مقالات اپيدميولوژي

مقدمه و اهداف: عفونت ادراري (UTI) شايع ترين عفونت بعد از عفونت تنفسي در کودکان محسوب مي شود که متاسفانه در بسياري از موارد بدون علايم واضح باليني است. به همين منظوراين مطالعه با هدف تعيين ميزان شيوع عفونت ادراري بدون علامت در دختران دبستاني يکي از شهرک هاي اطراف تهران انجام شده است.
روش کار: در يک مطالعه توصيفي - مقطعي، کليه دانش آموزان دختر ابتدايي 6 تا 11 سال (n=1216) مدارس شهرک مورد مطالعه با استفاده از نوار ادراري dipstick مورد بررسي قرار گرفتند و براي افراد داراي PH ادراري بالاتر از 7 يا نيتريت مثبت بعنوان موارد مشکوک به UTI، کشت ادراري انجام شد و توسط متخصص اورولوژي علايم باليني موارد کشت مثبت بررسي و نهايتا افراد مبتلا ولي بدون علايم ادراري مشخص گرديدند.
نتايج: از بين 67 دانش آموز مشکوک به UTI، تعداد 14 مورد (يعني 15/1% از 1216 دانش آموز) به عفونت ادراري مبتلا بودند که با توجه به علايم باليني عفونت ادراري، فقط 72/35% از افراد مبتلا به UTI داراي حداقل يکي از علايم عفونت ادراري بودند و اکثر افراد يعني 28/64% از افراد، داراي عفونت ادراري بدون علامت بودند که اين ميزان به نسبت کل جامعه بررسي شده %0.74 است.
نتيجه گيري: با توجه به احتمال عود مجدد و عوارض احتمالي بدنبال عفونت ادراري بدون علامت، انجام غربال گري با روش سريع و کم هزينه dipstick، به منظور ارتقا سطح سلامت عمومي بخصوص کودکان دبستاني کاملا ضروري است.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه و اهداف: توريسم پزشکي در جهان امروز از مهم ترين شاخص هاي صنعت توريسم و داراي منافع اقتصادي اجتماعي بالا محسوب مي شود. منظور از توريسم پزشکي، مسافرت بيماران به ساير کشورها براي استفاده از سرويس هاي درماني ارزانتر از کشورشان است. لذا با توجه به نو بودن اين صنعت و عدم انجام اين مطالعه در ايران، بر آن شديم تا ميزان آگاهي و نگرش کادر پزشکي دانشگاه علوم پزشکي رفسنجان را در مورد توريسم پزشکي ارزيابي نماييم.
روش کار: اين مطالعه توصيفي بر روي 300 نفر از کادر پزشکي دانشگاه علوم پزشکي رفسنجان و بوسيله پرسشنامه انجام شد. پرسشنامه شامل سه دسته سوالات دموگرافيک، بررسي آگاهي و نگرش شرکت کنندگان بود.
نتايج: فقط 3/8% از شرکت کنندگان در زمينه توريسم پزشکي مطالعه داشتند و تنها 7/14% از آنها تا کنون با اين توريست ها برخورد داشتند. اغلب شرکت کنندگان (7/68%) معتقد بودند که توسعه توريسم پزشکي آثار مضر اجتماعي نخواهد داشت و 62% عقيده داشتند که ورود اين بيماران منجر به ارتقا سطح دانش پزشکان ايراني خواهد شد. در کل 3/67% از شرکت کنندگان موافق ورود اين توريست ها به ايران بودند و 3/54% عقيده داشتند که توسعه توريسم پزشکي مي تواند وضعيت درماني بيماران ايراني را بهبود بخشد.
نتـيجه گيري: آگاهي شرکت کنندگان بسيار کم است و بايد اقدامات آموزشي زيادي توسط سازمان هاي مسوول صورت گيرد؛ ولي به نظر مي رسد که نگرش کادر پزشکي نسبت به توريسم پزشکي بسيار خوب بوده و اين افراد مي توانند در اين زمينه فعاليت موثري داشته باشند.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه و اهداف: اين مطالعه با هدف بررسي توزيع جغرافيايي (کشوري) کم کاري مادرزادي تيروييد (CH) که يکي از علل اصلي عقب ماندگي ذهني نوزادان در جهان محسوب مي شود، طراحي و اجرا شده است.
