0

بانک مقالات جغرافیا

 
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا

 5 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) تابستان 1390; 3(7):45-51.
 
مطالعه کاريوتيپ جنس (Vulpia Gmel. (Poaceae در ايران
 
فرامرزي آمنه,سعيدي حجت اله*
 
* گروه زيست شناسي، دانشکده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران
 
 

بر اساس بررسي صفات ريخت شناختي، جنس Vulpia در ايران واجد پنج گونه و چهار زيرگونه است. در اين پژوهش، مريستم نوک ريشه 8 جمعيت از گونه هاي V. persica ،V. unilateralis ،V. ciliate ،V. myuros و V. hiritiglumis جمع آوري شده از مناطق مختلف ايران، مورد بررسي سيتولوژيک قرار گرفت. پس از مراحل تثبيت، هيدروليز و رنگ آميزي، نمونه ميکروسکوپي تهيه و ريخت شناسي کروموزوم ها مطالعه شد. بررسي ها نشان داد که عدد پايه کروموزومي اين جنس برابر با 7 و سطوح پلوئيدي ديپلو، تترا، پنتا و هگزاپلوئيد در آن وجود دارد. عدد ديپلوئيد در اين تاکسون ها در ايران برابر با 14، 28، 35 و 42 است. سطح پنتاپلوئيد 35 در گونه هاي V. ciliata ،V. persica و V. hirtiglumis براي نخستين بار گزارش مي گردد. ويژگي هاي کاريوتيپي، از قبيل: طول بازوهاي کوتاه و بلند کروموزوم ها و وجود و عدم ماهواره مطالعه شد و شاخص هاي مختلف کاريوتيپي (S ،L/S ،TL ،S ،L% و TF%) و فرمول کاريوتيپي محاسبه گرديد. براي گونه هاي اين جنس کاريوتيپ تقريبا نامتقارن تشخيص داده شد. از نظر شاخص هاي کاريولوژيک تفاوت هاي معني داري بين گونه ها مشاهده شد.

 
كليد واژه: سيتوتاکسونومي، ايران، Vulpia ،Poaceae
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
جمعه 29 اردیبهشت 1391  6:47 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا

 7 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) تابستان 1390; 3(7):71-85.
 
بررسي مقدماتي وضعيت گونه راکون ((Procyon lotor (Linnaeus, 1758) به عنوان يک گونه مهاجم جديد براي ايران (منطقه مورد مطالعه: پناهگاه حيات وحش لوندويل)
 
فراشي آزيتا,كابلي محمد*,كرمي محمود
 
* گروه محيط زيست، دانشکده منابع طبيعي، دانشگاه تهران، کرج، ايران
 
 

گونه هاي مهاجم يک تهديد مهم براي تنوع زيستي محسوب شده و زيان هاي اقتصادي بسياري را به بار مي آورند. در پژوهش حاضر، تلاش شد وضعيت گونه مهاجم راکون در ايران در پناهگاه حيات وحش لوندويل بررسي شود. بدين منظور، اين پژوهش به سه محور اصلي پرداخته است: 1- بررسي عوامل محيطي موثر در پراکنش راکون، 2- بررسي برخي آثار راکون بر بوم سازگان ها و جوامع حياتي آنها و 3- بررسي سطح آگاهي مردم محلي از حضور اين گونه مهاجم و آثار مخرب آن. در اين مطالعه ابتدا با استفاده از روش تحليل فاکتوري آشيان بوم شناختي (ENFA) به تعيين عوامل محيطي موثر در پراکنش اين گونه در پناهگاه حيات وحش لوندويل پرداخته شد. همچنين به منظور بررسي برخي آثار راکون بر بوم سازگان ها و جوامع حياتي آنها، به تعيين رژيم غذايي راکون در چهار فصل با استفاده از تحليل سرگين و تشخيص بيماري هاي هاري، ديستمپر و عفونت هاي پارو ويروسي در اين گونه پرداخته شد. نتايج نشان داد متغيرهاي جوامع گياهي، تراکم پوشش گياهي و منابع آب در تعيين پراکنش اين گونه در مقياس خرد موثر هستند. در سرتاسر سال گروه غذايي زباله بيشترين سهم و گروه غذايي ماهي کمترين سهم را در رژيم غذايي راکون ها دارد. متاسفانه، فراهم بودن منابع غذايي و در دسترس بودن اين منابع براي راکون ها مي تواند زمينه ساز افزايش جمعيت اين گونه در پناهگاه حيات وحش لوندويل و به دنبال آن ديگر مناطق شمالي کشورمان باشد. بوميان پناهگاه حيات وحش لوندويل، عملا هيچ گونه اطلاعي از حضور راکون به عنوان يک گونه مهاجم غيربومي و تهديدهاي اين گونه ندارند و مديريت در اين منطقه مي بايست در گام اول اطلاع رساني درستي در اين زمينه انجام دهد.

