مقالات اصول بهداشت رواني

مقدمه: خودكشي مرگي است كه عمد‏ا به دست خود شخص حاصل مي شود.آمارسازمان بهداشت جهاني نشان مي دهدكه سالانه يك ميليون نفردرسراسر جهان به علت خودكشي فوت و10 تا20 برابرنيزاقدام به خودكشي مي كنند. سازمان بهزيستي كشور اعلام كرد: رتبه جهاني ايران درخودكشي 58 بوده ونرخ خودكشي 9 نفردر هرصد هزارنفر مي باشد و1% كل مرگ ميرها را شامل شده است.
مواد و روش ها: پژوهش حاضريك مطالعه توصيفي تحليلي بوده كه با هدف مشخص نمودن ميزان، علل وروش هاي اقدام به خودكشي وارتباط آن با متغيرهاي جمعيت شناختي (سن، جنس، ميزان تحصيلات، محل سكونت، شغل و ‎غيره) در بين مراجعه كننده به اورژانس بيمارستان 22 بهمن نيشابور صورت گرفت. در فاصله زماني 6 ماه كليه موارد اقدام به خودكشي در نيشابور كه به بيمارستان 22 بهمن مراجعه نمودند و نمونه پژوهش مي باشند با استفاده از يك پرسش نامه مورد  مصا حبه قرار گرفتند.سپس داده ها با استفاده از آمارتوصيفي ونرم افزار SPSS مورد تجزيه وتحليل قرار گرفت.
نتايج: پژوهش نشان داد كه از 207 مورد اقدام به خودكشي 69.1% زن، 62.8% شهري، 54% متاهل بوده وبيشترين ميزان خودكشي در محدوده سني 25-16 سال (66.2%) مي باشد. از نظر ميزان تحصيلات 52.2% در گروه ابتدايي و25.6% با تحصيلات ديپلم بودند .از نظر شغل بيشترين مورد، درزنان خانه دار 31.9% و سپس در افراد بيكار 25.6% بود. بيشترين روش خودكشي استفاده از دارو (77.8%) و بعد سموم (13%) بوده وبيشترين علت اقدام به خودكشي، اختلاف با همسر وخانواده همسر (27.1%) سپس هشدار به اطرافيان 17.4% و كمترين علت شكست تحصيلي 0.5% و آزار جسمي 0.1% بوده است. همچنين بيشترين زمان حادثه ساعت 12- 6 بعداز ظهر بوده است. آزمون هاي آماري نشان داد كه بين متغيرهاي سن، وضعيت تاهل، تحصيلات، علت وروش خودكشي با اقدام به خودكشي ارتباط معني داري وجود دارد.
بحث: اقدام به خودكشي با استفاده از روش هاي مختلف ازمسايل مهمي است كه امروزه جامعه ما رادرگيرنموده است، لذا مسوولين بايستي تاكيد وتوجه بيشتري را به آن معطوف داشته و برنامه هايي را در جهت شناسايي عوامل خطرساز و راه هاي پيشگيري طرح و اجرا نمايند.

 نسخه قابل چاپ

 مقدمه: به منظور بررسي وضعيت رواني بيماران وابسته به مواد روانگردان، پژوهش حاضر اجرا گرديد.
مواد و روش ها: تعداد120 نفر (60 بيمار و 60 نفر از افراد بهنجار) که با روش نمونه گيري در دسترس انتخاب شده بودند، با استفاده از چک ليست مصاحبه روان شناختي و فرم 28 سوالي پرسش نامه سلامت عمومي (GHQ-28) به عنوان ابزار بررسي سلامت روان مورد بررسي قرار گرفتند.
يافته ها: بررسي يافته هاي پژوهش نشان داد که ميانگين نمرات بيماران وابسته به مواد روانگردان نسبت به آزمودني هاي بهنجار در تمامي زير مقياس هاي پرسش نامه سلامت عمومي (نشانه هاي جسماني، اضطراب و اختلالات خواب، اختلال در روابط بين فردي، افسردگي) به طور پايايي بالاتر مي باشد. نتايج نشان داد که که نمره 87.7 درصد از بيماران وابسته به مواد روان گردان، در پرسش نامه GHQ بالاتر از نقطه برش بود.
