بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي

گدازه هاي بالشي، يکي از واحد هاي سنگي مهم افيوليت نايين را تشكيل مي دهند. کاني هاي تشکيل دهنده گدازه هاي بالشي افيوليت نائين عبارتند از اليوين کلريتي شده، پلاژيوکلاز، کلينوپيروکسن (اوژيت)، اسپينل کروم دار، مگنتيت، آمفيبول، کلريت، پومپلئيت، اپيدوت، پرهنيت، و کلسيت. نتايج آناليز شيميايي سنگ کل اين واحدها و نيز بررسي ترکيب کلينوپيروکسنها و اسپينل هاي کروم دار موجود در گدازه هاي بالشي، حاکي از شباهت اين سنگها به بازالتهاي پشته هاي ميان اقيانوسي است. اين گدازه ها با ترکيب بازالت تا آندزيت، از ذوب بخشي با دماي بالاي يك لرزوليت تهي شده گوشته شكل گرفته اند. بررسي هاي صحرايي و سنگ شناختي، مطالعه شيمي کاني ها و ژئوشيمي  سنگ كل، نشان از تبديل اين سنگها به اسپيليت در اثر دگرگوني کف اقيانوس دارد. دماسنجي کلينوپيروکسنها نشان مي دهد که اين کاني ها در دمايي در حدود 1058 تا 1170 درجه سانتيگراد تشکيل شده اند.

 نسخه قابل چاپ

فورانهاي آتشفشاني با سن پليو - کواترنري در آذربايجان و شمال غرب ايران با خروج گدازه هاي بازالتي همراه بوده اند. گدازه هاي بازالتي با ساخت منشوري واحدهاي آذرآواري پليو - پليوستوسن و ته نشستهاي آبرفتي را پوشانده اند. مناطق مورد مطالعه واقع در استان هاي آذربايجان شرقي و غربي عبارتند از: منطقه منور در شمال تبريز، هريس، اهر، کليبر، مهاباد، سلماس، ماکو، مرند (کشکسراي)، سراب، و زنوز. واحدهاي سنگي مورد مطالعه عبارتند از اليوين بازالت، تراکي بازالت و بازالتهاي آندزيتي. در مقاطع ميکروسکوپي، بافت ميكروليتيك پورفيري، هيالوميكروليتيك پورفيري حفره دار و دولريتي دارند. بر پايه نتايج آناليزهاي شيميايي، ماگماي تشكيل دهنده سنگها داراي ماهيت قليايي به نسبت Na₂O/K₂O>1 است. محيط زمين ساختي نمونه هاي مورد مطالعه در نمودارهاي مورد استفاده در گستره قوس هاي آتشفشاني که پس از برخورد بوجود آمده اند قرار مي گيرند. بررسي الگوهاي عناصر کمياب خاکي براي نمونه هاي مورد مطالعه نشان مي دهد که شيب عمومي تغييرات داراي روند نزولي است و نشانگر غني شدگي سنگهاي بازالتي از عناصر نادر خاکي سبک (LREE) و تهي شدگي از عناصر نادر خاکي سنگين (HREE) است. از بي هنجاري هاي ديگر در نمودارها، ناهنجاري منفي ضعيف عبارتند از Eu، Ta، Nb، و ناهنجاري مثبت و شاخص عناصر U، Th، La، Rb، Ba، Cs، است. بررسي الگوهاي پراکندگي عناصر نادر خاکي، نشان دهنده تشکيل ماگما از يک خاستگاه گوشته اي استنوسفري (گارنت لرزوليت) است.

 نسخه قابل چاپ

اين منطقه در 60 کيلومتري شمال غربي طبس، در کوههاي درنجال و در زون ايران مرکزي قرار دارد. سنگهاي آذرين مورد مطالعه به صورت نفوذي و با طيف ترکيبي اليوين گابرو، گابرو، ديوريت و مونزوديوريت در سازند کالشانه به سن کامبرين مياني و به شکل خروجي و با ترکيب اليوين بازالتي در قسمتهاي زيرين سازند نيور به سن سيلورين قرار دارند. شواهد سنگ شناسي و ژئوشيميايي حاکي از ارتباط ژنتيکي سنگهاي نفوذي و خروجي با يکديگر، نشات گرفتن آنها از يک ماگماي مشترک، تاثير نسبتا کم آلايش ماگمايي و نقش موثر فرايند تفريق ماگمايي به ويژه جدايش مکانيکي بلورهاي اليوين در روند شکل گيري و تحول اين سنگهاست. نمودارها و شواهد مختلف حاکي از ماهيت انتقالي تا قليايي اين سنگها، جايگاه تشکيل درون صفحه قاره اي و نيز شکل گيري آنها از ذوب 12 تا 17 درصدي يک خاستگاه غني شده گارنت پريدوتيتي در آغاز سيلورين است. اين جايگاه با موقعيت محيط کششي (کافت درون قاره اي) ايران مرکزي در خلال پالئوزوئيک زيرين، به ويژه رخداد ماگمايي سيلورين در خلال کافت زايي پالئوتتيس در اين منطقه از ايران مرکزي سازگار است.

