بانک مقالات کشاورزی

در اين پژوهش پيش بني زمان خشک شدن انگور و پارامترهاي کيفي محصول نهايي (کشمش) در خشک کردن به روش جريان هواي گرم به کمک شبکه هاي عصبي مصنوعي انجام شد. دماي هوا، سرعت جريان هوا و نوع آماده سازي اوليه انگور از پارامترهاي مهم در خشک کردن انگور با خشک کن هاي جريان هاي هواي گرم مي باشد که به عنوان پارامتر مستقل براي شبکه هاي عصبي مصنوعي در نظر گرفته شد. براي ايجاد الگوهاي آموزش و ارزيابي فرايند، آزمايش هاي خشک کردن به کمک يک خشک کن آزمايشگاهي انجام گرفت. با به دست آمدن زمان خشک شدن و کيفيت محصول نهايي از چندين شبکه عصبي مصنوعي با الگوريتم يادگيري لونبرگ-مارکوارت براي آموزش الگوها استفاده شد. نتايج نشان داد که شبکه بهينه پس انتشار المان با توپولوژي 3-6-3 و الگوريتم يادگيري لونبرگ-مارکوارت با تابع آستانه سيگموييد لگاريتمي قادر است زمان خشک شدن و پارامترهاي کيفي محصول نهايي (شاخص روشنايي وشاخص نسبت قرمزي به زردي) را به ترتيب با ضرايب تعيين 0.991، 0.973، 0.993 و با خطاهاي حقيقي 1.65، 0.39، 0.026 پيش بيني کند. اعمال خطا به متغيرهاي ورودي شبکه بهينه نشان داد که عملکرد شبکه به دليل توليد خطاي آموزش کمتر از خطاي ورودي، به طور مناسبي قادر به پيش بيني مقادير خروجي مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

انتقال باکتري هاي بيماري زا که مي توانند موجب آلودگي آب هاي سطحي و زيرزميني شوند، در سال هاي اخير از اهميت ويژه اي برخوردار است. با وجود گستردگي خاک هاي گچي و آهکي در ايران، اطلاعاتي در مورد نقش ترکيبات کربناته و سولفاته بر فرآيند حرکت باکتري در خاک وجود ندارد. در اين پژوهش اثر مقادير مختلف آهک و گچ مرک بر انتقال باکتري  Pseudomonas fluorescens در ستون هاي شن تحت شرايط رطوبتي اشباع بررسي شد. چهار سطح آهک: صفر، 5، 10 و 20 درصد و سه سطح: صفر، 5 و 10 درصد گچ در مخلوط با شن به عنوان تيمارهاي آزمايشي به صورت فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي در سه تکرار اعمال گرديد. مخلوط هاي مذکور در سيلندرهاي پيرکس به طول 20 و قطر 7 سانتي متر ريخته و شرايط ماندگار جريان اشباع آب در آن ها ايجاد شد. پس از برقراري شرايط ماندگار جريان، سوسپانسيون با غلظت مشخص 10⁶ باکتري P. fluorescens در ميلي ليتر روي ستون ها اعمال گرديد. ميزان غلظت باکتري در سوسپانسيون خروجي تا مقدار 5 برابر حجم آب منفذي (PV) اندازه گيري شد. مقدار آهک و گچ به طور معني داري بر ميزان باکتري خروجي موثر بودند. بيشترين ميزان خروجي باکتري مربوط به نمونه شاهد (شن) و کمترين آن مربوط به سطح 20 درصد آهک بود. افزايش مقدار گچ و به ويژه آهک سبب کاهش معني دار ميزان خروج باکتري از ستون هاي شن شد که در منحني هاي رخنه به مشاهده گرديد. اثر آهک و گچ بر آلودگي زه آب ستون ها معني دار بود. نتايج اين پژوهش حاکي از قدرت جذب بالاي ترکيبات کربناته و سولفاته در خاک بود، به طوري که اين ترکيبات موجب کاهش انتقال باکتري و آلودگي آب هاي زيرزميني گرديدند.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق با استفاده از اندازه گيري هاي صحرايي، راندمان هاي انتقال و توزيع آب در شبكه آبياري پنج هزار هكتاري شاوور (واقع در استان خوزستان) برآورد شد. بدين منظور ابتدا اندازه گيري افت دبي در تعدادي از كانال هاي خاكي اين شبكه آبياري به روش دبي ورودي- خروجي انجام گرفت. سپس با استفاده از داده هاي اندازه گيري مستقيم تلفات، محاسبه ضريب تلفات در واحد طول كانال و كاربرد رابطه نمايي، راندمان هاي انتقال و توزيع كانال هاي منطقه برآورد شد. نتايج به دست آمده نشان مي دهد كه راندمان انتقال در كانال هاي اين شبكه بين 34 تا 83 درصد متغير بوده و بطور متوسط در حدود 60 درصد برآورد شد. همچنين در خصوص شبكه توزيع نيز راندمان بين 45 تا 86.5 درصد تغيير نموده و بطور متوسط حدود 71 درصد برآورد گرديد. اين مقادير كم راندمان شبكه آبياري شاوور بسيار بحراني و نگران كننده بوده و با توجه به ضرورت بهره برداري بهينه از منابع آب و خاك، مي بايست با اعمال روش هاي مديريتي صحيح، افزايش يابد. با توجه به نتايج اين تحقيق، اصلاح سطح مقطع هندسي كانال ها و احداث پوشش مناسب براي آنها از جمله مواردي هستند كه براي افزايش راندمان آبياري اين شبكه مي بايست مورد توجه مسوولين مربوطه قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

