بانک مقالات کشاورزی

محدوديت منابع آب در بسياري از مناطق استان همدان باغ کاهش مقدار عملکرد و ايجاد مشکلاتي براي کشاورزان شده است. بنابراين بررسي نحوه مديريت آب در مزارع توسط کشاورزان، به منظور افزايش بازدهي آبياري و کاهش تلفات آب ضروري به نظر مي رسد. اين پژوهش به منظور بررسي راندمان کاربرد آبياري سطحي در مزارع سيب زميني استان همدان طي سال هاي 1384-1382 انجام شد. براي اين منظور با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي سه مرحله اي، 11 مزرعه در دشت بهار انتخاب و مورد ارزيابي فني قرار گرفتند. جهت تعيين بازده کاربرد، رطوبت خاک قبل و بعد از آبياري، عمق توسعه ريشه و حجم آب آبياري اندازه گيري شد. نتايج اين پژوهش نشان داد که دامنه تغييرات بازده کاربرد آب آبياري در مزارع مورد آزمايش بسيار وسيع و از حداقل 9.8 تا حداکثر 90.3 درصد متغير مي باشد. ميزان متوسط بهره وري آب 2.6 کيلوگرم محصول به ازاي يک مترمکعب آب بود. عدم مديريت صحيح آبياري، عدم استفاده از سيفون جهت انتقال آب به شيار و نداشتن برنامه آبياري از عوامل عمده پايين بودن راندمان کاربرد آب در مزارع است. يک پارچه سازي اراضي، تنظيم دبي به شيار، استفاده از سيفون و لوله دريچه دار از جمله اقدامات مديريتي است که مي تواند در افزايش راندمان آبياري در اين منطقه نقش موثري داشته باشد.

 نسخه قابل چاپ

علف هاي هرز يکي از مهم ترين عوامل محدود کننده توليد نخود مي باشند که مديريت غيرشيميايي آن ها اهميت بسيار زيادي در کشاورزي اکولوژيک دارد. به منظور بررسي تاثير تراکم بوته و زمان وجين بر تغييرات ماده خشک علف هاي هرز و نخود (رقم آرمان)، آزمايشي در سال زراعي 85-1384 در ايستگاه تحقيقات کشاورزي خرم آباد به اجرا گذاشته شد. در اين آزمايش پنج زمان وجين علف هاي هرز (عدم وجين، يک بار وجين در 3، 5 و 7 هفته پس از ظهور شاخه هاي ثالثه و وجين علف هاي هرز در تمام دوره رشد گياه نخود) و چهار تراکم بوته (20، 40، 60 و 80 بوته در مترمربع) به صورت آزمايش فاکتوريل در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با 3 تکرار مورد ارزيابي قرار گرفتند. نتايج نشان داد که فراواني علف هاي هرز پيچک، شاتره، گندم خودرو، شيرسگ و گلرنگ وحشي بيش از ساير علف هاي هرز بود. اثر زمان وجين و تراکم بوته بر ماده خشک علف هاي هرز و ماده خشک نخود بسيار معني دار بود (p<0.01). تاخير در انجام وجين روي تجمع ماده خشک علف هاي هرز افزايش معني داري داشت. افزايش ماده خشک علف هاي هرز به ويژه در تيمار وجين 7 هفته پس از ظهور شاخه هاي ثالثه، سبب کاهش ماده خشک گياه نخود گرديد. با افزايش تراکم نخود، توليد ماده خشک علف هاي هرز کاهش و توليد نخود افزايش يافت. بر اساس نتايج اين پژوهش به نظر مي رسد که تراکم 40 بوته در مترمربع و وجين علف هاي هرز 5 هفته پس از ظهور شاخه هاي ثالثه، براي کاهش رقابت علف هاي هرز و بهبود توليد نخود پاييزه در شرايطي مشابه با پژوهش حاضر مناسب باشد.