 
كليد واژه: مدل سازي زيستگاه، پناهگاه حيات وحش لوندويل، غيربومي، تنوع زيستي
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
جمعه 29 اردیبهشت 1391  6:47 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا

2 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) بهار 1390; 3(6):17-24.
 
بررسي کاريوتيپي گونه هايي از بخش Vicia متعلق به جنس L. Vicia از تيره .Fabaceae Lindl در ايران
 
جليليان نسرين*,رحيمي نژادرنجبر محمدرضا
 
* گروه زيست شناسي، دانشكده علوم، دانشگاه اصفهان، اصفهان، ايران
 
 

مطالعات سيتوژنتيک بر روي 6 تاکسون متعلق به بخش Vicia از جنس Vicia نشان داد كه کليه تاکسون ها ديپلوئيد است و عدد کروموزومي چهار تاکسون V. sativa var. amphicarpa، V. grandiflora،V. lathyroides  وV. sativa var. cordata  براي اولين بار از ايران گزارش شد. فرمول کاريوتيپي در تاکسون هاي مورد مطالعه متفاوت بود؛ به طوري که فرمول كاريوتيپي و عدد كروموزومي درتاکسون هاي (2m+4st) V. sativa var. sativa، (6st) V. lathyroides،(2n=12)(1m+1sm+4st) V. sativa var. angustifolia ، (2n=10)(5st) V. sativa var. cordata،(4st) V. sativa var. amphicarpa  و در(2n=14)(5sm+2st) V. grandiflora به دست آمد. بر اساس جدول دوطرفه Stebbins تاکسون هاي V. sativa var. angustifolia و V. grandiflora در كلاس 3A، تاکسون،V. Sativa var. amphicarpa در كلاس 3B و تاکسون هاي V. sativa var. cordata، V. sativa var. sativa و V. lathyroides در كلاس 4A قرار گرفتند. در مجموع، بر اساس شاخص هاي عدم تقارن درون و بين کروموزومي V. sativa var. cordata در فاصله دورتري از بقيه تاکسون ها قرار گرفت و نامتقارن ترين کاريوتيپ از نظر انديس عدم تقارن درون کروموزومي و V. grandiflora متقارن ترين کاريوتيپ از نظر انديس عدم تقارن درون و بين کروموزومي را نشان داد.

 
كليد واژه: كاريوتيپ، سيتوژنتيک، Vicia ،Fabaceae
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
جمعه 29 اردیبهشت 1391  6:47 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا

 1 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) تابستان 1390; 3(7):1-10.
 
مطالعه فلوريستيک و جغرافياي گياهي منطقه نيمه آلپي کرسنک شهرکرد
 
پاي رنج جهان بخش,ابراهيمي عطااله*,ترنيان فرج اله,حسن زاده محمد
 
* گروه مرتع و آبخيزداري، دانشکده منابع طبيعي، دانشگاه شهرکرد، شهرکرد، ايران
 
 

