بانک مقالات علوم محیطی

پيامدهاي توسعه شهرنشيني به صورت آلودگي آب و هوا و محيط زيست شهري، تهديدي جدي براي سلامتي و ايمني ساکنان شهرها به شمار مي رود. امروزه، مناطق شهري به عنوان کانون هاي جمعيتي و فعاليت هاي اقتصادي، با تمرکز بالاي واحد هاي آلاينده محيط زيست مواجه شده اند، به طوري که موقعيت مکاني نامناسب و انواع آلودگي هاي ناشي از مشاغل مختلف در شهرهاي بزرگ از جمله شهر اصفهان، سلامت و آرامش شهروندان را مورد تهديد جدي قرار داده است؛ واحد ها و مشاغلي که نوع فعاليت و مهم تر از آن، موقعيت و نحوه مديريت آنها عامل ايجاد آلودگي و مزاحمت است. بنابراين شناسايي و ساماندهي مناسب مشاغل آلاينده و مزاحم، موضوعي مهم در مديريت شهري است. در پژوهش حاضر، آلودگي ها و مزاحمت هاي ناشي از مشاغل شهر اصفهان شامل آلودگي هوا، آلودگي صوتي، ايجاد لرزش، تجمع ضايعات، و آلودگي شيميايي مورد مطالعه و بررسي قرار گرفته است. روش تحقيق، تحليلي و علي است و داده هاي مورد نياز به روش ميداني گردآوري شده است. اولويت هاي ساماندهي آن دسته از واحدهاي شغلي که آلاينده محيط شهري اند، با استفاده از روش فرايند تحليل سلسله مراتبي (AHP) و بهره گيري از نرم افزار Expert Choice تعيين شده است. نتايج پژوهش نشان مي دهد که از نظر انواع آلودگي ها و مزاحمت هاي مورد مطالعه، واحد هاي شغلي تعميرگاه مکانيکي، صافکاري، کابينت و کانال سازي، تعويض روغن اتومبيل، نجاري، باتري سازي، فروشگاه ميوه و سبزي، و تراشکاري وضعيت نامناسب تري دارند، درنتيجه به عنوان اولويت هاي نخست ساماندهي تعيين شده اند.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق استعدادهاي طبيعت گردي دهستان لواسان كوچك با استفاده از روش هاي ارزيابي چند معياره در شش زيرحوزه آبخيز دهستان شناسايي و ارزيابي شده است. ابتدا 15 معيار شامل 8 موضوع جاذبه هاي طبيعي و فرهنگي، 1 معيار دسترسي، 2 معيار تسهيلات، 2 معيار جوامع محلي و 2 معيار خطر و سوانح طبيعي تعريف شد. پس از تعيين وزن نسبي هر يك از معيارها با استفاده از روش رتبه بندي، امتياز نهايي هريك از زيرحوزه ها با استفاده از روش تركيب خطي وزني به دست آمد. بر اساس امتيازات حاصل از تجزيه و تحليل چند معياره زيرحوزه ها در 5 سطح از نظر توانايي هاي سرزمين براي گردشگري الويت بندي شدند. به منظور تعيين موثرترين معيارها در تعيين توانايي گردشگري زيرحوزه هاي دهستان از تجزيه و تحليل هاي آماري چند متغيره، نظير تجزيه به مولفه هاي اصلي استفاده شد. نتايج نشان داد كه سه معيار جاذبه ها، تسهيلات و جوامع محلي مهم ترين معيارها در تشكيل مولفه اول با واريانس %64.7 هستند و در عين حال دو معيار دسترسي و خطر و سوانح طبيعي، مهم ترين معيارها در تشكيل مولفه دوم با واريانس %26.9 هستند. به منظور دسته بندي زيرحوزه هاي دهستان لواسان كوچك از تجزيه و تحليل خوشه اي بهره گرفته شد. نتايج تجزيه و تحليل خوشه اي نشان داد كه نمي توان هر شش زيرحوزه را با برنامه مديريتي واحدي اداره كرده و مورد بهره برداري قرار داد بلكه حداقل سه برنامه متناسب با شباهت بين زيرحوزه ها مورد نياز است. يافته هاي اين تحقيق نشان مي دهد كه تجزيه و تحليل چند معياره موجب بالا بردن دقت ارزيابي ها براي مكان يابي شده و معيارها را از ارزشيابي كاملا كيفي خارج مي كند.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق از دو روش مک هارگ منطبق بر مدل اکولوژيکي مخدوم و روش شبکه ها به منظور ارزيابي توان اکولوژيک در راستاي بررسي کاربري طبيعت گردي محدوده اي از رودخانه دز (در بازه سد تنظيمي دزفول تا بندقير) در استان خوزستان استفاده شد. با توجه به کارايي موثر در امر تجزيه و تحليل و مديريت داده ها از سيستم اطلاعات جغرافيايي به عنوان ابزاري مناسب براي ارزيابي توان اکولوژيک استفاده شد. در قالب اين فرايند، در روش مخدوم براي تعيين واحدهاي زيست محيطي، ابتدا منابع اکولوژيکي محدوده مورد مطالعه شناسايي شد، سپس با تلفيق و روي هم گذاري لايه هاي اطلاعاتي و تجزيه و تحليل آنها در سامانه مذکور، ارزيابي توان بر مبناي طبيعت گردي صورت پذيرفت و مناطق مستعد به صورت متمرکز و گسترده مشخص شد. نتايج نشان داد منطقه براي تفرج به صورت متمرکز توان بالايي نداشته و در واقع از مجموع کل مساحت منطقه که حدود 78459 هکتار است و شامل 1211 واحد، يا يگان زيست محيطي است، فقط 15.44 درصد داراي توان طبقه 2 مناسب و حدود 84.57 درصد فاقد توان مناسب براي جهانگرد متمرکز است. در اين محدوده سنگ بستر و خاک از عوامل محدودکننده تفرج متمرکزند، همچنين حدود 26.28 درصد از منطقه داراي توان طبقه 1 گسترده و مابقي آن، يعني 73.72 درصد نامناسب براي جهانگرد گسترده است. در روش شبکه ابتدا منطقه مطالعاتي به 21 شبکه تقسيم و سپس منابع اکولوژيکي مرتبط شناسايي و بر اساس مشخصه هاي متعددي نمره دهي شدند. به اين صورت که منطقه از لحاظ کاربري طبيعت گردي فاقد توان عالي و فقط داراي توان متوسط و ضعيف است. در اين محدوده عدم اختلاف ارتفاع، عامل محدود کننده است.

