پاسخ به:بانک مقالات جغرافیا
مهم ترين عامل در كاربري اراضي تقسيم (مكان و فضا) است، بنابراين كاربري اراضي شهري مجموعه اي هدف مند از فعاليت هايي است كه محيط مصنوع را سامان مي بخشد، تقسيم ناعادلانه كاربري مهم ترين مساله كه ذهن همه را به خود مشغول كرده است فلذا مي توان كاربري مسكوني در شهر كرج، كه بيشترين كاربري را به خود اختصاص داده است در حدود 30.1 درصد سهم سرانه مي باشد و سرانه خدماتي 28.2 درصد مي باشد كه با كمبود فضاي سبز و تجاري برخورد مي كنيم، اختصاص نامناسب اراضي به كاربرهاي مختلف و سرانه هاي نامناسب در طرح هاي مصوب نيز از مشكلات اين طرح ها مي باشد. چنانچه در طرح هاي مصوب كرج عدم تقسيم عادلانه كاربريها بر روي اراضي مالكين ديده مي شود، و در نهايت مساله تغيير زمينهاي كشاورزي به كاربري مسكوني از مهمترين مقوله هاي شهري مطرح در كرج مي باشد و كمبود فضاي سبز در كرج به طور جدي مشاهده مي گردد و اگر ميزان فضاي سبز موجود را بر تعداد واقعي كرج تقسيم كنيم رقمي به دست خواهد آمد كه احساس كوير بودن كرج را به انسان تقديم مي كند. و بطور کلي بيش از حد متعارف کاربري هاي مسکوني باعث عدم تعادل در انواع کاربري ها و بدين ترتيب مشکلات فراواني را باعث گرديده است. شهر مجموعه اي از عوامل طبيعي، اجتماعي و محيط هاي ساخته شده توسط انسان است که در آن جمعيت ساکن متمرکز شده اند و شهرنشيني يکي از اقسام نحوه زندگي بشر بر سطح زمين و به عنوان استقرار ثابت بشر در محيط زيست است. لذا از آنجا که شهر براي زماني طولاني کانون تمدن به شمار مي رفته عجيب نخواهد بود، اگر پديده شهر و شهرنشيني به طور عميق مورد مطالعه و بررسي قرار گيرد فرآيند شهرنشيني در ايران سابقه اي طولاني دارد و فلات ايران جز اولين نقاط کره زمين است که شهر نشيني را تجربه نموده ولي شهر نشيني در قرون معاصر در ايران شکل تازه و ويژه اي دارد که پيامد هاي زيادي را در بر داشته است که از جمله اين پيامدها مهاجرت هاي بي رويه از روستاها به شهرها مي باشد. شهر کرج به دليل ويژگي مکاني خود و مجاور بودنش با تهران با شيوه خاصي از شهرنشيني مواجه گرديده است، پديده سريع و در مدت 3-2 دهه اخير چنان نمودي پيدا کرده که قابل تامل، بحث و بررسي علمي مي باشد.
نسخه قابل چاپ
پرواضح است که يکي از مهمترين دغدغه هاي کشورهاي پيشرفته و کشورهاي در حال توسعه اين است که بتوانند جهت حفظ انرژي هاي موجود از جمله نفت، گاز و زغال سنگ و نيز توليد سرمايه از طرق ديگر به ويژه بهره گيري کامل از توانمندي هاي محيطي و انسان ساخت براي ايجاد فعاليت جديد جهت پيدايش فرصت هاي شغلي و منابع درآمدي و در نهايت ارتقا به سطح زندگي جامعه انساني استفاده نمايند و دراين راستا فعاليت صنعت گردشگري در کانون توجه قرار دارد و تلاش دراين است که از شکوفايي و رونق هرچه بيشتر صنعت توريسم دراين زمينه استفاده نمايند. لذا با اين ديدگاه استان گلستان زيرچتر مطالعه قرار گرفته است. استان گلستان با وسعت حدود 20437 کيلومتر مربع و با حدود جغرافيايي آن از شمال به کشور ترکمنستان، از جنوب به استان سمنان، از شرق به استان خراسان و از غرب به درياي خزر و استان مازندران، در يک موقعيت مکاني بسيار مناسبي قرار گرفته و دسترسي را در شرايط سهل و آسان قرار داده است. ويژگي توپوگرافي آن چون، کوه هاي البرز که با گسترش خود در امتداد شرق و غرب در جنوب اين استان از دريا فاصله قابل توجهي گرفته است و در اين ميان جلگه وسيعي را پديدار ساخته است و در همين راستا، در حدود 80 کيلومتر طول سواحل دريا نيز چشم انداز بسيار متنوع و زيبايي را از جهت فراغت و تفريح و گردشگري به وجود آورده است که با ساير پديده هاي طبيعي مثل انواعي از گياهان، پرندگان، آبزيان و نيز آثار و ابنيه تاريخي موجود در استان گلستان براعتبار آن افزوده است.