اين تحقيق در مراتع کرسنک استان چهارمحال و بختياري که به عنوان يکي از مراتع غني استان محسوب مي شود انجام شده است. اين منطقه از نظر جغرافياي گياهي در محدوده رويشي منطقه ايراني - توراني (منطقه نيمه آلپي) قرار مي گيرد. گونه هاي نادر و بوم زاد منطقه مشخص و پراکنش جغرافياي و شکل زيستي گونه هاي شناسايي شده بررسي گرديد. به طور کلي، 100 گونه از 17 تيره گياهي جمع آوري و شناسايي شد که 20 درصد گونه هاي شناسايي شده، بوم زاد منطقه ايراني - توراني هستند. نتايج نشان داد که 75.7 درصد عناصر شناسايي شده جزو عناصر رويشي ايراني - توراني، و تنها 3 و 2 درصد عناصر شناسايي شده، به ترتيب به مناطق اروپا - سيبري و مديترانه اي مربوط هستند. دليل فراواني عناصر ايراني - توراني مي تواند دوري اين منطقه از مناطق رويشي ديگر باشد. عناصر مشترک ايراني-توراني و مديترانه اي نيز 6.1 درصد و ايراني - توراني و اروپا - سيبري 2 درصد عناصر شناسايي شده را به خود اختصاص دادند. نتايج نشان داد که همي کريپتوفيت ها 60 درصد شکل زيستي را به خود اختصاص دادند که نشان دهنده اقليم سرد کوهستاني است.

 
كليد واژه: جغرافياي گياهي، منطقه تحت آلپي، شکل زيستي، گياهان بوم زاد و نادر، مراتع کرسنک
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
جمعه 29 اردیبهشت 1391  6:48 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا

 6 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) بهار 1390; 3(6):59-68.
 
تاکسون هاي جديد از جنس Cousinia cass. Sect. Stenocephalae Bunge خانواده كاسني (Asteraceae) از ايران
 
عطار فريده*
 
* هرباريوم مرکزي دانشگاه تهران، دانشکده زيست شناسي، پرديس علوم، دانشگاه تهران، تهران، ايران
 
 

 6گونه جديد از جنس Cousinia، بخش Stenocephalae (خانواده كاسني ((Asteraceae) شامل Cousinia ginuae و C. shahuensis از منطقه کردستان، C. kandavanensis،C. touchalensis  و C. minuticapitata از منطقه تهران و C. golestanica از منطقه گلستان شرح داده و تصوير آنها نيز ارايه مي شود. اين گونه ها که انحصاري ايران هستند، در ارتباط با صفاتي مانند تعداد گل ها در هر کپه، شکل کپه ها، کشيدگي برگ ها بر ساقه (در طول کوتاه يا بلند) و شکل رويشي آنها در  Sect. Stenocephalae (بخش استنوسفاله) قرار مي گيرند.نکاتي نيز درباره رويشگاه ها و پراکنش جغرافيايي آنها ارايه مي شود.

 
كليد واژه: گونه جديد، Sect. Stenocephalae (بخش استنوسفاله)، Cousinia، ايران
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
جمعه 29 اردیبهشت 1391  6:48 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا

 3 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) تابستان 1390; 3(7):23-31.
 
تنوع ريختي روزنه، سلول هاي همراه و کرک هاي پوششي برگ شاه بلوط اروپايي (.Castanea sativa Mill) در اکوسيستم خزري
 
اكبري نيا مسلم*,زرافشار مهرداد,ستاريان علي,بابايي فريبا,قنبري احسان,چاپلاق پريدري ايمان
 
* گروه جنگلداري، دانشکده منابع طبيعي، دانشگاه تربيت مدرس، نور، ايران
 
 

