بانک مقالات زنان

هدف اساسي پژوهش حاضر توصيف تفاوت هاي جنسيتي در رضايت مندي از تصوير بدن و تبيين اثرات برخي از عوامل اجتماعي - رواني بر آن است. تحقيق با روش پيمايشي انجام شده و داده هاي مورد نياز از طريق پرسشنامه محقق ساخته گردآوري گرديد. جامعه آماري تحقيق حاضر، تمامي دانشجويان دانشگاه مازندران بوده اند که در مجموع، 360 نفر از آنان، از طريق روش نمونه گيري در دسترس، به عنوان نمونه نهايي تحقيق انتخاب گرديدند. نتايج توصيفي تحقيق، حاکي از وجود تفاوت جنسيتي معناداري در رضايت مندي از تصوير بدن مي باشد، بدين معني که زنان يا مردان نارضايتي بيشتري از تصوير بدنشان گزارش کرده اند. نتايج تحليلي تحقيق، حاکي از آن است که متغيرهاي سرمايه گذاري بدن، شرم از بدن، پايش بدن و عزت نفس توانسته اند به طور معناداري رضايت مندي از تصوير بدن در بين کل پاسخ گويان پيش بيني نمايند. با اين حال، تفاوت جنسيتي معناداري در تاثيرگذاري متغير شرم از بدن مشاهده شده است. بدين معني که علاوه بر سرمايه گذاري بدن و عزت نفس، متغير شرم از بدن به عنوان بخشي از متغير خود شي انگاري، پيش بيني کننده ميزان رضايت مندي از بدن در بين زنان (و نه مردان) بوده است که حاکي از اثرات شديدتر انتظارات اجتماعي راجع به بدن ايده آل بر روي زنان و دروني کردن آن در مقايسه با مردان مي باشد. همچنين تفاوت جنسيتي معناداري در ميزان سرمايه گذاري بدن مشاهده شده است که نشان مي دهد زنان جوان در مقايسه با مردان سرمايه گذاري بيشتري بر بدن خود انجام داده و با شدت بيشتري درگير رفتارهاي آراستن و مديريت ظاهرشان هستند. در نهايت، دانشجوياني که از عزت نفس بالاتري برخوردار بودند، رضايت مندي بيشتري از تصوير بدنشان گزارش کرده اند.

از وجوه مورد توافق در نزد جامعه شناسان کلاسيک و معاصر تاکيد بر نقش و جايگاه بهره مندي از اشکال سرمايه در بازانديشي مرزبندي هاي هويتي و بسط تعلقات جمعي است. تحقيق حاضر با بهره گيري از نظريه هاي جنکينز و بورديو به بررسي تجربي فرضيه رابطه بين ميزان بهره مندي از سرمايه هاي اقتصادي، اجتماعي و فرهنگي و احساس تعلق، تعهد و وفاداري زنان نسبت به هويت هاي قومي و ملي پرداخته است. براي بررسي رابطه مذکور از يک نمونه 385 نفر از زنان 18 تا 45 ساله شهر سنندج استفاده شده است. روش تحقيق به صورت پيمايشي و با استفاده از پرسشنامه انجام گرفته است. نتايج حاصل از بررسي نشان مي دهد که بين سرمايه هاي فرهنگي و اجتماعي و برجستگي هويت هاي ملي و قومي به ترتيب همبستگي مثبت و منفي وجود دارد و سرمايه اقتصادي همبستگي مثبتي با انواع هويت دارد. لکن بيشترين همبستگي سرمايه اقتصادي با هويت ملي است. همچنين، نوع همبستگي ابعاد تجسم يافته و عينيت يافته سرمايه فرهنگي با هويت هاي قومي و ملي تا حدودي متفاوت با بعد نهادينه شده آن است. در ميان ابعاد سرمايه اجتماعي، روابط انجمني و نهادي، بيشترين اثر تقويت کنندگي را بر هويت ملي دارد. در مجموع، اشکال سرمايه هاي اجتماعي و فرهنگي به ترتيب 0.593 و 0.377 از تغييرات هويت هاي ملي و قومي زنان مورد بررسي را تبيين مي کند. در بخش پاياني مقاله، دلالت هاي يافته ها و نتايج تحقيق در زمينه مطالعات آتي و سياست گذاري اجتماعي و فرهنگي مورد بحث قرار گرفته است.