در نظام بين الملل، بحران مي تواند منافع و يا هزينه هايي را براي بازيگران ايجادکند. طبعا قدرت هاي بزرگ به دليل نقشي که ايفا مي کنند و يا منافعي که به دست مي آورند، در شرايط تعارضي بيشتر و فراگيرتر قرار مي گيرند. آنان در ازاي هر منازعه به منافع يا هزينه هاي بيشتري در مقايسه با ساير بازيگران نايل مي شوند. در نظام هاي باثبات، همانند ساختار دوقطبي، هر يک از دو قدرت جهاني مي تواند منافع خود را از طريق همکاري، مشارکت و يا تعارض با بازيگران منطقه اي پي گيري نمايد. از آنجايي که قاعده بازي توسط بازيگران اصلي مورد پذيرش قرار مي گيرد، بنابراين، طبيعي خواهد بود که هزينه هاي توسعه بحران در مقياس ساير ساخت هاي بين المللي محدودتر باشد. بررسي تئوريک بحران در روابط سياسي ايران و آمريکا نشان مي دهد که اين بحران هم اکنون از چهار مرحله پيدايش، گسترش، کاهش، وآثار، در مرحله سوم قرار دارد. هر يک از طرفين با استفاده از تمامي ظرفيت هاي قابل دسترس، درصدد به حداکثر رساندن منافع خود هستند. مروري بر سطوح تحليلي مساله هسته اي ايران، مفروضات کاهش يک بحران بين المللي و همچنين تنش هاي داخلي در هر يک از کشورهاي طرف بحران، در مجموع حاکي از آن است که در چنين شرايطي، فرصت ها و گزينه هاي فراواني جهت مديريت مطلوب بحران حاضر و حفظ آرمان ها و منافع ملي براي جمهوري اسلامي ايران وجود دارد. هدف از اين بررسي نظري، برداشتن گامي در شفاف سازي فرآيند کاهش بحران ايران و آمريکا است.
هدف از اين مقاله، بررسي تاثير فعاليت هاي نخل داري بر توسعه روستايي پايدار شهرستان دشتستان (با تاکيد بر ابعاد اقتصادي) استان بوشهر مي باشد. شهرستان دشتستان يکي از شهرهاي استان بوشهر بوده که در جنوب ايران قرار گرفته است. اين شهرستان در طول جغرافيايي 51 درجه و 12 دقيقه و عرض جغرافيايي 29 درجه و 16 دقيقه و بلندي 65 متري از سطح دريا قرار دارد. آب و هواي دشتستان گرم و خشك و ميزان بارندگي سالانه آن كمتر از 250 ميلي متر است. مهمترين محصول کشاورزي اين شهرستان خرما است که توليد سالانه آن (2008) برابر با 125838 تن مي باشد. براي ارزيابي توسعه روستايي پايدار منطقه دشتستان بر اساس فعاليت هاي نخل داري، از مدل «نيروي محرکه (فشار) – وضعيت موجود – واکنش (PSR)» با تاکيد بر عوامل اقتصادي استفاده شده است. منظور از عوامل اقتصادي پايداري، عواملي هستند كه باعث مي گردد تا توسعه روستايي در يک دوره زماني از لحاظ اقتصادي پايدار گردد و بتواند ميزان رفاه اقتصادي و اجتماعي را براي کشاورزان و روستاييان ايجاد نمايد. وجود درآمد مناسب و دايمي در مناطق روستايي به عنوان پيش شرط توسعه پايدار بدين معناست كه با توجه به رعايت مسايل زيست محيطي و حفظ منابع ژنتيكي بايد فعاليت هاي اقتصادي و توليدي صورت پذيرفته و از توجيه اقتصادي برخوردار باشد. به عبارت ديگر نوعي يکپارچگي اقتصادي – محيطي در فعاليت هاي کشاورزي و توليدي صورت گيرد. در مدل مورد استفاده، بالغ بر 12 شاخص مورد بررسي از قبيل، امنيت غذايي، وجود درآمد کافي و دايمي نخل داران، سهم صادرات از توليد، و غيره مورد بررسي قرار گرفته است. براي محاسبه شاخص هاي مذکور از داده هاي مرکز آمار ايران و وزارت جهاد کشاورزي استفاده شده است. نتايج مدل بکار گرفته شده با توجه شاخص هاي مورد استفاده نشان مي دهد که پايداري توسعه روستايي منطقه به اتکا فعاليت هاي نخل داري پايين بوده و ادامه وضعيت موجود نمي تواند توسعه پايدار را براي مناطق روستايي مورد بررسي داشته باشد. يکي از مهمترين دلايل اين ناپايداري، روند روزافزون هزينه توليد کشاورزي از يک طرف و پايين بودن قيمت محصول از طرف ديگر است که باعث شده است تا ارزش افزوده اين بخش بسيار اندک بوده و عوايد حاصل از فعاليت نخل داري (30 درصد از کل درآمد روستاييان) نتواند پايداري توسعه روستايي را بهمراه داشته باشد.
شهر تهران، با توجه به نقش مرکزيتي که دارد، همواره با افزايش جمعيت و تراکم آن همراه بوده و به تبع آن در ارايه خدمات در زمينههاي مختلف، به جهت کمبود و در پارهاي از موارد، به دليل عدم توزيع جغرافيايي مناسبِ کاربري ها، دچار نارساييهايي ميباشد. شبكه جايگاههاي سوخت رساني از جمله اجزا شبكه خدمات شهري است كه به عنوان تامين كننده سوخت بخش حمل و نقل درون شهري عمل نموده و به نوبه خود از لحاظ ملاحظات ترافيكي? شهرسازي? ايمني و محيط زيست داراي اهميت مي باشد. هدف از اين تحقيق، بررسي جايگاههاي پمپ گاز CNG به عنوان يک کاربري شهري، در منطقه 4 گازي شهر تهران (مناطق 2، 5 و 22 شهرداري تهران) مي باشد. جهت نيل به هدف مذکور و ارزيابي کارکرد کاربري مورد مطالعه از ماتريسهاي سازگاري، مطلوبيت و ظرفيت استفاده شده است. همچنين با بيان معيارهاي مکانيابي جايگاههاي پمپ گازCNG ، جهت وزن دهي معيارها از دو روش استفاده از دانش کارشناسان و مدلهاي رياضي و نيز نرمافزارهايي همچونExpert Choise استفاده کرده و درنهايت وزن نهايي معيارها را مشخص نموده ايم. در انتها به ارايه پيشنهادات در رابطه با ارزيابي کاربريها و نيز وزن دهي معيارها پرداخته ايم.
جنگ افغانستان نشان داد که اينک تمرکز آمريکا در روابط بين الملل به سوي شرق معطوف شده است. ايالات متحده با تجاربي که در سالهاي گذشته در خاورميانه داشته است، اکنون با تغيير مسير سياست خارجي خود، سعي کرده تا منافع خود در شرق خاور ميانه را نيز تثبيت کند. اما اين تغيير مسير خيلي وقت پيش بايد انجام مي گرفت. آسيايي مرکزي در حال تبديل شدن به يک مساله امنيتي منطقه اي است و اقدامات روسيه و چين شکل گرفتن مناسبات سياسي قوي را بين دو کشور رقم زده است. سازمان همکاري شانگهاي (SCO) در اصل از پنج کشور آسياي مرکزي و کشورهاي آسيايي تشکيل شده است (شانگهاي پنج)، و هدف از اين اتحاد پيشرفت مناسبات اقتصادي، اجتماعي و روابط سياسي اين پنج کشور بود. هر چند،SCO اغلب به عنوان دروازه اي براي منافع گسترده تر چين و روسيه به شمار مي رود.
