بانک مقالات گوناگون از کلیه رشته ها

زمينه و هدف: انضباط، روح، پايه و اساس فرمان برداري، كار بهينه، توانايي رفتاري و نشانه آشكاري از احترامي است كه طبق توافق هاي پايدار بين سازمان و كاركنان رعايت مي شود. اين توافق ها مي توانند پس از بحث و گفت گو يا بدون بحث پيشين، به صورت كتبي يا شفاهي، ريشه در خواست ها و تمنيات طرف هاي قرارداد داشته يا در سايه مقررات عادات و رسوم به وجود آمده باشند. به هر حال اين توافق ها مستلزم رعايت نوعي انضباط است. انضباط در نيروهاي مسلح هر كشور، يكي از دغدغه هاي فرماندهان و مديران عالي آن سازمان به شمار مي رود.
مواد و روش ها: در اين تحقيق تاثير فرهنگ سازماني بر نهادينه کردن انضباط دانشجويان دانشگاه علوم انتظامي مورد سنجش قرار گرفته است. جامعه آماري تحقيق شامل تعداد 352 نفر از دانشجويان دختر و پسر سال آخر مقاطع تحصيلي کارداني و کارشناسي در دانشگاه علوم انتظامي و تعداد 81 نفر از افسران صف دانشجويي از رده گروهان تا رده تيپ در سال 1387 به صورت تمام شمار از طريق پرسشنامه و تعداد 19 نفر از صاحب نظران در امور آموزش در ناجا و تعداد 24 نفر از دانشگاه امام علي (ع) که از طريق مصاحبه مورد سنجش قرار گرفته اند. در بخش پرسشنامه هاي تنظيمي ضمن اندازه گيري تاثير عوامل فوق به بررسي وضعيت موجود انضباط در دانشگاه پرداخته شده است. داده هاي حاصل با استفاده از آزمون t يک طرفه و دوطرفه و واريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است.
يافته ها: نتايج حاصله نشان مي دهد که فرهنگ سازماني از ديدگاه دانشجويان و فرماندهان در نهادينه کردن انضباط دانشجويان موثر است. از ديدگاه هاي مقام معظم رهبري و انديشمنداني چون رابينز، شاين، واينر، استانلي ديويس، شولز، كويين و مك گرد در تاييد و تطابق يافته هاي تحقيق استفاده شده است. در پايان نيز پيشنهادها و راهکارهايي براي عملي نمودن آنها ارايه گرديده است.

 نسخه قابل چاپ

هدف اين تحقيق بررسي وضعيت موجود، ترسيم وضعيت مطلوب تعامل علمي دافوس دانشگاه علوم انتظامي با مراکز علمي پِژوهشي و هم چنين شناسايي فرآيند چگونگي تعامل مورد نياز به منظور ارايه راهکارهاي بهينه ارتقا و بهبود فعاليت هاي تعاملي علمي پژوهشي دافوس دانشگاه علوم انتظامي است. اين تحقيق از لحاظ ماهيت کاربردي است و به روش توصيفي - پيمايشي انجام شده است. در اين تحقيق سعي شده است ضمن ارايه سبک هاي مختلف همکاري، ارتباطات و تعامل علمي به خصوص روابط بين سازماني و ارزيابي وضعيت موجود دافوس، از طريق توزيع پرسشنامه محقق ساخته و استفاده از نظرات تخصصي کارشناسان و مديران آموزشي و پژوهشي رده هاي مختلف دافوس، دانشگاه و ناجا روش هاي مختلف تعاملي علمي دانشگاه ها، موسسات و مراکز علمي پژوهشي ارزيابي و راهکارهاي بهينه اي براي ارتقا و بهبود (نيل به وضع مطلوب) تعامل علمي دافوس دانشگاه علوم انتظامي، با مراکز علمي پژوهشي در قلمروهاي موصوف ارايه گردد. راهکار محوري اين تحقيق اين است که بايد با ايجاد فضاي مساعد؛ فرهنگ سازي مناسب جهت ارتقا سطح تعامل به خصوص در زمينه هاي علمي آموزشي و پژوهشي و استفاده از تئوري هاي مختلف مديريتي و ساير سازوکار تعاملي به سمت رشد و تعالي سازماني و فردي حرکت نماييم و دافوس دانشگاه علوم انتظامي را به وضعيت مطلوب خود که يک سازمان يادگيرنده مي باشد رهنمون سازيم.