هدف از پژوهش حاضر کشف نقش و نحوه عمل نگرش هاي جنسيتي در پيدايش تصور بدني زناني بوده که تحت عمل جراحي زيبايي در شهر شيراز قرار گرفته اند. روش تحقيق مورد استفاده، روش کيفي نظريه مبنايي بوده است. با استفاده از روش نمونه گيري هدفمند 24 نفر از زناني که در طي سال 1387 در شهر شيراز اقدام به جراحي زيبايي نمودند مورد مصاحبه عميق قرار گرفتند. جهت دستيابي به نظريه مبنايي از طريق تحليل کدگذاري، 36 مفهوم، 3 مقوله اصلي، 9 مقوله فرعي و 1 مقوله هسته تحت عنوان: «تصور بدني زنان تحت سيطره نگرش ظاهرگرايانه مردان در صور گوناگون» استخراج گرديد. نتايج اين مطالعه کيفي نشان مي دهد که تصور بدني زنان از طريق نگرش جنسيتي که آنان نسبت به خود، مردان نسبت به زنان و زنان نسبت به مردان دارند، شکل مي گيرد. اما نگرش زنان نسبت به خود، ملهم از نگرش ظاهرگرايانه مردان نسبت به زنان است. پيشرفت هاي علمي در زمينه جراحي هاي زيبايي نقش تسهيل گر در افزايش توجه به بدن و ظاهر داشته و به نگرش ظاهرگرايانه مردان نسبت به زنان ياري رسانده است.

کار خانه داري زنان در محيط خانه، داراي ارزش اجتماعي، فرهنگي و اقتصادي است و مشتمل بر انجام فعاليت هاي متنوع زنان در خانه است که عمدتا، پنهان و نامحسوس بوده و به علاوه نقش آن در اقتصاد و اجتماع تبيين نشده است. به عبارت ديگر، بخش اعظم فعاليت هايي که زنان در زمينه نگهداري و تداوم منابع انساني و مراقبت از کيان خانواده انجام مي دهند و محل اجراي آن در منزل است، در حسابرسي ها و آمارگيري هاي ملي به حساب نمي آيد. هدف اين مقاله، محاسبه ارزش افزوده کار خانه داري زنان و بررسي برخي عوامل موثر بر آن است. بر اساس محاسبات، ارزش افزوده هفتگي کار خانه داري زنان معادل مبلغ 1600000 ريال برآورد گرديد. روش مورد نظر در اين پژوهش، روش پيمايشي و ابزار مورد استفاده در اين روش، پرسشنامه بوده و از شيوه نمونه گيري چندمرحله اي تصادفي استفاده شده است. پس از تکميل پرسشنامه نهايي از 2000 زن خانه دار، داده هاي مربوط جمع آوري و توسط نرم افزار spss مورد تحليل قرار گرفته است. نتايج تحقيق نشان مي دهد که سه متغير «سن زن»، «تحصيلات زن» و «تعداد اعضاي خانواده» اثر معناداري در تبيين متغير ارزش افزوده کار خانه داري داشته و در معادله نهايي رگرسيون باقي ماندند. در بين متغيرهاي مستقل، متغير «تعداد اعضاي خانوار» بيشترين سهم را در تبيين تغييرات ارزش افزوده کار خانه داري داشته است.

پيامدهاي طلاق به ويژه وجوه منفي آن، هم به صورت عمومي بر ارکان مختلف جامعه تاثير مي گذارد و هم به واسطه تاثيرات ويژه اي که بر زنان دارد، در تحليل هاي جنسيتي توسعه و سياستگذاري هاي اجتماعي اهميت مي يابد، اين مقاله مروري خواهد داشت بر پژوهش هاي صورت گرفته در حوزه پيامدها و آثار طلاق در ايران در بازه زماني 1376 الي 1390. بر اساس نتايج جستجوي اوليه، 197 سند به دست آمد که پس از بررسي و غربال گري اوليه، محتواي 23 تحقيق استخراج گرديد. سپس، يافته هاي به دست آمده از اين تحقيقات در سطوح 1- مشخصات عمومي 2- اهداف و سوالات تحقيق، 3- متدولوژي تحقيقات، 4- انواع متغيرهاي مورد بررسي و 5- يافته ها و نتايج تحقيقات، طبقه بندي و ارزيابي گرديدند. يافته هاي اين پژوهش نشان مي دهد که نه تنها طلاق به طور کلي مي تواند باعث صدمه به سرمايه انساني و اقتصادي جامعه شود، بلکه در تحليلي حساس به جنسيت، مي تواند مانع نقش آفريني زنان در فرايند توسعه و در نتيجه به حاشيه راندن و استثمار زنان شود. به علاوه، اين تحقيق نشان مي دهد که محققان زن بيشتر از محققان مرد به مسائل روانشناختي و اقتصادي پيامدهاي طلاق توجه داشته و کمتر به مسائلي نظير آسيب هاي اجتماعي و سوء مصرف مواد مخدر توجه داشته اند.

