بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف اين پژوهش بررسي ميزان تطابق انتصاب مديران سازمان تربيت بدني با ضوابط شايسته سالاري مي باشد. اين تحقيق از نوع توصيفي- تحليلي مي باشد كه به صورت ميداني و از طريق پرسش نامه هايي كه بر اساس دستورالعمل اجرايي ضوابط شايسته سالاري تهيه گرديد به جمع آوري اطلاعات پرداخته. پايايي و روايي پرسش نامه ها با استفاده از ضريب الفا كرونباخ و تاييد گروهي از متخصصان به دست آمده است. جامعه آماري شامل 110 مدير در سطوح مختلف 170 كارشناس كه از اين تعداد، 67 مدير و 81 كارشناس به عنوان نمونه آماري در اين تحقيق شركت نمودند. آزمون فرضيه هاي تحقيق در حد P=0.05 نشان داد كه بين ميانگين هاي بدست آمده در وظايف، نقش ها و مهارت هاي مديريتي با حد مطلوب آنها در مديران مياني و عملياتي تفاوت معني دار وجود دارد. همچنين اين اختلاف در مقايسه معيارهاي عمومي و اختصاصي انتخاب مديران با حد مطلوب آنها مشاهده گرديد. از طرف ديگر بين نظر كارشناسان نسبت به عملكرد مديران با خود ارزشيابي مديران تفاوت معني دار مشاهده شد. در مورد مديران عالي سازمان معيار معين براي انتصاب آنها در سازمان وجود ندارد.

 نسخه قابل چاپ

نيروهاي متخصص و فرهيخته كشور نقش و اهميت ويژه اي در توسعه جامعه دارند كه بر هيچ كس پوشيده نيست. زيرا از اين طريق بر ابعاد توسعه از جمله معرفي و استفاده از دانش و فن آوري، فرهنگ و هويت افراد جامعه، اقتصاد و گسترش روابط ملي و فراملي تاثير عميق مي گذارند. فرهنگ حاكم بر زندگي شهري عصر حاضر بر سبك هاي زندگي انسانها از جمله اعضاي هيات علمي دانشگاه ها تاثير گذاشته و در كنار نوع و ماهيت حرفه آنان، زمينه انجام كار يكنواخت و كم تحرك و دور شدن از زندگي طبيعي و پر تحرك، شرايط خاصي را فراهم آورده است كه اين امر مي تواند همانند آحاد مختلف جامعه، اين قشر تحصيل كرده و آگاه را نيز در معرض نارسايي هاي جسمي و روحي و در نتيجه كاهش كميت و كيفيت كاري و بهره وري لازم قرار دهد. در اين پژوهش سعي شده سلامت عمومي اعضاي هيات علمي فعال و غير فعال حركتي دانشگاه هاي ايران مورد مطالعه و مقايسه قرار گيرد. نمونه هاي آماري اين پژوهش را 250 نفر عضو هيات علمي دانشگاه هاي كشور تشكيل مي دهند كه با روش تصادفي انتخاب و در دو گروه فعال و غير فعال حركت مقايسه شدند. پرسش نامه سلامت عمومي (GHQ28) بعنوان ابزار تحقيق استفاده گرديد. آزمون فرضيه هاي تحقيق نشان داد كه بين سلامت عمومي اعضاي هيات علمي فعال و غير فعال حركتي دانشگاه ها تفاوت معناداري وجود نداشت (p<0.05). مقايسه و تجزيه و تحليل سلامت عمومي و ويژگي هاي فردي آزمودني ها نيز حاكي از آن بود كه بين نمونه هاي تحقيق از نظر جنسيت، تاهل، ميزان تحصيلات و مرتبه علمي تفاوت معني دار وجود داشت. نمونه هاي زن در اين تحقيق وضعيت سلامت عمومي بهتري نسبت به مردها داشتند و هم چنين آزمودني هاي متاهل نسبت به مجردها از وضعيت سلامت عمومي مناسب تري برخوردار بودند. در مقايسه بين سلامت عمومي دارندگان مدارك تحصيلي مختلف و مرتبه هاي علمي آزمودني ها نيز مشخص گرديد كه دارندگان مدرك تحصيلي كارشناسي و مرتبه علمي مربي آموزشيار نسبت به ديگر نمونه هاي تحقيق داراي سلامت عمومي بهتري بودند. همچنين بررسي وضعيت فعاليت هاي حركتي آزمودني ها در يك سال گذشته نشان داد كه تعداد 193 نفر از آنان فعال و 51 نفر ديگر غير فعال بودند (p<0.05).