 نسخه قابل چاپ

هدف اصلي پژوهش حاضر دستيابي به الگوي توانمندسازي فرماندهان و مديران ناجا است. روش تحقيق، اکتشافي و جامعه آماري شامل3800 نفر از فرماندهان و مديران عالي، مياني و عملياتي ناجا مي باشند. تعداد 1100 نفر از آنان با روش نمونه گيري طبقه اي بعنوان نمونه هاي تحقيق تعيين شدند. با استفاده از آزمون هاي کولموگروف - اسميرنوف، فريدمن و کروسکال واليس داده هاي گردآوري شده مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. نتايج تحقيق نشان داد که 27 عامل با ميانگيني حدود 60 تا 87 در مقياس 100 درجه اي بر توانمندسازي فرماندهان و مديران ناجا تاثير دارند. اين عوامل در قالب 3 بعد و 8 گروه عبارتند از:
بعد فردي شامل: گروه عوامل روان شناختي، اسلامي، انقلابي و حرفه اي؛
بعد سازماني شامل: راهبردهاي مديريتي، ساختاري و ماهيت سازماني؛
بعد محيطي شامل: محيط حقوقي، اقتصادي، فرهنگي و سياسي، اجتماعي.
در بين 27 عامل، 3 عامل ايمان، ظلم ستيزي و مردم داري بيشترين تاثير را داشته اند و 3 عامل ساختار، محيط اجتماعي، سياسي و سبک رهبري کمترين تاثير را داشته اند.

 نسخه قابل چاپ

زمينه: کارايي پايين روش هاي سنتي سياست گذاري و تصميم گيري در تحقق اهداف سازمان ها، دليل اسـاسي کم رنگ شدن به کارگيري مدل هاي تصميم گيري سنتي است. بر همين اساس، تمايل به استفاده از مدل هاي شبکه اي در سياست گذاري هاي مشترک بين سازمان هاي اجتماعي به امري ضروري و حياتي مبدل شده است. چرا که استفاده از شبکه ها موجب حل مناسب و مطلوب تر مشکلات و مسايل سازمان ها مي گردد.
هدف: هدف اصلي پژوهش، بررسي ميزان پاسخگويي و دلايل ناکارآمدي ساختار خط مشي گذاري فعلي (سلسله مراتبي) پليس هاي ماموريتي ناجا (آگاهي و مواد مخدر) در رابطه با اهداف سازمان و همچنين عوامل موثر در گرايش (ساختار و مديريت شبکه) به استفاده از الگوهاي شبکه اي در سياست گذاري و تصميم گيري هاي سازماني مي باشد.
مواد و روش ها: روش هاي تحقيق، توصيفي و همبستگي است. ابزار گردآوري داده ها پرسشنامه بوده که از روايي و پايايي (a=0.83) قابل قبولي برخوردار است. نمونه انتخاب شده 120 نفر از خبرگان بوده است. فرضيه هاي تحقيق از طريق آماره هاي کاي اسکوئر و ضريب کندال مورد آزمون قرار گرفته است.
يافته ها: نتايج حاصله بيانگر تاثير متغيرهاي مستقل بر وابسته مي باشد. بنابراين ضروري است که سازمان پليس در سياست گذاري هاي خود به نقش با اهميت اين عوامل توجه نموده تا بهبود روزافزون در عملکرد سياست گذاري هاي خود را تجربه نمايد. در پايان، پيشنهاداتي در سه حوزه ساختاري، مديريتي و فرهنگي از جمله تلاش براي انعطاف پذيرتر کردن ساختار سازمان، از بين بردن خلاهاي ساختاري موجود، تقويت پيوندهاي قوي و ضعيف در روابط ميان سازمان هاي خط مشي گذار و.... به منظور تسهيل در سياست گذاري هاي کلان در سازمان پليس هاي آگاهي و مواد مخدر ارايه شده است.

