بانک مقالات مدیریت دولتی

روند رو به رشدي در توجه سازمان ‏ها به يادگيري به عنوان يکي از مهم ترين منابع سازماني براي کسب مزيت رقابتي ايجاد شده است. زيرا نگرش يادگيرندگي موجب کسب فرصت ‏ها‏‏يي براي ارتقاي قابليت سازماني و درک مشکلات فرا روي فعاليت‏ هاي مشترک با شرکا مي ‏شود. سوال اصلي اين پژوهش عبارتست از: تاثير فرآيندهاي يادگيري روي عملکرد در همکاري‏ هاي مشترک چيست؟ جامعه آماري بالغ بر 250 نفر از افراد دست اندرکار در مرکز تحقيقات ايران ‏خودرو‏‏ است که از اين تعداد نمونه اي 105 تايي به ‏طور غير تصادفي انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات مورد نياز از روش هاي ميداني استفاده شده است. پرسشنامه اين پژوهش، بالغ بر 19 سوال است که 15 سوال آن مربوط به متغيرهاي مستقل و 4 سوال مربوط به متغير وابسته (عملکرد) است. به منظور تجزيه و تحليل داده‏ ها‏‏ از تحليل رگرسيون خطي استفاده شده است. نتيجه پيمايش نشان مي‏‏دهد که بيشترين يادگيري در سطح انتقال اتفاق افتاده است و بيشترين تاثير را روي عملکرد داشته است. به ترتيب، يادگيري در سطح جذب و بهره برداري در مورد مطالعه شده، کمتر‏‏ اتفاق افتاده و تاثير کمتر‏‏ي روي عملکرد داشته است.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

امروزه سازمان ها در چارچوب مديريت دولتي نوين در جهت رقابت جهاني، توليد و فراهم آوردن محصولات و خدمات با کيفيت و بهره برداري و به کارگيري نيروي کار متنوع، خودشان را از طريق فرآيندهاي مهندسي مجدد، ساختاردهي مجدد،کوچک سازي و برون سپاري بازسازي کرده اند. اما اين تحولات باعث تغيير قرارداد رواني، روابط استخدامي و گذار از استخدام هميشگي به استخدام قراردادي شده است که از نظر کارکنان، امنيت شغلي آنان را به خطر انداخته است. قابليت استخدام مفهومي است که براي مواجهه با عدم امنيت شغلي در استخدام مطرح شده است. به عبارتي به عنوان جايگزين امنيت شغلي است. بنابراين، اين مقاله به دنبال پاسخ به اين سوال است: عوامل سازماني موثر بر قابليت استخدام کارکنان در سازمان هاي دولتي کدامند؟ پژوهش حاضر پيمايشي مبتني بر روش همبستگي با استفاده از انتخاب نمونه است و حجم نمونه بر اساس روش نمونه گيري طبقه بندي 12 سازمان و تعداد نمونه 450 نفر است. نتايج پژوهش بيانگر آن است که عوامل سازماني: آموزش و توسعه،ارزيابي عملکرد و ارتقا، جابه جايي و انتقال بر قابليت استخدام کارکنان موثرند اما متاسفانه وضعيت اين عوامل در سازمان هاي دولتي استان تهران مناسب نيست. 

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

در سال هاي اخير به منظور علمي نمودن سياست ها، فعاليت نهادهاي سياست پژو در فضاي سياست گذاري، افزايش يافته است. هدف از اين پژوهش بررسي تاثير اين نهادها در فضاي سياست گذاري است. به اين منظور از مدل ارايه شده توسط دوکشير و ترلاو استفاده شده است. اين مدل که روند سياست پژوهي را شکل مي دهد، از چهار بعد، تشخيص مشکلات و شناسايي مسايل، درک مسايل اصلي، پشتيباني از برنامه اقدامات انتخابي و اثر ارزيابي و فرآيند کنترل تشکيل شده است. فرض بر آن است روندهاي فوق تاثير زيادي بر علمي نمودن سياست ها خواهند گذاشت. در بررسي پيمايشي بين نهادهاي سياست پژو در ايران، مرکز پژوهش هاي مجلس شوراي اسلامي به عنوان جامعه آماري انتخاب شده است. از بين 120 نفر اعضا جامعه آماري، 40 نفر به روش تصادفي ساده انتخاب شده اند. اطلاعات به وسيله پرسشنامه جمع آوري و مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. بر اساس نتايج به دست آمده در هر چهار بعد، بين وضع موجود و وضع مطلوب تفاوت معناداري وجود دارد. به اين معنا که فعاليت هاي سياست پژوهي در جامعه آماري از تاثيرگذاري لازم در فضاي سياست گذاري برخوردار نيست. تحليل و تبيين قرار گرفتن در اين وضعيت، بخش پاياني اين مقاله را شکل مي دهد.

