بانک مقالات زیست شناسی

فعاليت ميکروارگانيسم ها در داخل يک رآکتور بيولوژيکي، مواد آلاينده را به محصولات بي ضرر تبديل مي کنند. بيوفيلتر يک رآکتور بيولوژيکي پيوسته و يک فن آوري مناسب براي تجزيه آلاينده هاي مختلف است. اهداف اين تحقيق بررسي امکان سازگار نمودن باکتري تيوباسيلوس تيوپاروس در حذف هيدروژن سولفوره در يک سيستم بيوفيلتراسيون با استفاده از بستر گوش ماهي به عنوان نگهدارنده جامد مي باشد. به منظور تکثير و فعال سازي ميکروبها، نياز به تهيه محيط کشت اختصاصي، محلول ويتامينه و محلول عناصر جزئي بود. پس از ساخت اين سه محلول باکتري کشت داده شد. ستون بيوفيلتر از جنس پلگسي گلاس و ارتفاع هر ستون 40 سانتيمتر که تا ارتفاع 27.5 سانتيمتر از گوش ماهي ريز پر شد. درصد تخلخل گوش ماهي 63 درصد بود. در فضاي بالاي هر ستون 4 لوله ورودي تعبيه شد و از اين لوله ها براي تزريق جريان هوا، تزريق گاز آلاينده، قرائت نمونه خروجي از هر ستون، تزريق مواد مغذي و محيط کشت استفاده گرديد. فعاليت باکتري در طول 15 هفته بررسي و کارآيي حذف هيدروژن سولفوره بوسيله تيوباسيلوس تيوپاروس در غلظتهاي کمتر از 20 تا بيش از 100 ميلي گرم بر مترمکعب ارزيابي شد. بهترين عملکرد در دماي 29 درجه سانتي گراد مشاهده شد. همچنين pH بهينه جهت رسيدن به يک سيستم پايدار معادل7 تا 7.5 به دست آمد. تعداد نمونه هاي اندازه گيري شده 550 عدد و براي هر غلظت حداقل 6 قرائت در زمانهاي مختلف دريافت شد. نتايج به دست آمده نشان داد که با گذشت زمان به علت افزايش فرآيند سازگاري راندمان حذف افزايش يافت، همچنين با گذشت زمان امکان افزايش غلظت گاز آلاينده ورودي بدون تاثير چشم گير در راندمان حذف افزايش پيدا کرد. نتايج به دست آمده از تحقيق فوق نشان داد که غلظت گاز آلاينده تاثيرات معناداري در فرآيند تصفيه گاز نداشته و زماني که ميکروارگانيسم ها به شرايط مطلوب جهت حذف سازگار شدند، با راندمان بين 78 تا 88 درصد فعاليت نمودند. همچنين ميزان رطوبت و حرارت در فرآيند رشد و تکثير باکتريولوژيک تيوباسيلوس تيوپاروس موثر بود. چنانچه رطوبت در دامنه 77 تا 93 درصد و حرارت در دامنه 25.5 تا 30 درجه سانتي گراد قرار داشت، راندمان حذف در وضعيت مطلوبي باقي ماند. با سازگاري باکتري و رسيدن به شرايط پايدار در هفته هفتم، ميزان توليد جرم ميکروبي يا بيومس نيز افزايش يافت و بعد از هفته هفتم اين مسير همچنان تا هفته پانزدهم سير صعودي داشت.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق باکتريهاي اسيد لاکتيک توليد کننده باکتريوسين از محصولات لبني (34 نمونه جمع آوري شده از دامداريهاي متفاوت) جداسازي شدند. نتايج نشان داد که 9 جدايه از ميان 105 جدايه توانايي توليد باکتريوسين را داشتند. اين 9 جدايه از نظر فنوتيپي و بيوشيميايي به عنوان کوکسيهاي اسيد لاکتيک شناسايي و ماده ضدميکروبي توليد شده توسط آنها با تريپسين و پروتئينازk  غيرفعال شد. اين باکتريوسين ها در دامنه وسيعي از pH فعال هستند. باکتريوسين توليد شده نه تنها باکتريهاي اسيد لاکتيک ديگر را مهار مي کند بلکه اثر مهاري روي Listeria monocytogenese دارد.