روش كار: با استفاده از داده هاي برنامه کشوري غربال گري، ميزان هاي بروز CH در شهرستان ها و استان هاي کشور محاسبه و نقشه هاي آن ترسيم شد. با استفاده از آزمون توزيع دو جمله‎اي و تحليل نقاط داغ (Hot Spot Analysis)، توزيع مکاني بروز CH در شهرستان هاي کشور بررسي شد. پس از ورود داده ها در صفحاتMS-excel ، ترسيم نقشه ها و تحليل هاي مکاني با استفاده از نرم افزارهاي ArcGIS9.2 انجام پذيرفت.
يافته ها: ميزان بروز کشوري CH (در بر گيرنده هر دو نوع گذرا و دايمي CH) برابر 2.2 در 1000 نوزاد است. اين ميزان بروز بالا بجز در مورد بعضي شهرها در کشور، کم و بيش يکسان توزيع شده است و تغييرات جغرافيايي آن از لحاظ آماري معنادار نبود. ما هيچ نقطه داغ مشخصي براي CH  در ايران نيافتيم.
نتيجه گيري: ما هيچ توجيه جغرافيايي مشخصي براي بروز بالاي CH در ايران نيافتيم، بنابراين بايد ساير توجيهات براي اين خطر بالا در بين نوزادان غربال گري شده شامل عوامل غيرمحيطي و عوامل وابسته به کيفيت برنامه غربالگري آزمون شود.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: بهداشت مناسب موجب تندرستي مردم و افزايش توان بالقوه و بالفعل نيروي كار مي شود و نيروي كار، سهم بسيار مهمي در افزايش توليد و رشد اقتصادي خواهد داشت. رشد اقتصادي با افزايش درآمد افراد، زمينه ارتقا سلامت را فراهم مي آورد؛ اما در صورت عدم اتخاذ سياست هاي باز توزيع مناسب، نابرابري درآمدي ناشي از رشد اقتصادي مي تواند تاثير منفي بر سلامت داشته باشد.
هدف: قصد اين مطالعه، بررسي رابطه بين رشد اقتصادي، نابرابري درآمدي و سلامت در ايران در دوره 1385-1357 بوده است.
روش كار: مطالعه تحليلي و از نوع همبستگي اكولوژيك بوده و در آن از آزمون هاي همبستگي پارشال و رگرسيون استفاده شده است. داده هاي موردنياز از مركز آمار ايران و بانك مركزي جمع آوري شده و توسط نرم افزار SPSS تحليل شدند.
نتايج: در سطح معناداري (p<0.01) رابطه ضريب جيني با شاخص هاي سلامت معنا دار بود. رشد اقتصادي با اميد به زندگي در سطح معناداري (p<0.01) و با ميزان مرگ و مير كودكان در سطح معناداري (p<0.05) معنادار است. با توجه به نتايج رگرسيون كل مدل خطي بوده و متغير نابرابري درآمدي بهتر از متغير رشد اقتصادي تغييرات سلامت را تبين مي كند.
نتيجه گيري: توجه همزمان به رشد اقتصادي و كاهش نابرابري درآمدي در بهبود وضع سلامتي ضرورت دارد.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه و اهدف: مطالعات مشاهده اي غالبا به صورت مشروح و واضح گزارش نمي شوند و لذا بررسي قدرت و ضعف اين مطالعات كار ساده اي نيست. براي اين منظور در اكتبر سال 2007 چك ليستي تحت عنوان STROBE توسط عده اي از محققين پيشنهاد گرديد. هدف اين مطالعه بررسي كيفيت ارايه نتايج مطالعات كوهورت قبل از صدور اين بيانيه است.
