پاسخ به:مقالات زبان های خارجی
6 : پژوهش زبان هاي خارجي پاییز 1383; -(18):65-82. |
|
تشتت معنايي واژه هاي «عنبر» و «كهربا» در زبان هاي اروپايي |
|
گوشه گير علاالدين* |
|
* دانشكده ادبيات دانشگاه شهيد چمران اهواز |
|
از قرن يازدهم ميلادي، واژه عربي «عنبر» به دو معني «سنگ كهربا» و «ماده خوشبو» در زبان هاي اروپايي به كار مي رود. تصور واژه نگاران معاصر اين است كه پيشينيان، اين دو ماده را خلط كرده اند و واژه «عنبر» دستخوش دوگانگي معنايي شده است، آنان فرايند اين تشتت لفظي را به روشني بيان نكرده اند. منشاء اين خلط، استنتاجي منطقي به نظر مي رسد، زيرا شيوه استحصال موم عنبر و سنگ كهرباي خام و طبيعي از دريا در دنياي كهن به گونه اي است كه بروز چنين خلط واژگاني در زبان را بديهي جلوه گر مي سازد. بررسي متون كهن نشان مي دهد كه اين اطلاق دوگانه و گزينش نام واحدي براي نامگذاري اين دو ماده گوناگون، نه تنها بديهي به نظر نمي رسد، بلكه شگفت آور جلوه مي كند، زيرا از يك سو، اروپاييان، كهربا را از درياي شمال اروپا به دست مي آوردند و اين سنگ را نيك مي شناختند و طبعاٌ نام هايي بومي بر آن نهاده بودند و از سوي ديگر، مؤلفان قرون وسطاي اروپا به طور عمده از جواهرنامه و قرابادين عربي ترجمه شده به زبان لاتيني در وصف عنبر و كهربا بهره جسته اند، در حالي كه در واژگان عربي و فارسي معرب، اين دو ماده را همواره به دو نام گوناگون شناخته اند.
|
|
كليد واژه: |
|
|
نسخه قابل چاپ
|
جمعه 1 اردیبهشت 1391 6:40 PM
تشکرات از این پست