جانی دپ :: Johnny Depp
جان کریستوفر «جانی» دپ دوم (به انگلیسی: John Christopher “Johnny” Depp II) (زادهٔ ۹ ژوئن ۱۹۶۳) بازیگر، تهیه‌کننده، موسیقیدان و کارگردان آمریکایی است. او تاکنون توانسته‌است جایزه های گولدن گلوب و انجمن بازیگران نمایش را برای بهترین بازیگر مرد از آن خود کند. آغاز موفقیت های او به دههٔ ۸۰ میلادی و مجموعهٔ تلویزیونی خیابان جامپ شمارهٔ ۲۱ باز می‌گردد. او در این مجموعه به یک بازیگر نوجوان محبوب تبدیل شد. پس از آن در سال ۱۹۹۰ در فیلم ادوارد دست قیچی بازی کرد و بعد با فیلم‌هایی مانند اسلیپی هالو (۱۹۹۹)، چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی (۲۰۰۵)، سری دزدان دریایی کارائیب (۲۰۱۱- ۲۰۰۳)، آلیس در سرزمین عجایب و رنگو به موفقیت‌های بزرگی در گیشه دست یافته است. جانی برای به تصویر در آوردن شخصیت هایی مانند «ادوارد دی وود» در اد وود، «جوزف دی پیستن» در دنی براسکو، «هانتر اس تامپسون» در ترس و نفرت در لاس وگاس، «جورج جانگ» در ضربه و دزد بانک، جان دلینجر در دشمنان مردم تحسین شده است.
فیلم های جانی دپ بیش از ۳٫۱ میلیارد دلار در آمریکا و بیش از ۷٫۶ میلیارد دلار در جهان فروش داشته است. او بارها نامزد دریافت بهترین جایزه ها شده است و جایزهٔ گولدن گلوب بهترین بازیگر مرد را برای سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت و جایزه انجمن بازیگران نمایش را برای دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه برنده شده است. او تاکنون دو بار در سال های ۲۰۰۳ و ۲۰۰۹ به عنوان جذاب ترین مرد از سوی مجلهٔ پیپل معرفی شده است. نام جانی دپ در کتاب رکورد های گینس به عنوان گرانترین بازیگر با دستمزد ۷۵ میلیون دلار ثبت شده است. در سال ۱۹۹۵ مجلهٔ «امپایر» جانی دپ را به عنوان یکی از ۱۰۰ ستاره تاریخ سینما انتخاب کرد و مقام ۶۷ را در بین ۱۰۰ ستاره همیشگی سینما به او داد. در سال ۲۰۰۱ یکی از ۲۰ چهرهٔ دنیای سرگرمی شناخته شد و در سال ۲۰۱۲ «IMDB» جانی دپ را به عنوان بهترین بازیگر سینمای جهان در ۱۰ سال گذشته معرفی کرد.
زندگی‌نامه
کودکی
او در کنتاکی به دنیا آمد. پدرش سنیور جان کریستوفر دپ مهندس شهرسازی و مادرش بتی سو ولز یک پیشخدمت بود. او یک برادر به نام دنیل دارد که رمان نویس است و دو خواهر به نام های «کریستی» (که اکنون مدیر شخصی اش است) و «دبی» دارد. خانواده او از مهاجران فرانسوی پروتستان بودند که در حدود سال ۱۷۰۰ در ویرجینیا ساکن شدند. جانی همچنین گمان می‌کند که یک سرخ‌پوست است و در سال ۲۰۱۱ عنوان کرد:
« فکر می‌کنم کمی در درونم سرخ‌پوست هستم. مادر مادربزرگم کمی سرخ‌پوست بود و در چروکی بزرگ شد. اهل کنتاکی بودنم نیز با این قضیه جور در می‌آید. آنجا پر از چروکی و سرخ‌پوست است. »
خانوادهٔ جانی دپ در دوران کودکیش اغلب نقل مکان می‌کردند به طوری که او و برادر و خواهرانش در بیش از ۲۰ مکان مختلف زندگی کرده‌اند و در نهایت در سال ۱۹۷۰ در فلوریدا ساکن شدند. در سال ۱۹۷۸ والدینش از هم جدا شدند مادرش سپس با «رابرت پالمر» (متوفی سال ۲۰۰۰) ازدواج کرد. جانی همیشه از رابرت به عنوان «الهام بخش من» یاد می‌کند.
