پاسخ به:مقالات اصول بهداشت رواني
8 : اصول بهداشت رواني زمستان 1387; 10(4 (پياپي 40)):317-323. |
|
اثربخشي درمان شناختي رفتاري و درمان دارويي بر علايم اضطراب و تكانشگري مردان مبتلا به اختلال شخصيت مرزي |
|
اكبري جواد*,آقامحمديان شعرباف حميدرضا,قنبري هاشم آبادي بهرام علي |
|
* ايران، مشهد، ميدان آزادي، دانشگاه فردوسي، دانشكده علوم تربيتي و روان شناسي |
|
مقدمه: ارزيابي كارآمدي درمان هاي اختلال شخصيت مرزي هدف بسياري از پژوهش ها بوده است. ما تكنيك هاي شناختي رفتاري، دارو درماني و تركيب آن ها را در اين مطالعه مقايسه نموديم.
روش کار: در اين کارآزمايه باليني با مجوز کميته اخلاق دانشگاه، 40 مرد مبتلا، به طور تصادفي در چهار گروه قرار گرفتند. براي تمام بيماران بعد از اخذ رضايت نامه، آزمون اضطراب بک و پرسش نامه تکانشگري در مرحله پيش آزمون به كار گرفته شد. براي گروه اول دارو درماني (ليتيوم و فلوکستين) استفاده شد و براي گروه دوم درمان شناختي رفتاري 16 جلسه 90 دقيقه اي انجام شد. براي گروه سوم ترکيبي از هر دو درمان به کار رفت. گروه كنترل هيچ گونه مداخله اي را دريافت نداشتند. آزمون هاي فوق در مرحله پس آزمون نيز در چهار گروه انجام شدند. تغييرات چهار گروه با استفاده از آزمون هاي تحليل واريانس و توكي مورد مقايسه قرار گرفتند.
يافته ها: مقايسه نمرات تکانشگري پس آزمون در چهار گروه نشان دهنده تفاوت معني دار بين آنها بود (P=0.001 ،f=39.71) به طوري که بر اساس آزمون توکي درمان ترکيبي و درمان دارويي بهبود بيشتري را نسبت به دو گروه ديگر داشتند (P=0.001). مقايسه نمرات اضطراب پس آزمون نيز در چهار گروه نشان دهنده تفاوت معني دار بين گروه ها بود (P=0.006 ،f=5.11) به طوري که درمان روان شناختي در مقايسه با هر سه گروه ديگر بهبود بيشتري را حاصل کرده بود (P=0.001).
نتيجه گيري: درمان شناختي رفتاري با هدف قرار دادن علايم تکانشگري و اضطراب در اين اختلال مي تواند موجب تعديل علايم شود.
|
|
كليد واژه: اختلال شخصيت مرزي، اضطراب، تکانشگري، دارو درماني، درمان شناختي رفتاري |
|
![](http://sid.ir/fa/image/PDF.gif) |
نسخه قابل چاپ
|
دوشنبه 22 خرداد 1391 7:13 PM
تشکرات از این پست