پاسخ به:مقالات آب و خاك (علوم و صنايع كشاورزي)
چرخه هاي يخ و ذوب که به دليل کاهش و افزايش پيوسته دما در طول يک دوره زماني کوتاه مدت ايجاد مي شوند، يکي از عوامل مهم ايجاد خسارت در گياهان زراعي و باغي در مناطق مستعد آن مي باشند. در اين پژوهش براي محاسبه فراواني نسبي چرخه هاي يخ و ذوب در استان خراسان رضوي، داده هاي دماي کمينه و بيشينه روزانه 9 ايستگاه هواشناسي سينوپتيک در طي 20 سال آماري (1387-1368) مورد استفاده قرار گرفت. همچنين 6 گستره دمايي مشخص شامل: دماهاي کمينه کوچک تر و مساوي 2- و دماهاي بيشينه بزرگ تر و مساوي 2 (A)، دماهاي کمينه کوچک تر و مساوي 3- و دماهاي بيشينه بزرگ تر و مساوي 3 (B)، دماهاي کمينه کوچک تر و مساوي 5- و دماهاي بيشينه بزرگ تر و مساوي 5 (C)، دماهاي کمينه برابر 2- و بيشينه بزرگ تر از 2 (D)، دماهاي کمينه برابر 3- و بيشينه بزرگ تر از 3 (E) و دماهاي کمينه برابر 5- و بيشينه بزرگ تر از 5 (F) که امکان رخداد اين پديده در آنها بيشتر است، در نظر گرفته شد. پس از پردازش داده ها توسط يک برنامه کامپيوتري در محيط FORTRAN، ميانگين ماهانه، فصلي و سالانه و سپس فراواني نسبي ماهانه و فصلي تعداد روزهاي وقوع اين پديده در هر يک از ايستگاه هاي موجود محاسبه گرديد. بررسي نمودارهاي فصلي نشان داد که گرچه فراواني نسبي چرخه هاي يخ و ذوب در زمستان بيشتر از ساير فصول است اما غلات سرمادوست و درختان ميوه در اين فصل به دليل پديده خوسرمايي نسبت به پاييز و بهار، کمتر متحمل خسارت مي شوند. در بررسي ماهانه نتايج نيز، مشاهده شد که در مهرماه، احتمال خسارت به گياهان زراعي مانند پنبه و يا چغندرقند در مناطقي مانند سبزوار، گناباد و کاشمر کمتر از مناطقي مانند مشهد، سرخس و نيشابور مي باشد. در ماه هاي فروردين و ارديبهشت نيز، درختان ميوه در شهرستان هايي مانند نيشابور، تربت حيدريه و گلمکان، احتمالا دچار خسارت خواهند شد. همچنين در اين 2 ماه، کشت زودهنگام پنبه در مناطقي مانند سبزوار، کاشمر و نيشابور، پرمخاطره است.