روش كار: در اين بررسي، 60 مطالعه كوهورت كه قبل از اكتبر 2007 در 6 مجله معتبر بين المللي به چاپ رسيده بودند به صورت تصادفي انتخاب و كيفيت آنها بر اساس چك ليست STROBE مورد بررسي قرار گرفت.
نتايج به طور ميانگين بيش از (%95 CL: %77-%87)%81 از مطالعات به 43 جزء تحت بررسي در اين پژوهش اشاره نموده بودند. كمترين اشاره (%33 مطالعات) به موضوع "رسم فلوچارت" و بيشترين اشاره (%100 مطالعات) به موضوعات "زمينه تحقيق" و "فقدان دانش كافي در رابطه با موضوع مورد مطالعه" صورت گرفته بود.
نتيجه گيري: گرچه كيفيت گزارش نتايج مطالعات كوهورت بررسي شده در اين مطالعه در حد قابل قبولي بود، ولي با توجه به اينكه نوع مطالعه، نوع مجله و سال انتشار گزارش ها مي تواند بر كيفيت نتايج مطالعات مشاهده اي تاثير بگذارد، لذا به نظر نمي رسد كه كيفيت مطالعات مشاهده اي كه در حال حاضر گزارش مي شوند با توجه به معيارهاي بياينه STROBE از سطح قابل قبولي برخوردار باشد.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه و اهداف: ايمن سازي يکي از مهم ترين شاخص هاي هزينه - اثربخشي براي پيشگيري از ابتلا و مرگ و مير است. لذا اين مطالعه به منظور برآورد دقيق پوشش ايمن سازي و علل قطع يا تاخير واكسيناسيون در کودکان و مادران استان خراسان جنوبي طراحي و اجرا گرديد.
روش كار: در اين مطالعه توصيفي – تحليلي از نوع مقطعي، جامعه آماري مورد مطالعه شامل کليه کودکان 26-15 ماهه و مادران آن ها در خانوار هاي ساکن در مناطق شهري، روستايي و سياري تحت پوشش استان خراسان جنوبي در زمان پرسش گري بودند. که با استفاده از روش مصاحبه با مادران و يا قيم و سرپرست اصلي کودک و همچنين بررسي کارت هاي واکسيناسيون اطلاعات موردنياز جمع آوري گرديد داده ها با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي و آزمون آماريChi-square  مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
نتايج: پوشش ايمن سازي كودكان و مادران به ترتيب 96.7 درصد و 71.1 درصد برآورد گرديد و مهم ترين علل ناقص بودن واكسيناسيون كودكان و مادران به ترتيب مربوط به عدم آگاهي از نياز به دوزهاي بعدي واكسن، عدم آگاهي از نياز به واكسيناسيون و دوري محل انجام واكسيناسيون و ترس از عوارض جانبي گزارش گرديد.
نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي پژوهش، لزوم برگزاري كلاس هاي آموزشي براي مادران در خصوص برنامه ايمن سازي و تامين امكانات و خدمات موردنياز، ضروري به نظر مي رسد.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه و اهداف: مراقبت از خود يک ساختار چند بعدي است که لازمه انجام آن اتخاذ رفتار هايي است که خود متاثر از دانش، ادراکات و باورهاي فرد نسبت به خود مراقبتي است. هدف از اين مطالعه بررسي ديدگاه ها و نظرات مردم جنوب شهر تهران نسبت به خود مراقبتي است.
روش کار: با استفاده از نمونه گيري خوشه اي، 1200 نفر از افراد بالاي 15 سال با استفاده از برگ مصاحبه مشتمل بر اطلاعات جمعيت شناختي، رضايت از سلامت عمومي، عوامل ممانعت کننده و قادرکننده خود مراقبتي و منابع اطلاعاتي خود مراقبتي، مورد مصاحبه قرار گرفتند. روايي اين ابزار از طريق اعتبار محتوي و پايايي آن از طريق محاسبه ضريب آلفاي کرونباخ سنجيده شد. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و تحليلي تجزيه و تحليل شد.