 نسخه قابل چاپ

آب بخش جدايي ناپذير هر موجود زنده و يکي از مهم ترين عوامل حيات محسوب مي شود. با توجه به منابع محدود آب در ايران، استفاده بهينه از آن ضروري است. اعمال مديريت صحيح و به کارگيري فنون پيشرفته به منظور حفظ و ذخيره رطوبت خاک و افزايش گنجايش نگه داشت آب از جمله اقدامات موثر براي افزايش کارآيي مصرف آب و در نتيجه بهبود بهره برداري از منابع آب کشور است. اين پژوهش با هدف بررسي تاثير کاربرد پليمر سوپر جاذب بر عملکرد ماده خشک و کارآيي مصرف آب ذرت علوفه اي با دو فاکتور نوع خاک در سه سطح شامل A₁ تا A₃ (خاک هاي رسي، لومي و شن لومي) و پليمر سوپر جاذب در شش سطح شامل S₀ تا S₅ (شاهد، 0.05، 0.1، 0.5، 0.3 و 0.4 درصد وزني بر اساس وزن خاک خشک) به صورت آزمايش فاکتوريل در قالب طرح آماري کاملا تصادفي در سه تکرار در شرايط گلخانه اجرا گرديد. خاک هاي مورد نظر مطابق تيمارهاي آزمايشي با مقادير مختلف ماده سوپر جاذب مخلوط گرديد و به مقدار لازم در هر گلدان ريخته شد. براي همه تيمارها مقدار کود مصرفي ازت، فسفر و پتاسيم يکسان و به مقدار 5 گرم براي هر گلدان منظور و قبل از کاشت با خاک مخلوط گرديد. پس از آماده کردن گلدان ها اقدام به کاشت ذرت علوفه اي، رقم سينگل کراس 704 گرديد. آبياري تيمارها پس از کاهش (تخليه) 60 درصد آب فراهم (AW) از خاک انجام گرديد. در پايان دوره رشد، کل ماده خشک (Y) و ميزان آب مصرفي گياه (ET) اندازه گيري و کارآيي مصرف اب (WUE) محاسبه گرديد. نتايج نشان داد عملکرد ماده خشک و کارآيي مصرف آب تحت تاثير نوع خاک، مقدار مصرف سوپر جاذب و اثر متقابل اين دو عامل قرار مي گيرند. بيش ترين عملکرد ماده خشک و کارآيي مصرف آب در خاک رسي و کم ترين عملکرد ماده خشک در خاک لومي و کم ترين کارآيي مصرف آب در خاک شني به دست آمد. در تيمارهاي سوپر جاذب، بيش ترين عملکرد در تيمار S₅ و کم ترين عملکرد در تيمار شاهد به دست آمد. نتايج نشان داد ميزان کارآيي سوپر جاذب در خاک هاي شني لومي بيشتر از خاک هاي لوم و رسي است و با افزايش مصرف آن عملکرد ماده خشک و کارآيي مصرف آب نيز افزايش مي يابد. نتايج نشا نداد که کاربرد 0.05 درصد ماده سوپر جاذب در خاک رسي، 0.1 درصد در خاک لومي و 0.3 درصد در خاک شني لومي بهترين نتيجه را از نظر توليد ماده خشک (Y) و کارآيي مصرف آب (WUE) براي گياه ذرت علوفه اي دارد.

