بانک مقالات پزشکی

به منظور شناسايي عوامل مهم باکتريايي که معمولا سبب آلودگيهاي قسمتهاي مختلف بيمارستانها مي گردند و همچنين به منظور تعيين الگوي مقاومت دارويي، نسبت به آنتي بيوتيکهاي رايج، يک مطالعه مقطعي در سه بيمارستان آموزشي وابسته به دانشگاه علوم پزشکي همدان صورت گرفت. در اين پژوهش به مدت شش ماه و ماهي يک نوبت از قسمتهاي مختلف شامل بخشهاي اورژانس، تزريقات، پانسمان و اتاق بستري بيماران (بخشهاي داخلي و جراحي) نمونه گيري به عمل آمد و مجموعا 712 نمونه گرفته شد. نمونه ها به وسيله سواپ استريل مرطوب، بلافاصله در محيطهاي کشت "EMB" و "Blood agar" کشت داده شد و يک اسمير نيز جهت رنگ آميزي گرم همزمان تهيه گرديد. پس از شناسايي و تعيين عوامل باکتريايي، سوشهاي مهم مورد آزمايش آنتي بيوگرام به روش انتشار در آگار قرار گرفتند.
ميانگين ميزان فراواني آلودگي در سه بيمارستان 48.6% تعيين گرديد که 52.3% باکتريهاي گرم منفي و 47.7% نيز باکتريهاي گرم مثبت بودند. ميزان آلودگي باکتريايي مربوط به بخش اورژانس 51.5%، آلودگي مربوط به بخش بستري بيماران 46.6% و آلودگي مربوط به بخش پانسمان و تزريقات 38.7% بود. مهمترين باکتريهاي جدا شده عبارت از استافيلوکهاي اورئوس و اپيدرميديس، اشريشياکلي، باسيلوس سوبتيليس، کلبسيئلا، آنتروباکتريا، پسودوموناس آئروژينوزا مشاهده گرديد. مقاومت نسبت به آمپي سيلين، تتراسيکلين، سولفامتاکسازول، پني سيلين، سفالکسين بيشتر از ساير آنتي بيوتيکها وجود داشت.

 نسخه قابل چاپ

اين پژوهش يک بررسي توصيفي است که به منظور تعيين شيوع فشار خون بالا در سال 1375 در سطح شهر گناباد انجام شده است. نمونه هاي پژوهش به تعداد 1259 نفر به طور تصادفي از بين افراد بالغ بالاي 18 سال انتخاب و در دو مرحله و با فاصله زماني حداقل دو هفته براي هر نمونه از دست راست و در حالت نشسته، فشار خون اندازه گيري و ثبت شده است. نتايج اين بررسي نشان مي دهد که از 1259 نفر نمونه پژوهش 263 مورد فشار خون بالا دارند. بنابراين شيوع فشار خون در شهر گناباد 20.88% مي باشد. همچنين يافته هاي پژوهش نشان مي دهد از 751 نمونه مرد تعداد 170 نفر؛ يعني 22.63% مبتلا به فشار خون بالا بوده و از 508 نمونه زن تعداد 93 نفر يعني 18.30% مبتلا به بيماري فشار خون مي باشند. از نظر شدت فشار خون، 22.81% مبتلا به فشار خون "سيستوليک" محض، 25.09% فشار خون "دياستوليک" در حد بالاي طبيعي، 37.26% فشار خون خفيف، 11.40% فشار خون متوسط و 3.47% فشار خون شديد دارند.
%67 مبتلايان از فشار خون بالاي خود اطلاع نداشتند و 10.26% از مبتلايان از داروي ضد فشار خون استفاده مي کردند که از اين تعداد 93% فشار خونشان کنترل نشده است.

