بانک مقالات راهنمایی و مشاوره

اين مطالعه با هدف سنجش ميزان مهارت ها و گرايش هاي تفکر انتقادي دانشجويان و مدرسان رشته مطالعات اجتماعي مراکز تربيت معلم ايران صورت گرفت. تعداد 313 نفر دانشجو و 33 نفر مدرس با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي تصادفي به عنوان گروه نمونه، از چهار استان فارس، بوشهر، هرمزگان و اصفهان در سال 1387 انتخاب شدند.
براي انجام اين پژوهش از دو مقياس مهارت هاي تفکر انتقادي (CCTST) که شامل پنج زير مقياس و گرايش به تفکر انتقادي (CCTDI) که شامل هفت زير مقياس بود، استفاده گرديد. روايي هر دو مقياس به شيوه تحليل عامل انجام شد و پايايي به شيوه آلفاي کرونباخ براي مقياس گرايش به تفکر انتقادي و روش کودور ريچاردسون براي مقياس مهارت ها انجام گرفت.
يافته ها حاکي از ضعف دانشجويان و مدرسان رشته مطالعات اجتماعي مراکز تربيت معلم ايران در نمره کل گرايش ها و مهارت هاي تفکر انتقادي و زير مقياس هاي مربوطه بود. همچنين تفاوت معناداري بين دانشجويان سال اول و دوم، در برخي از زير مقياس هاي تفکر انتقادي به دست آمد. از طرفي، تفاوت معناداري بين جنسيت در گرايش ها و مهارت هاي تفکر انتقادي مشاهده نگرديد.

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش، اثربخشي مشاوره گروهي به شيوه عقلاني - عاطفي - رفتاري اليس بر اضطراب امتحان و عزت نفس دانش آموزان دختر پايه سوم مقطع راهنمايي شهر بهبهان، مورد بررسي قرار گرفت. جامعه، آماري اين پژوهش را کليه، دانش آموزان دختر سال سوم مقطع راهنمايي شهر بهبهان در سال تحصيلي 87-1386 و نمونه آن را 48 نفر از اين دانش آموزان که به روش نمونه گيري تصادفي چند مرحله اي انتخاب شده و در دو گروه آزمايشي و گواه گمارده شدند، تشکيل مي دهند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش عبارت است از: پرسشنامه اضطراب امتحان اسدي مقدم و پرسشنامه عزت نفس کوپر اسميت. طرح پژوهش، از نوع طرح پيش آزمون - پس آزمون با گروه گواه است. پس از انتخاب تصادفي گروه هاي آزمايش و گواه، ابتدا بر روي هر دو گروه «پيش آزمون» اجرا گرديد. سپس، مداخله آزمايشي (مشاوره گروهي به شيوه عقلاني - عاطفي - رفتاري اليس) بر روي گروه آزمايشي در12 جلسه اعمال گرديد و پس از اتمام آن، از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. نتايج چند متغيري داده ها نشان داد که مشاوره گروهي به شيوه عقلاني - عاطفي - رفتاري اليس، باعث کاهش اضطراب امتحان و افزايش عزت نفس دانش آموزان گروه آزمايشي در مقايسه با گروه گواه گرديد.

 نسخه قابل چاپ

مطالعات وسيعي که در حيطه مشارکت خانواده انجام گرفته، نقش و تاثير والدين در يادگيري و آموزش فرزندانشان را پررنگ ساخته است. اما در جوامعي که قسمت عمده پژوهش هاي اين حوزه انجام گرفته، مساله مشارکت خانواده به صورت نوعي استاندارد اداري معرفي شده و اکثر رفتارهايي که در ذيل عنوان مشارکت والدين جاي مي گيرند، از جانب مدارس به پدر و مادرها معرفي مي شود. همين تفاوت در سيستم هاي اجتماعي و فرهنگي است که، استفاده از ابزارهاي معروفي؛ همچون پرسش نامه مشارکت خانواده FIQ را در جامعه ايران دچار اشکال و تهيه و ساخت ابزاري بومي جهت سنجش و ارزيابي اين مفهوم را ضروري مي سازد. از اين رو هدف از اين مطالعه، طراحي و اعتباريابي مقياسي جهت سنجش مشارکت والدين ايراني در امور تحصيلي فرزندانشان قرار گرفت. گويه هاي اوليه اين مقياس، از خلال مشاهدات و مصاحبه هايي با برخي از والدين تهيه و تنظيم شد و ماحصل آن را به صورت يک پرسشنامه 37 سوالي در آمده بود 319 نفر از والدين کودکان پيش دبستاني (174 پسر و 145 دختر) تکميل نمودند. نتايج حاصل از تحليل عامل، حاکي از حضور سه عامل در مقياس مشارکت والدين بود که با بررسي گويه هاي مربوط، والدگري، يادگيري در خانه و رابطه خانه و مدرسه، نامگذاري شدند. عوامل استخراج شده با سه نوع از مشارکت هايي که اپستين در چارچوب مفهومي خويش ذکر مي کند، هماهنگي دارند.