 نسخه قابل چاپ

مطالعه حاضر با هدف مقايسه 12 رقم کلزاي بهاره، با وزن هزار دانه متفاوت، از لحاظ خصوصيات مرتبط با توان جوانه زني بذر در دو مرحله آزمايشگاهي و مزرعه اي به صورت بلوک هاي کامل تصادفي در چهار تکرار انجام گرفت. در آزمايشگاه بذرهاي مورد استفاده در چهار آزمون شامل جوانه زني استاندارد، آزمون پيري تسريع شده، آزمون سرما و آزمون هدايت الکتريکي مقايسه شدند. سپس جهت مقايسه توان سبز شدن، بذرها در مزرعه تحقيقاتي دانشگاه تهران (پرديس ابوريحان) کشت شدند. بر اساس نتايج به دست آمده اثر رقم، به استثناي صفت طول ساقه چه در آزمون هاي استاندارد، سرما و پيري، بر کليه صفات مورد آزمون تاثير معني دار داشت. جداول مقايسه ميانگين و همبستگي حاکي از برتري ارقام داراي بذرهاي با وزن بالاتر در مورد بسياري از خصوصيات مربوط به توان جوانه زني و سبز شدن از جمله درصد و سرعت جوانه زني، درصد و سرعت سبز مزرعه، وزن خشک گياهچه و طول ريشه چه بود با اين حال تاثير وزن هزار دانه بر طول ساقه چه معني دار نبود. بر اين اساس، افزايش در توان جوانه زني و سبز شدن بذر ارقام مختلف کلزا در اثرا افزايش وزن هزار دانه را مي توان تا حد بالايي نشان دهنده ارتباط افزايش مقدار ماده ذخيره اي موجود در بذر با افزايش توان جوانه زني و رشد بذر دانست. همچنين بر اساس نتايج اين آزمايش، بهترين آزمون آزمايشگاهي جهت پيش بيني درصد سبز مزرعه بذر کلزا، آزمون پيري و سرما بوده است.

 نسخه قابل چاپ

اين مطالعه به منظور بررسي اثر تاريخ کاشت بر رشد و عملکرد چهار رقم کلزا در مرکز تحقيقات کشاورزي و منابع طبيعي مغان در سال زراعي 85-1384 اجرا شد. آزمايش به صورت اسپليت پلات در قالب طرح بلوک هاي کامل تصادفي با چهار تکرار اجرا گرديد. چهار سطح تاريخ کاشت شامل 10، 20 و 30 بهمن و 10 اسفند به عنوان کرت اصلي و چهار قم بهاره کلزا شامل Option 500, PP308, RGS003 و PP401 در کرت هاي فرعي مورد مقايسه قرار گرفتند. نتايج نشان داد که اثر تاريخ کاشت بر طول دوره رويشي، دوره گل دهي، طول دوره رشد تا پايان گل دهي و طول دوره رشد معني دار بود، اما تاريخ کاشت بر عملکرد، تعداد غلاف در هر بوته و ارتفاع بوته اثر معني داري نداشت. تمام صفات مورد بررسي به استثنا عملکرد و طول دوره رشد تا پايان گل دهي در سطح احتمال يک درصد تحت تاثير رقم قرار داشتند. اثر متقابل تاريخ کاشت و رقم تنها بر طور دوره رشد معني دار شد. تاخير در کاشت، طور دوره رويشي و طول دوره رشد کلزا را کاهش داد. بيش ترين ميزان طول دوره رويشي، طول دوره رشد و ارتفاع بوته در رقم Option500 مشاهده شد. نتايج نشان داد که مناسب ترين رقم و تاريخ کاشت در کشت زمستانه کلزا در شرايط مغان رقم PP308 و 20 بهمن مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