 نسخه قابل چاپ

اين پژوهش، نيمه تجربي و از نوع تک گروهي است که به منظور بررسي تاثير خودآموز استفاده از کتابخانه هاي علوم پزشکي در مورد شناخت و نحوه استفاده از کتابخانه هاي پزشکي بر روي دانشجويان اين رشته انجام گرفت. جامعه پژوهش يک صد نفر از دانشجويان پزشکي ورودي بهمن ماه 1374 بودند که به طور رسمي در دانشگاه علوم پزشکي و خدمات بهداشتي درماني ايران، مرکز علوم پايه، پذيرفته شدند. گردآوري اطلاعات از طريق دو آزمون (پيش آزمون و پس آزمون) و ارايه جزوه خودآموز استفاده از کتابخانه هاي علوم پزشکي براي مطالعه آن به مدت دو هفته بود که پس از مطالعه خودآموز از دانشجويان تحت مطالعه، پس آزمون به عمل آمد.
فرضيه تحقيق عبارت بود از اينکه: مطالعه جزوه "خودآموز استفاده از کتابخانه هاي علوم پزشکي" بر ميزان آگاهي دانشجويان علوم پزشکي در مورد شناخت و نحوه استفاده از منابع کتابخانه هاي علوم پزشکي تاثير دارد.
نتايج اين پژوهش که با استفاده از آزمون آماري تي جفتي حاصل شده است حاکي از اينست که: مطالعه خودآموز استفاده از کتابخانه هاي علوم پزشکي، بر ميزان آگاهي دانشجويان پزشکي در مورد آشنايي با کتابخانه و نحوه استفاده از منابع کتابخانه هاي پزشکي، همچنين ساختار اطلاعاتي آنها، راههاي بازيابي اطلاعات از آنها، شيوه پرسش و پاسخ در کتابخانه و جستجوي رايانه اي در کتابخانه به طور کامل تاثير دارد و آگاهي دانشجويان را در اين زمينه افزايش داده است. ضمنا دانشجويان ضرورت اين نوع آموزشها را درک کرده و آنرا مفيد ارزيابي کردند.

 نسخه قابل چاپ

با توجه به وضعيت فرهنگي، اجتماعي، بهداشتي، اقتصادي و شرايط محيطي شهرستان گناباد و وجود آلودگي به شپش سر در بين دانش آموزان پسر و دختر دبستانهاي اين شهرستان و اينکه تا کنون مطالعه علمي در اين مورد در منطقه انجام نشده است، اين پژوهش به منظور بررسي وضعيت شيوع پديکلوزيس در مدارس ابتدايي شهرستان گناباد در سال 1378 و به صورت توصيفي تحليلي و به روش مقطعي انجام شد. نمونه گيري بطور خوشه اي و انتخاب مدارس با استفاده از روش تصادفي ساده صورت گرفت. نمونه گيري بر روي 846 دانش آموز ابتدايي پسر و دختر انجام شد. بدين ترتيب که موهاي سر، کلاه و مقنعه از نظر وجود تخم، نمف و شپش بالغ مورد بررسي قرار گرفته و نمونه ها جهت بالا بردن درجه اطمينان تشخيص پس از ارسال به آزمايشگاه مورد بررسي ميکروسکوپي قرار مي گرفتند. از طرف ديگر براي هر کدام از نمونه هاي مورد مطالعه پرسشنامه اي حاوي اطلاعاتي در باره وجود مراقب بهداشت، استفاده از وسايل مشترک، سابقه پديکلوزيس در خانواده، بعد خانوار، شغل والدين، ميزان سواد والدين، دفعات استحمام و ... تکميل گرديد و با آزمون آماري کاي اسکوئر نتايج مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
با توجه به نتايج بدست آمده شيوع ابتلا به شپش سر در دانش آموزان پسر و دختر مقطع ابتدايي شهرستان گناباد در سال 1378، 10.28 درصد و اين ميزان در دختران 19.5 درصد و در پسران 0.48 درصد بود. 3.4 درصد مبتلايان در مدارس شهري و 96.6 درصد آنان در مدارس روستايي به تحصيل اشتغال داشته اند که ارتباط معني داري بين آلودگي به شپش سر، بر حسب جنس و محل سکونت وجود داشت. از طرفي 19.97 درصد کل دانش آموزان مورد پژوهش داراي مراقب بهداشت و 80.03 درصد آنان فاقد مراقب بهداشت بودند که ارتباط معني داري از اين نظر مشاهده نشد. 60.9 درصد مبتلايان بطور توام از صابون و شامپو جهت شستشوي سر استفاده مي کردند. همچنين ارتباط معني داري بين دفعات استحمام و آلودگي به شپش سر بوده است. نتايج اين پژوهش ارتباط معني داري را بين ابتلا و استفاده از وسايل مشترک (شانه، حوله، کلاه، مقنعه و رختخواب) نشان داد. 48.3 درصد مادران دانش آموزان مبتلا بي سواد و 6.9 درصد آنها داراي تحصيلات راهنمايي و بالاتر بودند. در مجموع نتايج نشان ميدهد که بين ابتلا با الگوي زندگي و عادات بهداشتي و توجه خانواده به نظافت و بهداشت فردي رابطه معناداري وجود دارد و علت شيوع بالا در روستاها نسبت به شهر را نيز مي توان به عواملي نظير کمبود آب و عدم وجود حمام و وضعيت نا مطلوب بهداشت محيط و عدم آموزش کافي مربوط دانست.