 نسخه قابل چاپ

کانسار شهيد نيلچيان (دوپلان) يکي از ذخاير مهم بوکسيت و آرژيليت ايران است. اين ذخيره در ارتفاعات چهارمحال و بختياري در روراندگيهاي زاگرس قرار گرفته است. سازندهاي زيادي در منطقه رخنمون دارد که به شدت چين خورده و گسليده شده اند. ژنز اين ذخيره از نوع لاتريتي بوده و از لحاظ سني مربوط به دوره پرموترياس است. در اين منطقه 5 نوع بوکسيت با خصوصيتهاي مختلف شناسايي شده است. بررسي هاي کاني شناسي بر اساس مطالعات ميکروسکوپيكي تيغه نازک و مقطع صيقلي و مطالعاتXRD وXRF  روي هر 5 نوع بوکسيت صورت گرفته است. بر اساس اين مطالعات مشخص شد که کاني اصلي در اين کانسار دياسپور و کائولينيت بوده و کاني هاي آناتاز و بوهميت به عنوان کاني فرعي شناسايي شده است. علاوه بر اين کاني ها در اين کانسار، عناصري مانند آهن (به صورت کانيهاي هماتيت و گوتيت و پيريت)، زيرکونيوم (احتمالا به صورت کاني زيرکون) و واناديوم نيز به ميزان قابل توجهي مشاهده شده است. بافت متداول در اين کانسار، بافت برشي و پيزوليتي است. بر اساس نوع کاربرد ماده معدني به عنوان نسوز، آهن، سيليسيم، و تيتانيوم مهمترين عناصر مزاحم اين کانسار محسوب مي شوند. يکي از اهداف مهم اين كار پژوهشي، تشخيص نوع کاني هاي خاستگاه اين عناصر و چگونگي درگيري اين کاني ها در اين کانسار به منظور انتخاب و طراحي روش مناسب براي فراوري و کاهش عناصر مزاحم است. بر اين اساس، مشخص شد که کائولن، اکسيدها، سولفورهاي آهن (هماتيت و گوتيت و پيريت) و آناتاز مهم ترين كاني هاي حاوي سه عنصر سيليسيم، آهن و تيتانيوم هستند.

 نسخه قابل چاپ

توده گرانيتوئيدي کوه دم، واقع در شمال شرق اردستان، بيشتر از گرانوديوريت و كمي ديوريت تشكيل شده است. بخش هاي گرانوديوريتي اين مجموعه به وسيله دايك هايي بازي متعدد قطع شده اند. كاني هاي اصلي تشكيل دهنده سنگ هاي منطقه شامل پلاژيوكلاز، آلکالي فلدسپار، كوارتز، بيوتيت، آمفيبول، و پيروكسن اند. نتايج ريز پردازش آنها نشان مي دهد كه بيوتيت هاي گرانوديوريت و ديوريت از نوع منيزيم دار و متعلق به سري کالک آلکالن کوهزايي هستند. آمفيبول هاي اين مجموعه، كلسيك و تركيب آن ها از منيزيوهورنبلند تا اکتينوليت در گرانوديوريت ها و از اکتينوليت هورنبلند تا اکتينوليت در ديوريت ها و دايك هاي بازيك تغيير مي كند. ترکيب پلاژيوکلازها در گرانوديوريت ها از اليگوکلاز تا آندزين و در ديوريت ها و دايك هاي بازيك از آندزين تا لابرادوريت متغير است. مطالعات زمين دما- فشارسنجي گرانوديوريت ها حاکي از آن است که ميانگين فشار و دماي حاکم بر توده هنگام جايگزيني به ترتيب در حدود 1.5 كيلوبار و 700 درجه سانتيگراد بوده است. اين فشار با توجه به ميانگين چگالي سنگهاي پوسته، با عمق در حدود 5.5 كيلومتري همخواني دارد.

