به گزارش دیسکاوری، این محققین در حال حاضر روی پروژه‌هایی مانند پوست الکترونیک الاستیک، حس‌گرهای نانو و تجربه الکترولمسی کار می‌کنند که هر یک از این پروژه‌ها شاید آینده فناوری گوشی‌های همراه را تغییر دهد.
حس‌گرهای نانو به کاربر امکان نظارت مستقیم بر محیطی را میدهد که در آن قرار گرفته است؛ مثلا این که چه مقدار آلاینده در هوا وجود دارد یا چه آلاینده‌هایی در اطراف می‌توانند مواد غذایی را آلوده کنند. شاید بتوان آن را مشابه یک بینی مصنوعی دانست.
پوست الکترونیک الاستیک نوکیا هم کمک می‌کند که گوشی‌های همراه به هر شکلی در بیایند. در حال حاضر ما از صفحه مدارهای جامد و بدون انعطاف استفاده می‌کنیم. اما شاید در آینده بتوان آن‌ها را انعطاف‌پذیر کرد. بدین ترتیب شاید دیگر هیچ محدودیتی برای شکل گوشی‌های همراه، حمل آن‌ها و شاید نحوه استفاده از آن‌ها وجود نداشته باشد. در واقع در این شرایط دست خلاقیت خیلی بازتر خواهد بود!
در پایان هم می‌توان به پروژه تجربه الکترولمسی اشاره کرد. محققین نوکیا باور دارند که اگر بتوان علایم لمسی را جایگزین متن‌ها کرد، دریچه‌ای به دنیای تازه‌ای از تعامل کاربر و گوشی‌های همراه باز می‌شود که می‌تواند پر از نوآوری‌های شگفت‌انگیز باشد. باید منتظر ماند، نسل تازه‌ای از گوشی‌های همراه در راه است.
