بانک مقالات رشته تربیت بدنی

هدف اين تحقيق، بررسي شيوع هفت عامل استرس زاي شغل سازماني، هشت عامل استرس زاي مديريتي و ساير عاملهاي استرس زا (نه عامل) در بين دبيران تربيت بدني شهر رشت است. به اين منظور، از يك پرسشنامه حاوي 50 سؤال با ضريب اعتبار آلفا كرونباخ (r=0.93) از تحقيق گلايي (1380) استفاده شد. پرسشنامة تحقيق از طريق پست براي كل جامعه آماري تحقيق (156 نفر) ارسال شد. اطلاعات 132 پرسشنامه به طور كامل (63 مرد و 69 زن) براي نمونه تحقيق و با استفاده از آزمون خي دو و ضريب همبستگي اسپيرمن در سطح معناداري (P≤0.05) مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان دادند، رابطه ضعيف مثبت و معني داري بين هر يك از عاملهاي استرس زاي سازماني با مديريتي بيشتر (R=0.52) بود. ميزان شيوع عاملهاي استرس‌زاي سازماني بيشتر از عاملهاي استرس زاي مديريتي بود. ضمناً، از بين عاملهاي استرس زاي سازماني، "نظام ساختار سازماني و نظام پاداش دهي" و از بين عاملهاي استرس زاي مديريتي، عامل "مسؤوليت شغلي و فناوري" بالاترين ميزان شيوع و اولويت را داشتند.. همچنين "همكاري نكردن معلمان ساير درسها و بي توجهي به سختي كار و فرسودگي معلمان" نيز از بين ساير عاملهاي استرس زاي شغلي بالاترين رتبه را داشت. مقايسه اين عاملها با ويژگيهاي فردي معلمان نشان داد، شيوع عاملهاي استرس زا در بين معلمان زن و مرد، معلمان با تحصيلات تربيت بدني و غيرتربيت بدني، معلمان كم سابقه و باسابقه، معلمان شاغل در ناحيه يك و دو، معلمان مقطع راهنمايي با دبيرستان و معلمان با مدرك تحصيلي زيركارشناسي با مدارك بالاتر، تفاوت معناداري وجود ندارد. البته فقط عامل استرس زاي سازماني در بين معلمان زير 30 سال بيشتر از معلمان 40-31 سال و 41 سال به بالا بود.

 نسخه قابل چاپ

هدف اين تحقيق، بررسي مرز سني موفقيت كشتي گيران ملي پوش كشور، در طول تاريخ ورزش كشور است. اين تحقيق از نوع توصيفي است. جامعه آماري تحقيق را كشتي گيران ملي پوش كشور تشكيل ميدهند كه در طول 50 سال گذشته موفق به كسب عنوانهاي آسيايي، جهاني و المپيك شدند. روش آماري مورد استفاده در اين تحقيق، آناليز واريانس يكطرفه، آزمون توكي، ضريب همبستگي پيرسون و نرم افزارهاي آماري در برنامه هاي آماري Statistcal و Execl است. يافته هاي اين پژوهش نشان ميدهند، رابطه معناداري بين مرز سني، موفقيت كشتي گيران ملي پوش كشور و روند بهبود نتايج آنها در گروههاي سني متفاوت وجود دارد. به علاوه نتايج نشان ميدهند، تفاوت معناداري بين مرز سني و منطقه موفقيت كشتي گيران ملي پوش ايراني با شاخصهاي بين المللي مثل قهرماني جهان و المپيك وجود دارد. همچنين نتايج تحقيق بيان ميدارند، بين كشتي گيران در دامنه مرز سني و موفقيت آنها تفاوت زيادي وجود دارد. اين تفاوت در سه منطقه موفقيت از 14 به 16 سال ميرسد. از سويي ديگر، سن كسب موفقيتهاي ورزشي كشتي گيران ملي پوش كشور در طول 50 سال گذشته در سه رده المپيك، جناني و آسيايي در سه منطقه موفقيت ورزشي، كاهش تدريجي را نشان ميدهد. اين امر نشانه جوانگرايي تدريجي تيم ملي كشتي و شانس موفقيت بيشتر جوانان در اين رشته ورزشي است. به طور كلي به نظر ميرسد، موفقيت كشتي گيراني كه تدريجي بوده و تكاملي پايدار داشته اند، بيش از آنهايي است كه به موفقيتهاي آني و كوتاه مدت در طور عمر ورزشي خود دست يافته اند. اين امر، به بررسي بيشتري نياز دارد.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

