همه پدران و مادران بهترین آرزوها را برای فرزندان خود دارند و تلاش می کنند که کودکانی تندرست و شاداب پرورش دهند و اطمینان حاصل کنند که کودکانشان در شرایط جسمی و روحی مناسب بسر می برند.
به گزارش وب دا، کارشناس سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد دانشکده علوم پزشکی نیشابور گفت : البته شادی و نشاط چیزی نیست که بتوان آنرا براحتی به کودک خود هدیه داد بلکه باید به کودک خود کمک کرد تا برخی ابزارهای روحی و درونی را در خود ایجاد کند و بتواند در تمام طول عمر با اعتماد به آن سرمایه درونی، از این اندوخته استفاده کند.
سوسن رفیعی گفت: نیاز نیست برای پرورش روحیه شادی و نشاط در فرزندان، والدین، متخصص روانشناسی کودک باشند با اندکی حوصله و انعطاف پذیری و مطالعه و یادگیری مهارت های زندگی می توان زمینه یک عمر شادی را برای کودک خود فراهم کنید.
وی در ادامه افزود: اوالدین نشانه های غم و شادی را بشناسند. یک کودک شاد و خوشحال، می خندد، بازی می کند، از خود کنجکاوی نشان می دهد، به ارتباط به سایر بچه ها علاقه نشان می دهد و تحریک و تهیج دائمی نیاز ندارد. از طرف دیگر یک کودک غمگین و خموده کودکی است که خجالتی و ساکت است، کم غذا می خورد، دوست ندارد به جمع دیگر کودکان بپیوندد، بازی نمی کند، سئوال نمی پرسد، نمی خندد یا لبخند نمی زند و بسیار کم صحبت می کند.
این کارشناس سلامت روانی، اجتماعی و اعتیاد در ادامه گفت: برای فرزندان در خانه و مدرسه موقعیت های شادی و شوخی و تفریح را فراهم کنید. بیشترین شادی برای کودکان در دسترس بودن هر چه بیشتر پدر و مادر است، با فرزندانتان به واقع تفریح کنید و احساس سرزندگی و شادابی را به آنان انتقال دهید نه بازی و تفریحی از سر وظیفه و اجبار.
وی گفت: بازی هم شادی و نشاط را به کودک می بخشد و هم قوه خلاقیت او را بارور می کند و از طرفی به او پذیرش قانون و قاعده بازی را می آموزد بازی صرفاً کلاس های موسیقی و ورزش های منظم و دیگر فعالیت ساخت یافته و پر محتوا نیست بلکه کودکان هنگامی بازی می کنند که بتوانند ابتکار داشته باشند، بسازند و رؤیا پردازی کنند.
رفیعی در ادامه به والدین توصیه کرد: به پرورش و شکوفایی استعدادهای کودک خود کمک کرده زیرا افراد شاد کسانی هستند که یک مهارت را با آزمون و خطا فرا می گیرند و پس از موفقیت از تلاش خود و تشویق دیگران لذت می برند برای نمونه کودکی در حال تمرین پرتاپ توپ به سمت شما از خطاهایش نظم و مهارت را فرا می گیرد و نهایتاً از پرتاپ توپ لذت می برد.
وی اضافه کرد: کارشناسان اخطار می دهند که کودکان همانند بزرگسالان باید بدنبال علایق خود بروند و گرنه از کامیابی های خود لذت نخواهند برد، علاقه و لذت بردن دو نشانه مثبت و اضطراب، خشم و ترس از نشانه های منفی محسوب می شوند. بسیاری از والدین متوجه نمی شوند که خشم و عصبانیت کودکانشان بخاطر غمگینی آنهاست و یا ناشی از اضطراب کودک است.
گفتنی است: هر کودکی برای بیان غم و اندوه خود به روشی خاص عمل می کند برخی با سکوت و بعضی با بد اخلاقی و تعدادی با کژ خلقی آنرا نشان می دهند
