بانک مقالات راهنمایی و مشاوره

اين پژوهش با هدف شناخت ميزان تاثير دو روش مداخله مشاوره اي حل مشکل خانوادگي و تغيير شيوه زندگي در کاهش ناسازگاري هاي زناشويي انجام گرفت، تعداد 260 زوج دچار ناسازگاري زناشويي انتخاب و به طور تصادفي در دو گروه آزمايشي و يک گروه کنترل جاي گرفتند. روش پژوهش، روش تجربي بود و در آن گروه هاي آزمايشي به مدت 15 ساعت و به صورت يک جلسه در هفته تحت متغير آزمايشي که بر اساس دو روش مداخله اي تعيين شده بود قرار گرفتند. آنگاه اطلاعات و داده هاي مورد نياز از طريق پيش آزمون و پس آزمون جمع آوري شدند. ابزارهاي مورد استفاده در پژوهش عبارت بودند از آزمون زناشويي انريچ، مقياس سنجش توانايي حل مشکل خانوادگي و مقياس شيوه زندگي. جهت انتخاب زوجين ناسازگار براي گروه هاي آزمايشي و کنترل تعداد 1000 زوج با استفاده از روش خوشه اي چند مرحله اي از شهر تهران انتخاب و مورد بررسي قرار گرفتند.
نتايج حاصل از پژوهش نشان داد که به کارگيري هر دو روش مداخله اي براي کاهش ناسازگاري زناشويي موثر بود، همچنين روش مداخله اي حل مشکل خانوادگي موجب کاهش ناسازگاري هايي مي شود که به ترتيب در زمينه هاي ارتباط  دوتايي، حل تعارض، روابط جنسي و همچنين موضوعات شخصيتي و ارتباط با اقوام و دوستان مي باشد و روش مداخله اي تغيير شيوه زندگي موجب کاهش ناسازگاري هايي مي شود که به ترتيب در زمينه هاي موضوعات شخصيتي، مديريت مالي، توانايي حل تعارض و روابط جنسي مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين پژوهش بررسي ميزان اثر بخشي مشاوره شغلي به شيوه گروهي بر مبناي پردازش اطلاعات شناختي بر کاهش افکار نا کارآمد حرفه اي(شغلي) دانشجويان دانشگاه اصفهان بوده است.
به منظور بررسي فرضيه هاي پژوهش در قالب يک طرح نيمه تجربي تعداد30 آزمودني به روش تصادفي ساده از بين دانشجويان مراجعه کننده به مرکز کار آفريني دانشگاه اصفهان انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و گواه جايگزين شدند. گروه آزمايش به مدت شش جلسه تحت مشاوره شغلي گروهي به شيوه پردازش اطلاعات شناختي قرار گرفتند. ابزار پژوهش پرسشنامه افکار ناکارآمد حرفه اي بود که در مورد هر دو گروه به صورت پيش آزمون و پس آزمون اجرا شد. نتايج پژوهش نشان داد که مشاوره شغلي به شيوه گروهي بر مبناي پردازش اطلاعات شناختي بر کاهش افکار ناکار آمد حرفه اي بود که در مورد هر دو گروه به صورت پيش آزمون و پس آزمون اجرا شد.
نتايج پژوهش نشان داد که مشاوره شغلي به شيوه گروهي بر مبناي پردازش اطلاعات شناختي بر کاهش حرفه اي و چهار زير مقياس آن يعني افکار ناتواني(0.01=p)، افکار تاييد ديگران(0.009=p)، افکار نبودن فرصت (0.002=p)، و افکار سردرگمي(0.02=p)، موثر بوده است. همچنين مشاوره شغلي به شيوه پردازش اطلاعات شناختي بر کاهش يکي از زير مقياس ها يعني افکار کمال گرايي (0.45=p) موثر نبوده است.

