بانک مقالات زیست شناسی

زانتان يکي از مهم ترين بيوپليمرهاي صنعتي است که توسط سويه هاي جنس Xanthomonas توليد مي شود. در اين مطالعه با به کارگيري طرح آزمايش تاگوچي، به بهينه سازي منابع منيزيم، آهن، گوگرد، نيتروژن و فسفر، در محيط کشت سويه بومي مولد زانتان b82 Xanthomonas campestris strain پرداخته شد. در اين بررسي كشت تازه باكتري در فلاسكهاي شياردار در دماي 28 درجه سانتي گراد و دور 150 rpm براي مدت 68 ساعت گرماگذاري شد و سپس مقدار توده سلولي، زانتان و ويسكوزيته محصول به عنوان شاخصهاي توليد مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد که در شرايط بهينه (ميزان منبع فسفات با غلظت بهينه5.8 g/l  از فسفات پتاسيم، ميزان منبع منيزيم با غلظت بهينه0.24 g/l  از سولفات منيزيم، ميزان منبع گوگرد با غلظت بهينه 2.8 g/l از سولفات سديم، ميزان منبع نيتروژن با غلظت بهينه 1.2 g/l از کلريد آمونيوم، ميزان منبع آهن با غلظت بهينه 1.68 mg/l از کلريد فريک) ميزان توليد زانتان با درجه اطمينان 95 درصد 18.78±2.67 g/l است. علاوه بر اين نشان داده شد که در شرايط مورد بررسي غلظت منبع منيزيم مهم ترين فاکتور كنترل كننده توليد زانتان است در حالي که براي رشد باکتري منبع نيتروژن اهميت بيشتري دارد و منبع آهن موثرترين فاکتور در ايجاد ويسکوزيته مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

براي بهينه نمودن شرايط ريزازديادي گياه داوودي، جداکشتهاي جوانه جانبي و جوانه انتهايي در محيطهاي کشت جامد MS داراي غلظتهاي مختلف سوکروز (30 gL^-1 يا 40) و بنزيل آمينوپورين (1-5 mgL^-1) BAP کشت شدند. جوانه هاي انتهايي و جانبي گياه گلداني پس از سترون نمودن به محيط کشت منتقل شدند. تکثير نوساقه ها از جداکشتهاي جوانه جانبي و جوانه انتهايي ساقه هاي گياه بالغ و يا ساقه هاي حاصل از کشت در شيشه، وابسته به غلظت سوکروز و سيتوکينين محيط کشت بود. بيشترين مقدار رشد جوانه هاي جانبي نمونه هاي مادري در محيط کشت داراي سوکروز 30 gL^-1) يا 40) و BAP (2.5 mgL^-1) و جوانه هاي انتهايي در محيط کشت داراي سوکروز (30 gL^-1) و (1 mgL^-1) BAP به دست آمد. رشد نو ساقه ها در محيط کشت داراي BAP 2.5 mgL^-1) يا 1) افزايش معني داري را نشان داده بود. شدت رشد جداکشتهاي حاصل از نمونه هاي سترون ريزازدياد شده بسيار سريع تر از نمونه هاي گياه مادري بود. ساقه هاي باز زايي شده در محيط کشت داراي (2 mgL^-1) IBA ريشه دار شدند. گياهان حاصل از کشت در شيشه به گلدانهاي حاوي پيت: پرليت (1:1) انتقال يافتند.

