بانک مقالات زیست شناسی

جهت مقايسه و اندازه گيري اسيدهاي چرب امگا 3 (5, 8, 11, 14, 17 -Eicosapentaenoic acid معروف به EPA و  4, 7, 10, 13, 16, 19 -Docosahexaenoic acid معروف به DHA) و امگا 6 با هدف اندازه گيري اين اسيدهاي مفيد در سه نمونه ماهي پرورشي قزل آلا، کپور و فيتوفاک، نمونه ها در طول دي و بهمن سال 84 از بازار شهر رشت بطور اتفاقي خريداري شد و سپس با توجه به روشهاي نمونه برداري، مقداري از آنها انتخاب و تحت فرآيند روغن کشي قرار گرفت. پس از هيدروليز روغنها و جداسازي اسيدهاي چرب، فرآيند متيله کردن اسيدها انجام شد. نمونه هاي استري شده پس از خالص سازي با استفاده از دستگاه GC-MS تحت اندازه گيري کيفي و کمي قرار گرفتند. به عنوان استاندارد جهت مقايسه هاي کمي از استانداردهاي EPA و DHA و آراشيدونيک اسيد استفاده شد. نتايج حاصله بيان کننده اين مطلب است که ماهي قزل آلا در ميان انواع ماهيان پرورشي انتخاب شده، از بيشترين مقدار EPA و DHA برخوردار است (0.728 و 0.627 درصد در روغن ماهي) و ماهي کپور، کمترين مقدار آن را نسبت به ساير ماهيان مورد آزمايش دارا مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

در اين مطالعه Microcyclops varicans از آبهاي شيرين اطراف زاينده رود جمع آوري گرديد و پس از شناسايي، خالص سازي شده و مورد انبوه سازي در شرايط آزمايشگاهي قرار گرفت. رشد و توليد در جمعيت M. varicans بر اساس سه نوع جيره غذايي شامل پارامسي، مخمر نان و کنسانتره ماهي بررسي گرديد. شرايط کشت شامل درجه حرارت آب 25 درجه سانتي گراد،pH  آب 7.8-7.5، آب شيرين فيلتر شده و اتوکلاوه شده، دوره روشنايي و تاريکي 12:12 ساعت بود. آزمايش براي يک دوره 20 روزه تنظيم گرديد. آناليز واريانس داده هاي حاصل از آزمايشها نشان داد که اختلاف معني داري در بين تعداد ناپليوس، کپه پوديد، زمان دو برابر شدن جمعيت، و ميزان رشد ويژه در سه نوع جيره غذايي وجود دارد (P <0.05). ميزان رشد ويژه در M. varicans تغذيه شده با پارامسي، مخمر نان و کنسانتره ماهي به ترتيب 0.064، 0.135 و 0.085 درصد در روز به دست آمد. کل توليد در اين گونه (شامل ناپليوس+کپه پوديد+بالغين) 11.0±1.2 (ميانگين±خطاي استاندارد)، 46.7±10.2 و 17.3±4.3 فرد به ازا هر فرد ماده تغذيه شده با پارامسي، مخمر نانوايي و کنسانتره ماهي بود. نتايج حاصل از مطالعه نشان مي دهد که M. varicans را مي توان با غذاهاي غيرجلبکي پرورش داد. اين گونه را مي توان به عنوان غذاي زنده، موجود زنده مناسب در آزمايشات سميت، و همچنين تاثيرات کيفيت آب بر رشد و توليد پاروپايان مورد استفاده قرار داد.