 نسخه قابل چاپ

هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر بخشي آموزش تلقيح استرس در کاهش استرس شغلي و اختلالات روانشناختي ( افسردگي، اضطراب، فرسودگي شغلي، نارضايتي شغلي) ناشي از آن در بين کارکنان ايران خودرو مي باشد. جامعه آماري اين تحقيق کليه کارکناني مي باشند که در سه ماهه زمستان 1383 مشغول گذراندن آموزش ضمن خدمت در اداره آموزش کارخانه ايران خودرو بوده اند. از اين جامعه 16 نفر که علاوه بر اينکه نمره آنها در آزمون استرس شغلي بالاتر از نقطه برش بوده نمراتشان در آزمون هاي فرسودگي شغلي، اضطراب و افسردگي نيز بالاتر از ميانگين و نمرات آنها در آزمون رضايت شغلي کمتر از ميانگين بود به عنوان نمونه انتخاب گرديدند، و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و کنترل جايگزين شدند. آموزش تلقيح استرس (SIT) در 9 جلسه به اجرا در آمد و هر دو گروه چهار بار (پيش آزمون، پس آزمون، پيگيري اول، پيگيري دوم) مورد آزمون و ارزيابي قرار گرفتند. در تحقيق حاضر5 فرضيه مطرح بوده که عبارتند از:
ميزان استرس شغلي آزمودني هايي که تحت آموزش تلقيح استرس قرار گرفتند نسبت به آزمودني هايي که تحت آموزش تلقيح قرار نگرفته اند کمتر است. 2- ميزان افسردگي ناشي از استرس شغلي آزمودني هايي که تحت آموزش تلقيح استرس قرار گرفته اند نسبت به آزمودني هايي که تحت اين آموزش قرار نگرفته اند کمتر است. 3- ميزان اضطراب ناشي از استرس شغلي آزمودني هايي که تحت آموزش تلقيح استرس قرار گرفته اند نسبت به آزمودني هايي که تحت اين آزمايش قرار نگرفته اند کمتر است. 4- ميزان افسردگي شغلي ناشي از استرس شغلي آزمودني هايي که تحت آموزش تلقيح استرس قرار گرفته اند نسبت به آزمودني هايي که تحت اين آموزش قرار نگرفته اند کمتر است. 5- ميزان رضايت شغلي آزمودني هايي که تحت آموزش تلقيح قرار گرفته اند نسبت به آزمودني هايي که تحت تلقيح اين آموزش قرار نگرفته اند بيشتر است.
بعد از جمع آوري داده ها و اطلاعات و به منظور تحليل داده ها آزمايش اختلاف نمرات پيش آزمون و پس آزمون (D₁)؛ پيش آزمون و پيگيري اول(D₂)؛ پيش آزمون و پيگيري دوم (D₃)؛ پس آزمون و پيگيري اول (D₄)؛ پس آزمون و پيگيري دوم (D₅)؛ محاسبه شد. و آنگاه با استفاده از آزمون t مستقل، ميانگين اختلاف نمرات مورد مقايسه قرار گرفت. نتايج آماري نشان مي دهد که ميزان استرس شغلي، افسردگي، اضطراب و فرسودگي شغلي گروه آزمايش کمتر از گروه کنترل است و ميزان رضايت شغلي آنها نيز بيشتر مي باشد، لذا آموزش تلقيح استرس در کاهش استرس شغلي و اختلالات روانشناختي ( افسردگي، اضطراب، فرسودگي شغلي، نارضايتي شغلي) ناشي از آن موثر و اثر بخش بوده است.

 نسخه قابل چاپ

اهداف پژوهش حاضر عبارتند از: 1- بررسي روابط زوجين ايراني بر اساس مدل استرنبرگ، 2- تعيين مولفه بارز تر (صميميت، تعهد و شهوت) در روابط زوجين و 3- بررسي رابطه "روابط عاشقانه سه گانه" با رضايت زناشويي و متغيرهاي دموگرافيک. نمونه آماري تحقيق حاضر مشتمل بر66 زوج جوان و ميانسال بودند که به روش نمونه گيري در دسترس انتخاب و با استفاده از ابزار: 1- مقياس عشق سه گانه استرنبرگ (استرنبرگ،1989) 2- مقياس رضايت زناشويي انريچ و 3- پرسشنامه سنجش متغيرهاي دموگرافيک مورد مطالعه قرار گرفتند. نتايج پژوهش بيانگر آن بود که ميان زوجين جوان و ميانسال در مولفه صميميت عدم تفاوت و در دو مولفه تعهد و شهوت تفاوت هاي معناداري وجود دارد. اثر پيلايي با آزمون t وابسته به همراه تصحيح بونفروني نشان داد که در زوجين ميانسال بارز ترين ويژگي تعهد و در زوجين جوان شهوت مي باشد. بررسي متغيرهاي دموگرافيک حاکي از آن بود که: 1- سواد، شغل و مدت ازدواج ( زوجين جوان و ميانسال) پيش بيني کننده هاي مثبت و معنا دار روابط عاشقانه زوجين و مولفه هاي آن مي باشند در حالي که سن و تعداد اعضاي خانواده زوجين فاقد اين قدرت پيش بيني هستند، از سوي ديگر نتايج نشان داد که مولفه هاي روابط عاشقانه، تنها قدرت پيش بيني ابعاد روابط دو تايي، روابط جنسي و موضوعات شخصيتي را دارا مي باشند و ساير ابعاد رضايت زناشويي را پيش بيني نمي کنند.  