 نسخه قابل چاپ

تنوع گونه هاي گياهي در سطح واحدهاي رويشگاهي جنگل پايين بند خانيکان در سطح 268.7 هکتار بررسي شد. تعداد 60 قطعه نمونه به ابعاد 20×20 متر با روش نمونه برداري تصادفي سيستماتيک جهت بررسي پوششهاي گياهي به کار گرفته شد. با استفاده از روش تجزيه و تحليل دو طرفه، پنج واحد رويشگاهي از يکديگر تفکيک شد. براي تحليل پارامترهاي تنوع، غنا و يکنواختي در واحدهاي تعيين شده از شاخصهاي سيمپسون، شانون - وينر، مکينتاش، مارگالف، منهينيک، پيت و هيل استفاده شد. تجزيه واريانس مقادير شاخصهاي مختلف نشان داد، واحدهاي رويشگاهي از نظر مقادير شاخصهاي تنوع سيمپسون و غناي مارگالف و منهينيک داراي تفاوتهاي معني داري مي باشند. ساير شاخصهاي مورد بررسي تفاوت معني داري را در سطح واحدهاي رويشگاهي نشان ندادند. بيشترين مقدار شاخص تنوع سيمپسون در واحد رويشگاهي پنجم و کمترين مقدار آن در واحد رويشگاهي سوم مشاهده گرديد. بيشترين مقادير شاخصهاي غناي مارگالف و منهينيک در واحد رويشگاهي سوم و کمترين مقدارشان در واحد رويشگاهي اول مشاهده گرديد. تنوع گونه هاي گياهي در سطح واحدهاي رويشگاهي، به دليل عدم تغييرات قابل ملاحظه شيب، جهت جغرافيايي و ارتفاع از سطح دريا تحت تاثير خصوصيات خاک مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

پژوهش حاضر طي سالهاي 1384 تا 1385 در بخش تحقيقات علفهاي هرز موسسه تحقيقات گياه پزشکي کشور با هدف شناسايي تنوع ريخت شناختي و فيزيولوژيکي و معرفي بيوتيپهاي جمعيت پيچك صحرايي كرج انجام شد. بذرهاي پيچك از مزرعه تحقيقاتي كرج جمع آوري و در گلخانه اي با شرايط کنترل شده کشت شدند. اهميت مشخصات ريخت شناختي و فيزيولوژيکي بر اساس 43 صفت مورفوفيزيولوژيکي توسط تجزيه صفات به مولفه هاي اصلي تعيين شد. با توجه به اقليم زراعي كرج، بيوتيپهاي پيچک بيشترين تفاوت را به ترتيب در وزن خشک بخش هوايي (34.40-5.71 گرم)، وزن خشك كل (36.91-10.56 گرم) و سطح برگ (1948.34-557.56 سانتي مترمربع) نشان دادند. علاوه بر اين، به منظور شناسايي تنوع ريختي و رسته بندي بيوتيپها از تجزيه خوشه اي (كلاستر) استفاده شد. نتايج حاصل از تجزيه خوشه اي، جدايي بيوتيپها را توسط دندروگرام سلسله مراتبي در 11 بيوتيپ (خوشه) نشان داد كه مويد نتايج حاصل از رسته بندي پراكنش بوته ها بر اساس ضريب رتبه در مولفه هاي اصلي بود. تنوع ريخت شناسي و فيزيولوژيکي بيوتيپهاي پيچک صحرايي، تفاوت بين آنها را از نظر سازگاري با شرايط محيطي و روشهاي مختلف مديريتي، توجيه مي کند.

