پاسخ به:بانک مقالات بلورشناسي و كاني شناسي
منطقه كاني سازي شده طلا - پلي متال كوه زر در 35 كيلومتري جنوب غربي تربت حيدريه در استان خراسان واقع شده است. كاني سازي در رگه ها و رگچه هاي كوارتز - اسپيكولاريت - پيريت - كالكوپيريت صورت گرفته است. مهمترين كاني هاي فلزي اين منطقه عبارتند از اسپيكولاريت، كالكوپيريت، پيريت، آوينيت )از رده تترائدريت حاوي (Bi، آكانتيت، بيسموت طبيعي در همرشدي با باريت، طلاي طبيعي، الكتروم، كولين - ديجنيت و كاني هاي هوازده مثل گوتيت، ئيدروگوتيت، اكسيدهاي آهن و مس، مالاكيت، و آزوريت. مطالعات انجام شده در اين منطقه نشان مي دهد كه كاني سازي فلزي كوه زر احتمالا با نوع كانسارهاي كم سولفيد كوارتز - هماتيت رگه هاي گرمابي ارتباط دارد و نتايج تحقيقات ترموباروژئوشيميايي روي كاني كوارتز، حاكي از وجود محلول با دماي متوسط و قدرت كاني سازي كم است.
نسخه قابل چاپ
روستاي شهميرزاد در دامنه هاي جنوبي بخش شرقي رشته كوه البرز واقع است. از جمله سنگهاي رسوبي رخنمون يافته در اين ناحيه، طبقات سازند سلطانيه متعلق به زمان پركامبرين بالايي - كامبرين زيرين است كه در اين پژوهش مورد بررسي قرار گرفته است. به منظور مطالعه ويژگيهاي سنگ شناسي و تعيين دماي محيط تشكيل دولوميتهاي سازند سلطانيه، از مقاطع نازك ميكروسكوپي و نيز بررسي مقادير ايزوتوپ اكسيژن 18 در اين سنگها استفاده شده است. مطالعه خصوصيات سنگ شناسي دولوميتها مويد آن است كه كليه نمونه ها حاصل از دياژنز و از نوع ثانويه بوده و اندازه بلورهاي آنها از متوسط تا درشت در تغيير است. همچنين با توجه به مقادير ايزوتوپ اكسيژن در نمونه هاي مزبور، دماي محيط تشكيل دولوميتها بين 72 تا 113.5 درجه سانتيگراد محاسبه شده است، لذا چنين استنباط مي شود كه دولوميتهاي سازند سلطانيه در محيطهاي دياژنتيكي تدفيني كم عمق تا عميق تشكيل يافته اند.
تشکيل فازهاي مختلف بلورهاي مخلوط در محلول هاي جامد ليتيم فسفات با آهن دو ظرفيتي، و ليتيم فسفات با منگنز دو ظرفيتي، با استفاده از روش واکنش حالت جامد به طريقه کلوخه سازي در آزمايشگاه تهيه و مورد بررسي قرار گرفت. فازهاي به دست آمده به وسيله روش پراش سنجي پودري پرتوX، XRD بررسي و تعيين شدند. نقش پراش پرتو X از فازهاي تهيه شده نشان از ساختار راستگوشه با گروه فضايي Pmnb دارد، و تقريبا مشابه ساختار اوليوين هستند. ارتباط نزديک بين مقدار ? در ساختار بلور مخلوط Lix (Fe1-?Mn?) PO4 و موقعيت خطوط پراش (hkl) 2? نيز تعيين شد. بررسي شيميايي و الکترشيمايي حاکي از آن است که اين ترکيبات مي توانند به عنوان ماده کاتد در باتريهاي جامد شارژپذير مورد استفاده قرار گيرند.