هدف اين تحقيق، مقايسه عاملهاي فشارزاي رواني دانشجويان دختر و پسر ورزشكار، با دانشجويان دختر و پسر غيرورزشكار در دانشگاه شهيد چمران اهواز بود. هدف ديگر تحقيق، بررسي ارتباط عاملهاي فشارزاي رواني با بهداشت رواني دانشجويان بود. نمونه آماري اين تحقيق را 273 دختر و پسر وزرشكار و 147 دختر و پسر غير ورزشكار تشكيل دادند كه با روش تصادفي مرحله اي انتخاب شدند. پرسشنامة فشارزاي رواني دانشجويي (SSQ) و بهداشت رواني (SCL-25) ، ابزارهاي تحقيق را تشكيل دادند. روايي و پايايي اين پرسشنامه ها، در تحقيقات متفاوت موفقيت آميز گزارش شدند. آزمون فرضيه هاي تحقيق در سطح P<0.05 نشان داد: بين پاسخ دانشجويان دختر و پسر نسبت به عاملهاي فشارزاي رواني، تفاوت معناداري مشاهده نشد، بين دانشجويان ورزشكار و غيرورزشكار در مورد تحمل فشارزاي رواني ناشي از اقامت در خوابگاه تفاوت معناداري مشاهده شد، بين وضعيت بهداشت رواني با بهداشت رواني دانشجويان دختر و پسر ورزشكار رابطه مثبت و معناداري را نشان داد. ولي اين رابطه، براي پسران و دختران غيرورزشكار معنادار گزارش نشد. همبستگي چندگانه بين عاملهاي فشارزاي رواني و بهداشت رواني نشان داد، دو عامل شرايط تحصيلي و اقامت در خوابگاه، بهترين پيش بيني كننده بهداشت رواني پسران ورزشكار است. دو عامل فارغ التحصيلي و اقامت در خوابگاه، بهترين پيش بيني كننده بهداشت رواني دختران ورزشكار است. بنابراين پيشنهاد ميشود، دانشگاهها و مؤسسات آموزش عالي، به منظور كاهش فشارزاها و افزايش بهداشت رواني، شرايط مناسبي براي ادامة تحصيل، مسائل آموزشي و اقامت در خوابگاه براي دانشجويان فراهم كنند.

 نسخه قابل چاپ

هدف از انجام اين پژوهش، بررسي همبستگي آزمونهاي يك مايل آهسته دويدن، شاتل ران (20 متر رفت و برگشت) و پله كوئين در برآورد Vo2max دانش آموزان پسر 16-17 ساله است. بدين منظور، 30 دانش آموز پسر 16-17 سالة يكي از دبيرستانهاي منطقه دو شهر تهران، داوطلبانه براي آزمون انتخاب شدند. ابتدا مشخصات بدني آزمودنيها از نظر قد، وزن و درصد چربي بدن محاسبه شد. سپس در طول سه هفته متوالي، از هر يك از آنها آزمونهاي پله كوئين، يك مايل آهسته دويدن و 20 متر رفت و برگشت گرفته و Vo2max هر يك از اين سه آزمون به طور جداگانه برآورد شد. نتايج به دست آمده نشان دادند، بين آزمونهاي يادشده در برآورد Vo2max آزمودنيها، همبستگي مستقيم و معناداري وجود دارد (يك مايل آهسته دويدن و پله كوئين P<0.01 r=0.87، يك مايل آهسته دويدن و 20 متر رفت و برگشت P<0.01 r=0.74، پله كوئين و 20 متر رفت و برگشت P<0.01 r=0.67).

 نسخه قابل چاپ

نحوة توزيع رفتارهاي ورزشي يا احتمال انجام ورزش در ميان اقشار متفاوت جامعه را ميتوان، با عاملهاي زير توضيح داد:
1ـ سرمايه اقتصادي
2ـ سرمايه فرهنگي
3ـ وقت آزاد
به بيان ديگر، رابطه هر كس با بدنش كه يك جنبه بنيادين از نظام منش طبقاتي است، طبقات كارگر را از طبقات ممتاز مشخص ميكند. طبقات كارگري رابطه اي ابزاري با بدن خود دارند و به منظور الگوي "بدن براي ديگران"، متحمل انواع رنجها ميشوند. اما طبقات بالايي جامعه با بدن خود، به مثابه يك "غايت في نفسه" رفتار ميكنند و براي انباشت سرمايه اجتماعي، پاسخ به سليقه هاي زيبا شناختي و اخلاقي خاص خود و سلامتي، به ورزش روي ميآورند. در تحقيقي كه اين مقاله از آن گرفته شده، از مواردهاي بالا به عنوان اجزاي رويكرد بورديويي به موضوع آزمايش شده است.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين پژوهش، بررسي تأثير فعاليت دراز مدت ورزشي روي تراكم تودة استخواني (BMD) دست برتر و غيربرتر بانوان ورزشكار شركت كننده در تيمهاي ملي كشور، در رشته هاي تنيس، تنيس روي ميز (رشته هاي راكتي)، شنا و ژيمناستيك (رشته هاي غيرراكتي)، همچنين مقايسه آن با استاندارد BMD غير ورزشكاران جهان بود. براي اين منظور، با گردآوري اعضاي تيمهاي ملي و گرفتن اطلاعات مورد نياز، ورزشكاران 20 تا 25 ساله ايي انتخاب شدند كه حداقل 10 سال سابقة ورزشي مستمر در يكي از رشته هاي مورد نظر را داشته اند. با استفاده از روش DEXA كه دقيقترين روش سنجش تراكم استخواني است، BMD استخوان زند زبرين دست برتر و غيربرتر ورزشكاران بررسي شد. همچنين، استادارد جهاني براي BMD غيرورزشكاران زن، افراد 20 تا 25 ساله را در نظر گرفت. داده ها با استفاده از آمار توصيفي و استنباطي در سطح 0.05 تحليل شدند. يافته هاي تحقيق به طور خلاصه نشان ميدهند، تفاوت BMD استخوان زند زبرين دو دست ورزشكاران رشته هاي راكتي نسبت به رشته هاي غيرراكتي و غير ورزشكاران جهان، به طور معناداري بيشتر است. همچنين BMD هر دو دست بانوان تيمهاي ملي كشور در بيشتر رشته هاي مورد نظر، از استاندارد جهاني به طور معناداري پايين تر است.

 نسخه قابل چاپ

در خصوص ميزان و زمان بروز رفتار پرخاشگرانه در مسابقات ورزشي، خلأهاي پژوهشي قابل ملاحظه اي وجود دارند. همچنين، يافته پژوهشها در اين زمينه متناقض بوده اند و با توجه به شرايط بوم شناختي ايران، نياز به تلاشهاي تحقيقي بيشتر به روشني احساس ميشود. پژوهش حاضر به منظور توصيف رفتار پرخاشگرانه هدفي، ابزاري و رفتار جرأتمندانه ورزشكاران در مسابقات ورزشي مقطع متوسط، با توجه به جنسيت (دختر و پسر) و نوع ورزش (واليبال، بسكتبال، هندبال، فوتبال و فوتسال) اجرا شد. آزمونگران ضمن مشاهده تمام مسابقات ذكر شده در المپياد ورزشي سال 1382 كه به طور كلي شامل 302 مسابقه و 1531 بازيكن بود، رفتار پرخاشگرانه را ثبت كردند. براي تحليل يافته ها از آمار توصيفي و استنباطي، تحليل واريانس چند متغيري و آزمون تعقيبي LSD استفاده شد. نتايج نشان دادند، هم دختران و هم پسران، هنگام باخت و برد به ترتيب، نسبت به هنگامي كه امتيازات مساوي بود، پرخاشگري هدفي بيشتر انجام دادند. دختران هنگام برد و باخت به ترتيب، نسبت به هنگامي كه امتيازات مساوي بود، پرخاشگري ابزاري و رفتار جرأتمندانه بيشتر انجام دادند. نتايج با تكيه بر نظريه هاي پرخاشگري، خصوصا نظريه "ناكام ـ پرخاشگري" به دست آمده اند. به نظر مي رسد، مجموع يافته ها ضمن جانبداري از نظريه ناكامي ـ پرخاشگري، به اين واقعيت اشاره ميكند كه پرخاشگري خصوصاً پرخاشگري ابزاري و رفتار جرأتمندانه، نه فقط هنگام باخت، بلكه به منظور پيشگيري از آن نيز بروز ميكند.