هدف پژوهش حاضر تهيه و اعتباريابي پرسشنامه انتخاب رسته شغلي کارکنان نيروي انتظامي جمهوري اسلامي ايران (ناجا) بوده است. در اين راستا جامعه مورد نظر شامل کليه کارکنان نيروي انتظامي اعم از مديران و صاحبنظران و نقش آفرينان و نمونه تحقيق شامل 2422 نفر از 6 رسته شغلي انتظامي، راهنمايي و رانندگي، اطلاعات، آگاهي، اداري و پشتيباني و مرزباني بوده اند که به صورت تصادفي انتخاب گرديدند. به منظور تهيه ابزار مورد نظر، تحقيق حاضر در سه مرحله انجام پذيرفت. در مرحله اول به مطالعه و احصاء ويژگي ها و شاخص هاي مورد نياز رسته هاي تخصصي نيروي انتظامي در 6 رسته ياد شده بر حسب شرح وظايف آنان، مباني نظري و تحقيقات به عمل آمده و نظرات نقش آفرينان پرداخته شد. در مرحله دوم براي بررسي پايايي و روايي، پرسشنامه اوليه روي مديران و صاحبنظران به حجم نمونه 443 نفر اجرا گرديد. و بالاخره در مرحله سوم به منظور پاسخ به سوالات تحقيق، پرسشنامه اصلي روي 1011 نفر از کارکنان نيروي انتظامي اجرا گرديد. روش تحقيق حاضر از نوع توصيفي بوده و يافته هاي تحقيق در سه مرحله بالا نشان مي دهد که اولا ويژگي هاي مورد نياز رسته هاي ششگانه از گستردگي و تنوع فراواني برخوردار است. ثانيا پرسشنامه اوليه داراي سطوح قابل قبولي از پايايي و روايي برخوردار است. ثالثا پرسشنامه اصلي داراي ضريب پايايي 0.96 بوده که در روش هاي بازآزمايي اين ضريب 0.89 و دو نيمه کردن 0.83 برآورد گرديد. همچنين پرسشنامه حاضر داراي روايي صوري، محتوايي، افتراقي و همزمان بوده به طوري که قادر به تمايزگذاري بين گروه قوي و ضعيف مي باشد. از طرف ديگر، بر اساس تجزيه و تحليل يافته ها مشخص گرديد در رسته هاي تخصصي نيروي انتظامي به جز رسته انتظامي علاوه بر ويژگي ها و و شاخص هاي مشترک، داراي ويژگي هاي اختصاصي بوده اند.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: يكي از خطراتي كه امروزه در سراسر جهان جان انسان ها را تهديد مي كند و موجب آسيب ها و خسارت هاي غيرقابل جبران مي شود، تصادفات جاده اي است. بررسي هاي به عمل آمده در زمينه فعاليت هاي ايمني در كشورهاي موفق جهان اين موضوع را روشن مي سازد كه مي توان با به كارگيري روش هاي علمي و اهميت دادن به موضوع ايمني در حمل و نقل جاده اي بخش قابل توجهي از اين سوانح جاده اي را كاهش داد.
مواد و روش ها: روش بررسي در اين پژوهش، تلفيقي از روش هاي توصيفي، تطبيقي و تحليلي است. در اين زمينه تعداد کل تصادفات واقع شده در محورهاي مواصلاتي استان قزوين از فروردين سال 6831 تا فروردين سال 8831 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است.