 نسخه قابل چاپ

روشهاي دفن در خاکچال و سوزانش (با وجود مخاطرات محيط زيستي مانند نشر گازهاي سمي شامل ديوکسين، آلودگي منابع آبهاي سطحي و زيرزميني و نشر گازهاي گلخانه اي) به عنوان دو روش رايج براي دفع پسماندها در بسياري از کشورها مورد استفاده قرار مي گيرند. در اين تحقيق، توانايي تبديل زيستي پسماندهاي آلي به مواد باارزش در بسترهاي مختلف و در طي فرايند پوسش کرمي به عنوان روشي موثر و مقرون به صرفه مورد بررسي قرار گرفته است. به همين منظور پسماندهاي آلي به دست آمده از ميدان ميوه و تره بار جلال آل احمد شهر تهران در فصل تابستان 1388 به عنوان خوراک (ماده اوليه) براي گونه کرم «آيزينا فئوتيدا» و سه بستر مختلف شامل مخلوط خاک باغچه و کود گاوي، برگ هاي پوسيده جمع آوري شده از محوطه و خرده کاغذهاي ايجاد شده با دستگاه کاغذ خردکن دانشکده مهندسي شيمي و نفت (دانشگاه صنعتي شريف) بررسي شد. آناليز کرم پوسال حاصل نشان داد که ميزان کربن آلي پس از گذشت 75 روز از فعاليت کرم ها، در حدود 50 درصد کاهش (تبديل به دي اکسيدکربن) و ميزان نيتروژن نيز به دليل تثبيت نيتروژن هوا، از 100 تا 500 درصد (بسته به نوع بستر) افزايش يافته بود. پتاسيم و فسفر نيز به دليل انتقال به حالت قابل دسترس، چندين برابر خوراک اوليه افزايش پيدا کرده بودند. بيشترين کاهش نسبت کربن به نيتروژن در بستر کاغذي و بيشترين افزايش فسفر و پتاسيم به ترتيب در بسترهاي شماره دو و سه مشاهده شد. نتايج تحقيق نشان مي دهند که روش پوسش کرمي مي تواند به عنوان روش کارا و همسو با محيط زيست براي مديريت ضايعات ميادين ميوه و تره بار استفاده شود.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق با انجام نمونه برداري از رسوبات سطحي بستر دريا نسبت به تعيين غلظت هيدروکربن هاي محلول و نامحلول آليفاتيک (AHC) و آروماتيک (PAH) در سطح منطقه اي وسيعي از مرزهاي آبي جنوب درياي خزر در مجاورت استانهاي گلستان و مازندارن اقدام گرديده و مقادير بدست آمده با غلظت هاي پيشين مقايسه گرديده است. بررسي غلظت کل اين ترکيبات در رسوبات ساحلي منطقه مورد مطالعه گوياي پراکندگي آنها به ترتيب در بازه 39.1-4.3 ^mg/_g و 15000-3000 ^mg/_g با تمرکز بيشتر در قسمت هاي مرکزي استان مازندارن است. بررسي مقايسه اي غلظت هاي ياد شده گوياي آن است که عليرغم غلظت پايين اين ترکيبات، هيدروکربن هاي فوق در سواحل ايراني درياي خزر به طور محسوس داراي غلظتي بالاتر از سواحل ترکمنستان و قزاقستان