نسخه قابل چاپ
كربوهيدرات، کربن آلي ذره اي و توزيع مواد آلي در خاک دانه ها عواملي هستند که تاثير به سزايي بر وضعيت ساختماني خاک دارند. اين پژوهش در يک خاک رسي در دشت جوانمردي (شرق لردگان، زاگرس مرکزي) با اهداف زير انجام شد: 1) بررسي اثر تبديل مرتع تخريب شده به اراضي کشاورزي (گندم) بر مقدار کربن آلي کل، کربن آلي ذره اي، نيتروژن کل، کربوهيدرات قابل عصاره گيري با اسيد رقيق و آب داغ، 2) تعيين مقادير کربن آلي، نيتروژن کل و کربوهيدرات قابل عصاره گيري با اسيد رقيق در خاک دانه ها. نمونه برداري خاک در مرتع تخريب شده و اراضي کشاورزي در دو عمق 5-0 و 15-5 سانتي متري انجام گرفت. نتايج نشان داد که کربوهيدرات ها حدود 3.6-6.5 درصد و کربن آلي ذره اي، 52-39 درصد از کربن آلي کل را تشکيل مي دهند. تبديل مرتع تخريب شده به اراضي کشاورزي سبب افزايش معني دار کربن آلي کل، کربن آلي ذره اي، نيتروژن کل، کربوهيدرات قابل عصاره گيري با اسيد رقيق و آب داغ شده است. بين خاک دانه هاي خاک مرتع از نظر مقدار کربن آلي، نيتروژن کل و کربوهيدرات تفاوت معني داري ديده شد، به طوري که با افزايش اندازه خاک دانه از 1-0.05 ميلي متر، مقدار مواد آلي نيز افزايش يافت. با اين وجود، در خاک کشاورزي رابطه اي مشخص بين اندازه خاک دانه و مقدار مواد آلي مشاهده نشد. در خاک کشاورزي به خاطر درشت تر بودن بقاياي گياهي وارد شده به خاک، نسبت کربن آلي ذره اي به کربن آلي کل بيشتر از خاک مرتع تخريب شده است. در مجموع، مقدار کربن آلي در خاک دانه هاي درشت نسبت به خاک دانه هاي ريز بيشتر بود، در نتيجه عواملي که پايداري يا تخريب اين خاک دانه ها را کنترل مي کنند، مي توانند ذخاير کربن آلي خاک را نيز کنترل نمايند.
شدت تبخير و تعرق پتانسيل براي برنامه ريزي آبياري مورد نياز مي باشد و معمولا بر اساس روش هايي مبتني بر داده هاي اقليمي تخمين زده مي شود. در حال حاضر روش فائو - پنمن مانتيس يک روش قابل قبول براي تخمين تبخير و تعرق پتانسيل است. در اين پژوهش، ميزان کارايي روش منطق فازي و شبکه عصبي در تخمين تبخير و تعرق پتانسيل روزانه و مقايسه آن با روش تشتک تبخير کلاس A مورد بررسي قرار گرفته است. روش منطق فازي با 6 پارامتر ورودي داراي ضريب تعيين 0.88 و خطاي، 0.74 ميلي متر در روز، در مقايسه با ساير روش ها داراي دقت بالاتر و خطاي کمتر بود.
قنات يا كاريز از شگفت انگيزترين كارهاي دسته جمعي تاريخ بشري است كه براي آب رساني به مناطق كم آب و تامين آب شرب انسان، دام و زراعت و با كار گروهي و مديريت و برنامه ريزي به وجود آمده است اما يکي از معايب اصلي آن خروج هميشگي آب است. تركيب فن آوري سدهاي زيرزميني با قنات مي تواند روش نويني براي حل اين مشكل ارايه نمايد؛ به اين ترتيب آب قنات در آبرفت پشت سد ذخيره مي گردد و سفره آب زيرزميني تغذيه كننده قنات از نظر كمي بهبود مي يابد؛ اما لازمه به کارگيري اين تکنولوژي انجام بررسي هاي مفصل بر روي قنات جهت تعيين محل مناسب احداث آن است. در اين مطالعه تعيين محل مناسب احداث سد زيرزميني بر روي قنات با انجام يک مطالعه موردي بر روي قنات دهن چنار واقع در حوزه آبخيز کلات شهرستان گناباد مورد بررسي قرار گرفت. براي اين منظور ابتدا بازه هايي از قنات که پتانسيل اوليه جهت احداث سد زيرزميني را دارا مي باشند، شناسايي و تعيين گرديد؛ سپس در طول بازه هاي مناسب تعيين شده، نقاطي که شرايط لازم براي احداث سد زيرزميني بر روي قنات را دارا مي باشند به عنوان نقاط پيشنهادي مشخص شد. در انتها مناسب ترين نقطه جهت احداث سد زيرزميني بر روي قنات با استفاده از شاخص ظرفيت آبرفتي شناسايي و تعيين گرديد. نتايج به دست آمده از اين مطالعه نشان داد از حدود 1000 متر طول قنات تحت بررسي تنها 2 نقطه جهت احداث سد زيرزميني وجود دارد که مناسب ترين آن با استفاده از شاخص ظرفيت آبرفتي قابل تعيين است.