 نسخه قابل چاپ

شيوه پرداختن مردم ايران به ورزش و تربيت بدني با توجه به تحولات تاريخي، اجتماعي، سياسي و اقتصادي، تحولات مديريتي، وضعيت جغرافياي سياسي و طبيعي، مذهب و نهضت هاي اجتماعي و سياسي دچار تغيير و تحول شده است. تربيت بدني و ورزش در مقام يكي از عناصر تاثيرگذار بر حيات فردي و اجتماعي مردم ايران در طول تاريخ (جاويد 1350) متاثر از عوامل چندي است كه با توجه به حيات سياسي و اجتماعي مردم ايران، هم در تنوع، هم در گسترش و رواج و توجه و هم تحول در نحوه اجرا و مهمتر از همه در نحوه مديريت در اين پژوهش مطمح نظر است. در اين تحقيق تحولات اثرگذار بر ورزش و تربيت بدني با توجه به منابع كتابخانه اي و اسناد تاريخي در سه مقطع؛ پيش از اسلام و پس از اسلام تا مشروطه و از مشروطه تا سقوط رژيم پهلوي مورد مطالعه قرار گرفته است. انواع بازي ها و ورزش ها از قديم ترين زمان تا امروز با توجه به تحولات شكلي و مديريتي نقد و بررسي گرديده است. در نهايت با استفاده از روش تيپيولوژي يا سنخ شناسي سه دوره با هم مقايسه شده است. بعلاوه نقش عوامل اجتماعي و نگرش هاي فرهنگي بر توسعه ورزش زنان مورد مطالعه قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ

هدف تحقيق حاضر بررسي ارتباط بين فلسفه آموزشي و سبك رهبري مديران با جو سازماني در دانشكده ها و گروه هاي تربيت بدني دانشگاه هاي دولتي ايران بوده است. در اين تحقيق 63 مدير و 185 عضو هيات علمي شركت داشتند. ابزار اندازه گيري اين تحقيق شامل پرسشنامه پيش فرض هاي فلسفي وايلز و باندي (PPA) كه توسط مديران تكميل شده، پرسشنامه هاي جو سازماني ساسمن و ديپ (OCQ) و سبك رهبري از ديدگاه ديگران هرشي و بلانچارد كه توسط اعضا هيات علمي تكميل گرديده است. نتايج حاصل از تجزيه و تحليل يافته ها نشان مي دهد كه فلسفه آموزشي غالب در 22 گروه و دانشكده تربيت بدني فلسفه تجربه گرايي (33.6±3.51) و پايين ترين نمره به فلسفه آرمان گرايي (26.9±3.93) مربوط مي شود. سبك رهبري غالب در 13 دانشكده و گروه تربيت بدني سبك رهبري استدلالي (4.5±2.16) است. سبك هاي دستوري (2.9±2.36) و مشاركتي (2.8±2.14) به ترتيب بعد از سبک استدلالي بالاترين نمره ها را داشتند و نهايتا سبک تفويضي (1.7±2.69) كمترين نمره را داشت. ميانگين نمره جو سازماني در دانشكده ها و گروه هاي تربيت بدني برابر با 43.2±11.47 (جو متوسط) بود. بالاترين نمره جو به گروه اردبيل (55.4 از 80) (جو نسبتا باز) و پايين ترين نمره به دانشكده تربيت بدني الزهرا (30.5 از 80) (جو بسته) مربوط است. همچنين بين فلسفه هاي آموزشي و جو سازماني و زير مجموعه هاي آن ارتباط معني دار در حد p<0.05 مشاهده نگرديد. بين سبك رهبري مشاركتي و جو سازماني و بعد وضوح و روشني نقش ارتباط معني دار در حد p<0.01 مشاهده شد. همچنين رابطه معني داري بين سبك مشاركتي با ابعاد رضايت از پاداش، وضوح، روشني هدف و اثر بخشي رويه ها در حد p<0.05 مشاهده گرديد. بين فلسفه هاي آموزشي و سبك هاي رهبري مديران ارتباط معني دار در حد p<0.05 مشاهده نگرديد.

