امـامـت
1- امامت منصب الهی: «اذا ابتلی ابراهیم ربه بکلمات فأتمهّن قال انی جاعلک للناس اماماً» (بقره/124) بخاطر آورید هنگامی که خداوند ابراهیم را با وسائل گوناگون آزمود و بخوبی از عهدۀ این آزمایشها برآمد خداوند به او فرمود من تو را امام و پیشوای مردم قرار دادم.
2- عصمت امام (ع) از گناه: «قال و من ذرّیتی قال لاینال عهدی الظالمین» (بقره/124) ابراهیم (ع) گفت از دودمان من نیز امامان قرار ده خداوند فرمود پیمان من به ستمکاران نمی رسد. «انما یرید الله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیراً» (احزاب/33)
3- وجوب اطاعت از امام(ع) «یا ایها الذین آمنوا اطیعوا الله والرّسول و اولی الأمر منکم» (نساء/59)
4- امامت ادامۀ خط رسالت: «یا ایها الرسول بلغ ما انزل الیک من ربک و ان لم تفعل فما بلغت رسالته و الله یعصمک من الناس» (مائده/67) ای پیامبر آنچه از طرف پروردگارت بر تو نازل شده است، کاملاً به مردم برسان واگر تبلیغ رسالت نکنی رسالت او را انجام نداده ای و خداوند تو را از شر مردم نگاه می دارد.
5- امامت مایۀ اکمال دین: «الیوم اکملت لکم دینکم و اتممت علیکم نعمتی و رضیت لکم الاسلام دینا» (مائده/3) امروز دین شما را کامل کردم و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را آیین شما قرار دادم.
6- برنامۀ امام (ع) هدایت انسانها به امر الهی:«و جعلنا هم ائمة یهدون بامرنا» (انبیاء/73)
7- شرط اساسی امامت:
1. ایمان و یقین به آیات الهی
2. صبر و استقامت «وجلعنا منهم ائمة یهدون بامرنا لمّا صبروا و کانوا بآیاتنا یوقنون» (سجده/24) و از آنان امامان و پیشوایانی قرار دادیم که بفرمان ما مردم را هدایت می کردند چون شکیبایی نمودند و به آیات ما یقین داشتند.
. عبادت: «جعلناهم ائمة یهدون بامرنا و کانوا لنا عابدین» (انبیاء/73) و آنان را پیشوایانی قرار دادیم که به فرمان ما هدایت می کردند وتنها ما را عبادت می کردند.
