بانک مقالات رشته تربیت بدنی

چاقي و بيماري هاي وابسته به آن از مهم ترين دلايل مرگ و مير در سراسر جهان مي باشند. جهت درك بهتر سازوكارهايي كه موجب بيماري هاي متابوليكي مي شوند، لازم است به عناصر مركزي تنظيم كننده تعادل انرژي همانند رفتار دريافت غذا و هزينه انرژي توجه نمود. گرلين يك پپتيد با 28 اسيد آمينه و يك گروه ان- اكتانوييل است كه به عنوان يك ليگاند درون زاد براي گيرنده هاي هورمون رشد شناخته شده است. گرلين موجب آزاد سازي هورمون رشد، افزايش رفتار دريافت غذا و كاهش انرژي مصرفي و در نهايت موجب افزايش وزن بدن مي شود. اين هورمون كه اولين بار در معده ديده شده در شرايط تعادل منفي انرژي )گرسنگي، بي اشتهايي عصبي، فعاليت بدني(… افرايش و در شرايط تعادل مثبت انرژي )سيري، چاقي(… كاهش مي يابد. اين مقاله به بررسي برخي از عملكرد هاي فيزيولوژيكي گرلين و تاثير فعاليت بدني بر روي اين هورمون مي پردازد.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين پژوهش، بررسي وجود يا عدم وجود ارتباط بين فرهنگ سازماني و خلاقيت اعضاي هيات علمي گروه ها و دانشكده هاي تربيت بدني در دانشگاه هاي كشور بود. نمونه آماري شامل 157 عضو هيات علمي دانشكده/ گروه هاي تربيت بدني بود. ابزار اندازه گيري اين تحقيق شامل پرسش نامه ارزيابي فرهنگ سازماني (OCAQ) و پرسش نامه خلاقيت رندسيپ (Randsepp) بود. نتايج نشان داد كه ميانگين نمره فرهنگ سازماني 91 )از حداكثر نمره ممكن (150 و ميانگين نمرات زيرمجموعه هاي هماهنگي با تغيير (17.3)، هم سويي اهداف فردي و گروهي (18.2)، كار گروهي هماهنگ (19.1)، مشتري گرايي (18.8) و قدرت فرهنگي سازماني (17.6) از حداكثر نمره 30 بود. نمرات فوق نشان مي دهد كه فرهنگ سازماني موجود در سطحي متوسط قرار دارد. ميزان خلاقيت اعضاي هيات علمي نيز با ميانگين 1.3 )از حداكثر نمره ممكن (100 در حد بسيار پايين و غير خلاق بود. نتايج آزمون فرضيات تحقيق نشان داد كه همبستگي بين فرهنگ سازماني و خلاقيت برابر با 0.63 بود كه در سطح (P=0.05) معني دار بود. اين نتيجه مويد زير بناي نظري تحقيق است كه فرهنگ سازماني به عنوان يك عامل تسهيل كننده و برانگيزنده به طور مستقيم و غير مستقيم بر ميزان خلاقيت افراد اثر دارد. همچنين نتايج رگرسيون چند متغيره نشان داد كه زير مجموعه هاي قدرت فرهنگ سازماني (P<0.05 و (t=5.12، هماهنگي با تغيير (P<0.05 و (t=3.64 و هم سويي اهداف فردي و گروهي (P=0.031 و (t=-2.17، داراي رابطه خطي با متغير معيار بوده و واجد شرايط پيش بيني خلاقيت هستند.
با توجه به يافته هاي تحقيق چنين استنباط مي شود كه سازمان ها مي توانند با توافق بر سر ارزش ها و باورهاي موجود در سازمان، تطابق با تغيير، توجه به افراد، هماهنگي در كار و همسو كردن اهداف فردي و سازماني به افزايش خلاقيت افراد كمك كنند و برنامه ريزان نيز نمي توانند اساس و معيار افزايش خلاقيت افراد را بدون توجه به فرهنگ سازماني پايه ريزي كنند.