 نسخه قابل چاپ

هدف از تحقيق حاضر بررسي اثر سه شيوه آرايش تمرين (تمرين قالبي، تمرين زنجيره اي و تمرين تصادفي) بر اجرا و يادگيري مهارت پرتاب آزداد بسكتبال از سه نقطه مختلف با فواصل متفاوت از حلقه بسكتبال در افراد غير مبتدي بوده است. 30 نفر دانشجوي پسر رشته تربيت بدني كه واحد بسكتبال 1 را با موفقيت گذرانده بودند و سابقه شركت در مسابقات بسكتبال نداشتند، پس از انجام پيش آزمون (شامل 15 پرتاب آزاد از 3 متري روبروي حلقه) بطور تصادفي در سه گروه تمريني تقسيم شدند. تمامي آزمودنيها در 5 جلسه تمرين در 5 روز متوالي (هر جلسه 15 پرتاب آزاد از 1.5 متري، پرتاب آزاد از 3 متري و 15 پرتاب آزاد از 4.5 متري روبروي حلقه طبق آرايش خاص گروه خود) و آزمون انتقال (شامل 15 پرتاب آزاد از 3.5 متري سمت راست حلقه و با زاويه 45 درجه) شركت نموده اند. نتايج تحليل واريانس با اندازه گيري مكرر روي عامل جلسات تمرين حاكي از تفاوت معني دار بين جلسات اول و پنجم با ساير جلسات بوده است در حالي كه اثر گروه ها و تعامل گروه و جلسات تمرين معني دار نبوده است. نتايج تحليل واريانس يك راهه در مقايسه بين ميانگين نمرات آزمون انتقال سه گروه نيز حاكي از عدم وجود تفاوت معني دار بين گروه ها است. اين يافته ها نشان مي دهد كه تغيير پارامتر فاصله در تكليف پرتاب آزاد بسكتبال اثر تداخل زمينه اي را آشكار نكرده و از نظريه مگيل و هال (1991) حمايت مي كنند كه براي بروز اثر تداخل زمينه اي بايد تكاليف مورد تمرين با برنامه هاي حركتي تعميم يافته متفاوتي كنترل شوند.

 نسخه قابل چاپ

هدف: اين مقاله به بررسي تاثير حمايت اجتماعي بر مشاركت زنان در فعاليت هاي ورزشي پرداخته است.
روش: اين مطالعه با روش پيمايشي و به صورت مقطعي انجام شده است. داده هاي اين پژوهش از 360 زن كه ابتدا بصورت نمونه گيري طبقه اي و سپس به شيوه تصادفي از ميان زنان بين سنين 25 تا 40 ساله سيزده شهر از شهرهاي استان مازندران انتخاب شده بودند جمع آوري گرديده است. ابزار گردآوري داده ها عبارتست از پرسشنامه اصلاح شده مشاركت ورزشي مي باشد.
نتايج: تفاوت معنادار مشاركت كنندگان در فعاليت هاي ورزشي را با توجه به نوع حمايت اجتماعي بعمل آمده از زنان براي مشاركت در فعاليت هاي ورزشي نشان داده است. نتايج تحليل رگرسيون سلسله مراتبي چندگانه نيز نشان داده است كه چهار متغير، ورزش كردن اعضاي خانواده، ورزش كردن بهترين دوست، درآمد و سودمندي ورزش در مرحله اول و حمايت اجتماعي در مرحله دوم توانسته اند بترتيب 15.9 و 2.1 درصد از واريانس متغير تحت مطالعه مشاركت زنان در فعاليت هاي ورزشي را تبيين نمايند.

