افرادي که سرمايي هستند، بايستي ورزش را امتحان کنند. تلاش هاي دو محقق استراليايي اين نتيجه را در پي داشته است. پس از آن که آنان براي موش ها يک برنامه ورزشي سبک اما منظم را ترتيب دادند، فقط ظرفيت چربي سوزيشان افزايش نداشت. بلکه توانايي آنها براي سوزاندن کالري ها و در نتيجه مبارزه با دماي پايين بدن، بهبود يافت.
فرانک زباخر از دانشگاه سيدني مي گويد: «کار ما روي يک مدل پستاندار نشان مي دهد که سبک زندگي کم تحرک دو برابر بدتر است.» ظاهراً فعاليت عضلاني کم نه تنها مقدار مصرف انرژي بدن را کاهش مي دهد، بلکه تأثير منفي بر تنظيم سوخت و ساز دارد.
زباخر و همکارش الزا گلان ويله مطالعه خود را روي موش هاي صحرايي انجام دادند. نيمي از جوندگان در دماي 22 درجه سلسيوس و بقيه نيز در دماي 12 درجه سلسيوس نگه داري شدند. گروهي از حيوانات به علاوه نيم ساعت در روز روي نوارگردان مي دويدند. به گزارش اين دو محقق در مجله «پلاس وان»، شرايط متفاوت تأثير عمده اي داشت. در نتيجه ورزش منظم عوامل تنظيمي و آنزيم هاي بيشتري همزمان در بافت هاي عضلاني و بافت چربي قهوه اي موش هاي صحرايي فعال شدند که باعث مصرف انرژي و به ويژه چربي سوزي مي شوند. متناسب با آن مصرف انرژي جوندگان در حالت استراحت نيز افزايش داشت. به علاوه اگر حيوانات در معرض هواي سرد بودند، اين تغييرات به ويژه نمايان تر بود. وجود تحرک و سرما در کنار هم باعث فعال سازي ژني شد که موجب تبديل انرژي شيميايي موجود در غذا به انرژي گرمايي مي شود.
زباخر در ادامه مي افزايد:«در موش هاي صحرايي که به طور منظم ورزش و تحرک نداشتند، کاهش دما تا 12 درجه برعکس هيچ نوع تأثير تحريک آميزي بر سوخت و ساز و مصرف انرژي نداشت.» نتيجه حاصل از يافته هاي جديد اين است که فعاليت بدني در وهله اول باعث شروع تمامي انواع تنظيم سوخت و ساز در موجود زنده مي شود. به نظر نمي رسد که شدت ورزش اهميت چنداني داشته باشد، بلکه منظم بودن فعاليت تعيين کننده است.
برگردان: خديجه كاظم عليلو