 نسخه قابل چاپ

هدف از اين تحقيق، تعيين ارتباط بين آزمونهاي آمادگي بدني و حركتي با آزمونهاي آمادگي مهارتي و آموزش پذيري در داوطلبان ورود به رشته تربيت بدني بوده است. آزمودني هاي اين تحقيق، 127 داوطلب پسر شركت كننده در آزمون ورودي اين رشته بودند. آزمونهايي كه مورد استفاده قرار گرفتند، شامل: كشش از ميله بارفيكس، دراز و نشست، پرش طول جفتي، دو رفت و برگشت 9×4 متر، دو 600 متر، آزمونهاي مهارتي ضربه سر فوتبال، در يبل بستكبال و سرويس كوتاه بدمينتون بودند. از روشهاي آماري "رگرسيون چند متغيره"، "تحليل مميز" و "يومان- ويتني" براي تحليل داده استفاده شدند. نتايج تحقيق نشان دادند كه تنها پيشگوي معني دار آموزش پذيري، آمادگي مهارتي (P<0.02 ، r=0.19) است. همچنين آمادگي حركتي، پيشگوي معني دار (P<0.000 ، r=0.34) آمادگي مهارتي است. به علاوه، آمادگي بدني (P<0.000 ، F=0.97) و آمادگي مهارتي (P<0.000 ، F=0.97)، پيشگوي معني دار قبولي يا ردي داوطلبان بوده اند. نتايج يومان - ويتني نشان دادند كه آمادگي بدني (P<0.000 ، Z=-4.64) ، آمادگي حركتي (P<0.000 ، z=-3.39) و آمادگي مهارتي (P<0.003 ، z=-2.95) داوطلبان پذيرفته شده، بطور معني داري بالاتر از داوطلبان پذيرفته نشده بود.، ولي بين آموزش پذيري آنها (P>0.001 ، z=-1.57) تفاوتي وجود نداشت. نتيجه اين است كه، آزمونهاي مورد استفاده براي گزينش داوطلبان ادامه تحصيل در رشته ترتيب بدني، از شيوه هاي مناسبي براي تفكيك داوطلبان شايسته از مجموع داوطلبان بر اساس قابليت آموزش پذيري و توانايي اجراي مهارتها نيستند و نياز به تغييراتي چون اضافه كردن آزمونهاي مهارتهاي ورزشي دارند.