 نسخه قابل چاپ

ماهي سفيد مهم ترين ماهي استخواني بومي درياي خزر بوده و با توجه به ارزش غذايي بالا، کيفيت عالي گوشت و لذيذ بودن مورد توجه صيادان، ساحل نشينان و مردم کشور ايران و حتي ساير کشور هاي حاشيه درياي خزر مي باشد. شاخصهاي خوني در فيزيولوژي ماهي بسيار تاثيرگذار مي باشد، لذا با شناخت صحيح از وضعيت خوني ماهي سفيد مي توان راندمان حفظ، بازسازي، تكثير و پرورش اين ماهيان ارزشمند را افزايش داد. در اين بررسي مقادير پارامترهاي يوني (سديم، پتاسيم، كلسيم و منيزيم) و متابوليتي (كلسترول، پروتئين كل و گلوكز) پلاسماي خون تعداد 35 قطعه مولدين ماده بالغ و 45 قطعه مولد در حال بلوغ ماهي سفيد صيد شده از حوضه جنوب غربي درياي خزر واقع در استان گيلان و رودخانه سفيد رود اندازه گيري شد. دوره نمونه برداري از اسفند تا ارديبهشت سال 1387 بود. خون گيري از ناحيه سياهرگ ساقه دمي به عمل آمد. طي اين دوره هيچ گونه آلودگي و بيماري ثبت نشد. در هر گروه از مولدين بالغ و در حال بلوغ يونهاي سديم، كلسيم، پتاسيم و منيزيم به ترتيب بيشترين تا كمترين ميزان و غلظت كلسترول بيشتر از گلوكز و گلوكز بيشتر از پروتئين كل بود. نتايج مطالعه مقايسه اي بيانگر اين مي باشد كه تفاوت غلظت مقدار يون كلسيم و ميزان پروتئين كل در دو گروه مولدين معني دار بود (p<0.01) به طوري كه غلظت كلسيم و پروتئين كل در گروه مولدين در حال بلوغ به ترتيب (8.1±0.1 mmol/l و(4.1±18.7 mg/dl  بيشتر از مولدين بالغ (4.2±0.05 mmol/l (3.1±19.6 mg/dl بوده است. همچنين مقدار گلوكز و كلسترول هم در دو گروه مولدين اختلاف معني داري داشت به گونه اي كه در مولدين بالغ ميزان گلوكز و كلسترول به ترتيب ( 87.7±56.3 mg/dlو (475.3±64.2 mg/dl بيشتر از مولدين در حال بلوغ ( 45.1±21.1 mg/dlو (347.3±95.1 mg/dl اندازه گيري شد .(p<0.01) اما بين غلظت ساير پارامترهاي يوني سديم و منيزيم در اين دو گروه ماهيان مولد اختلاف معني داري مشاهده نشد .(p>0.05) با توجه به نتايج به دست آمده ارزيابي و تشخيص وضعيت فيزيولوژيکي شاخصهاي يوني و متابوليتي مولدين و تعيين ميزان و اندازه آن جهت برآورد، حفظ و نگهداري ذخائر ماهيان اقتصادي براي انجام توليد مثل مصنوعي و دستيابي به بهترين شرايط تكثير غير طبيعي ضروري است.

 نسخه قابل چاپ

از جمله راهكارهايي كه مي تواند علاوه بر تامين مواد مغذي لازم در جهت حمايت از رشد و نمو موجودات آبزي، سبب افزايش سلامت، مقاومت نسبت به استرس و عوامل بيماري زا شوند استفاده از پري بيوتيكها، در جيره غذايي آبزيان مي باشد. اينولين به عنوان يک پري بيوتيک، پلي ساکاريدي است که اثرات مفيدش براي انسان و پستانداران ثابت شده است. اما مطالعات اندکي در مورد اثرات اين پري بيوتيک در آبزيان وجود دارد. در اين تحقيق جهت تغذيه ماهيان از غذاي تجاري استفاده شد که حاوي 40 درصد پروتئين،14  درصد چربي و سطح انرژي برابر با 3.5 کيلوکالري بر گرم بود. تاثير پري بيوتيک اينولين در مقادير 5، 0 و 2 درصد جيره در مقايسه با غذاي شاهد (بدون اينولين) بر فاکتورهاي سيستم ايمني در ماهي قزل آلاي رنگين کمان با وزن اوليه 2.5±34 در مدت 60 روز بررسي شد. آزمايش در 3 تکرار و به تعداد 30 ماهي در هر تکرار انجام شد. پس از 2 ماه غذادهي، 10 ماهي از هر تکرار جدا شده و جهت بررسي تاثير اينولين در مقاومت ماهيان در برابر باکتري بيماري زاي استرپتوکوک مورد عمليات رويارويي  (Challenge)قرار گرفتند. نتايج به دست آمده از اين تحقيق نشان داد که مکمل کردن جيره با اينولين سبب شد فاکتورهاي ايمني نظير ليزوزيم سرم خون،IgM  كل سرم خون و تعداد کل گلبولهاي سفيد به طور معناداري در مقايسه با گروه شاهد بالاتر رود .(P<0.00) همچنين درصد لنفوسيت در ماهيان تغذيه شده با اينولين در مقايسه با گروه شاهد به طور معناداري بالاتر بود .(P<0.00) پس از 15 روز از رويارويي با باکتري استرپتوکوک بازماندگي در ماهيان تغذيه شده با اينولين (89 درصد اينولين  2درصد و 84 درصد اينولين 0.5 درصد) به طور معناداري در مقايسه با گروه شاهد (65 درصد بازماندگي) بازماندگي بالاتري داشتند. در پايان اين گونه نتيجه گيري مي شود که اينولين به عنوان پري بيوتيک و يک محرک ايمني تاثير مثبتي در تحريک سيستم ايمني و افزايش مقاومت ماهي قزل آلاي رنگين کمان در برابر باکتري بيماري زاي استرپتوکوک دارد.

