنت عشق چشمان تو را بر عریان خویش بگشاید ، هرچند حاصل آن جز رنج و پریشانی نباشد . اما کوری را هرگز بخاطر آرامش تحمل نکن
بگذارید و بگذرید ، ببینید و دل مبندید ، چشم بیاندازید و دل مبازید ، که دیر یا زود باید گذاشت و گذشت
زندگی آب روانی است که روان میگذرد ... هرچه تقدیر من و توست همان می گذرد 
در این زمانه که شرط حیات نیرنگ است ، دلم برای رفیقان بی ریا تنگ است 
زندگی یعنی بخند هرچند که غمگینی ، ببخش هرچند که مسکینی ، فراموش کن هرچند که دلگیری
گرچه مارا نکند دوست به پیغامی یاد ... خاطر دوست عزیز است خدا یارش باد 
