بانک مقالات جغرافیا

در اين تحقيق به منظور تحليل الگوي سينوپتيكي سيل بيست و هشتم مهر ماه 1382 كه در استان هاي گيلان و مازندران (به ويژه غرب آن) به وقوع پيوست، پس از بررسي شرايط جغرافيايي و ويژگي هاي فيزيكي سواحل جنوبي خزر، با استفاده از داده هاي آمار جوي روزانه و سه ساعته ايستگاه هاي سينوپتيك منطقه، آرايش سينوپتيكي الگو و روند آن در نقشه هاي وضع هوا از سطح زمين تا سطح 500 هكتوپاسكال در طي 8 روز متوالي مطالعه و بررسي گرديد. بررسي هاي انجام شده بر روي الگوي فوق نشان مي دهد كه وجود ناوه عميق در شمال شرق اروپا و امتداد محور آن بر روي درياي خزر، موجب فرارفت هواي سرد قطبي (C.P) از عرض هاي شمالي بر روي درياي خزر گرديده است. حضور آنتي سيكلون مهاجر با كشيدگي شمال غرب ـ جنوب در غرب ناوه و سيكلون جبهه اي در شرق ناوه و در نتيجه هم جهت شدن حركت آنتي سيكلوني آن با حركت سيكلوني جلو ناوه نيز باعث تقويت آن گرديده است. از سوي ديگر حركت نصف النهاري قابل ملاحظه جريانات سطوح مياني جو موجب تقويت تاوايي شده است. همزماني عوامل مذكور و نيز تشديد حداكثر اختلاف حرارتي بين هواي سرد قطبي و سطح آب دريا در اين فصل (پاييز) در منطقه، فاكتورهايي هستند كه ايجاد كننده بارش شديد و سيل آساي فوق مي باشند.

 نسخه قابل چاپ

از كار افتادگي تصحيح كننده خط اسكن (SLC) در ماهواره لندست 7، نقايص و نبود داده هايي را در برخي از نواحي تصوير موجب شده است. روش هاي مختلفي براي جايگزيني اين داده هاي مفقود شده پيشنهاد شده است كه بسته به نوع كاربري تصاوير، از درجه هاي مختلف اعتبار برخوردار است. اين روش ها كه اغلب روش هاي رياضي هستند، براي برخي از كاربري ها اعتبار چنداني ندارند. از آن جمله مي توان برآورد تبخير و تعرق (ET) در مناطقي با پوشش هاي گياهي نه چندان وسيع با استفاده از مدل سيال و تصاوير ماهواره اي نام برد. روشي كه اينجا ارايه مي شود، از داده هاي سنجنده LISS-III براي جايگزيني داده هاي مفقود شده شاخص هاي گياهي همچون NDVI (به علت از كار افتادگي SLC) استفاده كرده است. در اين روش براي مقايسه صحيح مكاني بين داده هاي دو سنجنده، استفاده از پيكسل هايي غير واقعي با ابعاد يك متر در يك متر استفاده شده است. اين كار مي تواند براي يك بار و در منطقه اي از تصوير به صورت نمونه انجام شده و پس از تهيه الگوريتم جايگزيني در ساير نواحي تصوير نيز به كارگرفته شود.

