پاسخ به:بانک مقالات تاریخ
2 : تاريخ ايران (پژوهشنامه علوم انساني) تابستان 1388; -(3 (پياپي 5/61)):23-58. |
|
بررسي جايگاه سياسي ساتراپ هاي هخامنشي در دوره داريوش بزرگ با تکيه بر کتيبه ها |
|
ايمان پور محمدتقي* |
|
* گروه تاريخ، دانشگاه فردوسي مشهد |
|
پيروزي كورش بزرگ بر آستياگ، آخرين پادشاه ماد، در سال 559 پيش از ميلاد، آغازگر شکل گيري پادشاهي هخامنشي بود. پس از فتح مصر توسط کمبوجيه و تصرف برخي از سرزمين هاي شرقي از جمله هند در زمان داريوش بزرگ، مرزهاي اين حکومت از شرق تا رود سند، از غرب تا درياي مديترانه و رود نيل در مصر، از شمال تا درياچه خوارزم (آرال) و از جنوب تا حاشيه هاي جنوبي درياي پارس امتداد يافت. داريوش براي اداره بهتر اين قلمرو گسترده، آن را به ساتراپي هاي (خشتره پاون ها) گوناگوني تقسيم کرد. هر چند كه پس از فتح سرزمين هاي هند، ليبي و حبشه توسط داريوش (حدود سال هاي 518 و 517 پ.م) تا پايان شاهنشاهي هخامنشي تغييرات عمده اي در مرزهاي جغرافيايي و تعداد ملل تحت قلمرو هخامنشيان ايجاد نشد، اما تعداد اين ساتراپ ها و جايگاه سياسي آنها آن گونه كه در فهرست کتيبه هاي اين دوره منعکس شده است، دچار تغييرات مکرر و دگرگوني شدند. تعداد ساتراپ ها و فهرست ملل و اقوام تحت قلمرو پارسيان از ديرباز مورد توجه و مطالعه انديشمندان تاريخ ايران باستان بوده و پژوهش هاي زيادي در اين زمينه انجام شده است، اما موقعيت و جايگاه سياسي و علل برخي از تغييرات و جا به جايي ها در ترتيب و تعداد اين ساتراپ ها، مورد توجه جدي قرار نگرفته است. اين مقاله بر پايه روش تحقيق تاريخي ضمن استناد به کتيبه هاي دوره هخامنشيان، از آن ميان کتيبه هاي داريوش و مقايسه آنها با هم و با ديگر منابع و از آن ميان منابع يوناني، به بررسي جايگاه سياسي ساتراپ هاي هخامنشي در دوره اين پادشاه به عنوان مساله تحقيق مي پردازد. معرفي کتيبه هاي دوره هخامنشي که در آنها نام هاي سرزمين هاي تحت قلمرو اين پادشاهي بيان شده است و استناد به آنها، بررسي تعداد و جايگاه ساتراپ ها در هر يک از کتيبه هاي مورد بررسي و علل برخي از تحولات در تغيير جايگاه سياسي ساتراپ ها مواردي است که در اين مقاله به آنها پرداخته شده است.
|
|
كليد واژه: داريوش بزرگ، كتيبه هاي هخامنشي، ساتراپ هاي هخامنشي |
|
|
نسخه قابل چاپ
|
چهارشنبه 6 اردیبهشت 1391 4:33 PM
تشکرات از این پست