نتيجه: با توجه به اختلالات رواني و وابستگي به مواد روانگردان استفاده از تشخيص چند محوري و درمان هاي مناسب روانپزشکي و روان درماني اين قبيل بيماران مي توانند گامي در موفقيت درمان و جلوگيري ازعود و وسوسه به شمار آيد.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: نظريه پردازان يادگيري هيچگاه اظهار نداشته اند كه سندرم ADHD اكتسابي است، اما روشن است كه رفتارهاي مربوط به اين سندرم در محيط شكل مي گيرد. طبق مطالعات صورت گرفته بين بروز علايم ADHD و عواملي مثل وجود مشكل در انسجام خانواده و نحوه تربيت فرزند، ناسازگاري زناشويي، جدايي والدين و اختلالات روان پزشكي آنها ارتباط وجود دارد.
خانواده هايي كه از نظر اجتماعي و اقتصادي در منزلت پايين قرار دارند، الگوهاي شناختي والدين در مورد رفتار كودكان و تعداد نقل مكان ها نيز رابطه معني داري با بروز علايم ADHD در كودكان زيرسن مدرسه دارد.
 مواد و روش ها: اين پژوهش يك مطالعه توصيفي است كه به منظور بررسي ارتباط بين برخي از ويژگي هاي رواني- اجتماعي خانواده و بروز علايم اختلال كمبود توجه و بيش فعالى كودكان زيرسن مدرسه در مهدكودك هاى شهر تبريز انجام شده است. علايم ADHD براساس ملاك هاي DSM-III-R مورد سنجش قرار گرفته است.273كودك سه تا پنج ساله از سي مهدكودك به عنوان نمونه هاي پژوهش به صورت تصادفي انتخاب شدند و پرسش نامه ها بطور جداگانه توسط والدين و مربيان آنها تكميل شد. جهت تجزيه و تحليل داده ها از آزمون آماري آناليز واريانس يك طرفه، مجذوركاي و آزمون T مستقل استفاده شد.
نتايج: يافته هاي پژوهش حاضر نشان داد كه براساس گزارش والدين يا گزارش مربيان بين بروز علايم ADHD و بروز حداقل يك رويداد تنش زا (0.0001=p)، تولد كودك جديد (0.001=p)، فوت يكي از اعضاي خانواده (0.01=p) و تشديد اختلاف والدين 0.002)=p) ارتباط معني داري وجود دارد.‍ ولي ارتباط معني داري بين علايم ADHD و تغيير محل زندگي يا تغيير مهدكودك و بيماري شديد يكي از اعضاي خانواده يافت نشد. همچنين طبق گزارش والدين و مربيان بين ترتيب تولد، وزن هنگام تولد، جنس و سن كودك با علايم ADHD ارتباط معني داري يافت نشد و تفاوت معني داري بين ميانگين نمره ADHD گزارش شده توسط والدين با شغل ها و تحصيلات مختلف وجود نداشت.
بحث: باتوجه به ارتباط معني دار بين بروز علايم ADHD و بروز حداقل يك رويداد تنش زا دركودكان زيرسن مدرسه، پيشنهاد مي شود تا در بررسي علايم ADHD، آسيب شناسي رواني خانواده ها نيز دقيقا ارزيابي گردد.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: بررسي تاثير فلوكستين بر درمان سندرم قبل از قاعدگي در 84 دانشجوي مجرد دانشگاه علوم پزشكي مشهد، هدف اصلي انجام تحقيق بود.
مواد و روش ها: براي 450 دانشجوي خانم و مجرد پزشكي دانشگاه علوم پزشكي مشهد، پرسش نامه اي مبتني بر تشخيص گذاري سندرم قبل از قاعدگي بر اساس DSM-IV فرستاده شد. 409 نفر افراد داوطلب پرسش نامه را تكميل و برگرداندند 84 نفر از آنها علايم اختلال فوق را دارا بودند كه تشخيص بيماري با مصاحبه روانپزشکي به تاييد رسيد. اين افراد در طي يك درمان يك سو كور به 2 گروه تقسيم شده و تحت درمان با فلوكستين (20 ميلي گرم در روز) و دارونما ( كپسول مولتي ويتامين و املاح) به مدت 3 ماه قرار گرفتند. نتايج پاسخ دهي مورد مقايسه آماري قرار گرفت.
نتايج: فلوكستين به طور معني داري بيشتر ازدارونما باعث درمان سندرم ملال قبل از قاعدگي شد (p<0.01).