 نسخه قابل چاپ

ورزش همگاني در بين كشور ها از سال 1900 ميلادي تاكنون با انگيزه هاي متفاوتي از جمله: تامين سلامت جسمي و رواني، غني سازي اوقات فراغت، گسترش روابط اجتماعي، دور شدن از زندگي ماشيني، بازگشت به طبيعت، افزايش كارآيي، زمينه سازي براي رشد ورزش قهرماني و توصيه پزشكان مورد توجه قرار گرفته است.
در كشور ما ورزش همگاني از سال 1358 تحت عنوان ورزش محلات، آغاز و در سال 1362 به صورت تشكل قانوني تحت عنوان جهاد تربيت بدني رسميت يافت و رشد و گسترش آن به عنوان اولين وظيفه قانوني كليه ارگان هاي ورزشي جمهوري اسلامي ايران تعيين گرديد؛ ليكن به علت گرايش مديران تربيت بدني و رسانه هاي ورزشي به ورزش قهرماني، تاكنون پژوهش جامعي در مورد وضعيت ورزش همگاني ايران انجام نگرفته است.
ابزار جمع آوري اطلاعات در اين پژوهش شامل دو پرسش نامه مجزا و محقق ساخته براي آقايان و بانوان بود كه براي ادارات كل تربيت بدني 28 استان كشور ارسال شد و 21 استان اطلاعات شهرستان هايي كه داراي هيات هاي ورزش همگاني بودند را در خصوص سن، ميزان تحصيلات، رشته تحصيلي، شغل اصلي، سابقه ورزشي و سابقه خدمت روسا و تعداد مربيان، داوران، تاسيسات ورزشي، ميران بودجه، تعداد شركت كنندگان در هيات هاي ورزش همگاني و غيره هر شهرستان را در موعد مقرر جهت استخراج و تجزيه و تحليل داده ها ارسال نمودند.
روش تحقيق در اين پژوهش از نوع توصيفي و پيمايشي است. داده هاي به دست آمده از طريق آمار توصيفي از جمله ميانگين، انحراف استاندارد و آمار استنباطي نظير آزمون نسبت و مقايسه ميانگين ها مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج به دست آمده نشان داد: كه ميزان حضور روساي هيات هاي ورزش همگاني در محل كار، براي آقايان 21 ساعت و بانوان 16 ساعت در هفته بوده است. 42 درصد مربيان و 49 درصد داوران تحت پوشش هيات هاي ورزش همگاني، ديپلم و زير ديپلم بوده اند. درصد افرادي كه در ايران تحت پوشش هيات هاي ورزش همگاني آقايان و بانوان ورزش مي كنند 5.92 درصد جمعيت است كه در مقايسه با 23 كشور جهان از همه كمتر بود، در مورد زمان تشكيل سازمان رسمي براي ورزش هاي همگاني، ايران در مقايسه با 20 كشور جهان در رديف آخر قرار گرفته است.
درصد شركت كنندگان در ورزش همگاني ايران از قاره افريقا بيشتر و از ساير قاره ها كمتر بود. ميانگين سرانه پرداختي از طرف فدراسيون ورزش هاي همگاني در سال 1382 براي آقايان 48462 ريال و براي بانوان 12690 ريال در سال است و 99 درصد هيات هاي ورزش همگاني )آقايان و بانوان( هيچ گونه پژوهشي در زمينه ورزش هاي همگاني انجام نداده، 88 درصد هيات هاي ورزش همگاني نيز جهت افزايش آگاهي مردم هيچ گونه سخنراني نداشته اند و سطح تحصيلات 65 درصد از روساي هيات هاي ورزش هاي همگاني كشور، كمتر از كارشناسي است.