 نسخه قابل چاپ

جلبکهاي سبز- آبي هتروسيست دار دسته اي از ميکروارگانيسمهاي آزاد تثبيت کننده ازت هوا هستند که به طور طبيعي در مزارع برنج رشد مي کنند. در اين بررسي جمعيت اين جلبکها در خاک شاليزاري در استان گيلان در فصول مختلف سال، جداسازي و شناسايي گرديد و به صورت کود زيستي به گياه برنج و شلتوکهاي خيسانده افزوده شد. در اين آزمايش pH و رطوبت خاک شاليزار نيز اندازه گيري گرديد. در آزمايش ديگري که با افزودن 2 گرم جلبک به گلدانهاي حاوي بذر گياه برنج انجام شد، ارتفاع و وزن گياه، طول ريشه، رطوبت، چگالي حجمي، چگالي ذره اي و منافذ خاک مورد بررسي قرار گرفت. با توجه به آزمايشات صورت گرفته تنها نمونه جلبک هتروسيست دار جنس Anabaena با 4 گونه (به ترتيب فراواني):  A. variabilis -4 A. torulosa -3 A. osillarioides -2 A. spiroides -1بود. ميزان pH (6.7، بهار و 6.2، زمستان) و رطوبت خاک (43 درصد، بهار و 36 درصد، زمستان) در بهار بيشتر و در زمستان کمتر از فصول ديگر بود. همچنين در بهار بيشترين تراکم جلبکهاي سبز- آبي خاک با 20 و 12 کلني در محيط کشت الف و ب و در زمستان کمترين تراکم جلبکهاي سبز- آبي خاک با 5 و 4 کلني در محيط کشت الف و ب مشاهده شد. در آزمايش اثر جلبکهاي سبز-آبي بر تندش (Germination) دانه برنج، شلتوکهاي خيس شده با آب و جلبک زودتر شروع به تندش کرده و ميزان رشد گياهکها و ريشه ها بعد از بيست روز بيشتر از شلتوکهاي خيس شده با آب بود. در آزمايش کشت گلداني نتايج به دست آمده شامل: 53 درصد افزايش ارتفاع گياه، 66 درصد افزايش طول ريشه، 58 درصد افزايش وزن تر برگ و ساقه، 125 درصد افزايش وزن خشک برگ و ساقه، 80 درصد افزايش وزن تر ريشه، 150 درصد افزايش وزن خشک ريشه، 20 درصد افزايش رطوبت، 9.8 درصد کاهش چگالي حجمي خاک، 4.8 درصد کاهش چگالي ذره اي خاک، 28 درصد افزايش منافذ خاک بود که در تمامي موارد با توجه به آناليرهاي آماري انجام شده (آزمون t-test مستقل) اختلاف معني دار (p<0.05) در گلدانهاي تيمار نسبت به شاهد مشاهده شد.