 نسخه قابل چاپ

دوره خشك به عنوان يك پديده خزنده اي است كه در اثر كمبود رطوبت ناشي از كاهش ميزان بارندگي به وقوع مي پيوندد. خسارات بسيار گسترده و وسيع اين پديده بخش هاي زيادي از جامعه را تحت تاثير خود قرار داده و همه ساله زيان هاي بسيار زيادي را به بار مي آورد، لذا پايش و پهنه بندي آن به عنوان يك اصل مهم در برنامه ريزي هاي كلان بايد مد نظر قرار گيرد. به طور مشخص در اين تحقيق، شاخص بارندگي استاندارد شده براي پايش دوره هاي خشک و چهار مدل رگرسيون، کرجينگ، Spline و IDW براي پهنه بندي اين دوره ها استفاده شد. بررسي دوره هاي خشك در يك دوره آماري 33 ساله (1968-2000) در خراسان نشان داد كه وقوع اين پديده، يك ويژگي اقليمي است كه در دوره هاي زماني خاصي به وقوع مي پيوندد. اين بررسي نشان مي دهد در سال هاي اخير تكرار و تداوم اين پديده در كليه نقاط استان افزايش داشته است ولي  از شدت آن كاسته شده است. همچنين مشخص شد كه دوره هاي خشك به وقوع پيوسته در مناطق جنوبي استان تداوم و شدت بيشتري نسبت به مناطق مركزي و شمالي استان دارد. بررسي روش هاي مختلف درون يابي براي پهنه بندي اين بلاي طبيعي با استفاده از سامانه اطلاعات جغرافيايي نشان داد كه از بين چهار روش مختلف درون يابي، روش كريجينگ با توجه به عملکرد آن (ضريب همبستگي، MDE و MAE به ترتيب 71/0، 1/1- و 95/0) روش مناسبي براي درون يابي و در نهايت پهنه بندي شدت دوره هاي خشك است. لذا با استفاده از اين روش مقادير نقطه اي شاخص SPI ماهانه استفاده شده براي پايش دوره هاي خشك، به سطح تعميم داده شده و نقشه هاي شدت اين پديده در مقياس هاي زماني متفاوت براي استفاده در براي برنامه ريزي هاي سازگار با دوره هاي خشك توليد شد.

 نسخه قابل چاپ

دشت مرند با روندي شرقي - غربي، يک چاله ساختماني نئوژن - کواترنري به طول 50 کيلومتر و عرض متوسط 5/7 کيلومتر است که در شمال غرب ايران و در حد فاصل دو رشته کوه عمده اين منطقه (قره داغ و ميشو داغ) واقع شده است. در حال حاضر چاله مرند انباشته از نهشته هاي کواترنري است که در قالب مخروط افکنه هايي در امتداد جبهه هاي کوهستاني مشرف به دشت رديف شده اند. گسل شمالي ميشو در امتداد گسل تبريز به طرف شمال غرب و با آثار ژئومورفيکي متعدد، در حاشيه جنوبي اين چاله تکتونيکي واقع شده است. تبيين نقش عوامل تکتونيکي در ايجاد چاله تکتونيکي مرند و ارزيابي ميزان فعاليت هاي تكتونيكي از طريق تحليل داده هاي رسوبي مورفولوژيكي، مهمترين اهداف اين تحقيق مي باشند که با تکيه بر داده هاي حاصل از مقاطع ژئوفيزيکي و ژئوالکتريکي و آثار ژئومورفولوژيکي حاصل از کارهاي ميداني و تحليل نقشه هاي زمين شناسي و توپوگرافي مورد بررسي قرار گرفته اند. نتايج تحقيق نشان داد که با وجود برخورداري دشت مرند و ناهمواري هاي اطراف آن از ديناميك بالاي تکتونيکي، چشم انداز كنوني آن بيشتر نتيجه عملكرد فعاليت هاي تکتونيکي در گذشته و به ويژه در کواترنري مي باشد. يافته هاي مقاله اطلاعاتي را در ارتباط با فعاليت هاي تکتونيکي کواترنري منطقه در اختيار گذاشته است. به طور كلي، بر اساس اين يافته ها سيماي توپوگرافيكي و ژئومورفولوژيكي فعلي دشت مرند به شدت از فعاليت هاي تكتونيكي كواترنري متاثر شده است و بر طبق شواهد موجود همين عامل مهمترين نقش را در ايجاد چاله تکتونيکي و در حال گسترش مرند داشته است. يافته هاي اين تحقيق مي تواند راهنماي خوبي براي محققين در مطالعه آثار ژئومورفيکي گسل ها در نواحي فعال تكتونيكي باشد.