همبافت سوريان به سن دونين فوقاني - كربونيفر زيرين، شامل سنگهاي آواري - آهكي، آتشفشاني، دگرگوني و عدسي هاي كوارتز، سنگ ميزبان كانه زايي مس در منطقه جيان استان فارس است. اين همبافت در حد رخساره شيست سبز دگرگون شده است. اين دگرگوني باعث قرار گرفتن كانه هاي توده اي و افشان سولفيدي در جهت بر گوارگي شيست ها و درون عدسي هاي كوارتز شده است. پيريت و كالكوپيريت كانيهاي اصلي هستند. دگرگوني ناحيه اي درجه پايين شيست سبز، با جريان تنش آواراي و خرده بلورهاي پيريت، پر شدن شكستگيهاي پيريت با كالكوپيريت، سايه فشار كالكوپيريت در اطراف پيريت، تبلور دوباره و پيوندگاه سه گانه در پيريت مشخص مي شود. نمودار پراكندگي عناصر نادر خاكي شيست هاي ذخيره مس جيان از La به Lu يك سير نزولي را نشان مي دهد و نسبت LREE/?HREE? بيش از يك و نسبت LaN/YbN كمتر از 15 است و گوياي تشكيل شيست ها از دگرگوني شيل هاست. همچنين نسبت (La/Lu)cn>1 نشان مي دهد كه فرايند جذب سطحي در انتقال عناصر نادر خاكي دخالت داشته است. به طور كلي مي توان گفت كه ذخيره مس جيان حاصل دگرگوني يك شيل كانه دار است.
آمفيبول هاي ناحيه سنگان خواف در دو گروه سنگي گرانيتوئيدها و اسكارن ها به وجود آمده اند. بر اساس رده بندي جديد و با توجه به فرمول عمومي آمفيبول ها AB2C5T8O22(OH)2، آمفيبول در سنگهاي گرانيتوئيدي با مشخصات Si=6.87-7.75، CaB>1.5، (Na+K)A>0.5، Ti<0.5، هورنبلند از نوع فروادنيت (ferroedenite) مي باشد. آمفيبول هاي موجود در اسكارن ها، بيشتر در آمفيبول اسكارن ها و گارنت پيروكسن اسكارن ها در مرحله پسروندگي تكامل اسكارن ها بوجود آمده اند. آمفيبول هاي با دماي بالا، غني از Al و با دماهاي پايين، فقير از Al هستند. آمفيبول هاي موجود در اسكارن ها به دو دسته تقسيم مي شوند: (الف) هاستينگزيت (hastingsite) با مشخصات Si=5.99-6.08، CaB>1.5، (Na+K)A>0.5، Ca<0.5، Al<Fe+3 و (ب) فرواكتينوليت (ferroactinolite) با مشخصات Si=7.61-7.90، CaB>1.5، (Na+K)A<0.5، CaA<0.5. آمفيبول نوع الف غني از Al و نوع (ب) فقير از آن است.
در اين كار پژوهشي بلورهاي MnCl2.4H2O با ساختار تك ميل، براي مطالعه ميدانهاي فوق ريز در بلورهاي مغناطيسي در دماهاي پايين، رشد داده شدند. براي مطالعه اثر ناخالصي بر زمان T1 (زمان واهلش اسپين - شبكه) اين بلورها با درصدهاي مختلف 59Co از محلول آبي اشباع شده در دماي 300K رشد داده شدند. آنگاه درصد ناخالصي 59Co، با استفاده از ايزوتوپهاي 54Mn، 60Co و 57Co تعيين شد. نتايج حاصل نشان مي دهد كه نسبت 59Co/55Mn در حدود %6.2 است. درستي اين نتايج با استفاده از طيف NMRON ايزوتوپ 54Mn، در دماهاي پايين (T<100mK)، مورد بررسي قرار گرفت.
