بانک مقالات زیست شناسی

شناسايي بيوسيستماتيک (شناخت طبيعت زنده) هر تاکسون لزومي بنيادي براي دستيابي به کاربرد، بهره گيري بهينه و پايدار آن است. يکي از ويژگيهاي بيوسيستماتيک هر تاکسون بررسي گوناگوني زيستي آن است. در اين جا گوناگوني جوندگان بخش مرکزي شهرستان شيراز و به ويژه پارك ملي بمو مورد نظر است. نمونه برداريها طي يک سال با تله هاي زنده گير و کشنده از جاهاي کم و بيش متفاوت از لحاظ جنس خاك، پوشش گياهي و ديگر خصوصيات ژئومورفولوژي متغير انجام شد. تا کنون 7 گونه از جوندگان: گونه هاي موش خانگيMus musculus ، جربيل هندي Tatera indica، جرد ايرانيMeriones persicus ، جرد ليبي Meriones libycus، رت سياه Rattus rattus، ول ايرانيMicrotus irani ، و تشي Hystrix indica شناسايي و ويژگيهاي ريختي، صفات دنداني و جمجمه اي بررسي شدند. گونه هاي جرد ليبي و جربيل هندي از يک سو و گونه هاي جرد ايراني و ول ايراني از سوي ديگر همجا (sympatric) صيد شدند. وجود ول ايراني كه تا به حال تنها از مكان تايپ خود (شيراز) گزارش شده تاييد شد. علاوه بر موش خانگي كه پراكنش جهاني دارد گونه جرد ايراني نيز در بمو به علت سازش پراكنش وسيعي را نشان مي دهد. انگلهاي شناسايي شده روي تن جوندگان گرفته شده گونه هاي کک Cetenocephaledes canis، شپش  Poly pylax  و هيره Ornithnyssus bacoti بوده است.

 نسخه قابل چاپ

پارامترهاي خوني وسيله ارزشمندي براي نظارت سلامتي و رشد ماهي به شمار مي آيد که توسط تعداد زيادي از فاکتورهاي داخلي و خارجي مثل نرخ متابوليک، درجه حرارت آب، عوامل يوني آب و ديگر شرايط محيطي تحت تاثير قرار مي گيرند. در اين تحقيق كه به مدت 7 ماه در منطقه ديکجه گنبد در استان گلستان صورت پذيرفت، ارتباط ميان پارامترهاي آلي سرم خون (گلوکز، کلسترول و پروتئين کل) در ماهي کپور معمولي با pH و عوامل يوني آب در 15 استخر 10 هکتاري بررسي شد. هدف تعيين شرايط بهينه بيوشيميايي بدن کپور معمولي و محيط پرورشي بود. دامنه 8-9 pH، سديم 0.99-26.30، پتاسيم  0.60-14.20ميلي مول در ليتر، کلسيم 0.68-24.62 و منيزيم آب  0.87-12ميلي گرم در دسي ليتر، همچنين محدوده ترکيبات آلي سرم خون حاوي 0.2-2.92 گرم در دسي ليتر پروتئين کل، 14.07-265.91 ميلي گرم در دسي ليتر گلوکز و 50.93-391.43 ميلي گرم در دسي ليتر کلسترول اندازه گيري شد. با توجه به داده هاي آماره پيرسون، منيزيم آب با کلسترول سرم خون ارتباط مثبت و معني دار(P<0.01)  و سديم آب با پروتئين کل سرم خون ارتباط مثبت و معني دار (P<0.01) و با کلسترول سرم خون ارتباط مثبت و معني دار(P<0.05)  داشت. بنابراين مديريت و تعديل پارامترهاي يوني آب به ويژه يونهاي منيزيم و سديم در کاهش تجمع چربي در ماهي کپور معمولي و کيفيت بالاي لاشه اين گونه موثر خواهد بود.

