بانک مقالات رشته تربیت بدنی

نرم افزار هنجار ويرايش 4 به منظور طراحي و ساخت نرم افزار تهيه نورم هاي استاندارد تحت ويندوز و تعيين سطح آمادگي جسماني و رتبه بندي افراد بر اساس قابليت هاي جسماني، طراحي شده است. اين نرم افزار به صورت آزمايشي، بر روي دانش آموزان پسر دوره راهنمايي شهرستان هاي استان تهران که جامعه آماري پژوهش را تشکيل مي دهند، اجرا شد. نمونه آماري، شامل 200 دانش آموز پسر شهرستان هاي کرج، ملارد و اسلامشهر بود که در دوره راهنمايي تحصيل مي کردند و به صورت داوطلبانه در اجراي آزمون هاي دهگانه قابليت هاي جسماني شرکت کردند. کاربرد اين نرم افزار براي رتبه بندي افراد، بر اساس آزمون هاي مورد اندازه گيري مي باشد. پس از اجراي آزمون ها، کليه نتايج به دست آمده وارد نرم افزاري مي شود که با استفاده از روش نمرات استاندارد Z و سطوح زير منحني طبيعي، هنجارهاي استاندارد مربوط به هر آزمون را بر اساس رتبه هاي درصدي، جايگاه افراد در کل نفرات را مشخص مي کند و آنها را از رتبه 1 تا n مرتب مي کند. در نهايت، نفر ات برتر در مجموع آزمون ها رتبه بندي مي شوند. اين نرم افزار همچنين، قابليت رتبه بندي افراد را بر اساس نورم هاي هنجاري پيش ساخته و حتي ميانگين و انحراف از پيش تعيين شده دارد. نرم افزار هنجار ويرايش 4 را مي توان براي تمام آزمون ها، با رکوردهاي پيش رونده و پس رونده و براي پسران و دختران مورد استفاده قرار داد. به علاوه اين نرم افزار توانايي ذخيره اطلاعات، چاپ نتايج و گزارش ها و اصلاح اطلاعات را دارد. ورود به اين برنامه با کلمه رمز امکان پذير است که قابل تغيير مي باشد. اين نرم افزار در تعيين نمره کلاسي در مدارس و دانشگاه ها و همچنين آزمون علمي ورودي داوطلبان به دوره هاي تربيت بدني دانشگاه ها کاربرد دارد.

 نسخه قابل چاپ

آسيب هاي ورزشي در ورزشکاران معلول، از تنوع و ويژگي هاي خاص برخوردار است. هدف از اين تحقيق، بررسي تنوع و شيوع آسيب هاي ورزشکاران معلول رده ملي و بررسي ارتباط آن با عواملي موثر چون سن، رشته ورزشي، نوع معلوليت، سابقه ورزشي و غيره بوده است. بدين منظور، 94 معلول مرد عضو تيم هاي ملي اعزامي مسابقات پارالمپيک آتن مورد مطالعه قرار گرفتند. اطلاعات مورد نياز از طريق پرسشنامه، مصاحبه و معاينه، با همکاري کادر پزشکي تيم هاي ملي، جمع آوري و سپس از طريق آزمون همبستگي پيرسون، آزمون تحليل واريانس F و آزمون تعقيب شفه در سطح P<0/05/1 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. مهم ترين نتايج به دست آمده به شرح زير است:
از نظر شيوع انواع آسيب ها، به ترتيب، آسيب هاي عضلاني (24.47%)، آسيب هاي ليگاماني (14.44%)، آسيب هاي پوستي (9.97%)، آسيب هاي استخواني (7.22%) و ساير آسيب ها (1.59%) بيشترين ميزان را داشته اند. با توجه به محل آسيب ديدگي به ترتيب، آسيب هاي اندام فوقاني (47.24%)، آسيب هاي اندام تحتاني (29.98%) و آسيب هاي سر و تنه و گردن (%22.79) بيشترين ميزان را داشته اند. ارتباط بين انواع آسيب ها و مدت معلوليت در هيچ موردي معنادار نبود. ارتباط بين ناحيه آسيب ديده و مدت معلوليت، فقط در مورد آسيب هاي اندام فوقاني معنادار بود (P<0.05). ارتباط بين انواع آسيب ها و سابقه ورزشي، فقط در مورد آسيب هاي مفصلي معنادار بود (P<0.05). ارتباط بين آسيب ديده و سابقه ورزشي، فقط در مورد آسيب هاي اندام فوقاني معنادار بود (P<0.05). تفاوت بين انواع آسيب ها و رشته هاي مختلف ورزشي، در مورد آسيب هاي استخواني، ليگاماني، ساير آسيب ها و آسيب هاي پوستي معنادار بود (P<0.05). تفاوت بين ناحيه آسيب ديده و رشته هاي مختلف ورزشي، فقط در مورد آسيب هاي اندام تحتاني معنادار بود (P<0.05). تفاوت بين انواع آسيب ها و معلوليت هاي مختلف، در مورد آسيب هاي مفصلي و ساير آسيب ها معنادار بود (P<0.05). تفاوت بين ناحيه آسيب ديده و نوع معلوليت، در مورد آسيب هاي اندام فوقاني و اندام تحتاني معنادار بود (P<0.05). با توجه به گستردگي آسيب هاي عضلاني و مفصلي در ميان معلولين و عوارض ناشي از آن، نتايج تحقيق بر ضرورت پيشگيري از آسيب ديدگي از سوي مربيان تاکيد نموده است.