حضور گونه هاي ارزشمند و کمياب از قبيل شاه بلوط اروپايي (Castanea sativa) از خصوصيات منحصر به فرد اکوسيستم خزري است که زمينه هاي مطالعاتي فراواني براي متخصصان علوم گياهي فراهم کرده است. با وجود اين، نه تنها تحقيقات زيادي بر روي اين گونه صورت نگرفته، بلکه روند تخريب، ادامه حيات آن را نيز با خطر رو به رو کرده است. در پژوهش حاضر، علاوه بر شناخت انواع کرک پوششي برگ و نوع روزنه با استفاده از ميکروسکوپ نوري و الکتروني در گونه شاه بلوط با مبدا جنگل هاي خزري، مقايسه آن با گونه شاه بلوط با مبدا جنگل هاي اروپا نيز انجام شده است. به منظور شناخت سطح تنوع فنوتيپي در سه جمعيت اصلي اين گونه در غرب جنگل هاي خزري (سياه مزگي، قلعه رودخان و ويسرود)، صفات کمي روزنه برگ از قبيل: طول بزرگ، طول کوچک، مساحت و تراکم روزنه به انضمام شاخص روزنه اندازه گيري شد. آزمون هاي آماري نيز در غالب طرح آشيان به منظور تجزيه و تحليل داده ها به کار گرفته شد. نتايج حاصل حاکي از آن است که تيپ روزنه شاه بلوط در جنگل هاي خزري آنموسيتيک (anomocytic) بوده، سطح زيرين برگ داراي کرک هاي ساده (simple unicellular)، کرک ستاره اي (stellate) و کرک چند شاخه اي (fasciculate) است. مقايسه شاه بلوط با دو مبدا جنگل هاي خزري و اروپا نيز نشان مي دهد که از لحاظ صفات کمي روزنه و انواع کرک هاي پوششي اختلافات چشمگيري بين آنها وجود دارد. در مورد تنوع بين جمعيت ها، تجزيه و تحليل آماري تنها اختلاف معني دار را در مورد قطر روزنه نشان مي دهد و قادر به تفکيک سه جمعيت سياه مزگي، قلعه رودخان و ويسرود نيست. در تاييد مطالعات پيشين به نظر مي رسد شواهدي مبني بر تمايز فنوتيپي جمعيت قلعه رودخان از دو جمعيت ديگر وجود دارد که نتايج مطالعات مولکولي در آينده براي اثبات اين فرضيه قطعا ارزشمند خواهد بود.

 
كليد واژه: جنگل هاي هيرکاني، شاه بلوط اروپايي، روزنه، کرک پوششي، تنوع فنوتيپي
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
جمعه 29 اردیبهشت 1391  6:48 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا

 1 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) پاييز 1389; 2(3 (پياپي 4)):1-10.
 
استفاده از نشانگرهاي پروتئين ‌هاي جنيني و ذخيره ‌اي بذر در جداسازي چهار رقم پسته
 
احسانپور علي اكبر*,شجاعي بهرخ,رستمي فاطمه
 
* گروه زيست شناسي، دانشگاه آزاد اسلامي، واحد فلاورجان
 
 

استفاده از نشانگرهاي پروتئيني در جدا سازي ارقام پسته به ‌عنوان يک منبع ارزشمند غذايي بسيار مهم است. در اين مطالعه الگوي پروتئين‌ هاي جنين‌ هاي چهار رقم پسته ايراني، شامل? اكبري، احمدآقايي، فندقي و كله‌ قوچي با استفاده از روش SDS-PAGE بررسي گرديد. حضور باندهاي پروتئيني با وزن مولكولي تقريبي 45 و 90 كيلو دالتون در الگوي پروتئيني محورهاي جنيني، به ترتيب در ارقام كله‌ قوچي و اكبري و غياب باندهاي پروتئيني با وزن مولكولي تقريبي 30 و 20 كيلو دالتون در الگوي پروتئيني لپه ‌ها به ترتيب در ارقام كله‌ قوچي و اكبري مي‌ تواند به عنوان نشانگر‌هاي پروتئيني براي اين ارقام پسته معرفي شود. از سوي ديگر، بيان حداكثر باند 45 كيلو دالتوني در الگوي پروتئيني لپه‌‌ ها، مي ‌تواند نشان ‌دهنده يك نشانگر پروتئيني براي رقم احمدآقايي باشد.

 
كليد واژه: الكتروفورز، پسته، جنين، شناساگر پروتئيني
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
جمعه 29 اردیبهشت 1391  6:48 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا

 3 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) پاييز 1389; 2(3 (پياپي 4)):25-32.
 