 نسخه قابل چاپ

تواليهاي تکراري کوتاه DNA (Short tandom Repeats) کروموزوم (Y – STR) Y انسان، واقع در خارج از ناحيه شبه اتوزومي(Pseudoautosomal)  و در بخش هاي غير نوتركيب كروموزوم Y از پدر به پسران انتقال مي يابد. اين تواليهاي تکراري در مطالعات تکاملي و رديابي مهاجرت انسان، بررسي دودمان پدري و هم چنين در آزمون اثبات رابطه پدر - فرزندي و كاربردهاي ديگر پزشکي قانوني، نشانگرهاي بسيار سودمندي هستند. اين مطالعه بر روي چند شکلي توالي تکراري کوتاه کروموزوم Y در ميان 100 مرد غير خويشاوند که به طور تصادفي از جمعيت تهران انتخاب شده اند، انجام شده است.اين نمونه جمعيتي تصادفي به دليل وضعيت مختلط جمعيت تهران،‏ به خاطر مهاجرت پذير بودن، به نظر مي رسد نماينده نسبي (حداقل در معرفي عمومي اللها و هاپلو تيپ هاي موجود) از جمعيت ايران باشد. با استفاده از يک روش مبتني بر PCR چند شکليهاي 9 نشانگر تواليهاي کوتاه تکراري ويژه کروموزوم Y شامل DYS392 , DYS391 , DYS390, DYS389 I / II, DYS385 a / b ,DYS19 , و DYS393 مطالعه شده اند. اين نشانگرها به عنوان حداقل هاپلوتايپ اروپايي(European Minimal Haplotype)  تعريف شده اند. فراورده هاي PCR  ابتدا بر روي ژل آگارز 1.5 درصد و سپس براي تفکيک بهتر و اطمينان از تفاوتهاي جزئي در تعداد تکرارها بر روي ژل پلي آکريل اميد رانده شد. تنوع ژنتيکي (Genetic Diversity) ;GD)، نشاندهنده چند شکلي آللي، براي هر نشانگر محاسبه شد.  نشانگرDYS385  بيشترين چند شکلي و نشانگر DYS391 کمترين چند شکلي را در بين افراد بررسي شده در اين مطالعه نشان داد. تنوع هاپلوتايپي (Haplotype Diversity)  براي ارزيابي پراکنش هاپلوتايپي اين جمعيت 0.999 محاسبه شد. در نتيجه به خاطر اين تنوع گسترده اين نشانگرهاي Y - STR در پزشکي قانوني، آزمون اثبات رابطه پدر - فرزندي و همچنين در مطالعات مقايسه اي گروههاي نژادي در ايران مي تواند به كار رود. نتايج حاصل به دليل تنوع گروههاي نژادي ساکن ايران نيز در مطالعات جهاني مربوط به تواليهاي تکراري کروموزوم Y حايز اهميت است. مطالعه تفصيلي تواليهاي YSTR بين گروه هاي قومي و نژادي مختلف ايران در ازمايشگاه ما در دست انجام است.

 نسخه قابل چاپ

بهينه سازي توليد آنزيم ‌آلفا آميلاز از قارچ آسپرژيلوس اوريزه با روش آماري طراحي آزمايش‌ تاگوچي، كه يكي از روشهاي شكستن فاكتوريل كامل است، انجام شد و به منظور در دست داشتن يك پايه محكم جهت قضاوت در مورد قابليت به كارگيري اين روش، آزمايشهايي به صورت فاكتوريل كامل با در نظر گرفتن فاكتورها با تمام سطوح نيز در مجموعه آزمايشها مورد بررسي قرار گرفت. نتايج نشان داد از بين فاكتورهاي نسبت C / N، نوع منبع نيتروژن، مقدار فسفات و pH، بيشترين اثر در توليد آنزيم مربوط به منبع نيتروژن است و نيترات سديم با نسبت =C / N3، هنگام استفاده از نشاسته 1(W/v) درصد به عنوان منبع کربن، بيشترين بازدهي توليد را داشته است. مقايسه روش فاكتوريل كامل با 36 تيمار و تاگوچي با تنها 9 تيمار نيز نشان داد، داده هاي به دست آمده از روش تاگوچي با روش فاكتوريل كامل همخواني دارد و نقطه بهينه ارايه شده توسط هر دو روش يكسان است. اين بررسي نشان داد كه هنگام بهينه سازي محيط كشتهاي ميكروبي كه به منظور افزايش توليد يك محصول تجاري صورت مي‌گيرد، مي‌توان با اطمينان بالايي از روشهاي شكننده فاكتوريل به جاي فاكتوريل كامل استفاده نمود. نهايتا ميزان توليد آنزيم در شرايط بهينه شده با روشهاي فاكتوريل كامل و تاگوچي به حدود 170 واحد در ميلي ليتر رسيد كه قابليت به كارگيري روش تاگوچي به جاي فاكتوريل كامل را ثابت مي‌نمايد.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