 نسخه قابل چاپ

با توجه مشاهده کچلي در بين دانش آموزان دبستانهاي شهرستان گناباد و اهميت آن از نظر بهداشتي و اين که تاکنون مطالعه علمي در اين باره در منطقه انجام نشده است، اين پژوهش به منظور بررسي شيوع درماتوفيتوزيس در مدارس ابتدايي شهرستان گناباد و ارتباط آن با مشخصات دموگرافيک و رفتارهاي بهداشتي در سال 1379 به صورت توصيفي تحليلي و به روش مقطعي انجام شد. نمونه گيري به صورت خوشه اي و انتخاب مدارس با استفاده از روش تصادفي ساده صورت گرفت، نمونه گيري بر روي دانش آموزان ابتدايي پسر و دختر انجام شده بدين ترتيب که دانش آموزان از نظر وجود ضايعات کچلي، (در همه قسمتهاي بدن) مورد سوال و معاينه قرار گرفتند، سپس از موارد مشکوک نمونه برداري انجام گرديد که نمونه ها بعد از آزمايش مستقيم با استفاده از هيدروکسيد پتاسيم 10 درصد شفاف شده، از نظر وجود عناصر قارچي با بزرگنمايي 40 ميکروسکوپ مورد بررسي قرار مي گرفتند.
در اين بررسي موي سر کليه موارد مورد آزمايش آلوده بوده ولي ساير نواحي بدن از قبيل تنه، پا، دست، صورت، کشاله ران و ناخن فاقد آلودگي بودند. بر اين اساس، شيوع آلودگي کچلي سر در دانش آموزان ابتدايي دختر و پسر شهرستان گناباد در سال 1378 برابر 3.4 درصد بود که 27.6 درصد افراد مبتلا، مربوط به مدارس شهري و 72.4 درصد آنان در مدارس روستايي بودند و شيوع اين آلودگي در دبستانهاي شهري و روستايي به ترتيب 1.9 و 5 درصد بود.
79.3 درصد مبتلايان پسر و 20.7 درصد آنها دختر بودند. از طرفي نتايج اين پژوهش ارتباط معني داري، بين ابتلا به بيماري کچلي سر و استفاده از وسايل مشترک مثل: شانه، حوله، رختخواب، کلاه و مقنعه، ابتلا به بعد خانوار، ابتلا و محل زندگي، نشان داد، ولي بين وجود حمام در منزل و دفعات استحمام با ابتلا به بيماري، رابطه معني داري وجود نداشت.
در مجموع نتايج نشان مي دهد که بين ابتلا به کچلي سر با الگوي زندگي، عادات بهداشتي، مشخصات دموگرافيک، تماس مستقيم کودکان با يکديگر در خانه و مدرسه، تماس با حيوانات و خاک ارتباط معني داري وجود دارد و پسران تقريبا سه برابر دختران مستعد ابتلا به کچلي سر مي باشند که علت آن را مي توان ارتباط نسبي بيشتر پسران با منابع حيواني و خاک و همچنين احتمال بيشتر ايجاد خراش يا صدمه به پوست سر آنان در هنگام بازي و توجه کمتر آنها به رعايت موازين بهداشتي در مقايسه با دختران، نسبت داد. همچنين وجود شرايط مساعد کننده براي ابتلا در روستا نسبت به شهر مي تواند دليلي بر بالا بودن ميزان شيوع کچلي سر در دانش آموزان روستاهاي تحت بررسي نسبت به شهر باشد.

