پاسخ به:بانک مقالات تاریخ
2 : فرهنگ (ويژه تاريخ) پاييز 1388; 22(3 (مسلسل 71)):15-51. |
|
تاملي بر آداب ملوك و قاعده ملكداري در نگاه افضل الدين كرمان (مقايسه تطبيقي كتاب عقدالعلي للموقف الاعلي با سيرالملوك هاي پيشين) |
|
تركمني آذر پروين* |
|
* پژوهشكده تاريخ، پژوهشگاه علوم انساني |
|
از قرن دوم هجري بخشي از انديشه سياسي در زمينه حكمت عملي متاثر از متون ايرانيان پيش از اسلام در زمينه آداب ملوك و آيين كشورداري شكل گرفت و كتاب هايي با عنوان سيرالملوك يا سياست نامه در تداوم اندرزنامه هاي دوره ساساني تاليف شد. حكمت عملي مطرح در سياست نامه ها، مجموعه اي از ميراث علمي و الگوهاي عملي و تجارب تاريخي گذشتگان است كه سياست نامه نويسان ـ كه اغلب از كارگزاران ديواني و درباري بودند ـ در تبيين آن به آيات و احاديث اسلامي استناد كرده اند. هدف از نگارش سياست نامه ها، اصلاح عملكرد پادشاهان و در نهايت اصلاح و بهبود اوضاع سياسي و اجتماعي جامعه بود.
افضل الدين ابوحامد احمد بن حامد كرماني، مورخ، اديب، پزشك و انديشمند اواخر دوره سلجوقي است. او كه خود زمان چند پادشاه آخر قاورديان كرمان، حمله قراغزان و حكومت ملك دينار را درك كرده بود، علاوه بر دوكتاب تاريخي، بدايع الازمان في وقايع كرمان و كتاب المضاف، كتاب عقدالعلي للموقف الاعلي را كه موضوع اصلي آن آداب ملوك و آيين كشورداري است، تاليف كرد. تاليف هاي او بر ديده ها و شنيده هايش استوار است و در ضمن شرح وقايع تاريخي، به ارزيابي ارزشي و نقد وقايع دست مي يازد كه بر اعتبار نوشته هايش افزوده است.
افضل الدين كرماني در كتاب عقد العلي به تحليل و علت يابي آشفتگي كرمان بعد از مرگ طغرل شاه قاوردي مي پردازد. او با قلمي اديبانه، عملكرد سلاطين و حكام كرمان را به نقد مي كشد و رهنمودهايي براي اصلاح امور بر اساس سيرالملوك ها به پادشاه وقت، ملك دينار، ارايه مي دهد. ذهن نقاد و پرسشگر او همراه با مطالعات وسيعي كه از محتواي كتاب پيداست، شناخت ما را از او به مورخي تحليلگر و نقاد و سياست نامه نويسي آگاه هدايت مي كند.
در مقاله حاضر سعي مي شود با بررسي آداب ملوك و آيين كشورداري مطرح در كتاب عقدالعلي للموقف الاعلي، آن را با اركان اساسي و مشترك مورد بحث در سياست نامه ها در زمينه جايگاه پادشاهان در جامعه، نقش و پيوستگي دين با ملوك، جايگاه عدل، اقتدار و خصايل پادشاهان، جايگاه اركان ديگر جامعه شامل رعيت، لشكر، خزانه و نقش شاهان در جمع ميان آنان و برقراري نظم و امنيت در جامعه و ديگر آيين كشورداري در امر مشورت و گزينش وزرا و كارگزاران و سرانجام علل خرابي مملكت و ايجاد خلل در امر مملكت داري، مطابقت دهد و مقايسه کند.
|
|
كليد واژه: |
|
|
نسخه قابل چاپ
|
چهارشنبه 13 اردیبهشت 1391 10:30 PM
تشکرات از این پست