 نسخه قابل چاپ

در بررسي حاضر، 55 عدد تاس ماهي ايراني سواحل جنوبي درياي خزر، در سه کلاسه طولي 30> و 60-30 و >60 سانتيمتر از لحاظ رژيم غذايي، مورد مطالعه قرار گرفتند. اين ماهيان به وسيله تور ترال از 85 ايستگاه در اعماق 100-2 متري صيد شدند. در مجموع، 11 خانواده از موجودات که متعلق به 8 خانواده از کفزيان شامل ميزيده (Mysidae) و گاوماهيان(Gobiidae) ، گاماريده (Gammaridae) ونرئيس(Nereidae) ، آمفارتيده (Ampharetidae) و سودوکومائيده(Pseuducumidae) ، اسکروبيکولاريده (Scrobicularidae) و کارديده (Cardidae) بوده و مورد تغذيه قرار گرفته بودند شناسايي گرديدند. نتايج به دست آمده نشان داد که با افزايش طول ماهيان از ميزان تنوع غذايي آنها کاسته مي شود به طوري که کلاسه طولي اول 8 نوع ماده غذايي، کلاسه طولي دوم 5 نوع ماده غذايي و کلاسه طولي سوم 2 نوع ماده غذايي را مورد مصرف قرار داده بودند. غذاي غالب ماهيان کمتر از 30 سانتيمتر، شامل ميزيده، گاوماهيان و نرئيده بود. ماهيان بين 30-60 سانتيمتر، بيشتر از گاوماهيان و ميزيده تغذيه کرده بودند و غذاي غالب ماهيان بيشتر از 60 سانتيمتر، گاوماهيان بودند. متوسط شاخص تهي بودن معده (CV) براي کلاسه اول، 28 بود که نشان دهنده نسبتا پرخور بودن ماهيان مي باشد. در کلاسه دوم ميزان CV برابر 45.4 و در کلاسه سوم 50 مي باشد که نشان مي دهد اين ماهيان در شرايط متوسطي از نظر وضعيت تغذيه اي قرار دارند.

 نسخه قابل چاپ

(ORT) ornithobacterium rhiotracheale يک باکتري گرم منفي، فوق العاده پلي مورف، ميله اي شکل بوده که در پيچيده گيهاي تنفسي طيور سبب ايجاد خسارت اقتصادي به اين صنعت مي شود. هدف از تحقيق حاضر تعيين حساسيت آنتي بيوتيکي جدايه ها در مرغان مادر استان گيلان براي معرفي بهترين آنتي بيوتيک براي درمان بوده است. در اين بررسي از سوآب ناي 22 گله مرغ مادر نمونه برداري شد که در 5 گله (22.73 درصد) باکتري جدا شد. حساسيت آنتي بيوتيکي جدايه ها با استفاده از روش استاندارد انتشار از ديسک با 27 آنتي بيوتيک انجام شد که تمام جدايه ها (100 درصد) به آنتي بيوتيکهاي سفترياکسون، سفتيزوکسيم، سفتيوفور، سيپروفلوکسازين، دايفلوکسازين، انروفلوکسازين، فلومکوئين، تايلوزين، تيامولين، تتراسيکلين، کلرآمفنيکل، نيتروفورانتوئين و فورالتادون حساس، و 100 درصد جدايه ها نيز نسبت به آنتي بيوتيکهاي سفالکسين، اريترومايسين، جنتامايسين، نئومايسين، پني سيلين، آمپي سيلين، کليستين و سولفامتوکسازول- تري متوپريم مقاوم بودند. 80 درصد از جدايه ها به آنتي بيوتيک داکسي سيکلين، 40 درصد به فورازوليدون حساس، 80 درصد از جدايه ها به لينکومايسين مقاوم و 60 درصد جدايه ها به لينکواسپکتين حساس متوسط بودند.