بررسي پولک نکتاري (Nectar) در گونه ‌هاي يک ‌ساله جنس آلاله (Ranunculus) از تيره آلاله (Ranunculaceae) در ايران
 
عمادي ناهيدسادات,پاكروان فرد منيژه*,اميني طيبه
 
* گروه زيست شناسي، دانشكده علوم، دانشگاه الزهرا (س) تهران
 
 

Ranunculus L. يکي از بزرگترين جنسي هاي تيره Ranunculaceae با 600 گونه است. به دليل وجود تنوع ريختي در بين افراد و جمعيت هاي يک گونه و پلي مورفيسم در صفات، تاکسونومي اين جنس هميشه با مشکلاتي همراه بوده است. با توجه به با ارزش شناخته شدن صفات نکتاري در مطالعات پيشين، در اين پژوهش سعي شد تا اين گروه از صفات در گونه هاي يک‌ ساله آلاله بررسي شوند. نمونه هاي مورد استفاده به صورت هرباريومي در اختيار قرار گرفتند. در بين گونه ‌هاي يکساله Ranunculus دو تيپ کاملا متفاوت از نكتار ديده شد: 1- به صورت نعل اسبي(Horseshoe type)  درRanunculus ، 2- به صورت پولک يا فلس (Scale) در ساير گونه ها كه خود داراي اشكال مختلف هستند. براي فهميدن انديس تفاوت از آناليز واريانس (ANOVA) استفاده شد. نتايج حاصل در اين مطالعه نيز نشان داد که اين صفت در کنار ساير صفات، داراي ارزش تاکسونوميک است.

 
كليد واژه: آلاله، يک‌ ساله، ايران، پولک نکتاري
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
جمعه 29 اردیبهشت 1391  6:49 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا

 4 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) تابستان 1390; 3(7):33-44.
 
مطالعه دانه گرده در جنس .Scutellaria L از خانواده Lamiaceae در ايران
 
حسني نژاد مريم,جم زاد زيبا*,يوسفي مهدي
 
* موسسه تحقيقات جنگل ها و مراتع کشور، تهران
 
 

دانه گرده در 17 گونه و زيرگونه از جنس .Scutellaria L با 2 زيرجنس Scutellaria (بخش هاي Scutellaria و Anaspis) و Apeltanthus (بخش Lupulinaria) در ايران توسط ميکروسکوپ الکتروني (SEM) و نوري (LM) مطالعه شد. دانه هاي گرده در گونه هاي اين جنس سه شياري (tricolpate) و داراي دو شکل مختلف oblate-spheroidal و prolate-spheroidal هستند. سطح ديواره جداکننده لومن ها (muri) از صاف تا سينوسي شکل تغيير مي کند. از لحاظ تزئينات سطحي دو تيپ اصلي شامل: bireticulate-perforate در تمام گونه هاي زيرجنس Scutellaria در هر دو بخش Anaspis و Scutellaria و microreticulate در تمام گونه هاي زيرجنس Apeltanthus بخش Lupulinaria مشاهده شد. تزيينات سطح دانه گرده در دو زيرجنس تفاوت مشخصي را نشان مي دهد و با آخرين طبقه بندي درون جنسي در اين جنس همخوان است. نتايج اين تحقيق نشان مي دهد که تزيينات سطحي دانه گرده صفت تاکسونوميک مناسبي براي تقسيم بندي زيرجنس هاست.

 
كليد واژه: تيره Lamiaceae، جنس Scutellaria، دانه گرده، ايران
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
جمعه 29 اردیبهشت 1391  6:49 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا

 7 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) پاييز 1389; 2(3 (پياپي 4)):85-102.
 