 نسخه قابل چاپ

در اين تحقيق، داده هاي مربوط به شاخص نوسانات فشار سطح دريا در اطلس شمالي و بارش سالانه در يك دوره آماري 43 ساله، براي ايستگاه هايي از استان آذربايجان شرقي جهت محاسبه ضرايب همبستگي و تعيين ترسالي ها و خشكسالي ها مورد استفاده قرار گرفته است. روش اصلي مورد استفاده در اين پژوهش، استفاده از آمار تحليلي (ضرايب همبستگي پيرسون و اسپيرمن و تحليل مولفه هاي روند خطي و پولي نومينال) مي باشد. نتايج اين مطالعه نشان داد كه بين بارش سالانه ايستگاه هاي تبريز، اهر و جلفا با شاخص نوسانات اطلس شمالي همبستگي منفي ضعيف و معني داري به ويژه در ترسالي ها و خشكسالي هاي فراگير وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ

در دامنه هاي شمال غربي سبلان، به لحاظ عمل متناوب ذوب - انجماد، نوسانات شبانه روزي دما، اعمال فشارهاي تكتونيكي و حضور درز و شكاف هاي متعدد در سنگ ها (عمدتا آندزيت، بازالت و گرانيت)، فرآيند هوازدگي همواره فعال است. عمل مداوم چنين فرآيندي در طي زمان، موجب انباشتگي واريزه ها و تخته سنگ ها، در پاي دامنه ها، داخل دره ها و عمدتا در داخل آبراهه هاي درجه 2 و 3 شده است. اين واريزه ها، در اثر دخالت عوامل مختلف، مانند وقوع سيلاب ها و گاه فعاليت هاي انساني در بخش هاي حساس، جابجا شده و موجب تغيير مورفولوژي بسترهاي طبيعي آب گرديده اند. جريانات واريزه اي منطقه مورد مطالعه، تحت تاثير وضعيت توپوگرافي و دخالت عوامل مورفوژنز، مشخصات خاص خود را دارند. طول جريانات واريزه اي (به عنوان يك متغير بسيار مهم) در محدوده مورد بررسي، معمولا بزرگتر از پهناي آنها است. به طور متوسط اين ميزان از 1:3 تا 1:5 در بخش هاي مرتفع منطقه، متفاوت است. نسبت مذكور در جريانات واريزه اي قديمي (بالاتر از روستاي كوتلروينگجه) بالا و در جريانات واريزه اي كنوني (درسرتاسر منطقه )، كه اغلب بر روي گرانيت هاي اوليگوسن تشكيل شده اند، پايين است. نتايج حاصل از بررسي هاي كمي و تحليل هاي آماري و با استفاده از رگرسيون چند متغيره نشان مي دهد كه، در بزرگ شدن طول مخروط واريزه ها كه معرف حجيم شدن واريزه هاي تشكيل شده در پاي دامنه ها است، نقش عمق معبر بسيار برجسته است. بررسي اقليم گذشته و معبرهاي عميق ايجاد شده در جريانات واريزه اي قديمي، نشان مي دهد كه در زمان تغييرات آب و هوايي هلوسن، به طور قابل ملاحظه اي بر ميزان واريزه ها افزوده شد. وجود شيب هاي تند (40-90 درجه)، عدم پوشش گياهي گسترده، وقوع بارش هاي شديد، و افزايش ميزان ذوب برف هاي ارتفاعات و وقوع سيلاب هاي بزرگ، از علل اصلي ايجاد و جابجايي واريزه ها در گذشته و بر جايگذاري معبرهاي عميق در ارتفاعات پايين محدوده مورد مطالعه بوده است.