بيشتر کشورهاي توليدکننده نخود از جمله ايران در مناطق خشک و نيمه خشک قرار داشته و تنش خشکي در زمان تشکيل غلاف و پر شدن دانه از مهم ترين عوامل محدود کننده عملکرد اين گياه محسوب مي شود. به منظور بررسي تاثير آبياري در دوره رشد زايشي پنج رقم نخود شامل آرمان، جم، هاشم، Flip93-93 و ILC482، آزمايشي در سال زراعي 86-85 در مزرعه تحقيقاتي دانشکده کشاورزي دانشگاه بوعلي سينا اجرا شد. سطوح آبياري شامل آبياري در مرحله تشکيل غلاف، آبياري در دو مرحله تشکيل غلاف و پر شدن دانه و بدون آبياري بود. آزمايش به صورت کرت هاي خرد شده بر پايه طرح بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار انجام گرديد. شاخص هاي رشد شامل ماده خشک کل (TDW)، سرعت رشد محصول (CGR)، شاخص سطح برگ (LAI)، دوام سطح برگ (LAD)، سرعت رشد نسبي (RGR) و سرعت فتوسنتز خالص (NAR) و همچنين عملکرد دانه مورد ارزيابي قرار گرفتند. در بين ارقام مورد بررسي، رقم Flip93-93 از لحاظ حداکثر شاخص سطح برگ، حداکثر سرعت رشد محصول، تجمع ماده خشک و عملکرد دانه در تمام سطوح آبياري بالاترين مقادير را به خود اختصاص داد. با اعمال يک بار آبياري، ماده خشک کل توليدي و سرعت رشد محصول ارقام هاشم و آرمان بيش از ساير رقم ها افزايش يافت. در دو بار آبياري در مقايسه با بدون آبياري بيشترين مقدار افزايش شاخص هاي مذکور به رقم هاشم اختصاص داشت. از لحاظ عملکرد دانه بين سطوح مختلف آبياري تفاوت معني داري وجود داشت. در کليه ارقام بالاترين عملکرد دانه با دو بار آبياري به دست آمد و در مقايسه با يک بار آبياري و بدون آبياري عملکرد دانه به ترتيب 17 و 37.5 درصد کاهش نشان داد. بيشترين درصد افزايش عملکرد دانه با يک و دو بار آبياري به ترتيب مربوط به ارقام Flip93-93 و جم بود.

 نسخه قابل چاپ

در مناطق خشک، منابع آب محدود بوده و مي توان براي آبياري چمن از پساب استفاده کرد. در هر صورت بايستي تاثير آبياري با پساب بر جذب عناصر مغذي و فلزات سنگين توسط گياه ارزيابي شود. هدف از انجام اين آزمايش ارزيابي استفاده از مقادير مختلف پساب ثانويه تصفيه خانه فاضلاب شاهين شهر (شاهد 100% آب و بدون پساب، %50 آب و %50 پساب، و %100 پساب بدون آب) بر ميزان جذب عناصر توسط چهار رقم زوشياگراس (دو رقم Zoysia matrella و دو رقم Zoysia japonica) در يک خاک لوم طي 10 ماه بود. اين بررسي به صورت يک آزمايش فاکتوريل در قالب پايه بلوک هاي کامل تصادفي و با سه تکرار انجام شد. نتايج، افزايش جذب نيکل (Ni) و کبالت (Co) با کابرد پساب براي آبياري چمن را نشان داد. حداکثر نيتروژن (N)، فسفر (P)، پتاسيم (K)، آهن (Fe) و سرب (Pb) از خاک هاي آبياري شده با %50 پساب جذب شد. دو منبع آب آبياري (آب شرب شهر اصفهان و پساب ثانويه تصفيه خانه شاهين شهر) سبب بروز تغيير معني داري در غلظت Pb چمن نشدند. تغييرات غلظت K معني دار نبود اما ارقام (DALZM2, DALZM1) Z. matrella، بيشتر از ارقام  Z. japonica(DALZJI و Mayko)، Ni و K جذب کردند. بر عکس، ارقام Z. japonica بيشتر از ارقام Z. matrella آهن، سرب و روي (Zn) جذب کردند. ارقام DALZM2 و DALZJ1 به ترتيب بيشترين ميزان Co و Ni را جذب کردند. بر هم کنش تيمارهاي مختلف آبياري و رقم چمن نشان داد که چگونه غلظت عناصر (N، P، K، Fe، Zn، Co، Ni و Pb) در درصدهاي مختلف پساب تغيير مي کند. در کل، تغييرات جذب با افزايش درصد پساب در آب آبياري خطي نبود.