خانواده، در طول تاريخ در مسير تغيير و تحول قرار داشته است. از جمله عوامل موثر بر اين تغييرات، مشارکت فزاينده زنان در عرصه هاي عمومي و ورود آنان به دنياي اشتغال مي باشد. با رفتن زنان از خانه و اشتغال آنان، اصول زندگي سنتي در هم شکسته شد و ساختار قدرت بين زن و مرد در جريان تعاملات خانوادگي تغيير يافت. در اين مقاله تاثير اشتغال زنان بر روابط زن و مرد در جريان تعاملات خانوادگي بين دو گروه زنان متاهل شاغل و غيرشاغل مورد مقايسه و بررسي قرار مي گيرد. اين تحقيق با استفاده از روش پيمايش و ابزار پرسشنامه و با انتخاب نمونه اي بالغ بر 384 نفر از زنان شاغل و غيرشاغل ساکن در شهر ايوانکي واقع در استان سمنان و با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چندمرحله اي و نمونه گيري سهميه اي انجام شده است. براي آزمون فرضيه از آزمون من ويتني و ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيره بهره گرفته شده است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد که ميزان دسترسي زن و مرد به منابعي همچون درآمد و تحصيلات مي تواند اقتدار به نفع هر يک از آنها را در خانواده افزايش دهد. افزايش اعتقاد به ايدئولوژي جنس گرايانه در زنان موجب مي شود تا اقتدار به نفع مرد در خانواده افزايش يابد. همچنين مشارکت زنان در تامين مخارج خانواده مي تواند اقتدار به نفع زن را در خانواده افزايش دهد.

اين پژوهش با هدف نيازسنجي آموزشي زنان کارآفرين شهر اصفهان انجام شده است که از نظر هدف، کاربردي و از نظر ماهيت، توصيفي - پيمايشي مي باشد. جامعه آماري اين تحقيق از زنان کارآفرين شهر اصفهان هستند که به دليل محدود بودن حجم موارد، نمونه برابر با کل جامعه درنظر گرفته شد. براي جمع آوري اطلاعات از ابزار پرسشنامه استفاده شده که پايايي آن توسط ضريب آلفاي کرونباخ 0.80 محاسبه گرديد. جهت آزمون سوالات تحقيق و به دست آوردن نتايج آن از آزمون هاي تحليل واريانس و فريدمن استفاده شده است. نتايج نشان مي دهد که بيشترين نياز آموزشي زنان کارآفرين در حوزه بازاريابي، آشنايي با بازاريابي بين الملل و کمترين نياز آنها، آشنايي با چهار اصل بازاريابي مي باشد. بيشترين نياز آموزشي زنان کارآفرين در حوزه مديريت مالي و حسابداري، مربوط به آشنايي با انواع نسبت هاي مالي و کمترين نياز آنها مربوط به شيوه هاي تامين مالي از بانک ها و موسسات مالي است. در زمينه حقوقي و قانوني نيز بيشترين نياز آموزشي زنان کارآفرين، آشنايي با قانون کار و کمترين نياز آنها مربوط به بيمه و قراردادهاي بيمه است. همچنين بيشترين نياز آموزشي زنان کارآفرين در حوزه مديريت توليد و عمليات، مربوط به تکنيک هاي اندازه گيري کار و زمان و کمترين نياز آنها مربوط به استانداردهاي کيفيت است. سرانجام در زمينه مديريت منابع انساني و امور کارکنان، بيشترين نياز آموزشي زنان کارآفرين، تعيين شرايط احراز شغل و کمترين نياز آنها شيوه هاي ايجاد انگيزش در کارکنان بود. همچنين نتايج نشان مي دهد که ميان نيازهاي آموزشي زنان کارآفرين بر حسب سابقه خدمت و ميزان تحصيلات تفاوت معناداري وجود ندارد.