 نسخه قابل چاپ

به منظور بررسي اکولوژيکي درخت ارغوان افغاني (Cercis griffithii L.) در غرب ايران و شناسايي رويشگاههاي موجود، محدوده آن در روي نقشه توپوگرافي تعيين و به صورت تصادفي 89 پلات 1200 متر مربعي پياده شد. پوشش گياهي (شامل گونه هاي درختي و درختچه اي)، خاک و عوامل فيزيوگرافي منطقه يادداشت شد. با استفاده از روشهاي آماري چند متغيره در مناطق مورد مطالعه چهار رويشگاه شناسايي شد. نتايج نشان داد كه منطقه ايلام شامل دو رويشگاه مي باشد، رويشگاه اول شامل رويشگاه ارغوان مي باشد كه با سيلت، pH، منيزيم، پتاسيم، کلسيم و فسفر همبستگي مثبت داشته و يک گروه را تشکيل مي دهد، رويشگاه دوم شامل رويشگاه بلوط مي باشد كه با رس، سيلت،pH  و مواد آلي خاک همبستگي مثبت داشته و گونه بارز اين گروه بلوط مي باشد. منطقه پاوه شامل دو رويشگاه بوده، رويشگاه اول شامل رويشگاه ارغوان که با رس، سيلت، pH، هدايت الکتريکي، آهک، مواد آلي، نيتروژن، منيزيم، پتاسيم و کلسيم همبستگي مثبت داشته و يک گروه را تشکيل مي دهد و رويشگاه دوم شامل رويشگاه پسته وحشي مي باشد با سيلت، مواد آلي، نيتروژن، منيزيم، پتاسيم، کلسيم و فسفر همبستگي مثبت داشته است. با توجه به نتايج به دست آمده از اين تحقيق مي توان نتيجه گيري كرد كه گونه ارغوان در مناطقي با خاكهاي داراي رس، سيلت، مواد آلي خاک، کلسيم و پتاسيم بالا در جهتهاي شمالي و با شيب زياد استقرار يافته است. بنابراين جهت كاشت در فضاي سبز شهري، احيا و غني سازي اين گونه در رويشگاه طبيعي آن و ساير مناطق خشك و نيمه خشك مي بايست به نيازهاي اين گونه توجه کافي داشت.

 نسخه قابل چاپ

تحقيق حاضر به منظور بررسي پلي‌مورفيسم ژن BMP15 و تاثير آن بر ميزان دوقلوزايي و صفات رشد از تولد تا 15 ماهگي در گوسفند نژاد سنجابي انجام گرفت. براي انجام اين پژوهش از 100 راس گوسفند سنجابي (78 راس ميش و 22 راس قوچ) ايستگاه اصلاح نژاد مهرگان کرمانشاه به طور تصادفي خون گيري انجام گرفت. بر اساس نتايج به دست آمده در جايگاه80 BMP15  درصد حيوانات ژنوتيپ MM و 20 درصد نيز ژنوتيپ NN را نشان دادند. در اين تحقيق نشان داده شد كه ژن BMP15 داراي اثر معني داري (Pvalue<0.05) روي دوقلوزايي بود. اثرات ثابت فصل و شكم زايش در اين تحقيق روي دوقلوزايي معني دار نبود. همچنين آناليز آماري ژن BMP15 نشان داد كه اين ژن داراي اثر معني داري (Pvalue<0.05) روي وزن تولد، 45 روزگي و سه ماهگي داشت. ميانگين دوقلوزايي ژنوتيپ NN (1.1±0.007) بيشتر از ژنوتيپ(0.25±0.007) MM بود. همچنين ژنوتيپ NN از اين ژن روي ميانگين وزن تولد (0.05±4.69) اثر مهم‌تري را نسبت به ژنوتيپ (4.45±0.05) MMداشت. ميانگين وزن 45 روزگي و 3 ماهگي براي ژنوتيپ MM به ترتيب 0.13±11.8 و 0.14±19.62 بود و نشان دهنده اثر بيشتر اين ژنوتيپ نسبت به ژنوتيپ NN (±1610.68 و ±18.92) بود، در ساير صفات وزني براي دو ژنوتيپ اختلافي مشاهده نشد.

