بانک مقالات زنان

هدف از پژوهش حاضر بررسي نقش باورهاي فرزندپروري و نگرش مادران نسبت به تفکر خلاق بر خلاقيت کودکان بود. بدين منظور 80 کودک پيش دبستاني 5-6 ساله (42 پسر و 38 دختر) و مادران آن ها از مراکز پيش دبستاني شهرستان شيراز به شيوه نمونه گيري خوشه اي تصادفي انتخاب شدند. کودکان با آزمون خلاقيت تصويري تورنس و مادران با آزمون هاي مقياس نوين گرايي والدين و پرسشنامه آموزگاري والدين ارزيابي شدند. پايايي و روايي ابزارهاي پژوهش با روش هاي روايي محتوايي، همساني دروني، آلفاي کرونباخ و بازآزمايي بررسي شد. نتايج به دست آمده حاکي از آن بود که بين باورهاي مدرن مادران و خلاقيت در کودکان همبستگي مثبت و معناداري وجوددارد. نتايج تحليل رگرسيون نيز نشان داد ابعاد خلاقيت و بازي پيش بيني کننده مثبت و معنادار و کنترل پيش بيني کننده منفي و معنادار خلاقيت در کودکان بود. همچنين تفاوت هاي جنسيتي معناداري ميان دختران و پسران در نگرش ها و باورهاي فرزندپروري مادران و خلاقيت مشاهده شد.

پژوهش حاضر به منظور بررسي نقش خشونت عليه زنان، جامعه پذيري جنسيتي و سرمايه هاي اجتماعي در پيش بيني سلامت روان گروهي از زنان شهر تهران انجام شد. بر اين اساس 184 زن مورد خشونت قرار گرفته که به صورت نمونه در دسترس به مجتمع قضايي خانواده، پزشکي قانوني و مراکز مشاوره مراجعه کرده بودند و 228 زن مورد خشونت قرار گرفته اي انتخاب شدند که به دلايلي به مراکز فوق مراجعه نکرده بودند و از نظر سن و مدت زمان ازدواج با گروه نخست همتا شدند. پژوهش توصيفي و از نوع همبستگي بوده است. يافته ها نشان داد زناني که دسترسي بيشتري به سرمايه هاي اجتماعي و خانوادگي دارند از سلامت روان بالاتري برخوردار هستند. هر چه پيروي از الگوهاي رايج جامعه پذيري جنسيتي و اعمال خشونت عليه زنان کمتر باشد، زنان از سلامت روان بالاتري برخوردارند. و سلامت روان زنان گروه کنترل از سلامت روان زنان گروه نمونه پايين تر است. نتايج رگرسيون نشان داد که جامعه پذيري، حمايت ها و سرمايه هاي اجتماعي سهم تعيين کننده اي را در پيش بيني سطح سلامت روان زنان دارد.

يکي از حوزه هايي که در ايران کمتر به آن توجه شده موضوع بررسي وضعيت ميزان گرايش دختران به فرار از منزل است و پژوهش هاي انجام شده در کشور ما نيز نوعا به بررسي علل يا دلايل فرار از منزل با جمعيت پژوهش دختران فراري ساکن در مراکز نگهداري از دختران فراري اقدام کرده اند. به اين دليل، مقاله حاضر مبتني بر پژوهشي مي باشد که هدف اصلي آن شناسايي و تبيين وضعيت گرايش دانش آموزان دختر به فرار از منزل است. جمعيت نمونه اين پژوهش، که به روش پيمايشي و با استفاده از ابزار پرسشنامه انجام شد، 400 نفر از دانش آموزان دختر سال سوم دبيرستان هاي منطقه 18 شهر تهران در سال تحصيلي 88-1387 بودند. چهارچوب نظري مورد استفاده در اين پژوهش نيز نظريه پيوند اجتماعي هيرشي، فشار عمومي اگنو و نظريه خودکنترلي (نظريه عمومي جرم) گاتفردسن و هيرشي است. نتايج نشان داد که حدود يک چهارم از دانش آموزان مورد بررسي گرايش متوسط و بالايي به فرار داشته اند، که از اين ميان بيشترين ميزان آن متعلق به بعد رفتاري، سپس بعد عاطفي و کمترين آن متعلق به بعد شناختي گرايش به فرار بوده است.