 نسخه قابل چاپ

تغييرات فصلي جمعيت گاماروس آکي کودا Gammarus aequicauda در خليج ميانکاله واقع در حاشيه جنوب شرقي درياي خزر طي يک سال مورد بررسي قرار گرفت. هدف از اين تحقيق، بررسي نوسانات فصلي ساختار جمعيت و بيولوژي در گونه G.aequicauda بود. از چهار ايستگاه گلوگاه، آشوراده، بندرگز، خواجه نفس نمونه برداري شد که گونه مزبور در هر چهار ايستگاه مشاهده شد. ميزان تراکم افراد هر ايستگاه در فصول مختلف تفاوت معني داري را نشان نداد.(P?0.05)  مقايسه ميزان تراکم در بين ايستگاهها نشان داد که بين ايستگاهها از لحاظ تراکم تفاوت معني داري وجود دارد(P?0.05) . اين تفاوت بين ايستگاه گلوگاه با ساير ايستگاهها بسيار قابل توجه بود. بالاترين ميزان تراکم در ايستگاه گلوگاه و در فصل تابستان مشاهده شد (1263 فرد در متر مربع). ميانگين نسبت جنسي 0.9 بود. افراد نابالغ در سرتاسر سال وجود داشتند. افراد ماده داراي تخم نيز در تمام فصول مشاهده شد. نسبت افراد نابالغ به بالغ در تابستان به حداکثر مي رسد (1.02 درصد). ميزان فعاليت توليدمثلي که با تخمين درصد ماده هاي داراي تخم به کل ماده ها ارزيابي مي شود در زمستان کمترين 27 درصد و در بهار بالاترين مقدار 59 درصد بود. بين تعداد تخمهاي موجود در کيسه تخمي هر جانور ماده با اندازه بدن ارتباط معني داري وجود داشت. بر اساس نتايج حاصل از اين تحقيق و با توجه به اينکه اين گونه در سرتاسر سال داراي فعاليت توليدمثلي مي باشد، مي تواند گونه مطلوبي جهت تکثير و پرورش در نظر گرفته شود.

 نسخه قابل چاپ

گونه كاروان كش تبريزي(Polygonaceae) Atraphaxis suaedifolia Jaub. & Spach  بومي استان آذربايجان شرقي بوده و در اطراف تبريز مي رويد. مشاهدات سابق مولفين نشان داده است كه بقاي اين گونه در معرض خطر جدي بوده و حوزه انتشار آن به شدت در حال محدود شدن است، به طوري كه تنها سه منطقه در استان داراي پايه هايي از اين گياه مي باشند. به منظور بررسي دلايل محدود شدن جمعيت اين گونه، عوامل موثر بر زادآوري اين گياه اعم از عوامل با منشا بيروني و دروني مطالعه گرديد. نتايج نشان داد که درصد مرگ و مير در دانه هاي گرده بالاست (47 درصد) و نسبت بالايي از دانه ها (71-53 درصد) پوچ مي باشند. بررسي دقيق ريخت شناسي دانه ها نشان داد که چهار نوع دانه از نظر ابعاد و رنگ توليد مي شود از جمله تعداد زيادي دانه كوچك و قهوه اي كه فاقد قدرت جوانه زني مي باشند. بيشترين درصد جوانه زني در دانه هاي سياه و درشت مشاهده شد که حداكثر 29 درصد بود و نشان داده شد که اين دانه ها به صورت انتخابي مورد تغذيه حشرات دانه خوار قرار مي گيرند. اين گونه داراي توانايي تکثير با ريزوم نيز مي باشد ولي عمق کم خاک در برخي زيستگاههاي اين گونه مانع مهمي در تكثير با ريزوم و جبران كاهش سهم تكثير با دانه در اين گياه مي باشد. در اين بررسي فرضيه تاثير اجبار به خود لقاحي در جمعيتهاي كوچك اين گونه كه به دليل ايجاد حالت هوموزيگوتي و ساختار ژنتيكي نامناسب مي تواند باعث افزايش توليد دانه هايي با قدرت جوانه زني كم و ذخائر اندك شود، مورد آزمون قرار گرفت و مشخص گرديد كه توليد چندين نوع دانه با قدرت جوانه زني متفاوت در هر دو بوته هاي خود لقاح و دگر لقاح يكسان است. وجود مجموعه اي از عوامل با منشا دروني (نسبت بالاي مرگ و مير دانه هاي گرده، نسبت بالاي دانه هاي پوچ و نيازهاي اختصاصي دانه براي جوانه زني که در رويشگاه طبيعي معمولا تامين نمي شود) و با منشا بيروني (شامل تغذيه انتخابي دانه هاي پر و درشت توسط حشرات، شرايط اکولوژيک نامناسب براي جوانه زني دانه و استقرار دانه رستها و عدم امکان تکثير با ريزوم بدليل کم عمق بودن خاک در برخي رويشگاهها) از دلايل كاهش زادآوري و محدود شدن پايه هاي اين گياه مي باشند. لذا اتخاذ تدابيري چون حفاظت از تمام مناطق پراکنش گونه در استان، مبارزه با آفات اين گونه و نيز حفاظت برون سيبه اي براي جلوگيري از حذف اين گونه از عرصه هاي طبيعي ضروري است.