 نسخه قابل چاپ

در مطالعه حاضر، تاثير سطوح مختلف شوري (0، 2، 4، 7 و 10 گرم در ليتر) روي رشد، بازماندگي، غذا گيري و پارامترهاي خوني بچه ماهيان سفيد (Rutilus frisii kutum kamensky, 1901) با ميانگين وزني 0.02±0.22 گرم به مدت 60 روز مورد بررسي قرار گرفت. وزن اکتسابي (WG) و نرخ رشد روزانه (DGR) بچه ماهيان به طور معني داري تحت تاثير شوري قرار گرفت (0.05>P) وليکن نرخ رشد ويژه (SGR)، ضريب تبديل غذايي (FCR)، شاخص وضعيت (CF) و درصد افزايش وزن بدن (%BWG) بچه ماهيان در پايان دوره آزمايش در بين تيمارها اختلاف معني داري نداشتند (0.05<P). نتايج نشان دادند که بالاترين وزن اکتسابي (WG)، نرخ رشد روزانه (DGR) و درصد افزايش وزن بچه ماهيان در شوري 4 گرم در ليتر و پايين ترين مقادير آنها در شوري 10 گرم در ليتر به دست آمد. بيشترين ميزان نرخ رشد ويژه (SGR) و شاخص وضعيت (CF) بچه ماهيان در شوري 2 گرم در ليتر و کمترين مقدار پارامترهاي مذکور در شوري 10 گرم در ليتر گزارش گرديد. بهترين ضريب تبديل غذايي (FCR) در شوري 2 گرم در ليتر مشاهده شد. بچه ماهياني که در شوري 10 گرم در ليتر پرورش يافتند، رشد کندتر و ميزان جذب غذاي نسبتا پايين تري را نشان دادند. همچنين در اين تحقيق برخي پارامترهاي بيوشيميايي خون بچه ماهيان (هماتوکريت، گلوکز، کلسترول، پروتئين کل، کلسيم، منيزيم، سديم و پتاسيم) در پايان دوره آزمايش مورد اندازه گيري قرار گرفت. نتايج حاصل از آناليز پارامترهاي بيوشيميايي خون حاکي از عدم وجود اختلاف معني دار بين تيمارهاي مختلف بود (0.05<P). در مجموع، اين تحقيق پيشنهاد مي کند بچه ماهيان سفيد در آبهايي که شوري آنها تا 7 گرم در ليتر مي باشد، به خوبي پرورش مي يابند.

 نسخه قابل چاپ

سرخرطومي ريشه چغندرقند Bothynoderes obliquefasciatus (Menetries, 1939) فراوان ترين گونه سرخرطومي مزارع چغندرقند در مناطق گرم و خشك استان اصفهان و از آفات مهم اين محصول مي باشد. اين حشره علاوه بر چغندرقند روي علفهاي هرز سلمه تره(Chenopodium album (Linnaeus, 1753; Chenopodiaceae) ، تاج خروس (Amaranthus sp., Amaranthaceae) و علف شور (Salsola sp., Salsolaceae) نيز به سر مي برد. بررسي ميزان جلب حشرات كامل به اين گياهان از نظر بيواكولوژي آفت بسيار اهميت دارد. با توجه به كم تاثير بودن سموم و نيز اثرات مخرب زيست محيطي آنها يكي از راههاي كاربردي كنترل آفت استفاده از ويژگيهاي رفتاري در جلب به نشانه هاي شيميايي و مواد معطر گياه ميزبان است. در اين پژوهش نقش گياهان ميزبان مختلف اين حشره در جلب آن مورد بررسي قرار گرفت. به اين منظور ارقامي از چغندرقند به عنوان ميزبان اصلي و تعدادي از علفهاي هرز به عنوان گياهان مرتبط در سه وضعيت آزمايشگاهي، گلخانه اي و نيمه صحرايي در قالب طرحهاي آماري مختلف كشت و سپس ميزان جلب و تغذيه حشرات كامل نر و ماده از اين گياهان اندازه گيري و تجزيه و تحليل آماري شد. نتايج نشان داد كه از ميان ارقام مختلف چغندرقند حشره به ارقام IC₁،Amelie  و Rizofort بيشترين جلب و تغذيه را نشان داد. حشرات كامل از Chenopodium album تغذيه كرده و از ساير علفهاي هرز به عنوان پناهگاه استفاده نمودند.