در اين مقاله تاثير زمينه اجتماعي در مفهوم پردازي رابطه عاشقانه از ديدگاه جوانان بررسي شد. اين پژوهش در صدد پاسخگويي به پرسش هايي از قبيل نگرش افراد به عشق، شناخت رفتارهاي مربوط به حوزه روابط عاشقانه و آسيب هاي ناشي از تجارب عاشقانه بود و استراتژي هاي مورد استفاده جوانان را بررسي کرد. اين پژوهش با استفاده از روش کيفي با رويکرد نظريه پردازي داده محور (نظريه مبنايي) و به کارگيري تکنيک مصاحبه نيمه ساخت يافته انجام شد. همچنين از شيوه نمونه گيري هدفمند براي نمونه گيري از ميان جوانان 19-30 سال ساکن شهر تهران استفاده شد که به زعم خويش عشق را تجربه کرده اند. با استفاده از روش کدگذاري داده ها، مقوله هايي به دست آمد که با تحليل آن ها از پديده حاکم بر نگرش دختران شناخت حاصل شد. اين پديده «خطر هدفمند» نام گذاري شده است بدين ترتيب که به رغم تغييرات اجتماعي و به تبع آن، افزايش سن ازدواج، جامعه مدام بر اعتبار اجتماعي دختران از طريق ازدواج تاکيد مي کند و زمينه ساز ايجاد اضطراب ازدواج براي آن ها مي شود. به همين خاطر، آن ها به پذيرش خطر ورود به روابط پيش از ازدواج با هدف رسيدن به نتيجه ازدواج مجبور مي شوند و دست به خطري هدفمند مي زنند. در حالي که در پسران اين پديده مشاهده نمي شود.

هدف اصلي پژوهش حاضر بررسي تفاوت زنان و مردان در زمينه تاثيرپذيري از نفوذ ديگران در خريد است. پژوهش حاضر به صورت پيمايشي انجام شد. ابزار جمع آوري اطلاعات پرسشنامه بيردن و همکاران (1989) در زمينه سنجش ميزان تاثيرپذيري بود. نمونه آماري اين پژوهش 650 نفر از دانشجويان مشغول به تحصيل در نيمسال دوم تحصيلي 87-1386 دانشگاه اصفهان بودند که به شيوه نمونه گيري تصادفي طبقه اي انتخاب شدند و به سوال هاي پرسشنامه پاسخ دادند. نتايج اين پژوهش نشان داد که تاثيرپذيري زنان و مردان در مولفه اطلاعاتي اين شاخص معنادار و در مولفه هنجاري اين شاخص معنادار نبوده است. همچنين زنان نسبت به مردان در مولفه اطلاعاتي بيشتر تحت تاثير نفوذ ديگران در خريد قرار مي گيرند. در کنار نتايج اصلي پژوهش اعتبار شاخص تاثيرپذيري از نفوذ ديگران با استفاده از تحليل عاملي تاييدي به کمک نرم افزار ليزرل، بررسي و تاييد شد.

هدف اين پژوهش بررسي رابطه بين رسانه ها، عزت نفس، تصوير بدن و آرايش بود. بدين منظور 601 نفر از دانشجويان دختر دانشگاه هاي شهر شيراز (شامل دانشگاه شيراز، دانشگاه آزاد اسلامي، دانشگاه پيام نور و دانشگاه علوم پزشکي) توسط جدول لين با خطاي 4 درصد به عنوان نمونه انتخاب شدند. همچنين از نظريه لئون فستينگر به عنوان چارچوب نظري استفاده شد. در اين پژوهش آرايش در دو بعد عمل و تمايل به آرايش سنجيده شد. يافته ها حاکي از آن بود که تعداد زيادي از افراد نمونه از آرايش استفاده کرده و به استفاده از آن تمايل دارند. همچنين درصد فراواني از آن ها از تصوير بدني خود رضايت ندارند. رابطه عزت نفس با نارضايتي از تصوير بدن منفي بوده و رابطه آن تنها با بعد تمايل به آرايش معنادار بوده است. نارضايتي از تصوير بدن نيز با عمل و تمايل به آرايش ارتباطي مستقيم داشته و از بين مولفه هاي آن رابطه مولفه نارضايتي از ظاهر تنها با تمايل به آرايش و مولفه اختلال در کارکرد هاي اجتماعي با هر دو بعد آرايش معنادار بوده است و در نهايت، همه انواع رسانه با متغيرهاي تصوير بدن، عزت نفس و آرايش رابطه يکساني نداشتند.