 نسخه قابل چاپ

اندازه حفرات جنگلي و شرايط به وجود آمده در درون حفرات از مسائلي است که در روند تنوع زيستي جوامع گياهي کف جنگل از اهميت ويژه اي برخوردار است. بدين منظور براي شناخت بهتر تغييرات تنوع زيستي در حفرات جنگل خانيکان چالوس از شاخصهاي تنوع زيستي سيمپسون، شانون-وينر، منهينيک، مارگالف، پيت و هيل استفاده شده است. آماربرداري از حفرات به روش ترانسکت خطي صورت گرفت و فراواني پوشش گياهي نيز يادداشت شد. حفرات جنگلي در چهار کلاسه سطح (کمتر از 200 متر مربع، 200 تا 500 متر مربع، 500 تا 1000 متر مربع و بيشتر از 1000 متر مربع) قرار داده شد. در مجموع 34 حفره جنگلي در مسير ترانسکتها ثبت و 43 گونه گياهي در 25 خانواده در کل حفرات شناسايي شد. نتايج همبستگي و تجزيه واريانس نشان داد مقادير شاخصهاي تنوع و غناي گونه اي با افزايش اندازه حفره افزايش معني داري پيدا کرده و بيشترين ميزان اين شاخصها در حفرات بزرگتر از 1000 متر مربع مشاهده شد. همچنين مقادير يکنواختي با افزايش اندازه حفره کاهش معني داري پيدا کرده است و حفرات دو کلاسه اول سطح بيشترين ميزان يکنواختي را به خود اختصاص دادند.

 نسخه قابل چاپ

تحقيق حاضر به منظور تعيين بهترين زمان كاشت بذر سرو نقره‌اي و آگاهي از تاثير تناوب آبياري و وجين روي رشد و زنده ماني نهالهاي اين گونه در نهالستان زاغه خرم‌آباد استان لرستان صورت گرفت. از طرح تصادفي با آزمايش فاكتوريل، در سه تيمار زمان كاشت بذر در دو سطح (در ماههاي آذر و بهمن)، تناوب آبياري در دو سطح (هر 2 روز يك بار و هر 4 روز يك بار) و وجين در دو سطح (هر هفته يك بار و هر دو هفته يك بار) با 4 تكرار و شامل 15 گلدان در هر تكرار استفاده شد. پس از پايان اولين فصل رويش: رشد ارتفاعي و قطري، طول ريشه و درصد زنده ماني اندازه گيري شد. بر اساس نتايج اثر تاريخ كاشت بر رشد ارتفاعي و درصد زنده ماني نهالها در پايان اولين فصل رويش معني دار نبوده اما بر رويش قطري يقه و طول ريشه اثر معني داري نشان داد. بيشترين ميانگين قطر يقه و طول ريشه نهالها در تيمار كاشت زمستانه حاصل شد. دوره هاي مختلف آبياري روي فاكتورهاي اندازه گيري شده، اثر معني داري نداشته است. همچنين اثر عمليات وجين روي رشد قطري يقه، درصد زنده ماني و طول ريشه نهالهاي حاصل معني دار نبوده اما اثر آن بر رشد ارتفاعي نهالها در پايان يک فصل رويش معني دار بوده به طوري كه بيشترين ميزان رشد ارتفاعي در تيمار وجين با تناوب 14 روز يك بار بوده است. به منظور كاهش هزينه هاي توليد نهال در نهالستان مي توان دوره وجين و آبياري اين گونه را در دوره زماني طولاني تري انجام داد. با توجه به كمبود نيروي كارگري, زمان كاشت بذر را بايد از پاييز به زمستان تغيير داد.