يافته ها: با توجه به نرخ بالاي سوانح جاده اي و همچنين وسعت و پراکندگي محورهاي استان قزوين، با اجراي شيوه مديريتي جديد براي کاهش تصادفات و ارتقاء ايمني از طريق اتخاذ سياست تقسيم جاده ها به قطعه و زيرقطعه، گام هاي مؤثري در جهت بهبود سيستم ايمني شبكه راه هاي استان برداشته شد.
نتايج: نتايج در دو سطح سازماني و فراسازماني عبارت اند از:
1- ارايه الگوي عملکردي بر مبناي قطعه و زيرقطعه به ساير نهادهاي درگير در سوانح جاده اي مانند اداره راه، امداد و نجات، بهداشت و درمان و غيره؛
2- چيدمان صحيح نيروها در مکان ها و زمان هاي مساله دار و استفاده بهينه از امکانات موجود در سطح جاده ها به طوري که موجب حضور محسوس و موثر پليس شود؛
3- اصلاح الگوي مصرف در منابع انساني و... که باعث افزايش بهره وري و ارتقاء راندمان مجموعه مورد نظر و همچنين تقويت روحيه پاسخگويي نيروها شود؛
4- در نهايت مي توان به کاهش آمار تصادفات مرگبار و خسارت هاي ناشي از آن و کسب مقام اول پليس راه استان در طرح نوروزي 88 اشاره نمود.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: احساس امنيت يکي از ابعاد اساسي مفهوم امنيت در معناي کلي آن است. پيش فرض اساسي تحقيق حاضر نقش پليس در تامين و فراهم کردن امنيت است. عملکرد اين نهاد امنيتي انتظامي به اشکال گوناگون مي تواند در فرايند توليد و استمرار احساس امنيت شهروندان موثر باشد. هدف تحقيق بررسي تاثير عملکرد پليس بر احساس امنيت شهروندان تهراني است.
مواد و روش ها: روش تحقيق، پيمايشي و توصيفي است. ابزار جمع آوري اطلاعات بوسيله پرسشنامه مي باشد. جامعه آماري تحقيق، کليه افرادي بالاي 16 سال و ساکن شهر تهران مي باشند که با روش نمونه گيري خوشه اي و تصادفي ساده، 980 نفر به صورت نمونه انتخاب شده اند.
يافته ها: يافته هاي تحقيق نشان مي دهند که توانمندي پليس يعني قدرت سخت افزاري و تظاهري پليس بر عوامل اخلاقي و فعاليت هاي اجتماعي ارجحيت دارد. آزمون فرضيات بيانگر آن است که بين دو متغير توانمندي عملياتي پليس (سرعت عمل، امکانات و تجهيزات پيشرفته، و گشت هاي منظم) و فعاليت هاي اجتماعي پليس (مشارکت و ارتباط بيشتر با مردم) با احساس امنيت شهروندان رابطه معناداري وجود دارد. همچنين اگر پليس در نقش خود از رفتار حرفه اي شامل: تعهد و صحت عمل، قانون مداري، عدم انجام پارتي بازي و عدم دريافت رشوه بهره ببرد، شهروندان احساس امنيت بيشتري خواهند کرد.
نتيجه گيري: نتايج تجزيه و تحليل داده ها نشان مي دهدکه توانمندي عملياتي پليس به تنهايي نمي تواند بر احساس امنيت شهروندان اثرگذار باشد بلکه آموزش و رفتار حرفه اي پليس در تعامل با جامعه و ارتقاء کيفيت عملکرد نيروي انتظامي در سطح جامعه، احساس امنيت شهروندان نيز افزايش خواهد داد.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: وجود امنيت در فضاهاي مختلف اجتماعي مانند بوستان ها و بوستان ها يکي از شرايط ضروري حضور مردم در اين مکان ها است. نيروي انتظامي متعهد به فراهم کردن شرايط لازم براي حضور مردم در اين مکان ها است و تلاش دارد تا با کاستن از عوامل ايجاد ناامني، رضايت خاطر شهروندان را فراهم نمايد. اين پژوهش، به بررسي تاثير عملکرد پليس اجراييات در افزايش احساس امنيت شهروندان مراجعه کننده به بوستان هاي تهران در سال 1387 پرداخته است.