اين مقاله با رويکردي اجتماعي در صدد پاسخگويي به اين پرسش است که «چه مناسباتي بين زبان و جنسيت وجود دارد؟» زبان، به عنوان يک ابزار رسانه اي براي شکل گيري، تثبيت و تداوم هويت و منزلت جنسيتي افراد در جامعه تلقي مي شود (ترنر-بوکر، 1996). شيوه پژوهش در اين مقاله مبتني بر روش تحليل محتوا بود که بر اساس آن، چگونگي بازنمايي هويت جنسيتي در کتاب هاي درسي زبان فارسي، زبان عربي و زبان انگليسي مدارس ايران مطالعه شد. نتايج پژوهش نشان داد که «پديده تقدم مرد» (لي و کولينز، 2008) به اشکال متعدد در اين کتاب ها وجود دارد. مطابق نتايج پژوهش، اگرچه اين برتري جنسيتي به درجات گوناگوني در اين کتاب ها مشاهده مي شود، اما الگوها و «کدهاي جنسيتي» (تايلور، 2003) کمابيش يکسان و مشابهي در اين کتاب هاي درسي زبان هاي مختلف انتقال و انعکاس يافته است که به خوبي نشان دهنده نقش به مراتب تعيين کننده تر محيط اجتماعي و فضاي فرهنگي است. به علاوه، نتايج پژوهش نشان داد که مراحل متعدد آموزش زبان نيز نقش بسيار موثري در نحوه بازنمايي الگوهاي جنسيتي ايفا مي کنند.

هدف از پژوهش حاضر بررسي تفاوت هاي جنسيتي درخودکارآمدي، اهداف پيشرفت، ارزش تکليف، درگيري شناختي و پيشرفت رياضي دانش آموزان سال سوم رشته رياضي شهر مهاباد بود. داده هاي حاصل از 280 دانش آموز (113 دختر و 167 پسر) بررسي و تجزيه و تحليل شد. به منظور سنجش متغيرهاي پژوهش از پرسشنامه خودکارآمدي رياضي ميدلتن و ميگلي (1997)، مقياس اهداف پيشرفت ميگلي و همکاران (2000)، خرده مقياس راهبرد سطحي و راهبرد عميق کمبر و همکاران (2004) و خرده مقياس ارزش تکليف پينتريچ و همکاران (1991) استفاده شد. نتايج نشان داد که دختران در اهداف تبحري، ارزش تکليف و پيشرفت رياضي نسبت به پسران نمرات بالاتري کسب کرده اند، اما ميان دختران و پسران در خودکارآمدي رياضي، اهداف رويکرد-عملکرد واهداف اجتناب-عملکرد تفاوت معناداري وجود ندارد. همچنين نتايج تحليل واريانس چند متغيري (MANOVA) حاکي از آن بود که پسران در استفاده از راهبرد سطحي بر دختران پيشي مي گيرند، اما ميان دختران و پسران در راهبرد عميق تفاوت معنا داري وجود ندارد.