منحني هاي كميت به شدت (Q/I) و پارامترهاي مشتق از آنها اطلاعات مفيدي را در خصوص قابليت استفاده پتاسيم فراهم مي كنند. اين پژوهش براي تعيين پارامترهاي كميت به شدت پتاسيم شامل پتاسيم آسان قابل تبادل (DKo)، نسبت فعاليت تعادلي پتاسيم (ARek)، پتاسيم سخت قابل تبادل (Kx)، پتانسيل ظرفيت بافري پتاسيم(PBCk) و انرژي تبادل پتاسيم (Ek) و رابطه هاي موجود بين آنها با شكل هاي پتاسيم، كاني هاي رس خاک و خصوصيات فيزيكوشيميايي 18 نمونه خاک آهكي متعلق به 4 زيرگروه اصلي شامل تيپيک هاپلوزرپت، تيپيک كلسي زرپت، تيپيک اند آكيوئپت و فلوئنتيک هاپلوزرپت از تاكستان هاي استان آذربايجان غربي اجرا شد. تجزيه پراش پرتو ايكس نشان داد كه ايلايت و كلرايت كاني هاي غالب خاک هاي مورد مطالعه تشكيل دادند. مقدار پتاسيم آسان قابل تبادل (DKo) بين 0.020 و 0.85 (کالري مول بر کيلوگرم)، نسبت فعاليت پتاسيم در حال تعادل (ARek) بين 0.0014 و 0.019 (مول بر ليتر)، مقدار پتانسيل ظرفيت بافري پتاسيم (PBCK) بين 18 و 103 0.5(مول بر ليتر) / (کالري مول بر کيلوگرم) و مقدار انرژي تبادل پتاسيم (EK) بين 2348- و 3898- (کالري بر مول) متغير بود. مقادير شكل هاي محلول (So-K)، تبادلي (Ex-K) و غيرتبادلي پتاسيم (NEx-K) به ترتيب در دامنه 0.56-0.07 (کالري مول بر کيلوگرم)، 0.42-1.4 و 0.20-2.6 (کالري مول بر کيلوگرم) قرار داشتند. رابطه هاي مثبت و معني داري بين NEx-K و ايلايت (P£0.001، R2=0.82) مشاهده شد. خاک هاي تيپيک هاپلوزرپت با مقدار پتاسيم تبادلي و محلول بالا، داراي بيشترين مقدار ARek بودند، در حالي كه در خاک هاي تيپيک اند آكوئپت با بيشترين كلرايت در بخش رس خاک، مقدار اين پارامتر حداقل بود. همبستگي معني داري بين PBCK و ميزان رس (P£0.001، R2=0.90) و CEC (P£0.001، R2=0.80) مشاهده گرديد. بيشترين ميزان PBCK در خاک هاي تيپيک كلسي زرپت مشاهده شد كه با بيشترين مقدار رس و ظرفيت تبادل كاتيون همراه بود. مقدار PBCk بيشتر خاک هاي مورد مطالعه در سطح مطلوبي قرار داشت و بيانگر توانايي بالاي خاک ها در حفظ و نگهداري شدت پتاسيم در فاز مايع خاک براي مدت طولاني مي باشد.