 نسخه قابل چاپ

هدف پژوهش حاضر، مقايسه تاثير هدف گزيني، آگاهي از نتيجه، تركيب هدفي گزيني و آگاهي از نتيجه با توجه به تغييرات سطح انگيزش دروني بر يادگيري سرويس بلند واليبال دانش آموزان دختر است. تعداد 96 دانش آموز دختر 16-15 سال شركت كنندگان اين پژوهش اند. در هر دو آزمايش پژوهش حاضر، 48 نفر از شركت كنندگان، پس از انجام پيش آزمون، بر اساس روش متعادل سازي نمرات به 4 گروه طبقه بندي شدند. در آزمايش اول گروه ها عبارت بودند از هدف گزين (خود گزين)، آگاهي از نتيجه (انگيزشي)، تركيب هدف گزين (خود گزين) و آگاهي از نتيجه، كنترل و گروه ها در آزمايش دوم عبارت بودند از هدف گزين (مربي گزين)، آگاهي از نتيجه (انگيزشي)، تركيب هدف گزين (مربي گزين) و آگاهي از نتيجه، كنترل. ده جلسه تمرين يك روز در ميان، در سه دسته با ده كوشش تمريني براي شركت كنندگان تدارك ديده شد، پس از آن، آزمون هاي يادداري اول و دوم، 24 ساعت و پس از 10 روز، به عمل آمد. ابزارهاي تحقيق، آزمون سرويس واليبال اپرد و پرسش نامه انگيزش دروني (دسي و ريان، 1985) و پرسش نامه اطلاعات فردي بوده اند. براي تحليل داده هاي هر دو آزمايش، در مرحله اكتساب از تحليل واريانس عاملي مركب (جلسه) 10 × (گروه) 4 × (سطوح انگيزش دروني) 2 و براي تحليل داده هاي آزمون هاي يادداري از روش تحليل واريانس عاملي (سطوح انگيزش دروني) 2 × (گروه) 4 و از آزمون تعقيبي توكي براي مشخص شدن اثر معناداري استفاده شد. بر اساس نتايج تحقيق، در هر دو آزمايش، اثر اصلي جلسات در مرحله اكتساب معنادار بوده است F=10.27, p<0.001) و (F=21.27, p<0.001 ولي اثر اصلي هيچ يك از راهكارهاي انگيزشي معنادار نبوده است. در آزمايش اول اثر تغييرات سطح انگيزش دروني بر يادگيري سرويس واليبال در آزمون يادداري دوم (=4.186, =0.047) و در آزمايش دوم در مرحله اكتساب و آزمون يادداري اول معنادار بوده است (F=6.506, p=0.015) و (F=6.24, p=0.017). نتيجه اينكه با آنكه تغييرات سطح انگيزش در برخي از مراحل آزمايش معني دار بوده است اما به طور كلي مي توان چنين اظهار كرد كه راهبردهاي انگيزشي (هدف گزيني، آگاهي از نتيجه انگيزشي) در يادگيري سرويس واليبال در سطح دانش آموزان دختر چندان اثر بخش نبوده است.