 نسخه قابل چاپ

هدف پژوهش حاضر، بررسي تاثير دو روش تمرين كششي ايستا و P.N.F بر دو شاخص مهم آمادگي جسماني يعني دامنه كشش و قدرت عضله همسترينگ مردان غير ورزشكار است. بدين منظور 22 نفر از مردان غير ورزشكار كه به صورت نمونه گيري در دسترس انتخاب شده بودند در دو گروه 11 نفري مورد مطالعه قرار گرفتند.

گروه اول به مدت 8 هفته به اجراي برنامه تمرين كششي ايستا و گروه دوم در همين زمان به اجراي برنامه تمرين كششي P.N.F با استفاده از شيوه C-R پرداختند. در ابتدا و انتهاي مدت زمان تمرين، پيش آزمون و پس آزمون از نمونه ها به عمل آمد، كه نتايج با استفاده از آزمون (تي - t) براي گروههاي همبسته و آزمون (تي - t) براي گروههاي مستقل و با بهره گيري از برنامه كامپيوتري SPSS مورد مقايسه قرار گرفت.

آزمون فرضيه هاي تحقيق نشان داد كه يك دوره تمرين 8 هفته اي كشش ايستا به طور معني داري سبب افزايش دامنه كشش و نيز قدرت عضله همسترينگ مردان غير ورزشكار مي گردد. همچنين يك دوره تمرين 8 هفته اي كشش P.N.F با استفاده از شيوه C-R موجب افزايش دامنه كشش و نيز قدرت عضله همسترينگ مردان غير ورزشكار مي شود كه اين افزايش از نظر آماري معني دار است، بر اساس يافته هاي تحقيق معلوم شد كه يك دوره تمرين 8 هفته اي کشش F.P.N با استفاده از شيوه C-R در مقايسه با يك دوره تمرين 8 هفته اي كشش ايستا موجب افزايش دامنه كشش عضله همسترينگ مردان غير ورزشكار نمي شود. اگرچه يك دوره تمرين 8 هفته اي كشش P.N.F با استفاده از شيوه C-R در مقايسه با دوره تمرين 8 هفته اي كشش ايستا به طور معني داري سبب افزايش قدرت عضله همسترينگ مردان غير ورزشكار مي گردد.

 نسخه قابل چاپ

با توجه به گسترش و توسعه كمي و كيفي دانشكده ها و گروه هاي آموزشي تربيت بدني به ويژه بعد از پيروزي شكوهمند انقلاب اسلامي، هم چنين نياز روزافزون جامعه براي بهره مندي بيشتر از دستاوردها و خدمات اين دانشكده ها، يك خلا اساسي در اين زمينه كاملا مشهود است و آن فقدان يك سيستم منسجم علمي براي ارزيابي علمكرد است.

در اين مقاله، حاصل يك كار تحقيقي كه در مورد تبيين و تعيين شاخص هاي ارزيابي عملكرد دانشكده ها و گروه هاي آموزشي تربيت بدني انجام شده، معرفي مي شود. زيرا بررسي ها نشان مي دهد در زمينه ارزيابي عملكرد، كارآيي و اثربخشي اين دانشكده ها و گروه هاي آموزشي تا به حال فعاليت علمي منظمي انجام نشده و ارزش يابي هاي موجود، محدود و بيشتر به صورت تجربي و از ديدگاه قضاوت هاي ذهني بوده است.

براي اين منظور ابتدا از طريق تشكيل يك گروه كارشناسي (اساتيد رشته تربيت بدني و علوم ورزشي و مديريت)، به روش تصميم گيري گروهي دلفي شاخص هاي ارزيابي علمكرد در آموزش عالي به طور اعم و در حوزه تربيت بدني به طور اخص بررسي شد، سپس بر اساس نظرات و پيشنهادات آنان و نيز مطالعه مستندات موجود در اين زمينه، هم چنين با توجه به وظايف و اهداف دانشكده ها و گروه هاي آموزشي تربيت بدني و علوم ورزشي، مباني مقدماتي شاخص ها در 3 بخش آموزش، پژوهش و خدمات تخصصي مشخص شد.