 نسخه قابل چاپ

منطقه عروسان کبودان در 115 کيلومتري شمال شرق نايين (جنوب چوپانان) واقع شده است و بخشي از زون ايران مرکزي (بلوک يزد) است. سنگ هاي آتشفشاني اين منطقه مربوط به زمان ائوسن، و شامل گدازه ها و سنگ هاي آذرآواري است. گدازه ها به دو گروه اسيدي (ريوداسيت) ونسبتا بازيک و بازيک (تراکي آندزيت، موژه آريت و هاوائي ايت) تقسيم مي شوند. بافت اين سنگ ها اغلب تراكيتي، هيالوپورفيريتيك و پوئي كيليتيك است. کاني هاي پلاژيوکلاز (آلبيت تا آندزين)، فلدسپار قليايي (سانيدين- (Or:65-86%، کلينوپيروکسن (ديوپسيد تا اوژيت)، ميکا (بيوتيت تا فلوگوپيت)، آمفيبول (هورنبلند هاستينگزيتي منيزيم دار تا هاستينگزيت منيزيم دار)، و کلريت (برونسويگيت) در اين سنگ ها با ريزپردازنده آناليز شدند. شواهد ژئوشيميايي و ويژگي هاي كاني شناسي دلالت بر ماهيت کالک قليايي سنگ هاي اسيدي و سرشت شوشونيتي سنگ هاي بازيک منطقه دارد. محيط زمين ساختي که سنگ هاي آتشفشاني اين ناحيه در آن شکل گرفته اند، احتمالا يک کمان ماگمايي وابسته به فرورانش (در حاشيه خردقاره شرق ايران مرکزي) است.

 نسخه قابل چاپ

سنگ هاي آتشفشاني به سن ائوسن در شمال منطقه انارك به صورت پراكنده ديده مي شوند. اين سنگ ها شيست ها و افيوليت هاي عشين - زوار را قطع كرده اند ولي آنها را دگرگون نساخته اند. رخنمون اين سنگ ها بيشتر از روند گسل هاي منطقه پيروي مي كند.
از نظر تركيب كاني شناسي، سنگ هاي مورد مطالعه در گستره آندزي بازالت و آندزيت، تا داسيت قرار مي گيرند. اين سنگ ها بيشتر حاوي فنوكريست هاي آمفيبول، و پلاژيوكلاز هستند كه در زمينه ريزبلورين و ميكروليتي قرار دارند. سنگ هاي آندزيتي و آندزي بازالتي منطقه مورد مطالعه به فراواني حاوي برونبوم آذرين بازيکي هستند كه غني از آمفيبول اند. آمفيبول ها از نوع منيزيوهاستينگسيت هستند. شباهت تركيب آمفيبول ها و بيوتيت هاي موجود در اين سنگ هاي آتشفشاني با آمفيبول ها و بيوتيت هاي موجود در برونبوم هاي آنها نشان مي دهد كه احتمالا سنگ هاي آتشفشاني مورد مطالعه با برونبوم هايشان هم خاستگاهند. فلدسپاتهاي موجود در اين سنگ ها عبارتند از فلدسپات هاي قليايي، پلاژيوكلاز با تركيب آندزين - اليگوكلاز و نيز بيتونيت كه تنها در برخي برونبوم ها ديده مي شوند. بررسي هاي زمين دماسنجي زوج درشت بلور در تعادل با آمفيبول و پلاژيوكلاز نشان مي دهد كه دماي تبلور اين درشت بلورها در حدود 835 تا 925 درجه سانتيگراد است.

 نسخه قابل چاپ

بنتونيت قره ناز استان زنجان حاوي مونت موريلونيت به عنوان اصلي ترين کاني و کلسيم به عنوان اصلي ترين کاتيون تعويض پذير است. در اين کار پژوهشي تغييرات ساختاري اين بنتونيت در اثر فعال سازي اسيدي با آناليز شيميايي ICP-AES و آناليز فازي XRD مورد بررسي قرار گرفته است. آناليز شيميايي نشان داد که کاتيونهاي تعويض پذير مثل K⁺، Na⁺، و Ca²⁺ در غلظتهاي پايين حل شده در حاليکه خروج کاتيونهاي Al³⁺، Fe²⁺ و Mg⁺² به غلظت اسيد وابسته است. در غلظتهاي 3 تا 5 نرمال، اين تغييرات ثابت مانده و وراي غلظت 5 نرمال، روند افزايشي دوباره در خروج کاتيونهاي هشت وجهي، مشاهده شد. الگوهاي XRD نمونه هاي فعال شده نشان داد كه: 1) فاز كلسيت در بهنجاريهاي پايين اسيد حذف شده است 2) سولفات كلسيم (ژيپس) ايجاد شده است 3) کاهش نسبي نيز در شدت قله (001) مربوط به فاز مونت موريلونيت در اثر فعال سازي اسيدي که ناشي از انحلال تدريجي کاتيونهاي لايه هشت وجهي و تخريب جزيي آن است مشاهده شد. به منظور به دست آوردن تغييرات ساختاري بهينه، نمونه هاي فعال شده در رنگبري روغن خوراكي استفاده شدند. نتايج نشان داد كه نمونه فعال شده در 3 نرمال براي فرايند رنگبري مناسبترين است.