 نسخه قابل چاپ

به دليل وجود شرايط خاص محيطي در مصب رودخانه گرگان و با توجه به تاثير شرايط محيطي بر خصوصيات زيستي و پارامترهاي جمعيتي، در اين تحقيق به بررسي خصوصيات زيستي ماهي کاراس نقره اي در مصب رودخانه گرگان و مقايسه آن با ساير محيطهاي زيستي پرداخته شد. نمونه برداري در فصل پاييز و در مصب رودخانه گرگان صورت گرفت. مجموع 49 ماهي مورد آزمايش به سه گروه سني ⁺1، ⁺2، ⁺3 ساله تقسيم بندي شدند. ميانگين طول در هر يک از گروههاي سني به ترتيب 75.48، 122.81، 151 ميلي متر و ميانگين وزن نيز به ترتيب 8.48، 29.61، 62.2 گرم بود که دليل آن شوري بالا و شرايط نامساعد محيط مصب رودخانه گرگان مي باشد. در نمونه هاي صيد شده فقط جنس ماده تشخيص داده شد که مي توان علت آن را به توانايي بکرزايي در ماهي کاراس نسبت داد. با توجه به عدد فاکتور شرايط بدني ( (b=3.18به دست آمده رشد از نوع آلومتريک مثبت است. ضريب رشد لحظه اي بين گروه سني ⁺1 و ⁺2 ساله، 0.57 و بين گروه سني ⁺2 و ⁺3 ساله، 0.32 به دست آمد که به دليل افزايش رشد گناديک و کاهش رشد سوماتيک در سنين بالاتر مي باشد. طول نسبي روده يا RLG به عنوان فاکتوري که رژيم غذايي ماهي را نشان مي دهد، محاسبه شد و ميانگين آن عدد 2.57 را نشان داد که منعکس کننده رژيم غذايي گياهخواري مي باشد. فاکتور وضعيت براي بيان وضعيت يا چاقي ماهي برابر 1.06 به دست آمد که به خاطر نمونه برداري در پاييز و شرايط نامناسب جوي مي باشد. ضريب رگرسيوني طول و وزن 0.99 بود که بيانگر ارتباط زياد طول و وزن در اين ماهي بود.

 نسخه قابل چاپ

با توجه به ارزش غذايي ناپليوس آرتميا از آن در تغذيه پست لارو ميگو، تغذيه مراحل اوليه لارو ماهيان خاوياري، تزييني و دريايي استفاده مي شود. به منظور بررسي مقايسه اي پارامتر هاي مهم، سيستهاي آرتميا از سه زيستگاه مختلف ايران شامل درياچه اروميه، درياچه مهارلو و درياچه ميقان اراک، نمونه برداري و ويژگيهاي زيست سنجي در آزمايشگاه اندازه گيري و مورد بررسي قرار گرفتند. سيستها تحت شرايط استاندارد هچ شده، پس از پايان انکوباسيون، طول ناپليوسهاي مرحله Instar I تعيين شد. همچنين براي تعيين قطر سيست و اندازه لايه کوريون، سيستها در محيط کشت D & K در تاريکي کشت داده شدند و پس از انکوباسيون قطر سيستهاي دکپسوله شده و قطر سيستهاي پوسته زدايي نشده در زير لوپ نوري مجهز به ميکرومتراندازه گيري گرديد. داده ها از لحاظ آماري با استفاده از نرم افزار آماري SPSS و آزمون هاي ANNOVA و Duncan مورد تجزيه تحليل و قرار گرفتند. نتايج مقايسه دامنه ميانگين قطر سيست، قطر لايه کوريون و طول ناپليهاي اندازه گيري شده آرتميا از سه زيستگاه مختلف جغرافيايي ايران جهت معرفي سويه مناسب براي پرورش لارو براي آبزي پروران نشان داد، که بزرگترين ناپلي در مرحله اينستارI متعلق به آرتمياي درياچه اروميه و کوچکترين ناپلي آرتميا در اين مرحله مربوط به درياچه ميقان اراک به ترتيب به طول 511.8 و 504.9 ميکرون بود. همچنين بزرگترين وکوچکترين ميانگين قطر سيستها به ترتيب مربوط به سيست آرتمياي درياچه اروميه (285.4 ميکرومتر)، سيست درياچه مهارلو (2801.3) و سيست درياچه ميقان اراک (280.1) به دست آمد. با اين وجود ضخامت لايه کوريون سيستهاي درياچه اروميه از دو زيستگاه ديگر کمتر بوده است.