يکي از رويکردهاي مهم روانشناسي ورزشي، سنجش وابسته به موقعيت ويژگي هاي شخصيتي است. يکي از اين ويژگي ها اعتماد به نفس صفتي ورزشي است که در برنامه ريزي ها و استعداديابي ورزشي از اهميت بسياري برخوردار است. به همين دليل، معرفي نسخه فارسي و شناسايي ويژگي هاي روان سنجي و ارايه هنجار سياهه اعتماد به نفس صفتي ورزشي، ضروري به نظر مي رسد. اين سياهه، پس از ترجمه، به منظور تعيين ميزان روايي، پايايي، و هنجار سني، روي 593 دانش آموز دختر و پسر 10 تا 18 ساله که در المپياد دانش آموزي سال 1384 شرکت کرده بودند اجرا شد. روايي سياهه از طريق تحليل مولفه هاي صلي و به روش چرخش واريماکس و پايايي آن با ضريب آلفاي کرونباخ و بازآزمايي مورد بررسي قرار گرفت. براي تعيين هنجار نيز از بيشتر شاخص هاي آمار توصيفي استفاده شد. نتايج حاکي از مناسب بودن ويژگي هاي روان سنجي نسخه فارسي سياهه اعتماد به نفس صفتي بوده است.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين پژوهش، مقايسه مهارتهاي حرکتي پايه منتخب (دريافت کردن، پرتاب بالاي شانه) کودکان 7 ساله شهرستان اروميه بود. در پژوهش حاضر که از نوع توصيفي- ميداني بود، 102 دختر و 102 پسر کلاس اول ابتدايي مدارس دولتي آموزش و پرورش شهرستان اروميه به عنوان آزمودني شرکت کردند. اطلاعات پژوهش از طريق فيلم برداري مهارت هاي مورد نظر از سه زاويه روبرو، پهلو و پشت جمع آوري شد. الگوي دريافت کردن با استفاده از روش مرحله اي سيفلد و همکاران (1983) و الگوي پرتاب بالاي شانه با روش مرحله اي روبرتون- هالورسون (1984) ارزيابي و ويژگي هاي کلي اين مهارت ها مورد بررسي قرار گرفت. براي تجزيه و تحليل اطلاعات از آمار توصيفي (ميانگين و انحراف استاندارد) و آزمون آماري يومن ويتني استفاده گرديد. نتايج نشان داد، مهارت دريافت کردن بين پسران و دختران تفاوت معني داري وجود ندارد و در مهارت پرتاب بالاي شانه برتري از آن پسران است (P<0.05). بر اساس يافته هاي پژوهش، بيشتر آزمودني هاي پژوهش، در مقايسه با معيارهاي وابسته به سن، پايين تر از مرحله پيشرفته از اين مهارت ها قرار دارند.