 نسخه قابل چاپ

هدف پژوهش حاض تعيين رابطه بين ميزان فعاليت بدني، عوامل آمادگي جسماني و تركيب بدني با و ضعيت اجتماعي- اقتصادي (SES) دانش آموزان دختر 17-15 سال تهران بود. اين مطالعه روي 119 نمونه تصادفي ??) دانش آموز از منطقه يك به عنوان منطقه برخوردار و 67 دانش آموز از منطقه شانزده به عنوان منطقه غير برخوردار( انجام شد. ابزارهاي مورد استفاده براي جمع آوري اطلاعات شامل پرسش نامه فعاليت بدني يك، پرسش نامه وضعيت اجتماعي اقتصادي، آزمون هاي ويژه ارزيابي عوامل آمادگي جسماني شامل حداكثر اكسيژن مصرفي (??متر شاتل ران(، استفاده عضلاني )دراز و نشست(، انعطاف پذيري )خمش به جلو(، توان انفجاري )پرش عمودي(، چابكي )دو 9×4 متر( و قدرت نسبي پاها )نيروسنج پا( و آزمون هاي ويژه ارزيابي تركيب بدني شامل اندازه دور كمر (WC)، درصد چربي بدن و نسبت دور كمر به باسن (WHR) بود. از آزمون هاي ضريب همبستگي متعارف، پيرسون و رگرسيون چند متغيره براي ارزيابي ارتباط بين متغيرها استفاده شد. يافته هاي پژوهش نشان داد بين (SES)، خانواده و آمادگي جسماني ارتباط مثبت و معني داري وجود داشت. بين (SES)، خانواده و عوامل پيكرسنجي ارتباط معني داري مشاهده نشد. همچنين بين SES و ميزان فعاليت بدني ارتباط معني داري مشاهده نشد، ولي بين سرمايه اقتصادي با ميزان فعاليت بدني ارتباط معكوس معني داري وجود داشت.
يافته هاي اين مطالعه نشان دهنده تاثير وضعيت اجتماعي- اقتصادي بر شاخص هاي آمادگي جسماني توجوانان است. با افزايش پايگاه اجتماعي اقتصادي خانواده، شاخص هاي آمادگي جسماني نوجوانان نيز افزايش مي يابد.

 نسخه قابل چاپ

اين تحقيق جهت بررسي تاثير سطح مهارت الگو )دو نوع متفاوت الگودهي( بر عملكرد و يادگيري سرويس ساده واليبال دانشجويان مبتدي طراحي شد. آزمودني هاي اين تحقيق را 40 نفر از دانشجويان شهيد بهشتي تشكيل دادند كه درس تربيت بدني (1) را در نيمسال دوم سال 83-1382 انتخاب كرده بودند. آزمودني ها از ميان جامعه 300 نفري به صورت تصادفي ساده انتخاب و همچنين به صورت تصادفي در دو گروه 20 نفري مشاهده الگوي ماهر و در حال يادگيري گماشته شدند. هر دو گروه 60 كوشش تمريني را طي سه روز پياپي انجام دادند. در اين تحقيق توصيف هاي كلامي هم زمان با نمايش ويديويي به آزمودني ها ارايه و سپس نتيجه و الگو )فرايند( اجراي سرويس ساده واليبال اندازه گيري شد. به منظور تجزه و تحليل داده ها و مقايسه گروه هاي دو گانه از طريق تحليل واريانس عاملي مركب و آزمون- تي در گروه هاي مستقل و وابسته در سطح a=0.05 استفاده شد. نتايج اين تحقيق، پيشرفت معني داري را در امتيازات مربوط به نتيجه و فرايند اجرا در مراحل مختلف آزمون نشان داد. در متغير اجرا، تفاوت معني داري بين دو گروه مشاهده الگوي ماهر و در حال يادگيري وجود نداشت. در حالي كه، در انتهاي مرحله اكتساب و يادداري، آزمودني هاي گروه الگودهي ماهر، الگوي حركت را بهتر از آزمودني هاي گروه مشاهده الگوي در حال يادگيري به نمايش گذاشتند.