 نسخه قابل چاپ

اين تحقيق با هدف مقايسه فراواني زادآوري طبيعي و تنوع گونه هاي گياهي در دو توده همجوار جنگل كاري گونه هاي صنوبر دلتوييدس (Populus deltoides Marsh.) و پلت(Acer velutinum Boiss.)  در قطعه 3 سري دلاك خيل حوزه جنگلهاي چوب و كاغذ مازندران انجام گرفت. بدين منظور، در هر يك از قطعات جنگل كاري با استفاده از روش تصادفي - سيستماتيك، تعداد 15 قطعه نمونه مربعي شكل به ابعاد 20×20 متر برداشت شد. نوع و تعداد گونه هاي چوبي و درصد پوشش گونه هاي علفي مورد اندازه گيري قرار گرفت. براي تحليل پارامترهاي تنوع، غنا و يکنواختي در هر يك از جنگل كاريها، از شاخصهاي تنوع شانون وينر، غناي مارگالف و منهنيك و يكنواختي هيل استفاده شد. نتايج اين تحقيق نشان داد كه فراواني زادآوري طبيعي گونه هاي چوبي در توده هاي صنوبر و پلت تفاوت آماري معني داري دارد. از ميان شاخصهاي تنوع زيستي براي گونه هاي چوبي و علفي، تنوع و غنا بين دو توده تفاوت آماري معني داري را نشان داد، اما براي شاخص يكنواختي تفاوت آماري معني داري بين آنها مشاهده نشد.

 نسخه قابل چاپ

بسياري از سرطانها در طي درمان با داروهاي شيمي درماني نسبت به اثرات درماني داروهاي مصرفي مقاوم مي شوند که به اين مقاومت اصطلاحا (Multidrug Resistance) MDR گفته مي شود. از مهمترين دلايل مقاومت به دارو، بيان بالاي پروتئينهاي غشايي وابسته به ATP، از دسته خانواده بزرگ ناقلين غشايي (ABC Transporter) ATP Binding Cassette است. يکي از اين پروتئينها (MRP1) Multidrug Resistance Protein 1 مي باشد. افزايش بيان ژن MRP1 در بسياري از رده هاي سلولهاي سرطاني مقاوم به دارو و نيزدر بعضي از سرطانها ثابت شده است. دو مکانيسم مطرح براي افزايش بيان ژن MRP1 شامل افزايش تعداد کپي اين ژن و نيز وجود پلي مرفيسمهايي در اين ژن مي باشد. افزايش بيان ژن MRP1 در بيماران ايراني لوکميک مقاوم به درمان ثابت شده اما در هيچيک از اين بيماران افزايش تعداد کپي ژن ديده نشده است. در اين تحقيق ارتباط بين پلي مرفيسمهاي ژن MRP1 و افزايش سطح بيان اين ژن در گروهي از بيماران مبتلا به لوسمي حاد و مقاوم به درمان مورد مطالعه قرار گرفت. سطح بيان ژن MRP1، با روش Real-Time RT PCR کمي و با استفاده از RNA استخراج شده از خون محيطي 111 بيمار مبتلا به لوسمي حاد (52 بيمار AML و 59 بيمار ALL) تعيين و با نوع پاسخ به شيمي درماني مقايسه شد. از بين بيماران فوق، 24 بيمار افزايش بيان اين ژن را داشتند که در اين دسته از بيماران و تعدادي از افراد سالم پلي مرفيسمهاي ژن(G-260C, A-275G, G816A, T825C, G2168A, C2217T, G1299T, G2268A) MRP1  با استفاده از متدSSCP  و Sequencing بررسي شدند. نتايج نشان داد که افزايش سطح بيان ژن MRP1 با بروز مقاومت به شيمي درماني ارتباط معني داري دارد ولي هيچيک از اين پلي مرفيسمها موجب افزايش بيان اين ژن در گروه بيماران مقاوم به درمان نشدند. بنابراين احتمالا عامل ديگري منجر به افزايش بيان اين ژن در بيماران فوق مي شود.