 نسخه قابل چاپ

منابع زيرزميني دشت بهار - همدان علاوه بر تامين آب مورد نياز بخش کشاورزي اين دشت، تامين کننده بخشي از آب شرب شهر همدان نيز مي باشد. در سال هاي اخير اين منابع دچار بيلان منفي شده و مقدار اين کاهش در سال زراعي 82-1381 برابر 15.26 ميليون متر مکعب بوده است. با توجه به اين که 77.36 درصد از کل آب برداشت شده از منابع زيرزميني دشت بهار در اختيار بخش کشاورزي قرار مي گيرد، صرفه جويي در مصرف آب زراعي از اولويت هاي مهم در توسعه پايداري اين بخش محسوس مي شود. هدف اصلي اين مطالعه دست يابي به الگوي کشت بهينه اي است که حداقل به اندازه بيلان منفي، در آب صرفه جويي کند و ضمن پاسخگويي به نياز آبي مردم منطقه، از لحاظ اقتصادي و اجرايي قابل قبول زارعين محل باشد. در اين راستا، به منظور نيل به هدف تحصيل بهينه منابع آبي محدود، استفاده از برنامه ريزي خطي و نرم افزار LINDO اين امکان را فراهم ساخت تا چهار الگوي زراعي جهت مقايسه با وضع موجود در قالب پنج مدل طراحي و اجرا شوند. نتايج به دست آمده نشان داد که در الگوي زراعي بهينه، صرفه جويي در مصرف آب به ميزان 11.74 درصد، در نيروي کار 21.39 درصد، در هزينه هاي جاري 14.42 درصد، در سرمايه گذاري سيستم هاي آبياري تحت فشار 1.05 درصد و در زمين 2.13 درصد بوده است و بازده برنامه اي آن 3.11 درصد بيشتر از وضع موجود بود.

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش تحمل ارقام زيتون باغملک و زرد به تنش آبي و کاربرد پتاسيم مورد مطالعه قرار گرفت. نهال هاي يک ساله زيتون با سه مقدار آب (33-0 درصد، 66-34 درصد و 100-67 درصد مصرف آب قابل استفاده گياه بين دو آبياري) و سه مقدار پتاسيم (100، 50 و صفر گرم سولفات پتاسيم به ازاي هر نهال که در موقع کاشت با خاک گلدان مخلوط گرديد) تيمار شدند. آزمايش به صورت فاکتوريل در قالب طرح کاملا تصادفي و در 4 تکرار اجرا شد. صفات رويشي مانند وزن تر و خشک برگ، ساقه و ريشه و هم چنين سطح برگ و ريشه اندازه گيري شدند. نتايج به دست آمده نشان داد که رقم باغملک از نظر صفات رويشي نسبت به رقم زرد برتري دارد. با افزايش تنش آبي، وزن تر و خشک برگ، ساقه و ريشه، سطح برگ و سطح ريشه کاهش يافتند. نهال هاي تحت تيمار سوم آبياري رشد بسيار کمي داشتند و ريزش برگ نيز در آن ها مشاهده گرديد، ولي ريزش برگ در دو تيمار ديگر مشاهده نشد. نسبت ريشه به اندام هوايي با کاهش ميزان آبياري افزايش يافت، به طوري که در تيمار سوم بيش ترين بود. کاربرد پتاسيم منجر به افزايش سطح برگ، وزن تر و خشک برگ و ساقه در گياه شد. نهال هاي تحت تيمار 100 و 50 گرم پتاسيم رشد بيشتري نسبت به تيمار صفر نشان دادند، ولي در مورد اکثر صفات، اختلاف معني داري بين دو تيمار 50 و صفر گرم وجود نداشت. به طور کلي، در نهال هايي که تحت تنش آبي قرار داشتند، استفاده از سولفات پتاسيم موجب افزايش رشد رويشي نهال گرديد.