 نسخه قابل چاپ

موضوع تحقيق حاضر توصيف وضعيت موجود و تدوين شاخص هاي استعداد يابي در رشته هندبال سالني مردان بوده است. بدين منظور از پرسش نامه محقق ساخته كه اعتبارهاي صوري و محتوايي آن توسط متخصصين به اثبات رسيده و پايايي متوسط آن براي قسمت هاي مختلف توسط آلفاي كرونباخ برابر 0.756 بوده است استفاده گرديد. موضوع اين پرسش نامه توصيف وضعيت موجود استعداد يابي كشور و همچنين پيشنهاد و رتبه بندي شاخص هاي استعداد يابي در زمينه هاي پيكرشناسي، جامعه شناسي و جنبه هاي تكنيكي و تاكتيكي رشته هندبال سالني بوده است كه تعداد 105 نفر از مربيان طراز اول كشور به آن پاسخ داده اند.
نتايج آماري نشان دادند 98.1 درصد آزمودني ها اهميت استعداد يابي در ورزش هندبال را خيلي زياد و زياد دانسته اند و 67.6 درصد نيز از آن استفاده مي كنند ولي اكثريت آن ها درباره روش هاي استعداد يابي اطلاعات شان متوسط و كمتر از آن است. اكثر آزمودني ها، مناسب ترين سن براي استعداد يابي در هندبال را در دو سال آخر دبستان و دوره راهنمايي و جايگاه سازماني آن را در «وزارت آموزش و پرورش» پيشنهاد كرده اند (74.7 درصد(.
82.5 درصد آزمودني ها ميزان موفقيت روش هاي متداول استداد يابي براي هندبال را متوسط و كمتر از آن ارزش يابي كرده اند و مهم ترين اشكالات در اين زمينه را به ترتيب عدم استفاده از افراد متخصص، كمبود امكانات و عدم برنامه ريزي اصولي دانسته اند.
اوليويت بندي ابعاد كلي استعداد يابي از نظر آزمودني ها به ترتيب، ارتفاع قد در بعد پيكري، سرعت عكس العمل در بعد آمادگي هاي عمومي بدني، دريافت در بعد تكنيك هاي انفرادي، حركات كشويي )بيرون زدن( در بعد تاكتيك هاي انفرادي، نسبت به قد به وزن در بعد تركيب بدن، اعتماد به نفس در بعد مهارت هاي رواني و روحيه همكاري در بعد مهارت هاي اجتماعي بوده اند.

 نسخه قابل چاپ

هدف از انجام اين تحقيق تعيين ارتباط بين هدف گرايي و توانايي درك شده با انگيزش شركت در فعاليت هاي بدني مي باشد. 600 دانش آموز مقاطع راهنمايي و متوسطه شهر تهران پرسش نامه هاي انگيزش شركت، توانايي درك شده و تكليف گرايي و خودگرايي در ورزش را تكميل نمودند. نتايج تحليل عاملي نشان داد كه مهم ترين دلايل شركت دانش آموزان در فعاليت هاي بدني پيشرفت/ مقام طلبي، مهارت/ آمادگي، افراد مهم، گروه گرايي، كسب شادي، تخليه انرژي، هيجان خواهي/ مبارزه طلبي و متفرقه بوده اند. همچنين نتايج ضريب همبستگي متعارف و پيرسون نشان دادند كه بين هدف گرايي و توانايي درك شده با عوامل انگيزش شركت، رابطه معني داري وجود دارد و براي افراد تكليف گرا، عوامل انگيزش دروني و براي افراد خودگرا، عوامل انگيزش بيروني مهم تر هستند و همچنين توانايي درك شده نقش ميانجي دارد. نتايج اين تحقيق با نظريه اهداف پيشرفت مطابقت دارد و كاربرد آن در ورزش جوانان از لحاظ توجه به نيازهاي انگيزشي آنان در محيط هاي آموزشي مي باشد.