 نسخه قابل چاپ

افسردگي به عنوان يکي از شايعترين اختلالات خلقي و شاخص مهمي در رابطه با بهداشت روان انسان مطرح مي باشد. علايم و حالات ناشي از آن در تمام طبقات، گروههاي سني و شغلي از جمله دانشجويان ديده مي شود.
در اين پژوهش که به منظور بررسي ميزان افسردگي دانشجويان دانشکده علوم پزشکي گناباد انجام گرفت، تمامي دانشجويان (تعداد 291 نفر، 59 مرد و 232 زن) توسط آزمون افسردگي "بک" مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان داد، ميانگين افسردگي کل دانشجويان و دانشجويان زن و مرد به ترتيب: 13.40، 13.50 و 13% و ميزان و شدت افسردگي در کل دانشجويان 62.5 (خفيف 39.2، متوسط 18.9، نسبتا شديد 3.4 و شديد 1 درصد)، در دانشجويان زن 63.8 (خفيف 40.1، متوسط 19.4، نسبتا شديد 3.4 و شديد 0.9 درصد) و در دانشجويان مرد 57.6 درصد (خفيف 35.6، متوسط 16.9، نسبتا شديد 3.4 و شديد 1.7 درصد) بوده است. در ضمن ميانگين و شدت افسردگي دانشجويان با توجه به ساير عوامل جمعيت شناختي، نظير سن، وضعيت تاهل، محل سکونت، رشته تحصيلي، ترم تحصيلي، و وضعيت قاعدگي (در دانشجويان زن) تعيين گرديد که با انجام آزمونهاي آماري بين ميانگين افسردگي و عوامل جمعيت شناختي، وضعيت تاهل و ترم تحصيلي و بين شدت افسردگي و عوامل جمعيت شناختي محل سکونت، رشته تحصيلي و ترم تحصيلي، ارتباط معني داري وجود داشت. همچنين در اين بررسي با توجه به ميانگين مجموعه علايم عاطفي – هيجاني، انگيزشي – شناختي و نباتي – فيزيکي افسردگي دانشجويان که به ترتيب 5.23 و 4.82 و 3.34 بود. مشخص گرديد که علايم عاطفي – هيجاني افسردگي در دانشجويان شايع تر از علايم شناختي – انگيزشي و نباتي – فيزيکي افسردگي مي باشد. با توجه به نتايج بدست آمده پيشنهاد مي شود بررسيهاي مشابه در ساير مراکز به همراه مصاحبه، معاينه باليني انجام و جهت پيشگيري از بروز علايم و حالات ناشي از افسردگي نسبت به شناسايي عوامل دخيل، فعال سازي مراکز مشاوره، افزايش امکانات و رفع مشکلات آموزشي – تحصيلي اقدام گردد.

 نسخه قابل چاپ

در اين مطالعه تعداد 22 بيمار مبتلا به شکستگي ساق "type II" و "type III" که با اکسترنال فيکساتورهاي مختلف شامل "Pin fixator" و "Ring fixator" درمان شده اند مورد بررسي قرار گرفتند. بررسي بيماران؛ شامل مدت زمان استفاده از اکسترنال فيکساتور و مدت جوش خوردگي شکستگي، استفاده از گرافت استخواني جهت تسريع جوش خوردگي و مدت زمان بهبودي کامل اندام و ميزان عفونت استخوان و ميزان عفونت در محل پين و درصد آمپوتاسيون مي باشد.
بيماران مورد مطالعه از نيمه دوم سال 1377 تا اواخر آبان ماه سال 1378 تحت عمل جراحي قرار گرفته اند. چهارده نفر از بيماران شکستگي "type III" و هفت نفر شکستگي "type II" داشته اند. متوسط زمان جوش خوردگي، براي بيماران "type II" 7.3 ماه و براي بيماران "type III"A 5.3 ماه و براي بيماران "type III"B 6.6 ماه به دست آمده است. در نه نفر براي کسب جوش خوردگي کامل از گرافت استخواني استفاده شده است عفونت محل پين در 6 بيمار بوجود آمده بود و در چهار نفر بيماري استئوميليت ساق ايجاد شده بود.
نتيجه کلينيکي: به علت وجود عوارض زياد و طولاني بودن مدت زمان لازم براي جوش خوردن شکستگي و توانايي استفاده از اندام، بهتر است به کارگيري اکسترنال فيکساتور، محدود به شکستگي هاي باز ساق (در يک سوم پروکزيمال و يک سوم ديستال و انواع "type IIIB" با کمبود استخواني) شود. و در انواع شکستگي هاي يک سوم مياني ساق و "type II" و "type III"A با توجه به زخم ساق و تروماي نسج نرم از "U.T.N" و ديگر وسايل اينترنال فيکساتور به صورت تاخيري استفاده شود.