پديده آشناي توسعه شهرنشيني در شرايط رشد سريع جمعيت و گسترش مهارناپذير شهرها که کم و بيش در بسياري از کشورهاي ديگر نيز در مقاطع تاريخي مختلف بروز کرده، در دو دهه پس از انقلاب نمود آشکارتري يافته است. جمعيت بافت هاي مرکزي بسياري از شهرها جابجا شده اند، روند فرسودگي بافت هاي تخليه شده شدت گرفته و اين بافتها به مامن ناهنجاريهاي اجتماعي تبديل شده اند. از آنجا که سياستگذاري و برنامه ريزي جامع و پايدار براي بهسازي، نوسازي و بازسازي بافت هاي قديم شهري ضمن حفاظت از ميراث تاريخي - فرهنگي و توجه به سازگاري و انطباق آنها با ساختارهاي محيط زيست و ساختارهاي فرهنگي موجب توسعه پايدار شهري مي شود، لذا اين پژوهش درصدد برآمده به بررسي و ارزيابي سياستهاي بهسازي و نوسازي بافت فرسوده شهر يزد بپردازد. محلات قديمي شهر يزد نظير ديگر بافت هاي قديمي، نيازمند به حرکتي کنترل شده در جهت ادامه زندگي خود هستند. اين حرکت در قالب يک الگوي بهسازي و نوسازي با در نظر گرفتن مشکلاتي از قبيل: رشد منفي جمعيت در اين محلات، نداشتن دسترسي هاي درون محله اي لازم، گسترش روز افزون فضاهاي مخروبه و متروکه، نداشتن تسهيلات مورد نياز فضاهاي سبز و امکانات ورزشي و درماني مطرح مي گردد. اين موارد در موقع خود به عنوان علتي براي ساير مشکلات و هم معلول آنها محسوب مي شود و باعث تغيير چهره بافت به سوي شکلي ناهنجار گرديده و نهايتا اين تصور را به وجود مي آورد که بايد منتظر سرنوشتي ناگوار براي تمام ارزش هاي آن بود، سرنوشتي که با فرهنگ و سنت هاي مردم شهر گره خواهد خورد. روش تحقيق از نوع توصيفي - تحليلي، تاريخي است. نتايج حاکي از آنست ساختار جديد شهري در يزد حاصل احداث شبکه خيابانهاي جديد است که بي اعتنا به ساختار قديم شهر و سازمان ارتباطي آن با بافت پيرامونش، ساخته شده اند و با بدنه ديوار مانند، بافت هاي مسکوني را بريده و تکه تکه کرده اند. اين خيابانها يک نظام ديگر شهري را با ساختاري متفاوت، اقتصاد و زندگي متفاوت بر نظام قديم شهري که ساختار، بافت، زندگي و اقتصاد خود را داشته و هنوز به نوعي دارد پياده کردند که نتوانست و نمي تواند با نظام قديم شهري پيوند داشته باشد.