 نسخه قابل چاپ

ورزش از بعد عملي و تماشايي بودن، به توليد و مصرف کالاها و خدمات ورزشي مي انجامد که اين امر سهم به سزايي در رشد صنعت ورزش کشورها بازي مي کند. با توجه به اهميت نقش مصرف کالاهاي ورزشي در توسعه اقتصادي صنعت ورزش و روشن نبودن ميزان آن در ايران، محقق بر آن شد تا با استفاده از پرسشنامه هاي بررسي هزينه خانوار، ميزان هزينه هاي ورزشي خانوار شهري و روستايي، سرانه ورزشي و الگوي مصرف آن را به دست آورده و سهم آنرا از GDP ورزش و کشور در سال هاي فوق تعيين نمايد. داده هاي به دست آمده، ابتدا با استفاده از آمار توصيفي تنظيم، و سپس از طريق آزمون نسبت ها، به طور يک طرفه و با استفاده از نمرات Z در سطح a=0.05 بررسي شدند. نتايج به دست آمده حاکي است هزينه هاي ورزشي خانواده هاي ايراني در سال 1377 معادل 509 ميليارد ريال، 0.22% کل هزينه خانوار، 37.04% ورزش و GDP %0.01 کشور مي باشد. اين هزينه ها در سال 1380 با 651 ميليارد ريال 0.17% کل هزينه خانوار، GDP %22.79 ورزش و GDP %0.90 کشور است. اين ميزان، نسبت به کشورهاي پيشرفته، به طور معناداري کمتر مي باشد. از مهم ترين دلايل آن مي توان به بالا بودن سهم هزينه هايي همچون مسکن و خوراکي ها در سبد هزينه هاي خانوار، پايي بودن ميزان متوسط درآمد سالانه خانوار نسبت به هزينه ها، بالا بودن ميزان تورم در کشور و عدم مشارکت درصد قابل توجه مردم در فعاليت هاي ورزشي نسبت به ساير کشورهاي پيشرفته اشاره داشت.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين پژوهش بررسي و مطالعه علل وقوع و ميزان شيوع آسيب هاي ورزشي عضلاني، مفصلي و استخواني دانشجويان تربيت بدني دانشگاه صنعتي شاهرود در فعاليت هاي آموزشي (کلاس هاي عملي) است. روش تحقيق به صورت توصيفي- ميداني بود. جامعه آماري شامل 113 نفر دانشجوي دختر و پسر (83 پسر و 50 دختر) رشته تربيت بدني با ميانگين سن 22.75±4.25 سال با شاخص توده بدني 25.17±1.2 که در نيمسال دوم تحصيلي 85-84 شاغل به تحصيل در دانشگاه صنعتي شاهرود بودند. براي تعيين ميزان شيوع و علل آسيب ها از پرسشنامه تخصصي استفاده شد. اطلاعات جمع آوري شده با بهره گيري از آمار توصيفي مورد توصيف و تحليل قرار گرفت.
نتايج تحقيق نشان داد که در کلاس هاي عملي، 80 درصد از دختران و 79 درصد از پسران دچار آسيب ديدگي شده اند. در بين آسيب هايي که در فعاليت هاي مختلف آموزشي دختران و پسران رخ داده است. بيشترين آسيب مربوط به آسيب هاي عضلاني به ميزان 75 و 64 درصد و آسيب هاي مفصلي به ميزان 23 و 32 درصد است. کمترين ميزان مربوط به آسيب هاي استخواني به ميزان 2 و 4 درصد مي باشد. در مجموع اين نتيجه به دست آمده که ميزان آسيب هاي اتفاق افتاده در مقايسه با ساير تحقيقات، از آمار نسبتا بالايي برخوردار است. در دختران مهم ترين علت وقوع آسيب ها عدم توجه به نکات ايمني است. کاهش آمادگي جسماني مناسب و گرم نکردن نيز به عنوان عوامل بعدي شناخته شدند. در حالي که در پسران فقدان اسباب مناسب و استاندارد به عنوان عامل اصلي و خستگي و تغذيه نامناسب به عنوان عوامل پس از آن شناسايي شدند. لذا با استناد به يافته هاي فوق لازم است تا به منظور تحقق اصل پيشگيري، مديران، اساتيد و دانشجويان بيش از پيش عوامل بروز آسيب ها را به شکل مهم تري مورد توجه قرار دهند.

 نسخه قابل چاپ

افزايش 1 ميلي گرم HDL مي تواند منجر به کاهش 2 تا 3 درصدي بيماري هاي قلبي شود. اين عمل پيشگيرانه HDL در وقوع بيماري هاي قلبي، به دليل نقش آن در فرآيند انتقال معکوس کلسترول رخ مي دهد. فرآيند انتقال معکوس کلسترول شامل جمع آوري کلسترول اضافي از بافت هاي پيراموني و بازگرداندن آن به کبد، براي تشکيل صفرا است. اولين مرحله انتقال معکوس کلسترول که شامل خروج کلسترول و فسفوليپيد از سلول است، توسط ناقل ABCA1 ميانجي گري مي شود. فقدان ABCA1 در مدل هاي انساني و حيواني، با کاهش بسيار شديد HDL و وقوع آرترواسکلروزيس همراه است؛ در صورتي که افزايش آن با افزايش HDL و پيشگيري از آرترواسکلروزيس همراه مي باشد. بدين ترتيب احتمالا شناخت فعال کننده هاي اين ژن مي تواند تاثير مفيدي بر پيشگيري از بيماري هاي قلبي- عروقي داشته باشد. به منظور بررسي تاثير فعاليت بدني بر بيان اين ژن 10 عدد موش صحرايي نر از نژاد ويستار به مدت 6 هفته و 5 روز در هفته، با شدت 26 متر در دقيقه و به مدت 90 دقيقه، تحت تمرين روي نوارگردان قرار گرفتند. نتايج، افزايش بيان ژن ABCA1 در موش هاي گروه تجربي نسبت به گروه کنترل را نشان مي دهد. بدين ترتيب به نظر مي رسد که يک مکانيزم مثبت فعاليت بدني منظم در پيشگيري از بيماري هاي قلبي عروقي، بيان ژن ABCA1 باشد که اولين مرحله فرآيند انتقال معکوس کلسترول است.