مي باشند. در اين مطالعه همچنين به منظور تعيين منشا هيدروکربن هاي آليفاتيک (AHC) مشاهده شده نسبت به توسعه مجموعه اي از شاخص هاي کمي اقدام شده است. بررسي اين شاخص ها گوياي منشا بيولوژيکي و غيرنفتي هيدروکربن هاي مشاهده اي عمدتا ناشي از واکس هاي توليدي با گياهان عالي خشکي، در محدوده جنوب شرقي درياي خزر است. اين درحالي است که در مطالعات مشابه، هيدروکربن هاي مشاهداتي در سواحل جنوب غربي خزر در منتهي اليه سواحل غربي استان گيلان بيشتر از منشا نفت هاي فسيلي گزارش شده اند. منشا بيولوژيک هيدروکربن هاي مشاهده اي در اين سواحل به اين ترتيب، عدم تاثيرپذيري سواحل استانهاي مازندران و گلستان از آلاينده هاي نفتي ورودي به سواحل غربي اين دريا در مجاورت کشور آذربايجان را نشان مي دهد.

 نسخه قابل چاپ

در کلانشهر تهران با جمعيت ????????? نفر در سال 1387 روزانه 7000 تن پسماند شهري توليد شده است. بر اساس تقسيمات شهرداري، اين شهر به 22 منطقه شهري تقسيم بندي شده است. در اين مقاله منابع توليد، کميت، کيفيت، ذخيره در محل و روش دفع پسماندهاي صنعتي و ويژه، در تمام واحدهاي صنعتي منطقه 9 شهرداري تهران به تفضيل مورد بحث و بررسي قرار گرفته است. روش کار بر اساس مشاهده و تکميل پرسشنامه هاي موضوعي در کليه واحدهاي کوچک و بزرگ صنعتي است. براي اين منظور پس از تهيه فهرستي از نام و نشاني کارگاهها، پرسشنامه اي تنظيم و با مراجعه حضوري به واحدهاي صنعتي پرسشنامه ها تکميل شدند. در مرحله بعد طبقه بندي پسماندهاي خطرناک بر اساس کنوانسيون بازل صورت گرفت. اطلاعات به دست آمده نشان مي دهد 307 واحد صنعتي کوچک و بزرگ مستقر در منطقه در مجموع 4850.568 تن زوايد در سال توليد مي كنند اين در حالي است که صنايع گروه ماشين آلات و تجهيزات با  2282.346تن در سال بيشترين مقدار پسماند را توليد مي کند. اکثر صنايع مورد بررسي رويکرد منفعلانه اي نسبت به مديريت علمي پسماندها دارند. در اين راستا فقط يک واحد صنعتي به عنوان واحد سبز معرفي شده و يک واحد صنعتي نيز گواهينامه ايزو 14000 دريافت كرده است. در حال حاضر هيچ گونه مديريت مستقلي در زمينه دفع پسماندهاي صنعتي و شبه خانگي در منطقه اعمال نمي شود. به نظر مي رسد با اعمال سيستم جامع مديريت پسماند در نواحي صنعتي شهرداري منطقه 9، ضمن کاهش توليد پسماند روند روبه رشد توسعه صنعتي نيز حفظ خواهد شد. در پايان پيشنهادهايي براي بهبود وضعيت پسماندهاي صنعتي و خطرناک در منطقه ارايه شده است.

