اين مقاله يک مدل برنامه ريزي خطي صفر و يک چندهدفه با پارامترهاي فازي را جهت انتخاب پرتفوليوي مناسبي از فرآيندها براي مهندسي مجدد در شرکت هاي توليدي ارائه مي کند. براي اندازه گيري و برآورد اثر مهندسي مجدد هريک از فرآيندها در بهبود عملکرد شرکت، يک روش ارزيابي بر مبناي مجموعه اي جديد از شاخص هاي کمي و کيفي ايجاد شده است. به دليل کلامي بودن برخي متغيرها و وجود داده هاي غيرقطعي از نظريه مجموعه هاي فازي استفاده شده است. لذا فرآيند تحليل سلسله مراتبي، تصميم گيري گروهي چندمعياره، نظريه فازي و نظريه پرتفوليو به منظور توسعه يک مدل انتخاب پرتفوليوي فرآيند، در کنار هم به کار برده شده است. در نتيجه اين مدل، فرآيندهايي براي مهندسي مجدد انتخاب مي شوند که حداکثر ارزش را براي سازمان ايجاد کرده و حداقل مقاومت کارکنان را در پي دارند. براي حل مسائل برنامه ريزي خطي صفر و يک چندهدفه با پارامترهاي فازي يک روش جديد با توجه به درجه عضويت اعداد فازي توسعه داده شده است. در پايان، يک مطالعه موردي جهت تشريح روش پيشنهادي ارائه شده است که عملي بودن و کارآيي آن را نشان مي دهد.