آثار فرسايش خاک در عرصه توليد کشاورزي به شکل کاهش کيفيت و کميت محصول زراعي و در عرصه خاک به اشکال مختلف فقر مواد غذايي و تغيير ساختمان خاک ظهور مي يابد که ماحصل آن ها ايجاد هزينه هايي در سطح مزرعه مي باشد. در اين مقاله با بهره گيري از اطلاعات ميداني در عرصه خاک هفت استان آذربايجان شرقي و غربي، همدان، کردستان، زنجان، گلستان و کرمانشاه، هزينه فرسايش خاک با استفاده از روش هزينه جايگزين برآورد شده است. يافته ها نشان داد که ميانگين هزينه سالانه فرسايش در هر هکتار از اراضي گندم ديم در سال زراعي 79-1378 برابر 204411 ريال مي باشد. با فرض ثابت بودن هزينه فرسايش خاک براي اراضي گندم ديم کشور، ميزان آن براي کل اراضي گندم ديم (3951 هزار هکتار) تقريبا 807 ميليارد ريال مي باشد. با توجه به يافته ها، سرمايه گذاري در عمليات حفاظت خاک و توجه جدي به بخش خاک در سياستگزاري هاي حفاظت خاک و تخصيص اعتبارات و بالاخره پرداخت يارانه سبز، به عنوان راهکار ارايه شده است.

 نسخه قابل چاپ

در بسياري از مناطق کشور مرحله رشد زايشي کلزا با تنش خشکي مواجه مي گردد. به منظور بررسي اثرات قطع آبياري در مراحل انتهايي رشد زايشي (مرحله خورجين دهي به بعد) بر برخي صفات مرفولوژيک و زارعي ارقام مختلف کلزا، آزمايشي به صورت کرت هاي خرد شده در قالب طرح پايه بلوک هاي کامل تصادفي با چهار تکرار در سال زراعي 85-1384 در مزرعه پژوهشي موسسه تحقيقات اصلاح و تهيه نهال و بذر کرج اجرا شد. در اين آزمايش اثر آبياري به عنوان عامل اصلي در دو سطح شامل آبياري معمول بر اساس 80 ميلي متر تبخير از تشتک کلاس A (شاهد) و تنش کم آبي (قطع آبياري از مرحله خورجين دهي به بعد) و 12 رقم کلزا به عنوان عامل فرعي مورد بررسي قرار گرفتند. تيمار قطع آبياري تاثيرات نامطلوبي بر فعاليت هاي رشدي و عملکرد ارقام داشت. نتايج اين پژوهش نشان داد که تيمار قطع آبياري موجب کاهش صفات تعداد شاخه فرعي (8%)، تعداد خورجين در بوته (31%)، عملکرد دانه (29%) و عملکرد روغن (28%) و افزايش درصد پوکي خورجين (51%) گرديد، در حالي که تاثير معني داري بر صفات ارتفاع بوته، طول خورجين و وزن هزار دانه نداشت. ارقام مورد آزمون نيز از نظر تمام صفات مورد ارزيابي اختلاف معني داري با هم داشتند. بيشترين عملکرد دانه در شرايط قطع آبياري در ارقام Opera و زرفام به ترتيب به ميزان 2058 و 1??6 کيلوگرم در هکتار مشاهده شد. هم چنين اين ارقام بيشترين عملکرد روغن را نيز در شرايط قطع آبياري به خود اختصاص دادند و به طور کلي نسبت به ساير ارقام سازگاري خوبي در شرايط تنش کم آبي از خود نشان دادند. نتايج اين پژوهش نشان داد که تامين آب کافي در طي مراحل انتهايي رشد زايشي براي دست يابي به عملکرد بالاي دانه و روغن داراي اهميت ويژه اي مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