استفاده از آهك به عنوان بهبود دهنده خصوصيات مكانيكي خاكها از روشهاي بسيار متداول در پروژه هاي مهندسي است. افزايش مقاومت فشاري و كاهش خصوصيات خميري به عنوان معيار عملكرد مناسب افزودني در اين فرايند شناخته شده است. اين پژوهش نشان مي دهد كه در فرايند واكنشهاي شيميايي كاني هاي موجود در خاك و آهك، بخشي از كاني هاي موجود خصوصا كاني هاي رسي، به كاني ها و تركيبات شيميايي ديگر تبديل شده و تشكيل اين كاني ها و تركيبات شيميايي، عامل اصلي پاسخ هاي متفاوت مكانيكي خاك است. در اين بررسي به دو تركيب شيميايي شامل تراي كلسيم سيليكا هايدريت (CSH) و تترا كلسيم آلومينا هايدريت (CAH) و كاني اترينجايت (Ettringite) به عنوان تشكيل شده در اين فرايند اشاره شده و شكل گيري آنها با آزمايشات پرتو ايكس و ميكروسكوپ الكتروني مورد بررسي قرار گرفته است.
دايكهاي آلكالي لامپروفير جنوب املش بدون روند خاص و در جهات مختلف در آهكها و گدازه هاي بالشي كرتاسه بالايي تزريق شده اند. براساس اين پژوهش، نتايج زير حاصل شده اند: تركيب ميكاها متفاوت است و بر اساس مقادير Mg، Fe، Ti و Al لاقل سه نسل قابل تشخيص اند كه عبارتند از: الف) ميكاي غني از Mg كه نسل اول را تشكيل مي دهد. ب) ميكاي غني از Ti كه ميكاي نسل دوم است. ج) ميكاي غني از Fe و Ti ميكاي نسل سوم را تشكيل ميدهد. پيروكسين ها از نوع ديوپسيد بوده و در سه مرحله جداگانه بلوري شده اند، به نحوي كه پيروكسين هاي نسل دوم از ميزان Ti و Fe بالايي برخوردارند و حاشيه پيروكسين هاي نسل اول و ريز بلورهاي زمينه را تشكيل مي دهند. فراواني درشت بلورهاي كاني بيوتيت سبب شده است تا دايكها ارزش اقتصادي يافته و به صورت معدن بيوتيت مورد برداشت قرار گيرند. ذخيره احتمالي معدن مزبور با توجه به پي جوييها سطحي كه تاكنون صورت گرفته و در حدود 75000 تن برآورد شده است. دايكهاي مشابه تاكنون در هيچ نقطه اي از ايران گزارش نشده اند، و براي اولين بار در اين ناحيه مورد مطالعه قرار گرفته اند.
ريخت و اندازه دانه هاي بلوري زئوليت Na-A به دليل نقش مهمي كه در كاربردهاي ويژه اين تركيب دارند، بسيار حايز اهميت است. در اين راستا عاملهاي موثر در اندازه و ريخت دانه هاي بلوري زئوليت Na-A در حين سنتز بايد در نظر گرفته شوند. نسبت واكنشگرها، سرعت همزدن، دما و مدت ماندژل، دما و زمان بلوري شدن از جمله عاملهايي هستند كه بايد مورد توجه قرار گيرند. در اين كار تحقيقاتي اثر دماي تهيه ژل و بلوري شدن، زمان ماندژل و همزدن در حين سنتز مورد بررسي قرار گرفته اند. از پراش پرتو - (XRD)X براي شناسايي فاز زئوليت Na-A و از SEM براي بررسي اندازه و ريخت بلورها استفاده شده است.