ميزان مشارکت زنان در بازار کار ايران بر خلاف روندهاي جهاني پايين است. از عوامل مهم اثرگذار بر مشارکت زنان در بازار کار، تصميمات مربوط به بازنشستگي و تمايل به کار در سنين پس از ميان‏سالي است. اين مقاله با مطالعه پيمايشي، عوامل موثر بر مشارکت و بازنشستگي زنان مسن در بازار کار شهر تهران را بررسي کرد. بر اساس نتايج تحليل داده‏هاي مقطعي شهر تهران در سال 1387، بيش از 55 درصد زنان جامعه نمونه زودتر از موعد بازنشسته شده اند و حدود 20 درصد از جمعيت زنان مورد مطالعه پس از بازنشستگي مجددا شاغل شده‏اند. نرخ مشارکت زنان در دوران بازنشستگي و سالخوردگي بسيار پايين است. بر اساس نتايج مدل رگرسيوني لاجيت، هر چه زنان در سن بالاتري بازنشسته شوند، شانس مشارکت آنها در بازار کار پس از بازنشستگي کاهش مي‏يابد و زنان بر عکس مردان تمايل زيادي به بازنشستگي زودهنگام به عنوان عاملي براي خروج از بازار کار دارند. بيماري زنان و همسران آنها شانس خروج زنان از بازار کار را افزايش داده و بر عکس برخورداري از تحصيلات عالي و تخصص، حضور آنها در بازار کار در ميان سالي و پس از آن را افزايش داده و متاهل بودن و افزايش هزينه هاي زندگي نيز مشارکت آنها در بازار کار را افزايش داده است.

در ميان ابعاد توسعه پايدار، بعد اجتماعي يکي از ابعاد مهم است که جنبه هاي وسيع و عمده اي از توسعه پايدار را بر اساس تعريف موجود آن در بر مي گيرد. در اين راستا توجه به پايداري اجتماعي زنان روستايي در جهت روشن کردن وضعيت اجتماعي آنها در مسير دستيابي به توسعه پايدار و تاکيد بر نقش اجتماعي آن ها در اين مسير، يک موضوع اساسي در توسعه پايدار روستايي به حساب مي آيد. پژوهش حاضر با رويکرد کمي با طي مراحل علمي همچون تدوين و طبقه بندي شاخص هاي پايداري اجتماعي زنان روستايي بر اساس رويکرد اندام وار و بررسي ادبيات موضوع، تدوين و تکميل پرسشنامه و تعيين سطوح پايداري اجتماعي زنان روستايي دهستان هاي مختلف با استفاده از مدل موريس، سعي در بررسي وضعيت پايداري اجتماعي زنان روستايي شهرستان سنقر داشته است. جامعه آماري اين پژوهش شامل زنان روستايي 15 الي 60 ساله شهرستان سنقر (21530=N) بود. بر اساس نتايج به دست آمده، وضعيت اجتماعي زنان روستايي در هيچ کدام از 8دهستان شهرستان سنقر در سطح پايدار قرار نداشت. 6 دهستان از 8 دهستان در سطح نيمه پايدار و 2 دهستان در سطح ناپايدار بر اساس وضعيت اجتماعي زنان روستايي جاي گرفتند.

مطالعه حاضر مقوله اعتماد اجتماعي را بررسي مي کند که در جوامع امروزي اهميتي دو چندان يافته ولي حداقل درباره زنان مورد توجه و واکاوي متشابهي واقع نشده است. بسياري از نظريه پردازان جامعه شناسي تاکيد ويژه بر نقش روابط در ايجاد اعتماد داشته اند و معتقد هستند اعتماد در روابط و تعاملات معنا پيدا مي کند، توسعه مي يابد و تقويت مي شود. در فرهنگ مرد سالار که با ارزش هاي تعصب و ناموس پرستي در هم تنيده است. زنان شريان حياتي حيثيت و آبروي خانواده و مردان محسوب مي شوند. لذا مردان از طريق اعمال محدوديت هاي متعدد، روابط زنان را در چارچوب ارزش هاي خاص خود تنظيم مي کنند. ماحصل چنين نظامي محدوديت زنان در برقراري روابط اجتماعي و حضور در عرصه هاي مختلف اجتماعي است. اين پژوهش بر آن است تا نقش و تاثير عوامل مختلف نظير سطح روابط و نوع روابط زنان، ناموس پرستي، اعتماد بنيادين و احساس بي قدرتي بر اعتماد اجتماعي آنها را مطالعه کند. در اين پژوهش که به روش پيمايشي انجام شد، حجم نمونه 290 نفر وجامعه آماري، زنان همسردار ساکن در مناطق 3 و 16شهر تهران بود. يافته هاي پژوهش حاکي از وجود همبستگي معنادار بين متغيرهاي ناموس پرستي، احساس بي قدرتي، سطح و نوع روابط بر اعتماد اجتماعي زنان مي باشد.