مواد و روش ها: اين تحقيق با روش پيمايشي و با کمک ابزار پرسشنامه اجرا شد. تعداد نمونه 200 نفر از مراجعين به بوستان هاي سطح شهر تهران (در مناطق شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز) با روش نمونه گيري خوشه اي انتخاب شدند؛ از هر منطقه يک بوستان انتخاب گرديد و از هر بوستان  40 نفر به پرسشنامه پاسخ دادند. داده هاي جمع آوري شده با استفاده از آمار توصيفي و آزمون هاي پيرسون مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند.
يافته ها: نتايج نشان داد که بين اقدامات پليس اجراييات در سطح بوستان ها و ميزان احساس امنيت مردم، ميزان حضور مردم در سطح بوستان  ها و ميزان کاهش حضور مجرمان در سطح بوستان  ها، رابطه معناداري وجود دارد.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: اين تحقيق به نقش تعاملات اجتماعي پليس راهنمايي و رانندگي (راهور) در رعايت قوانين و مقررات راهنمايي از سوي رانندگان در راستاي برنامه هاي کلان جامعه محوري پليس و بهره گيري از تعامل مردم در رعايت قوانين راهور صورت گرفته است. اين تحقيق که از نظريات جامعه شناسي و روان شناسي استفاده کرده است، بر اين اصل استوار است که به ميزان افزايش تعامل پليس با رانندگان، آنها نيز ارتباطات خود را با پليس افزايش داده و به قوانين راهور احترام مي گذارند.
مواد و روش ها: نوع پژوهش کاربردي و روش آن پيمايشي است. فرضيات تحقيق نيز در پرتو مباني نظري و تجربي تدوين و فرموله شده و مشتمل بر 5 فرضيه (تعاملات اجتماعي، برقراري ارتباط با مردم، ابزار خشونت، توجه به خواسته مردم، و استفاده از نظام تشويق و تنبيه) است. جامعه آماري تحقيق در دو بخش کارکنان راهور ناجا در محدوده شهرک آزمايش و رانندگان 5 منطقه شمال، جنوب، شرق، غرب و مرکز تهران بزرگ را تشکيل مي دهند. حجم نمونه آماري 250 نفر با استفاده از نمونه گيري تصادفي خوشه اي براي کارکنان راهور و نمونه گيري تصادفي ساده براي رانندگان انجام گرفته است.
يافته ها: مبني بر اين که هر چه تعامل اجتماعي پليس و نگرش پليس راهور نسبت به برقراري ارتباط با مردم بيشتر شده و پليس راهور از ابزارهاي خشونت کمتر استفاده نمايد و توجه بيشتري به خواسته هاي مردم داشته باشد مردم نيز به قوانين راهور پايبندتر شده و نظام تشويق و تنبيه در ميان کارکنان راهور مي تواند در افزايش تعاملات اجتماعي آنان و پايبندي مردم به قوانين راهنمايي موثر باشد.