او در کودکی‌اش به خاطر استرس ناشی از رو به رو شدن با مشکلات خانوادگی دست به خودآزاری می‌زد و هفت یا هشت اثر زخم به جا مانده از آن زمان دارد. طی مصاحبه‌ای که در سال ۱۹۹۳ داشت، عنوان کرد: «بدن من نوعی مجله است. مانند کاری که سربازها می‌کنند، هر خالکوبی معنی خاصی دارد، چه می‌خواهد توسط خودت با چاقو صورت گرفته باشد یا توسط یک هنرمند این رشته. »
دههٔ ۸۰
وقتی ۱۲ سالش بود مادرش به او یک گیتار هدیه داد و او شروع به نواختن در گاراژ راک های مختلف کرد. یک سال پس از جدایی والدینش، دبیرستان را رها کرد تا نوازنده راک شود. جانی دو هفته بعد سعی کرد به مدرسه بازگردد اما مدیر به او گفت که دنبال رویایش برود و موسیقیدان شود. او با گروه «بچه‌ها» شروع به نواختن کرد. این گروه موفقیت محلی نسبتا کمی را تجربه کرد. اعضای گروه «بچه‌ها» برای دستیابی به قراردادی برای ضبط موسیقی راهی لس آنجلس شدند و نام گروه را به «روش شش اسلحه» تغییر دادند ولی پیش از ضبط آهنگ، گروه مذکور متلاشی شد. جانی بلافاصله به گروه راک سیتی انجلز پیوست و در نوشتن آهنگ «مری» همکاری کرد که در اولین اجرای این باند برای شرکت نشر گفن رکوردز با نام «اندوه مرد جوان» ثبت شد.
در ۲۴ دسامبر ۱۹۸۳ با «لوری آن آلیسون» خواهر خواننده و نوازندهٔ باس گروه ازدواج کرد. در دوران تأهل، همسرش به چهره‌پردازی می‌پرداخت در حالی که او به انواع شغل های عجیب و غریب اشتغال داشت، از جمله این شغل ها می‌توان به بازاریابی از راه دور برای فروش خودکار اشاره کرد. همسرش او را به نیکولاس کیج معرفی کرد و کیج به او پیشنهاد کرد تا وارد عرصه بازیگری شود. جانی و همسرش در سال ۱۹۸۵ از هم طلاق گرفتند. او سپس سر صحنهٔ فیلم کوتاه «احمق‌ها» با «شرلین فن» آشنا و نامزد شد. جانی و شرلین برای فیلم «تراشین» در سال ۱۹۸۶ تست دادند و هر دو پذیرفته شدند. کارگردان فیلم جانی را به عنوان ستاره اصلی برگزید. این نقش دومین نقش اصلی او محسوب می‌شد. اما بعدا تهیه کننده فیلم با انتخاب کارگردان مخالفت و جانی را رد کرد.
شغل بازیگری
تلویزیون
جانی دپ نقش اصلی سریال تلویزیونی خیابان جامپ شماره ۲۱ را برای شبکه رسانه‌ای فاکس در سال ۱۹۸۷ بازی کرد. او به این علت بازی در این فیلم را پذیرفت تا بتواند با «فردریک فورست» که الهام بخش او بوده هم بازی شود. نقش مکمل جانی، «سل جنکو» دوست قدیمی اش بود که در نقش خدمتکاری به نام «بلوفیش» بازی کرد. موفقیت این سریال، او را به یک بازیگر محبوب نوجوانان در اواخر دههٔ ۸۰ تبدیل کرد. اما با این وجود مدتی بعد احساس کرد که مجبور به بازی در این نقش شده‌است. پس از آن تصمیم گرفت فقط در فیلم‌هایی که احساس می‌کند مناسب اوست بازی کند.
نقش‌های فیلم
اولین نقش اصلی جانی دپ در فیلم ترسناک و کلاسیک کابوسی در خیابان الم در سال ۱۹۸۴ بود. او نقش دوست قهرمان فیلم، «نانسی تامپسون» (با بازی هدر لنگنکمپ) و یکی از قربانیان «فردی کراگر» را بازی کرد. جانی اولین گزینهٔ کارگردان برای ایفای نقش یک اسکیت باز آمریکایی در فیلم درام تراشین محصول سال ۱۹۸۶ بود، اما بعدا توسط تهیه کننده فیلم کنار گذاشته شد. همچنین در این سال در نقش دوم فیلم جوخه به کارگردانی الیور استون ظاهر شد. در سال ۱۹۹۰ در فیلم ادوارد دست قیچی به کارگردانی تیم برتون بازی کرد که موفقیت فیلم به ارتباط طولانی مدت آن دو انجامید و آینده حرفه‌ای جانی دپ را تحت تاثیر قرار داد.