 نسخه قابل چاپ

اندازه گيري هاي کمي به ژئومورفولوژيست ها اجازه مي دهد تا به طور واقعي و معقول لندفرم هاي مختلف را با يگديگر مقايسه کرده و شاخص هاي مورفولوژيک را محاسبه کنند. اين امر در تشخيص و توصيف خاص ناحيه اي به عنوان مثال ميزان فعاليت تکتونيکي مفيد مي باشد. شاخص هاي؛ منحني هيپسومتريک (Hc) و انتگرال هيپسومتريک (Hi) به درجه کالبد شکافي يک چشم انداز مربوط مي شوند. عدم تقارن حوضه زهکشي (AF) و همچنين عکس شاخص تقارن توپوگرافي (T)، هر دو براي ارزيابي سريع حوضه زهکشي از نظر ميزان کج شدگي تکتونيکي در صورت وجود استفاده مي شود. شاخص شيب طولي رود (SL) يک ابزار مفيد براي مطالعه تکتونيک ژئومورفولوژي مي باشد. مقادير بالاي اين شاخص عموما در مناطقي که رودها سنگ هاي سخت يا ساختمان هاي فعال را قطع کنند، پيدا شده اند. شاخص سينوسي جبهه کوهستان (Smf) بيانگر تعادل بين نيروهاي فرسايشي و تکتونيکي در جبهه کوهستان مي باشد. معمولا جبهه هاي کوهستاني فعال داراي مقادير کمي از شاخص سينوسي جبهه کوهستان (Smf) مي باشند. شاخص نسبت عرض کف بستر دره به ارتفاع آن (Vf) عامل تفکيک دره هايي با کف گسترده از دره هاي (V) شکل مي باشد. مقادير کم (Vf) بيانگر تکتونيک فعال در منطقه مي باشد. در اين تحقيق هفت شاخص ژئومورفولوژيكي براي بررسي فرايندهاي پويا و ديناميک موثر در شکل دهي زمين و چشم انداز هاي موجود و طبقه بندي فعاليت تکتونيکي حوضه آبخيز درکه استفاده شده است. معمولا طبقه بندي نواحي به مناطق؛ خيلي فعال، نيمه فعال و غيرفعال مفيد مي باشد. چنين طبقه بندي اي در تشخيص ناحيه براي تفکيک مناطق مختلف آن که احتياج به مطالعات ميداني جزيي تر جهت تشخيص ساختمان هاي فعال و محاسبه نرخ فعاليت فرايندهاي تکتونيک دارند، مفيد خواهد بود. با بررسي شاخص هاي ژئومورفولوژيک حوضه آبخيز درکه مشخص شده که، اين حوضه از مناطق فعال تکتونيکي مي باشد. در پايان با توجه به شاخص گراديان طولي رود (SL) حوضه آبخيز درکه طبقه بندي شده است.

 نسخه قابل چاپ

وقوع پديده خشكسالي از واقعيتهاي مهم ايستگاه هاي حوضه آبريز درياچه اروميه است كه مي توان علت اصلي آن را در نوسانهاي دوره اي اقليم و عدم عبور توده هواي مرطوب و باران آور خصوصا توده هواي مرطوب مديترانه اي دانست. در اين مطالعه داده هاي مربوط به بارش ساليانه در يك دوره آماري 43 ساله (1960- 2002) براي ايستگاه هايي از حوضه آبريز درياچه اروميه جهت تحليل آماري و محاسبه سالهاي مرطوب و خشك استفاده قرار گرفته است. روش اصلي استفاده شده در اين تحقيق عبارت از «نمايه بارش قابل اعتماد DRI» است. نتايج اين مطالعه حاكي از وقوع پديده خشكسالي در كل ايستگاهها است كه با شدت و ضعف هايي، توام است. در بين مدل هاي «بارش قابل اعتماد»، «نمرات استاندارد شده بارش ساليانه» و «شاخص درصد از بارش ميانگين ساليانه» كه در اين تحقيق استفاده قرارگرفته اند، مدل بارش قابل اعتماد با داشتن قابليت هاي بيشتر و محدوديت هاي كمتر بهتر از ديگر مدلها تشخيص داده شده است.