 نسخه قابل چاپ

فيبروليت در سنگ هاي متاپليتي هاله دگرگوني گرانيت مشهد مورد بررسي قرار گرفته است. بر پايه شواهد بافتي، فيبروليت در اين سنگ ها از نوع ناهماهنگ بوده و بيشتر حاصل جايگزيني کاني بيوتيت است. تشكيل فيبروليت در هاله دگرگوني گرانيت مشهد يك رويداد تاخيري در تاريخ دگرگوني و در ارتباط با آبگونهاي اسيدي مشتق شده از توده گرانيتي مشهد است. بنا بر شواهد موجود فيبروليت در اين هاله به صورت نيمه پايدار و در شرايط پايداري آندالوزيت تشکيل شده است.

 نسخه قابل چاپ

بازالت هاي جواهر دشت تنوع تركيبي بين اوليوين بازالت ها تا آندزيت هاي بازالتي كوارتزدار نشان مي دهند بنابراين بررسي هاي سنگ شناختي تفريق كاني هاي كلينوپيروكسن و اوليوين عامل اصلي تنوع سنگ شناسي بازالت هاي منطقه است. خوردگي خليجي و حاشيه هاي دندانه دار و نا هم رنگ بودن حاشيه فنوكريست هاي كلينوپيروكسن با دانه هاي پيروكسن خميره، بيانگر يك حالت عدم تعادل و از شواهد سنگ شناختي آلايش پوسته اي اين بازالت هاست. همبستگي هاي مثبت CaO و CaO/Al₂O₃ و Cr با Mg^# و CaO/Al₂O₃ با Sc و همبستگي منفي Al₂O₃ با Mg^# از شاخصه هاي ژئوشيميايي تفريق كلينوپيروكسن و اوليوين در سير تكامل ماگمايي سنگ هاي منطقه است. نسبت هاي بالاتري Ba/Zr، Pb/Nd و نسبت پايين Ce/Pb و همبستگي مثبت SiO₂ و Rb با ⁸⁷Sr/⁸⁶Sr و همبستگي منفي ايزوتوپ هاي Nd-Sr، حكايت از آلايش اين بازالت ها با پوسته قاره اي دارد.

 نسخه قابل چاپ

بررسي خرده هاي حفاري نمک از بخش 2 سازند گچساران در چاه شماره 1 ميدان نفتي آب تيمور با ميکروسکوپ الکتروني روبشي (SEM) مجهز به آناليزور عنصري نقطه اي (EDX) و نيز آناليزور پراش پرتو (XRD) X، منجر به شناسايي چگونگي تشکيل هاليت در سه مرحله سيلابي، تراکم، و خشک شدگي در کفه نمکي شده است. در مرحله سيلابي، پيشروي دريا باعث شکل گيري درياچه اي شور و گسترش انحلال در پوسته هاي هاليت بستر کفه نمکي به صورت سطوح صاف و حفره اي شده است. مرحله دوم با ادامه تبخير و نيز انحلال هاليت همراه است. افزايش غلظت شورابه باعث تشکيل بلورهاي هاليت خرواري، ورقه اي و قيفي شکل در مرز شورابه - هوا شده است. اين بلورها سرانجام بر اثر افزايش وزن، در بستر کفه نمکي ته نشين شده اند. در مرحله آخر بر اثر افت سطح آب، کفه نمکي خشک و شرايط خيلي شور در زير بستر آن حکمفرما شده است. در اين مرحله ضمن تشکيل پوسته هاي هاليت در سطح کفه نمکي، بلورهاي هاليت شفاف با اشکالهاي مکعبي و تجمعي در درون حفره هاي انحلالي نيز تشکيل شده اند.