با عنايت به اين كه در حيطه هاي آموزشي و پژوهشي قبلا مطالعاتي صورت گرفته بود، ليكن در بخش ارائه خدمات تخصصي مخصوصا در دانشكده ها و گروه هاي آموزشي تربيت بدني و علوم ورزشي تحقيقي انجام نشده بود، لذا تعداد بيست و چهار شاخص در اين بخش تبيين شد و متناسب با روش كار و در راستاي تعيين ميزان اهميت، به وسيله پرسشنامه كيفي پنج گزينه اي (از خيلي زياد تا خيلي كم) به نظرخواهي سي و سه نفر از خبرگان رشته تربيت بدني و علوم ورزشي گذاشته شد. براي تبديل پاسخ ها به اعداد قطعي كمي از روش آماري منطق فازي استفاده شد، كه در متن مقاله به آن اشاره خواهد شد. يافته هاي تحقيق نشان داد، تعداد ده شاخص داراي اهميت خيلي زياد و زياد، نه شاخص اهميت متوسط و پنج شاخص اهميت كم و خيلي كم هستند (البته در متن مقاله راجع به اين نكته بحث خواهد شد) ضمنا پايايي پرسشنامه از طريق آزمون آلفا كرونباخ 97% به دست آمد.

 نسخه قابل چاپ

هدف از تحقيق حاضر تهيه نورم هاي ملي آمادگي هاي عمومي بدني پسران كلاس هاي اول، دوم و سوم دبستان هاي كشور مي باشد. بدين منظور، از يك پرسشنامه محقق ساخته و آزمون كانادايي (CAFT) مشتمل بر: دو 45.72 متر، دراز و نشست در مدت 1 دقيقه، آويزان ماندن از ميله بارفيكس با آرنج خم، دو رفت و برگشت 9.14*4 متر، پرش طول جفت پا و دو 274.32 متر استفاده شده است.

جامعه تحقيق را دانش آموزان پسر كلاس هاي اول تا سوم دبستان هاي كشور تشكيل مي دادند. نمونه گيري نيز به سبك تصادفي ساده (قرعه كشي) از بين استان هاي كشور در 5 منطقه شمال، جنوب، مغرب، مشرق و مركز انجام گرديده و نهايتا 1080 نفر دانش آموز از هر يك از كلاس هاي اول، دوم و سوم در تحقيق شركت داده شدند.

نورم هاي استخراج شده از تحقيق براي هر يك از مواد آزمون، به تفكيك براي استان هاي مورد مطالعه، ارائه گرديده است. همچنين استان ها با يكديگر مقايسه شده اند.

 نسخه قابل چاپ

تحقيق حاضر تاثير شركت در كلاس هاي آمادگي جسماني و شنا در نيم سال اول را بر روي آمادگي جسماني و حركتي دانشجويان سال اول دانشكده تربيت بدني دانشگاه تربيت معلم مورد بررسي قرار داد. دانشجويان دختر نيمسال اول دانشكده تربيت بدني كه تعداد آنان 59 نفر بود و در نيمسال اول واحدهاي عملي شنا و آمادگي جسماني را انتخاب نموده بودند، جامعه آماري اين تحقيق را تشكيل دادند. 25 آزمودني از اين جامعه به طور تصادفي انتخاب شدند و قابليت هاي جسماني حركتي آنان شامل استقامت قلبي تنفسي، توان انفجاري دست برتر، استقامت عضلات شكم، انعطاف پذيري تنه (آزمون بازشدن تنه) تعادل، توان غير هوازي، سرعت و چابكي در ابتدا و انتهاي نيمسال مورد بررسي قرار گرفت. در اين تحقيق جهت بررسي تفاوت معني دار ميانگين نمرات آزمودني ها در هر يك از آزمونها در پيش آزمون و پس آزمون از آزمون t وابسته در سطح α=0.05 استفاده گرديد. يافته هاي تحقيق نشان داد كه شركت در كلاس هاي آمادگي جسماني و شنا در نيمسال اول باعث افزايش معناداري در استقامت قلبي و تنفسي و بهبود (p=0.000) و استقامت عضلاني در عضلات شكم (p=0.002) و كاهش توان بي هوازي (p=0.025) شده است اما در قابليت انعطاف پذيري تنه (p=0.941) و تعادل (p=0.656) تفاوت معني داري مشاهده نشد.