 نسخه قابل چاپ

هدف تحقيق حاضر مقايسه ميزان آديپونكتين سرم و شاخص مقاومت به انسولين در مردان چاق و لاغر و بررسي تاثير تمرينات مقاومتي بر اين شاخص ها در مردان چاق بود؛ به همين منظور تعداد 24 نفر )16 نفر مرد چاق و 8 نفر مرد لاغر( از اساتيد و كاركنان غير فعال دانشگاه تربيت معلم سبزوار با دامنه سني 35-48 سال به صورت داوطلبانه انتخاب شدند. مردان چاق به صورت تصادفي در دو گروه تمرين مقاومتي يا گروه كنترل قرار گرفتند. از همه آزمودني ها در حالت ناشتايي خون گيري به عمل آمد، سپس گروه هاي آزمايش به مدت سه ماه تحت تاثير تمرينات مقاومتي قرار گرفتند. تمرينات مقاومتي به صورت دايره اي و در يازده ايستگاه انجام گرفت. برنامه تمرين يك جلسه شامل 4 ست )دايره( با 12 تكرار بيشينه در هر ايستگاه بود كه با شدت 50-60% يك تكرار بيشينه (IRM) اجرا شد. تحليل هاي آماري نشان داد كه در حالت پايه، شاخص مقاومت به انسولين در مردان چاق به طور معني داري بالاتر از مردان لاغر است (P<%5). غلظت آديپونكتين سرم در مردان چاق به طور معني داري كمتر از مردان لاغر است (P<%5). همچنين همبستگي منفي و معني داري بين ميزان آديپونكتين سرم با درصد چربي بدن (r=0.60)، در كل آزمودني ها مشاهده گرديد. به علاوه، مشخص شد كه تمرينات مقاومتي باعث كاهش معني دار شاخص مقاومت به انسولين در گروه آزمايش در مقايسه با گروه كنترل چاق مي گردد، ولي بر آديپونكتين سرم تاثير معني داري ندارد. در مجموع از اين تحقيق مي توان نتيجه گرفت كه تمرينات مقاومتي باعث بهبود مقاومت به انسولين در مردان نسبتا چاق مي گردد و اين بهبود مربوط به آديپونكتين نمي شود، مردان لاغر در مقايسه با مردان چاق از نظر مقاومت به انسولين و آديپونكتين وضعيت مناسب تري دارند.

 نسخه قابل چاپ

هدف از انجام اين پژوهش بررسي تاثير روش هاي مختلف برآورد خطا و فراواني كاهش يافته بازخورد افزوده بر قابليت كشف خطا، عملكرد و يادگيري تكليف هماهنگي دودستي بوده است. در اين پژوهش 70 آزمودني (35 پسر و 35 دختر( در قالب 7 گروه به طور داوطلبانه شركت كرده بودند و تكليف حركت اهرم هاي لغزنده را با مرحله بندي نسبي صفر درجه )هم فاز( انجام دادند. آزمودني ها بايد براي برخورد به يك توپ متحرك، نشانگري را در صفحه نمايش رايانه در مدت زمان هدف 3000 هزارم ثانيه حركت مي دادند. در اين آزمايش آزمودني ها بر حسب روش برآورد خطا )الگو، زمان، تركيبي( و فراواني بازخورد افزوده 20)% و (%100 به 7 گروه آزمايشي تقيسم شدند. نتايج اين آزمايش نشان داد كه بين گروه هاي برآورد خطا و بين گروه هاي بازخورد افزوده در مورد دقت تخمين خطا در مرحله اكتساب تفاوت معني داري وجود نداشت. گروه برآورد خطاي الگو و تركيبي در مورد عملكرد زمان حركت بهتر از ساير گروه ها بودند. در مرحله يادداري هر سه گروه برآورد خطا در مورد يادگيري الگو و زمان حركت نسبت به گروه كنترل بهتر بودند و در نهايت اين كه گروه هاي برآورد خطاي الگو 100% و برآورد خطاي زمان 100% در مورد زمان حركت، يادگيري بهتري نسبت به ساير گروه ها داشتند. در نتيجه، برآورد ذهني خطا از هر نوعي كه باشد به عنوان يك متغير مهم در آمادگي براي پاسخ بعدي و همچنين طراحي فرضيه پاسخ، مي تواند به همراه فراواني افزايش يافته بازخورد افزوده (%100) موجب آزمون فرضيه پاسخ بيشتر و در نهايت يادگيري بيشتري گردد؛ همچنين معطوف شدن بر ويژگي هاي حركت قبل از فراهم شدن بازخورد افزوده منجر به استفاده بهتر از بازخورد افزوده، بهبود مهارت و قابليت كشف خطا حداقل براي تكاليفي كه وضعيت هاي مشابه با تكليف پژوهش حاضر را دارند مي گردد.

