يدک کش که طبق قرارداد، به ارايه خدمات يدک کشي به کشتي يدک اقدام مي کند، اصولا مستحق پاداش نيست، هرچند که عملا آن را از مخاطره نجات داده باشد. با وجود اين، ماده 176 قانون دريايي ايران با اقتباس از برخي معاهدات بين المللي، يدک کش را در صورت انجام خدمات استثنايي که جزء تعهدات ناشي از قرارداد يدک کشي محسوب نشود، مستحق پاداش نجات کشتي يدک و بار آن مي داند. از نظر حقوقي، در صورت انطباق وضعيت خدمات يدک کش با اين حکم، شرط داوطلبانه بودن عمليات نجات، همچنان مراعا است و بر خلاف انچه گفته اند، نه استحقاق مالک، فرمانده و خدمه يدک کش به دريافت پاداش، مبتني بر شرط ضمني قرارداد يدک کشي يا حکم قانون به تعلق غرامت نجات است و نه در مدت عمليات نجات، قرارداد، لزوما معلق مي شود.