 نسخه قابل چاپ

هدف از تحقيق حاضر، بررسي وضعيت اجراي درس تربيت بدني در مدارس راهنمايي و متوسطه استان يزد بود. از درون جامعه آماري که شامل معلمان تربيت بدني، کارشناسان تربيت بدني آموزش و پرورش رابطان گروه هاي آموزشي درس تربيت بدني و مديران مرد و زن مدارس راهنمايي و متوسطه استان يزد بود. بر اساس جدول کرجساي- مورگان، 333 نفر به عنوان نمونه انتخاب گرديد. انتخاب حجم نمونه به روش تصادفي طبقه اي (گروه معلمان و مديران) و روش سرشماري (کارشناسان و رابطين) بوده است. ابزار اندازه گيري چهار پرسشنامه (هر گروه يک پرسشنامه) و يک سياهه ارزيابي (براي بررسي وضعيت فضاي ورزشي مدارس) مي شد. پرسشنامه، ويژگي هاي فردي و نگرش افراد را نسبت به جنبه هاي مختلف وضعيت اجراي درس تربيت بدني در مدارس ارزيابي مي کردند. آزمون هاي آماري شامل آزمون کروسکال واليس، يو- من ويتني، t يک نمونه و ضريب همبستگي اسپيرمن در سطح معني داري 5 درصد بود. نتايج نشان داد که از ديدگاه آزمون هاي تحقيق، افزايش ميزان سرانه ورزشي مدارس و تدوين کتاب درسي تربيت بدني براي تدريس در مدارس از ضروري ترين اقدام ها، براي بهبود وضعيت اجراي درس تربيت بدني است. در بيشتر موارد به اسثنا مورد کفايت ساعت هاي هفتگي درس تربيت بدني، شرايط آب و هوايي و اقليمي جهت اجراي درس تربيت بدني در فضاي روباز، ميزان عمل معلمان تربيت بدني به بخشنامه هاي ورزشي در مدارس و ميزان علاقه مندي معلمان تربيت بدني به وظايف و فعاليت هاي شغلي (P>0.05)، تفاوت معني داري بين نگرش معلمان تربيت بدني مرد و زن و همچنين معلمان تربيت بدني راهنمايي و متوسطه مشاهده نشد. اختلاف بين فضاي روباز مدارس راهنمايي و مجموع فضاي روباز مدارس راهنمايي و متوسطه استان با وضعيت موجود کشوري معني دار بود (P>0.05). در مجموع، وضعيت فضاي ورزشي مدارس استان يزد از وضعيت موجود کشوري مطلوب تر مي باشد (دو مترمربع فضاي روباز و 0.056 مترمربع فضاي سرپوشيده براي هر دانش آموز در يزد).