 نسخه قابل چاپ

زمينه و هدف: يکي از شاخصه هاي مهم حيات اجتماعي سالم در هر جامعه اي وجود ميزان قابل قبولي از امنيت در آن براي کليه شهروندان است که در پرتو آن مي توانند به فعاليت هاي سياسي، اجتماعي و فرهنگي روزمره شان بپردازند. هدف پژوهش ارتقا امنيت اجتماعي از طريق شناسايي و مديريت علمي کانون هاي جرم خيز که در آن متغييرهاي «مکان و زمان هاي مساله دار» در ارتباط با محل استقرار نيرو هاي انتظامي در شهر قزوين مورد بررسي قرار دارند بوده است.
مواد و روش ها: روش بررسي تلفيقي از روش هاي تحليلي و تطبيقي است. براي تحليل هاي آماري و گرافيکي به صورت ترکيبي از نرم افزارهاي سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS)، نرم افزار جانبي Crime Analysis در محيط Arcview،«Case»  در محيطArcGIS  و از نرم افزار Office/Excel استفاده شده است. روش اجراي اين پژوهش اعمال يک ديدگاه مديريتي نو بر اساس تقسيم محدوده عملکردي نيروي انتظامي هر يک از کلانتري ها به ايستگاه و پست مي باشد.
يافته ها: يافته ها نشان داد که توزيع فضايي مهم ترين کانون هاي جرم خيز انواع جرايم سرقت در شهر قزوين بر اساس تقسيمات اعمال شده در هر يک از محدوده هاي عملکردي انتظامي در کلانتري 11 مدرس ايستگاه 3 پست 2، کلانتري 13 باهنر بلوک 1، کلانتري 17 غياث آباد ايستگاه 1 دهخدا پست 3 و کلانتري 12بازار ايستگاه 2 پست 2 مي باشد.
نتايج: ارايه لوحه هاي گشت تخصصي به تفکيک انواع جرايم سرقت که به طور فراگيري موجب آمايش بهينه نيروها با توجه به ضريب خطرپذيري محدوده ها، صرفه جويي در منابع (انساني و غيرانساني) به واسطه گشت هاي به موقع در مکان ها و زمان هاي بحراني انواع جرايم سرقت، افزايش حس مسووليت، افزايش راندمان و کارايي ماموريت هاي پليس، افزايش حس مفيدبودن نيروها به واسطه استفاده بهينه از توانمندي نيروها ... را در برداشت.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: حوادث غير مترقبه و بلايا اغلب وقايعي غيرقابل کنترل هستند و همواره در نقاط مختلف جهان از جمله ايران به وقوع مي پيوندد از اين رو بيمارستانهاي نظامي شهرهاي مرزي به عنوان مهمترين مراکز بهداشت و درمان نظامي کشور در کمک به مصدومين و مجروحان احتمالي بحرانها، لازم است برنامه هاي مناسب و منسجم مقابله با بحران در تمام ابعاد را داشته باشند. بمنظور بررسي نظرات مديران 3 بيمارستان نظامي شهرهاي مرزي كشور در ارتباط با بحران هايي كه در منطقه با آنها مواجهه داشتند انجام پذيرفت.
مواد و روشها: اين مطالعه به روش توصيفي – مقطعي و در سال 1387 انجام پذيرفت. در اين مطالعه داده ها با استفاده از پرسشنامه استاندارد كه روايي و پايايي (a=0.906) آن مورد تاييد قرار گرفته بود، (جمع آوري گرديد و در نهايت با استفاده از روشهاي آماري توصيفي (جداول توزيع فراواني، ميانگين و ...) مورد تحليل قرار گرفت.
يافته ها: يافته ها بيانگر آن بودند كه %95.2 مديران مرد بوده و ميانگين سابقه مديريتي در بين کل مديران 10.3 سال مي باشد. %65 از مديران دوره مديريت بحران و مديريت بيمارستان را گذرانده و %52.6 مديران نسبت به بحرانهاي منطقه خود از آگاهي لازم برخوردار بودند. بحران آشوب، شورش و زلزله با احتمال مساوي %76.2 از ديد مديران بيمارستانهاي مورد مطالعه بيشتر از ساير بحرانها رخ داده و يا احتمال بروز آنها مي رود. برطبق نظرات مديران در 50 درصد بيمارستانهاي مورد مطالعه برنامه هاي کوتاه مدت، 52.6 درصد بيمارستانها برنامه هاي ميان مدت و در %47.7 بيمارستانها برنامه هاي بلند مدت کامل براي رويايي با بحران وجود دارد.
بحث و نتيجه گيري: به طور كلي بررسي نظرات مديران بيانگر آن بود كه بيش از نيمي از مديران بحرانهاي موجود در منطقه خود را بخوبي مي شناسند وليكن توانايي پاسخگويي به بحرانها را در صورت وقوع ندارند. از اين رو و با توجه به احتمال وقوع بيشتر بحرانهايي نظير زلزله، آشوب و شورش در مناطق مورد بررسي مي بايستي برنامه ريزي در راستاي ارتقا همه جانبه توان بيمارستانها در برخورد با بحران ها (به خصوص بحرانهاي ذكر شده) صورت پذيرد.

