چکيده فارسي:
ابوفراس، شاعر با ذوق قرن چهارم ادبيات عرب، تصويري فاخر از خود و خاندانش در دفتر سروده هايش ارائه کرده است. محور فخر شاعر در قصايد قبل و هنگام زندان متفاوت است. پيش از اسارت شاعر، به مفاخر خاندانش بيشتر توجه مي کرد، ولي در دوران اسارت نقطه تمرکز وي به خود مي باشد و به تدريج تصوير برازندگي هاي شخصي بر فخر قبيلگي سايه مي افکند. وي به هر حال با مفاهيمي چون شجاعت، کرم، جوانمردي و فضايل ديگر، خود و هم تبارانش را ستوده است.