 نسخه قابل چاپ

بررسي ميزان رسوبات در رودخانه ها يکي از مسايل مهم در مهندسي رودخانه مي باشد. براي تخمين ميزان بار معلق و بار بستر روابط متعددي ارايه شده اند، ولي پيچيدگي پديده انتقال رسوب باعث شده است که روش هاي متعددي توسعه داده شوند. در اين پژوهش به منظور گزينش مناسب ترين روش هاي برآورد بار معلق و بار بستر، مشخصات هيدروليکي و هندسي رودخانه اهرچاي در ايستگاه هيدرومتري اورنگ در بالادست سد ستارخان و هم زمان با آن بار معلق با استفاده از بطري هاي نمونه برداري و بار بستر نيز با استفاده از دستگاه هلي اسميت در دو حالت مواقع سيلابي و عادي رودخانه اندازه گيري و سپس در آزمايشگاه هاي مرتبط، ميزان بار معلق و بستر تعيين گرديدند. از چهار روش معتبر براي محاسبه ميزان بار معلق و از هشت روش پرکاربرد براي محاسبه ميزان بار بستر استفاده گرديد که بر اساس نتايج به دست آمده از مقادير مشاهداتي و مقايسه آن با روش هاي محاسباتي، روش مير پيتر و مولر با جذر ميانگين مربع خطاي 7.78628 براي محاسبه بار بستر و روش چانگ، سايمونز و ريچاردسون با جذر ميانگين مربع خطاي 861.269 جهت محاسبه بار بستر پيشنهاد گرديده است.

 نسخه قابل چاپ

بررسي وضعيت فسفر در خاک هاي تحت نيشکر جهت نيل به عملکرد بالا ضروري مي باشد، تا توصيه کودي مناسبي انجام شود و گياه دچار کمبود اين عنصر نگردد. لذا هدف اين پژوهش بررسي ميزان جذب سطحي و آزادسازي فسفر در برخي از خاک هاي تحت کشت نيشکر هم راه با بررسي برخي از ويژگي هاي اين خاک ها بود. به منظور بررسي ويژگي هاي جذب سطحي فسفر در خاک هاي تحت کشت نيشکر از 12 قطعه منطقه شعيبيه نمونه هاي خاک با خصوصيات متنوع فيزيکي و شيميايي از عمق صفر تا 30 سانتي متري تهيه و پس از آماده سازي 2 گرم از هر نمونه خاک با 40 ميلي ليتر محلول کلريد کلسيم 0.01 مولار حاوي صفر تا 70 ميلي گرم فسفر در ليتر، به مدت 24 ساعت در دماي 25 درجه سانتي گراد در تعادل گذاشته شد. ارتباط فسفر جذب سطحي شده با غلظت تعادلي فسفر به وسيله هم دماهاي جذب سطحي لانگ موير، فروندليچ و ون هاي برازش داده شد و هر سه معادله به خوبي اين ارتباط را توصيف نمودند. شاخص حداکثر جذب سطحي فسفر با استفاده از معادله لانگ موير محاسبه گرديد که با درصد رس و ظرفيت تبادل کاتيوني خاک در سطح يک درصد رابطه مثبت و با ميزان فسفر قابل جذب خاک در سطح پنج درصد رابطه منفي نشان داد. در ضمن به منظور مطالعه بين جذب و آزاد سازي فسفر، خاک هاي تيمار شده با فسفر به وسيله کلريد کلسيم 0.01 مولار بعد از 24 ساعت تعادل در دماي 25 درجه سانتي گراد عصاره گيري و رهاسازي فسفر مطالعه گرديد. در اين مطالعه مشخص شد که بين جذب و رهاسازي فسفر در سطح يک درصد رابطه مثبت وجود دارد، اما رهاسازي فسفر با هيچکدام از خصوصيات خاک ها رابطه معني داري را نشان ندارد. به طور کلي جذب سطحي فسفر در خاک هاي مورد مطالعه به شدت تحت تاثير درصد رس و ظرفيت تبادل کاتيوني و تا حدي ميزان فسفر قابل جذب خاک بود، که در نهايت توصيه مي گردد اين 3 ويژگي در مراحل عملي آزمون فسفر خاک مد نظر قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ

يک مدل اينرسي - صفر براي شبيه سازي آبياري جويچه اي با تاثير محيط خيس شده متغير در محاسبه نفوذ (Zero-Inertia, Wetted Perimeter Varaible model-ZIWPV) بر اساس شماي صريح بسط داده شد. در اين مدل، محاسبات از بالادست با مرز معلوم شروع شده گام به گام به سمت پايين دست ادامه مي يابد. بنابراين نياز به تشکيل دستگاه معادلات و حل آن نمي باشد. استفاده از راه حل صريح باعث مي شود که کد برنامه کاميپوتري ساده باقي بماند و آموزش و يادگيري آن آسان باشد. در اين تحقيق محيط خيس شده به عنوان تابعي از سطح مقطع جريان فرض گرديد. در مدل هاي قبلي که از الگوريتم هاي حل صريح استفاده نموده اند مرحله تخليه شبيه سازي نشده؛ ولي در اين مدل مرحله تخليه با انجام فرضياتي شبيه سازي گرديد. نتايج حاصل از مدل پيشنهادي پس از مقايسه با دو سري داده مزرعه اي تاييد گرديد و پس از آن تاثير انتخاب اندازه گام مکاني بر شبيه سازي مرحله پيشروي مدل مورد بررسي قرار گرفت. نتايج مدل نشان مي دهد که با انتخاب گام هاي مکاني بزرگ نيز مرحله پيشروي با دقت مطلوبي شبيه سازي مي شود. با کاهش اندازه گام هاي مکاني، نتايج حاصل از مدل به داده هاي واقعي نزديک تر مي شوند ولي احتمال ناپايدار شدن مدل در مرحله پيشروي افزايش مي يابد. بنابراين استفاده از راه حل هاي صريح حل معادلات اينرسي - صفر به خوبي مي تواند در مدل هاي شبيه سازي آبياري جويچه اي مورد استفاده قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

به منظور تعيين واکنش عملکرد و اجزاي عملکرد سيب زميني در تراکم بذري و تجاري به طول دوره کنترل علف هاي هرز، آزمايشي در سال 1385 در مزرعه پژوهشي دانشکده کشاورزي دانشگاه بوعلي سينا به اجرا درآمد. اين آزمايش به صورت فاکتوريل در قالب طرح پايه بلوک هاي کامل تصادفي با سه تکرار اجرا شد. تيمارهاي آزمايشي شامل تراکم بوته سيب زميني رقم آگريا در دو سطح 5.33 (تراکم مطلوب مزارع تجاري) و 6.66 (تراکم مطلوب مزارع توليد بذر) بوته در مترمربع و کنترل علف هاي هرز در هفت سطح بود. بدين صورت که در پنج تيمار علف هاي هرز به ترتيب تا 10، 20، 30، 40 و 50 روز بعد از سبز شدن حذف شدند و پس از آن تا انتهاي دوره به آن ها اجازه رشد داده شد و دو تيمار تداخل کامل و کنترل کامل علف هاي هرز نيز به عنوان شاهد منظور شدند. به منظور محاسبه روند تجمع ماده خشک سيب زميني، اولين مرحله نمونه برداري در کليه تيمارها 10 روز پس از سبز شدن سيب زميني (همراه با رهاسازي علف هاي هرز در اولين تيمار کنترل) شروع و بعد از آن هر 10 روز يک بار طي 11 مرحله تکرار شد. عملکرد و اجزاي عملکرد و وزن خشک کل علف هاي هرز در زمان برداشت سيب زميني اندازه گيري شد. نتايج نشان داد که از حدود 40 روز بعد از سبز شدن سيب زميني، اثر کنترل علف هاي هرز بر روند تجمع ماده خشک کل شروع و در حدود 90 روز بعد از سبز شدن به حداکثر مقدار خود رسيد. اثر کنترل علف هاي هرز بر ماده خشک کل، عملکرد نهايي و متوسط وزن غده در واحد سطح در تراکم پايين بيشتر از تراکم بالاي سيب زميني بود. به طوري که در تراکم پايين شاخص هاي ياد شده در حداکثر مقدار خود، در تيمار کنترل کامل نسبت به تداخل کامل علف هاي هرز به ترتيب 79، 121 و 110.4 درصد افزايش نشان دادند در حالي که تفاوت دو تيمار مزبور از نظر شاخص هاي ذکر شده در تراکم بالا به ترتيب 65، 81.7 و 41.9 درصد بود. تعداد غده در مترمربع در حداکثر مقدار خود، در تيمار کنترل کامل نسبت به تداخل کامل علف هاي هرز در تراکم پايين 5 درصد و در تراکم بالا 27.9 درصد افزايش يافت. نتايج نشان دهنده عدم واکنش معني دار تعداد ساقه اصلي به طور دوره کنترل علف هاي هرز در هر دو تراکم تجاري و بذري بود. در بين تيمارهاي اعمال شده، تيمارهاي کنترل کامل علف هاي هرز و کنترل تا پنجاه روز پس از سبز شدن سيب زميني به دليل کسب بيشترين مقادير عملکرد و اجزاي عملکرد، بهترين تيمارهاي آزمايشي بودند.