 نسخه قابل چاپ

کانسار روي و سرب برفکه در 40 کيلومتري شمال غربي شاهرود، در زون زمين ساختي البرز شرقي واقع شده است. سنگهاي همبر کانسار شامل سازند شمشک از شيل و ماسه سنگ به سن ترياس بالايي تا لياس، توفهاي سازند کرج و کنگلومراي فجن تشکيل شده اند. واحد سنگ ميزبان کانسار، آهک ضخيم لايه حاوي ندول هاي چرت سازند لار به سن ژوراسيک بالايي است. برخوردگاه سازند لار و سازندهاي شمشک، کرج، و فجن گسلي است. ماده معدني به صورت روزادي و چينه کران و به شکل پرکننده فضاي خالي، عدسيها، و رگه هايي با روند عمومي شمال غربي- جنوب شرقي (N65W)، و شيب عمومي به سمت جنوب غربي تشکيل داده است. از نظر ژنتيکي کانسار برفکه در گروه دره مي سي سي پي و نوع غني از روي قرار مي گيرد. بررسيهاي کاني شناختي و پراش پرتو ايکس (XRD)، حاکي از وجود گالن و سروزيت به عنوان کانيهاي اصلي سرب و اسميت زونيت، کالامين و همي مورفيت به عنوان کانيهاي روي هستند. در بررسيهاي ميکروسکوپيکي و حتي پراش پرتو ايکس، هيچ اثري از اسفالريت مشاهده نشد. مقدار گالن نيز بسيار کم بوده و از حاشيه ها به کانيهاي کربناته تبديل شده است. لذا، مي توان گفت که کانيهاي اوليه احتمالا سولفوري (اسفالريت و گالن)، بوده اند، و در نتيجه فرايند اکسايش به کانيهاي ثانويه تبديل شده اند. طي بررسيهاي پراش پرتو ايکس سه کاني نسبتا کمياب منيزيت آهن دار، منيزيت نيکل دار، و کلسيت منگنز دار براي اولين بار در اين کانسار شناسايي شدند.

 نسخه قابل چاپ

سنگ هاي آتشفشاني ائوسن جنوب اسدآباد واقع در شمال خاوري کوهپايه (استان اصفهان) تحت تاثير دگرگوني با درجه بسيار ضعيف (دگرگوني گرمابي) قرار گرفته و در درز و شکاف هاي آنها به ترتيب کاني هاي پرهنيت، مالاکيت و آزوريت، زئوليت، کوارتز و کلسيت متبلور شده اند. دو کاني کلريت (برونسويگايت) و آمفيبول (فرواکتينوليت) به صورت ثانويه در متن سنگ اصلي ديده مي شوند. داده هاي حاصل از تجزيه ريز كاونده اي و بررسي هاي سنگ شناختي نشان مي دهد که کاني هاي اصلي تشکيل دهنده بازالتهاي منطقه شامل اوژيت و لابرادوريت بوده و زنوليت هاي مشاهده شده در آنها نيز داراي چنين ترکيبي هستند. شواهد صحرايي و ميکروسکوپيكي نشان مي دهد که در اين منطقه تناوبي از ماگماتيسم اسيدي و بازيکي وجود داشته است. شرايط تشکيل کاني هاي دگرگون با درجه بسيار ضعيف شامل PH خنثي تا اندکي قليايي، CO₂ پايين، دماي 200 تا 400 درجه سانتيگراد و فشار کمتر از 3 کيلوبار است. با توجه به محاسبات انجام شده روي فنوکريست هاي کلينوپيروکسن و پلاژيوکلاز تشکيل دهنده ماگماي بازالتي در منطقه، معلوم شد که اين کاني ها در دماي حدود 1100 درجه سانتيگراد و فشار 3.17 کيلوبار متبلور شده اند. اين فشار معادل عمق حدود 11 کيلومتر است. بررسي شيمي کاني هاي پرکننده درز و شکاف ها، و شيمي سنگ هاي آتشفشاني نشان مي دهد که ترکيب اين دو تقريبا به هم نزديک بوده و هر دو از عناصر Ca، Si، و Al غني و از عناصر Fe، Na، K، و Mn نسبتا فقير هستند. اين مساله نشان مي دهد که سنگ هاي آتشفشاني موجود در منطقه، در ترکيب شاره ايجاد کننده کاني هاي دگرگون، اثر داشته اند. بر پايه بررسي هاي ژئوشيميايي و الگوهاي ارايه شده براي محيط هاي زمين ساختي مختلف، بازالت هاي منطقه در گستره زمين ساختي بازالت هاي قوس آتشفشاني (Volcanic Arc Basalts = VAB) قرار مي گيرند. از نظر سري ماگمايي بازالت هاي منطقه در سري ماگماي آهکي قليايي قرار مي گيرند.