محدوده اکتشافي مس KC5 در 80 کيلومتري شمال غرب بردسکن و 4 کيلومتري شمال شرقي معدن مس دهنه سياه در خراسان رضوي است. مناطق KC5 و دهنه سياه جز زون زمين شناسي سبزوار هستند. کاني سازي مسن بيشتر در غالب کانيهاي ثانويه مالاکيت و کالکوزيت به صورت پر کننده درز و شکستگيها در مرز سنگهاي آتشفشاني و سنگهاي سري عريان (کربنات و توف)، که گسلي است مشاهده مي شود. بي هنجاري مغناطيس سنجي هوابردي بيضي شکل با شدت بالايي روي مرز بين سنگهاي آتشفشاني و سنگهاي کربناته معادن مس قديمي متروکه را تعقيب کرده و تا منطقه اکتشافي KC5 و معدن مس دهنه سياه ادامه مي يابد. مطالعات وجود مگنتيت حداکثر تا 5 درصد در سنگهاي آتشفشاني را نشان مي دهد. پذيرفتاريهاي مغناطيسي سنگهاي آتشفشاني در مناطق KC5 غربي، KC5 شرقي و دهنه سياه نشان مي دهد که اين پارامتر در اولي نصف دومي و سومي است. بي هنجاريهاي مغناطيسي واحدهاي آتشفشاني در KC5 شرقي تفاوت چنداني با يکديگر نداشته اما دامنه آنها کمتر از بي هنجاريهاي مربوط به همان واحدها در منطقه KC5 غربي است. دامنه بي هنجاري واحد آتشفشاني دهنه سياه از بي هنجاريهاي همان واحد در مناطق KC5 غربي و شرقي کوچکتر است. پذيرفتاري مغناطيسي کوچکتر نمونه هاي سطحي واحدهاي آتشفشاني در منطقه KC5 غربي و بي هنجاري با دامنه بزرگتر آنها در مقايسه با بي هنجاريهاي واحدهاي آتشفشاني مشابه در KC5 شرقي و دهنه سياه مي رساند که بايد خاستگاه بي هنجاري مغناطيسي و کاني سازي اصلي در منطقه KC5 غربي عميق باشد. هم آهنگي بي هنجاري مغناطيسي هوابردي با معادن مس قديمي (از جمله معدن مس دهنه سياه و منطقه اکتشافي KC5)، مرز فوقاني بين سنگهاي آتشفشاني و ته نشستهاي کربناته و بي هنجاريهاي ژئوشيميايي نشان دهنده ارتباط کاني سازي اصلي با بي هنجاري مغناطيسي است.
در اين پژوهش براي تهيه پودر بس ريز فريت استرانسيوم از كلريد آهن و كربنات استرانسيوم استفاده شد. براي آسياب كردن محصول، يك آسياب پر انرژي به كار گرفته شد كه زمان آسياب كردن را بين 0.5 تا 24 ساعت انتخاب كرديم. پودري كه به دست آمد نخست به چند بخش تقسيم كرديم و سپس هر بخش را براي برشته شدن در دما و آهنگ گرمايشي معيني قرار داديم. نتيجه آن كه بالاترين Hc با زمان آسياب 5 ساعت به دست آمد و براي اين نمونه بهترين آهنگ گرمايش برابر 600? C/h بوده است. بر پايه اين نتايج، معلوم شد كه مغناطش اشباعي پودر تهيه شده با اين روش، نسبت به مغناطش اشباعي پودر حاصل از روش معمول سراميكي پايين تر است كه با مدل پوسته - هسته قابل توجيه است.
در اين مقاله نتايج اندازه گيري پراش پرتو X و تغييرات مقاومت الکتريکي بر حسب دماي ترکيبات بين فلزي Gd2AuxAl1-x گزارش شده است، تمامي نمونه ها داراي ساختار بلوري راستگوشه با گروه فضايي Pnma هستند. در اندازه گيري پارامترهاي شبکه با استفاده از پراش پرتو X انحراف از قاعده ويگارد ديده مي شود. اين انحراف در 0.4=x به بيشينه خود مي رسد. همچنين ، يک تغيير حجمي ناگهاني به ميزان 6% در مقدار بحراني 0.4=x رخ مي دهد. براي همه نمونه ها، با افزايش پارامتر x، شاهد افزايش دماي کوري Tc هستيم. پذيرفتاري مغناطيسي (T) c نيز بر حسب پارامتر x کاهش مي يابد. نتايج اندازه گيري مقاومت الکترويکي در نمونه با ترکيب بحراني (0.4 (x= رفتاري شبيه به کوندو را نشان مي دهد که در ديگر نمونه ها مشاهد نشد. اين رفتار غير منتظره براي ترکيباتي بر پايه عنصر Gd را مي توان به زير تراز f 4 نسبت داد که الکترونهاي آزاد را حول يون Gd جمع مي کند.