 نسخه قابل چاپ

به منظور بررسي زمان بهينه تغذيه لاروهاي قزل آلاي رنگين کمان (Oncorhynchus mykiss) از ناپلئوس آرتميا و جيره هاي تجاري، آزمايشي به مدت 24 روز در کارگاه مداربسته قزل پرور شهرستان اراک صورت گرفت. لاروهاي قزل آلا با ميانگين وزني 0.002 ± 0.1 گرم در 10 روز اوليه به سه تيمار در 3 تکرار تقسيم بندي شده و به ترتيب با غذاي آغازين (SFT) قزل آلا (گروه(A ، ناپلئوس آرتميا (گروه (B و ترکيبي از غذاي تجاري و ناپلئوس (گروه (C تغذيه شدند. در سري دوم آزمايش که از روز يازدهم تا روز بيست و چهارم به مدت 14 روز به طول انجاميد، تيمار B به دو گروه (SFT) B1 و + SFT) B2 ناپلئوس) و تيمار C نيز به دو گروه (SFT) C1 و + SFT) C2 ناپلئوس) تفکيک شدند در حالي که ماهيان گروه A تا پايان آزمايش بدون تغيير باقي ماندند. در پايان دوره آزمايش فاکتورهاي رشد و بازماندگي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج به دست آمده نشان دادکه ماهيان تيمار B2 از نظر وزن نهايي، نرخ رشد ويژه، ضريب تبديل غذايي و درصد افزايش وزن بدن داراي اختلاف معني داري در مقايسه با ساير تيمارها مي باشند ((P<0.05. ضريب تغييرات وزن نهايي نيز تفاوت معني داري را در بين گروهها نشان داد به طوري که ماهيان گروه B2 داراي ضريب تغييرات وزني کمتري بودند. بين تيمارهاي C1 و C2 و همچنين بين تيمار B1 و تيمار A از نظر وزني اختلاف معني داري مشاهده نشد ( .(P>0.05مقادير بقا در بين گروههاي آزمايشي نيز اختلاف قابل توجهي را نشان داد به طوري که ماندگاري لاروهاي گروه B2 بيشتر از ساير تيمارها بود ((p<0.05 در حالي که کمترين مقادير بقا در ماهيان گروه A مشاهده شد. نتايج فوق نشان مي دهند که کاربرد ناپلئوس آرتميا از زمان شروع شناي فعال تعدادي از لاروهاي قزل آلاي رنگين کمان تا زمان شناي فعال تمامي لاروها و در ادامه استفاده از غذاي ترکيبي (جيره تجاري + ناپلئوس آرتميا) مي تواند منجر به بهبود راندمان رشد و بازماندگي آنها شود.