اين مطالعه به منظور ارزيابي ميزان تنوع موجود بين رقمهاي نيشکر ايراني و رقمهاي خارجي، همچنين شناسايي نمونه هاي جمع آوري شده از سراسر ايران به ترتيب با استفاده از 65 و 7 نشانگر مولکولي RAPD و SSR انجام شد. در مجموع 28 نشانگر RAPD و 7 نشانگر SSR تکثير و چندشکلي نشان دادند و تعداد قطعات تکثير يافته به ترتيب براي نشانگر RAPD وSSR ، 6 - 27 (متوسط 15.1) و 5 - 14 (متوسط 9.33) قطعه بود. هر دو نشانگر مولكولي درجه بالايي از تنوع ژنتيكي را در ذخاير ژنتيکي نيشكر نشان دادند و نشانگرهاي SSR و RAPD توانستند نمونه هاي جمع آوري شده از ايران را تفكيك و شناسايي نمايند. براي هر دو نشانگر تشابه بالايي در توپولوژي دندروگرام با مقداري تفاوت ديده شد. در دندروگرام كلي حاصل از تركيب داده هاي هر دو نشانگر، ارتباط بين رقمها بر اساس اطلاعات شجره اي يا ناحيه جغرافيايي بود. نتايج تجزيه واريانس مولكولي نشان داد که تفاوت ژنتيکي بين رقمهاي داخل هر ناحيه بيشتر از تفاوت ژنتيکي رقمهاي بين هر ناحيه بود. همچنين از 7 و 1 نشانگر SSR سورگوم و ذرت به منظور بررسي قابليت انتقال نشانگرهاي SSR بر روي ژنوم نيشکر استفاده شد که هيچ کدام تکثير نشان ندادند.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

امروزه اتانول زيستي همچنان جزء مهمترين محصولات زيست فناوري مي باشد. مخمر Saccharomyces cerevisiae، در اين صنايع بيشترين کاربرد را دارد و ملاس نيز به واسطه فراواني و ارزان قيمت بودن و دارا بودن مقادير بالاي مواد قندي در ايران، منبع کربن مناسبي براي توليد اتانول محسوب مي شود. هدف از اين بررسي، در مرحله اول، بهينه سازي مقدار مايه تلقيح و سپس بهينه سازي غلظت قند محيط کشت است. با توجه به اهميت ويتامينها، اثر دو ويتامين بيوتين و اسيد پانتوتنيک نيز بررسي شد. ابتدا آناليز کاملي از ملاس نيشکر انجام، و بر اساس اجزاء آن و فرمول عمومي مخمر، ترکيب محيط کشتي مطابق با صنايع توليدي ترتيب داده شد. در ادامه، درصدهاي مختلف مايه تلقيح، افزوده و بازده و بهره وري مربوطه محاسبه و تحليل آماري شد. نتايج حاکي از آن است که ميزان مايه تلقيح 4 7.7 درصد بالاترين بهره وري توليد اتانول را دارا مي باشد. سپس بريکسهاي مختلف ملاس مطالعه شد. نتايج نشان داد که بريکس  17.5(غلظت خون(110 g/l :، بالاترين بهره وري را دارد. همچنين افزودن بيوتين به محيط کشت، تاثير قابل ملاحظه اي بر بهره وري تخمير ندارد. در حالي که وجود اسيد پانتوتنيک، باعث کاهش زمان تخمير و افزايش بهره وري توليد مي شود.