با توجه به آثار مثبت سنجش بهره وري دربخش دولتي، ضرورت وجود سيستم اندازه گيري بهره وري درسازمان هاي دولتي ايران اجتناب ناپذيراست. هدف اين مقاله ارايه مدلي براي سنجش بهره وري دربخش خدمات دولتي است. درمدل پژوهش، سنجش دوبخش اثربخشي و کارآيي مورد بررسي قرار گرفت. براي سنجش اثربخشي چهار بعد خدمات عرضه شده به جامعه و مشتريان سازمان، برداشت ذهني و رضايت مندي ارباب رجوع (شهروندان)، بهبود و ارتقا شرايط جامعه، نتايج ناخواسته و منفي حاصل از عرضه خدمات سازمان اندازه گيري شد، با استفاده ازروش دلفي شاخص هاي چهاربعد اثربخشي و مولفه کارآيي به دست آمد. براي انتخاب خبرگان ازروش نمونه گيري گلوله برفي استفاده شد و از طريق تحليل سلسله مراتبي ضريب اهميت و ميزان اولويت هر شاخص نسبت به شاخص ديگر تعيين شد. مدل پيشنهادي در سه بخش نيروي انتظامي، بيمارستان ها و بانک ها عملياتي شده است و در هر بخش شاخص ها و اولويت شاخص ها تعيين شد، ضريب اهميت هر شاخص و ضريب اهميت از کل عوامل در چهار بخش ذکر شده با يکديگر مقايسه شده و شباهت ها و تفاوت ها استخراج شده است. درنهايت با تلفيق چهار بخش و با تفکيک شاخص هاي عام و خاص از يکديگر مدل نهايي سنجش بهره وري در بخش خدمات دولتي طراحي شد. اين مدل داراي قابليت پياده سازي مجدد در دوره هاي مختلف زماني است.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

يکي از موضوعات بسيار مهم و نوين در حوزه تحقيقات دانشگاهي مديريت آموزشي، موضوع "دانشگاه کارآفرين" است. در دانشگاه کارآفرين، ساختار و فرهنگ سازماني کارآفرينانه شرط لازم براي موفقيت سازمان تلقي مي شوند و براي تحقق اين موضوع، مي بايست بين فرهنگ سازماني کارآفرينانه و ساختار سازماني، رابطه تنگاتنگي وجود داشته باشد. سازمان هاي بزرگي همچون دانشگاه تهران به عنوان اولين و موفق ترين دانشگاه کشور جهت پياده سازي کارآفريني سازماني مي بايست عوامل سازماني مختلف موجود در دانشگاه از جمله ساختار و فرهنگ سازماني خود که هريک ويژگي هاي خاص خود را دارند، بررسي کنند و انسجام و هماهنگي لازم بين آنها را فراهم آورند. در اين تحقيق، کارآفريني سازماني به مثابه استراتژي مناسب براي گسترش رشد و توسعه دانشگاه تهران تلقي گرديده و با اين هدف به بررسي رابطه بين عناصر ساختار و فرهنگ سازماني کارآفرينانه در دانشگاه تهران پرداخته است. در اين پژوهش، روش تحقيق از نوع توصيفي و از شاخه همبستگي مي باشد و ابزار اصلي گردآوري اطلاعات، پرسش نامه بوده است. نتايج تحقيق حاکي از آن است که بين تمامي ابعاد ده گانه فرهنگ و ساختار سازماني کارآفرينانه (به جز ريسک پذيري) رابطه معناداري وجود دارد، اما نتايج آزمون رگرسيون نشان داد، مولفه هاي حمايت مديريت، سيستم پاداش و سيستم کنترل بيش از ساير مولفه ها بر روي ساختار سازماني کارآفرينانه اثري معنادار داشته اند.

 نسخه قابل چاپ

در خصوص چگونگي واكنش به دنياي در حال تغيير، رويكردهاي زيادي مطرح شده است. تمامي اين رويكردها تنها در صورتي كه متضمن همترازي در سازمان به عنوان يك اصل زيربنايي و بسيار مهم باشند، با معنا هستند. بررسي ها و مطالعاتي كه در خصوص سازمان هاي موفق انجام شده است نشان مي دهد كه همترازي به عنوان يك اصل و محور تعيين كننده در سازمان مورد توجه بوده است. اين مقاله، حاصل پژوهشي است در خصوص بررسي نقش همترازي عناصر سازماني در ارتقاي عملكرد سازماني. در اين پژوهش، از داده هاي ثانويه مدل جشنواره شهيد رجايي براي سنجش عملكرد سازماني، و از نظريه نقاط مرجع استراتژيك براي سنجش درجه همترازي عناصر چهارگانه راهبرد، فرهنگ، ساختار، و راهبرد منابع انساني استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشانگر آن هستند كه اولا همترازي نسبتا بالايي بين عناصر سازماني پيشگفته برقرار است، ثانيا بين همترازي و عملكرد سازماني همبستگي مثبتي وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