 نسخه قابل چاپ

اصولا ساماندهي فضايي رابطه تنگاتنگي با الگوهاي رشد و توسعه اقتصادي از يكسو و الگوهاي كالبدي- فضايي از سوي ديگر دارد كه پرداختن به چنين الگويي در حقيقت انتظام ‎بخشي به توسعه متعادل در نواحي روستايي مي‎باشد. معمولا ساماندهي فضايي ـ كالبدي با دو هدف اصلي بهينه كردن مكانها و همچنين ساماندهي كاركردها و فعاليتها صورت مي‎پذيرد. در اين تحقيق به منظور تعديل كاركردها و ساماندهي فضايي ناحيه روستايي سنگان خاش بر اساس يك مدل تحليلي پس از بررسي كاركردهاي محيطي، اجتماعي، اقتصادي، فرهنگي، جمعيتي و بالاخره فضايي ـ كالبدي اين ناحيه، در بخش محيطي سه ناحيه مستعد، كم استعداد و نامستعد تشخيص داده شد كه شناسايي و معرفي شده اند. در بخش اجتماعي، فرهنگي و جمعيتي اين نتيجه حاصل شده است كه از همگرايي مطلوب قومي و انسجام اجتماعي، فرهنگي مناسبي برخوردار مي باشد. از نظر شرايط اقتصادي و توليدي سمت و سوي توسعه ناحيه با محور بودن دامداري و فعاليتهاي باغداري و زراعي نيز در مراتب بعدي شناسايي شد. بالاخره از نظر فضايي ـ كالبدي ناحيه اي نسبتا مستقل و با ارتباطات نسبتا محدود با ساير نواحي منطقه شناخته شد. پس از تجزيه و تحليل و تلفيق يافته ها بر اساس مدل فوق، مجموع روستاهاي داراي سكنه در اين ناحيه به سه گروه روستاهاي پايدار، ايستا و ناپايدار، از نظر ساير كاركردهاي مذکور تفكيك شدند. با توجه به نتايج حاصل از اين پژوهش به منظور ساماندهي فضايي ناحيه، در مجموع يك ناحيه روستايي، دو حوزه روستايي و پنج مجموعه روستايي (كه هر يك از سه تا پانزده روستاي كوچك تر را تحت پوشش خواهند داشت) پيشنهاد و طراحي شد. در عين حال اولويت كاركردهاي اقتصادي و خدمات و تاسيسات زيربنايي و همچنين اولويت اجراي طرحها و برنامه‎هاي مورد نياز به منظور سامان ‎پذيري ناحيه ارايه شد.

 نسخه قابل چاپ

بررسي ها و مطالعات جغرافيايي جمعيت، به علت پرداختن به موضوع جمعيت با ديد جغرافيايي، از اهميت و جايگاه ويژه اي برخوردار است. جمعيتي كه در كالبد فضايي فعاليتهاي خود بررسي شده است، انعكاس هاي آن در فضا و تاثيرپذيري فضايي، شيوه نگارش ويژه اي را به وجود آورده كه در جغرافياي جمعيت مطرح است. با توجه به تنوع محيطي (جغرافيايي) و تاثيرگذاري آن بر توزيع فضايي جمعيت، در جنوب غربي درياي خزر و در بستر جغرافيايي آن از جلگه تا كوهپايه و كوهستان كه به ترتيب از شرق به غرب قرار گرفته اند، توزيع جمعيت حالت يكنواخت و متجانس ندارد به طوري كه قسمت شرقي آن متراكم تر از قسمت غربي مي باشد. در اين مقاله نگارنده با بهره گيري از نظريات، آمارها و اطلاعات، به بررسي الگوي فضايي زيست جمعيت در جنوب غربي درياي خزر كه بر اساس آخرين تقسيم هاي اداري كشور شهرستان هاي آستارا، تالش، رضوانشهر و ماسال را شامل مي شود پرداخته و موضوعاتي نظير؛ مشخصات محدوده مطالعه شده، شهرنشيني، روستا نشيني، كوچ نشيني و پيش بيني جمعيت در سال 1400 (هـ. ش) را بررسي و در پايان ضمن ارايه الگوي زيست جمعيت به نتيجه گيري پرداخته است.