بخش کشاورزي سهم مهمي در توليد ناخالص داخلي کشور دارد به طوريکه در سال 1387 بيش از 20 درصد از کل اشتغال را به خود اختصاص داده است. دستيابي به امنيت غذايي، کسب درآمدهاي ارزي و استقلال سياسي و اقتصادي از عمده ترين ضرورت هاي توجه به بخش کشاورزي است. توسعه کشاورزي بدون نگرش پايداري به آن موجب بروز مسايل و مشکلاتي گرديده است که مصرف بي رويه مواد شيميايي و تخريب محيط زيست از عمده ترين آن هاست. براين اساس از سال 1980 موضوع توسعه کشاورزي پايدار مورد توجه قرار گرفت. کشاورزي پايدار نوعي از کشاورزي است که کيفيت زندگي نسل هاي فعلي و آينده را از طريق حفظ و بهبود فرآيندهاي اکولوژيکي که زندگي بدان وابسته است را بهبود مي بخشد. مدل کشاورزي پايدار، تناسب اکولوژپکي، ماندگاري اقتصادي، مقبوليت اجتماعي و مسووليت سياسي را به عنوان چهار بعد تفکيک ناپذير از اهداف بلندمدت پايداري را مورد بحث قرار مي دهد که يکي از اهداف اساسي توسعه کشاورزي پايدار، ايجاد درآمد و اشتغال در نواحي روستايي در جهت افزايش رفاه و کاهش فقر روستاييان است که بايد مورد توجه قرار گيرد. در اين مقاله با مرور مباني نظري توسعه پايدار، ابعاد اقتصادي کشاورزي پايدار (با مولفه ايجاد درآمد کافي و مناسب براي کشاورزان) بررسي مي گردد. شاخص هاي مورد بررسي براي پايداري درآمد کشاورزي در اين مطالعه، بيمه محصولات کشاورزي، درآمد و اشتغال غير زارعي، حاشيه سود و ميزان بهره وري توليد براي محصولات منتخب طي دوره 1386 - 1382 بوده است. نتايج بررسي هاي صورت گرفته در اين مقاله نشان مي دهد که پرداخت يارانه هاي دولتي به نهاده هاي توليدي باعث پايداري اقتصادي فعاليت هاي کشاورزي در بازار داخلي و رقابت پذيري اين محصولات در بازارهاي جهاني شده است که اين پايداري ساختگي بوده و واقعي نمي باشد. از طرفي حذف يکباره يارانه ها بدون اصلاحات و اتخاذ تدابير لازم موجب کاهش ارزش افزوده اين بخش در اقتصاد ملي و بيکار شدن تعدادي زيادي از کشاورزان خواهد شد. هم چنين پايين بودن سطح عملکرد در هکتار نسبت به روند روز افزون هزينه توليد محصولات مورد بررسي، پايداري اقتصادي کشاورزان را به شدت تحت تاثير قرار داده است. در پايان راهکارهايي براي پايداري اقتصادي بخش کشاورزي از حيث درآمدي ارايه شده است.
گردشگري روستايي يکي از صنايع بزرگ مي باشد که مي تواند در راستاي رسيدن به توسعه اقتصادي و اجتماعي موثر واقع شود. اين صنعت همانگونه که بر مکان هاي گردشگري اثر گذار مي باشد بر جوامع ميزبان و گردشگران نيز اثرگذار است، نواحي ساحلي به طور گسترده اي از اين صنعت تاثير مي پذيرند. اگر چه اغلب تحقيقات بر مزاياي گردشگري روستايي تاکيد دارد اما شواهد نشان مي دهد مزاياي گردشگري متوجه گردشگران مي گردد نه جوامع روستايي. اين تحقيق، ساکنين درک از اثرات اقتصادي، اجتماعي، فرهنگي و محيطي گردشگري بر رفتارها و تصميمات ساکنين در راستاي توسعه و برنامه ريزي مورد بررسي قرار مي گيرد. قلمرو اين تحقيق روستاي چمخاله واقع در ناحيه شمالي کشور ايران مي باشد. روش اين تحقيق بر اساس 100 پرسش نامه که توسط خانوارهاي روستايي پر شده است مي باشد. پرسش نامه بر اساس مدل ليکرت مي باشد. نتايج اين تحقيق فرضيه اصلي را که مي گويد سطح مزاياي شخصي مقيمان به ويژه مزيت هاي اقتصادي از گردشگري درک آنها را تحت تاثير قرار مي دهند تاييد مي نمايد،اين در حالي است که اثرات فرهنگي، اجتماعي و محيطي گردشگري باعث رضايت خاطر جوامع روستايي نمي باشد.