در سال هاي اخير، به دليل تجمع عناصر سنگين در خاک، تشخيص نوع، منشا و پراکندگي اين عناصر از اهميت ويژه اي برخوردار است. از آنجايي که در ارتباط با وضعيت پراکنش عناصر سنگين در خاک هاي استان همدان اطلاعاتي وجود نداشته، اين مطالعه با هدف بررسي تغييرات مکاني فلزات سنگين مس و نيکل در برخي از خاک هاي سطحي استان همدان صورت گرفت. تعداد 263 نمونه مرکب خاک سطحي از عمق 10-0 سانتي متري از منطقه مطالعاتي به وسعت 1600 کيلومترمربع جمع آوري گرديد. موقعيت نقاط توسط دستگاه GPS تعيين و کاربري محل نيز شناسايي و ثبت شد. به منظور بررسي تاثير مواد مادري بر غلظت اين عناصر از مواد مادري نيز نمونه برداري صورت گرفت. پس از آماده سازي نمونه هاي خاک و سنگ، مقدار کل عناصر در نمونه ها با استفاده از دستگاه جذب اتمي تعيين گرديد. تغيير نماي همه جهته عناصر مورد مطالعه ترسيم، سپس الگوي مناسب بر آن ها برازش داده شد. در نهايت به وسيله روش کريجينگ نقشه پراکنش مکاني عناصر مورد مطالعه ترسيم گرديد. نتايج آناليزهاي زمين آماري نشان داد که مدل کروي بهترين مدل برازش داده شده براي اين متغيرها مي باشد. بر اساس نقشه هاي پراکنش مس و نيکل، عامل موثر بر روند افزايشي اين عناصر، نوع مواد مادري است. آناليز سنگ هاي بستر در منطقه نيز نشان داد که شيل هاي واقع در قسمت هاي جنوب شرقي و غرب منطقه، غلظت هاي زيادي از عناصر نيکل (97.5 ميلي گرم بر کيلوگرم) و مس (75 ميلي گرم بر کيلوگرم) را در خود جاي داده اند. بنابراين با هواديدگي اين سنگ ها مس و نيکل به خاک اضافه شده است. علاوه بر اين غلظت مس در مناطق شهري بيش تر از ساير مناطق مي باشد. بنابراين علاوه بر ماده مادري عامل مهم ديگري که توانسته غلظت مس را کنترل نمايد، نوع کاربري در منطقه مورد مطالعه است. توزيع فراواني فلزات اندازه گيري شده نشان مي دهد که بر اساس حد استاندارد آلودگي انگلستان، نيکل بيش ترين آلودگي (حدود 63 درصد) را در منطقه دارد. در حالي که مس با 1.5 درصد بيش تر از حد آلودگي انگلستان، بعد از نيکل قرار دارد.
از مهم ترين مشخصه هاي اقليمي هر منطقه مقدار بارندگي آن مي باشد. اين مشخصه اقليمي از متغيرترين پارامترهاي اقليمي مي باشد که بر منابع آب يک منطقه به طور جدي تاثيرگزار است. در مواردي ممکن است تغييرات موجود در بارندگي يک منطقه به تغيير در روند وقوع بارندگي تبديل شده و باعث شود که به تدريج بارندگي يک منطقه در طول زمان کاهش و يا افزايش يابد. به منظور بررسي وجود روند در يک سري زماني، روش هاي آماري پارامتري يا غيرپارامتري متعددي وجود دارد. در اين پژوهش براي بررسي روند تغييرات درازمدت بارندگي ماهانه، فصلي و سالانه در مناطق کم باران استان گلستان از دو آزمون کمترين مربعات خطا و والد- وولفوتيز استفاده شد. به اين منظور تعدادي از ايستگاه هاي باران سنجي در سطح شمال استان گلستان که تا پايان سال آبي 86-1385 حداقل 30 سال آمار ثبت شده بارندگي داشتند، انتخاب شدند. آن گاه با به کارگيري دو روش بالا وجود يا نبود روند در مقادير بارندگي اين ايستگاه ها بررسي شد. نتايج نشان مي دهد که به طورکلي هر سه حالت ايستا، روند مثبت و منفي در ايستگاه ها وجود دارد که بر اساس آزمون کمترين مربعات خطا در تعداد بيشتري از ايستگاه ها در سطح 95 درصد روند افزايش بارندگي به چشم مي خورد. علاوه بر اين در تعدادي از ايستگاه ها، بارندگي فصل پاييز روند افزايشي و بارندگي فصل زمستان روند کاهشي از خود نشان دادند.