علايم اين سندرم خصوصا افسردگي، بي ثباتي خلق، خشم، تغييرات اشتها، عدم توانايي كنترل خود، عدم علاقه به فعاليت هاي عمومي، مشكلات تمركزو مشكلات خواب با فلوكستين بهبود يافته بودند.عوارض فلوكستين نادر و گذرا بود و به ندرت منجر به قطع دارو شد.
بحث: مطالعه ما به خوبي مشخص كرد كه فلوكستين با دوز 20 ميلي گرم در روز به خوبي تحمل مي شود و مي تواند درمان موثري براي سندرم قبل از قاعدگي زنان مجرد دانشجو باشد.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: كاربرد روان شناسي در محيط كار يكي از حوزه هاي مطالعاتي جديد در كشورمان است. بنابراين يافته هاي علمي دقيق در اين حوزه مي تواند موجب ارتقا عمكرد شغلي كاركنان شود .به همين منظور پژوهش حاضرتلاش كرده است تا به مطالعه روابط متقابل ويژگي هاي شخصيتي و استرس شغلي در محيط كار بپردازد، چرا كه عملكرد شغلي فرد را بصورت مستقيم و غير مستقيم تحت تاثير قرار مي دهد.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر از نوع مطالعات همبستگي مي باشد، به اين منظور تعداد70 نفر از كاركنان شركت برق خراسان با استفاده از روش نمونه برداري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند . ابزارهاي به كار گرفته شده عبارت بودند از: آزمون اضطراب كتل ، پرسش نامه تيپ (A-B )راتوس ، پرسش نامه عزت نفس كوپراسميت « فرم تجديد نظرشده براي بزرگسالان » و مقياس استرس شغلي كودرون كه در يك دوره زماني 45 روزه در نيمه دوم سال 1382بصورت گروهي بر روي كاركنان مذكور اجرا شدند.
نتايج: نتايج تحليل رگرسيون چند متغيري نيز نشان داد كه از بين متغير هاي مورد مطالعه، اضطراب كل در سطح معني دار (0.000) و تيپ ( A-B ) درسطح  معني دار 32%  بيشترين سهم را در پيش بيني استرس شغلي داشته اند .ضمن اينكه متغير اضطراب آشكار داراي بيش ترين سهم در پيش بيني عزت نفس پائين كاركنان شركت مزبور بوده است.
ارتباط آماري معناداري بين سطح تحصيلات افراد و وجود اختلالات رواني مشاهده گرديد، به طوريكه هر چه سطح تحصيلات افزايش مي يافت، مقدار اين اختلالات نيز افزايش پيدا كرده بود. ميزان اختلالات رواني در اين مطالعه با ميزان كشوري آن 21% اختلاف آماري معنادار دارد و ميزان ابتلاي در اين دانشگاه بالاتر از ميزان كشوري آن بوده است.
بحث: با توجه به يافته هاي اين تحقيق، مسووليت سياستگزاران و برنامه ريزان بهداشتي كشور در رابطه با تدوين برنامه هاي اجراي بهداشت روان را بيش از پيش نمايان مي سازد.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: افسردگي اغلب همراه علايم جسمي متعدد است كه نزديكترين تشخيص افتراقي دراين بيماران اختلال جسماني سازي 1 و اختلال درد 2مي باشد هدف از اين تحقيق بررسي شيوع علايم جسمي در افسردگي اساسي بود وهمچنين اين فرضيه كه بين شدت افسردگي و شدت علايم جسمي رابطه معناداري وجود دارد ، نيز مورد ارزيابي قرار گرفت.
مواد و روش ها: اين بررسي با روش توصيفي برروي33 بيمارمبتلا به افسردگي اساسي برپايه معيارهاي تشخيصي ((DSM-IV انجام شد. اين گروه بيماران از بين مراجعان به كلينيك ويژه بيمارستان امام رضا و ابن سينا انتخاب گرديدند.
نتايج: نتايج مطالعه نشان داد كه 33.3 درصد از پرسنل اين دانشگاه دچار يكي از انواع اختلالات رواني بوده اند كه رقم قابل ملاحظه اي مي باشد. اين اختلال در زنان 23.1% و در مردان 40% بوده است. ارتباط آماري معناداري بين وجود اختلالات رواني جنس و نوع استخدام وجود نداشت.