 نسخه قابل چاپ

اين پژوهش با هدف بررسي اثر ويژگي هاي فيزيکي خاک (ساختمان و بافت) و کودهاي آلي بر حرکت و انتقال باکتري E. coli شدت آلودگي زه آب ستون هاي خاک انجام شد. تيمارهاي خاک شامل ستون هاي دست نخورده (به ارتفاع 25 و قطر 16 سانتي متر) دو خاک لوم رسي شني و شن لومي و تيمارهاي کود شامل کود گاوي، کودمرغي و لجن فاضلاب بود که به مقدار 10 تن در هکتار بر حسب وزن خشک در سطح ستون هاي خاک پخش گرديد. آبشويي کود با آب شهر و با شدت جرياني برابر 0.12 ضريب آبگذري اشباع خاک ريزبافت 4.8) سانتي متر بر ساعت( به مقدار چهار برابر حجم آب منفذي خاک ها انجام شد. با ايجاد مکش در ته ستون هاي خاک به وسيله پمپ خلا، جريان ماندگار در ستون هاي خاک برقرار گرديد. نمونه هاي آب آلوده برداشت شده در حجم هاي مختلف از آب خروجي کشت داده شد و تعداد کلني باکتري E. coli به روش شمارش زنده محاسبه گرديد. نتايج نشان داد که با ادامه فرآيند آبشويي، به دليل اثرگذاري تيمارهاي کود بر ويژگي هاي فيزيکي و شيميايي ستون هاي خاک، اثر تيمارهاي خاک و کود بر شدت آلودگي زه آب معني دار شد. خاک لوم رسي شني به دليل جريان هاي ترجيحي مقدار باکتري بيشتري از خود عبور داد و شدت آلودگي زه آب حاصل از آن بيشتر از خاک شن لومي بود. در ميان کودهاي آلي مختلف، کود مرغي آلودگي بيشتري در زه آب ايجاد کرد ولي در بيشتر موارد اختلاف معني داري بين کود گاوي و لجن فاضلاب مشاهده نشد. تيمار کود گاوي به دليل داشتن مواد آلي و ترکيبات آلي محلول بيشتر نسبت به تيمارهاي کودي ديگر تاثير بيشتري بر حرکت و انتقال باکتري E. coli در ستون هاي خاک داشت. کودهاي مرغي داراي پتانسيل آلوده کنندگي زيادي از نظر باکتري هاي بيماري زا بوده و نقش ساختمان خاک در انتقال و نگهداري باکتري ها بسيار مهم و قابل توجه است.

 نسخه قابل چاپ