با توجه به کاربرد فراوان سرريزهاي جانبي در شبکه هاي آبياري و زهکشي، برآورد ضريب دبي سرريزهاي جانبي همواره مورد توجه محققان مختلف مهندسي آب بوده است. بر اين اساس در اين پژوهش ضريب دبي سرريزهاي جانبي در دو حالت تخت و مايل با استفاده از روش شبکه عصبي - فازي سوگنو با دو تابع عضويت زنگوله اي و گوسين و روش هاي آموزشي هيبريد و پس انتشار خطا، مورد بررسي قرار گرفت. سپس نتايج به دست آمده با ساير روش ها از جمله شبکه هاي عصبي مصنوعي مقايسه گرديد. در اين پژوهش از حدود 90 درصد اطلاعات آزمايشگاهي موجود براي آموزش شبکه و از 10 درصد ديگر جهت بررسي قدرت برآورد و اعتبارسنجي استفاده گرديد. نتايج به دست آمده از مطالعه نشان داد که اضافه کردن منطق فازي به شبکه عصبي با تابع عضويت گوسين و روش آموزش هيبريد با سه قانون فازي مي تواند معيار درصد ميانگين مطلق خطا براي تخمين ضريب دبي سرريز جانبي تخت و مايل را به ترتيب تا مقدار 1.58 و 5.53 درصد کاهش دهد. بنابراين مي توان بيان داشت که شبکه هاي عصبي - فازي قادرند دبي سرريزهاي جانبي را دقيق تر از ساير مدل هاي موجود در اين زمينه برآورد نمايند.
در رطوبت هاي بسيار پايين خاک، مقدار سطح مايع - بخار اطراف ذرات خاک به مقدار سطح ويژه ذرات خاک نزديک مي شود. براي انجام اين پژوهش 20 نمونه خاک در استان فارس تهيه، و منحني مشخصه هر نمونه خاک اندازه گيري شد و مقدار رطوبت ته مانده هر نمونه خاک (qr) بر مبناي معادله ونگنوختن تعيين گرديد. همچنين بافت و سطح ويژه ذرات هر نمونه خاک نيز اندازه گيري شد. نتايج نشان داد که در کليه نمونه هاي خاک، برابري مقدار سطح مايع - بخار اطراف ذرات خاک با سطح ويژه ذرات آن در ميزان رطوبتي (qss) بيشتر از رطوبت ته مانده خاک (qr) و کمتر از رطوبت معادل مکش 1500 کيلوپاسکال (q-1500) رخ داده است. هم چنين نسبت عددي qss به q-1500 براي کليه نمونه هاي خاک بين 0.466 تا 0.923 متغير بوده و به طور ميانگين مقدار آن برابر 0.639 به دست آمد.