 نسخه قابل چاپ

آگاهي از آثار آزمونهاي ايفرد به عنوان بخشي از ارزشيابي درس تربيت بدني بر قابليتهاي جسماني دانش آموزان دختر و پسر در سالهاي اخير، بررسي مقايسه اي بين نورمهاي قابليتهاي جسماني دختران و پسران ايراني موجود با سالهاي گذشته و نورمهاي استاندارد مؤسسه ايفرد، هدفهاي اين تحقيق هستند. تحقيق از نوع "علي" يا "پس از وقوع" است كه با روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي، در مجموع سي هزار دانش آموزان دختر و پسر سنين 9 تا 17 ساله تعيين شدند. با اجراي آزمونهاي ايفرد، نورمهاي استاندارد در سطح استانها تهيه و تدوين شدند. سپس با مقايسه نورمهاي موجود، نورمهاي سال 1364 و نورم مؤسسه ايفرد، ميزان پيشرفت يا افت قابليتها مورد بررسي قرار گرفتند. نتايج نشان مي دهند كه امروزه، قابليتهاي جسمي پسران ايراني نسبت به سال 64 داراي روند صعودي بوده اند. بطوري كه پسران ايراني امروز، قوي تر و با آمادگي جسماني و حركتي بالاتري نسبت به پسران سال 64 و بعد از آن هستند. نتايج نشان ميدهد كه دختران در حال حاضر، نسبت به سال 64 در بعضي از قابليتها در سطوح بالاتري قرار دارند و در بعضي از آنها دچار افت شده اند. چابكي، نيروي عضلاني و آمادگي قلبي - تنفسي در دختران سال 64، نسبت به امروزه از سير صعودي برخوردار بوده، در صورتي كه استقامت عضلاني و سرعت آنان از سال 64 به بعد كاهش يافته است. بنابراين، مي توان گفت كه با توجه به نبودن امكانات مناسب براي دختران وجود محدوديتها ي اجتماعي، آنها مجال و مكاني براي تمرين در خارج از مدرسه نداشته اند و آمادگي جسماني آنها دچار افت شده است. نتايج نشان مي دهند كه دختران و پسران ايراني در مقايسه با دختران و پسران آمريكايي شركت كننده در نورمهاي مؤسسه ايفرد، قابليتهاي جسماني و حركتي پايين تري دارند و با توجه به عاملهاي مؤثر و متعدد در ايجاد قابليتها، نبايد انتظار داشت كه قابليتهاي دختران و پسران كشورهاي گوناگون در سطوح يكسان قرار گيرند.

 نسخه قابل چاپ

هدف اين تحقيق، بررسي سه جنبه از مشكلات مربوط به مديريت كلاس تربيت بدني است. ابزار گردآوري اطلاعات، پرسشنامه بود كه از مقاله اي مشابه عنوان تحقيق (مك كرمك) با اعتبار 70 درصد، استخراج و ترجمه شد. ابتدا پرسشنامه براي اظهار نظر تخصصي، در اختيار هشت نفر از استادان گروه علوم تربيتي، مديريت و تربيت بدني قرار گرفت. پرسشنامه سه بعد مديريت كلاس، شامل: مشكلات رفتاري شاگردان و روشهاي كلاسداري بود و تأثير ساير عاملهاي آموزشي بر آن دو را اندازه گيري مي كرد كه پس از اصلاح و تنظيم در يك مطالعه راهنما، 30 نفر از معلمان تربيت بدني، دانشجويان و معلمان ساير شهرستانها به آن پاسخ دادند. اعتبار آن با استفاده از ضريب آلفا كرونباخ 87 درصد، برآورد شد. اين پرسشنامه در اختيار كل جامعه آماري، 150 نفرمعلم تربيت بدني مدرسه هاي راهنمايي و دبيرستان شهر رشت قرار گرفت كه 128 پرسشنامه (85.33) باز گردانده شد، براي تجزيه و تحليل اطلاعات، از برنامه كامپيوتري "SPSS" و از آزمون "خي دو" براي آزمون فرضيه هاي تحقيق در سطح P?0.05 استفاده شد. نتايج نشان دادند كه مشكلات مربوط به ساير عاملهاي آموزشي، شايع از مشكلات مربوط به رفتار شاگردان است. از بين مشكلات مربوط به ساير عاملهاي آموزشي نيز، كمبود آموزش، مطالعه دبيران و سپس امكانات رفاهي و آموزشي مدرسه، بالاترين اولويت را داشت. همچنين از ديدگاه دبيران تربيت بدني، پرخاشگري و بي نظمي، دو مشكل رفتاري شايع در اداره كلاس تربيت بدني است. از بين روشهاي گوناگون كلاسداري. روش رابط مثبت عاطفي - اجتماعي، نظارت و كنترل بر كلاس، توسط معلمان بيشتر استفاده مي شد.