 نسخه قابل چاپ

اين پژوهش يک مطالعه توصيفي – تحليلي مقطعي است که به منظور بررسي نحوه عملکرد مادران شيرده در رابطه با شيردهي انجام گرفته است و از همه مادران مراجعه کننده به مراکز بهداشتي – شهري طي دو هفته ضمن مصاحبه با استفاده از پرسشنامه اي محتوي 35 سوال که با توجه به اهداف پژوهش تهيه و تنظيم گرديده بود، نسبت به جمع آوري اطلاعات اقدام گرديد.
نتايج مشخص کرد که 64.5 درصد از مادران قطع شيردهي نداشته اند و 80.3 درصد از شيرخواران تا سن 6 ماهگي تغذيه انحصاري با شير مادر داشته اند. 81.2 درصد شيرخواران از شير مادر و 8.1 درصد از شيرخشک و 10.7 درصد از شير تازه دام استفاده مي کرده اند، 82.9 درصد همسران نسبت به شيردهي نظر مثبت و در مقابل 6.8 درصد نظر منفي و 10.3 درصد نسبت به قطع شيردهي بدون نظر بوده اند.

 نسخه قابل چاپ

بيمه درماني موجب، افزايش دسترسي عادلانه مردم به مراقبتهاي بهداشتي مي گردد. در واقع هدف نهايي از بهبود نظام و روش بيمه هاي بهداشتي – درماني دستيابي بهتر به توسعه همه جانبه است. به اين علت توجه به کيفيت و کميت خدمات بيمه اي لازمه هر جامعه اي است. اين پژوهش به منظور تعيين چگونگي ارايه خدمات بيمه درماني از ديدگاه، بيمه شوندگان، ارايه دهندگان خدمت، سازمان بيمه خدمات درماني در شهر مشهد در سال 1379 انجام شد.
پژوهش حاضر يک طرح توصيفي است که تعداد 487 نفر بيمه شونده، 301 نفر ارايه دهنده خدمت و 6 نفر از مديران سازمان در آن شرکت داشتند. بيمه شوندگان و ارايه دهندگان خدمت به روش طبقه اي، خوشه اي و احتمالي انتخاب شدند. جهت جمع آوري اطلاعات از فرم انتخاب نمونه و پرسشنامه براي بيمه شوندگان و فرم پرسشنامه براي ارايه دهندگان خدمت و فرم مصاحبه و پرسشنامه براي مديران سازمان استفاده شد.
نتايج به دست آمده نشان داد که 84.2 درصد از بيمه شوندگان، کيفيت ارايه خدمات را متوسط مي دانستند و 88.1 درصد از ارايه دهندگان، آن را خوب بيان کردند و 66.6 درصد از مديران آن را متوسط اعلام نمودند. همچنين در سنجش کميت ارايه خدمات 54.6 درصد بيمه شوندگان آن را متوسط دانسته همچنين 63.7 درصد ارايه دهندگان و 83.3 درصد مديران هم آن را متوسط مي دانستند.
با توجه به اينکه اکثر بيمه شوندگان، ارايه دهندگان و مديران، کيفيت و کميت خدمات بيمه اي را در حد متوسط ارزيابي کرده اند و تفاوت قابل توجهي که بين نظرات مديران و ارايه دهندگان در زمينه کيفيت وجود دارد به نظر مي رسد با توجه به نقش مهم ارايه دهندگان خدمت در کسب نگرش خوب بيمه شوندگان و ارايه خدمات در حد مطلوب، بايد براي نزديک ساختن ديدگاهها، تلاش بيشتري صورت گيرد تا منجر به نگرش خوب (کيفيت و کميت خدمات) در هر سه گروه شود.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