درياي خزر از ديرباز يکي از درياهاي محصور ميان ايران و روسيه بوده است. طي چند دوره تاريخي، روسيه به زور بخش هاي مهمي از سواحل ايران در خزر را از اين کشور جدا کرد و کشورهاي جديدي تشکيل داد. قراردادهاي ننگين ترکمنچاي و گلستان بخشي از قراردادهايي است که به موجب آنها بخش هايي از سواحل غربي و شرقي ايران در درياي خزر از آن جدا شده است. با وجود اين، بعد از تشکيل اتحاد جماهير شوروي، دولت آن کشور بمنظور دلجويي از ايران قراردادهاي 1921 و1940 را با ايران منعقد کرد. اما بعد از سال 1991 و در پي فروپاشي اتحاد جماهير شوروي، وضعيت حقوقي اين دريا به کلي تغيير کرد و 3 کشور جديد در ساحل اين دريا پديد آمدند. از آن زمان تاکنون مذاکرات متعددي براي تعيين رژيم حقوقي جديد خزر شده است، که مقدمه اي براي اجلاس هاي آتي مديران کل حقوقي وزارتخانه هاي امور خارجه محسوب مي شود که از سال 1995 به بعد در چند دوره مختلف در پايتخت هاي کشورهاي ساحلي برگزار شد.
واژه کيفيت زندگي سرچشمه روشني ندارد. کيفيت زندگي اگرچه جذابيت و معني عام دارد، يک تعريف پذيرفته عام ندارد. هر عبارتي که در تعريف کيفيت زندگي بکار رود، کيفيت زندگي يک فرد به حقايق عيني و خارجي زندگي اش و دريافت ها و ادراکات دروني و ذهني او از اين عوامل و نيز از خودش وابسته است. بهبود کيفيت زندگي در يک مکان خاص و يابراي اشخاص و گروه هاي خاص همواره کانون اصلي توجه برنامه ريزان بوده است. در واقع بهبود کيفيت زندگي در هر جامعه اي، يکي از مهم ترين اهداف سياست هاي عمومي آن جامعه مي باشد. در سال هاي اخير مطالعات پيرامون کيفيت زندگي به طور عمده بر ماهيت شهري تمرکز کرده و بحث بر روي کيفيت زندگي شهري در ميان تحقيقات و مطالعات تجربي رواج يافته است. بدون شك تمايل جمعيت در سرتاسر جهان براي تمرکز يافتن در شهرها، يکي از دلايل اصلي تقويت اين جريان مستقل در تحقيقات بر روي کيفيت زندگي مي باشد. اين پژوهش به دنبال آن است تا ضمن بررسي ادبيات مطروحه در اين زمينه در سطح جهاني، تلاشي در زمينه شناخت تعاريف و ابعاد اين مفهوم با تاکيد بر برنامه ريزي شهري داشته باشد. در ادامه نيز با ذکر چند نمونه انجام شده در دنيا، به تحليل شيوه هاي سنجش اين مفهوم در برنامه ريزي شهري از يک طرف و لزوم اين سنجش از طرف ديگر مي پردازد.
کشور ما ايران داراي فرهنگي بسيار متنوع و تاريخ کهني است و يکي از غني ترين کشورهاي جهان از حيث آثار باستاني در بيشترين دوره هاي تاريخي تمدن و فرهنگ بشر و حتي ما قبل تاريخ است. مي توان با برقراري رابطه بين فرهنگ و گردشگري اين گنجينه را به منبع خوبي براي جذب گردشگران داخلي و خارجي تبديل کرد زيرا فرهنگ ديرينه کشورمان از مولفه ها و عناصر متعددي تشکيل شده که از جمله آن ها مي توان به زبان پارسي، آداب و رسوم و اعياد ملي، ادبيات و شخصيت هاي اسطوره اي، معماري ايراني، تنوع قومي و دين اسلام و اديان و مذهب هاي مختلف اشاره کرد. اين تنوع و گوناگوني که در فرهنگ و تمدن کهن ايراني ديده مي شود را مي توان براي کشورمان به لحاظ گردشگري، با برنامه ريزي و مديريت صحيح تبديل به يک سرمايه ارزشمند و جاذبه کرد زيرا از نظر فرهنگي ايران از ظرفيت هاي گردشگري بالايي برخوردار است.
