سوره الانعام آيه 9 تا 18

وَلَوْ جَعَلْنَاهُ مَلَكًا لَّجَعَلْنَاهُ رَجُلاً وَلَلَبَسْنَا عَلَيْهِم مَّا يَلْبِسُونَ «9» وَلَقَدِ اسْتُهْزِىءَ بِرُسُلٍ مِّن قَبْلِكَ فَحَاقَ بِالَّذِينَ سَخِرُواْ مِنْهُم مَّا كَانُواْ بِهِ يَسْتَهْزِؤُونَ «10» قُلْ سِيرُواْ فِي الأَرْضِ ثُمَّ انظُرُواْ كَيْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الْمُكَذِّبِينَ «11» قُل لِّمَن مَّا فِي السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ قُل لِلّهِ كَتَبَ عَلَى نَفْسِهِ الرَّحْمَةَ لَيَجْمَعَنَّكُمْ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ لاَ رَيْبَ فِيهِ الَّذِينَ خَسِرُواْ أَنفُسَهُمْ فَهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ «12» وَلَهُ مَا سَكَنَ فِي اللَّيْلِ وَالنَّهَارِ وَهُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ «13» قُلْ أَغَيْرَ اللّهِ أَتَّخِذُ وَلِيًّا فَاطِرِ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ وَهُوَ يُطْعِمُ وَلاَ يُطْعَمُ قُلْ إِنِّيَ أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ أَوَّلَ مَنْ أَسْلَمَ وَلاَ تَكُونَنَّ مِنَ الْمُشْرِكَينَ «14» قُلْ إِنِّيَ أَخَافُ إِنْ عَصَيْتُ رَبِّي عَذَابَ يَوْمٍ عَظِيمٍ «15» مَّن يُصْرَفْ عَنْهُ يَوْمَئِذٍ فَقَدْ رَحِمَهُ وَذَلِكَ الْفَوْزُ الْمُبِينُ «16» وَإِن يَمْسَسْكَ اللّهُ بِضُرٍّ فَلاَ كَاشِفَ لَهُ إِلاَّ هُوَ وَإِن يَمْسَسْكَ بِخَيْرٍ فَهُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدُيرٌ «17» وَهُوَ الْقَاهِرُ فَوْقَ عِبَادِهِ وَهُوَ الْحَكِيمُ الْخَبِيرُ «18»

[ اين مغالطه گران لجوج مي  گويند : چرا پيامبر از جنس فرشتگان نيست ؟ ] اگر او را فرشته اى قرار مي  داديم ، يقيناً وى را به شكل مردى در مي  آورديم ، و قطعاً حقيقت را همانطور كه آنان بر ديگران مُشتبه مي  كنند [ به سزاى لجاجتشان ] بر خود آنان مُشتبه مي  ساختيم ، [ تا بر فرض پيامبر قرار دادن فرشته ، باز بگويند: چرا پيامبرى از جنس بشر براى ما قرار داده است ؟ ] « 9» مسلماً پيامبران پيش از تو هم مسخره شدند ; پس بر كسانى كه پيامبران را مسخره مي  كردند ، عذاب و كيفرى كه همواره به استهزا مي  گرفتند نازل شد و آنان را فرا گرفت . « 10» بگو : در زمين بگرديد ، سپس با تأمل بنگريد كه فرجام تكذيب كنندگان چگونه بوده است ؟ « 11» بگو : مالكيّت و فرمانروايى آنچه در آسمان ها و زمين است در سيطره كيست ؟ بگو : در سيطره خداست كه رحمت را بر خود لازم و مقرّر كرده ; يقيناً همه شما را در روز قيامت كه ترديدى در آن نيست جمع خواهد كرد . فقط كسانى كه سرمايه وجودشان را تباه كرده اند ، ايمان نمي  آورند . « 12» و همه موجوداتى كه در [ عرصه ] شب و روز آرام دارند ، در سيطره مالكيّت خدا هستند ; و او شنوا و داناست . « 13» بگو : آيا جز خدا را كه آفريننده آسمان ها و زمين است ، سرپرست و ياور خود گيرم ؟ و اوست كه روزى مي  دهد و خود بى نياز از روزى است . بگو : من مأمورم نخستين كسى باشم كه فرمان خدا را گردن نهد ، و فرمان يافته ام كه هرگز از مشركان مباش . « 14» بگو : مسلماً اگر پروردگارم را نافرمانى كنم ، از عذاب روزى بزرگ مي  ترسم « 15» هر كس در آن روز ، عذاب از او برگردانده شود ، قطعاً خدا به او رحم كرده ، و آن است كاميابى آشكار . « 16» و اگر خدا تو را آسيب و گزندى رساند ، كسى جز او برطرف كننده آن نيست ، و اگر تو را خيرى رساند [ حفظ و دوامش فقط به دست اوست ] ; پس او بر هر كارى تواناست . « 17» اوست كه بر بندگانش چيره و غالب است ، و او حكيم و آگاه است . « 18»