 نسخه قابل چاپ

منطقه مارميشو در 70 کيلومتري شمال غربي شهرستان اروميه در ميان دره اي طولاني به مساحت 184 کيلومتر مربع واقع شده است. روش جمع آوري گياهان، روش مرسوم مطالعات فلوريستيک بوده است. نمونه هاي جمع آوري شده بر اساس روشهاي مرسوم تاکسونومي گياهي و به کار گيري منابع لازم شناسايي شده و تيره، جنس و گونه هر يک تعيين گرديد. شکل زيستي هر يک از عناصر گياهي منطقه با استفاده از روش Raunkier مشخص شد. اين بررسي نشان داد که در منطقه مارميشو 47 گونه درختي و درختچه اي متعلق به 18 تيره وجود دارد. بررسي کوروتيپ گونه ها نيز بيانگر اين است که از 47 گونه، 29 گونه ايرانو- توراني و گونه Ulmus Boissieri GRUDZ. نيز اندميک مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

تاموکسيفن يک آنتي استروژن غيراستروئيدي است که براي درمان سرطان سينه تجويز مي شود. هدف از اين مطالعه، بررسي تاثير تاموکسيفن بر ميزان استروژن و ساختار تخمدان در موشهاي صحرايي ماده مي باشد. يک گروه از موشهاي نابالغ (سن 45 روز و وزن تقريبي 90 گرم) به مدت 10 روز متوالي دز 800 ميکروگرم تاموکسيفن بر کيلوگرم وزن بدن را در حلال (شامل اتانول 60 درصد و سرم فيزيولوژي) به صورت خوراکي دريافت نمود. گروه دوم در اين مدت، فقط حلال دريافت نموده و گروه کنترل هيچ ماده اي دريافت ننمود. پس از پايان تيمار، غلظت استراديول پلاسما حيوانات توسط روش ELISA اندازه گيري شد و برشهاي 5 ميکرومتري از تخمدان با هماتوکسيلين و ائوزين رنگ آميزي گرديد. نتايج نشان دادند که غلظت استراديول در گروه دريافت کننده تاموکسيفن، کاهش چشمگيري در مقايسه با گروه کنترل داشت (P<0.05). همچنين کاهش در وزن بدن، قطر تخمدان، تعداد فوليکول بدوي، اووسيت اوليه، فوليکول در حال رشد، فوليکول گراف، جسم زرد و تعداد سلولهاي موجود در جسم زرد در اين گروه مشاهده گرديد. بعلاوه قطر اووسيت اوليه، جسم زرد، قطر سلولهاي موجود در جسم زرد و ضخامت لايه گرانولوزا در فوليکول گراف حيوانات گروه تجربي کاهش معني داري نشان داد(P<0.05) . اين مطالعه نشان مي دهد که تاموکسيفن مي تواند توانايي توليد مثل را در موشهاي صحرايي ماده اي که در زمان قبل از بلوغ، تاموکسيفن دريافت نمودند، کاهش دهد.

 نسخه قابل چاپ

خانواده كرونوميده (پشه هاي غير گزنده) گروهي از حشرات راسته دو بالان مي باشند. مرحله لاروي بسياري از آنها در آب سپري مي شود و اغلب فراوان ترين فون كف زي در بسياري از اكوسيستمهاي آبي به شمار مي روند. كرونوميده ها به سبب دامنه تحمل اكولوژيكي وسيع، پراكنش جهاني دارند. به علت اينكه پراكنش لاروها با محيطي كه در آن زندگي مي كنند ارتباط نزديكي دارد، از آنها به عنوان شاخصهاي آلودگي آب، تغييرات آب و هوا و طبقه بندي درياچه ها استفاده مي شود. آنها همچنين در پردازش مواد آلي و زنجيره هاي غذايي جوامع آبي نقش مهمي را ايفا مي كنند. با توجه به اهميت اين خانواده در زيستگاههاي آبي، اين تحقيق مي تواند به عنوان راهنمايي براي مطالعات اکولوژيک و تاکسونوميک مورد استفاده قرار گيرد. در اين پژوهش، پنج ايستگاه در مسير رودخانه گلپايگان انتخاب گرديد و شش نوبت نمونه برداري از مرداد 1382 تا تير 1383 از محل ايستگاههاي تعيين شده انجام شد. پس از نمونه برداري، لاروهاي كرونوميده جدا سازي و شمارش شده و در محلول نگهدارنده، نگهداري شدند. سپس از نمونه ها لام دائمي تهيه شد و با استفاده از ميكروسكپ فاز كنتراست و به كمك كليد هاي شناسايي موجود كه بر مبناي خصوصيات مرفولوژيك لاروها مي باشند، چهار زيرخانواده و 33 جنس از اين خانواده شناسايي و معرفي شدند. همچنين تاثير برخي عوامل فيزيكي و شيميايي و تاثير ايستگاه و فصل بر فراواني و پراكنش لاروها بررسي گرديد. از ميان عوامل بررسي شده به كمك روش آماري آناليز كوواريانس دما، اكسيژن، سرعت جريان آب، هدايت الكتريكي آب، جنس بستر، فصل و ايستگاه بر فراواني لاروهاي كرونوميده تاثير معني داري داشتند.