 نسخه قابل چاپ

در سال هاي اخير حوضه آبريز پشت تنگ واقع در شمال شرقي شهرستان سرپل ذهاب در استان كرمانشاه، شاهد حركات دامنه اي متعددي بوده است. با وارد نمودن آزمون كاي دو در تجزيه و تحليل هاي GIS، اين امكان به وجود آمد تا از ميان يازده عامل مربوط به عوامل محرك وقوع اين زمين لغزش ها شش عامل ليتولوژي، شيب، بارش، پوشش گياهي، كاربري اراضي و ارتفاع به عنوان لايه هاي معنا دار شناخته شوند و از طريق آن ها پيش بيني مناطق حساس در برابر وقوع زمين لغزش با اطمينان بيشتري صورت گيرد. از اين رو شش عامل مذكور همپوشاني داده شد و از طريق چهار روش تراكم سطح، وزن متغيرها، تحليل سلسله مراتبي و ارزش اطلاعاتي نقشه هاي پهنه بندي خطر زمين لغزش حوضه آبريز پشت تنگ تهيه شد. سرانجام با استفاده از شاخص زمين لغزش، روش تراكم سطح به عنوان مناسبترين شيوه براي پيش بيني پراكندگي مكاني وقوع زمين لغزه ها معرفي شد و با اطمينان بيشتر از ساير روش ها، نشان داد كه در حدود 42 درصد از مساحت حوضه از درجه آسيب پذيري بالا و خيلي بالايي برخوردار مي باشند.

 نسخه قابل چاپ

براي استفاده بهتر از بارش هاي يك منطقه، ابتدا لازم است تا شناخت كافي از شرايط سينوپتيكي و ترموديناميكي رخداد بارش در آن ناحيه صورت بگيرد. پژوهش حاضر با استفاده از داده هاي بارش روزانه 38 ايستگاه هواشناسي، نقشه هاي سينوپتيكي، داده هاي جو بالاي ايستگاههاي كرمان، اصفهان و بندرعباس در يك دوره آماري 20 ساله در منطقه شيركوه يزد انجام شده است. نتايج تحقيق نشان مي دهد كه سه نوع سيستم سينوپتيكي منطقه را تحت تاثير قرار مي دهد. الگوي نوع اول همراه با استقرار كم فشار سوداني روي شبه جزيره عربستان مي باشد. الگوي نوع دوم سيستم هاي تركيبي سوداني- مديترانه اي مي باشند. اين دو الگو به سبب تغذيه خوب رطوبت و دما از پهنه هاي آبي جنوب كشور و شرايط سينوپتيكي و ترموديناميكي جوي مناسبتر، بارشهاي زيادتري را در منطقه فراهم مي آورند. الگوي نوع سوم سيستم هاي مديترانه اي مي باشند كه از رطوبت، ناپايداري و بارش كمتري برخوردارند. ساختار قائم دما و رطوبت ايستگاه هاي جو بالاي مطالعه شده، نشان مي دهد كه 2 تا 3 روز قبل از انتقال سيستم هاي كم فشار به منطقه، جو اين ايستگاه ها به طور شديد خشك و پايدار بوده و بتدريج با انتقال سيستم هاي مذكور به منطقه رطوبت كسب کرده و دما نيز افزايش پيدا مي کند. در نتيجه ساختار دمايي و رطوبتي جو ايستگاه هاي مذكور بتدريج ناپايدار شده و شرايط را براي ريزش هاي جوي فراهم مي آورد.