نتايج: ميانگين سني افراد مورد مطالعه 27.9±5.2 سال بود که 935 نفر (%82) از وضعيت سلامتي خود در شش ماه گذشته راضي بودند، 658 نفر (%55) اظهار داشتند داراي دانش خود مراقبتي نيستند، 986 نفر (%82) علاقه مند به خود مراقبتي بوده و 1035 نفر (%86) خود را در امر خود مراقبتي فعال مي دانستند. کمتر از %5 افراد داراي سبک زندگي سالم از نظر رژيم غذايي و فعاليت جسماني منظم بودند.
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان داد، عليرغم اينكه اكثريت افراد خود را علاقمند و فعال در امر خود مراقبتي مي دانستند، اظهار مي کردند كه داراي دانش خود مراقبتي نيستند و درصد كمي از آنان داراي عملكرد صحيح خود مراقبتي هستند.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه و اهداف: بيماران مبتلا به تالاسمي و بيماران مبتلا به نارسايي مزمن كليه كه تحت درمان همودياليز هستند، به علت دريافت طولاني مدت خون، در معرض آلودگي با عفونت هاي منتقل شونده از طريق خون، بويژه هپاتيت C قرار دارند و امروزه يكي از بزرگ ترين مسايل بهداشتي اين بيماران، كنترل آلودگي ويروس هپاتيت C است. هدف از اين مطالعه، تعيين شيوع هپاتيت C در مبتلايان به تالاسمي و بيماران دياليزي استان كرمان بوده است.
روش كار: در يك مطالعه توصيفي ـ مقطعي تعداد 384 نفر از بيماران دياليزي و دچار تالاسمي (به ترتيب 203 و 181 نفر) ساكن در استان کرمان بدون درنظر گرفتن مارکرهاي سرولوژيکي، مورد بررسي قرار گرفتند. اطلاعات لازم از طريق پرسش نامه حاصل شد و سپس نمونه خون بيماران، از نظر وجود HCV RNA به روش RT-PCR بررسي گرديد. بررسي هاي آماري با كمك آزمون هاي  (t-test) Tو كاي ـ دو  (Chi-square)انجام شد.
نتايج: 218 نفر (%57) از اين جمعيت را زن ها و 166 نفر (%43) را مردها تشكيل مي دادند. 130 نفر از 384 نفر مورد مطالعه (33%)، آلوده به HCV  بودند كه 16 نفر از آن ها زن و مابقي مرد بودند (%83 زن و %17 مرد).
نتيجه گيري: شيوع هپاتيت C در بيماران مبتلا به تالاسمي و بيماران دياليزي بسيار بالا است. هپاتيت C در اين بيماران در استان كرمان، نسبت به ساير استان هاي مورد بررسي شيوع بيشتري دارد.

 نسخه قابل چاپ

مه سال 1952 لندن، نقش آلودگي هوا را در افزايش مرگ و مير مرتبط با اين پديده نمايان ساخت. ولي در دهه 70 و 80 ميلادي مطالعات متعدد نتوانستند ارتباط مناسبي ميان آلودگي هوا و مرگ و مير وابسته به آن برقرار سازند. در اوايل سال 1990 مطالعات سري زماني انجام گرفته در نقاط مختلف دنيا نشان دادند که سطح آلودگي هوا حتي در غلظت هاي پايين با افزايش مرگ و مير و ابتلا در شهرهاي مختلف اروپا و آمريکا همراه بود. از آنجا که در سال هاي اخير روش هاي مطالعاتي متعددي جهت بررسي ارتباط ميان آلودگي هوا و پيامدهاي بهداشتي، مورد استفاده قرار گرفته است؛ اين مقاله به مرور و مقايسه انواع مطالعات آلودگي هوا (مطالعات حيواني و انساني) پرداخته و نيز مهم ترين فوايد و معايب طرح هاي اپيدميولوژيک آلودگي هوا از جمله سري زماني، همگروهي، مورد - متقاطع، پانل و مقطعي را به تفصيل بيان مي دارد.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه و اهداف: با توجه به نقش راديکال هاي آزاد در پاتوژنز آرتريت روماتوئيد، اين مطالعه با هدف بررسي اثر مکمل ياري توام ويتامين A،C  و عنصر روي برشاخص هاي اکسيداني – آنتي اکسيداني، التهابي و باليني بيماران آرتريت روماتوئيد غيرفعال صورت گرفت.