بيماريهاي عروق کرونر، يکي از علل عمده مرگ و مير، در اغلب مناطق محسوب مي شود که در برخي موارد به عنوان مهمترين عوامل خطرزا در ايجاد آن شناخته شده اند و شيوع هر يک در مناطق مختلف متفاوت است. اين بررسي به منظور تعيين شيوع عوامل خطرساز بيماري عروق کرونر "CAD" بر روي 218 نفر مبتلا به "CAD" از جمعيت 102 هزار نفري شهرستان گناباد انجام گرفت. افراد تحت بررسي داراي ميانگين سني 61.15 سال و وزن با ميانگين kg 65.36 بودند. 60.6 درصد مبتلايان ساکن شهر و ساير آنان در مناطق روستايي سکونت داشتند. 41.3% از روغنهاي حيواني و تنها 3.2% از روغن گياهي مايع به عنوان چربي مصرفي استفاده مي کرده اند. 63.3% مبتلايان مذکر بودند و 36.7% را زنان شامل مي شدند. 39.8% سابقه هيپرتانسيون داشته و در 14.7% آنان قبلا بيماري ديابت تشخيص داده شده بود که اغلب آنان تحت درمان دارويي قرار داشتند. 39.8 % آنان با سابقه هيپرليپيدمي مراجعه نمودند که 9.2% آنان به علت هيپرکلسترولمي تحت درمان بودند. 25.7% سابقه بيماري قلبي را در يکي از وابستگان نزديک خود گزارش کردند. 45.4% مبتلايان به "CAD" سابقه اعتياد به سيگار، پيپ و قليان يا مواد مخدر داشتند که مدت اين سابقه در 85.8% آنان بيش از پنج سال بوده است. 42.5% از زنان مبتلا، قبلا از قرصهاي ضد بارداري استفاده مي کرده اند. ميزان "FBS" در 21.5% افراد تحت بررسي بيشتر از mg/dl 110، تري گليسريد در 43.6% آنها بالاتر از mg/dl 150، کلسترول در 31.7% بيش از mg/dl 220، اوره خون در 6.4 افراد بيشتر از mg/dl 43 بوده 48.5% آنان داراي فشار خون سيستوليک بيش از mmHg 140 و 13.3% داراي فشار خون دياستوليک بيش از mmHg 90 بودند. از بين افراد تحت بررسي 55.5% آنان مبتلا به آنژين صدري بودند و در 44.5% آنها تشخيص نهايي انفارکتوس ميوکارد داده شد. نتايج اين پژوهش نشان داد که بيماريهاي زمينه اي؛ هيپرتانسيون، استفاده از دخانيات و بويژه سيگاري هاي بدون فيلتر، پيپ يا مواد مخدر و عدم تحرک جسمي از مهمترين عوامل خطرساز شايع در منطقه بوده و برنامه هاي آموزشي و حمايتي در جهت کاهش عوامل خطر و پيشگيري از "CAD" براي مردان با سن بالا، زنان يائسه و گروه با تحصيلات پايين بعنوان افراد در معرض خطر بيش از پيش ضرورت دارد.

 نسخه قابل چاپ

اين پژوهش، يک پژوهش توصيفي- تحليلي است که به مقايسه منحني رشد کودکان تغذيه شونده با شير مادر و شير خشک در سنين بين 6-0 ماه پرداخته است. هدف از اين تحقيق، مقايسه منحني رشد کودکان 6-0 ماهه اي است که با شير خشک تغذيه مي شدند، با کودکاني که در همين سن با شير مادر تغذيه شده اند. بدين منظور 200 نمونه از هر دو گروه شير مادر خوار و شير خشک خوار انتخاب شدند، بدين نحو که کليه کودکان شير خشک خوار که تغذيه اي غير از آن نداشته، نمونه گيري شده و بر همين اساس از بين آنهايي که شير مادر مصرف مي کردند، نمونه هايي برگزيده شدند که از حيث شغل مادر، سن مادر، و سن کودک به ماه و همچنين تغذيه انحصاري شير مادر با گروه شير خشک خوار همگن بودند. اطلاعات توسط پرسشنامه و منحني رشد کودکان جمع آوري شد. نمونه گيري در سه مرکز بهداشت شماره 1، 2 و 3 شهري انجام گرديد.
تجزيه و تحليل آماري نشان داد که به طور کلي کودکان شيرمادر خوار از نظر وزني در مقايسه با صدک 50 منحني رشد وضعيت مطلوبتر نسبت به کودکان شيرخشک خوار داشتند به طوري که وزن کودکان شير مادر خوار، بالاي صدک 50 و کودکان شيرخشک خوار زير صدک 50 قرار داشت. همچنين در مقايسه وزن کودکان در دو گروه مشخص شد که ميانگين وزن کودکان شير مادر خوار بيشتر از ميانگين وزن کودکان شير خشک خوار مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