در سال ۱۹۹۸ جانی دپ، که طرفدار و دوست قدیمی نویسنده‌ای به نام «هانتر اس تامپسون» بود در فیلم ترس و نفرت در لاس وگاس که بر اساس رمانی به همین نام از تامپسون ساخته شد، بازی کرد. در سال ۲۰۰۸ راوی فیلم مستند «گونزو:زندگی و کار دکتر هانتر اس تامپسون» بود. او بیشتر هزینه های مراسم یادبود دکتر تامپسون را پرداخت. او این مراسم را با آتش بازی و شلیک خاکستر تامپسون با توپ در اسپن، کلرادو، جایی که دوستش زندگی می‌کرد، کامل کرد. کار بعدی جانی دپ از آثار تامپسون فیلم خاطرات عجیب و غریب بود که در سال ۲۰۱۱ اکران شد که از یکی از رمان های تامپسون اقتباس شده بود.
منتقدین نقش های جانی دپ را «شخصیت های دوستدار تنهایی» توصیف کرده‌اند. دپ این دوره از حرفه اش را پر از «شکست های تعریف شده از طرف استودیو ها» و «فیلم هایی که برای گیشه مثل سم بودند» ذکر کرده است اما او فکر می‌کند استودیوها هرگز فیلم ها را درک نکردند و بازاریابی خوبی نداشتند. جانی دپ نقش هایی را که جالب دانسته انتخاب کرده است نه نقش هایی که فکر می‌کرده پرفروش خواهند بود.
فیلم ۲۰۰۳ کمپانی والت دیزنی، دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه یک موفقیت بزرگ برای او بود. او، نقش کاپیتان جک اسپرو، دزد دریایی جذاب و مودب با راه رفتنی کج و خاص را ایفا کرد که بسیار مورد ستایش قرار گرفته است. مدیران کمپانی والت دیزنی در ابتدا دربارهٔ موفقیت این نقش تردید داشتند اما با اکران عمومی فیلم، این شخصیت در بین مردم محبوبیت زیادی پیدا کرد. طبق نظرسنجی شرکت فندنگو (شرکت فروش بلیط سینما) نقش کاپیتان جک اسپرو بیشترین جذابیت را برای مخاطبان داشته‌است. کارگردان فیلم گور وربینسکی گفته است که این شخصیت، بسیار شبیه به شخصیت خود جانی دپ است اما جانی عنوان کرد که این شخصیت را از «کیت ریچاردز» گیتاریست گروه رولینگ استونز الگو برداری کرده‌است.
او در سال ۲۰۰۴ نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد برای ایفای نقش جی ام بری، نویسندهٔ اسکاتلندی در فیلم در جستجوی سرزمین خیالی شد. پس از آن، در نقش ویلی وانکا در فیلم چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی، محصول سال ۲۰۰۵، ظاهر شد که موفقیت زیادی در گیشه کسب کرد و او بخاطر ایفای این نقش نامزد جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی شد.
جانی دپ به نقش کاپیتان جک اسپرو در دزدان دریایی کارائیب: صندوق مرد مرده برگشت که در ۷ جولای ۲۰۰۶ اکران شد و ۱۳۵٫۵ میلیون دلار در سه روز اول اکران در آمریکا فروش کرد و رکورد فروش گیشه را در بالاترین فروش آخر هفته شکست. دزدان دریایی کارائیب: پایان جهان هم در ۲۴ می۲۰۰۷ اکران شد. جانی دپ گفته است: «کاپیتان اسپرو بخش بزرگی از من است» و او می‌خواهد که این نقش را در سری های بعد هم بازی کند. همچنین او صدا پیشهٔ کاپیتان اسپرو در بازی کامپیوتری “دزدان دریایی کارائیب: افسانه جک اسپرو” بوده‌است.