يافته ها: يافته هاي پژوهش نشان داد كه 40 درصد بيماران علايم جسمي را به صورت شديد تجربه مي كنند، 25 درصدآنها علايم متوسط و 21 درصد نيز از علايم خفيف رنج مي برند و در بررسي همبستگي بين شدت افسردگي و شدت علايم جسمي نيز ضريب همبستگي (0.742) بدست آمد.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: مصرف مواد مخدر به عنوان عادتي اجتماعي و نامقبول در تمام جوامع بشري، مردان و زنان بي شماري را، خصوصا از سنين نوجواني تا ميانسالي درگير كرده است. مطالعات انجام يافته در اين زمينه عوامل مختلف فردي، اجتماعي و خانوادگي را در گرايش به مصرف مواد مخدر موثر مي داند. لذا اين مطالعه به منظور بررسي عوامل موثر در گرايش جوانان به مصرف مواد مخدر در شهر اردبيل انجام گرفت.
مواد و روش ها: پژوهش حاضر يك مطالعه توصيفي- تحليلي بر روي 90 نفر (45 نفر معتاد و 45 نفر غير معتاد) با انتخاب نمونه گيري تصادفي ساده صورت پذيرفت. محيط  پژوهش زندان شهر اردبيل بود.
ابزار گردآوري داده ها، سوالات افسردگي آزمون SCL-90)) و پرسش نامه محقق ساخته بود. از آزمون  SCL-90)) فقط سوالات مربوط به علايم افسردگي انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. همچنين در طراحي و تنظيم پرسش نامه محقق ساخته، از شاخص هايي چون جو عاطفي خانواده، روابط اجتماعي و برخي ويژگي هاي فردي استفاده گرديد.
اعتبار آزمون هاي مورد مطالعه با استفاده از روش بازآزمايي به ترتيب (0.83) و (0.76) به دست آمد. جهت دستيابي به اهداف پژوهش از آمار استنباطي خي دو و رگرسيون لوجستيك استفاده گرديد.
يافته ها: اين مطالعه نشان داد كه متغيرهاي افسردگي با ضريب(4.44)، طلاق والدين با (3.23)، معاشرت با افراد ناباب با (2.59)، سيگار كشيدن با (2.17) و در نهايت شكست تحصيلي با ضريب (1.57) بيشترين تاثير را در گرايش جوانان به مصرف مواد مخدر دارند. نتيجه گيري : با توجه به نتايج بدست آمده در اين پژوهش، مهمترين عوامل فردي، اجتماعي و خانوادگي در گرايش جوانان به مصرف مواد مخدر عبارتند از : وجود علايم افسردگي، طلاق و اختلافات خانوادگي، معاشرت با افراد ناباب، سيگار كشيدن و شكست تحصيلي كه  احتمالا مي توان با آموزش مهارت هاي زندگي، گسترش مشاوره خانواده، ايجاد مراكز و كلاس هاي آموزش هنري، فرهنگي و فني حرفه اي از گسترش اين معضل جلوگيري كرد.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: بيماراني كه كانديد اعمال جراحي هستند، اضطراب زيادي را در دوره زماني قبل از عمل جراحي تجربه مي كنند. تاكنون مطالعات بسياري درزمينه كاهش اضطراب قبل ازعمل جراحي انجام شده است وروش هاي مختلفي اعم ازدارويي و غير دارويي تحت ارزيابي قرار گرفته است.
يكي از اين روش ها آشنا سازي بيمار با محيط اتاق عمل و كاركنان در روز قبل از عمل جراحي مي باشد. در اين مطالعه ميزان تاثير اين روش مورد ارزيابي قرار گرفت.
روش كار: در اين مطالعه تمام افراد كانديد عمل توبكتومي در شهرستان تربت جام 52 نفر در يك دوره زماني 18ماهه در سال هاي (79-1378) به صورت تصادفي به دو گروه 26 نفره تقسيم شدند.
گروه آزمون، روز قبل از عمل جراحي با اتاق عمل و كاركنان و تجهيزات آن آشنا شدند، سپس هر دو گروه نيم ساعت قبل از ورود به اتاق عمل توسط يك روان شناس تحت آزمون اضطراب هاميلتون و آزمون خود سنجي اضطراب زونگ قرار گرفتند.