 نسخه قابل چاپ

مقاله حاضر پژوهشي است در ارتباط با شناسايي وضعيت منزلت شغلي و اجتماعي پليس ايران و عوامل اثرگذار بر آن. شناسايي ميزان دقيق منزلت اجتماعي پليس و عوامل موثر بر آن نيازمند چندين پژوهشي است که تاکنون در اين رابطه کار شده باشد. لذا روش شناسي تحقيق با استفاده از تحليلي داده هاي ثانويه به آزمون موضوع مذکور پرداخته است. يافته هاي تحقيق نشان داده که منزلت شغلي و اجتماعي پليس ايران در سطح متوسط و اندکي رو به بالا مي باشد. اين ميزان از منزلت پليس تا حدي تحت تاثير جنسيت و تحصيلات پاسخگويان قرار داشته است. به عبارت ديگر، زنان بيش از مردان و تحصيل کردگان دانشگاهي بيش از ديگران منزلت شغلي و اجتماعي پليس را در سطح فزون تري ارزيابي نمودند. اما بيشترين عامل اثرگذار بر منزلت پليس ايران، ويژگي هاي موثر پليسي است. يعني توانمندي و اقتدار پليس در حين انجام وظايف و در شيوه عملکرد آنان که موجب افزايش منزلت نيروي انتظامي در ايران خواهد بود. بنابراين، پيشنهاد گرديده که پليس براي افزايش شان و منزلت خود در ميان مردم، بايد اقتدار و توانمندي خود را در حين انجام وظايف و عملکرد خود بيفزايد.

 نسخه قابل چاپ

مقدمه: يکي از بالاترين ميزان هاي مرگ و مير ناشي از تصادفات رانندگي در جهان متعلق به ايران است. استفاده از بسيج هاي اطلاع رساني آموزشي با کمک رسانه هاي جمعي براي کاهش رفتارهاي خطرناک رانندگي همواره مورد توجه متخصصان بخش سلامت بوده است. بررسي نتايج اين بسيج هاي اطلاع رساني آموزشي در زمينه پيشگيري از بروز حوادث ترافيکي در جوامع مختلف مي تواند ما را در انتخاب راهکاري مناسب براي کاهش ميزان رفتارهاي خطرناک رانندگي و مرگ و مير و ناتواني ناشي از اين حوادث موثر است.
مواد و روش ها: در اين مطالعه مروري، با جستجو در دو بانک اطلاعاتي الکترونيکي معتبر PubMed و EBSCO و با استفاده از کلمات کليدي مرتبط و نيز بررسي فهرست منابع و جستجوي مقالات نويسندگان کارشناس در اين زمينه، مقالاتي انتخاب و تحليل شد که به بررسي نتايج اجراي بسيج هاي اطلاع رساني آموزشي در پيشگيري از تصادفات رانندگي در رانندگان، سرنشينان خودروها، موتورسيکلت سواران، دوچرخه سواران و عابرين پياده پرداخته اند.
يافته ها: طراحي و اجراي درست اين بسيج ها منجر به دستيابي کم هزينه تر به گروه بزرگتري از مخاطبان پيام هاي آموزشي مي شود. تحليل اقتصادي تاثيرات چنين برنامه هايي نشانگر کسب منافع اجتماعي بيشتر در مقايسه با هزينه هاي صرف شده براي آنهاست.
نتيجه گيري: موفقيت چنين برنامه هايي به همراهي برنامه هاي تکميل کننده مدرسه محور و جامعه محو بستگي دارد. حضور متخصصين آموزش سلامت در کنار اصحاب رسانه در فرآيند طراحي برنامه ها، کارايي و اثربخشي اين اقدامات را افزايش مي دهد.