بررسي تاكسونومي عددي گونه‌ هاي جنس Aeluropus TRIN. از خانواده Poaceae(غلات) در ايران
 
ابيوردي فاطمه,كشاورزي مريم*,اسدي مصطفي,سيفعلي مهوش
 
* گروه زيست شناسي، دانشگاه الزهرا (س) تهران
 
 

جنس Aeluropus از غلات چند ساله ريزوم ‌دار، با 5 گونه در جهان، تنها جنس از قبيله Aeluropodeae است. به علت وجود گونه ‌هاي دو رگه و زير گونه ‌هاي احتمالي که تاکنون صفات مشخصي براي آنها ارايه نشده است، شناسايي گونه‌ هاي Aeluropus داراي مشکلات فراواني است. در اين پژوهش 23 واحد جمعيتي از گونه ‌هاي مختلفAeluropus  در ايران از نظر ساختار ريختي با استفاده از 26 صفت کمي و 22 صفت کيفي بررسي شده ‌اند. با بررسي صفات ريخت‌ شناسي، جمعيت‌ هايي که فرم‌ هاي حد واسط دو گونه A. littoralis و A. lagopoides را نشان مي‌ دادند، مشخص گرديدند. بررسي ‌هاي آماري چند متغيره شامل تجزيه خوشه ‌اي و رسته بندي بر روي صفات ريختي با استفاده از نرم ‌افزارSPSS Ver 9.1  انجام شد. با استفاده از صفات کمي و کيفي ريخت شناختي ميزان نزديكي گونه ‌ها نسبت به يکديگر مشخص گرديد. نتايج تجزيه و تحليل ‌هاي آماري وجود 4 گونه مجزا از Aeluropus و نيز جمعيت‌ هاي حد واسط (از دو گونه A. littoralis و (A. lagopoides را در ايران تاييد مي ‌کنند. با استفاده از نتايج حاصل از مطالعات ريختي و صفات افتراقي به دست آمده، کليد شناسايي جديدي براي گونه‌ هاي اين جنس در ايران تهيه گرديد.

 
كليد واژه: Aeluropus، ايران، تجزيه خوشه‌ اي، تنوع ريختي، كليد شناسايي
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
جمعه 29 اردیبهشت 1391  6:49 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا

 3 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) تابستان 1389; 2(2 (پياپي 3)):25-38.
 
بررسي تاكسونوميك گونه (Onobrychis transcaspica V. Nikitin (Fabaceae در شمال شرق ايران با تاكيد بر تاثير ارتفاع بر ويژگي هاي ريخت شناسي با استفاده از ماركر فلوريستيك
 
طلوعي زينب*,عطري مرتضي,رنجبر مسعود
 
* گروه زيست شناسي، دانشكده علوم، دانشگاه بوعلي سينا، همدان، ايران
 
 

جنس Onobrychis Mill. با حدود 60 گونه، دومين جنس بزرگ تيره Fabaceae در ايران است. گياهان اين جنس به دليل ارزش غذايي بالا، اغلب به عنوان علوفه استفاده مي شوند. بخش Onobrychis، با تقريبا 15 گونه در ايران يكي از بخش هاي مهم اين جنس است. گونه Onobrychis transcaspica V. Nikitin، يكي از گونه هاي اين بخش است كه در شمال شرق ايران پراكنش دارد. براي تعيين وجود تنوع درون گونه اي گياه O. transcaspica از جنبه تاكسونوميك و تشخيص عامل اکولوژيک موثر بر آن، از روش تعيين زيستگاه ويژه، براي جمع آوري داده ها استفاده شد. بر اين اساس، از بين زيستگاه هاي مورد بررسي در شمال شرق ايران، چهار زيستگاه ويژه تعيين شد. نتايج حاصل از آناليز داده هاي فلوريستيك (تركيب رستني هاي هر زيستگاه ويژه به عنوان ماركر فلوريستيك) با نرم افزارMVSP ، به روش PCO، به تشخيص سه گروه متمايز منجر شد كه نشان دهنده وجود تنوع درون گونه اي در اين گونه گياهي است. آناليز داده هاي حاصل از بررسي مورفومتري افراد گونه مورد بررسي از هر زيستگاه ويژه، با استفاده از 65 ويژگي رويشي و زايشي، به روش هاي PCO و UPGMA نيز وجود سه گروه متمايز را تاييد نمود. آناليز داده هاي اكولوژي به روش CCA نيز مشخص نمود كه سه گروه ريختي مذكور، به عنوان سه فنواکوديم حاصل از تاثير ارتفاع، قابل شناسايي و معرفي است.