همچنين در رابطه با قابليت هاي چابكي، و توان انفجاري دست برتر تفاوت معناداري مشاهده نگرديد (p=0.111 و p=0.074).

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

هدف از انجام اين تحقيق بررسي تاثير نوع جلب توجه بازخورد افزوده بر روي قابليت تشخيص خطا مي باشد. 48 آزمودني (24 پسر و 24 دختر) بطور داوطلبانه در اين تحقيق شركت كرده و بطور تصادفي به چهار گروه آزمايشي بر اساس نوع برآورد (برآورد / بدون برآورد) و نوع بازخورد توجهي (دروني / بيروني) تقسيم شدند. تكليف مورد نظر يك دستگاه هماهنگي دو دستي بود كه در آن لازم بود تا آزمودني با مرحله بندي نسبي معين صفر درجه دو اهرم لغزنده را از وضعيت عقب به جلو حركت دهد تا از برآيند حركت آنها يك نشانگر در صفحه نمايش رايانه براي اصابت به يك توپ در حال سقوط حركت داده شود. نتايج تحليل واريانس عاملي مركب نشان داد كه در مرحله اكتساب در مورد خطاي ثابت مطلق (CE) و خطاي ريشه مجذور ميانگين (RMSE) مرحله بندي نسبي اثر متقابل گروه برآورد و نوع بازخورد و در مورد زمان حركت اثر متقابل گروه برآورد، نوع بازخورد و مجموعه هاي كوشش تمريني معني دار مي باشد. نتايج مربوط به مرحله يادداري نشان دادند كه در مورد خطاي ثابت مطلق مرحله بندي نسبي اثر متقابل گروه برآورد و نوع بازخورد معني دار مي باشد، بطوري كه گروه هاي عدم برآورد - دروني و برآورد - بيروني داراي يادگيري بهتري نسبت به ساير گروهها بودند.

نتيجه اينكه حساس كردن يادگيرنده ها نسبت به اطلاعات حسي كه توجه آنها را به اثرات حركت يا خارج از بدن در مقايسه با نحوه انجام حركت يا داخل بدن جلب مي نمايد موجب يادگيري بيشتري مي شود. بنابراين يكي از اثرات بازخورد توجه بيروني بر يادگيري مهارت ها، قابليت تشخيص خطا مي باشد كه به ساير مكانيسم هاي پيشنهادي در اين مورد اضافه مي گردد.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