 نسخه قابل چاپ

دفع پسماندهاي شهري حاوي آلاينده هاي مختلف که هر روز بر ميزان و تنوع آنها افزوده مي شود، ضمن نياز به مديريتي واحد و اصولي، مي بايست به روشي انجام شود که حداقل خسارت را بر منابع اصلي محيط زيست (آب، خاک و هوا) وارد كند. در اين مقاله پس از بررسي جريان پسماندهاي شهري و روش دفع کنوني آن در يکي از جزاير نفتي جنوب کشور (جزيره سيري)، سه سناريوي زباله سوزي به همراه استحصال انرژي و دفن خاکستر؛ دفن بهداشتي و جمع آوري گاز مرکز دفن به منظور استحصال انرژي از آن؛ و دفن بهداشتي بدون جمع آوري گاز مرکز دفن، از نظر توليد و انتشار گازهاي گلخانه اي و مصرف انرژي با استفاده از روش ارزيابي چرخه عمر مورد مقايسه قرار گرفته است. نتايج حاصل حاکي از برتري سناريوي زباله سوزي نسبت به دفن بهداشتي (بدون جمع آوري گاز مرکز دفن) است. با وجود اين درصورت استحصال گاز مرکز دفن، مي توان شاهد کاهش چشمگيري در ميزان انتشار گازهاي گلخانه اي و مصرف انرژي از اين سناريو بود. با توجه به محدوديت هاي فيزيکي و شرايط آب و هوايي منطقه مورد مطالعه و لزوم رعايت قوانين بين المللي و منطقه اي زيست محيطي، روش زباله سوزي براي دفع پسماندهاي توليدي در اين جزيره پيشنهاد مي شود. در اين صورت مي توان با اعمال سياست هاي کاهش از مبدا توليد درخصوص دور ريزهاي پلاستيکي، شاهد کاهش 4.25 درصدي در انتشار گازهاي گلخانه اي از اين سناريو به ازاي هر يک درصد زوايد پلاستيکي کاهش داده شده از مبدا بود.

 نسخه قابل چاپ

رشد روز افزون شهرها در کنار زندگي صنعتي، علاوه بر آسايش و راحتي براي انسان ها، باعث بروز مشکلات و معضلات جديدي شده است. يکي از اين مشکلات، معضل آلودگي هواست. اکثر افراد تصور مي کنند آلودگي هوا صرفا در محيط هاي باز شهري گسترش يافته است، در حالي که در برخي موارد آلودگي هواي محيط هاي بسته، چندين برابر بيشتر از آلودگي محيط هاي باز اطراف است. با گسترش دسترسي به رايانه هاي شخصي در طي دو دهه اخير، مدل سازي به عنوان راهکاري مفيد و کارآمد در پيش بيني کيفيت هواي محيط هاي بسته مطرح شده است. يکي از مدل هاي مورد استفاده در اين ارتباط، مدل IMPACT است که براي بررسي و ارزيابي سطح آلاينده ها در ساختمان هاي با ارزش ميراث فرهنگي و موزه ها تنظيم شده است. در اين مقاله در پي معرفي اختصاري اين مدل، کاربرد آن در مدل سازي دو مورد از موزه هاي شهر تهران (موزه تنوع زيستي پرديسان و موزه فرش ايران)، مورد بررسي قرارگرفته است. نتايج به دست آمده از مدل سازي با مقادير واقعي اندازه گيري شده مقايسه و تطابق خوبي با دقت بين %77 الي  %94نسبت به مقادير واقعي مشاهده مي شود. در گام بعدي با در نظر گرفتن راهکارهاي اصلاحي، تلاش شده است تا ميزان کاهش آلودگي ناشي از استفاده راهکارهاي مختلف ارزيابي، و به عنوان راه حلي براي بهبود کيفيت هواي محيط هاي بسته مورد مطالعه و به تفکيک اثرگذاري بر هر يک از آلاينده ها مورد بررسي قرار گيرد. نتيجه اين بررسي مبين دستيابي به بهترين وضعيت ممکن، در صورت استفاده همزمان از فرايند پالايش آلاينده و کاهش نرخ تعويض و تبادل هوا در محيط است.