 نسخه قابل چاپ

نقش زئوليت طبيعي (Clinoptlite) به عنوان خصوصيات ضد ميكروبي و قارچي در دستگاه گوارش و ضد افلاتوكسين در جيره غذايي و كاهش عناصر راديو اكتيو در انسان، دام و آبزيان نظير قزل آلا به اثبات رسيده است و از آنجايي كه در ارتباط با عملكرد زئوليت طبيعي در جيره غذايي ماهي سفيد و اثرات آن مطالعاتي صورت نگرفته است، به همين منظور يك آزمايش 60 روزه در سالن پرورش دانشكده منابع طبيعي با استفاده از زئوليت طبيعي در سطوح صفر (شاهد) 1، 2، 3 و 4 درصد انجام شد. و تعداد 300 قطعه بچه ماهي سفيد به ميانگين وزني 0.32±2.2 گرم بين 15 عدد مخزن فايبر گلاس 500 ليتري كه با 400 ليتر آب تازه و فيلتره، پر شده بود، به طور تصادفي توزيع شدند. نتايج نشان داد که عوامل رشد مانند افزايش وزن، نرخ رشد ويژه، درصد بقا و ضريب تبديل غذا در تيمار 5 با سطح زئوليت 4 درصد به طور قابل ملاحظه اي بهبود يافتند و اختلاف معني داري را با ساير تيمارها نشان دادند (P<0.05). عوامل رشد در تيمارهاي حاوي زئوليت به طور معني داري بيشتر از شاهد بودند (P<0.05). تركيبات شيميايي لاشه (مواد مغذي) بچه ماهي سفيد در كليه تيمارها اختلاف معني داري نشان نداد (P>0.05). اثر زئوليت طبيعي در اين آزمايش به عنوان يك مكمل اضافه كننده در جيره غذايي ماهي سفيد به ميزان 4 درصد اثرات مثبتي بر روي شاخصهاي رشد آن داشته است.

 نسخه قابل چاپ

هليکازهاي خانواده RecQ در طيف وسيعي از موجودات مختلف از باکتريها گرفته تا انسان يافت مي شود و در اغلب فرآيندهاي مولکولي ياخته مرتبط با DNA از جمله همانندسازي و نوترکيبي DNA نقش اساسي ايفا مي کند. يکي از اعضاي اين خانواده که منحصرا در گياهان يافت شده است RecQsim نام دارد. در اين تحقيق خصوصيات فنوتيپي گياهان اربيدوپسيس تاليانا (Arabidopsis thaliana) رقم واسيلوسکيا جهش يافته اي که ژن RecQsim در آنها توسط يک جهش الحاقي از کار افتاده مورد بررسي قرار گرفته است. گياهان جهش يافته recQsim که در شرايط استاندارد رشد داده شده از نظر طي کردن مراحل نموي اختلاف چنداني با گياهان وحشي نداشته ولي سرعت رشد آنها نسب به گياه وحشي افزايش يافته بود و اين نشان مي دهد که ژن ياد شده براي طي شدن مراحل نموي گياه ضروري نيست. ليکن حساسيت گياهان جهش يافته recQsim  نسبت به اشعه ماوراي بنفش در مقايسه با گياهان وحشي بيشتر بود. به علاوه در مقايسه با گياهان شاهد، گياهان جهش يافته  recQsim در پاسخ به ماده جهش زاي متيل متان سولفونيت شبيه به انواع وحشي عمل کردند اما نسبت به ماده جهش زاي مايتومايسين- سي حساسيت بيشتري در مقايسه با آنها از خود نشان دادند. اين نتايج پيشنهاد مي کند ژن RecQsim اربيدوپسيس در ترميم برخي از صدمات وارده به DNA نقش اساسي بر عهده دارد. با مطالعه دقيق تر نقش ژن فوق احتمالا مسيرهاي نوين انتقال سيگنال در تنش ژنوتوکسيک آشکار خواهد گرديد.