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

پژوهش حاضر به منظور بررسي اثر بخشي مشاوره انگيزش نظام مند گروهي بر كاهش آشفتگي زناشويي صورت گرفته است. آزمودني ها شامل 23 زوج شاغل به تحصيل در يكي از مراكز آموزش عالي شهرستان بجنورد مي باشند كه حداقل يكسال از ازدواج آنها گذشته و داوطلب شركت در پژوهش حاضر بودند. آزمودني ها به طور تصادفي در دو گروه آزمايشي با 12 زوج و گروه كنترل با 11 زوج جايگزين شدند. يك هفته قبل از اجراي روش مشاوره انگيزشي نظام مند از هر دو گروه پيش آزمون رضايت زناشويي به عمل آمد. سپس گروه آزمايشي 10 جلسه در معرض مشاوره انگيزشي قرار گرفت. پس از پايان جلسات از هر دو گروه پس آزمون رضايت زناشويي به عمل آمد. با استفاده از تحليل كواريانس نتايج تحليل شد.
نتايج نشان داد كه مشاوره انگيزشي نظام مند توانسته است ميزان آشفتگي زناشويي را به طور معناداري كاهش دهد. اين روش در ميانگين نمره آزمودني ها در خرده مقياس هاي آشفتگي كلي، ارتباط عاطفي، ارتباط جهت حل مشكل، زمان با هم بودن، پرخاشگري، مسايل مالي و مشكلات جنسي بهبودي معناداري ايجاد كرده است. اين روش نتوانسته است در ميانگين نمره آزمودني ها در خرده مقياس هاي جهت گيري نقش و ادراك تاريخچه مشكلات خانوادگي كاهش معناداري ايجاد نمايد.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

هدف مقاله حاضر بررسي تاثير راهنمايي شغلي به دو شيوه فرآيند آمادگي حرفه اي و آموزش کار آفريني بر افزايش رفتار کاريابي زنان بيکار شهرکرد بوده است.
به اين منظور از بين زنان بيکار مراجعه کننده به هلال احمر شهرکرد 39 نفر به شيوه تصادفي انتخاب شدند و در سه گروه (دو گروه آزمايش و يک گروه گواه هر کدام 13 نفر) جايگزين شدند. گروه اول تحت آموزش فرآيند آمادگي حرفه اي و گروه دوم تحت آموزش کار آفريني قرار گرفتند و گروه گواه هيچ مداخله اي دريافت نکردند. نتايج (با استفاده از تحليل مانوا) حاکي از آن بود که هر دو شيوه آموزشي رفتار کاريابي زنان بيکار شهرکرد را در مقايسه با گروه گواه افزايش داده است. همچنين بين دو شيوه آموزشي تفاوت معناداري وجود ندارد.

 نسخه قابل چاپ

اين پژوهش ميزان استرس شغلي معلمان دوره ابتدايي و تاثير شيوه آموزش گروهي ايمن سازي را بر آن در شهرستان لردگان بررسي كرده است. همچنين به مقايسه ميزان استرس سازي شغلي معلمان مرد و زن پرداخته است. متغير مستقل در اين پژوهش روش ايمن سازي در مقابل استرس به شيوه ميكن بام بوده و طي 6 جلسه 90 دقيقه اي در گروه آزمايش اجرا شده است. در پايان جلسه ششم از دو گروه آزمايش و گواه پس آزمون و دو هفته بعد از اتمام جلسات، آزمون پي گيري به عمل آمده است. ابزار سنجش پرسشنامه استرس شغلي و پرسشنامه منابع استرس آموزشگاهي بود. روش نمونه گيري به صورت تصادفي چند مرحله اي انجام گرفت. ابتدا 20 مدرسه از مدارس ابتدايي شهرستان لردگان به صورت تصادفي انتخاب شدند. پرسشنامه استرس شغلي و آموزشگاهي بين معلمان اين دبستان ها اجرا شد. از بين آنان معلماني كه نمرات بالاتر از صدك 40 داشتند، 20 معلم مرد و 20 معلم زن به صورت تصادفي منظم انتخاب و به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند. نتايج تحقيق نشان داد كه آموزش گروهي ايمن سازي بر استرس شغلي معلمان گروه آزمايش تاثير معنادار داشته و استرس شغلي آنان را كاهش داده است. تاثير ايمن سازي در معلمان مرد و زن تفاوت نداشته است.