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش دو نوع پلي آنيلين با استفاده از دو نوع اکسنده شامل پتاسيم يدات و آمونيوم پروکسي دي سولفات در حلال اسيدي آبي به روش شيميايي سنتز شده اند و به صورت پودر براي جداسازي و احياي کروم (+6) در محيط آبي استفاده شده اند. آزمايش ها به صورت رآکتور ناپيوسته انجام شده اند و مشخصه هايي چون زمان تماس پليمر با محيط آبي حاوي کروم،pH  محلول کروم و همدماهاي فروندليچ و لانگموير در جذب بررسي شده اند. سازوكار حذف کروم براي هر دو نوع پلي آنيلين ترکيبي از جذب سطحي و احيا کروم بيان شد. پلي آنيلين سنتز شده با استفاده از پتاسيم يدات عملکرد بهتري در جذب کروم کل و پلي آنيلين سنتز شده با استفاده از آمونيوم پروکسي دي سولفات در جذب و احياي کروم (+6) دارد. براي هر دو نوع پلي آنيلين تهيه شده زمان بهينه حذف کروم کل در حد 30 دقيقه و زمان بهينه حذف کروم (+6) در حد 5 دقيقه محاسبه شد. پلي آنيلين سنتز شده با استفاده از پتاسيم يدات بيشترين درصد حذف کروم کل را در pH برابر 3 و پلي آنيلين سنتز شده با استفاده از آمونيوم پروکسي دي سولفات بيشترين درصد حذف کروم کل را در pH برابر 11 از خود نشان داده اند. هر دو پلي آنيلين بيشترين در صد حذف (کروم +6) را در pH هاي اسيدي و بويژه در pH برابر 1 داشته اند. هر دو نوع پلي آنيلين سنتز شده مطابقت قابل قبولي با همدماهاي لانگموير و فروندليچ در جذب کروم داشته اند. علت تفاوت عملکرد دو نوع پليمر، تاثير نوع ماده اکسنده بر شکل و مرفولوژي پليمر و چيدمان وتعداد گروههاي نيتروژن در پلي آنيلين بيان شد.

 نسخه قابل چاپ

برآورد مقدار سيلاب حداكثر حوزه آبريز، بخش مهمي از مطالعات هيدرولوژي در ساماندهي رودخانه است. در اين ارتباط لازم است دبي پيک سيل و شکل هيدروگراف آن براي دوره هاي بازگشت مورد نظر مشخص باشد. انجام اين كار مستلزم وجود آمار طولاني مدت و دستگاه ليمينگراف در محل مورد نظر است. در مطالعه حاضر با مقايسه آمار موجود در ايستگاههاي آب سنجي و با استفاده از روشهاي مشاهده اي، کريگر وSCS  اقدام به برآورد ميزان سيلاب طرح در حوزه آبريز رودخانه قره سو در استان کرمانشاه شد. ارتباط بين ژئومرفولوژي و هيدرولوژي اين امكان را فراهم مي آورد تا در حوزه هايي كه از نظر ژئومرفولوژي تشابه وجود دارد با ايجاد روابط بين دو حوضه آبريز، برآورد آمار هيدرولوژيکي را در حوزه هايي كه فاقد آمار به دست آورد. بدين منظور هيدروگراف هاي طبيعي و مصنوعي با استفاده از داده هاي مرفولوژيكي، باران سنجي و هيدرومتري حوضه آبريز و تجزيه و تحليل هيدرولوژيك تامين شد و هيدروگراف واحد مصنوعي با هيدروگراف هاي واحد طبيعي مورد مقايسه و بررسي قرار گرفت. با توجه به دقت مناسب روش SCS که از مشخصه هاي مختلف اقليمي، زمين شناسي و فيزيوگرافي استفاده مي كند، نتايج اين روش به عنوان سيلاب طرح پيشنهاد شد. براي برآورد سيلاب طرح به روش SCS از نرم افزار HEC-HMS استفاده شد که از داده هاي سيلاب اسفندماه 1376 جهت کاليبراسيون نرم افزار فوق استفاده شد. نتايج مبين مقدار دبي حداكثر m³/s 1520 در ايستگاه پل كهنه است. روش كريگر براي برآورد دبي در حوزه هاي فاقد آمار به كار گرفته شد كه نتايج دبي حداكثر به دست آمده از اين روش براي ايستگاه دوآب قزانچي، m³/s 1530 برآورد شد.

