پاسخ به:بانک مقالات علوم اجتماعی
2 : رفاه اجتماعي تابستان 1386; 6(25):39-57. |
|
كيفيت رابطه ولي- فرزندي نوجوانان دچار اعتياد و نوجوانان عادي |
|
حيدرنيا احمد*,چرخيان امير |
|
|
طرح مساله: در پژوهش ها از زواياي مختلف به تاثيرات خانواده بر اعتياد فرزندان پرداخته شده است. تحقيق كنوني به بررسي كيفيت رابطه ولي- فرزندي در نوجوانان دچار اعتياد و مقايسه آن با نوجوانان عادي پرداخته است.
روش تحقيق: جامعه آماري اين پژوهش نوجوانان مراجعه كننده به مراكز ترك اعتياد شهر تهران مي باشند كه از بين آن ها 30 نوجوان انتخاب و پس از جلب رضايت آن ها، پرسش نامه ها جهت تكميل در اختيار آنها قرار داده شد. تعداد 30 نفر نوجوان غيرمعتاد نيز با رعايت همتاسازي از بين دانش آموزان مدارس راهنمايي شهر تهران انتخاب گرديد. براي جمع آوري اطلاعات از پرسش نامه كيفيت رابطه ولي- فرزندي استفاده شد.
يافته ها و نتايج: نتايج به دست آمده نشان داد كه كيفيت رابطه ولي- فرزندي در نوجوانان خانواده هاي عادي در تمامي ابعاد رابطه، بهتر از نوجوانان دچار اعتياد مي باشد. كيفيت رابطه با پدر نوجوانان عادي در تمامي ابعاد رابطه بهتر از كيفيت رابطه با پدر نوجوانان دچار اعتياد مي باشد. كيفيت رابطه با مادر نوجوانان خانواده هاي عادي نيز جز در خرده مقياس سردرگمي نقش، بهتر از كيفيت اين رابطه در نوجوانان دچار اعتياد مي باشد. بين كيفيت رابطه با پدر و مادر نوجوانان خانواده هاي عادي تفاوت معناداري مشاهده نشد اما نوجوانان داراي اعتياد كيفيت رابطه با مادرشان به گونه معناداري بهتر از كيفيت رابطه با پدرشان بود (سطح معنا داري p£0.05 در نظر گرفته شده بود).
|
|
كليد واژه: |
|
|
نسخه قابل چاپ
|
یک شنبه 10 اردیبهشت 1391 2:12 PM
تشکرات از این پست