 نسخه قابل چاپ

هدف از تحقيق حاضر ارزيابي آگاهي و عملکرد دانشجويان دختر ورزشکار نسبت به راه کارهاي پيشگيري از آسيب بود. تحقيق حاضر تحقيقي پيمايشي و گذشته نگر است که آگاهي و عملکرد آزمودني ها را در يک سال گذشته مورد بررسي قرار داده است. بدين منظور از بين 670 دانشجوي دختر ورزشکار شرکت کننده در هشتمين المپياد ورزشي دانشجويي، 290 نفر (ميانگين و انحراف استاندارد؛ سن 21.4±1.8 سال، قد 1.6±6 متر و وزن 57.4±6.8 کيلوگرم) از آنها به صورت در دسترس به عنوان نمونه آماري تحقيق در نظر گرفته شد. جمع آوري اطلاعات از طريق پرسشنامه تعديل شده هاوکينز و فولر (1998)، صورت گرفته است. براي تجزيه و تحليل داده ها از روش هاي آماري توصيفي و استنباطي نظير آزمون تي مستقل، تحليل واريانس يک طرفه و آزمون LSD استفاده گرديد. لازم به ذکر است که پاسخ آزمودني ها به سوالات، در قالب مقياس هاي پنج ارزشي نمره گذاري شده است به طوري که بهترين آگاهي و عملکرد بازيکنان نمره 5 و به بدترين آگاهي و عملکرد نمره 1 داده شده است.
نتايج نشان داد که دانشجويان دختر ورزشکار کشورمان در مورد راه کارهاي پيشگيري از آسيب، بالاترين آگاهي (4.57±0.55) و عملکرد (4.65±0.56) را نسبت به گرم کردن قبل از فعاليت و ضعيف ترين آگاهي را در مورد تغذيه (3.61±1.07) و ضعيف ترين عملکرد را در مورد تمرينات انعطاف پذيري (1.50±0.60) و تمرينات قدرتي (1.55±0.57) داشته اند. اما از نظر آگاهي، بين ورزشکاران رشته هاي مورد مطالعه تفاوت معناداري مشاهده نشد P=0.092) و (F=1.916. از نظر عملکرد، بازيکنان بسکتبال و فوتبال به طور معناداري از عملکرد بالاتري نسبت به ساير بازيکنان ديگر برخوردار بودند P=0.004) و (F=3.506. از لحاظ آگاهي، تفاوت معناداري بين دانشجويان رشته تربيت بدني (4.16±0.66) و ساير رشته ها (4.17±0.85) ديده نشد P=0.956) و (t=0.056. اما دانشجويان رشته تربيت بدني به طور معناداري از عملکرد مناسب تري (3.22±0.69) نسبت به دانشجويان ساير رشته ها (3.03±0.87) برخوردار بوده اند P=0.041) و (t=-2.083. بين بازيکنان ملي و غير ملي و دانشجويان ليسانس و فوق ليسانس به لحاظ آگاهي و عملکرد در مورد راه کارهاي پيشگيري از آسيب تفاوت معناداري مشاهده نشد (P³0.05). دانشجويان ورزشکار دختر در مورد تغذيه داراي ضعيف ترين آگاهي و نسبت به تمرينات انعطاف پذيري و تمرينات قدرتي داراي ضعف عملکردي مي باشند. با استفاده از نتايج اين مطالعه، حضور مشاور تغذيه در کنار تيم هاي شرکت کننده در مسابقات دانشگاهي و برگزاري کارگاه هاي آموزشي و همايش هايي در زمينه نقش تمرينات قدرتي و انعطاف پذيري در زمينه پيشگيري از آسيب، مي تواند موجبات افزايش آگاهي بازيکنان و مربيان را فراهم آورد تا از هدر رفتن هزينه ها و استعدادهاي ورزشي به علت مواجه شدن با آسيب حتي الامکان جلوگيري شود.

 نسخه قابل چاپ

هدف از پژوهش حاضر، بررسي تاثير يک جلسه تمرين فزاينده در روز، به مدت يک هفته، بر برخي آنزيم هاي کبدي شامل آسپارتات آمينوترانسفراز (AST)، آلانين آمينوترانسفراز (ALT)، آلکالين فسفاتاز (ALP) در دختران فعال بود. بدين منظور 13 داوطلب، از بين دانشجويان دختر رشته تربيت بدني که حداقل سه جلسه تمرين در هفته داشتند، با اکسيژن مصرفي بيشينه 41.07±11.5 ميلي ليتر به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن در دقيقه که از لحاظ جسمي و روحي در سلامت کامل بودند، در اين آزمون شرکت کردند. سپس آزمودني ها به طور تصادفي به دو گروه کنترل (6 نفر) و تجربي (7 نفر) تقسيم شدند. خون گيري از آزمودني ها 24 ساعت قبل از تمرين و در روزهاي 1، 4 و 7 تمرين و 24 ساعت پس از پايان آخرين جلسه تمريني انجام شد. يافته هاي پژوهش با استفاده از آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري هاي مکرر (ANOVA) و آزمون t مستقل مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. حداقل سطح معني داري براي اين تحقيق (P<0.05) تعيين شد.
نتايج تحقيق حاکي از آن بود که مقادير AST بعد از روزهاي 1، 4 و 7 تمرين، افزايش معني داري (P£0.005) يافت و پس از 23 ساعت استراحت، کاهش چشمگيري (P£0.005) داشت. همچنين مقادير ALT، به جز اولين روز تمرين، در روزهاي چهارم و هفتم تمرين افزايش معني داري P£0.01) و (P£0.05 يافت. مقادير ALP نيز در اولين، چهارمين و هفتمين روز تمرين، افزايش معني داري P£0.01, P£0.01) و (P£0.001 يافت و پس از بازيافت 24 ساعته، کاهش معني داري (P£0.001) نشان داده شد.
با توجه به اثر تمرينات فزاينده در افزايش رهاسازي آنزيم هاي کبدي که ممکن است با عدم بازيافت مناسب به حالت حادتري برسد. لذا پيشنهاد مي شود 24 ساعت، زمان مناسبي براي بازيافت و جبران نيازهاي سلولي و زيرسلولي با توجه به شدت تمرين نمي باشد.

