مقدمه: بين اثرات سودمند فعاليت ورزشي هوازي و خطرات بالقوه ناشي از افزايش توليد راديکال هاي آزاد و کاهش ظرفيت آنتي اکسيداني بدن به هنگام فعاليت ورزشي پارادوکس آشکاري وجود دارد.
هدف: هدف از اين پژوهش ارزيابي و مقايسه ظرفيت آنتي اکسيداني تام، وضعيت استرس اکسيداتيو و نيم رخ ليپوپروتئيني دوچرخه سواران مرد با غيرورزشکاران بود.
روش شناسي: به اين منظور ظرفيت آنتي اکسيداني تام، غلظت پلاسمايي مالون دي آلدئيد، دي ان کونژوگه، تري گليسيريد، کلسترول تام، LDL ،HDL و VLDL در 14 دوچرخه سوار مرد نخبه و 14 مرد غيرورزشکار (با دامنه سني يکسان 21-18 سال) مورد اندازه گيري قرار گرفت.
يافته ها: نتايج حاصل از آزمون t مستقل نشان داد غلظت مالون دي آدئيد، کلسترول تام و تري گليسريد، VLDL و نسبت LDL/HDL در ورزشکاران به طور معناداري پايين تر است (p<0.05). همچنين ورزشکاران غلظت LDL پايين تر و HDL بالاتري را نشان دادند، هر چند که اين اختلاف با گروه غيرورزشکار تفاوت معناداري نداشت. مقادير دي ان کونژوگه و ظرفيت آنتي اکسيداني تام نيز در دو گروه مشابه بود.
نتيجه گيري: نتايج اين مطالعه نشان مي دهد که ورزشکاران نسبت به غيرورزشکاران از نيم رخ ليپيدي و ليپوپروتئيني بهتري برخوردار مي باشند، همچنين تمرينات منظم دوچرخه سواري در ورزشکاران منجر به استرس اکسيداتيو نمي شود.