 نسخه قابل چاپ

هليکازهاي خانواده RecQ در طيف وسيعي از موجودات مختلف از باکتريها گرفته تا انسان يافت مي شود و در اغلب فرآيندهاي مولکولي ياخته مرتبط با DNA از جمله همانندسازي و نوترکيبي DNA نقش اساسي ايفا مي کند. يکي از اعضاي اين خانواده که منحصرا در گياهان يافت شده است RecQsim نام دارد. در اين تحقيق خصوصيات فنوتيپي گياهان اربيدوپسيس تاليانا (Arabidopsis thaliana) رقم واسيلوسکيا جهش يافته اي که ژن RecQsim در آنها توسط يک جهش الحاقي از کار افتاده مورد بررسي قرار گرفته است. گياهان جهش يافته recQsim که در شرايط استاندارد رشد داده شده از نظر طي کردن مراحل نموي اختلاف چنداني با گياهان وحشي نداشته ولي سرعت رشد آنها نسب به گياه وحشي افزايش يافته بود و اين نشان مي دهد که ژن ياد شده براي طي شدن مراحل نموي گياه ضروري نيست. ليکن حساسيت گياهان جهش يافته recQsim  نسبت به اشعه ماوراي بنفش در مقايسه با گياهان وحشي بيشتر بود. به علاوه در مقايسه با گياهان شاهد، گياهان جهش يافته  recQsim در پاسخ به ماده جهش زاي متيل متان سولفونيت شبيه به انواع وحشي عمل کردند اما نسبت به ماده جهش زاي مايتومايسين- سي حساسيت بيشتري در مقايسه با آنها از خود نشان دادند. اين نتايج پيشنهاد مي کند ژن RecQsim اربيدوپسيس در ترميم برخي از صدمات وارده به DNA نقش اساسي بر عهده دارد. با مطالعه دقيق تر نقش ژن فوق احتمالا مسيرهاي نوين انتقال سيگنال در تنش ژنوتوکسيک آشکار خواهد گرديد.

 نسخه قابل چاپ

با توجه به کاربردهاي گسترده تشخيصي و درماني آنتي باديهاي مونوکلونال، توليد آنها از منابع دائمي، ايمن و ارزان حائز اهميت مي باشد. از جمله، مي توان به آنتي بادي مونوکلونال تک دومني با منشا شتري V_HH اشاره نمود که به دليل دارا بودن ويژگيهايي از جمله: تشابه بسيار با زنجيره سنگين آنتي باديهاي انساني، حلاليت، تمايل و اتصال اختصاصي به آنتي ژن، بر ديگر انواع آنتي باديها ترجيح داده مي شود. در اين تحقيق انتقال ژن آنتي بادي مذکور توسط اگروباکتريوم به ريز نمونه هاي کوتيلدوني گياه کلزا صورت گرفت. حضور و بيان ژن آنتي بادي نوترکيب در گياهان تراريخته به ترتيب با آزمونهاي PCR و SDS-PAGE در گياهان باززايي شده روي محيط انتخابي حاوي کانامايسين (10-125 mg1^-1) اثبات گرديد. در اين پژوهش تلاش گرديد ضمن انتقال ژن آنتي بادي نوترکيب به گياه کلزا، زمينه مناسب براي توليد ساير پروتئينهاي نوترکيب در اين گياه ايجاد گردد.

 نسخه قابل چاپ