عبدالله مستوفي نويسنده کتاب ( شرح زندگاني من ) در سال 1294 ه . ش (1255 ش ) در محله اي سرچشمه تهران متولد شد و در خانواده اي متدين و برجسته تربيت يافت . او جزء نخستين فارغ التحصيلان مدرسه سياسي بود که به ابتکار ميرزا حسن خان مشيرالدوله (بعد ها پير نيا ) تاسيس شده بود . مستوفي در آنجا زبان فرانسه را فرا گرفت و با علي اکبر دهخدا آشنا شد . اين ارتباط به رغم پنج سال و نيم دوري از ايران – به سبب کار در سفارت ايران در پترزبورگ روسيه – هم چنان برقرار ماند . گرچه عمده سال هاي زندگي مستوفي با رجال دولتي و در فراز و نشيب امور مملکت و تجربه ي کاري هاي مختلف سپري شد اما او از روزگار جواني به نويسندگي رغبت تمام داشت . برخي آثار علمي وي عبارت اند از : ترجمه ي انقلاب فرانسه کبير – ابطال الباطل – محاکمه انسان و حيوان – چهل ساعت محاکمه -اما مهم ترين اثر وي که در سه جلد است که در طول پنج سال نگاشته شده است و يکي از زيباترين و مانده گار ترين نمونه هاي حسب حال نويسي در ادب فارسي به شمار مي آيد . اين کتاب تصوير زندگي روزانه مردم در صد سال پيش است که به زبان ساده و روان نگاشته شده است . وسعت دامنه ي اطلاعات و نکته يابي نويسنده و نيز دقت او در مشاهده بر ارزش کارش افزوده است . عبدالله مستوفي در 24 آذر 1329 ه . ش در هفتاد و چهار سالگي در گذشت .