 نسخه قابل چاپ

 نسخه قابل چاپ

در مطالعه حاضر اثر تزريق گلوكز و انسولين، در انرژي مصرفي و اكسيداسيون مواد در يك دوره ورزش شديد استقامتي مورد بررسي قرار گرفت. هشت ورزشكار مرد دوچرخه سوار، بطور تصادفي در دو نوبت جداگانه تحت شرايط كلمپ گلوكز (G) يا كلمپ گلوكز به همراه تزريق انسولين (GI)، به مدت 120 دقيقه روي دوچرخه ارگومتر با شدت تقريبا 70 % از حداكثر اكسيژن مصرفي خود ركاب زدند. نمونه هاي خون در حالت استراحت (قبل از كلمپ و 30 دقيقه پس از كلمپ)، زمان ورزش براي تعيين مقدار گلوكز، انسولين و NEFA گرفته و مورد تجزيه قرار گرفتند. همچنين هواي بازدمي، براي تعيين مقدار O2 مصرفي و CO2 توليد شده براي هر دقيقه جمع آوري و انرژي مصرفي و اكسيداسيون مواد گوناگون محاسبه شد. غلظت گلوكز خون در هر دو آزمايش، بطور معني داري افزايش يافت (P<0.001) و در حدود 10 ميلي مول در ليتر حفظ شد. غلظت انسولين در پلاسما بر اثر تزريق اوليه، بطور معني داري افزايش يافت (P<0.001). غلظت انسولين در طول ورزش و در شرايط GI نسبت به شرايط G، بطور معني داري بالاتر بود (P<0.005). غلظت NEFA در پلاسما، بين 67% تا 76% نسبت به مقدار آن در زمان استراحت كاهش يافت (P<0.01). مقدار انرژي مصرفي در هر دو آزمون در زمان ورزش، بطور معني داري افزايش يافته بود (P<0.001)، اما تزريق انسولين، تفاوتي در مقدار انرژي مصرفي در زمان ورزش ايجاد نموده بود. نسبت مشاركت (%) كربوهيدرات در 15 دقيقه اول ورزش بطور معني داري افزايش يافت (P<0.001) و پس از آن، تنها در شرايط GI تا دقيقه 120 ورزش به تدريج افزايش يافت (P<0.05). تزريق انسولين تفاوت معني داري را در اكسيداسيون مواد (متابوليسم كربوهيدرات، چربي و پروتئين) بين آزمونها ايجاد نكرد. نتايج در تحقيق حاضر، اين مطلب را مورد تأييد قرار مي دهد كه غلظت پايين NEFA ، همراه با غلظت بالاي گلوكز و انسولين در جريان خون، شرايط را براي مصرف گلوكز در عضلات فعال و مشاركت بيشتر كربوهيدرات در انرژي مصرفي تسهيل مي كند. بنابراين، چنين نتيجه گيري ميشود كه گلوكز، انسولين و شدت ورزش بطور مشترك، در افزايش انرژي مصرفي و بالا نگه داشتن اكسيداسيون كربوهيدرات در طول ورزش با يكديگر همكاري مي كنند.

 نسخه قابل چاپ

"پيشينه علمي" به آمادگي فرد براي يادگيري هدفهاي آموزشي گفته ميشود. دستاوردهاي پژوهشي نشان مي دهند، تجربه هاي حركتي و برخي از مولفه هاي پيشينه علمي در موفقيتهاي تحصيلي نقش مهمي دارند. اين پژوهش به منظور بررسي نقش تجربه هاي حركتي و برخي مولفه هاي پيشينه علمي شامل: نمره نظري آزمون ورود به دانشگاه، معدل ديپلم متوسطه و نوع ديپلم است كه روي موفقيت تحصيلي دانشجويان تربيت بدني دانشگاههاي دولتي كشور در سال 79 تا 80 انجام شده است. نتايج پژوهش نشان ميدهند كه همبستگي مثبت و معني دار آماري، بين نمره آزمون ورود به دانشگاه و نمره آزمون آمادگي جسماني با موفقيت تحصيلي وجود دارد. به علاوه، همبستگي مثبت و معني دار آماري بين نمره معدل ديپلم متوسطه با موفقيت تحصيلي ديده شده است. يافته هاي پژوهش، بالا بودن موفقيت تحصيلي دانشجويان با ديپلم رياضي فني را نسبت به ساير ديپلمه ها تأييد ميكند. به علاوه، نتايج تحقيق، حاكي از همبستگي آماري معني داري بين متغيرهاي معدل ديپلم و نمره آزمون ورودي با نمرات دوره هاي دانشگاهي است. روش تحقيق اين پژوهش همبستگي و علي - مقايسه اي (پس رويداد) بوده است. نمونه آماري آن، 460 دانشجوي كارشناسي تربيت بدني از دانشگاههاي دولتي هستند كه به شيوه خوشه اي تصادفي انتخاب شده اند. از آمارهاي تحليل رگرسيون استودنت و ضريب همبستگي براي تحليل داده ها استفاده شده است.