 
كليد واژه: Onobrychis transcaspica V. Nikitin، ارتفاع، ايران، تاكسونومي، ريخت شناسي، فلوريستيک
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
جمعه 29 اردیبهشت 1391  6:49 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا

 5 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) تابستان 1389; 2(2 (پياپي 3)):47-53.
 
ريز ريخت شناسي و اولين گزارش از حضور (Nonea stenosolen Boiss. & Balansa (Boraginaceae در ايران
 
كشاورزي مريم*
 
* گروه زيست شناسي، دانشكده علوم، دانشگاه الزهراء، تهران، ايران
 
 

گونه Nonea stenosolen Boiss. & Balansa از تيره گاوزبان، براي اولين بار از ايران گزارش مي شود. اين نمونه در حين بررسي هاي صحرايي در منطقه کردستان در سال 1387 جمع آوري شد. تصاوير و جزييات گونه جديد همراه با يادداشت هايي در مورد گونه و توزيع آن در ايران آمده است. بررسي هاي ريز ريخت شناسي بر روي دانه گرده و سطح مريکارپ نيز انجام شده است. دانه هاي گرده ناجور قطب و تري پانتوکلپوريت بوده و داراي سطحي نسبتا صاف هستند. سطح مريکارپ، واجد زگيل هاي سفيد و بستر چين خورده اي است که شاخص ترين صفت تشخيصي در اين گونه محسوب مي شود.

 
كليد واژه: ايران، تيره گاوزبان، Nonea stenosolen
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
جمعه 29 اردیبهشت 1391  6:50 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا

 6 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) تابستان 1390; 3(7):53-70.
 
معرفي فلور، شکل زيستي و پراکنش جغرافيايي گياهان دو منطقه حفاظت شده جنگلي سمسکنده و دشت ناز، ساري، مازندران
 
قهرماني ‌نژاد فرخ*,نقي نژاد عليرضا,بهاري حسين,اسماعيلي روح اله
 
* گروه زيست شناسي، دانشکده علوم، دانشگاه تربيت معلم، تهران، ايران
 
 

مناطق جنگلي سمسکنده و دشت ناز به منظور حفظ و احياي جوامع گياهي و جانوري بازمانده جنگل هاي جلگه اي خزر، به عنوان پناهگاه هاي حيات وحش در استان مازندران (ساري) مصوب گرديده اند. با مطالعه فلور اين دو منطقه، تعداد 223 گونه گياهي از 175 جنس متعلق به 69 تيره شناسايي گرديد. از لحاظ تعداد گونه ها به ترتيب تيره Poaceae با 36 گونه (16%)، Asteraceae با 23 گونه (10.3%) و Lamiaceae با 14گونه (6.3%) و Rosaceae با 13 گونه (5.8%) مهمترين گونه ها هستند. جنس Carex با 7 گونه، Euphorbia با 6 گونه و Geranium با 5 گونه بزرگترين جنس ها را تشکيل مي دهند. از نظر شکل زيستي، بالاترين مقادير به ترتيب مربوط به تروفيت ها (34%)، همي کريپتوفيت ها (24%)، ژئوفيت ها (22%) و فانروفيت ها (15%) است. از نظر پراکنش جغرافيايي، بيشترين مقادير به ترتيب مربوط به پراکنش چند ناحيه اي (32%)، اروپا - سيبري (19%)، پراکنش اروپا - سيبري، ايراني - توراني و مديترانه اي (13%) است. همچنين، 4 درصد از گياهان بوم زاد هستند. به دليل اينکه جنگل هاي مطالعه شده ميراثي از جنگل هاي بلوط و شمشاد جلگه اي در خزر هستند، حفاظت جدي و مستمر و حذف موارد تهديد و آلودگي از حاشيه جنگل ها الزامي است.

 
كليد واژه: پناهگاه سمسکنده، پناهگاه دشت ناز، فلور ايران، منطقه هيرکاني، انتشار جغرافيايي
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
جمعه 29 اردیبهشت 1391  6:50 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا

 6 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) تابستان 1389; 2(2 (پياپي 3)):55-66.
 