روش کار: 49 بيمار (ميانگين سني 54/12±78/48 سال) در يک کارآزمايي باليني تصادفي شده، به دو گروه تقسيم شدند. گروه اول به مدت 12هفته همراه با داروهاي معمول خود، روزانه کپسول توام ويتامين C و روي (300 ميلي گرم ويتامين C و 5 ميلي گرم روي) و يک روز درميان کپسول ويتامين ( Aحاوي IU 25000) دريافت نموده و گروه دوم در اين مدت تنها داروهاي معمول خود را دريافت مي کردند. شاخص هاي باليني (شاخص فعاليت بيماري)، بيوشيميايي (مالون دي آلدئيد و ظرفيت آنتي اکسيداني تام) و التهابي (پروتئينCRP  و ضريب سديمانتاسيون گلبول هاي قرمز) در شروع و پايان 12 هفته بررسي شدند. مقايسه تغييرات بين گروه ها و درون گروه ها به ترتيب بــــا آزمــون –t مستقل و آزمون –t مزدوج، بــا قبول سطح معني داري P?0.05 انجام گرفت.
نتايج: بعد از 12 هفته مکمل ياري، در گروه اول نسبت به گروه دوم، مقادير مالون دي آلدئيد و امتياز فعاليت بيماري (P<0.0001) ضريب سديمانتاسيون (P=0.033) بــه طور معني داري کاهش و ظرفيت آنتي اکسيداني تام به طور معني داري (P<0.0001) افزايش يافت. از نظر CRP، اختلافي بين دو گروه وجود نداشت (P>0.05).
نتيجه گيري: اين مطالعه نشان مي دهد که مکمل آنتي اکسيدان ها به همراه داروهاي مصرفي در بيمـاران آرتريت روماتوئيد غيرفعال، ممکن است نقش مهمي در بهبود استرس اکسيداتيو و کاهش فعاليت بيماري و وضعيت التهابي داشته باشد.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه و اهداف: طرح پزشک خانواده از سال 1384 در ايران آغاز گشت. از مهم ترين وظايف اين طرح ارايه خدمات و مراقبت هاي اوليه بهداشتي است. در اين بررسي تاثير اجراي اين طرح بر روي روند تغييرات شاخص هاي مربوط به روش هاي مختلف پيشگيري از بارداري از سال 1382 تا سال 1386 در شهرستان ساري مورد ارزيابي قرار گرفت.
روش کار: جامعه آماري اين پژوهش که بصورت مقطعي صورت گرفته است، زنان همسردار 49-15 ساله واجد شرايط برنامه تنظيم خانواده بوده است. نمونه گيري به روش سرشماري و اطلاعات از روي زيج هاي حياتي مراكز مذكور استخراج گرديد. الگوي تغييرات زماني و مقايسه آن با شاخص هاي متناظر استان، با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون هاي آماري آناليز واريانس با تکرار مشاهدات و تست t مورد بررسي قرار گرفت.
نتايج: در اين مدت استفاده از روش هاي کاندوم، آمپول، وازکتومي و کل روش هاي پيشگيري از بارداري سير صعودي و بكار گيري روش هاي توبكتومي، IUD، قرص، نور پلانت و روش طبيعي، سيري نزولي داشتند. اين تغييرات براي روش هاي کاندوم، توبکتومي و طبيعي از نظر آماري معنادار (P<0.05) و براي ساير روش ها معنادار نبوده است (P>0.05). اختلاف ميانگين درصدهاي روش هاي مختلف پيشگيري از باردراي براي روش هاي کاندوم، آمپول، توبکتومي و قرص در دو مقطع قبل و بعد از اجراي طرح پزشك خانواده، از نظر آماري معنادار (P<0.05) و براي ساير روش ها معنادار نبوده است (P>0.05).