در يک مطالعه مداخله اي و صحرايي که در منطقه "سياهو" شهرستان بندرعباس انجام شد، اثربخشي پشه بند آغشته به حشره کش دلتامترين در رابطه با کنترل مالاريا در روستاهاي تحت بررسي و شاهد، مورد مقايسه قرار گرفت. شش روستا با جمعيت کل 4421 نفر به عنوان "تحت بررسي" و دو روستا با جمعيت 1825 نفر به عنوان "شاهد" انتخاب گرديد.
جمع آوري و آغشته کردن پشه بندها با دوز هدف 25 ميلي گرم ماده خالص در متر مربع و توزيع آنها توسط کارمندان بهداشت محلي تحت نظارت کارمندان مرکز تحقيقات و بهداشت از اواسط فروردين ماه انجام گرفت.
ترکيب درصد گونه هاي صيد شده به طرق مختلف در روستاي شاهد و تحت بررسي به ترتيب شامل آنوفل دتالي 33.8% و 28.6%، آنوفل استفنسي 39.6% و 41%، آنوفل کوليسيفاسيس 3.3% و 2.5%، آنوفل سوپرپيکتوس 3.9% و 4%، آنوفل تورخداي 4.2% و 3.6%، آنوفل مغولنسيس 4.8% و 4.9% و آنوفل فلووياتيليس 10.3% و 15.3% بوده است. استفاده از پشه بند آغشته به حشره کش روي بروز مالاريا و درصد لامهاي مثبت تاثير معني دار داشته ليکن روي رفتار خونخواري آنوفلها از طعمه انساني و حيواني و وفور اماکن داخلي تاثير معني داري نداشته است. مرگ و مير آنوفلهاي تماس داده شده روي پشه بندهاي آغشته بمدت سه دقيقه تماس به ميزان 90% بعد از پنج ماه کاهش داشته است.
در جنوب ايران با ناقلين متعدد و رفتار استراحت خارج از اماکن و خونخواري داخل اماکن آنوفلها، فصل طولاني انتقال استفاده از پشه بندهاي آغشته به حشره کشهاي پايرتروئيدي به همراه ساير برنامه هاي کنترلي و سمپاشي ابقايي اماکن داخلي مي تواند موثر باشد.

 نسخه قابل چاپ

بيش از 70 ميليون خانم در دنيا از قرص ضدبارداري استفاده مي کنند بر اساس مطالعات قبلي، عوارضي مانند مانند افزايش فشار خون، لکه بيني و... با نوع «ال.دي» گزارش شده است. برخي محققين معتقدند به دليل اين که دوز پروژستين در قرصهاي تري فاز يک (سه مرحله اي) کمتر است اثرات متابوليک ناخواسته ناشي از آنها، نيز کمتر مي باشد. بنابراين به نظر مي رسيد که تحقيقي، به منظور مقايسه کارآيي و عوارض اين دو نوع قرص در يک کار آزمايي باليني، راه گشاي خوبي براي ارايه دهندگان خدمات بهداشتي باشد. نوع مطالعه، کار آزمايي باليني، تصادفي و نمونه پژوهش، 482 نفر (خانم 49-15 ساله) مي باشند که در دو گروه مصرف کنندگان قرص پيشگيري از بارداري نوع «ال.دي» و نوع «تري فازيک»، مورد مطالعه و پژوهش قرار گرفتند. روش نمونه گيري به شيوه خوشه اي، تصادفي و مبتني بر هدف مي باشد. ابتدا از مراکز بهداشت شهر مشهد 26 مرکز بهداشت (به صورت خوشه) انتخاب شده و از هر مرکز بيست نفر مراجعه کننده به مراکز بهداشتي، متقاضي قرص با استفاده از جدول اعداد تصادفي انتخاب شده و يکي از اين دو نوع قرص تجويز گرديده و افراد مورد پژوهش براي مدت يک ساله ماهانه مورد مطالعه قرار گرفتند. آزمون مجذور کاي (X²) بين دو نوع قرص پيشگيري از بارداري از نظر ميزان تداوم مصرف، بروز حاملگي ناخواسته، افزايش فشارخون، لکه بيني و مشکلات گوارشي، بر حسب سن و مدت زمان مصرف، تفاوت معني داري نشان نمي دهد، ولي بين بروز ملاسما و آکنه (P=0.02) افزايش وزن (P=0.008) و مشکلات عصبي و خلقي (P=0.000) و نوع قرص ارتباط معني داري وجود دارد که اين مشکلات در مصرف کنندگان قرص «ال.دي» بيشتر از قرص «تري فازيک» مي باشد. بررسي نتايج نشان داد، بعد از يک سال پيگيري، ميزان رضايت مندي مصرف کنندگان قرص «تري فازيک» بيشتر از قرص «ال.دي» بوده و در ضمن عوارض قرصهاي «تري فازيک» کمتر بوده است.
البته انجام تحقيق بيشتر براي بررسي عوارض ديررس اين دو نوع قرص پيشگيري از بارداري توصيه مي شود.