نسخه قابل
همانند اجزاي معدني خاک، مواد آلي خاک نيز نقش مهمي را در شيمي خاک ايفا مي كند. رفتار خاک ها تحت تاثير نوع و ميزان ماده آلي موجود در آنهاست، تجزيه مواد آلي موجود در خاک ها مهمترين عامل توليد اسيدهاي آلي در خاک، كه باعث هوازدگي كاني هاي رسي (منبع عمده پتاسيم غيرتبادلي) و رهاسازي پتاسيم غيرتبادلي مي شوند، مي باشد. علاوه بر مقدار پتاسيم غيرتبادلي، سرعت رهاسازي و در دسترس قرار گرفتن اين جزء از پتاسيم در طول دوره رشد گياه نيز از اهميت ويژه اي برخوردار مي باشد. اين آزمايش به صورت فاكتوريل با طرح پايه كاملا تصادفي در 3 تكرار انجام شد. فاكتور اول شامل 4 سري خاک غالب استان گلستان و فاكتور دوم شامل تيمار شاهد، حذف ماده آلي با آب اكسيژنه و هيپوكلريت سديم بود. نتايج نشان داد كه هيپوكلريت سديم (NaOCl) ماده آلي بيشتري را نسبت به آب اكسيژنه حذف كرد، كه بيانگر توانايي كمتر آب اكسيژنه در حذف ماده آلي مي باشد. ميزان رهاسازي پتاسيم غيرتبادلي از خاک ها، در حضور و بدون حضور ماده آلي تعيين شد. نتايج آزمايش هاي سينتيكي نشان داد كه ميزان کل پتاسيم غيرتبادلي رها شده از خاک ها در هر سه تيمار پس از پايان زمان عصاره گيري در سري علي آباد بيشترين بود. كمترين ميزان رهاسازي پتاسيم غيرتبادلي در تيمار شاهد مربوط به سري كردكوي و در دو تيمار حذف ماده آلي مربوط به سري دلند بود. در تيمار حذف ماده آلي با آب اكسيژنه در مقايسه با تيمار شاهد، پتاسيم بيشتري از همه خاک ها رها شد، بر عكس در تيمار حذف با هيپوكلريت سديم نسبت به شاهد، پتاسيم كمتري رهاسازي شد. بنابراين ماده آلي اثرات مستقيم و غيرمستقيمي بر ميزان شكل هاي شيميايي پتاسيم و همچنين سينتيک رهاسازي آن دارد.
هدررفت خاک به طور گسترده با استفاده از رابطه جهاني فرسايش خاک تصحيح شده (RUSLE) در سراسر جهان پيش بيني مي شود. فرسايش پذيري خاک (K) به عنوان يکي از عوامل موثر در هدررفت خاک مي باشد که برآورد آن براي پيش بيني فرسايش آبي ضروري است. در اين پژوهش هدررفت خاک در کرت هاي استاندارد تحت 41 رخداد طبيعي باران در 36 زمين تحت آيش با شيب 9 درصد در شهرستان هشترود، كه ناحيه اي نيمه خشک در شمال غرب ايران مي باشد از سال 1386-1384 اندازه گيري گرديد. مقدار K بر اساس هدررفت خاک در واحد عامل فرسايندگي باران - روان آب (R) اندازه گيري و بر مبناي ميانگين هندسي قطر ذرات خاک برآورد شد. مقدار K برآوردي (برابر 0.038703 تن ساعت در مگاژول ميلي متر) به طور ميانگين 50.98 برابر بزرگتر از مقدار اندازه گيري شده (0.000483 تن ساعت بر مگاژول ميلي متر) در 36 زمين بود. تجزيه رگرسيوني نشان داد که مقدار K اندازه گيري شده، به طور معني داري با پايداري خاک دانه و نفوذپذيري خاک (R2=0.90 و P<0.001) ارتباط دارد. بررسي رابطه بين K اندازه گيري شده و ويژگي هاي مستقل خاک با قابليت اندازه گيري آسان (ذرات معدني، سنگ ريزه، ماده آلي، آهک و پتاسيم) نشان داد که بين مقدار K و انحراف معيار هندسي قطر ذرات، ماده آلي و آهک رابطه اي معني دار (R2=0.82 و P<0.001) وجود دارد. اين پژوهش آشکار کرد که پايداري خاک دانه و نفوذپذيري دو ويژگي مهم وابسته خاک از نظر فرسايش پذيري هستند که تحت تاثير ذرات معدني، ماده آلي و آهک قرار مي گيرند. ويژگي هايي از خاک که موجب افزايش پايداري خاک دانه يا نفوذپذيري شده موجب کاهش فرسايش پذيري مي گردند. همچنين آهک از جمله ويژگي هايي است که در کاهش فرسايش پذيري در خاک هاي نواحي نيمه خشک نقشي مهم دارد.