 نسخه قابل چاپ

در بين فعاليتهاي گوناگون ورزشي كه در سراسر دنيا انجام ميشوند، بي ترديد ورزش فوتبال پر طرفدارترين، پر مشاركت ترين و پر بيننده ترين فعاليت و رشته ورزشي است. گسترش روز افزون ورزش سبب شده است كه مرزهاي جغرافيايي، نژادي، قومي، سياسي و عقيدتي را در نورد. تحليلگران اجتماعي و فرهنگي در دهه هاي اخير به پژوهش درباره انواع آداب، مناسك، ارزشها و الگوهاي اجتماعي رايج در ورزش فوتبال مبادرت ورزيده اند. از جمله مسائل مهمي كه به ويژه در دو دهه اخير مورد توجه انديشمندان اجتماعي و جامعه شناسان قرار گرفته اند، بررسي و تبيين رويدادها و حوادث خشونت بار مربوط به فوتبال است. خشونت ورزشي چيست؟ و چه عاملهايي در بروز آن مؤثر هستند؟ بسياري از انديشمندان با استفاده از چارچوبهاي نظري متفاوت براي پاسخ دادن به اين پرسش تلاش كرده اند. مقاله حاضر، به واكاوي نمونه اي از فراگردهاي اجتماعي حائز اهميت در ورزش فوتبال يعني خشونت و پرخاشگري تأكيد دارد. در اين پژوهش، رفتارهاي پرخاشجويانه و بعضا خشونت آميز تماشاگران مسابقات فوتبال جام قهرماني باشگاههاي ايران در شهر تهران، سال 1379 - 1380، مورد مطالعه جامعه شناختي قرار گرفته اند. هدف اين مطالعه، سبب شناسي خشونت و پرخاشگري بين تماشاگران ورزش فوتبال در ورزشگاههاست تا با تحليل كاركرد اجزاي متغيرها در تماشاگران طرفدار فوتبال مشخص شود، اختلال كداميك از آنها سبب بروز سوء كاركرد ميشوند. نتيجه پژوهش حاضر در مورد 404 نمونه تصادفي تماشاگران و طرفداران پرسپوليس و استقلال است كه ضمن اذعان به بحراني نبودن رفتار طرفداران فوتبال شهر تهران نشان ميدهد، متغيرهاي اهميت و حساسيت نتيجه بازي از نظر كسب امتياز و تعيين جايگاه تيمهاي مورد علاقه در رده‌بندي مسابقات قهرماني، حركات خشونت آميز و پرخاشجويانه بازيكنان هنگام بازي و كيفيت داوري، عمدتا بر بروز پرخاشگري كلامي طرفداران فوتبال تأثير مي گذارند. متغيرهاي سن، ميزان كنترل و نظارت خانواده، پايگاه اقتصادي و اجتماعي، تأثير منفي بر گرايش طرفداران تيمهاي فوتبال مورد مطالعه به رفتارهاي پرخاشجويانه و خشونت آميز دارند. متغيرهاي سابقه دعوا و نزاع، سابقه تنش و ناكامي در فعاليتهاي تحصيلي و آموزشي، مصرف سيگار، سابقه تنش در محيط خانواده، سابقه رفتار مجرمانه، داشتن دوستان و همالان داراي سابقه جنايي، ارتباط با خويشاوندان داراي سابقه جنايي، عزيمت جمعي و گروهي به ورزشگاه و ناسازگاري انتظارات ورزشي و راههاي تحقق آنها، داراي تأثير مستقيمي بر گرايش به ارتكاب رفتارهاي پرخاشجويانه و خشونت آميز ورزشي طرفداران تيمهاي پرسپوليس و استقلال دارند.

 نسخه قابل چاپ