چندشکلي ريزماهواره اي در جمعيت هاي طبيعي گونه در معرض تهديد ماهي کلمه خزر در سواحل استان گلستان
 
كشيري حديثه,شعباني علي*,شعبان پور بهاره,رضايي محمد
 
* گروه شيلات، دانشکده شيلات، دانشگاه علوم کشاورزي و منابع طبيعي گرگان، ايران
 
 

به منظور بررسي تنوع ژنتيکي و ساختار جمعيتي ماهي کلمه که يکي از گونه هاي مهم اقتصادي و در معرض تهديد درياي خزر است، 58 نمونه از مناطق گرگانرود و خليج گرگان جمع آوري و با استفاده از 10 جفت پرايمر ريزماهواره بررسي شد. هر 10 جايگاه ژني مورد استفاده چند شکلي نشان دادند و داراي ظرفيت اطلاعات چند شکلي 0.72 تا 0.93 بودند. نتايج نشان داد که مناطق مورد بررسي از غناي اللي (تعداد الل: 10.3) و ژني (هتروزيگوسيتي: 0.67) قابل قبولي برخوردار هستند. در بررسي تعادل هاردي-واينبرگ، 10 نمونه از 20 تست مورد بررسي (10 جايگاه ژني × 2 منطقه) انحراف معني داري از تعادل نشان دادند که علت عمده آن را مي توان ناشي از کسري هتروزيگوسيتي مشاهده شده دانست. دندروگرام UPGMA ترسيم شده بر اساس فاصله ژنتيکي  Neiنيز جدايي آشکاري را بين جمعيت ها نشان نداد. همچنين، آناليز واريانس مولکولي نشان داد که تنوع بالايي (%98) در درون جمعيت هاي مورد بررسي وجود دارد.

 
كليد واژه: پرايمر، چند شکلي، خليج گرگان، گرگانرود
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
جمعه 29 اردیبهشت 1391  6:50 PM
تشکرات از این پست
mehdi0014
mehdi0014
کاربر طلایی1
تاریخ عضویت : مرداد 1389 
تعداد پست ها : 287351
محل سکونت : آ.غربی-سولدوز

پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا

 3 : تاكسونومي و بيوسيستماتيك (مجله پژوهشي علوم پايه دانشگاه اصفهان) بهار 1389; 2(1 (پياپي 2)):27-43.
 
سيستماتيک جنس هاي .Pulicaria Gaertn و Platychaete Boiss. از تبار (Inuleae s.str. (Asteraceae در ايران
 
زرين پيمان*,قهرماني ‌نژاد فرخ,معصومي علي اصغر
 
* گروه زيست شناسي، دانشكده علوم پايه، دانشگاه آزاد اسلامي واحد همدان، ايران
 
 

جنس Pulicaria Gaertn. متعلق به تبارInuleae s.str  از تيره Asteraceae است و در ايران داراي 5 گونه(P. salvifolia, P.dysenterica,  P. vulgaris, P. arabica, P. gnaphalodes)  است. صفات متمايزكننده ريختي در اين جنس مربوط به ويژگي هاي جقه، فندقه، جام، برگه هاي گريبان و شکل برگ ها هستند. چون اين تاكسون به. Platychaete Boiss از همين تبار بسيار نزديك است، در مطالعات اخير توسط Anderberg جنس Platychaete با آن مترادف گرديده است. جنس Platychaete در ايران داراي 5 گونه P. glucescens)، P. mucronifolia P. carnosa، P. velutina و (P. aucheri است. در اين مطالعه، جدايي و مترادف بودن آنها بررسي و ادغام اين دو جنس تاييد شد. همچنين كليد شناسايي گونه ها، شاخه نگاره و نقشه پراکنش هر يک از آنها در ايران تهيه گرديد و مورد بحث قرار گرفت.

 
كليد واژه: Asteraceae،Inuleae s.str. ، Platychaete، Pulicaria، ريخت شناسي
 
 

 نسخه قابل چاپ

 
 
جمعه 29 اردیبهشت 1391  6:50 PM
تشکرات از این پست
دسترسی سریع به انجمن ها