 نسخه قابل چاپ

بيوسورفکتانت ها ترکيبات آمفي پاتيکي هستند که توسط انواعي از ميکروارگانيسم ها توليد مي شوند و به علت ويژگيهاي منحصر به فردشان، کاربرد وسيعي در صنايع مختلف دارند. بنابراين حفظ و پايداري ويژگيهاي عملکردي آنها در برابر شرايط مختلف محيطي اهميت بسيار دارد. در اين مطالعه سويه بومي Bacillus subtilis با هدف توليد بيوسورفکتانت و به کارگيري آن در صنعت نفت، با استفاده از روشهاي غربال سازي ميکروبي از خاک يک ناحيه آلوده به ترکيبات هيدروکربني جداسازي شد. از آنجا که اين ترکيبات به هنگام کاربرد در صنايع نفتي در معرض دماهاي نسبتا بالا و شرايط سخت محيطي چون شوري و تغييرات pH قرار مي گيرند بنابراين تاثير اين فاکتورهاي محيطي خارجي بر عملکرد آنها بررسي شد. از اين رو توليد بيوسورفکتانت طي يک فرآيند تخمير 9 روزه در دماي 30 درجه سانتي گراد و با سرعت همزني  
  200 rpmدر شيکر انکوباتور انجام شده، پس از جداسازي زي توده ميکروبي، عملکرد بيوسورفکتانت خام موجود در براث تخمير در برابر تيمار نمکي (تراکم 10 - 1 درصد نمک(NaCl ، تغييرات pH (13 - 1) و نيز پايداري آن در برابر تيمار حرارتي (دماي اتاق تا دماي 120 درجه سانتي گراد به مدت 30 دقيقه) و از طريق سنجش ميزان کاهش کشش سطحي به وسيله تنسيومتري (Tensiometry)، بررسي شد. بر اين اساس، محلول بيوسورفکتانت توليدي توسط سويه بومي B. subtilis در برابر تيمار حرارتي مقاوم بوده، در مقايسه با کشش سطحي شاهد، محلول بيوسورفکتانت تيمار نشده (23.3 mN/m)، تغيير قابل ملاحظه اي مشاهده نمي شود. در pH  5تا9  تغييرات کشش سطحي اندک بوده و به نظر مي رسد pH اسيدي اثر شديدتري بر عملکرد بيوسورفکتانت دارد، چنان که در pH پايين تر از 5 کارآيي بيوسورفکتانت در عمل مختل مي شود. بيوسورفکتانت موجود در صاف شده کشت در برابر تراکم نمک 1 تا10  درصد قابليت کاهش کشش سطحي خود را نسبتا حفظ مي نمايد، به طوري که بيشينه کشش سطحي که در تراکم 10 درصد نمک مشاهده مي شود، برابر(28.6 mN/m)  مي باشد که تفاوت قابل ملاحظه اي را با نمونه شاهد نشان نمي دهد.

 نسخه قابل چاپ

آرتميا جانوري از زيرشاخه سخت پوستان، رده آبشش پايان، راسته بي پوششيان، خانواده آرتمييده است. اين جانور ساکن آبهاي شور و بسيار شور مي باشد و در برابر تغييرات شوري از قدرت تحمل بالايي برخوردار است ،رودخانه کال شور در 35 کيلومتري شمال گناباد، در استان خراسان جنوبي واقع است و در بردارنده گونه آرتميا مي باشد،در اين مطالعه، نمونه هاي آرتمياي کال شور گناباد با دو گونه آرتمياي درياچه اروميه Artemia parthenogenetica وA urmiana Gunther (1890)  با استفاده ازصفات مورفومتري مورد مقايسه قرار گرفتند، سيست آرتمياي کال شور از محيط جمع آوري شد و سيست parthenogenetica و A. urmiana از مرکز تحقيقات آرتمياي کشور تهيه گرديد، سيستها به طور مجزا در آکواريومهاي20  ليتري تحت شرايط فيزيکي و شيميايي يکسان (شوري62 ppt ، دماي1 ±20 درجه سانتي گراد، PH»8، اکسيژن دهي ملايم و مداوم، منبع نور لامپ مهتابي با فاصله 40cm از سطح آکواريوم) کشت داده شدند، براي تغذيه هر سه نمونه از پودر سبوس برنج آسياب شده و جلبک تک سلولي استفاده شد. پس از 35 روز، 30 مونه ماده بالغ از هر جمعيت به طور تصادفي انتخاب و مورد بررسي قرار گرفت. نمونه ها توسط کلروفرم بيهوش شده و صفات به طور مستقيم در زير مژرسکوپ (Measuring Microscope) با دقت 0.001 ميلي متر اندازه گيري شدند، هشت صفت کمي (طول کلي بدن، طول شکم، عرض شکم، طول فورکا، قطر چشم مرکب، طول آنتن اول، عرض سر، و فاصله بين چشمهاي مرکب) مورد ارزيابي قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS v 10  و آزمونهاي چند متغيره تحليل گرديد، نتايج حاصل نشان دهنده جدايي A. urmiana از دو جمعيت بكرزاي مورد مطالعه، و شباهت دو جمعيت بكرزاي اروميه و کال شور با يكديگر مي باشند، به نحوي كه مي توان گفت اين دو جمعيت متعلق به يک گونه (A. parthenogenetica) مي باشند.