 نسخه قابل چاپ

اين تحقيق به منظور شناخت فعاليت غده تيروئيد و تاثير آن بر قابليت تحمل محيط دريا در بچه ماهي آزاد درياي خزر (Salmo trutta caspius Kessler,1877) در گروههاي وزني 5، 10، 15 و 20 گرمي در سه تيمار با شوري آب دريا (11.5-11 قسمت در هزار)، منطقه مصبي با شوري 7 ppt (7 قسمت در هزار) و آب شيرين و با 3 تکرار انجام شد. اسمولاريته پلاسما با استفاده از اسمومتر اندازه گيري شد. مطالعات بافتي تيروئيد با استفاده از روش بافت شناسي کلاسيک و رنگ آميزي هماتوکسيلين - ائوزين و ريخت سنجي سلولي با استفاده از نرم افزار بيو کام انجام گرفت. شاخصهاي تيروئيد بچه آزاد ماهيان درياي خزر در محيط آب دريا و آب 7 در هزار نشان داد که پس از انتقال بچه ماهيان 10، 15 و 20 گرمي به محيط شورتر در همان ساعتهاي اوليه (6 ساعت پس از انتقال) فعاليت غده تيروئيد بيشتر شده و پس از 10 روز مجددا به حدود سطح اوليه (حالت غير فعال) برمي گردد. چنين فعاليتي از غده تيروئيد در بچه ماهيان 5 گرمي ديده نشد. ضخامت اپي تليوم فوليکول تيروئيد در بچه ماهيان 5، 10، 15 و 20 گرمي پس از 6 ساعت قرار گيري در آب درياي خزر به ترتيب 1.2 ± 3.99، 3 ± 11.3، 4.1 ± 19.7 و 3.7 ± 12.6 ميکرومتر به دست آمده که اين تغييرات به استثنا گروههاي 5 و 10 گرمي، در ساير گروهها نسبت به زمان صفر معني دار بود. در گروه 10 گرمي به دليل بالا بودن اين شاخص در زمان صفر (حالت گذار از مرحله پار به اسمولت) تفاوت معني دار در 6 ساعت ديده نشد. بر اساس نتايج تغييرات فشار اسمزي، مي توان قابليت تنظيم اسمزي گروههاي وزني 20، 15 و 10 گرمي را در شوري درياي خزر و عدم اين توانايي را در گروه 5 گرمي تاييد نمود و اين موضوع ارتباط فعاليت غده تيروئيد با تنظيم الکتروليتها را در بچه ماهيان تاييد مي نمايد.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق اثر فواصل اسپرم گيري بر ميزان چشم زدگي تخم و پارامتر هاي کيفي اسپرم در مولدين 3 ساله قزل آلاي رنگين کمان در مرکز تکيثر و پرورش آزاد ماهيان کلاردشت بررسي شد. کارآيي مولدين نر در سه تيمار که فواصل بين اسپرم گيري در آنها به ترتيب، هر 7 روز يکبار، هر 10 روز يکبار و هر 14 روز يکبار بود، بررسي گرديد. مدت زمان تحرک اسپرم در مولدين نري که هر هفته يکبار اسپرم گيري شدند، بالاترين ميزان بود (ثانيه 1.2 ± 26.5) ولي ميزان غلظت اسپرم در اين مولدين در مقايسه با دوگروه ديگر کمتر بود (0.9 درصد ±38). همچنين چشم زدگي تخمهاي حاصل از اسپرم اين مولدين، کمترين ميزان بود (1.1 درصد ± 80.6) که اختلاف معني داري را با دو گروه ديگر نشان داد. جمع بندي نهايي مويد آن است که در اسپرم گيري متوالي از ماهيان مولد 3 ساله، اسپرم گيري هفتگي، باعث افت کيفي اسپرم در اثر تداوم اسپرم گيريها خواهد شد اما زماني که اين فاصله به دو هفته افزايش يابد، فرصت بازسازي فرآيند اسپرماتوژنز و توليد اسپرم با کيفيت بالا به مولدين داده خواهد شد.

 نسخه قابل چاپ

جزيره هرمز از جنوب به سمت شمال شرقي داراي سواحلي بوده که لاک پشتهاي عقابي براي تخم گذاري به آن مراجعه مي کنند. طبق مشاهدات فصل تخم گذاري از اسفند 1384 شروع تا خرداد 1385 ادامه داشت. تعداد 20 لانه جهت اندازه گيري پارامترهايي مثل: حفره لانه، فاصله لانه از دريا، درصد موفقيت تفريخ، طول دوره انکوباسيون، تعداد کل تخمها، تعداد تخمهاي فاسد، تعداد تخمهاي نرمال و غير نرمال، ورن و قطر تخمها، تعداد تخمهاي سالم تفريخ شده و نشده و تعداد نوزادهاي زنده و مرده در لانه نشان گذاري و محافظت گرديد. بر اين اساس ميانگين حفره لانه 50 سانتيمتر، فاصله لانه از دريا 12 متر، متوسط تعداد تخمها 91 عدد، ميانگين طول دوره تفريخ 67 روز، ميانگين وزن نوزادها 15.1 گرم و متوسط درصد موفقيت تفريخ براي هر لانه 73 درصد به دست آمد. تعداد کل تخمها با قطر تخمها رابطه همبستگي منفي معني دار ( (r=-0.60و با حفره لانه همبستگي مثبت معني دار ( (r=0.32را نشان داد. بين طول مستقيم لاک پشتي نوزادها با وزن آنها رابطه همبستگي مثبت معني دار ( (r=0.88به دست آمد. مقايسه بين تعداد کل تخمها اين منطقه و جنوب خليج فارس با ساير نقاط جهان نشان داد که نسبت به ابن نقاط ميانگين تعداد تخم پايين تري دارند ولي از نظر اندازه و طول نوزادها تفاوت محسوسي نداشت.