برنامه ريزي آبياري در مزارع کشاورزي نيازمند تعيين زمان و مقدار آبياري است. در مزارع نيشکر استان خوزستان، زمان آبياري مزارع با اندازه گيري درصد رطوبت غلاف برگ تعيين مي شود. انجام اين روش مستلزم صرف وقت و هزينه است. اندازه گيري اختلاف دماي پوشش گياهي و هوا مي تواند به عنوان ابزاري براي برنامه ريزي آبياري بکار گرفته شود. اين پژوهش در مزارع نيشکر شرکت کشت و صنعت امام خميني (ره) در منطقه شعيبه شوشتر از خرداد تا شهريور 1382 انجام و در آن امکان استفاده از روش اختلاف دماي پوشش گياهي و هوا مورد بررسي قرار گرفت. مزارع انتخابي شامل کشت جديد (Plant) و باز رويي سوم (Ratoon 3) در شش تکرار بودند. با اندازه گيري دماي خشک و تر هوا و دماي پوشش سبز گياهي رابطه خط مبناي پاييني (T_c-T_a)_LL=0.522-0.115 (VPD) و خط مبناي بالايي با اختلاف يک درجه سانتي گراد بالاتر از روش ايدسو و همکاران (1977) به دست آمد. براي مزارعي که زمان آبياري آن ها فرا رسيده بود رطوبت غلاف برگ و شاخص تنش آبي نيز هم زمان اندازه گيري شد. شاخص تنش آبي در زمان آبياري مزارع نيشکر بين 0.1 تا 0.3 متغير بود. نتايج نشان داد که تعيين زمان آبياري بر اساس اختلاف دماي پوشش گياهي و هوا جايگزين مناسبي براي روش درصد رطوبت غلاف برگ مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

در بررسي فونستيک کنه هاي شکارگر خانواده Phytoseiidae استان گيلان که طي سه سال (1382 الي 1385) انجام شد. تعداد 14 گونه از کنه هاي فيتوزئيد متعلق به زيرخانواده هاي Amblyseiinae و Phytoseiinae از هفت جنس جمع آوري و شناسايي شدند که شش گونه از آن ها براي اولين بار از استان گيلان گزارش مي شوند. هم چنين کليد شناسايي کنه هاي فيتوزئيده استان گيلان ارايه شد. کنه هاي شناسايي شده از زير خانواده Amblyseiinae شامل گونه هاي Proprioseiopsis bregetovae, Kampimodromus aberrans, N. bicaudus, N. marginatus, N. barkeri, Neoseiulus umbraticus, A. rademacheri, Amblyseius, E. amissibilis, Euseius finlandicus, Transeius caspiansis و از زيرخانواده Phytoseiinae شامل گونه هاي P. ciliatus, Phytoseius plumifer و P. spoofi بودند. گونه هايي که با ستاره مشخص شده اند براي اولين بار از استان گيلان گزارش گرديده اند.

 نسخه قابل چاپ

به منظور بررسي اثر طول دوره تداخل علف هاي هرز بر قابليت جذب و کارآيي مصرف نور و برخي خصوصيات کانوپي سيب زميني در دو تراکم کاشت بذري و تجاري، آزمايشي در سال 1385 در مزرعه دانشکده کشاورزي دانشگاه بوعلي سينا، به اجرا درآمد. اين آزمايش به صورت فاکتوريل در قالب طرح پايه بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل تراکم بوته سيب زميني رقم آگريا در دو سطح 5.33 (تراکم مطلوب مزارع تجاري) و 6.66 (تراکم مطلوب مزارع توليد بذر) بوته در متر مربع و طول دوره تداخل علف هاي هرز تا 10، 20، 30، 40 و 50 روز بعد از سبز شدن و دو تيمار کنترل کامل و تداخل کامل علف هاي هرز بود. به منظور تعيين درصد جذب نور، در هر تيمار از 10 روز پس از سبز شدن سيب زميني و با فاصله 10 روز يکبار تا 8 مرحله، نور بالا و پايين کانوپي اندازه گيري شد. در تيمارهاي تداخل، قبل از اندازه گيري نور زير کانوپي، علف هاي هرز در محل اندازه گيري حذف شدند. هم زمان با اندازه گيري نور، از سيب زميني و علف هاي هرز نمونه برداري صورت گرفت و شاخص سطح برگ سيب زميني و وزن خشک علف هاي هرز تعيين شد. نتايج نشان داد که با افزايش طول دوره تداخل علف هاي هرز، درصد جذب نور، شاخص سطح برگ، تعداد شاخه هاي فرعي سيب زميني در واحد سطح، ضريب خاموشي نور و کارايي مصرف نور سيب زميني کاهش و وزن خشک علف هاي هرز افزايش يافت. تداخل علف هاي هرز، عملکرد نهايي سيب زميني را نيز به طور معني داري کاهش داد. اثر طول دوره تداخل علف هاي هرز بر صفات مزبور در تراکم کاشت تجاري، بيشتر از تراکم کاشت بذري بود.