 نسخه قابل چاپ

جمعيتهاي هوبره طي چند دهه اخير در کل گستره پراکنش خود در حال کاهش بوده اند. در كنار اقدامات حفاظتي در زيستگاههاي اين گونه، «تكثير در حصار» هوبره به عنوان يك راهکار موثر حفاظتي در چند کشور اجرا شده است. اين مقاله در برگيرنده نتايج حاصل از تکثير در حصار آزمايشي اين گونه مي باشد که براي اولين بار در ايران صورت گرفته است. تخمهاي هوبره از زيستگاه جوجه آوري اين گونه درحوزه شهرستان هرات، جنوب استان يزد جمع آوري شده و به دستگاههاي استاندارد تفريخ در مرکز تکثير در حصار هرات منتقل گرديدند. جوجه ها با پروتئين گياهي و سوسک زرد آرد تغذيه شدند. از 9 تخم منتقل شده به دستگاه انکوباسيون 8 تخم با موفقيت تفريخ گرديد. مقايسه متوسط وزن هوبره ‌هاي پرورش يافته در حصار در سه سالگي (ماده ها:SE   1318.5±26.5گرم، نرها: 1412.5±27.5 SE گزم) با وزن هوبره هاي زنده گيري شده از طبيعت (ماده ها: 1832.6±37.3 SE گرم، نرها: 2227.4±92.4 SE گرم) اختلاف معني داري را براي هر دو جنس نشان داد (P<0.01) .از طرف ديگر، وزن هوبر ه هاي وحشي نگهداري شده در مرکز تکثير در حصار به مدت يک سال 47.0 SE± 2106.3گرم (در مقايسه با وزن آنها بلافاصله پس از زنده گيري 70.8 SE)±1931.3 گرم) افزايش معني داري را نشان داد (P=0.008،paired t=6.4 ) محتواي انرژي تخم هوبره براي اولين بار در اين مطالعه  (SD=45.7) 322.8کيلو ژول برآورد گرديد. رابطه رگرسيون خطي بين وزن جوجه و وزن تخم P<0.001)، (R²=0.89 و همچنين بين وزن جوجه و وزن پوسته تخم (P<0.001،R² =0.87) به دست آمد. از طرف ديگر، تغييرات وزن تخم متناسب با تغييرات ابعاد تخم (طول وعرض) بود. اين پژوهش ضمن فراهم آوردن اطلاعات جديد در مورد زيست شناسي هوبره آسيايي، امکان تکثير اين گونه در ايران را با جيره غذايي تعيين شده تأييد نمود. مشکلات تکثير در حصار اين گونه مورد بحث قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش خصوصيات بيوشيميايي سمن طي فصل توليد مثلي در ماهي سفيد با سه مرحله نمونه برداري از رودخانه شيرود در استان مازندران بررسي گرديد. نتايج به دست آمده در زمانهاي ابتدايي، مياني و انتهايي فصل توليد مثلي ماهي سفيد به ترتيب: يون سديم 4.65±212.03، 5.64±221.47، 19.26±216.33، يون پتاسيم به ترتيب 7.1±50.82، 9.31±20.43، 20.36±26.32، يون كلسيم به ترتيب 0.25±0.91، 0.31±0.57،0.37 ±0.47، يون منيزيم به ترتيب 0.52±1.51، 0.63±1.72، 0.29±1.43، نسبت سديم به پتاسيم 0.71±4.26، 4.81±12.63، 16.01±15.84، سديم به كلسيم 74.89±249.75، 372.64±572.17، 2661.56±1617.42، سديم به منيزيم45.72  ±153.53، 41.39±141.57، 30.81±156.42، پتاسيم به كلسيم 25.4±60.94، 32.69±48.23، 219.06±134.64، پتاسيم به منيزيم، 11.66±36.87، 5.37±12.53، 12.87±18.11، كلسيم به منيزيم 0.3±0.68، 0.21±0.35، 0.21±0.32 (واحد يونها و نسبتها بر حسب ميلي مول در ليتر)، گلوكز 3.64±4.94،1.55±3.02، 5.58±4.94، پروتئين كل 344.96±574.29، 408.35±598.57، 465.89±687.14 و كلسترول 15.39±16.24، 16.13±17.27، 5.54±9.45 (واحد گلوكز، پروتئين كل و كلسترول: ميلي گرم در دسي ليتر) بود. يون پتاسيم و نسبت پتاسيم به منيزيم اختلاف معني دار(P<0.01) ، همچنين يون كلسيم و نسبت كلسيم به منيزيم طي فصل توليد مثلي در ماهي سفيد اختلاف معني داري(P<0.05)  داشت. اما يونهاي سديم، منيزيم، نسبتهاي يوني سديم به پتاسيم، سديم به كلسيم، سديم به منيزيم، پتاسيم به كلسيم، گلوكز، پروتئين كل و كلسترول پلاسماي سمينال طي فصل توليد مثلي در ماهي سفيد اختلاف معني داري  (P>0.05)نداشت.