در اين پژوهش، خاکستر فرار (fly ash) کارخانه فروسيليس ايران (که به عنوان ضايعات و يک ماده تقريبا بي ارزش و از پسماندهاي جامد صنعتي محسوب مي شود) با فرايند هيدروترمال به زئوليت A تبديل شده است. نوع و کيفيت زئوليت سنتز شده به ترکيب شيميايي خاکستر فرار (FA) غلظت محلول سديم هيدروکسيد و پارامترهاي مختلفي نظير دما زمان واکنش و نسبت مايع به جامد بستگي دارد. خاکستر فرار با سديم هيدروکسيد در دماي 550oc به مدت يک ساعت ذوب مي شود و پس از حل کردن آن در آب و در شرايط گرمايي ايجاد شده در دماي oC90 ??به زئوليت A تبديل مي شود. ظرفيت تبادل يوني (CEC) زئوليت سنتز شده نيز به منظور ارزيابي خواص تبادل يون آن اندازه گيري شد.
سختي کانيها يکي از ويژگي هاي مهم فيزيکي آنهاست که براي تعيين آن روشهاي مختلفي ارايه شده است. متداول ترين اين روشها جدول سختي موهس است که در آن سختي کاني ها بيشتر کيفي و بدون يکا بوده و نسبت به هم سنجيده مي شوند. در اين مقاله با توجه به اهميت تعيين دقيق تر سختي کاني ها و تعيين يکاي آنها روش جديدي بر پايه سرشتيهاي فيزيکي کاني ها ارايه شده است. در اين روش مبنا ضريب اصطکاک کاني است که با توجه به آن عوامل موثر ديگري نظير دما نيروي عمود بر سطح سختي سطوح، سرعت و راستاي آن نيز مورد بررسي قرار مي گيرند. نتايج آزمايش هاي انجام شده در اين بررسي نشان داد که سختي هاي کاني از طريق اصطکاک قابل بررسي است که به عواملي چون دما نيروي عمودي بر سطح سختي سطوح سرعت و راستاي سرعت بستگي دارد و سپس به رابطه مستقيم يا وارون اين عوامل با ضريب اصطکاک پرداخته شده است. اين روش که آن را روش سختي اصطکاک FH(Frictional Hardness) ناميده ايم با سه روش موجود؛ موهس، راک ول، و نفوذي مقايسه شده است. برتريهاي مهم روش FH عبارتند از: 1- دارا بودن يکا و بعد ويژه 2- جدا سازي بهتر سختي کاني هاي مختلف 3- اينکه تعداد زيادي از کاني ها به علت نزديک بودن سختي هايشان در يک بازه سختي قرار نمي گيرند. در اين روش دماي بيشينه داراي اهميت ويژه اي است که مي توان آن را هم از طريق روابط انرژي و گرما محاسبه کرد و هم با استفاده از دماسنج هاي تماسي (ترموکوپل)
مجموعه دگرگوني تنبور شرق سيرجان در استان کرمان از نظر سنگ شناسي شامل تناوبي از سنگ هاي رسوبي و دگرگون شده است. بررسي هاي بافت شناسي سنگ هاي متاپليتي منطقه مورد مطالعه حاکي از دو فاز دگرگوني و دو فاز دگر شکل است. مجموعه کاني هاي تشکيل شده در فاز نخست شامل بيوتيت، مسکويت و گارنت و ... مي شود در حاليکه در فاز دوم دگرگوني پيدايش استاروليت همراه با کاني هاي بالا در حد نهايي دگرگوني مي باشد. مطالعات شيمي کاني هاي دگرگون نشان مي دهد که فاز دوم دگرگوني نسبت به فاز نخست در درجه بالاتري قرار داشته و احتمالا تا اوايل رخساره آمفيبوليت پيش رفته است. دما و فشارهايي در حدود 550 تا 590 درجه سانتيگراد و 7 الي 8.48 کيلوبار از محاسبات زمين دما – فشارسنجي برآورد شد. اين اطلاعات مي توانند حاکي از اين باشند که سنگ هاي دگرگون در يک رژيم دما فشار متوسط (بارووين) تشکيل شده اند.