 نسخه قابل چاپ

تالاب ها علاوه بر دارا بودن ارزش هاي متعدد زيست بومي، از ديرباز داراي ارتباط تنگاتنگي با زندگي مردم بومي بوده و کالاها و خدمات بسياري را در اختيار اين جوامع گذاشته اند. تالاب بين المللي انزلي نيز از ديرباز چنين نقشي را براي نواحي اطراف خود داشته است اما متاسفانه علاوه بر مسايل و تخريب هاي ناشي از فشار فزاينده جمعيت بر منابع محدود تالاب، اجراي طرح هاي توسعه متفاوت در حوضه آبخيز آن، تاثيرات چشم گير و مخربي را بر اين اکوسيستم ارزشمند برجاي گذاشته است. واضح است که در هنگام اجراي طرح هاي توسعه، در کنار منافع بدست آمده از طرح مورد نظر، ارزشهاي محيط زيستي حايز اهميت مربوط به منابع طبيعي اغلب به صورت برگشت ناپذيري تخريب شده، و يا از ميان مي روند. به همين دليل، تبديل ارزش هاي مختلف تالاب به ارزش هاي کمي و اقتصادي، مي تواند کمکي براي تصميم گيرندگان در مقايسه گزينه هاي مختلف و اتخاذ تصميم صحيح باشد. با توجه به اين كه ارزش هاي غير استفاده اي يك تالاب، معمولا كمتر مورد توجه تصميم گيران قرار مي گيرد و در تصميم گيري ها دخالت داده مي شود در اين تحقيق براي تعيين ارزشهاي غيراستفاده اي تالاب انزلي از روش ارزش گذاري مشروط استفاده شده است. براي ارزش گذاري اقتصادي تالاب با استفاده از روش هاي اقتصادسنجي و استفاده از نرم افزار Eviews به وسيله مدل لوجيت به برآورد حداکثر تمايل به پرداخت بر اساس قيمت هاي پيشنهادي اقدام شده است. بر اين اساس، حداکثر تمايل به پرداخت پاسخ دهندگان براي يک دوره زماني نامحدود که در زمان حال تنزيل شده است، سالانه برابر 92/8803 تومان برآورد شده است.