در اين پژوهش پايگاه هاي قدرت مورد استفاده روساي دانشكده ها و مديران گروه هاي آموزشي تربيت بدني و ورزش دانشگاه هاي دولتي از ديدگاه خود و اعضاي هيات علمي و تاثير آن بر اثربخشي مديران مورد مطالعه قرار گرفت. نمونه آماري شامل 328 نفر از مديران، معاونان، اعضاي هيات علمي 10 دانشكده و 17 گروه آموزشي تربيت بدني و ورزشي بودند. تعداد 52 نفر مديران و 215 نفر اعضاي هيات علمي پرسشنامه هاي ارسالي را عودت دادند. براي جمع‌ آوري داده هاي مورد نياز پژوهش، مديران و معاونان دو پرسشنامه قدرت از ديدگاه خود و ويژگيهاي فردي، و اعضاي هيات علمي چهار پرسشنامه قدرت از ديدگاه خود، عملكرد و اثربخشي و ويژگي هاي فردي را تكميل و عودت دادند. دامنه سني مديران بين 31 تا 55 سال و اعضا هيات علمي بين 26 تا 65 سال بود. مدرك تحصيلي 4% مديران كارشناسي، 15% كارشناسي ارشد و 81% دكترا و اعضاي علمي، 26% داراي مدرك كارشناسي، 53% كارشناسي ارشد و 21% دكترا بودند.
از ديدگاه مديران، پايگاه هاي قدرت مورد استفاده خود به ترتيب شامل، قدرت تخصصي، اطلاعات، شخصي، قانوني، پاداش، رابطه، اجبار و از ديدگاه اعضا هيات علمي پايگاه هاي قدرت مورد استفاده مديران به ترتيب شامل، قدرت تخصصي، اطلاعات، پاداش، شخصي، رابطه، قانوني و اجبار بوده است. ضمنا بين انواع پايگاه هاي قدرت مورد استفاده مديران از نظر خود و اعضا هيات علمي تفاوت معني دار مشاهده شد.p?0.01
بين انواع پايگاه هاي قدرت مورد استفاده مديران با عملكرد آنان از ديدگاه اعضا هيات علمي همبستگي معني داري وجود داشت p?0.05. ضرايب همبستگي نشان داد كه بين عملكرد با پايگاه هاي قدرت‌ "تخصصي"، "اطلاعات" و "شخصي" و "پاداش" رابطه مستقيم و با پايگاه "قانوني"، "رابطه" و "اجبار"، رابطه معكوس بود.
همبستگي بين اثربخشي با پايگاه هاي قدرت "تخصصي"، "اطلاعات"، "شخصي"، "قانوني"، "پاداش"، "رابطه" و اجبار، از ديدگاه اعضا هيات علمي معني دار بود. p?0.05. ضرايب همبستگي نشان داد، بين اثربخشي با پايگاه هاي قدرت"تخصصي"، "اطلاعات"، "شخصي" و "پاداش" رابطه مستقيم و با پايگاه هاي قدرت "قانوني"، "رابطه" و "اجبار" رابطه معكوس وجود داشت.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

هدف تحقيق حاضر، بررسي و مقايسه تعداد لكوسيت هاي خون و زيرگروههاي آن و نيز ميزان بيگانه خواري نوتروفيل ها در سالمندان فعال و غيرفعال بوده تا از طريق مقايسه، تاثير فعاليت بدني و ورزش در اين سنين مورد بررسي قرار گيرد، لذا بدين منظور 40 نفر سالمند بصورت تصادفي و در دو گروه بيست نفره فعال با ميانگين سني 67.1 و غيرفعال با ميانگين 65.65 انتخاب گرديده اند و براي اندازه گيري متغيرهاي تحقيق مقدار 5 ميلي ليتر خون وريدي هر گروه در حالت ناشتا اخذ و با استفاده از دستگاه تمام اتوماتيك سيمسمكس، تعداد لكوسيت ها، مونوسيت ها، لنفوسيت ها، ائوزينوفيل ها و نوتروفيل ها مشخص گرديد، همچنين از روش NBT به منظور تعيين ميزان بيگانه خواري نوتروفيل ها استفاده شده و داده هاي تحقيق به منظور توسط نرم افزار SPSS مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. يافته هاي تحقيق نشان داد كه بين تعداد لكوسيت ها، نوتروفيل ها، لنفوسيت ها و ائوزينوفيل ها و همچنين بين تعداد نوتروفيل هاي فعال بيگانه خوار خون سالمندان فعال و غيرفعال اختلاف معني داري وجود ندارد، اما بين تعداد مونوسيت ها و ميزان فعاليت بيگانه خواري نوتروفيل هاي فعال خون استراحتي سالمندان فعال و غيرفعال اختلاف معني دار مشاهده گرديده است.

بنابراين نتيجه تحقيق نشان داد كه فعاليت هاي بدني مي تواند برخي از عملكردهاي سيستم ايمني سالمندان را تحت تاثير قرار دهد.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