 نسخه قابل چاپ

خودکشي عملي است که به قصد آسيب رساندن به خود، آگاهانه و هدفمند، غالبا در افراد خود محور، مضطرب، متخاصم و ناتوان در برقراري ارتباطات صورت مي گيرد. با توجه به اين که پديده از يک سو براي سيستم بهداشت و درمان کشورمان پر هزينه است و از سوي ديگر مغايرت با معيارهاي ارزشي و فرهنگي يک کشور اسلامي دارد، بر آن شديم تا ويژگيهاي افرادي را که متعاقب اين دو پديده به اورژانس مراجعه داشته اند، شناسايي کرده و تجزيه و تحليل نماييم.
اين پژوهش به صورت مقطعي در پاييز سال 1380 و به منظور بررسي اپيدميولوژي خودکشي در مراجعه کنندگان به اورژانس جيرفت انجام گرفت. جامعه پژوهشي را تمام بيماران مراجعه کننده به بخش اورژانس جيرفت در طول شش هفته به طور شبانه روزي در ماههاي شعبان و رمضان سال جاري شامل گرديد. پرسشنامه اي که براي مصاحبه با بيماران تدوين گرديد، حاوي سوالاتي در مورد خصوصيات دموگرافيکي بيماران، علت مراجعه به اورژانس، سابقه اعتياد، روش اقدام به خودکشي و علت آن بوده است.
نتايج نشان داد که حدود 35% مراجعه کنندگان زن بودند و بقيه مرد. حدود 8% زنان مراجعه کنندگان به اورژانس از سيگار و 2% حداقل از يکي از مواد مخدر (ترياک، هرويين، الکل و ناس) استفاده مي کرده اند. اين درصدها براي مردان مراجعه کننده به ترتيب 26 و 19 درصد بوده است.
دلايل مراجعه حدود 53% درد ناگهاني عضوي از بدن، 35% آسيب ديدگي سهوي، 3% اقدام به خودکشي و 9% آسيب ديدگي متعاقب نزاع بوده است. روش به کار گرفته شده در خودکشي در 75% موارد دارو، و 20% سم و 5% پارگي عروق با ابزار برنده بوده است. مهمترين دلايل اقدام به خودکشي اختلاف بين والدين (29%)، بيماري فرد (25%)، اختلاف با همسر (18%) و مشکلات اقتصادي (7%) بوده است. حدود 36% افرادي که دست به خودکشي زده اند سابقه استفاده از داروهاي ضد افسردگي داشته اند و حداقل 36% آنان مجددا دست به خودکشي خواهند زد.
بر اساس نتايج به دست آمده شيوع اعتياد به مواد مخدر و افسردگي در کساني که اقدام به خودکشي کرده و به اورژانس مراجعه داشته اند، بيشتر از کساني بوده که به دلايلي ديگر از قبيل آسيب ديدگي سهوي و يا دردهاي ناگهاني عضوي از بدن، مراجعه داشته اند.
با توجه به فراواني بالاي اعتياد و اقدام به خودکشي در اين شهرستان و اين که، پژوهشگران نشان داده اند که احساس بدبختيها، تحقيرها، کمبودهاي عاطفي و نابرابريها از عوامل موثر در اقدام به خودکشي شناخته شده اند، جا دارد که مسوولين نسبت به برآورد نيازهاي بهداشتي و خدمات روان درماني تلاش بيشتري را مبذول دارند.

 نسخه قابل چاپ