يکي از روش هاي محاسبه سرعت جريان در علم هيدروليک، هيدرولوژي و همه مطالعات آب به خصوص در مهندسي رودخانه و کنترل سيل استفاده از معادله مانينگ مي باشد. در اين پژوهش مطالعه اي بر روي دو دامنه جهت شبيه سازي جريان آب در هنگام روان آب مصنوعي صورت گرفت، تا اثرات پوشش گياهي بر ضريب زبري مانينگ دامنه از طريق اندازه گيري ميداني در مراتع آق قلا استان گلستان تعيين شود. اين مطالعه بر روي دو پلات به عرض 2 متر و طول 18 متر با دو شيب 4.1 و 12.9 درصد در دو حالت با پوشش و بدون پوشش با پمپاژ آب توسط موتوري که به يک تانکر متصل بود انجام گرفت. مطالعه حاضر در 20 تکرار انجام شد و شيب طولي و درصد پوشش هر دامنه محاسبه گرديد. سپس محاسبه سرعت جريان هر دامنه در هر تکرار، همچنين تعيين شعاع هيدروليکي هر دامنه در 6 مقطع در هر تکرار صورت پذيرفت. ضريب زبري مانينگ n در حالت با پوشش و بدون پوشش در دامنه با شيب 4.1 درصد به ترتيب مقادير 0.0557 و 0.0510 و نيز در دامنه با شيب 12.9 درصد به ترتيب مقادير 0.0652 و 0.0564 برآورد شد. بعد از محاسبه ضريب مانينگ دامنه ها در تمام تکرارها، نتايج با استفاده از آزمون t مقايسه و نشان داد که پوشش گياهي در دامنه ها، حتي به مقدار کم باعث افزايش معني دار ضريب مانينگ مي گردد. در اين پژوهش شيوه اجراي آزمايش در طبيعت جديد بوده و همچنين تمرکز پژوهش، بر جريان ورقه اي روان آب و نيز ضريب زبري به دست آمده از پوشش گياهي غيرمستغرق مي باشد که در گذشته مطالعات کمتري در اين زمينه صورت گرفته است.
از آنجا که فرسايش بادي يکي از مهم ترين مشكلات مديريت منابع طبيعي در جنوب دشت ورامين مي باشد، از اين رو براي کنترل خطر فرسايش بادي در اين منطقه سناريوهاي مديريت پوشش گياهي تدوين شده است. براي اين منظور در منطقه مورد مطالعه با استفاده از مدل اريفر 1 شدت خطر فرسايش بادي مورد ارزيابي قرار گرفته است. اجراي سناريوهاي مديريت پوشش گياهي سبب ايجاد تغيير در تيپ و تراکم پوشش گياهي در منطقه مي گردد. به اين ترتيب تغيير در دو لايه اطلاعاتي از عوامل موثر در تعيين شدت خطر فرسايش بادي با استفاده از مدل اريفر 1 در محيط ArcGIS شبيه سازي شده و سپس براي هر يک از سناريوهاي مديريت پوشش گياهي خطر فرسايش بادي پيش بيني شده است. جهت ارزيابي نتايج اجراي سناريوهاي مديريت پوشش گياهي و معرفي سناريوهاي برتر مديريتي، ملاک هاي اقتصادي و فيزيکي انتخاب گرديده و براي بررسي ملاک اقتصادي، نشانگرهاي درآمد ناخالص و هزينه استقرار و همچنين براي بررسي ملاك فيزيکي، نشانگر جمع حاصل ضرب هاي مساحت كلاس هاي خطر فرسايش بادي در امتياز كلاس خطر نظير آن در نظر گرفته شدند. با استفاده از روش دلفي براي استخراج نظرهاي كارشناسي، وزن هر يك از نشانگرهاي مورد بررسي تعيين شده سپس با استاندارد نمودن نتايج و روش تصميم گيري چند معياره سناريوهاي برتر معرفي شده اند. در نهايت تاثير تغيير وزن نشانگرها روي نتايج حاصله نيز بررسي گرديده است. به منظور تعيين ميزان ثبات نتايج در برابر تغييرات وزن نشانگرها از آناليز حساسيت استفاده شده است. نتايج بيانگر آن است که براي کنترل شدت فرسايش بادي در جنوب دشت ورامين، سناريوهاي 16، 13، 7 و 8 به ترتيب از اولويت زيادتري برخوردار هستند.
