."طالبا" از تصنيف‌هاي مازندراني است و اين ملودي با اشعار "سيتي گلين نساء"(خواهر طالب) اجرا مي‌شود.
طالب داستان زندگي شخصي است كه مورد بي‌مهري نامادري قرار گرفته و در نهايت توسط دارويي كه در غذايش ريخته بود بيهوش و به هنديها فروخته مي‌شود و بالاخره درغربت مي‌ميرد.
كوه كوتر بي‌ما دار غارغاري لعنت خدا برخرده ماداري
خردمار سر بشته لاغلي سري دله‌ره دكرده بيهوش داري 
بخورده طالبا بهيه راهي طالب مه طالب طالب فراري
انده بوردمه تا دريوي پلي دريوي پلي و جفت انجلي
ونه سر نيشت بيه كوترچمبلي كوتر چمبلي مه طالب ره ندي
طالب ره بخورده دريوي ماهي ساليك بشته ما بهيرم ماهي
ماهي گردن ره دشنم شاهي ماهي مه ماهيا طالب ره ندي
طالب ره بديمه ميون هندي هندي مردمون ره قليون اوكاردي هندي كيجاهون ره كشه خوكاردي هندي زنون ره گره تو كردي
طالب مه طالب طالب خرما چش زهره از عشق ته بهيه ناخش
طالب مه طالبا طالب فرامرز هركجه بمردي خدا بيامرز
-----------
مانند كبوتر بودم كه روي درختان ودرغاركوه زندگي مي‌كردم، لعنت خدا بر نامادري داشتن نامادري درحق آدم مادري نمي‌كند، نامادري مشغول پختن غذا است نامادري در غذا داروي بيهوشي ريخت، طالب آن را خورد و روانه شد، اي طالب طالب من طالب گريز پا آن قدر رفتم تا كنار دريا رسيدم، كنار دريا دو درخت انجيلي وجود داشت كه برشاخه‌هاي آن كبوتر صحرايي نشسته بود، اي كبوتر صحرايي توطالب مرا نديدي؟ . . .
. . . و اين داستان بسياري از دلدادگان است كه حكايت طالب نيز بر آنها رفته است و شايد اگر درون خودت را بجويي مي بيني كه تو هم يكي از دلباخته شعر طالب هستي . درست گفتم ؟