 نسخه قابل چاپ

انعقاد پيشرفته در واقع بهينه سازي فرايند به منظور حذف مواد آلي پيش سازهاي حاصل از ضدعفوني کننده ها در فرايند متداول تصفيه آب است. در فرايند انعقاد پيشرفته با استفاده از مواد منعقدکننده، حذف مواد آلي طبيعي به عنوان پيش ساز تري هالومتان ها صورت مي گيرد. در اين زمينه با انجام آزمايش جار اثر دوز بيشتر منعقدکننده هاي کلروفريک و پلي آلومينيوم کلرايد را در حذف بيشتر کل کربن آلي، کربن آلي محلول، جذب ماده آلي در طول موج 254 نانومتر و قلياييت، آلومينيوم و آهن باقيمانده، کل تري هالومتان ها، از آب رودخانه کرج واقع در استان تهران بررسي و مورد مقايسه قرار گرفت. pH موثر براي حذف مواد آلي طبيعي در شرايط انعقاد پيشرفته براي کلروفريک و پلي آلومينيوم کلرايد، به ترتيب معادل 6.2 و 6.5 به دست آمد. اين بررسي تاثير افزايش دوز ماده منعقدکننده هاي پلي آلومينيوم کلرايد و کلروفريک را بر حذف  TOCبه ترتيب %60-65 و %50-55 نشان مي دهد. درصد حذف تري هالومتان در استفاده از پلي آلومينيوم کلرايد مايع نسبت به کلروفريک 20 تا 30 درصد بيشتر نشان مي دهد. نتايج اين بررسي ها از نظر کمي، عملکرد بهتر پلي آلومينيوم کلرايد را در مقايسه با کلروفريک در کدورت هاي ميانگين سالانه(NTU6)  در حذف بيشتر کدورت، TTHM، TOC، DOC، UV254 و افت pH و قلياييت، مقدار کمتري نسبت به کلروفريک نشان مي دهد. از نظر کيفي استفاده از پلي آلومينيوم کلرايد نسبت به کلروفريک، سايز ذرات تشکيل شده درشت تر، سرعت ته نشيني فلوک ها بيشتر، درصد حجمي لجن ته نشين شده و ميزان حذف کدورت را بيشتر نشان مي دهد.

 نسخه قابل چاپ

استفاده از لاينرهاي خاکي به دليل توانايي دسترسي به مصالح مناسب در محل هاي دفن پسماند در بخش زيادي از ايران (بخصوص در منطقه کهريزک) و همچنين هزينه کمتر آنها نسبت به ساير لاينرها، در حال حاضر مي تواند گزينه قابل قبولي باشد. مطالعات مختلف نشان مي دهد که يکي از عوامل مهم در انتخاب لاينرهاي خاکي، شرايط محلي و سازگاري لاينر با شيرابه توليد شده در محل مورد نظر است. رفتار هيدروليکي لاينرهاي خاکي که مي توان آن را در نفوذپذيري لاينر خلاصه كرد در اندرکنش با شيرابه پسماند شهري به ويژگي هاي شيرابه و خاک مورد استفاده در لاينر وابسته است. اين مساله بويژه در مورد خاک هاي داراي شوري بالا از اهميت ويژه اي برخوردار است. بر همين اساس تغييرات نفوذپذيري لاينر خاکي متراکم شده با استفاده از خاک مورد نظر براي احداث لاينر در توسعه محل دفن کهريزک در تماس با شيرابه در مقياس آزمايشگاهي مورد بررسي قرار گرفته است. بدين منظور آزمايش نفوذپذيري بر مبناي روش هد افتان بر روي نمونه هاي خاکي که به صورت درجا متراکم شده اند و با استفاده از شيرابه واقعي نمونه برداري شده از محل فعلي دفن زباله کهريزک انجام شد. نتايج نشان مي دهد که با وجود آن که نفوذپذيري لاينر با گذشت زمان افزايش مختصري (حدود 3 برابر) نشان مي دهد، مقدار آن همواره چند ده بار کمتر از نفوذپذيري لازم براي لاينرها (^7-10×1 سانتي متر بر ثانيه) است. بنابراين اين لاينر خاکي از لحاظ کنترل نشت شيرابه، کارايي لازم را داشته و مي توان از خاک رس مورد آزمايش براي احداث لاينر خاکي متراکم شده بر اساس استانداردهاي مربوط براي محل دفن کهريزک استفاده كرد.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق نرخ فيلتراسيون ترکيبات نيتروژنه و فسفاته آب در صدف آنودونتا سيگنه آ در سيستم مداربسته اي ارزيابي شد. اين سيستم از يک مخزن اصلي 100 ليتري و چهار مخزن 2.5 ليتري براي قرار گرفتن صدف ها (يکي از آنها به عنوان شاهد) و يک مخزن 50 ليتري براي برگشت آب تشکيل شد. در اين تحقيق سه تيمار مختلف نيتروژن (80، 100 و 200 ميلي گرم بر ليتر) و فسفر (20، 40 و 60 ميلي گرم بر ليتر) به صورت مجزا مورد آزمايش قرار گرفتند. روش کار سيستم به اين صورت بود كه صدف ها و آب احاطه كننده آنها در دوره هاي زماني 30 دقيقه اي بازديد و نمونه برداري مي شدند. در صورتي كه بين هر دو دوره 30 دقيقه اي و در طول 120 دقيقه در جريان گردشي، پالايش طبيعي خود را انجام مي دادند. در همه تيمارها، سه مرتبه نمونه برداري صورت گرفت. نتايج نشان داد که در هر سه تيمار با گذشت زمان از نرخ فيلتراسيون مواد آلاينده کاسته شد، همچنين با افزايش غلظت نيتروژن در محيط ميزان فيلتراسيون آن با صدف افزايش يافت، به طوري که نرخ فيلتراسيون از 6.53 در تيمار اول به 7.15 در تيمار دوم و 8.07 ميلي ليتر بر دقيقه به ازاي هر گرم وزن خشك در تيمار سوم رسيد. نرخ فيلتراسيون فسفر نيز توسط صدف با افزايش غلظت فسفر افزايش يافت به طوري که نرخ فيلتراسيون از 5.61 در تيمار اول به 6.5 در تيمار دوم و به 7.58 ميلي ليتر بر دقيقه به ازاي هر گرم وزن خشك در تيمار سوم رسيد. با مقايسه نتايج فيلتراسيون نيتروژن و فسفر مي توان نتيجه گرفت که کارايي آنودونتا سيگنه آ در جذب ترکيبات نيتروژني احتمالا بيشتر از ترکيبات فسفاته است.

