از کلاه برفی قله بلند کلیمانجارو، امروزه دیگر چیز زیادی باقی نمانده است. در مقایسه با سال 1912، از برف‌های این قله تنها 15 درصد باقی مانده است. به همین دلیل هم قله کلیمانجارو به یکی از سمبل‌های گرمایش زمین تبدیل شده است. اما گرمایش نمی‌توانسته به تنهایی این همه برف را از بین ببرد و عوامل مهم‌تری در این تغییر سهم داشته‌اند.
به گزارش نیوساینتیست، محققین اخیرا دست کم یکی از مهم‌ترین عوامل این تغییر را کشف کرده‌اند. آن‌ها در فاصله سال‌های 2004 تا 2008/ 1383 تا 1387، دمای ده سطح مختلف این کوه را به طور ساعتی اندازه‌گیری کردند. مطالعات آن‌ها نشان می‌دهد که وقتی در طول روز هوا گرم می‌شود، هوای گرم و البته مرطوب از دامنه‌های کوه بالا می‌رود و راهی قله می‌شود.
یکی از مهم‌ترین عواملی که باعث شده برف‌های قله کلیمانجارو از بین بروند، خشک شدن هوای قله است. چون بارش برف کم شده و بنابراین برفی نیست که جایگزین برف‌های قدیمی و آب‌شده بشود.
مطالعه جدید می‌گوید دلیل خشکی قله، نرسیدن هوای مرطوب کافی به آن منطقه است. درختان سهم عمده‌ای در تولید و انتقال هوای مرطوب دارند و به نظر می‌رسد که قطع بی‌رویه درختان در منطقه، مهم‌ترین مقصر نابودی قله برفی کلیمانجارو است.