 نسخه قابل چاپ

در طي بررسيهاي فونستيک بر روي کنه هاي پسته در سالهاي 87-1386 در شهرستان مه ولات و پرديس دانشگاه فردوسي مشهد، نمونه هايي از كنه Shevtchenkella recki (Bagd.) براي اولين بار از روي پسته اهلي جمع آوري گرديد. ويژگيهاي مرفولوژيك اين گونه و گونه هاي نزديك مرور شده و شكلهاي مربوطه ترسيم گرديد. با اين گزارش، تعداد گونه هاي اريوفيد روي درختان پسته در ايران به سه گونه افزايش يافت. براي تفكيك سه گونه كنه اريوفيد فعال روي درختان پسته، برخي ويژگيهاي مرفولوژيك متمايزكننده آنها ارائه شده است.

 نسخه قابل چاپ

اثر برخي فاکتورهاي آبيوتيک (شرايط نگهداري اوليه، غوطه وري در محلول 1 NaOCL درصد، درجه حرارت، دوره نوري) بر واکنش تخم گشايي تخمهاي افي پيال دافني سيميليس (Daphnia similis) موجود در استخرهاي پرورش غذاي زنده واقع در مرکز پرورش ماهيان خاوياري گرگان مورد مطالعه قرار گرفت. تخمهاي افي پيال پس از جداسازي، به دو حالت خشک و مرطوب به مدت 2 ماه در تاريکي با دماي 4 درجه سانتي گراد نگهداري شدند. پس از طي دوره انکوباسيون اوليه، دو گروه مذكور به دو زير گروه يكسان تقسيم و هر يك به طور مجزا تحت تيمار غوطه وري در محلول1 NaOCL  درصد و آب مقطر قرار گرفتند. اثر سطوح متفاوت دما (15، 20 و 25 درجه سانتي گراد) و دوره نوري (12L: 12D، 24L: 0D) بر تخم گشايي تخمهاي افي پيال اين گونه در محيط كشت AdaM طي 15 روز بررسي گرديد. نتايج نشان داد كه قرار دادن تخمهاي افي پيال مرطوب طي روشنايي 12 ساعته با دما 20 درجه سانتي گراد پس از غوطه وري درNaOCL  1 درصد موجب افزايش حداكثر ميزان نرخ و سرعت تخم گشايي آنها مي گردد. نگهداري افي پيالها به حالت مرطوب و قرار دادن آنها در 20 درجه سانتي گراد به طور معني داري (P<0.05) سبب تسريع واكنش تخم گشايي شده در حالي که تفاوت ميان اثر سطوح مختلف غوطه وري در1 NaOCL  درصد و دوره نوري بر زمان تخم گشايي معني دار نبود (P>0.05).

 نسخه قابل چاپ

سلولهاي HEK 293 به عنوان سيستم ترانس فکشن گذرا از مفيدترين سيستمهاي بيان ژني جهت مطالعه خصوصيات فيزيولوژي و فارماکولوژي گيرنده هاي گابا مي باشد. خصوصيات بيان ژني اين سلولها با کانالهاي طبيعي (گابا) نزديک بوده و محيط داخل سلولي آنها در مقايسه با ساير سيستمهاي بيان ژني، مشابه (بافت عصبي) مي باشد. از آنجايي که mRNA هاي گابا مانند گاما 3 در اين سلولها به طور معني داري يافت شده است، در تفسير نتايج مطالعاتي که ژنهاي گابا در سلولهاي HEK بيان مي شوند به ويژه آنهايي که سطح عملکرد پاييني دارند بايد توجه لازم مبذول شود. در اين مطالعه mRNA درون زاد زير واحد هاي a1, a2, g1 , g2 گابا با استفاده از PCR و real time PCR بررسي شد. نتايج اين مطالعه نشان داد که mRNA هيچ کدام از گيرنده هاي گابا مورد مطالعه در سلولهاي HEK 293 بيان نمي شوند. نتايج اين مطالعه همچنين معرف آن است که دودمان سلولي HEK 293 مي تواند جهت بيان و مطالعه فيزيولوژي و فارماکولوژي گيرنده هاي نوترکيب گابا به کار گرفته شود.