 نسخه قابل چاپ

غده تيروئيد يکي از مهم ترين غدد درون ريز بدن مي باشد که در تنظيم متابوليسم و رشد نقش حياتي را ايفا مي نمايد. از اين جهت عملکرد بد اين غده از جمله کم کاري آن، مورد توجه زيادي قرار دارد. عناصر کمياب از جمله مس و روي نيز مانند غده تيروئيد در شکل گيري صحيح بسياري از اعمال بدن نقش مهمي را بر عهده دارند و بنابراين تغييرات آنها حتي به صورت جزئي، موجب بروز اختلالات عمده در ساختار و عملکرد دستگاههاي بدن مي گردد. هدف از اين مطالعه القا کم کاري تيروئيد و بررسي دقيق تر تغييرات ميزان دو عنصر کمياب روي و مس موجود در سرم، در حالت کم کاري تيروئيد مي باشد. تعداد 21 سر موش سفيد صحرايي از جنس نر با ميانگين وزني 5±140 گرم انتخاب و به سه گروه تقسيم شدند. گروه کنترل، به مدت 60 روز آب آشاميدني معمولي دريافت کردند، گروه تيمار با دز پايين، ميزان 1 ميلي گرم در 100 ميلي ليتر و گروه تيمار با دز بالا، 10 ميلي گرم در 100 ميلي ليتر از پودر پروپيل تيوراسيل حل شده در آب آشاميدني را به مدت 60 روز دريافت نمودند. در پايان دوره پس از بيهوشي، از حيوانات خونگيري به عمل آمد و نمونه هاي سرم جمع آوري گرديد. غده تيروئيد نيز جداسازي شد. ميزان تغييرات عناصر Zn و Cu در سرم به وسيله دستگاه جذب اتمي و برحسب (part per billion) ppb اندازه گيري شد. نتايج نشان داد که در گروههاي تيمار به ويژه در گروه تيمار با دز بالا، ميزان هورمون تيروئيدي T₄ در سرم کاهش يافته بود. ميزان عنصر روي کاهش ولي ميزان مس در سرم افزايش نشان داد. اين تغييرات در گروه تيمار با دز بالا بيشتر بود. طبق نتايج به دست آمده مي توان گفت کم کاري تيروئيد القا شده به وسيلهPTU ، به ميزان مصرف وابسته بوده، ضمن کاهش ميزان ترشح هورمونهاي تيروئيدي سبب تغيير در ميزان عناصر کمياب مي شود.

 نسخه قابل چاپ

جلبك تك سلولي D. salina در درياها و درياچه هايي با غلظت نمك بسيار بالا يافت مي شود و جهت مقابله با تنش هاي محيطي تركيبات مختلف سلولي از قبيل بتا- كاروتن توليد مي كند. در اين تحقيق تاثير اثر همزمان ساليسيليك اسيد و شوري برروي رشد (تقسيم سلولي)، رنگيزه هاي فتوسنتزي و مقدار بتا- كاروتن در جلبك تك سلولي D. salina بررسي گرديد. نتايج نشان داد که در كليه آزمايشها استفاده از ساليسيليك اسيد به تنهايي يا همراه با تنش شوري باعث كاهش تقسيم سلولي گرديد. وجود ساليسيليك اسيد تاثيرتنش شوري بر ميزان بتا- كاروتن سلولي را کاهش داده که به تبع آن ميزان کلروفيل سلولي نيز کاهش يافت. تنش شوري به تنهايي توانست باعث افزايش بتا- كاروتن سلولي گردد. تنش شوري و ساليسيليك اسيد به علت كاهش در تراكم سلولي، كاهش ميزان كلروفيل و بتا- كاروتن در واحد حجم را به دنبال داشته است.