نتيجه گيري: در اين مطالعه مشخص گرديد كه روند كلي استفاده از اكثر روش هاي مطمئن در استان و شهرستان ساري رو به رشد بوده است (توفيقات نسبي حاصل شده است)؛ ولي دو روش قرص و توبكتومي در طول مدت مطالعه، روندي كاملا نزولي و نسبتا هماهنگ در استان و شهرستان ساري داشته است.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه و اهداف:بر اساس شواهد و مطالعات صورت گرفته،خانم هاي باردار سالم و داراي تغذيه کافي، بدون هيچ گونه نگراني قادر به شرکت در فعاليت هاي ورزشي مناسب هستند. اين مطالعه به منظور تعيين عملکرد خانم هاي باردار در زمينه ورزش صورت گرفته است.
روش کار: اين مطالعه يک مطالعه مقطعي تحليلي بوده است. جمعيت مورد مطالعه متشکل از 400 خانم باردار مراجعه کننده به درمانگاه هاي پره ناتال بود که حين بارداري ورزش مي کردند. پرسشنامه اي مشتمل بر سوالات مربوط به سنجش عملکرد طراحي شد و اطلاعات مربوط به افراد جمع آوري گرديد. اطلاعات حاصله توسط نرم افزار آماري SPSS مورد تجزيه و تحليل واقع شد و ميانگين امتيازات مربوط به عملکرد و انحراف معيار آن بر حسب متغير هاي مستقل مطالعه بر آورد گرديد. همچنين با استفاده از آزمون هاي ANOVA  و مدل رگرسيون خطي ارتباط بين متغير هاي مستقل و ميزان عملکرد مورد ارزيابي قرار گرفت.
نتايج:ميانگين نمرات عملکرد 23/14 با انحراف معيار 76/1 بود. همچنين ارتباط معني داري بين عملکرد و متغير هاي شغل، سطح تحصيلات و سطح تحصيلات همسران افراد ديده شد (P<0.001). در آناليز چندمتغيره صورت گرفته با روش رگرسيون خطي، ميزان تحصيلات همسران داراي اثر مستقل و معني داري در عملکرد خانم ها بود (P=0.001).
نتيجه گيري: اکثر خانم هايي که در دوران بارداري ورزش مي کنند، اصول حاکم بر انجام فعاليت هاي ورزشي به صورت صحيح در اين دوران حساس را رعايت نکرده و عملکرد نامناسب تقريبا در همه حيطه ها وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ

مبحث حجم نمونه و نحوه محاسبه آن يكي از مباحث بسيار كليدي در تحقيقات علوم پزشكي است كه معمولا محققين و حتي خوانندگان مقالات در اين خصوص سوالات بسياري دارند و اين موضوع نشان مي دهد که بايد مفاهيم در اين خصوص به زبان ساده ولي دقيق شرح داده شوند.
در اين مقاله سعي خواهد شد با زباني بسيار ساده و با كمترين پيچيدگي آماري، اين مبحث براي خوانندگان غيرآشنا با مفاهيم پيچيده آماري بيان و با ارايه مثال هاي كاملا مفهومي، عوامل موثر بر حجم نمونه شرح داده شوند. در اين مقاله ابتدا در مورد مفاهيم پايه در محاسبه حجم نمونه مانند مفهوم ميزان اثر (effect size)، مفهوم دامنه و ضريب اطمينان و خطاهاي آماري بحث شده و مفروضات موردنياز براي محاسبه حجم نمونه شرح داده خواهند شد. سپس به بيان فرمول محاسبه حجم نمونه براي برآورد يک ميانگين و يا يک نسبت و همچنين فرمول رايج براي محاسبه حجم نمونه در مقايسه دو ميانگين و يا دو نسبت پرداخته خواهد شد.