ضرورت همگاني با تغييرات پرشتاب و فزاينده جهان شمول، كشور را بر آن وا مي دارد كه در شرايط فراگير و رقابتي كنوني دست به اقدامات منطقي و متناسب از جمله تدوين استراتژي صنعت، به خصوص صنعت گردشگري بزند تا عرصه تحولات جهاني از حالت انفعالي بيرون آمده و با رشد مطلوب و توسعه فراگير، شالوده جامعه اي توانگر را پايه ريزي كند. استراتژي، مجموعه اي از طرح هاي ذهني، ايده ها و اطلاعات براي رسيدن به اهداف است. در واقع كاركرد اصلي راهبرد، كشف فرصت ها و اتخاذ تصميم براي دستيابي به منابع نهفته در آن است. در چهارچوب ديدگاه سازي راهبردي براي دولت مردان و مديران كلان صنعت گردشگري و شناسايي و شناساندن راه رسيدن به اهداف صنعت گردشگري، بررسي توسعه زيرساخت ها و تسهيلات در صنعت گردشگري با توجه به كشورهايي مانند: تركيه، مالزي و ... كه پيشرفت چشمگيري نسبت به كشورمان داشته، در دستور كار قرار گرفته و متناظر با اين شناخت راهكارهايي مناسب براي كشور خودمان داشته باشيم.
رونق گردشگري در هر مکان جغرافيايي در کنار پيامد هاي مثبت و منفي اقتصادي، اجتماعي، اثرات زيست محيطي به همراه دارد که در صورت ادامه يافتن مي تواند خسارت هاي جبران ناپذيري را به بار آورد. در همين راستا اين تحقيق با هدف بررسي اثرات زيست محيطي حاصل از توسعه گردشگري بر سواحل شهر رامسر تهيه و تنظيم شده است. منطقه مورد مطالعه سواحل درياي خزر و محدوده شهر رامسر است که هر ساله پذيراي گردشگران فراوان داخلي است يافته هاي ميداني و تکميل پرسشنامه که توسط ساکنين پر شده است بيانگر اين است که توسعه اين نوع گردشگري اثرات زيست محيطي فراواني را بر جاي گذاشته است که مهمترين آنها تخريب پوشش گياهي، آلودگي آب هاي ساحلي و از بين رفتن چشم انداز ساحلي است.
انسان از ابتداي خلقت با تغيير بر محيط زيست همواره با اکوسيستم به ستيز برخاسته است. اين منازعه هنگامي شدت بيشتري پيدا کرد که از دوره گذار از جامعه کوچ نشيني و شکار به يک زندگي ساکن و متمرکز در يک منطقه با فعاليت کشاورزي تبديل شد. بيشترين تغييرات محيط زيستي بر روي طبيعت از شروع اين دوره تحقق يافته است. حتي پيشرفت و زوال تمدن ها نيز در اثر ارتباط با تاثير متقابل انسان با طبيعت عنوان شده است. سدها يکي از سازه هاي مهم در سيستم هاي انتقال و منابع آب مي باشند. اين سازه ها از زمان هاي قديم بدون دستيابي به اطلاعات کامل هيدرولوژيکي، هيدروليکي، هيدرومکانيکي و ... ساخته شده اند. سدها داراي اثرات مثبت و منفي برروي محيط زيست مي باشند. از جمله مزاياي آن را مي توان کنترل رژيم جريان در نتيجه جلوگيري از وقوع سيلاب، تامين آب کشاورزي و مصارف شهري از طريق ذخيره آب و توليد انرژي عنوان کرد. با احداث يک سد در يک منطقه، نتايج اکولوژيکي نسبتا يکساني حاصل مي شود. اثرات زيست محيطي سدها مي تواند بر اساس معيارهاي مختلفي بر طبق اثرات کوتاه مدت و دراز مدت، اثرات بر سطح منطقه و نواحي که تحت تاثير تاسيسات سد قرار دارد و اثرات اجتماعي و مزايا و خسارات طبقه بندي شود. اين اثرات ممکن است بر وضعيت و رفتار هواشناسي، زيست شناسي، فرهنگ، آثار باستاني و غيره تاثير گذاشته و به شدت موجب تغيير و پيچيدگي آن شود. درنتيجه با توجه به اهميت اثرات مثبت احداث سدها، لازم است اثرات منفي زيست محيطي سد جهت توسعه پايدار به حداقل رسانده شود. در اين مقاله اثرات مورد نظر و راه کار هاي آن در تاثير بر ارزيابي زيست محيطي احداث سدها مورد بررسي و ارايه شده است.