 نسخه قابل چاپ

مطالعه فرآيند فرسايش خاک و ارزيابي عوامل کنترل آن از مهم ترين پيش نيازهاي مديريت صحيح منابع آب و خاک در حوزه هاي آبخيز است. هم چنين تعيين نقش دخالت هاي کنترل پذير انساني از طريق تغيير کاربري اراضي بسيار مهم بوده و بررسي مقايسه اي آن ها بسيار حايز اهميت است. پژوهش حاضر به منظور بررسي توليد روان آب و رسوب در کرت هاي آزمايشي با دو کاربري ديم زار و مرتع فقير و در دو فصل تابستان و زمستان با استفاده از باران ساز مصنوعي در حوزه گرگک در استان چهارمحال و بختياري به اجر درآمد. در اين پژوهش، مقدار روان آب و رسوب ناشي از شديدترين باران هاي منطقه و با شدت 34 ميلي متر در ساعت در کرت هاي آزمايشي در فواصل زماني 5 دقيقه در ظروف مخصوص جمع آوري و حجم و وزن هر کدام اندازه گيري گرديد. نتايج به دست آمده از آزمون هاي تجزيه واريانس و t نشان داد که ميزان روان آب و رسوب در فصل تابستان در مراتع فقير، در سطح اعتماد 99 درصد، بيشتر از ديم زارها مي باشد. در صورتي که در فصل زمستان، توليد روان آب و رسوب در ديم زارها، در سطح اعتماد مشابه بيشتر از مزارع فقير بود.

 نسخه قابل چاپ

پيش بيني عملکرد محصولات زراعي نظير گندم به دليل اهميتي که در برنامه ريزي اقتصادي دارند از دير باز مورد توجه پژوهشگران بوده است. هدف عمده اين پژوهش، برآورد توليد محصول قبل از برداشت است. اخيرا کاربرد شبکه هاي عصبي مصنوعي به عنوان ابزاري قوي که قادر به محاسبه معادلات پيچيده و تحليل عددي با مناسب ترين تقريب مي باشد، گسترش يافته است. پژوهش حاضر به منظور بسط و آزمون يک مدل شبکه عصبي مصنوعي براي پيش بيني ميزان عملکرد گندم ديم بر اساس داده هاي هواشناسي در منطقه قروه استان کردستان است. داده هاي هواشناسي شامل ميانگين حداقل و حداکثر دما، ميانگين درجه حرارت در نقطه شبنم، رطوبت نسبي، بارش ماهيانه و ساليانه، ميانگين دماي سالانه، سرعت باد، تعداد روزهاي يخبندان، باراني و ابري، بيشترين ميزان بارندگي روزانه و برخي داده هاي ديگر، بين سال هاي زراعي 1368 الي 1379 مدنظر قرار گرفت. مدل هاي مختلف شبکه تهيه و مقادير مطلوب پارامترها براي تخمين عملکرد گندم ديم با استفاده از فرايند سعي و خطا تعيين گرديد. نتايج حاصل از اين پژوهش نشان داد که در ميزان توليد گندم در دشت قروه، مقدار و نحوه پراکنش بارش و ميانگين دماي حداکثر روزانه، خصوصا در ماه هاي مياني و انتهايي ريشه از اهميت ويژه اي برخوردار است و با کوچک ترين تغييري در مقدار هر يک از آن ها عملکرد محصول به ميزان زيادي دست خوش تغيير مي گردد. نتايج هم چنين حاکي از آن بود که مدل شبکه عصبي مصنوعي، مقدار عملکرد گندم ديم را قبل از برداشت محصول با قابليت برآورد بسيار خوب پيش بيني نمود. نتايج روابط رگرسيوني نيز نشان داد که دو عامل بارندگي ساليانه و حداقل رطوبت نسبي هوا بر حسب درصد در ماه خرداد 94.3 درصد تغييرات عملکرد گندم ديم را در منطقه توضيح مي دهند.