 نسخه قابل چاپ

يكي از عوامل اثر گذار بر زمان واكنش (RT)، پيش نشانه است. نتايج تحقيقات انجام شده در مورد اين عامل نشان داده است كه RT به صورت تابعي از ميزان اطلاعات پيش نشانه كاهش مي يابد؛ ولي ميزان تاثير تعداد پارامترهاي پيش نشانه شده به طور مستقل از تعداد پاسخ هاي انتخابي به خوبي روشن نيست. تحقيق حاضر به منظور آزمودن اين فرضيه كه RT در يك تكليف توليد نيرو، تابعي از تعداد پارامترهاي پيش نشانه شده است، انجام شد. يك طرح تحقيق 3 عاملي آميخته بر روي 16 دانشجوي داوطلب (8 مرد و 8 زن(، غير ورزشكار و راست دست در دامنه سني 25-20 سال اجرا گرديد. آزمودني ها طي 5 جلسه در روزهاي متوالي مجموعا 2400 كوشش ) هر جلسه 4 دسته 120 كوششي( را تحت وضعيت هاي دو انتخابي با پيش نشانه كردن 1 يا 2 پارامتر بر روي دستگاه پيش نشانه كردن پارامتر انجام دادند. تكليف مورد نظر مستلزم توليد نيروي ايزومتريكي معين (3kg يا (6 به سمت داخل يا خارج و با اندام فوقاني راست يا چپ با حداكثر سرعت و دقت ممكن پس از ارايه پيش نشانه ها و محرك بود. زمان واكنش آزمودني ها در سطوح مختلف متغير مستقل با استفاده از روش آماري تحليل واريانس 3 عاملي )تعداد پارامترهاي پيش نشانه شده × جنس × جلسه( با سنجش هاي مكرر 2 عامل )تعداد پارامترهاي پيش نشانه شده و جلسه( تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد كه در اين تكليف، RT تابعي از تعداد پارامترهاي پيش نشانه شده نبود (p>0.05). اثر اصلي جنس و اثر متقابل تعداد پارامترهاي پيش نشانه شده و جنس بر RT نيز معني دار نبود (p>0.05)؛ ولي اثر اصلي جلسه معني دار بود (p<0.05).

 نسخه قابل چاپ

شناسايي الگوهاي رفتاري مديران، رابطه و تاثير آن، بر نگرش هاي شغلي كاركنان يكي از مباحث مورد توجه مديريت در چند دهه گذشته است. هدف كلي اين پژوهش توصيف و مقايسه سبك هاي مختلف رهبري و تعهد سازماني از ديدگاه اعضاي هيات علمي تربيت بدني دانشگاه هاي دولتي كشور بود. بدين منظور، گروه نمونه اي به تعداد 220 نفر از اعضاي هيات علمي كه 83% كل جامعه را تشكيل مي دادند به پرسش نامه استاندارد رهبري هرشي و بلانچارد و تعهد سازماني مي ير كه به عنوان ابزار اندازه گيري در نظر گرفته شده بود، پاسخ دادند. پس از جمع آوري داده ها با استفاده از روش هاي آماري مجذور كاي، تحليل واريانس و آزمون هاي تعقيبي توكي به تجزيه و تحليل داده ها پرداخته شد. نتايج نشان داد بين ادراك اعضا هيات علمي از سبك هاي رهبري مديران خود، اختلاف معني داري در حد P<0.01 و در مورد ميزان و ابعاد تعهد سازماني، تفاوت معني داري در حد P<0.01 به دست آمد و در مقايسه ميزان و ابعاد تعهد سازماني اعضا هيات علمي مورد مطالعه با ادراك آن ها از سبك هاي رهبري مديران نيز تفاوت معني داري در حد P<0.01 به دست آمد كه بيشترين ميزان به ترتيب از تعهد عاطفي، هنجاري و در آخر عقلايي به دست آمد. همچنين نتايج مقايسه هاي زوجي، حاكي از وجود تفاوت معني دار در حد P<0.05 بين ابعاد متفاوت تعهد سازماني با انواع سبك هاي رهبري در جامعه مورد مطالعه بود. در انتها با توجه به نتايج حاصله به منظور افزايش تعهد سازماني و هر يك از ابعاد آن، در جامعه مذكور، سبك هاي رهبري كارآمدتر به مديران پيشنهاد گرديد.

 نسخه قابل چاپ