 نسخه قابل چاپ

ايجاد صنايع بزرگ در نواحي روستايي همواره دگرگوني هاي بي سابقه اي را در فضاي روستايي به وجود آورده است. در يک دهه اخير ايجاد و گسترش فعاليت هاي صنعتي در روستاهاي ايران و از آن جمله دهستان رويين شهرستان اسفراين منجر به تغييراتي در ابعاد مختلف شد که الگوي اقتصادي - اجتماعي اين دهستان را تحت تاثير قرار داده و آنچه را كه از روستا شناخته شده است، دچار تحول كرد. اين مقاله با هدف شناخت تغيير و تحولات ايجاد شده در نتيجه به وجود آمدن و گسترش فعاليت هاي صنعتي و بازتاب آن در توسعه سکونتگاه هاي روستايي انجام گرفته است. نتايج تحقيق نشان مي دهد که عامل اصلي تغيير کاربري اراضي، استقرار صنايع بزرگ در محدوده مطالعه شده بوده است، زيرا تا قبل از استقرار صنايع بزرگ تنها در حدود 13 هکتار از اراضي، کاربري صنعتي داشته و بعد از استقرار صنعت تا سال 1382 در حدود 1353 هکتار از اراضي، تغيير کاربري پيدا كرده است. همچنين از ديگر آثار توسعه اين فعاليت کاهش منابع آب کشاورزي به نفع کاربري هاي غير کشاورزي مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

پهنه بندي مناطق بر اساس نقش عوامل مخرب محيطي عبارت است از تقسيم کردن نواحي جغرافيايي به درجات مختلف بر حسب واكنش در مقابل بلاياي طبيعي. منطقه مورد مطالعه داراي نامناسب ترين و كم دوام ترين مصالح ساختماني در برابر خطر زمين لرزه است. به همين دليل ابتدا وضعيت لرزه خيزي در نقاط مختلف استان مشخص، سپس وضعيت دوام و نوع مصالح ساختماني به کار برده شده در هر يك از اين پهنه ها مشخص گرديد و در نهايت اولويت هايي برحسب شدت خطر زمين لرزه و ميزان دوام بناها در جهت استفاده برنامه ريزان براي در اولويت قرار دادن نواحي، با خطر بالا و بناهاي كم دوام جهت بهسازي و بازسازي اين پهنه ها صورت گرفته است. در اين راستا ابتدا مهمترين عوامل موثر در منطقه به عنوان عوامل اصلي در وقوع زمين لرزه شناسايي گرديده، سپس لايه هاي اطلاعاتي با استفاده از GIS ساخته و وزن دهي شده اند. در نهايت در اين تحقيق مدل پهنه بندي به دست آمده با وضعيت ساختمان ها در هر شهرستان مقايسه و اولويت بندي شده اند.

 نسخه قابل چاپ

ريشه دانش جغرافيا در ايران، به سده هاي پيش از اسلام مي رسد. با اين وجود، جغرافيدانان مسلمان ايراني در گسترش اين دانش نقش انکارناپذير و خدمات ارزنده اي داشته اند. شايد بتوان تشکيل بيت الحکمه، با حضور دانشمندان ايراني در روزگار مامون عباسي و شکل گيري نهضت ترجمه را آغازي براي تــلاش سازماندهي شده مسلمانان براي آگاهي از دانش ديگران از جمله دانش جغرافيايي ايرانيان، روميان، يونانيان و هنديان دانست. با توسعه دانش جغرافيا در ميان مسلمانان دو مکتب علمي در اين زمينه شــکل گرفــت: مکتب عراقي و مکتب بلخي- استخري. سردمداران هر دو مکتب، جغرافــيدانان مسلمان ايراني ماننــد: ابن خردادبه، يعقوبي، ابن فقيه همداني، ابوزيد بلخي و ابو ابراهيم استخري بودند. ساير قلمزنان اين دو مـکتب از ميان عربها همچون: قدامه بن جعفر، مسعود، مقدسي، ابن حوقل و ياقـوت حموي از جمله کساني بـودند که از آبشخور دانش جغرافيايي ايراني سيراب شده بودند. همه اين انديشمندان خدماتي انکارناپذير به دانش جغرافيا داشتند که اين مقاله به گوشه اي اندک از آن اشاره دارد.

 نسخه قابل چاپ