 نسخه قابل چاپ

اين مطالعه به منظور بررسي زادآوري طبيعي بلوط ايراني در بين گروههاي بوم شناختي در منطقه حفاظت شده مله گون شهر ايلام با مساحت 160 هکتار انجام شد. براي اين منظور 67 قطعه نمونه به ابعاد 20×20 متر به صورت تصادفي-سيستماتيک در منطقه مشخص شدند. برخي مشخصات فيزيکيوشيميايي خاک و عوامل توپوگرافي، نوع گونه، تعداد و درصد پوشش درختان و درختچه ها با اندازه گيري قطر کوچک و بزرگ تاج آنها در داخل هر قطعه نمونه برداشت شد. به منظور برداشت داده هاي علفي از روش قطعات نمونه حلزوني ويتاکر استفاده شد و حداقل سطح 81 مترمربع به دست آمد. درصد پوشش علفي و تعداد زادآوري بلوط در قطعات نمونه 81 متر مربعي در مرکز هر قطعه نمونه اصلي ثبت شد. از روشهاي آناليز تطبيقي متعارف(CCA) ، آناليز مولفه هاي اصلي (PCA) و آناليز دو طرفه گونه هاي شاخص (TWINSPAN) براي طبقه بندي رويشگاه، تبيين روابط بين ترکيب گونه اي و عوامل محيطي استفاده شد. نتايج نشان داد که سه گروه بوم شناختي در منطقه وجود دارند. نتايج همچنين نشان داد که زادآوري دانه زاد و شاخه زاد بلوط در بين گروههاي بوم شناختي تفاوت معني داري دارند، به طوري که زادآوري دانه زاد و زادآوري شاخه به ترتيب در گروه بوم شناختي دوم و سوم از ساير گروهها بيشتر بود. نتايج همبستگي اسپيرمن نيز نشان داد که زادآوري دانه زاد بلوط با ماده آلي، ازت کل، جهت دامنه، ارتفاع از سطح دريا و درصد رطوبت اشباع همبستگي مثبت داشته، در حالي که زادآوري شاخه زاد با ازت کل، ارتفاع از سطح دريا، درصد تاج پوشش اشکوب فوقاني و درصد رطوبت اشباع همبستگي منفي و با سيلت، وزن مخصوص ظاهري و جهت جغرافيايي همبستگي مثبت داشت.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق شاخصهاي زيستي زئوپلانکتوني در منطقه ساحلي بندر انزلي مورد بررسي قرار گرفت. نمونه برداري از اعماق 10-0، 20-10، 30-20، 40-30 و 50-40 متر به وسيله تور پلانکتون گيري عمودي کمرشکن (با قطر 36 سانتيمتر و چشمه 110 ميکرون) و در فاصله هاي زماني 3.5-2.5 ساعته در طول 3 شبانه روز در تابستان 1386 انجام گرفت. نتايج نشان داد که شاخص تنوع شانون - وينر در تمام اعماق و در طي ساعات مختلف کمتر از يک و نشانگر استرس شديد در محيط است. چنين شاخص و نشانگر مي تواند به معناي چراي پلانکتونها توسط شانه دار  (Mnemiopsis leidyi)باشد و نهايتا به معناي فروپاشي تدريجي اکوسيستم خزر تلقي مي گردد. اندازه گيري شاخص غالبيت سيمپسون نيز نشان دهنده غالبيت بالاي دو گونه Acartia sp. و حضور M. leidyi در محيط و به نحوي ديگر تاييد کننده واقعيت فروپاشي مذکور است. تعيين شاخص يکنواختي پايلو هم از عدم يکنواختي در محيط حکايت دارد و بالاخره پايين بودن مقادير غناي گونه اي مارگالف نيز تاييد نهايي بر وجود استرس در محيط به دليل حضور شانه دار مي باشد. بنابراين، به نظر مي رسد، كنترل شانه دار يكي از مهمترين اقداماتي است كه در راستاي حفظ تنوع زيستي درياي خزر مي بايست صورت پذيرد تا ذخاير با ارزش درياي خزر محفوظ بماند.

 نسخه قابل چاپ