استعداد چشمگیر شمشیربازی جانی دپ که برای نقش کاپیتان اسپرو پیشرفت کرد، در فیلم مستند «بازپس گرفتن شمشیر» برجسته شد. در این فیلم، استاد شمشیر زنی «باب اندرسون» تجربیاتش را به او در طراحی حرکات شمشیرزنی برای فیلم دزدان دریایی کارائیب: نفرین مروارید سیاه می‌آموخت.
جانی دپ برای ایفای هنرمندانهٔ نقش سوئینی تاد در فیلم سیاه و موزیکال «سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت» به کارگردانی تیم برتون، برندهٔ جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی شد. او در مراسم اهدای جوایز از انجمن مطبوعات خارجی هالیوود تشکر کرد و از تیم برتون برای اعتماد زیاد و پشتیبانی اش تقدیر کرد.
در سال ۲۰۰۹ جانی دپ در نقشی که هیث لجر قرار بود در فیلم تخیلات دکتر پارناسوس بازی کند به همراه جود لا و کالین فارل بازی کرد. هر سه بازیگر دستمزدشان را به دختر هیث لجر (ماتیلدا) دادند. او در نقش کلاهدوز دیوانه در فیلم آلیس در سرزمین عجایب به کارگردانی تیم برتون بازی بسیار درخشانی ارائه کرده است و صداپیشهٔ نقش رنگو در فیلم رنگو به کارگردانی «گور وربینسکی» بوده است. فیلم رنگو برندهٔ جایزهٔ اسکار بهترین فیلم پویانمایی آکادمی اسکار در سال ۲۰۱۲ شد و «گور وربینسکی» در مراسم اسکار از جانی دپ تشکر کرد.
در سال ۲۰۱۱ جانی دپ به نقش کاپیتان جک اسپرو در فیلم دزدان دریایی کارائیب: سوار بر امواج ناشناخته برگشت. این فیلم در اولین هفته اکران در سطح جهانی ۳۴۶٫۴ میلیون دلار در گیشه فروش کرد و رکورد زد.
همکاری با تیم برتون
او با تیم برتون کارگردان سینما و دوست صمیمی اش در ۸ فیلم همکاری کرده است. اولینش ادوارد دست قیچی (۱۹۹۰) است که در آن نقش ادوارد، اختراع جدید مخترعی عجیب و غریب را بازی کرده است. ادوارد در ظاهر انسان است اما به دلیل مرگ ناگهانی سازندهاش به جای دستانش قیچی دارد. در این فیلم وینونا رایدر و وینسنت پرایس نقش های مقابل او را ایفا کرده‌اند.
او دربارهٔ نقش ادوارد گفته است:«من عاشق ادوارد دست قیچی بودم چون هیچ چیز بدبینانه، خسته کننده و ناپاکی در مورد او وجود نداشت. به یاد دارم وقتی برای آخرین بار برای نقش ادوارد گریم می‌شدم به خودم در آینه نگاه کردم و با خودم فکر کردم: «من دارم با ادوارد خداحافظی می‌کنم» و از این فکر ناراحت شدم. اما در واقع فکر می‌کنم همه نقش‌هایم هنوز یک جوری وجود دارند. »
همکاری بعدی آنها فیلم اد وود (۱۹۹۴) بود که جانی دپ نقش اد وود، فیلمسازی که بعضی وقت ها از او به عنوان «بدترین کارگردان تاریخ» نام می‌برند را بازی کرده‌است. جانی درباره این فیلم بعدا گفت:«فقط با شنیدن ۱۰ دقیقه دربارهٔ پروژه آن را قبول کردم.» آن زمان او از فیلم و فیلمسازی ناامید بود. این نقش برای او شانس داشتن زمانی لذت بخش را فراهم کرد. او در این باره گفته است: «کار با کالسکهٔ کروکی عشق من به بازیگری را دوباره جوان کرد.»
تهیه کننده، اسکات رودین، زمانی عنوان کرد:«در واقع جانی دپ در تمام فیلم‌هایش دارد تیم برتون را بازی می‌کند.»