 نسخه قابل چاپ

تفکيک پذيري خاک ها و ساير پوشش هاي اراضي با به کارگيري داده هاي رقومي سنجنده LISS_III در منطقه آران - بيدگل مورد بررسي قرار گرفت. پس از تصحيح هندسي و راديومتري و به کارگيري لايه کمکي (DEM)، ترکيب هاي مختلفي از داده ها براي استخراج اطلاعات به کار گرفته شد. نتايج حاصل از پردازش رقومي باندهاي LISS_III براي تفکيک پذيري خاک ها مورد بررسي قرار گرفت. با تفکيک واحدهاي همگن بر روي تصاوير رنگي و بهره گيري از اطلاعات جانبي و پژوهش هاي ميداني، نمونه هاي آموزشي انتخاب شدند. به منظور ارزيابي تفکيک پذيري خاک ها، ميانگين، انحراف معيار و واريانس نمونه هاي آموزشي محاسبه و مورد ارزيابي قرار گرفت. تصاوير به روش نظارت شده و با الگوريتم حداکثر همسايگي طبقه بندي گرديدند. سپس به منظور ارزيابي طبقه بندي، نتايج با نقش واقعي زميني مقايسه شدند. نتايج نشان داد که سنجنده LISS_III قابليت تفکيک خاک هاي Typic Haplosalids از Typic Aquisalids را ندارد. خاک هاي Gypsic Aquisalids تقريبا در تمامي باندهاي سنجنده داراي بيش ترين بازتاب و خاک هاي Typic Aquisalids داراي کم ترين بازتاب بودند، به طوري که اين خاک با خاک هاي Typic Torriorthents که بر روي اراضي بادبزني شکل سنگريزه دار تشکيل شده اند تداخل طيفي داشت. سطح خاک Gypsic Aquisalids پوشيده از نمک و گچ بود. در حالي که سطح خاک Typic Torriorthents را پوسته هاي اسفنجي و چند وجهي که در لايه مرطوب زيريي بودند، پوشاند. نمک هاي سديمي و منيزيمي، نمک هاي غالب در اين دو خاک بودند. نتايج نشان داد که خاک هاي شور با پوسته هاي صاف، براق و پف کرده، پوسته هاي صاف و تيره با تجمع کم تا متوسط نمک در سطح، پوسته هاي اسفنجي و چندوجهي نمکي در يک کلاس طبقه بندي شدند. به طور کلي چنان چه شناسايي خاک هاي مناطق خشک در سطح تحت گروه؛ مدنظر باشد، داده هاي ماهواره هندي به علت دسترسي آسان و کمتر بودن هزينه تهيه داده هاي رقومي، مناسب هستند.

 نسخه قابل چاپ

باززايي غيرمستقيم نخود به خاطر کالوس دهي بسيار پايين و عدم ثبات ژنتيکي کالوس همواره با مشکل همراه است. در اين پژوهش، باززايي مستقيم به روش شاخه زايي چندگانه از ريزنمونه هاي محور جنيني پنج ژنوتيپ نخود (هاشم، آرمان، پيروز، MCC505 و (MCC426 در محيط کشت MB، نمک هاي MS و ويتامين هاي B₅، به همراه سطوح مختلف چهار نوع سيتوکينين (BAP: 1، 2 و 3 ميلي گرم در ليتر، TDZ: 0.2، 0.4، 1 و 3 ميلي گرم در ليتر، Zeatin: 0.5، 1 و 2 ميلي گرم در ليتر و Kin: 1، 2 و 3 ميلي گرم در ليتر) بررسي شد. براي ريشه زايي شاخه هاي به دست آمده، از محيط کشت MB کامل و MB ?/? به همراه 1 و 2 ميلي گرم در ليتر IBA استفاده گرديد. نتايج نشان داد که بهترين تيمار سيتوکينين براي شاخه زايي ريزنمونه ها با توجه به ژنوتيپ، متفاوت است. در مجموع BAP براي افزايش شاخه زايي در اکثر ژنوتيپ ها (1 ميلي گرم در ليتر براي ژنوتيپ MCC505 و 3 ميلي گرم در ليتر براي ساير ژنوتيپ ها) مناسب و نسبت به ساير سيتوکينين هاي استفاده شده بهتر بود، ضمن اين که شاخه هاي به دست آمده نيز از رشد طبيعي برخوردار بودند. نتايج پژوهش نشان داد که محيط کشت MB?/? حاوي IBA (1 و 2 ميلي گرم در ليتر) نيز براي ريشه زايي شاخه هاي به دست آمده از ژنوتيپ هاي مختلف مناسب، و تعداد و طول ريشه هاي به دست آمده به گونه اي بود که براي انتقال شاخه ها به شرايط طبيعي نتايج خوبي در برداشت.