 نسخه قابل چاپ

هدف اين پژوهش، تعيين ميزان تاثير آموزش سبک اسناد بر سلامت عمومي دبيران بازنشسته دبيرستان هاي شهر اصفهان بوده است. روش پژوهشي مورد استفاده، روش نيمه تجربي از نوع پيش آزمون - پس آزمون با گروه آزمايش و کنترل بود. جامعه آماري، دبيران بازنشسته دبيرستان هاي شهر اصفهان در سال 1384 بوده است. ابتدا، پرسشنامه سلامت عمومي بين 150 نفر از دبيران بازنشسته مراجعه کننده به کانون بازنشستگان توزيع گرديد. سي نفر که سلامت رواني کمتري داشتند انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه 15 نفري آزمايش و کنترل قرار گرفتند. سبک اسناد در هشت جلسه يک ساعته به صورت گروهي با ساختار آموزش داده شد. نتايج نشان داد که آموزش سبک اسناد، سلامت عمومي دبيران بازنشسته شهر اصفهان را افزايش داده است، همچنين، آموزش سبک اسناد در کاهش افسردگي، اختلال در عملکرد اجتماعي، اضطراب و بي خوابي، و نشانه هاي جسماني تاثير داشته است. بر اساس يافته هاي اين تحقيق، آموزش سبک اسناد باعث افزايش سلامت روان دبيران بازنشسته گرديده است.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين پژوهش، تعيين تاثير آموزش پيشگيري از روابط آسيب زا بر نگرش دانش آموزان دختر و پسر مدارس متوسطه شاهين شهر، نسبت به روابط دختر و پسر مي باشد. بدين منظور، پژوهشي در قالب يک طرح پژوهشي نيمه تجربي، از نوع دو گروهي همراه با پيش آزمون، پس آزمون و پيگيري يک ماهه، انجام گرفت. جامعه آماري شامل، کليه دانش آموزان پايه اول و دوم دوره متوسطه شاخه نظري شاهين شهر بود. نمونه آماري شامل 295 دانش آموز بود که به شيوه نمونه گيري تصادفي خوشه اي بر مبناي کلاس انتخاب شد و به طور تصادفي در دو گروه آزمايش (144 دانش آموز) و گروه گواه (151 دانش آموز) گمارده شدند. ابزار مورد استفاده، پرسشنامه محقق ساخته «نگرش نسبت به روابط دختر و پسر» با 41 گويه بود. پايايي پرسشنامه با استفاده از آلفاي کرونباخ 0.92 محاسبه گرديد. نتايج تحليل کوواريانس دو راهه با کنترل نمرات پيش آزمون، نشان داد در مجموع آموزش پيشگيري از روابط آسيب زا باعث تغيير نگرش در دانش آموزان در مرحله پس آزمون و پيگيري شد. ساير نتايج نشان داد که بين نگرش دانش آموزان دختر و پسر نسبت به روابط آسيب زا در مرحله پس آزمون، تفاوت معناداري وجود دارد. اين، در مرحله پيگيري معنادار نبود. اثر متقابل جنسيت و عضويت گروهي نيز، بر نگرش نسبت به روابط آسيب زا معنادار نبود.

 نسخه قابل چاپ

هدف پژوهش حاضر، بررسي مقايسه اي تاثير آموزش روش سنتي و راهبردهاي نوين شناختي درک مطلب بر ميزان درک مطلب دانش آموزان کلاس چهارم و پنجم دبستان با مشکلات خواندن و بدون مشکلات خواندن مي باشد. مطالعه، در چارچوب يک طرح عاملي آزمايشي با پيش آزمون - پس آزمون (2´2´2)، 160 نفر از دانش آموزان پايه چهارم و پنجم (دانش آموزان با مشکلات خواندن و بدون مشکلات خواندن) را در هشت گروه مورد بررسي قرار داد. تمامي دانش آموزان قبل از انجام طرح آزمايش به وسيله تست هوشي وکسلر آزمون و از طريق گماردن تصادفي در کلاس هاي چهارم و پنجم در کلاس هاي روش تدريس سنتي و روش نوين شناختي قرار گرفتند. براي اندازه گيري درک مطلب از پيش آزمون و پس آزمون درک مطلب، از آزمون محقق ساخته که پايايي و روايي آن محاسبه شده است، استفاده شد. کلاس هاي چهارم و پنجم با مشکلات خواندن و بدون مشکلات خواندن (4 کلاس به مدت 2 ماه طي 24 جلسه راهبردهاي نوين شناختي آموزش داده شد و همزمان در چهار کلاس ديگر روش سنتي آموزش درک مطلب (سوال و جواب) اجرا شد. براي تحليل داده ها از روش هاي تحليل واريانس سه طرفه، تحليل کوواريانس و تحليل واريانس دوطرفه استفاده شده است. يافته ها نشان داد که اثر اصلي کلاس، معنادار نمي باشد، اما روش نوين شناختي داراي اثر اصلي معنا دار است (P<0.0001) و تعامل کلاس و نوع (دانش آموزان با مشکل خواندن) نيز معنادار نمي باشد. يافته ها هم چنين نشان داد که راهبردهاي نوين شناختي موجب بهبود ميزان درک مطلب در دانش آموزان عادي کلاس چهارم و پنجم و دانش آموزان با مشکل خواندن مي شود (P<0.000) روش نوين شناختي براي کلاس پنجم دانش آموزان عادي بدون مشکل خواندن، موثرتر از کلاس پنجم با مشکل خواندن مي باشد. تاثير تعاملي کلاس و روش براي دانش آموزان با مشکل خواندن معنادار نيست. اما، تاثير تعاملي نوع و روش معنادار است.