 نسخه قابل چاپ

هدف از تحقيق حاضر، بررسي ويژگي هاي آنتروپومتريکي دانش آموزان دختر 17-11 ساله شهر اروميه و مقايسه آن با استاندارد NCHS مي باشد. بدين منظور 1522 نفر (634 نفر در مقطع راهنمايي و 888 نفر در مقطع متوسطه) دانش آموز دختر که به طور تصادفي از بين مدارس و دبيرستان هاي شهر اروميه انتخاب شده بودند، در اين تحقيق شرکت کردند. ابتدا شاخص هاي عمومي بدن شامل قد، وزن و سن اندازه گيري شد. سپس در بخش سازه هاي آنتروپومتريکي، ضخامت چربي زير پوستي سه سر بازويي، تحت کتفي، فوق خاصره اي و ساق پا اندازه گيري شدند. در نهايت دور بازو، دور ساعد، دور کمر، دور باسن و قطر ساعد و قطر مچ دست اندازه گيري شدند. داده هاي به دست آمده با استفاده از آزمون تي استيودنت در گروه هاي مستقل، در سطح (P£0.05) تجزيه تحليل شد. نتايج تحقيق نشان داد ميانگين شاخص هاي قد، وزن و BMI در گروه هاي سني 17، 16، 15، 13، 12، 11 سال به طور معناداري کمتر از استاندارد مرجع است (P£0.01) ولي تنها در گروه سني 14 سال بين اين شاخص ها و استاندارد مرجع اختلاف معناداري وجود ندارد. دور کمر دانش آموزان در تمام گروه هاي سني کمتر از استاندارد مرجع است ولي تنها در گروه سني 16، 17 سال اين تفاوت معنادار است. (P£0.05). عليرغم اينکه دور باسن در تمام رده هاي سني، کمتر از استاندارد مرجع است. اما اين تفاوتها معنادار نيستند. دور بازو در رده هاي سني 11، 13، 15، 17 سال (P£0.01) و همچنين ضخامت چربي سه سر بازويي در رده هاي سني 14، 15 سال به طور معناداري از استاندارد مرجع کمتر است (P£0.05). در بقيه رده هاي سني تفاوت معناداري وجود ندارد. قطر ساعد دختران 11، 12، 13 ساله به طور معناداري از استاندارد مرجع کمتر است (P£0.01) و در بقيه رده هاي سني تفاوتها معنادار نيستند. همچنين قطر مچ دست در رده هاي سني 11 سال به طور معناداري از استاندارد مرجع کمتر و در رده سني 17 سال به طور معناداري از استاندارد مرجع بيشتر است (P£0.05). در مجموع، نتايج تحقيق نشان داد که دانش آموزان دختر شهر اروميه از رشد بدني مطلوب برخوردار نيستند. و احتمالا با مشکلات تغذيه اي و کم تحرکي مواجه هستند. اين شواهد، پيگيري دقيق فرآيند رشد، فعاليت بدني منظم و تغذيه مناسب در دختران را براي دستيابي به استاندارد جهاني مرجع و نيازمندهاي تندرستي، ضروري و با اهميت مي سازد.

 نسخه قابل چاپ

هدف از پژوهش حاضر، بررسي آثار يک برنامه 10 هفته اي حرکت درماني، بر عملکرد حرکتي بيماران مبتلا به پارکينسون بود. 24 بيمار مرد مبتلا به پارکينسون، به طور داوطلبانه، به عنوان آزمودني در اين پژوهش شرکت کردند. آزمودني ها به صورت تصادفي به دو گروه 12 نفري آزمايش و گواه تقسيم شدند. پيش و پس از مداخله، عملکرد حرکتي آنها از طريق پرسش نامه SPES/SCOPA، تحت نظارت يک فيزيوتراپ، ارزيابي شد. طي 10 هفته برنامه تمرين حرکت درماني، آزمودني گروه گواه تنها تحت درمان هاي دارويي معمول بودند؛ در حالي که، آزمودني هاي گروه آزمايش علاوه بر درمان هاي دارويي، هر هفته در چهار جلسه تمرين يک ساعته دو گروه حرکت درماني شرکت مي کردند. يافته ها نشان مي دهند که گرچه در ابتدا شاخص هاي عملکرد حرکتي دو گروه تفاوت معني داري با يکديگر نداشت اما پس از مداخله، اين تفاوت بين دو گروه معني دار بود. شاخص هاي عملکرد حرکتي در دو گروه آزمايش پس از حرکت درماني، بهبود معني داري يافتند اما، در گروه گواه تغيير معني داري مشاهده نشد. بنابراين، انجام تمرينات حرکت درماني، در کنار درمان هاي معمول پزشکي، مي تواند اثر مثبتي بر عملکرد حرکتي بيماران مبتلا به پارکينسون داشته باشد و انجام اين تمرينات براي اين دسته از بيماران مفيد است.