 نسخه قابل چاپ

تلاش براي ارتقا بهره وري نيروي انساني و استفاده بهينه از نيروي انساني يكي از برنامه هاي حياتي سازمان ها محسوب مي گردد. اين تحقيق در نظر دارد عوامل موثر در توانمندسازي كاركنان و ارتباط آن ها با بهره وري نيروي انساني از ديدگاه كاركنان زن و مرد فرماندهي انتظامي استان لرستان را بررسي نمايد. پژوهش به عمل آمده با توجه به اين كه رابطه هر كدام از عوامل آموزشي، انگيزشي، فرهنگي و مشاركت را با توانمندسازي نيروي انساني و ارتباط توانمندسازي را با بهره وري نيروي انساني تجزيه و تحليل مي نمايد، تحقيق توصيفي همبستگي است. به همين منظور، جهت جمع آوري اطلاعات از دو پرسشنامه، يكي با عنوان بررسي ارتباط عوامل توانمندسازي كاركنان با بهره وري با پايايي 0.81 و ديگري با عنوان سنجش بهره وري با پايايي 0.93 استفاده شده است. نمونه آماري شامل: 206 مرد و 26 زن شاغل در فرماندهي انتظامي استان لرستان بوده است كه روش نمونه گيري طبقه اي تصادفي ساده انتخاب گرديده است و با استفاده از آمار توصيفي (نمودار، درصد، ميانگين، انحراف معيار) و آمار استنباطي (ضريب همبستگي و رگرسيون چندمتغيري) اطلاعات، مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته است.
يافته ها نشان مي دهد كه عوامل آموزش، انگيزش، فرهنگ و مشاركت در بهره وري نيروي انساني فرماندهي انتظامي لرستان تاثير به سزايي دارند.

 نسخه قابل چاپ

تصادفات رانندگي مهمترين عامل مرگ و مير در کشورهاي در حال توسعه بوده و نخستين علت مرگ در سنين زير 40 سال و سومين علت آن در ميان تمام گروه هاي سني است که نه تنها باعث کشتار انسان هاي سالم در بهترين دوره زندگي از نظر کارآيي و بازدهي مي شود بلکه هزينه هاي مالي، رواني و درد و رنج زيادي را به خانواده ها و جامعه تحميل مي کند و در ايران نيز علي رغم تلاش هاي انجام شده، آمار مرگ و خسارت هاي ناشي از تصادفات بالاست و سازمان هاي نظامي نيز از اين امر مستثني نيستند. اين مطالعه از نوع توصيفي است که روي کل پرونده هاي موجود و در دسترس مربوط به سال هاي 1385 و 1386 در يک مرکز نظامي به تعداد 462 مورد انجام شده است. اطلاعات از طريق پرسشنامه محقق شده که اعتبار علمي و پايايي آن در مطالعات قبلي و گردآوري شد و همچنين تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آمار توصيفي انجام گرديد. بر اساس نتايج حاصل از بررسي 462 پرونده، به ترتيب 26، 56.1، %17.9 مربوط به پرسنل رسمي، وظيفه، و ساير رانندگان (شامل پيماني، خريد خدمت و روزمزد) بود. محل رخ دادن %65.1 تصادفات در داخل شهرها و %34.9 در خارج شهرها بوده است. %74.2 رانندگان با عضويت رسمي، %74.5 رانندگان با عضويت وظيفه و به ترتيب 65.9، 77.8، %69.7 رانندگان با عضويت پيماني، خريد خدمت و روزمزد بر اساس نظر پليس مقصر شناخته شده اند و علت %79.7 تصادفات عدم رعايت قوانين بوده است. بنابراين پيشنهاد مي شود به دليل بالا بودن درصد عدم رعايت قوانين راهنمايي و رانندگي توسط رانندگان اين مرکز نظامي در بروز تصادفات، به منظور کاهش تصادفات رانندگي و در نتيجه کاهش خسارت هاي جاني و مالي، قبل از بکارگيري رانندگان درماموريت ها و براي شغل رانندگي، آموزش هاي لازم در خصوص رعايت اين قوانين صورت گيرد.

 نسخه قابل چاپ