 نسخه قابل چاپ

اخيرا استفاده از مدل هاي رياضي براي شبيه سازي کيفيت آب رودخانه ها توسعه زيادي يافته که به دليل پيچيدگي و تعدد فرآيندهاي کيفي منابع آب سطحي و وجود ضرايب و ثابت هاي شيميايي و بيولوژيکي متعدد، استفاده از سيستم استنباط فازي - عصبي تطبيقي، روشي نو جهت پيش بيني کيفي رودخانه هاست. در اين مقاله ضمن بيان مباني اين سيستم به منظور پيش بيني کيفي آبهاي سطحي، کاربرد آن با مجموعه اي از داده هاي 16 ساله از اکسيژن محلول(DO)  و اکسيژن موردنياز بيوشيميايي(BOD)  از رودخانه زاينده رود نشان داده شده است. فرآيند توسعه و ارزيابي سه نوع مدل سيستم استنتاج فازي - عصبي تطبيقي در پيش بيني  (BOD)بر اساس مجموعه عوامل موثر در يک و دو ايستگاه قبل نشان داد که دبي، درجه حرارت و مقدار اکسيژن موردنياز بيوشيميايي در يک و دو ايستگاه قبل با مقدار ضريب تبيين 953/0 در مرحله واسنجي و 931/0 در مرحله اعتبارسنجي مناسب ترين مدل و براي پيش بيني اکسيژن محلول عوامل سرعت، عمق، درجه حرارت، عرض در سطح آب و اکسيژن محلول در يک ايستگاه قبل با مقدار ضريب تبيين 921/0 در مرحله واسنجي و 904/0 در مرحله اعتبارسنجي، مناسب ترين مدل است. در نهايت مقادير پيش بيني شده بهنگام توسط مدل ها با مقادير اندازه گيري شده مقايسه شد و نشان داده شد که سيستم استنباط فازي عصبي - تطبيقي عملکرد مناسبي دارد. استفاده از سيستم استنتاج فازي - عصبي تطبيقي مي تواند به عنوان رهيافت کاربردي جديدي در پيش بيني وضعيت کيفي رودخانه هايي که داده هاي کافي براي مراحل آموزش، واسنجي و اعتبارسنجي دارند، مطرح باشد. هرچند ساخت مدل هاي پيش بيني کيفي رودخانه ها با اين سيستم نياز به متخصص خبره و حجم داده پردازي زياد دارد، ولي دقت پيش بيني آنها بسيار مناسب است.

 نسخه قابل چاپ