با توجه به روند سريع توسعه سيستم هاي آبياري قطره اي و با آگاهي از اين که در اين روش قابليت مطلوبي در خصوص مديريت صحيح و انجام عمل کوددهي وجود دارد، پژوهش در زمينه کاربرد آب، کود و مواد شيميايي محلول در سيستم هاي آبياري قطره اي از اهميت خاصي برخوردار مي باشد. يکنواختي توزيع آب و کود از موضوع هاي مهم براي طراحان و کاربران سيستم هاي آبياري قطره اي مي باشد. در اين پژوهش يکنواختي پخش آب و کود در سطح و پروفيل خاک با استفاده از قطره چکان روي خط و نوار آبياري قطره اي جهت پخش آب و تانک کود، ونتوري و پمپ تزريق براي تزريق کود در سيستم آبياري ميکرو مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج به دست آمده نشان داد که ضريب تغييرات ساخت نوار آبياري قطره اي مورد استفاده کمتر از قطره چکان بوده که در نتيجه باعث عملکرد بهتر در يکنواختي پخش آب و کود در سطح و پروفيل خاک شده است. بررسي نحوه تغييرات حجم آب نمونه ها و مقدار نيتروژن نيتراتي موجود در آنها و ضرايب يکنواختي به دست آمده در سطح و پروفيل خاک بيانگر عملکرد بهتر ونتوري و پمپ تزريق در يکنواختي پخش کود نسبت به تانک کود بوده است.
انتخاب بارش طراحي گامي مقدماتي در بيشتر روش هاي معمول براي برآورد سيلاب طراحي است. بارش طراحي که نتيجه آن در سيلاب طراحي مي باشد داراي خصوصياتي مانند توزيع زماني بارندگي در مدت بارندگي است. در اين پژوهش، براي تعيين الگوي توزيع زماني بارش از داده هاي ايستگاه باران سنج ثبات در ايستگاه سينوپتيک شهرستان زابل استفاده شده و همه رگبارهاي شديد هر ايستگاه در تداوم هاي 1، 2، 3، 6، 9، 12، 18 و 24 ساعته قرار گرفته است. روش کار پيل گريم مبتني بر تجزيه رگبارها به چهار چارک و محاسبه درصد مقدار بارش در هر چارک و رتبه دهي به چارک ها بوده و سپس با ميانگين گيري رتبه ها در هر چارک رتبه شاخص مشخص و در نهايت الگوي نهايي هر تداوم به دست مي آيد. به منظور ارزيابي آماري داده هاي توزيع با زمان دلخواه بعد از تشکيل جدول توافقي از آزمون کاي اسکوئر استفاده شد. اساس روش هاف اين است که در هر تداوم بر مبناي اين که بيشترين مقدار بارش در کدام چارک اتفاق افتاده، رگبارهاي چارک اولي، دومي، سومي و چهارمي مشخص و منحني هاي مربوطه با احتمال هاي 90-10 درصد ترسيم مي گردد. نتايج به دست آمده از مقايسه دو روش نشان مي دهد که: روش پيل گريم ساده و گوياتر از روش هاف بوده و در صورت دسترسي به داده هاي مناسب در عين سادگي از دقت مناسبي هم برخوردار مي باشد. مقايسه الگوي زماني روش پيل گريم و منحني احتمال 50 درصد روش هاف نشان مي دهد که نتايج اين دو روش در هر توزيع داراي الگوي يکسان مي باشد. بهترين حالت براي رسم منحني احتمالات روش هاف در هر تداوم اين است که همه رگبارهاي چارک اول، دوم، سوم و چهارم آن تداوم را با هم يک جا در نظر گرفت. که در اين حالت منحني هاي به دست آمده واضح تر و دقيق تر خواهند بود.