 نسخه قابل چاپ

پژوهش حاضر بر آن است كه تاثير آموزش مهارت هاي زندگي را بر كاهش اختلال سلوك دانش آموزان پسر دوره راهنمايي بررسي كند. به اين منظور 20 نفر از دانش آموزان با اختلال سلوك 13 الي 14 ساله را از يك مدرسه به شيوه در دسترس و به وسيله پرسش نامه علايم مرضي كودكان CSI-4 انتخاب كرده و به صورت كاملا تصادفي به دو گروه آزمايشي و كنترل تقسيم نموده است. با استفاده از طرح پيش آزمون، پس آزمون و پي گيري با گروه كنترل تاثير آموزش مهارتهاي زندگي را بر كاهش اختلال سلوك اين دانش آموزان مورد سنجش قرار داده است. ابتدا آزمون CSI-4 به عنوان پيش آزمون در گروه نمونه اجرا گرديد، و سپس گروه آزمايش به مدت يك ماه و هر هفته دو جلسه يك ساعت و نيم طول مي كشيد، تحت آموزش قرار گرفتند. پس از خاتمه دوره آموزش، آزمون CSI-4 از دو گروه آزمايش و كنترل به عمل آمد و در پايان نتايج تحليل آماري به كمك طرح اندازه گيري مكرر تفاوت معناداري را بين دو گروه نشان داد. بعد از يك ماه پي گيري مشاهده شد كه نتايج پايدار مانده اند و يافته هاي پژوهش نشان داد كه ميزان اختلال سلوك دانش‌آموزان تحت تاثير آموزش مهارتهاي زندگي به طور معنادار كاهش يافته است.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

پژوهش حاضر که در محدوده پژوهش هاي توصيفي از نوع کاربردي واقع مي شود، با هدف بهبود کيفيت گروه مشاوره و راهنمايي و پيشنهاد الگويي براي گروه هاي مشاوره و راهنمايي کشور جهت انجام مرحله اول الگوي اعتبار بخشي (ارزيابي دروني يا خود ارزيابي) صورت گرفته است. بدين منظور پس از تصريح اهداف گروه در سه سطح آموزشي، پرورشي و عرضه  خدمات تخصصي و با توسل به تجربيات ملي و بين المللي، الگوي عناصر سازماني و نظرات کميته ارزيابي دروني گروه، تعداد 10 عامل در قالب عوامل درونداد، فرايند و برونداد ، مرکب از 71 ملاک و130  نشانگر به همراه معيارهاي قضاوت (معيارهاي تحقق هدف) براي ارزيابي عوامل دروندادي، فرايندي و بروندادي گروه تدوين شد و با استفاده از عوامل، ملاک ها و نشانگرها تدوين شده، ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه ها، مصاحبه و چک ليست – با در نظر گرفتن روايي (روايي محتوا) و پاياني (آلفاي کرونباخ) – تهيه شد و پس از انجام نمونه گيري در دسترس (اتفاقي) و سرشماري کامل جهت جمع آوري اطلاعات در اختيار منابع کسب اطلاعات (مدير فعلي و قبلي گروه – هيات علمي – دانشجو: کارشناسي، کارشناسي ارشد و دکترا – دانش آموخته: کارشناسي و کارشناسي ارشد – سرپرستان بلافصل دانش آموختگان شاغل) قرار گرفت. در نهايت با استفاده از روش هاي آماري مناسب وضعيت موجود عوامل دروندادي، فرايندي و بروندادي هر کدام در سطح «نسبتا مطلوب» ارزيابي شد و گروه به طور کلي در وضعيت کيفي «نسبتا مطلوب» قرار گرفت. براي بهبود وضعيت کيفي موجود پيشنهادها و راهکارهايي ارائه شد. اين ارزيابي و راهکارهاي نهايي ناشي از آن ابزار مناسبي براي برنامه ريزي هاي آتي گروه و بهبود کيفيت همه جانبه آن مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش تاثير آموزش هاي شناختي - رفتاري بر ميزان رضايت زناشويي زوجين مورد بررسي قرار گرفته است. در اين تحقيق 50 زوج (100 زن و مرد) از بين كليه دانشجويان ساكن در خوابگاه هاي دانشجويان متاهل دانشگاه تهران كه داوطلب شركت و داراي شرايط لازم بودند انتخاب و به روش تصادفي ساده در دو گروه آزمايش و كنترل قرار داده شدند. پرسشنامه رضايت زناشويي انريچ قبل از شروع آموزش هاي شناختي و رفتاري در مورد هر دو گروه اجرا شد. سپس گروه آزمايش 15 ساعت (5 جلسه سه ساعته) تحت آموزش هاي شناختي - رفتاري مستخرج از محتواي پرسشنامه انريچ قرار گرفت. در اين مدت به منظور حدف اثر آزماينده گروه كنترل تحت آموزش هاي نامربوط قرار داشت. پس از اتمام دوره آموزشي مجددا پرسشنامه رضايت زناشويي در مورد هر دو گروه اجرا شد با استفاده از آزمون t مستقل و تحليل واريانس دو طرفه يافته هاي حاصل از اجراي بار دوم پرسشنامه انريچ مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد كه آموزش هاي شناختي - رفتاري موجب افزايش رضايت زناشويي زوجين مي گردد و معلوم شد كه جنسيت زوجين تاثيري بر ميزان اثر بخشي آموزش هاي شناختي ندارد.

 نسخه قابل چاپ