همکاری بعدی جانی دپ با تیم برتون فیلم اسلیپی هالو (۱۹۹۹) بود. این فیلم داستانی ماورائی دارد و هنرنمایی دیگری از جانی دپ در نقش «ایکابد کرین»، کارآگاهی علاقه مند به تحقیقات جرم شناسی است. نقش مقابل او را کریستینا ریچی ایفا کرده است. اسلیپی هالو نشان دهندهٔ مبارزهٔ تیم برتون با سیستم استودیو هالیوود بود. جانی دپ برای این نقش از آنجلا لنسبری، رادی مک دوال و بیسیل راتبون الهام گرفته بود. او گفته است: «من همیشه ایکابد را شخصیتی حساس و شکننده که شاید کمی بیش از حد در تماس با شخصیت زنانه درونی خود است، مثل دختر بچه‌ای که ترسیده، تصور می‌کردم»”
او دیگر با تیم برتون همکاری نکرد تا اینکه سال ۲۰۰۵ در چهارمین همکاری اش با برتون، در فیلم چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی در نقش ویلی وانکا ظاهر شد. او مدل مو این شخصیت را از «آن وینتور» الگو برداری کرد. فیلم فروش موفقیت آمیزی داشت و نقد های مثبتی بر آن شد. جین وایلدر که نقش ویلی وانکا را در نسخهٔ پیشین فیلم، محصول ۱۹۷۱، به تصویر کشیده بود، نسخهٔ جدید فیلم را مورد انتقادی تند قرار داد.
انیمیشن عروس مرده پنجمین همکاری او با تیم برتون است که جانی دپ در آن صدا پیشهٔ شخصیت «ویکتور ون دورت» بوده است. این انیمیشن سپتامبر ۲۰۰۵ به دنبال فیلم چارلی و کارخانهٔ شکلات‌سازی که جولای اکران شده بود، روی پرده سینما رفت.
او سپس به خاطر نقش آفرینی هنرمندانه در فیلم سوئینی تاد: آرایشگر شیطانی خیابان فلیت (۲۰۰۷) برندهٔ دومین جایزهٔ بزرگ خود یعنی جایزهٔ گلدن گلوب بهترین بازیگر مرد فیلم موزیکال یا کمدی و برای سومین بار نامزد جایزه اسکار بهترین بازیگر نقش اول مرد شد. او همچنین برای این فیلم «برندهٔ جایزه بهترین نقش منفی» از جوایز سینمایی ام‌تی‌وی در سال ۲۰۰۸ و برندهٔ جایزه ملی فیلم انگلیس شد.
همکاری بعدی جانی دپ با تیم برتون فیلم آلیس در سرزمین عجایب (۲۰۱۰) بود که در نقش کلاهدوز دیوانه بازی درخشانی را ارائه کرده است. در این فیلم هلنا بونهام کارتر، آن هاتاوی و آلن ریکمن با او همبازی بوده اند. او دربارهٔ این نقش گفته است:«کلاهدوز دیوانه شخصیت جذابی است. او دیوانه و غیر قابل پیش بینی است. بازی در نقش کلاهدوز دیوانه و جان بخشیدن به تخیل تیم مثل رویایی بود که به واقعیت پیوست. »
جدیدترین همکاری او با تیم برتون، فیلم سایه های سیاه است که ماه می ۲۰۱۲ اکران خواهد شد. جانی در این فیلم نقش یک خون‌آشام به نام «بارناباس کالینز» را ایفا کرده است.
جانی دپ با تیم برتون دوستی بسیار نزدیکی دارد و پدرخواندگی فرزندان او را به عهده گرفته است. او در مورد تیم برتون در مقدمه کتاب «برتون بر برتون» گفته‌است:
« درباره او دیگر چه می‌توانم بگویم؟ او برادر، دوست و پدر فرزندخوانده ام است. او بی نظیر و شجاع است. او کسی است که به خاطرش تا آخر دنیا می‌روم و به خوبی می‌دانم که او هم برای من همین کار را خواهد کرد. »
شرکت فیلمسازی
در سال ۲۰۰۴ جانی دپ شرکت فیلم سازی اینفینیتم نیهیل را برای پروژه هایی که خودش بازیگر / تهیه کنندهٔ آنهاست تاسیس کرد. عنوان این شرکت، انگلیسی-هلندی و به معنای «صفر برای همیشه» است. جانی مدیر عامل شرکت است در حالی که خواهرش «کریستی» امور اجرایی شرکت را بر عهده دارد.
اولین محصول این شرکت فیلم خاطرات عجیب و غریب بود که در سال ۲۰۱۱ تولید شد و از رمانی با همین نام نوشته «هانتر اس تامپسون» اتخاذ شده بود. نویسنده و کارگردان این فیلم «بروس رابینسون» است.