در ادامه اين سري از مقالات نيز سعي خواهد شد به زواياي فني تر موضوع پرداخته شده و راهكارهاي ساده شده اي براي محاسبه حجم نمونه در شرايط خاص و تصحيحات مربوطه ارايه گردد.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه و اهداف: ميزان کاهش خطر مرگ در بيماران کرونري قلبي بعد از ترک سيگار هنوز مورد شک و ترديد است. در اين تحقيق از مدل آماري فراتحليل بيزي براي به دست آوردن برآوردي معتبر از خطر نسبي مرگ در بيماران کرونري قلبي بعد از ترک سيگار استفاده شده است.
روش کار: به منظور انجام فراتحليل، مطالعات کوهورت با طول مدت پيگيري حداقل 2 سال، توسط دو مرورگر بررسي و جمع آوري شدند. اين مطالعات روي افراد سيگاري که وضعيت بيماري کرونري قلبي آنان از لحاظ باليني تشخيص داده شده بود، انجام گرديده بودند. همچنين از متغيرهاي مستقل تعداد افراد مورد بررسي و طول مدت پيگيري افراد، جهت دستيابي به برآورد دقيق تر استفاده شد. تحليل داده ها به کمک روش Meta-regression و توسط نرم افزارهاي NCSS،Winbugs و Boa انجام شد.
نتايج: برآورد کلي خطر نسبي مرگ در بيماران کرونري قلبي بعد از ترک سيگار 64/0 با (%95 Cl: 0.57-0.70) به دست آمد. همچنين يافته هاي حاصل از تحقيق نشان داد که متغيرهاي مستقل تعداد افراد مورد بررسي و طول مدت پيگيري افراد در هر مطالعه اثر معني داري در برآورد کلي خطر نسبي ندارند.
نتيجه گيري: بعد از حذف اثر دو متغير تعداد افراد مورد بررسي و طول مدت پيگيري افراد در هر مطالعه و همچنين با در نظر گرفتن عدم همگني بين مطالعات، مي توان نتيجه گرفت که ترک سيگار به مقدار 36/0 خطر مرگ را در بيماران کرونري قلبي کاهش مي دهد.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه و اهداف: تعيين وضعيت ايمني راه مي تواند در کاهش مرگ و جرح ناشي از سوانح ترافيکي موثر باشد. در اين مطالعه نشانگرهاي دخيل در ايمني راه شناسايي شد و بر اساس رويکردهاي مختلف، شاخصي براي سنجش وضعيت ايمني راه هاي کشور تدوين شد.
روش کار: يازده نشانگر انتخاب شده در 9 بعد طبقه بندي شده اند. داده ها با استفاده از مقادير کمينه، بيشينه و هدف آن ها استاندارد سازي شده و بر اساس سه رويکرد با هم تلفيق شده اند. براي کاربردي بودن شاخص، داده هاي 11 کشور آسيايي جمع آوري شد. بر اساس شاخص ها، نتايجي محاسبه شده  که با مقادير بدست آمده از شاخص ال حاجي مورد مقايسه قرار گرفته و بهترين شاخص براي سنجش ايمني راه کشورانتخاب گرديد.
نتايج: مقادير شاخص بدست آمده از وزن دهي نشانگرها به مقادير شاخص ال حاجي نزديک بوده و رابطه بين مقادير اين دو داراي R² برابر 994/0 است. اختلاف آماري در وضعيت ايمني راه کشورهاي آسيايي وجود دارد. به طوريکه سنگاپور و برونئي داراي بالاترين امتياز، مالزي و فيليپين داراي امتياز متوسط و ايران، تايلند، اندونزي، ميانمار، کامبوج، ويتنام و لائوس داراي پايين ترين امتياز بر اساس شاخص هستند.
نتيجه گيري: کشورها نيازمند تدوين شاخص ترکيبي با نگاه سلامت محور از عوامل موثر در حوادث راه هستند تا بتوانند عملکرد ايمني راه در کشور خود و در مقايسه با ساير کشورها را مورد ارزيابي قرار دهند. ايمني راه در کشور ما هنوز با وضع مطلوب فاصله داشته و نياز به توجه بيشتر دارد.

 نسخه قابل چاپ