 نسخه قابل چاپ

توانمند کردن فراگيران به مهارت هاي فرا شناختي، از جمله مواردي است که مورد حمايت پژوهشگران حوزه تعليم و تربيت قرار دارد. براي رسيدن به اين توانمندي، گنجاندن آگاهي هاي فراشناختي در محتواي برنامه درسي، ضروري به نظر مي رسد. هدف اين پژوهش، ارزيابي برنامه درسي علوم دوره راهنمايي از منظر ميزان تاکيد بر آگاهي هاي فراشناختي است. پژوهش، به روش توصيفي - تحليلي انجام شد. جامعه آماري شامل: 1- دانش آموزان دوره راهنمايي شهر شيراز بودند که تعداد 551 نفر به روش تصادفي خوشه اي، انتخاب شدند. 2- اسناد مورد بررسي شامل: کتاب هاي درسي و راهنماي تدريس و اهداف آموزشي پايه هاي اول، دوم و سوم درس علوم دوره راهنمايي بودند. ابزار جمع آوري اطلاعات شامل: پرسشنامه بررسي آگاهي هاي فراشناختي و فهرست تحليل محتوا بود. يافته ها نشان داد که ميانگين آگاهي هاي فراشناختي دانش آموزان 3.78 با انحراف معيار 0.65 بود. ميانگين نمرات دانش آموزان در دانش فراشناختي (3.82)، بيشتر از کنترل فراشناختي (3.74) بود. با توجه به دامنه ميانگين که بين 1 تا 5 بود، اين يافته ها در حد متوسط بالا قرار مي گيرد. ميانگين ضريب درگيري دانش آموزان با متن در ارتباط با مولفه هاي فراشناختي به دست آمده در تحليل محتواي اسناد مورد بررسي، براي اهداف آموزشي معادل 0.26، براي راهنماي تدريس 0.19 و براي کتاب درسي 0.21 بر آورد شد که پايين تر از حد انتظار برآورد مي شود. به عبارت ديگر، اهداف آموزشي به ميزان 13 درصد، راهنماي تدريس 9.5 درصد و محتواي کتاب علوم 10.5 درصد، برآگاهي هاي فرا شناختي تاکيد داشتند.

 نسخه قابل چاپ

هدف اين پژوهش، بررسي ميزان استفاده اعضاي هيات علمي دانشگاه پيام نور، از مجله هاي الکترونيکي و عوامل موثر بر ميزان استفاده آن ها از اين گونه مجله هاي است. جامعه آماري اين تحقيق، کليه اعضاي هيات علمي دانشگاه پيام نور و ابزار سنجش، پرسش نامه کتبي است که بين کليه اعضاي هيات علمي توزيع گرديد و 169 پرسش نامه برگشت داده شد.عواملي که تاثير آن ها بر متغير وابسته، يعني (ميزان استفاده از مجله هاي الکترونيکي) مورد سنجش قرار گرفت عبارتنداز: ميزان آشنايي اعضا با پايگاه هاي اطلاعاتي تمام متن پيوسته، ميزان مهارت رايانه اي و شبکه اي اعضا، ميزان دسترسي اعضا به مجله هاي الکترونيکي، ميزان مسايل و مشکلات رايانه اي و شبکه اي، ميزان پذيرش مجله هاي الکترونيکي از سوي اعضاي هيات علمي. يافته ها، نشان دهنده ميزان استفاده بسيار کم اعضاي هيات علمي از مجله هاي الکترونيکي مي باشد. نتايج آزمون فرضيه ها نشان مي دهد که عواملي نظير دسترسي، آشنايي و مهارت رابطه مثبت و قوي با ميزان استفاده دارد. در حالي که مسايل و مشکلات رايانه اي و شبکه اي با ميزان استفاده از مجله هاي الکترونيکي رابطه منفي دارد. نتايج حاکي از آن است که ضعيف ترين رابطه معناداري مربوط به ميزان پذيرش مجله هاي الکترونيکي با ميزان استفاده از مجله هاي الکترونيکي است.

 نسخه قابل چاپ