جانی دپ دربارهٔ این فیلم گفته است:«خاطرات عجیب و غریب عمل کردن به قولی بود که به هانتر داده بودم. من این رمان را قبل از اینکه چاپ شود پیدا کردم. هانتر آن را در آرشیوش در زیرزمین گذاشته بود. از نثر زیبای آن متعجب شدم. نمی‌توانستم باور کنم که او در سن ۲۲ سالگی آن را نوشته است. با هم تصمیم گرفتیم که آن را به فیلم تبدیل کنیم. از اول این یک کار مشترک بود. حالا به قولم عمل کردم. »
فیلم بعدی این شرکت هوگو به کارگردانی مارتین اسکورسیزی در سال ۲۰۱۱ ساخته شد. این فیلم برندهٔ ۵ جایزه آکادمی اسکار در بخش‌های: بهترین جلوه‌های ویژه، بهترین تدوین صداگذرای، بهترین صداگذاری، بهترین فیلمبرداری و بهترین کارگردان هنری در سال ۲۰۱۲ شد. محصول بعدی این شرکت فیلم سایه های سیاه به کارگردانی تیم برتون است که قرار است ۲۱ می۲۰۱۲ اکران شود.
علاقه مندی های دیگر
یکی از علاقه مندی های جانی دپ، موسیقی است. او از سن ۱۲ سالگی نواختن گیتار را شروع کرد. سپس به عنوان یک گیتاریست، از «گیتار اسلاید» برای نواختن آهنگ «ناپدید» در آلبوم «الان اینجا باش» (۱۹۹۷) برای گروه اوئیسیز و همچنین در آهنگ «نرو» استفاده کرد. او همچنین نوازنده گیتار آکوستیک در فیلم شکلات و آهنگ فیلم روزی روزگاری در مکزیکو بوده است. او دوست «شان مک گوان» خوانندهٔ گروه «پوگس» بود و در اولین آلبوم تک خوانی مک گوان با او همکاری کرد. او همچنین عضو گروه «پی» بود.
او در کلیپ «وسیع پهناور» (۱۹۹۱) اثر تام پتی بازی کرده‌است.[۵۶] و همچنین در کلیپ «آلیس» اثر آوریل لوین (۲۰۱۰) در نقش کلاهدوز دیوانه هنرنمایی کوتاهی داشت.
جانی دپ و ونسا پارادی انگور پرورش می‌دهند و دارای امکانات شراب سازی در باغ انگورشان در شمال «سنت تروپز» هستند. او به شراب های فرانسوی از جمله شراب بوردو علاقه بسیار دارد و طی مصاحبه‌ای که با نشریه فیگارو داشت، عنوان کرد: «با این شراب ها انسان به نیروانا دست می‌یابد». او همچنین به همراه شان پن، جان مالکوویچ و مایک هاکنل صاحب رستوران-بار فرانسوی «من ری» در شانزلیزه بود.
زندگی خصوصی
جانی دپ سال ۱۹۸۳ با «لوری آن آلیسون» ازدواج کرد اما آنها سال ۱۹۸۵ از هم جدا شدند. او بعد از آن ۳ رابطهٔ ناموفق دیگر داشت: در سال ۱۹۸۵ با «شریلین فن» آشنا شد و رابطه شان ۳ سال طول کشید. بعد با وینونا رایدر در نمایش توپ‌های بزرگ آتشین در جولای ۱۹۸۹ آشنا شد و از جولای ۱۹۹۰ به مدت ۳ سال با هم نامزد بودند. از سال ۱۹۹۴ به مدت ۴ سال با کیت ماس، سوپر مدل انگلیسی نامزد بود.
او سال ۱۹۹۸ در زمان فیلمبرداری دروازه نهم با «ونسا پارادی» بازیگر و خوانندهٔ فرانسوی ملاقات کرد و رابطه شان تا به حال دوام داشته است. جانی و ونسا دو فرزند دارند: دختری به نام «لیلی رز ملودی دپ» متولد ۲۷ می ۱۹۹۹ و پسری به نام «جان کریستوفر «جک» دپ سوم» متولد ۹ آوریل ۲۰۰۲. «لیلی رز» که به بیماری سختی مبتلا شده بود در سال ۲۰۰۷ بهبود یافت. بیماری او نوعی عفونت باکتری اشرشیا کلای بود که نزدیک بود منجر به از کار افتادن کلیه هایش شود و باعث شد که مدتی طولانی در بیمارستان بستری شود. جانی دپ برای تشکر از «بیمارستان بزرگ خیابان اورموند»، در نوامبر ۲۰۰۷ لباس کاپیتان جک اسپرو را پوشید و ۴ ساعت برای بچه های بیمار کتاب داستان خواند و سال ۲۰۰۸ حدود ۲ میلیون دلار به بیمارستان کمک کرد.