 نسخه قابل چاپ

باكتري سودوموناس از نوع باكتريهاي گرم منفي مي باشد كه توانايي خوبي در زيست پالايي خاكها و آبهاي آلوده به نفت خام را دارد. اين باكتري با اكسيداسيون مواد آلي سبب شكستن آنها و تبديل مواد نفتي بزرگ و سنگين به مواد كوچك تر کمتر سمي يا غيرسمي مي شود. زنجيره تنفسي اين باكتري از سيتوکرومهايي استفاده مي كند كه اكسيژن را به عنوان دريافت كننده نهايي الكترون مورد استفاده قرار مي دهند. زنجيره تنفسي اين باكتري از سيتوكرومهاي مختلفي تشكيل شده است كه مهم ترين آنها شامل سيتوكرومهاي a, b, c, o مي باشد. هدف از اين مطالعه بررسي تغييرات عناصر تشكيل دهنده زنجيره تنفسي سودوموناس در حضور منابع كربن مختلف است. روش عملكرد با جداسازي و خالص سازي باكتري سودوموناس آئروژنوزا از خاك انجام شد وسپس باكتري خالص شده در منابع مختلف كربن تكثير و طيف زنجيره تنفسي آن مطالعه شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه زنجيره تنفسي باكتري سودوموناس آئروژنوزا در محيطهايي با منابع كربن مختلف، الگوي متفاوتي را نشان مي دهد. طيف زنجيره تنفسي باكتري نشان داد كه در محيطهاي مختلف، سيتوكرومهاي نوع b و c بيش از سيتوكرومهاي ديگر ظاهر مي شوند كه نشان دهنده استفاده باكتري از كمپلكس سيتوکرومbo  است. همچنين بررسي طيف باكتري در محيطهاي هگزادكان و نفت خام نشان داد كه در اين محيطها باكتري علاوه بر كمپلكس فوق از سيتوكروم aa₃ نيز به عنوان انتقال دهنده نهايي الكترون استفاده نموده است. نتايج فوق نشان مي دهد كه باكتري درحضور نفت خام و مشتقات آن كه داراي منابع كربني هستند كه به سختي تجزيه مي شوند از انتقال دهنده نهايي الكترون مختلف براي انتقال الكترون به اكسيژن استفاده كرده است.

 نسخه قابل چاپ

اين آزمايش به منظور بررسي تاثير انتخاب بر اساس شاخص، بر روند ژنتيکي- اقتصادي سه صفت اقتصادي لاينهاي تجاري کرم ابريشم ايران، طي هشت نسل انجام شد. رشد ژنتيکي و اقتصادي در نسلهاي متوالي برآورد شدند. پيشرفت ژنتيکي صفات از طريق تفاضل ميانگين ارزش ارثي افراد در دو نسل محاسبه گرديد. همچنين پيشرفت راندمان اقتصادي سيستم توليد با جمع حاصل ضرب رشد ژنتيکي در ارزش اقتصادي هر صفت برآورد شد. طبق نتايج پژوهش لاين تجاري Xinhang1 بيشترين پيشرفت ژنتيکي- اقتصادي کل و لاين تجاري Y کمترين ميزان پيشرفت ژنتيکي- اقتصادي کل را به خود اختصاص داد. منحني ميانگين ارزش ژنتيکي- اقتصادي، سيگموئيدي بود و شيب منحني از نسل سوم به دليل بالا رفتن دقت انتخاب افزايش يافت. شکل منحني پيشرفت ژنتيکي- اقتصادي، سينوسي بود و در لاينهاي Xinhang1 و Koming1 نقطه اوج منحني در نسل چهارم (به دليل افزايش دقت انتخاب در نسل سوم) مشاهده گرديد. نتايج تحقيق حاضر نشان داد روش انتخاب به وسيله شاخص سبب بهبود عملکرد لاينها مي شود. بنابراين جايگزيني روش فعلي به گزيني در توليد تخم نوغان با سيستم شاخص انتخاب کلاسيک جهت افزايش کميت و کيفيت توليد پيله، افزايش کارآيي اقتصادي سيستم توليد و روند صعودي سودآوري صنعت در سطح ملي ضروري به نظر مي رسد.

 نسخه قابل چاپ