 نسخه قابل چاپ

نهشته بوکسيتي پرمو - ترياس شمال خاوري بوکان، به شکل چينه سان در مرز بين سازندهاي روته و اليکا گسترش و تکامل يافته و شامل 4 واحد سنگي مجزاست. اين نهشته تحت تاثير فرايندهاي زمين ساختي و ريخت شناسي قرار گرفته است. بررسيهاي کاني شناسي و ژئوشيميايي نشان مي دهند که در طي فرايندهاي هوازدگي، دو ساز و کار آهن زدايي و آهن زايي نقش بارزي در تشکيل کانيهاي دياسپور، بوهميت، هماتيت، گوتيت، کائولينيت، پيروفيليت، کلينوکلر، ايليت، مونت موريلونيت، آناتاز، روتيل، آلبيت، سانيدين، کوارتز، و کلسيت در اين نهشته ايفا کرده اند. با توجه به شواهد صحرايي و يافته هاي کاني شناسي و ژئوشيميايي، بازالتها (که هنوز بقايايي از آنها در طول برخوردگاه اين نهشته با سنگ بستر کربناته موجود است) سنگ مادر اين نهشته هستند. الگوي توزيع REE (هنجار شده به کندريت و سنگ مادر بازالتي) همراه با تغييرات ناهنجاريهاي Eu و Ce و (La/Yb)_N، تفکيک  HREEها را طي فرايندهاي بوکسيتي شدن نشان مي دهند. ملاحظات ژئوشيميايي بيشتر نشان مي دهند که تمرکزهاي  LREEها با کانيهاي هماتيت، گوتيت، اکسيدهاي منگنز،Cerianite  و فسفاتهاي ثانويه (Rhabdophane، Vitusite،Gorceixite  و Monazite)، و تمرکز  HREEها با کاني هاي رسي، روتيل، آناتاز، زيرکن، Euxenite  و Fergusonite رخ داده اند. تلفيق نتايج حاصل از بررسيهاي کاني شناسي و ژئوشيميايي پيشنهاد مي کنند که علاوه بر فاکتورهايي چون تغييرات pH آبگونهاي عامل هوازدگي، پتانسيل يوني، ترکيب شيميايي سنگ مادر و تثبيت در کانيهاي مقاوم، فرايندهاي جذب سطحي نيز نقش مهمي در غني شدگي  REEها طي لاتريتي شدن متوسط تا شديد در گستره مورد مطالعه ايفا کرده اند.

 نسخه قابل چاپ

منطقه مورد بررسي در 92 کيلومتري جنوب خاوري تربت حيدريه و 12 کيلومتري شمال آبادي شهرک در کمربند آتشفشاني ژرف خاستگاه خواف - درونه واقع شده است. كاني سازي در زون هاي گسلي كه سنگ هاي ژرف خاستگاه حد واسط را قطع کرده اند، تشكيل شده است. دگرساني پروپليتيك گسترده است و مهمترين نوع خود را در منطقه تشکيل مي دهد. مگنتيت و اسپيکولاريت با تغييرات در ميزان فراواني، بخش مهم زونهاي كاني سازي را تشكيل مي دهند. كانيهاي اوليه ديگر عبارتند از: کوارتز، کلسيت، پيريت، کالکوپيريت، و کلريت. تجزيه چند نمونه از زون هاي كاني سازي ميزان فراواني مس تا 2000ppm و طلا تا 44ppb تعيين شد. بررسيهاي ميکرو دماسنجي شاره هاي درگير موجود در کوارتز، دماي بين 160 تا بيش از 430 درجه سانتيگراد و شوري بين 19 تا 31 درصد بر حسب نمک طعام تعيين شدند. رگه هاي کوارتز - کالکوپيريت دمايي در گستره 167-203 درجه سانتيگراد و شوري نسبتا بالاي آبگون را نشان داد. نزديکترين سيستم ترکيبي براي شاره هاي درگير سيستم سه تاييH₂O–NaCl–CaCl₂  تعيين شد. با توجه به فراواني مگنتيت و پذيرفتاري مغناطيسي بالا در کاني سازي، و مغناطيس سنجي زميني انجام شده که منجر به شناسايي مناطق کاني سازي پوشيده شده است.

 نسخه قابل چاپ