خانوادهٔ دپ در خانه‌ای درشهر مودون در حاشیه پاریس، خانه‌ای در لس آنجلس، جزیره‌ای در باهاما (جزیره‌ای که جانی آن را خریده‌است) و ویلایی در شهر کوچکی در۲۰ کیلومتری سنت تروپز در جنوب فرانسه زندگی می‌کنند. جانی همچنین یک باغ انگور در همین شهر دارد. سال ۲۰۱۱ از فرانسه به آمریکا بازگشت چون فرانسه از او خواسته بود که ساکن دائمی آن کشور شود و در این صورت او مجبور می‌شد به هر دو کشور (آمریکا و فرانسه) مالیات پرداخت کند.
جانی دپ به خاطر لباس‌های جین پاره‌ای که می‌پوشد معروف است. سال ۲۰۱۰ مجله «جی کیو» جانی را به عنوان یکی از ۲۵ مرد خوش لباس معرفی کرد.
جانی دپ حدود ۱۳ خالکوبی دارد که بیشتر آنها نشان دهندهٔ اشخاص و اتفاق های مهم زندگی اش هستند: روی بازوی راستش نیمرخ یک بومی آمریکایی و یک ربان که رویش قبلا اسم وینونا رایدر نوشته شده بود (Winona forever) و بعد از جدایی شان دو حرف آن را پاک کرد (Wino forever)، لیلی رز (اسم دخترش) بالای قلبش، بتی سو (اسم مادرش) روی بازوی چپش و یک گنجشک در حال پرواز بر روی آب با کلمه جک (اسم پسرش) روی ساعد راستش.
۸ اکتبر ۲۰۱۰ جانی دپ به دنبال دریافت نامه‌ای از دانش آموز یک مدرسهٔ ابتدایی در نزدیکی محل فیلمبرداری دزدان دریایی کارائیب: سوار بر امواج ناشناخته در لندن که برای شورش در کلاس از کاپیتان جک اسپرو کمک خواسته بود، لباس کاپیتان جک اسپرو را پوشید و به آن مدرسه رفت.
اظهار نظر بحث برانگیز دربارهٔ آمریکا
در سال ۲۰۰۳ اظهار نظر جانی دپ دربارهٔ آمریکا در مجله آلمانی «استرن» چاپ شد: آمریکا مثل یک توله سگ لال است که دندان های بزرگی دارد و می تواند گاز بگیرد و آسیب بزند اما جانی بعدا گفت که مجله اشتباه نقل قول کرده است و این نقل قول از متن برداشته شده و استرن داستان را به میل خودش نوشته‌است. همان طور که سایت سی ان ان این گفته را از او نقل قول کرد که او از بچه هایش خواسته تا به آمریکا به چشم یک اسباب بازی شکسته نگاه کنند. آن را بررسی کنند، احساسش کنند و بعد رهایش کنند. در هفته نامه نیوزویک چاپ ۱۷ جولای ۲۰۰۶ دوباره نقل قول توله سگ لال در متن نامه‌ای به مجله چاپ شد. او همچنین با گزارش رسانه ها که گفته‌اند: دپ ناشناس زندگی کردن در فرانسه و زندگی ساده اش در آنجا را دوست دارد، مخالف است.
او در واکنش به انتشار این سخنان گفته‌است: «منظور من از توله سگ مقایسه آمریکا با اروپا بود چون امریکا در مقایسه با کشورهای دیگر جوان است. آمریکا حدود ۲۰۰ ساله است. خجالت آور است که استعاره‌ای که من استفاده کردم از روی سیاستی افراطی از متن برداشته شده است. من آمریکایی هستم. من عاشق کشورم هستم و آرزو های بزرگی برایش دارم. به همین دلیل است که من درباره اش صریح صحبت می‌کنم و گاهی اوقات نقدش می‌کنم. من از آزادی که در کشورم وجود دارد خیلی بهره برده‌ام و تا ابد از آن سپاسگزار خواهم بود. من از همه افرادی که از این سخنانی که احمقانه تحریف شده ناراحت شدند عذرخواهی می‌کنم. »