نتايج: ميانگين نمره اضطراب هاميلتون در گروه شاهد (22.85) و در گروه آزمون (17.77) به انحراف معيار (9.88) بود، كه از لحاظ آماري تفاوت معني داري نداشت.
ميانگين نمرات آزمون زونگ در گروه شاهد (45.69) انحراف معيار (10.44) و در گروه آزمون (40.54)، با انحراف معيار (9.79) بود كه از لحاظ آماري تفاوت معني داري نداشت. ميزان همبستگي دو آزمون هامليتون و زونگ (0.83) مي باشد.
بحث: با توجه به عدم تفاوت بارز در ميزان اضطراب بيماران در دو گروه، پيشنهاد بازديد از اتاق عمل و آشنايي با كاركنان به منظور كاهش اضطراب در جمعيت مورد تحقيق مناسب به نظر نمي رسد.

 نسخه قابل چاپ

اين پژوهش، به‎منظور بررسي تفاوت هاي احتمالي  ميان سطح «هيجان‎ابرازشده ي خويشاوندان» و «جنسيتِ بيماران» در خويشاوندانِ بيماران مبتلا به سايكوز انجام شده‎ است.
روش: 125بيمار مبتلا به اختلال روان‎پريشي كه به روش نمونه در دسترس انتخاب شده بودند، به دو گروه زنان (62نفر) و مردان (63نفر) تقسيم و به ‎كمك مقياسِ‎ سطح هيجان‎ابرازشده (‍The Level of Expressed Emotion)، ميزان «هيجان‎ابرازشده» خويشاوندان آنان تعيين گرديد. داده ‎هاي پژوهش به كمك روش ‎هاي آماري توصيفي و آزمون خي دو تجزيه و تحليل شدند.
نتايج: نتايج نشان‎دادند كه ميان هيجان ابرازشده خويشاوندان و جنسيت بيماران تفاوت معناداري وجود ندارد. در بين مولفه هاي هيجان ابرازشده نيز فقط مولفه مزاحمت و مداخله گري در مادران در سطحp<0.10  داراي تفاوت معنادار مي باشد. در بررسي بيشتر مشخص گرديد كه بين ميزان تحصيلات خويشاوندان و سطح هيجان ابرازشده آنان تفاوت معنادار در سطح p<0.0001 وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: ازمسايل مهمي كه مبتلايان به سكته قلبي با آن روبرو هستند مشكلات روحي و رواني چون افسردگي و اضطراب مي باشد كه حدودا 65 درصد بيماران آن را  تجربه مي كنند و به همين سبب موجب تاخير دربازگشت به كار، كاهش كيفيت زندگي و افزايش خطر مرگ مي شود . بنابراين درمان اين واكنش ها موجب تسريع در بهبودي و نيز افزايش طول عمر آنان خواهد شد كه باتوجه به جدي بودن اثرات اضطراب بر پيش آگهي سكته قلبي درمان آن ضروري به نظر مي رسد.
روش: اين پژوهش، مطالعه اي نيمه تجربي ازنوع كارآزمايي باليني ، دوگروهي و سه مرحله اي است كه برروي 22 مبتلا به سكته قلبي كه بطور تصادفي در دوگروه آزمون و كنترل قرار گرفتند انجام شد.
هدف از اين پژوهش تعيين و مقايسه ميانگين امتياز اضطراب مبتلايان قبل، بعد و يك ماه بعد از مداخله در دو گروه بود. ابزار گردآوري داده ها پرسش نامه اضطراب كتل بود و به منظور دستيابي به نتايج ازنرم افزار SPSS و آزمون هاي تي زوج و آزمون تي استودنت استفاده گرديد.
نتايج: باتوجه به يافته ها ملاحظه شد كه اضطراب مبتلايان بعد و يك ماه بعد از مداخله كاهش قابل توجهي درمقايسه با قبل از مداخله داشته است و با p<0.001 درگروه آزمون، تفاوت آماري معني داري مشاهده گرديد.
بحث: باتوجه به تاثير گروه درماني برميزان اضطراب مبتلايان و تداوم اثر آن، به كار گيري اين روش در كليه سطوح پيشگيري و درمان مبتلايان به سكته قلبي و همچنين تمامي مبتلايان به بيماري هاي جسمي ضروري به نظر مي رسد.

 نسخه قابل چاپ