 نسخه قابل چاپ

هدف اساسي از انجام اين پژوهش، شناسايي نيازهاي اقشار مختلف جامعه زنان ايراني نسبت به ورزش هاي همگاني است. نياز سنجي هاي انجام شده به دنبال تشخيص نيازهاي بانوان مناطق مختلف جغرافيايي کشور، نسبت به ورزش هاي همگاني، شناسايي ضعف هاي جسماني احتمالي بانوان مورد بررسي و نگرش انان نسبت به اثرهاي ورزش در اين زمينه، تشخيص انتظارها و خواسته هاي بانوان کشور از مسوولان ورزش هاي همگاني و در نهايت بررسي انتقادها و پيشنهادهاي بانوان نسبت به وضعيت موجود ورزش هاي همگاني کشور بوده است. در اين پژوهش 1000 زن ايراني شاغل و غيرشاغل (خانه دار و بازنشسته) از 10 استان کشور که در نواحي مختلف اصلي و فرعي جغرافيايي قرار داشتند، مورد نظر سنجي قرار گرفتند، به گونه اي که از هر استان 100 زن به طور اتفاقي انتخاب شدند. استان هاي منتخب عبارت بودند از تهران، مازندران، خراسان رضوي، فارس، اصفهان، کرمانشاه، مرکزي، آذربايجان شرقي، همدان و خوزستان. ابزار جمع آوري اطلاعات، پرسشنامه محقق ساخته اي بود که بر اساس مطالعه پرسشنامه هاي استاندارد نيازسنجي در زمينه هاي مختلف فرهنگي، آموزشي و اجتماعي طراحي شد. پس از مطالعه آزمايشي (Pilot study) و تاييد اعتبار آن (آلفاي کرونباخ 0.82) و همچنين ارسال پرسشنامه به استادان متخصص در زمينه نيازسنجي و مديريت تربيت بدني به منظور تعيين روايي ظاهري پرسشنامه، پرسشنامه نهايي پس از اصلاحات و تغييرات لازم، آماده توزيع در ميان بانوان مورد نظر شد و روش هاي آماري توصيفي و استنباطي براي استخراج و تحليل نتايج، مورد استفاده قرار گرفت.
نتايج تحقيق حاکي از نارضايتي بانوان مورد بررسي از وضعيت موجود ورزش هاي همگاني در سطح نمونه تحقيق است، به گونه اي که نيازهاي اصلي آنان معطوف به کمبود امکانات ورزشي ويژه بانوان، گران بودن فضاهاي ورزشي براي استفاده، کمبود مربيان زن آگاه و با تجربه، کمبود تبليغات موثر براي گسترش ورزش هاي همگاني و عدم فرهنگ سازي مناسب در ميان بانوان کشور نسبت به اهميت فعاليت هاي ورزشي است. همچنين بانوان مورد بررسي، پيشنهادهايي مفيد و قابل اجرايي را مطرح کردند که در بخش يافته هاي تحقيق به آنها اشاره خواهد شد. با توجه به نتايج حاصل از پژوهش و اطلاعات علمي موجود در اين زمينه، محقق در اين پژوهش به بررسي تحليلي نتايج به دست آمده مي پردازد و پيشنهادهايي را به مسوولان گسترش ورزش هاي همگاني بانوان ارايه مي دهد.