 نسخه قابل چاپ

در اين مطالعه 9 سيستم آبياري باراني شامل سه سيستم ويل موو، سه سيستم کلاسيک و سه سيستم قرقره اي در استان آذربايجان شرقي به عنوان نمونه انتخاب و مورد ارزيابي قرار گرفتند. ضرايب يکنواختي، راندمان پتانسيل کاربرد و راندمان واقعي کاربرد آب اندازه گيري شدند. راندمان پتانسيل کاربرد در سيستم هاي ويل موو از 69.3 تا 78.5 درصد، در سيستم هاي کلاسيک از 48.2 تا 73.5 درصد و در سيستم قرقره اي از 40 تا 56.5 درصد متغير بود. متوسط راندمان واقعي کاربرد در سيستم هاي ويل موو، کلاسيک و قرقره اي به ترتيب 65.8، 52.7 و 47.9 درصد به دست آمد. در وضعيت هواي آرام و شرايط متعارف کارکرد سيستم ها، متوسط ضريب يکنواختي براي سيستم هاي ويل موو، کلاسيک و قرقره اي به ترتيب 85.9، 73.8 و 64.4 درصد و يکنواختي توزيع آب در ربع پايين به ترتيب 79.3، 63.5 و 51.5 درصد تعيين گرديد. نتايج نشان داد که در يکي از مزارع آزمايشي کاهش 25 درصد فاصله جابجايي لوله هاي فرعي در سيستم کلاسيک، ضريب يکنواختي را تا حدود 25 درصد، و يکنواختي توزيع بر اساس نصف و ربع پايين مشاهدات را به ترتيب تا حدود 21 و 33 درصد افزايش مي دهد. در شرايط سرعت باد کم و ملايم و بافت خاک لوم رسي، عملکرد سيستم ويل موو بهتر از سيستم هاي کلاسيک و قرقره اي، و عملکرد سيستم کلاسيک بهتر از قرقره اي تعيين گرديد.

 نسخه قابل چاپ

منطقه کويري رودشت واقع در شرق استان اصفهان، به دليل بارندگي ناچيز و تبخير شديد (متوسط بارندگي ساليانه کمتر از 100 ميلي متر و تبخير و تعرق پتانسيل ساليانه حدود 2400 ميلي متر) به ويژه در فصل تابستان، داراي منابع آب محدود و نامطلوب مي باشد. براي بررسي اثر کم آبياري روي عملکرد و برخي صفات کيفي گرمک، يک آزمايش مزرعه اي آبياري قطره اي در ايستگاه تحقيقات شوري و زهکشي رودشت واقع در 65 کيلومتري شرق شهرستان اصفهان انجام شد. مقادير آب آبياري بر اساس 65، 80 و 95 درصد تبخير تجمعي از تشت تبخير کلاس A اعمال گرديد و از طرح آماري کرت هاي خردشده استفاده شد. مقدار آب کاربردي طي فصل آبياري در هر يک از تيمارها به ترتيب 300، 342 و 384 ميلي متر بود. نتايج نشان داد که با افزايش مقدار آب آبياري، عملکرد ميوه ي تازه، عملکرد در واحد سطح، تعداد ميوه در هر پلات، وزن ميوه در هر بوته و کارآيي مصرف آب آبياري افزايش مي يابد. براي تابع توليد که رابطه ي بين عملکرد با مقدار آب آبياري را بيان مي کند، يک معادله ي همبستگي چند جمله اي درجه ي دوم با ضريب تعيين بالا (R²=0.99) به دست آمد. هم چنين رابطه بين کارايي مصرف آب آبياري با مقدار آب آبياري، يک معادله چند جمله اي درجه دوم با ضريب تعيين بالا (R²=0.97) بود. نتايج نشان داد که اين رقم گرمک نسبت به کم آبياري حساس مي باشد.

 نسخه قابل چاپ