 نسخه قابل چاپ

خرس قهوه اي (Ursus arctos) و خرس سياه (Ursus thibetanus) دو گونه از حدود 194 گونه پستاندار شناخته شده در ايران مي‌باشند. پراکنش خرس سياه در ايران محدود به جنوب شرق کشور و پراکنش خرس قهوه اي محدود به نواحي جنگلي رشته کوههاي البرز و زاگرس مي باشد. استان فارس مرز نهايي جنوبي پراکنش خرس قهوه اي در ايران است. در پژوهش اخير، پس از مشخص نمودن پراکنش اين گونه در استان فارس، وضعيت زيستگاهها از نظر توپوگرافي و اقليمي با استفاده از نرم افزار Arc GIS 9.2 بررسي شد. در اين تحقيق بر اساس داده ‌هاي حاصل از تلفيق لايه‌ هاي اطلاعاتي گوناگون و داده‌ هاي حاصل از پراکنش خرس قهوه‌اي مشخص گرديد که نمايه ‌ها و شواهد مربوط به حضور اين گونه در بيش از 80 درصد موارد در مناطق کوهستاني، بيش از 50 درصد در محدوده‌ ارتفاعي 2002 - 2405، 48.4 درصد در محدوده‌ شيب 10 - 15 درصد، 45.34 درصد در اقليم نيمه خشک، 41.93 درصد در مناطقي با بارندگي 600 تا 700 ميلي متر در سال و عمدتا در نواحي سرد مشاهده گرديده است. نتايج اين تحقيق در يافتن ديگر زيستگاههاي مناسب و امن جهت زيست اين گونه و نيز مديريت بهينه زيستگاهها حايز اهميت است.

 نسخه قابل چاپ

گرلين سبب افزايش اشتها و وزن بدن مي شود. آنالوگ ماده P به نامSubstance - P [D – Arg - 1, D – phe - 5, D – trp – 7, 9, Leu – 11]  سبب مهار اثر تحريکي گرلين بر اشتها و وزن بدن مي گردد. چون تغييرات هورمونهاي تيروئيدي نيز در تنظيم وزن بدن نقش دارند، بنابراين، اثر دزهاي مختلف گرلين و اثر برهم کنش گرلين و آنالوگ ماده P بر فعاليت محور تيروئيدي بررسي مي شود. سي و شش عدد موش صحرايي در 4 گروه، دزهاي مختلف گرلين 1)، 5 ياnmo1 (10 يا سالين و چهل عدد موش صحرايي در 4 گروه تزريق همزمان گرلين  (5 nmol)و دزهاي مختلف آنالوگ ماده  (20 nmol ,10 ,5) Pرا از طريق تزريق درون بطني دريافت کردند. نمونه هاي خوني جمع آوري شده و با RIA مورد بررسي قرار گرفتند. تزريق درون بطني 5 و 10 nmol گرلين سبب کاهش معني دار هورمونهاي تيروئيدي در مقايسه با سالين شد و برهم کنش گرلين و آنالوگ ماده P نشان داد که 20 mnol آنالوگ ماده P اثر مهاري گرلين بر فعاليت محور تيروئيدي را بلوکه مي کند.

 نسخه قابل چاپ