 نسخه قابل چاپ

حضور تماشاگران زن در ورزشگاه و سالن هاي ورزشي در بسياري از کشورها، عادي تلقي مي شود و از اين نظر تفاوتي ميان زن و مرد وجود ندارد. در جمهوري اسلامي ايران، ارزش هاي فرهنگي و اجتماعي ايجاب مي کند که براي حضور زنان به عنوان تماشاچي مسابقات مردان، تعريف ويژه اي صورت گيرد تا اين ارزش ها خدشه دار نشود و زنان هم بتوانند به حقوق خود دست يابند. در تحقيق حاضر، نگرش اقشار مختلف جامعه درباره حضور زنان تماشاچي در ميدان هاي ورزشي مردان بررسي و مقايسه شده است. جامعه آماري تحقيق، زنان و مردان بالاتر از 15 سال کشور از اقشار مختلف بودند. از اين عده، 2497 نفر حجم نمونه آماري را در دو گروه سني 30-15 سال و 30 سال به بالا تشکيل مي دهند. براي انتخاب نمونه، ابتدا حجم نمونه در هر استان متناسب با سهم جمعيتي آن استان تعيين شد. سپس در هر استان نمونه ها به صورت تصادفي ساده انتخاب شدند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامه محقق ساخته و مصاحبه استفاده شد. تحليل يافته ها با استفاده از شاخص هاي آمار توصيفي و آمار استنباطي (توزيع  (X²در سطح a=0.05 صورت گرفت. يافته هاي اين تحقيق حاکي از آن است که بيشتر پاسخگويان، به ورزش و تماشاي مسابقات ورزشي علاقه دارند. اين علاقه در زنان گروه سني کمتر از 30 سال، افراد عادي و افرادي با تحصيلات ديپلم و کمتر بيشتر است. يکي از مهم ترين دلايل عدم حضور اقشار مختلف به ويژه نخبگان و روحانيان در ورزشگاه ها به عنوان تماشاچي، علاوه بر پخش مسابقات از تلويزيون و دوري ورزشگاه ها از منزل، عدم رعايت مسايل اخلاقي از سوي برخي تماشاچيان و ورزشکاران مرد است. در عين حال بيشتر پاسخگويان اعتقاد دارند حضور زنان تماشاچي مردان را ملزم به رعايت اصول اخلاقي مي کند.
بيشتر پاسخگويان انتظار دارند رسانه ها در ايجاد زمينه مناسب و فرهنگ سازي براي رسيدن زنان به حقوق خود نقش موثري ايفا کنند. درصد زيادي از پاسخگويان، تعيين مکان مناسب ويژه براي خانواده ها و زنان را مناسب مي دانند. حتي تماشاي نوبتي مسابقات نظر بسياري از پاسخگويان را به خود جلب کرده است. با اين همه، نگراني از عدم رعايت اصول اخلاقي و رفتاري از سوي مردان، در پاسخگويان به ويژه نخبگان و روحانيان وجود دارد و به همين لحاظ، زمان حاضر را براي حضور زنان تماشاچي مناسب نمي دانند و معتقدند تا هنگامي که اين فرهنگ در افراد و در ورزشگاه ها ايجاد نشود، حضور تماشاچيان زن خود سبب بروز مشکلات بيشتري خواهد شد.

 نسخه قابل چاپ

به کارگيري روش ها و راهکارهاي مناسب براي جذب هر چه بيشتر زنان کشورمان به ورزش و ارتقاي سطح سلامت و تندرستي آنان مستلزم شناخت عوامل و عللي است که آنان را از مشارکت در ورزش باز مي دارد يا مشارکت آنان را با محدوديت مواجه مي سازد. هدف از اين تحقيق بررسي و تجزيه و تحليل عوامل بازدارنده و ميزان مشارکت زنان شهر تهران در فعاليت هاي ورزش تفريحي است. در اين راستا از مدل سلسله مراتبي عوامل بازدارنده اوقات فراغت که اين عوامل در آن به سه طبقه عوامل بازدارنده فردي، بين فردي و ساختاري تقسيم شده است، استفاده شد تا ضمن شناخت اين عوامل در ايران، صحت و انطباق اين مدل با شرايط موجود در کشور بررسي شود. به همين منظور، سلسله مراتب عوامل سه گانه در سطوح مختلف مشارکت، مشارکت کنندگان در مقايسه با غيرمشارکت کنندگان، مناطق مختلف شهر تهران و ميزان مشارکت بر حسب خصوصيات فردي، بررسي شد. در اين تحقيق از پرسشنامه محقق ساخته استفاده شد که پس از کسب روايي و پايايي قابل اعتماد، بين زنان شهر تهران توزيع شد. نتايج تحقيق نشان داد که در بين زنان شهر تهران عوامل ساختاري، مهم ترين دسته از عوامل اثرگذار بر مشارکت آنان در ورزش است و عوامل بازدارنده فردي و بين فردي به ترتيب در جايگاه دوم و سوم قرار دارند و اين نتيجه در تمام وجوه تحقيق ثابت است. نتايج به دست آمده نشان مي دهد که ترتيب عوامل بازدارنده سه گانه مدل سلسله مراتبي در اين تحقيق تاييد نشده است.

 نسخه قابل چاپ